หัวข้อ: ...พี่เลี้ยง..THE DAY’ I was your man [15/05/57] The End.

[Spelling_B]

ธารขี้หึงจริงนะ

เห็นแววดีกันแล้ว 

[manutty]

ดีใจก่อนมาแล้วววววววว

และก็ แหม่ เป็นตอนที่ขัดใจฉันมากที่สุดกับพฤติกรรมอีเด็กธาร ฉันบอกแกแล้วใช่ไหมอย่าทำให้ฉันผิดหวัง อย่าหึงหน้ามืดตามัว ทำไมแกไม่ฟังที่ฉันบอก แทนที่จะนึกห่วงแม่ก่อน กลับมาอารมณ์เสียกับเรื่องที่ไม่สมควรคิด แย่มากเลย ฉันขอตำหนิอย่างจริงจัง  ไม่พอขอ   อีกสักที เป็นการลงโทษขั้นแรกก่อน ไม่พอแกยังเอาอีเด็กธิปมาด้วยอีก แหม่ ขัดฉันหลายอย่างเหลือเกิน ไม่พอยังพูดจากระทบกระเทียบเหน็บทรายให้เจ็บอีกทั้งที่เขาเป็นคนช่วยพาแม่แกมา รพ. แต่แกกลับคิดอกุศลด้วยความหึงหวงหน้ามืดเข้าครอบคลุม  ข่วนหน้าให้หน้าแหกไปเลย ไม่พอยังไม่เลิก กลับเข้าบ้านยังคิดไปโน่นอีก ทั้งที่ทรายมันหึงแกเหมือนกัน พูดจากำกวมเข้าไปอีก พอกันไอ้นิสัยพูดเองคิดเอง แต่เอาเป็นว่าเจ๊า เพราะทรายแม่งก็ไม่รู้อีก ว่าอีเด็กนี่มันหึงและก็คิดเองเออเองเช่นกัน แต่ฉันก็ยังโกรธกับแกอยูดี :m16:อ้อลดให้อีกก็ได้ ที่แกยังอ่อนโยนและเจ็บปวดที่ทำทรายเจ็บ อุ้มมาทำแผลให้ ตอนนี้ฉันเข้าข้างทราย สงสารทราย ยิ่งที่ทรายขอร้องให้มองกันด้วยใจ มันแทงใจมากกับคนที่ผิดโดยไม่ตั้งใจ แต่กลับขอโอกาสเหมือนตัวเองผิดจริงๆ  ฉันคิดอยู่นะว่าแกจะตอบอะไรที่มันขัดใจฉันอีกไหม ถ้าขัดล่ะก็ ฉันจะไม่อวยและรั้งทรายให้แกเอาไว้ อีกแล้ว ปล่อยให้ทรายได้กับใครก็ไปเถอะ ดีนะที่คำตอบเป็นที่พอใจ เพราะฉันรู้ยังไงแกก็รักทรายมากที่สุด และที่บอกจะรักเป็นคนสุดท้ายขอให้ทำให้ได้ด้วย ไม่งั้นมี อีกหลายๆรอบ แต่ถ้าแกจะมีคนอื่นก็ขอให้สมเหตุสมผลก็แล้วกัน นี่ฉันบอกธารหรือบอกคนเขียนวะ

ส่วนธิป ตอนที่แล้วฉันเห็นใจแกอยู่ แต่ตอนนี้แกรู้ความจริงและแสดงออกแล้วว่าอิจฉา อยากจะได้ธาร ถึงกับพูดสไตล์แรดเงียบให้ทรายปรี๊ดได้ นับว่าฉลาดมาก ต่อไปคงจะร้ายกว่านี้ ดูแล้วจะร้ายกว่าแม่แน่ๆ ฉะนั้นขอให้ทรายจัดให้เต็มที่ มีเท่าไหร่ใส่ให้หมด อย่าไปยอม ตบเป็นตบ    เพราะมันเริ่มเผยตัวตนแล้ว ธิปเหมือนแม่ตรงแค่รักไม่เป็น อยากจะครอบครองอย่างเดียว แต่เก็บความรู้สึกได้ดีกว่าวิ

ส่วนตอนอันซีน ขอเม้นท์ตรงๆเลยนะคะ ไม่ชอบการกระทำของทัตพลเลย ดูไม่มีความเป็นผู้ชายที่รักครอบครัวเหมือนในตอนแรกเลยสักนิด บอกว่ารักภัครแต่กลับถอดใจง่ายๆ ไม่มีความพยายามที่จะทำอะไรให้มันดีขึ้นเลย เหตุผลฟังไม่ขึ้นมาก กลัวลูกชายโกรธ นั่งโทษแต่ตัวเองว่าไม่สมควรไปเข้าใกล้ เอาเวลาตรงนี้ไปพิสูจน์ความรักที่มีให้ภัครกับธารยังดีกว่า คุยเรื่องภัครอยู่ดีๆ เหมือนจะเครียด แต่กลับให้อารมณ์ไม่ห่วงไม่รักภัครเลยสักนิด ถึงภัครจะปลอดภัยแล้วก็เถอะ  กลับเปลี่ยนไปสนใจซีแทนซะงั้น ความกล้าหาญ ความเป็นลูกผู้ชายหายไปไหนหมด แค่นี้ถึงกลับไม่กล้าไปคนเดียว ต้องเอาซีไปด้วย เสียความรู้สึกมากกับคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อและสามีถึงจะเป็นอดีตก็เถอะแต่ในเมื่อเมียที่บอกรักกำลังเจ็บป่วยจะเป็นจะตาย กลับมีอารมณ์มุ้งมิ้ง ออดอ้อนกับซี เข้าใจว่าอาจจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แต่ไม่เห็นทัตพลพยายามจะทำอะไรเพื่อเมียกับลูกสักนิด คือยังไม่ไปในตอนนี้ก็ไม่ได้ว่า แต่ตอนที่กลับมาจากไปทำธุระและชวนซีไปด้วยพอซีบอกไม่ว่าง แทนที่ทัตพลจะนึกถึงภัครก่อน กลับจะรอซีให้ไปพร้อม พูดว่าว่างจะไปรับไปส่ง มันจี๊ดใจมากเลย ว่างไปเอาใจใส่คนอื่น แต่ไม่หาโอกาสไปแก้ในสิ่งที่ตัวทำเอาไว้ พยายามจะคิดว่ามันเป็นอันซีนตอนหวาน แต่เรากับฟินไม่ออก รู้สึกมันไม่ควร ไม่ได้แอนตี้ถ้าทั้งคู่จะเป็นอะไรกันในอนาคต แต่ในตอนนี้อยากให้แยกแยะสักนิด ขอโทษนะคะที่ต้องเม้นท์แบบนี้ คนเขียนเขียนดีแล้ว แต่เราอินกับความเป็นจริงเกินไปนิด ต้องขอโทษด้วยนะคะ ถ้าจะเม้นท์ไม่ถูกใจ

สรุปตอนนี้ ทั้งลูกทั้งพ่อติดลบมากๆๆๆๆๆ กรุณาแก้ตัวด้วยทั้งสองคนเลย    เป็นกำลังใจและติดตามต่อไปค่ะ

[Moose]

มีใครว่างมั้ยคะ ไปดักตบอิธิปกันเถอะค่ะ จะได้ไม่เป็นภาระของพี่ทราย

[IsDeer]

พออ่านปุ๊ป

อิเด็กธาร  ทำไมแกทำแบบนี้
ที่ผ่านๆมาฉันเข้าใจเหตุผลที่แก เล่น SM กับทรายนะ เพราะ ทรายมันทำร้ายหัวใจแกและคุณภัคร
แล้วทรายยังสัมผัสความรักของแกไม่ได้อีก แถมอี๋อ๋อกับนายเตจนนนอกหน้า
ฉันก็เลยสงสารแก แล้วอยากจะจิกหัวพี่ทรายให้มาดูสิ่งที่แกทำให้ดีๆ จะได้เข้าใจแกบ้าง
แต่ตอนนี้แกผิดเต็มประตู ทำไมไปทำร้ายพี่ทรายละเฟ้ย 
ที่ผ่านมาแกคิดอะไรฉันเข้าใจพฤติกรรมแกตลอด แต่ตอนนี้ที่แกร้ายใส่พี่ทรายเพราะหึงเหรอ
แทนที่แกจะคิดว่าพี่ทรายกับคนอื่นๆช่วยแม่แกไว้ตอนที่แกไปอยู่กับธิปพยศ
แกน่าจะสำนึกให้เยอะๆ นะ
กว่าจะได้สติก็ต้องเห็นเลือดก่อน เจริญแหละแก สงสัยถ้าอยากให้แกดีกับพี่ทรายเร็วๆ
ฉันคงต้องได้เห็นพี่ทรายเข้าโรงพยาบาลใช่มั้ยเนี่ย 
ไม่เอานะ ฉันอยากได้แบบแซ่บๆ ไม่อยากได้ดราม่าปกตินะ 
ยังดีที่ตอนหลังเริ่มให้โอกาศพี่ทรายบ้าง ขอให้พี่ทรายใช้ความรักที่คนอ่านเริ่มเห็นพิสูจน์นะ
แต่ที่ฉันหงุดหงิดที่สุดคือ แกฉลาดทุกเรื่อง แต่พี่ทรายไม่พอใจเรื่องอะไรทำไมไม่รู้เรื่อง 
คว้าคอไปดู แกไม่รู้เรอะว่าเรื่องสร้อย อีกอย่างอิธิปพยศมันก็สร้างความเข้าใจผิดโดยตั้งใจทิ้งไว้อีก
ฉันไม่เชื่อหรอกว่าแกไม่รู้ อย่ามาตีมึน นิสัยแกมันไม่ใช่เลยนะ
ถ้าความหึงมันบังตาก็รีบๆนึกให้ได้เร็วๆ แล้วเขี่ยอิธิปพยศโดยไว ไม่ให้มาเกะกะตอนจบ



อิธิปพยศ 
แฮ่นขนาดหนัก อ้อร้อสุดๆ ไม่ได้ตัวก็สร้างความเข้าใจผิดแบบหน้าไม่อายจริงๆ ช่างกล้านัก
อยากให้แม่มันมาเห็นนะว่าลูกเป็นยังไง ให้พี่ทัตมาเห็นด้วย
ไม่อยากให้อิธิปมีคู่เด็ดขาด 



ปอลิง :
พออ่าน Unseen

กีซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ 
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อร๊ายยยยยยยยยยยยย
ฟินนาเล่เป็นที่สุด ขนาดเรื่องเกิดในเวลาเดียวกันนะเนี่ย
ฝั่งหนึ่งก็แซ่บซะ อีกฝั่งก็ฟินสุดยอด (ถึงจะไม่ฟินกับบางคน แต่กับฉันฟินที่สุด)
ยิ้มแก้มปริ กลิ้งไปมาบนที่นอน น่ารักโฮก ขอให้คู่ ทัตซี มาบ่อยๆนะ
ไม่ต้องเอ็นซี แต่ดาเมจกระจุยกระจายจริงๆ
ชั้นเข้าใจพี่ทัต ใครจะว่าพี่ทัตไม่ดูแลคุณภัครก็ช่าง เข้าใจว่าอยู่ห่างกัน 20 ปี ไม่ได้สานต่อความรัก
เป็นความรักที่แค่อยากให้กลับมาคุยกันได้ อยากเห็นอีกฝ่ายมีความสุข
ไม่ใช่ความรักรุนแรงสมัยหนุ่มสาวและคนที่เป็นสามีภรรยามา 20 ปี
ความรู้สึกนี้มันต่างกันมาก ฉนั้นพี่ทัตจึงไม่จำเป็นต้องห่วงคุณภัครเกินเหตุ
ความรู้สึกของพี่ทัตง่ายมากเลย อารมณ์ประมาณแฟนเก่าที่เคยรักมา 20 ปีป่วย
เป็นใครจะดุ่มๆเข้าไปหาไหม อีกอย่างอิเด็กธารก็ไม่รับเป็นพ่ออีก
เข้าไปคุณภัครจะรู้สึกแย่ปล่าวๆ ยกเว้นชีจะเป็น S สะใจที่อดีตสามีโดนลูกด่าอ่ะนะ
ใครเคยมีแฟนเก่าที่ยังรักอยู่ อยากไปเยี่ยมเวลาป่วยแต่เยี่ยมไม่ได้น่าจะเข้าใจพี่ทัตดีนะ
แต่ตอนนี้ฟินไม่ไหวแล้ววววววววว
ไล่กอดพี่ทัตกับพี่ซี  อร๊ายยยยยยยยยยยยย

[U_Ton]

  เหมือนจะดีขึ้น...มั้งนะ... ถ้าไม่มีชนาธิปคงดีกว่านี้ กล้ามากที่ยิ้มไร้เดียงสา พูดเรื่องเมื่อคืนให้ทรายฟังหน้าตาเฉย คำพูดที่ไม่
ชัดเจนมันทำให้คนฟังคิดได้หลายทางนะไม่รู้หรือไง... ชนาธิปเดินตามรอยเท้าเเม่ตัวเองเหมือนลูกปูอยู่เล็กน้อย (ในอนาคตถ้าคิด
ไม่ได้อีกก็คงจะเหมือนร่างก็อปปี้กันมาอ่ะนะ) เริ่มเดินบนเส้นทางสายริษยาตาไฟลุกอีกคนเเล้วสิเนี่ย รู้ทั้งรู้ว่าความผิดทั้งหมดเกิด
จากเเม่ตัวเอง การเก็บงำไม่บอกธารก็พอเข้าใจว่าใครๆ ก็อยากปกป้องเเม่ตัวเอง แต่ไอ้การรู้เรื่องเเบบนั้นเเล้วก็น่าจะสงสารทราย
หน่อยนะที่ต้องมากลายเป็นเหยื่อ กลับมานั่งริษยาเพราะทรายเป็นคนที่ธารรัก ไม่รู้จะว่ายังไง เหม็นเบื่อคนประเภทนี้ เขาไม่ใช่ของๆ
เราก็น่าจะตัดใจเป็นเพื่อนเป็นพี่ไปก็ได้ ทำไมยังพยายามเเย่งชิง... มันบาปนะ ดูเเม่ตัวเองเป็นตัวอย่างก็น่าจะรู้นะหนูชนา!!!
ไม่ชอบที่นางไปดูถูกทรายเลย เอาตัวเองไปเปรียบเทียบเเล้วยกตนว่าดีกว่า น่ารักกว่า ...ประเด็นคือ น่ารักกว่าเเล้วไง ในเมื่อทราย
คือคนที่ธารรัก เค้ารักทราย ไม่ใช่รักคนหน้าตาน่ารักแต่ทำตัวไม่มีค่า... ชนาธิปน่าจะคิดบ้างนะเจอทรายที่บ้านเขามาก็ทีนึงเเล้ว น่า
จะรู้ว่าสิ่งที่ธารรักในตัวคนๆนี้ คงไม่ใช่เเค่หน้าตา อายุ หรือฐานะ ถ้าไม่มีดีใครเขาจะเลือกรัก
ไม่อยากให้ชนาธิปเป็นตัวร้ายไปมากกว่านี้เลย เพราะนางน่าจะมีศักดิ์ศรีในตัวเองเหลือบ้าง ละอายในสิ่งที่เเม่ของตัวเองทำและสิ่งที่
ตัวเองคิดจะลงมือทำสักนิดคงจะดูน่าสงสารอยู่มาก (แต่เดิมชีวิตครอบครัวก็น่าสงสารอยู่เป็นทุน)

ธารให้โอกาสทรายหวังว่ามันจะทำให้อะไรๆ ดีขึ้นนะ กลัวก็เเต่จะมีมารมาผจญให้ทรายเสียใจ ธารเหมือนจะเริ่มคิดได้บ้างเเล้ว แต่
ปัญหาใหญ่ของธารยังอยู่ที่การปล่อยให้ชนาธิปมาป้วนเปี้ยนอยู่ในชีวิต กับปัญหาปากร้ายด้วยเเรงหึงนี่เเหละ ถ้าให้โอกาสเเต่ปาก
ยังทำลายและสองมือยังไม่ผลักตัวมารออกไปจากชีวิต สักวันคนที่จะออกไปจากชีวิตธารอาจเป็นทรายก็ได้ คนเราหากได้กำลังใจ
เล็กๆน้อยๆ มันก็เหมือนได้น้ำทิพย์มาชโลมใจช่วยต่อชีวิต แต่อย่าลืมนะธารถ้าน้ำที่คิดว่าเป็นน้ำทิพย์บริสุทธิ์มันกลับกลายเป็นมีกรด
มาปนเปื้อน จากที่จะมีชีวิตมันจะพาลกัดกินชีวิตเอาได้ ตอนนี้สถานะของทรายดูไม่มั่นคงเลยเเม้ธารจะยังรักทราย เเต่พื้นที่ส่วนหนึ่ง
ในชีวิตของธารมันเริ่มถูกเเทรกเเซงด้วยชนาธิปเข้ามาเเล้ว เข้ามาเเละไม่มีทีท่าว่าจะยอมเเพ้หรืออยากออกไป แนวโน้มว่าทรายจะ
รู้สึกว่าตัวเองถูกลดค่าลงมันก็มีสูงขึ้น ธารไม่รักชนาธิปแต่ก็ไม่ปฏิเสธการก้าวเท้าเข้ามาของชนาธิปอย่างเต็มที่ ก็เหมือนเปิดโอกาส
ให้ทรายเจ็บช้ำเพิ่มขึ้นด้วยมือตัวเองนั่นเเหละ ยิ่งจุดประสงค์ของชนาธิปก็ออกจะชัดเจนว่าอยากเป็นคนที่ธารรักมากเเค่ไหน

คุณภัคสมกับเป็นผู้ใหญ่ที่อุปถัมภ์ค้ำชูทรายมา อย่างน้อยๆก็ฟังเเละอ่อนลง เรื่องมันมีที่มาที่ไปเเละทรายเองคุณเธอก็รู้จักดีว่าไม่มีทางทำเเบบนั้นได้ ดีใจที่อย่างน้อยคุณภัคก็มองทรายดีขึ้น (ไม่เหมือนลูกชายอ่ะนะ...แซะธารให้คันเล่น) ทรายมีคนรักมากมาย คน
ที่มองข้ามความดีความน่ารักของทรายคงมีเเค่แม่นางชนาธิปกับธารเท่านั้นแหละ

[EARTHYSS :)]

คุณคนเขียนไม่ทำตามสัญญาเลยนะคะ ไหนบอกว่าทรายจะมาแนวดาร์คบ้าง สุดท้ายก็ยังอ่อนแอเหมือนเดิม

แล้วน้องชนาธิปนี่ก็ไม่เลิกเลยจริงๆนะคะแม่กับลูกเหมือนกันไม่มีผิด ทรายห้ามยอมแล้วนะ ทำให้ตัวเองมีค่าบ้าง

ไม่ใช่เครื่องมือหรือเครื่องระบายให้ธาร 

[Nus@nT@R@]

อืมมมม ธิปอย่ามาสร้างคว่มร้าวฉานนะ
แอบดีใจที่ธารยอมฟังทรายบ้าง

[liza sarin]

เกลียดอิธิป

[loveaaa_somsak]

ธารเป็นพระเอกที่ไม่มีเหตุผล อารมณ์แปรปรวนมากๆ สงสารทรายถ้าต้องอยู่กับธารนิสัยแบบนี้ตลอดไป

เข้ามารออ่านทุกวัน อ่านไปอารมณ์ขึ้นทุกตอนเลย โมโหไอธารมัน

[PoPuAr]

ไม่ปลื้มธิปเอามากๆ สร้างความร้าวฉานคืองานของเธอใช่ไหม วิณญาณนางร้ายเริ่มทำงานแล้วสินะ
แล้วพี่ทรายจะเอาอะไรเข้าสู้ เด็กธิปนี่ร้ายกาจใช่ย่อย (ร้ายตามแม่ของนาง) ส่วนทางฝั่งธาร ก็ใจดีกับพี่ทรายขึ้นมาจิ๊ดนึง
คิดว่าเดี๋ยวก็คงต้องดีขึ้นเรื่อยๆ ถ้าคุณทัตไม่โผล่มาอ่ะนะ แต่ก็ห้ามไม่ได้หรอก คุณทัตต้องมาเยี่ยมคุณภัทรอยู่แล้ว

[่patsaporn]

ชนาธิปชักจะไม่น่ารักแล้วนะ
พี่ทรายเก่งมากค่ะ พูดสิ่งที่คิดออกไปได้ ธารรักมาก แค่พยายามใจแข็ง
ดูไปดูมาพระเอกฉันคล้ายเขมชาติ @อย่าลืมฉันมาก ๆ ทั้งรักทั้งแค้น หึงมันตะบี้ตะบัน
แต่คนอ่านก็ช้อบชอบ

ขอบคุณค่ะ

[iforgive]

ชนาธิป นางแรดและร้ายมากกกกกกก หึย อยากจะ .... ชุดใหญ่สักหน่อยเหอะ ชิ

[kapooklook]

ธารช่างเป็นผู้ชายปากหมาที่นิสัยกวนตีน
แต่แอบน่ารักแม้ว่าจะไม่ได้เห็นนานแล้วก็เหอะ
สัญญาณมาดีว่าช่วงนี้ดราม่ากำลังจะผ่านพ้นไปช่ายไหม
 รออย่างใจจดจ่อ
คนเขียนเขียนดีฝุดๆ มาต่อไวๆนะคะ

[Milkmilkzer]

ธารอย่สใจแข็งนักน้าา นังธิปนี่ก็....ฟหกด่าสว

[Min61]

นั่นไง น้องธิป พึ่งด่าไปตอนที่แล้วเองนะ ตอนนี้ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกดีขึ้นมาเล้ยยย
พวกตื้อไม่เลิก น่ารำคาญ แถมร้ายเงียบอีก น่ากลัว

ส่วนธาร เหอะๆ หึหึ พระเอกเป็น bipolar รึเปล่าคะนี่ 
แต่ก็คงไม่ เพราะเห็นแต่ตอนมันร้ายสุดๆ ยังไม่เคยเห็นตอนมันดีสุดๆซักที(ถ้าไม่นับตอนแรกๆน่ะนา)
แต่เหมือนกันที่อารมณ์ขึ้นๆลงๆ แล้วแต่จะขึ้นมากขึ้นน้อย เอาแน่เอานอนไม่ได้
แต่จะอยู่ในโหมดอารมณ์ไม่ดีตลอดเวลา เหอเหอ
เป็นตู...เครียดตายก่อนเรียนจบพอดี  แถมเรียนหมออีก เครียดซ้ำซ้อนเลยทีนี้ 

โอเค (ต่อ)...
น้องธารนี่น่าสงสารนะ ถึงจะหึงไม่เข้าท่าก็เหอะ
แต่เด็กมันก็รักของมันอ่ะนะ ถ้าทรายรู้ตัวหน่อยก็จะรู้ว่ามันยังรักอยู่เพราะความขี้หึงแสดงออกเวอร์ๆของน้องเนี่ยแหละ
หึงมันหมดอ่ะ ที่เป็นผู้ชายรอบๆตัวทราย 55 ตลกดี น่ารักดี แต่ถ้าเป็นเราคงไม่สนุกด้วยหรอกขี้หึงขนาดนี้
แต่ในฐานะคนอ่าน คือเดี๊ยนชอบมากฮร้าาา คิคิ

ว่าแต่...หลังหยุดยาวเลยหรอคะ ไม่นะะะะะะะะ 

[kms]

ถ้าทรายจะร้ายนี้เลวเลยน่ะ
ตัวเองทำผิดแท้ๆ ได้รับโทษยังไม่สาสมเลยมั้ง
แม่เค้าเป็นอัมพาตแท้ๆ
ถ้ากล้าจะร้ายกลับนี่แย่มากๆ

[BeeRY]

เป็นนายร้ายเต็มตัวแล้วสินะธิป กะเอารางวัลนายร้ายแห่งปีเลยด้วยป่ะเนี่ย จะเตรียมโหวตให้นะ

[Theznux]

เป็นตัวร้ายจนได้นะชนาธิป ต้องสู้นะพี่ทราย จะมาแพ้เด็กไม่ได้เด็ดขาดดด แย๊กกก!
ธารนี่หน้าหมั่นไส้มากกก ทำอะไรขัดใจคนอ่านแบบสุดๆ เซ็งนางเหลือเกินนน

สนุกทุกตอนค่ะ เป็นกำลังใจให้พี่ทรายเข้มแข็งไวๆ แล้วฝากเอาคืนธารให้สาสมนะคะ
 

[coffeeQbread]

Unseen Special  ธารทราย – เวอร์ชั่นคุมคาแรคเตอร์ไม่อยู่   (พิเศษให้วันสงกรานต์)
 
 


“ไม่ให้ไป”
 

เขาว่าแล้วปิดตำราแพทย์เล่มโตที่วางอยู่บนตัก  มือขาวสะอาดถอดแว่นสายตาใสวางลงที่โต๊ะรับแขก ไขว่ห้างมองหน้าคนพูดนิ่ง ๆ
 

“แป็ปเดียวก็กลับแล้ว พี่ไม่ได้เจอเพื่อน ๆ ตั้งนาน ช่วงนี้หยุดยาวพวกเราเลยนัดเจอกันครบทีม จะขาดพี่ไปได้ยังไงล่ะโดนต่อว่าเละแน่” วารินที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขายู่หน้า
 

“โดนเพื่อนพี่ต่อว่ากับโดนผมต่อว่า ไม่อยากโดนอันไหน” เขาจ้องหน้า เหมือนจะคั้นเอาคำตอบเสียให้ได้
       
             

                    ‘ไม่อยากโดนเพื่อต่อว่าสิวะ!  ไอ้เด็กคนนี้นี่ ชักจะเหลืออดแล้ว!’ วารินคิดในใจ 
 


“ไม่เอาน่าธาร พี่รู้ธารเป็นเด็กมีเหตุผล ครั้งนี้กว่าพวกพี่จะรวมตัวกันได้นัดกันมาเป็นเดือนๆเชียวนะ”
 

ธาราธารชั่งใจครู่หนึ่ง เพราะวารินชมว่าเขาเป็นเด็กมีเหตุผล ครั้นจะเอาแต่ใจเกินไปนักเดี๋ยวอีกฝ่ายจะพาลถอนคำชมออกไป
 

“แล้วจะกลับกี่โมง” เขายกข้อมือดูเวลา ตอนนี้ ทุ่มกว่าแล้ว
 

“ไม่เกินตีสองหรอก”
 

“ตีสอง!?” เขาทวนคำเสียงดังจ้องวารินอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ
 

“ก็แหมธาร  ผู้ชายอ่ะ เจอกันก็มีเรื่องโน้นเรื่องนี้ต้องคุยกันดิ ไหนจะต้องดื่มกินกันอีก แล้วก็...”
 

“แล้วก็จะไปต่อเรื่องผู้หญิง งั้นใช่ไหม”
 

“ใช่ที่ไหนเล่า! เพ้อเจ้อไปใหญ่แล้ว”
 

“แล้วไปทำไร ทำไมต้องนานขนาดนั้น แค่นั่งคุยกันชั่วโมงเดียวก็น่าจะเสร็จ”
 

“หูยน้องธารครับ  ใครมันจะไปสังสรรค์กับเพื่อนแค่ชั่วโมงเดียวกันเล่า เหล้ายังลงคอได้ไม่ถึงครึ่งขวดเลย”
 

“อะไรนะ! นี่จะกินเหล้าด้วยเหรอ??” หลังเขาไม่ติดเบาะแล้ว จ้องหน้าวารินหาเรื่องสุด ๆ
 

“เปล่าๆ พูดเล่นๆ  แค่เปรียบเทียบน่ะ เปรียบเทียบ”
 

วารินถึงกับปาดเหงื่อ เกือบพูดเรื่องจริงที่ยังไม่เคยมีใครรู้มาก่อนของเขาก็คือ หากไปดื่มกับเพื่อนที่ถูกใจและคุยกันถูกคอ เขาจะดื่มได้เต็มที่มาก ดื่มเฉพาะเหล้าเพียว ๆ ด้วย ส่วนสปายวายอะไรนั่นอย่าไปพูดถึงเด็ดขาด กลุ่มพวกเขาไม่มีใครแตะกันสักคน มันแพงรสชาติก็งั้น ๆ สู้กระดกน้ำขม ๆ ดีกว่ากันเยอะ  ไอ้พวกเพื่อน ๆ แต่ละคนก็นะ.......แฮะๆ เด็กวิดคอมฯ ก็งี้แหละ
 

“จะเชื่อได้ไหมเนี่ย” เขาหรี่ตามองคนตรงหน้า ยกแว่นสายตาขึ้นมาสวมอีกครั้ง “มานี่ดิ๊  นั่งใกล้ ๆ ผมนี่”
 

“ทำไม” วารินลุกมานั่งข้างเขา
 

“หกทุ่ม” เขาต่อรอง หันมองกันใกล้ ๆ เหมือนกำลังสำรวจอะไรบางอย่าง
 

“โหยยธาร สามทุ่มเหอะงั้นน่ะ” วารินว่าประชด
 

“ตกลงสามทุ่ม”
 

“ไม่ใช่ๆ ๆ ตีหนึ่งๆ โอเคตามนั้นแหละ” วารินยอมถอยลงมาให้เขาหนึ่งชั่วโมง ว่าเสร็จแล้วก็จะลุกเลยแต่เขาดึงเอาแขนเล็กไว้
 

“แล้วคืนนี้ใครจะชงกาแฟขึ้นมาให้ผม”  ช่วงนี้วารินต้องชงกาแฟขึ้นมาให้เขาเกือบทุกคืนที่เขาค้างที่บ้าน
 

“ให้ดาวชงขึ้นมาให้ก่อนก็ได้นี่ ”
 

“มันเหมือนกันที่ไหน! กาแฟที่พี่ชงกับกาแฟที่ดาวชง” 
 

อย่ามาทำเป็นไม่รู้หน่อยเลย
 

“งั้นเดี๋ยวพี่ชงไว้ให้ก่อนออกไป ดึกๆค่อยให้ดาวเอาขึ้นมาให้ธารแบบนั้นดีกว่าไหม”  วารินทำซึนไม่รู้ว่าเขาหมายความถึงอะไร
 

เขายกนาฬิกาดูอีกที คิ้วเข้มขมวดครุ่นคิด “งั้นเอาขึ้นไปให้ตอนนี้ ผมจะกินกาแฟก่อนพี่ออกไปงานเลี้ยงรุ่น”
 

“เอาแบบนั้นก็ได้ ธารขึ้นไปรอเลย พี่ชงเสร็จแล้วเดี๋ยวเอาขึ้นไปให้”
 



กาแฟหอมกรุ่นถูกบรรจงวางลงบนโต๊ะ วารินสวมเสื้อยืดคอปาดสีดำ กางเกงยีนส์สีอ่อนขาดรุ่งริ่งที่ขาทั้งสองข้างตั้งแต่หัวเข่าไล่ขึ้นมาจนถึงขาอ่อน ธาราธารวางหนังสือลงบนโต๊ะทันที เขาไล่สายตามองคนตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ
 

“แต่งตัวอะไรแบบนั้น ไปเปลี่ยนใหม่ ไม่งั้นไม่ต้องไป” วารินก้มมองตัวเอง
 

“แบบนี้ก็ดีแล้วนี่ ธารอย่าบอกว่าจะให้พี่ใส่สแลคกับเสื้อยืดคอปกเหมือนเหมือนทุกวันนะ”
 

“แบบนั้นมันก็เรียบร้อยดีไม่ใช่หรือไง นี่อะไรวัยรุ่นเหรอเรา อายุเท่าไหร่แล้วครับพี่ทราย” เขาว่าประชด
 

“อย่ามาพูดเรื่องอายุนะ!”


วารินแหวใส่เสียงดังจนธารเงิบไปเลย จะว่าเขาเรื่องอะไรไม่แสลงใจเท่าเรื่องอายุเลยสักครั้ง  หนอยยย เห็นยอมเข้าหน่อยกดเอา ๆ
 

“ห้ามพูดเรื่องตัวเลข ดูกันที่หน้าตาสิ!”
 

อายุเขาสามสิบสองแต่หน้าเขาแค่ยี่สิบสี่เท่านั้นแหละ วารินมั่นใจ!
 

“ท..โทษที  ผมไม่ได้ตั้งใจว่าสักหน่อย แต่ไม่อยากให้พี่แต่งแบบนี้อ่ะ แล้วนี่ดูซิ  รวบผมแบบนั้นทำไม? รวบครึ่ง ๆ กลาง ๆ มันดูเซอร์ๆไปนะผมว่า ใช้ดินสอไม้เสียบไว้อีกคืออะไรกันเนี่ย!”
 

ธาราธารเริ่มหน้าเสียเมื่อเห็นวารินชักสีหน้าจริงจังตอนเขาแกล้งว่าเรื่องอายุ แล้วทรงผมมัดรวบไม่หมดแบบนี้มันดูเซ็กซี่เอามากๆ
 

“ช่างพี่เหอะน่า เมื่อก่อนพี่ก็แต่งแบบเนี๊ยะ”   เด็กวิดคอมฯ จะอะไรนักหนากับเสื้อผ้า  พอมาทำงานเป็นเลขามันเลยต้องดูผู้ดีเรียบร้อยน่าเชื่อถือไง เลยกลายเป็นผู้ชายบูติคไปซะงั้น
 

เขามองดูวารินอีกครั้ง ถอนหายใจอย่างขัดใจไม่ได้ เรียกให้เดินเข้ามาใกล้ ๆ ตัวเขาเปิดลิ้นชักโต๊ะหยิบกุญแจรถส่วนตัวส่งให้
 

“เอารถผมไปใช้ ถ้าเมามากขับกลับไม่ไหวให้โทรมานะ อย่าขับกลับเองเด็ดขาดเข้าใจใช่ไหม”
 
 
อย่าคิดว่าวารินจะปฏิเสธ มีรถสบาย ๆขับแบบนี้ใครจะไม่อยากได้กัน คนตัวเล็กเดินเข้าไปใกล้เขาทันที ขณะจะเอื้อมมือไปรับกุญแจ ธาราธารยักไว้หน่อยหนึ่งยังไม่ยอมส่งให้ในทันที   วารินจึงเลิกคิ้วเป็นเชิงสงสัย
 

“อะไร?”
 

“เข้ามาใกล้ ๆสิ เดี๋ยวบอก” เขาใช้สายตาดึงดูดวารินให้เอียงใบหน้าเข้าหา
 

“จูบขอบคุณผมหรือยัง”
 

เขาว่าจบ ไม่รอให้อีกคนแสดงปฏิกิริยาอะไรทั้งสิ้น รวบเอาใบหน้าเล็กด้วยสองมือแล้วกดจูบสอดปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปากนุ่มนิ่มทันที วารินที่กำลังตกใจเกือบจะต่อต้านผลักเขาออกไปแล้วแต่ก็ยังยั้งสติไว้ได้ เพราะรู้ว่ากับธาราธารยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ  ยิ่งอยากทำ เพราะงั้นคราวนี้เขาเลยปล่อย อยากจูบยาวแค่ไหนก็ปล่อยให้จูบได้เลยตามสบาย เสร็จแล้วจะได้ปล่อย ๆ ให้เขาออกไปพบปะเพื่อนฝูงเขาเสียที
 

แต่เห็นทีคราวนี้วารินจะประเมินเขาผิดพลาดมากไปหน่อย จูบของธาราธารไม่เพียงแต่มาราธอน แต่ยังสร้างความรู้สึกหลากหลายทางอารมณ์ให้กับเขาอีกด้วย
 

มือใหญ่ค่อยรั้งคนตัวเล็กให้ชิดเข้ามาเรื่อย ๆ ขณะที่ริมฝีปากยังทำหน้าที่ของมันไม่ขาดช่วง ร่างกายวารินถูกกอดรัดจนเสียสมดุลและเอนล้มลงบนตักของเขา เสียงเขาครางต่ำอย่างคนพออกพอใจ วารินไม่ชอบที่จะได้ยินเสียงต่ำลึกโทนนี้ของเขาเลย โดยเฉพาะเวลาที่ใบหน้าเขาสองคนอยู่แนบชิดกันแบบนี้ เพราะมันทำให้วารินสติกระเจิดกระเจิงอยู่ทุกครั้ง
 

“ธาร..... ธารพอแล้ว”  มือเล็กดันใบหน้าเขาออก หอบหายใจถี่ พยายามจะลุกออกจากเขา  “พอแล้วเดี๋ยวสาย พี่นัดเพื่อนไว้สามทุ่ม”
 

“ยี่สิบนาที คราวนี้จะเร่งให้” จู่ ๆ เขาว่าแล้วจับวารินลุกออก ตัวเขาเองก็ลุกขึ้นปลดกระดุมเสื้อตัวเองลง
 

“เฮ้ย! ไม่เอานะธาร”
 

วารินไม่อาจรับรู้ได้ว่าเขารวดเร็วแค่ไหนเพราะว่าตอนนี้ร่างสูงใหญ่ยืนตระหง่านเปลือยโชว์หุ่นอยู่ต่อหน้ากันแล้วเรียบร้อย
 

“พี่ถอดสิ เร็วหน่อยจะได้ไม่เสียเวลาหรือจะให้ผมถอดให้ดี เอาแบบนั้นก็ได้ มานี่มา”
 

เขาไม่พูดเปล่า เดินเข้าหาทันที วารินถอยกรูแทบไม่ทัน แผ่นหลังบางชิดผนังแล้ว
 

“ชู่วว์  ไม่ดื้อนะ ถ้าไม่อยากเสียเวลาว่าง่าย ๆ ยี่สิบนาทีเสร็จผมสัญญา”
 

“...ธาร...”
 

“....ร้อน....ผม ‘ร้อน’ ใช่ไหม จับดูสิ”
 

เขาจับมือเล็กเข้าแนบชิด ส่วนตัวเขาค่อยโน้มริมฝีปากอุ่นร้อนปะพรมจุมพิตไปทั่วซอกคอขาว วารินตัวอ่อนแทบจะละลายพูดอะไรไม่ออกอีกต่อไปเมื่อ ริมฝีปากร้ายลากไล้ขึ้นมามอบสัมผัสร้อนรุ่มเข้าที่ริมฝีปากสวย
 
 


.....ยี่สิบห้านาทีหลังจากนั้น เขาเลทไปนิดหน่อยเนื่องจากยีนส์ที่วารินใส่เป็นเดฟรัดรูปเอามากๆ  กว่าจะถอดกันได้แทบลากเลือด...
 
 
 
“บอกว่าสายแล้ว ๆก็ไม่เชื่อ ธารนี่จริง ๆ เลยจะตามมาทำไมกัน จอดตรงนี้แหละ จอดตรงนี้”
 

วารินชี้ ๆ ว่าตัวเองจะลงตรงไหน ที่ผับดังเขากำลังจะก้าวลงจากเบนซ์สปอตสีขาวสวย  ผู้คนที่นั่งอยู่โซนด้านนอกต่างมองกันเป็นตาเดียว
 

“อะไรอีกอ่ะ” เมื่อโดนรั้งแขนไว้จึงหันกลับไปถาม
 

“รวบผมใหม่ซะ หลุดลุ่ยหมดแล้ว”
 

“ก็เพราะใครกันล่ะ” วารินค่อยใช้มือรวบ ๆ เก็บผมไว้ใหม่ แต่มันก็ยังตกระลงมาแถวลำคออยู่ดี มือเล็กเสียบดินสอไม้ไว้ กะจะให้มันดูเท่ ๆ
 

“แล้วไม่ชอบหรือไง  เห็นร้องเสียงดังเชียว”
 

เขาว่าแล้วยิ้ม วารินมองเขาตาเขียวต่อยแขนเขาไปทีแบบแรง ๆ ธาราธารร้องโอ๊ยขึ้นดังลั่น
 

“หมัดหนักเหมือนกันนะเนี่ย”
 

เอ๊า แน่นอน! ที่เห็นว่ายอมๆอยู่ทุกครั้งนี่ก็เพราะว่าตัวเองผิดหรอกนะ ถ้าไม่ผิดฝันเหรอจะได้มาลากมาดึงกันแบบนั้น กูก็มีมือมีตีนเฟ้ย!
 

“โน่นไง พวกเพื่อน ๆ พี่นั่งกันอยู่โต๊ะนั้นไงริมสะพานน่ะ กลุ่มใหญ่ ๆ ผู้ชายล้วนธารเห็นไหม” วารินชี้ ๆ ให้เขาดูธาราธารเพ่งตามองตาม
 

“กลุ่มที่เซอร์ๆนั่นน่ะเหรอ ที่มีคนหัวฟู ๆ ด้วย”
 

“ใช่ ๆ นั่นแหละ อย่าไปว่าให้มันได้ยินนะ นั่นน่ะไอ้เฮี๊ยก มันเป็นตัวโจ๊กของคณะเชียว”
 

“นี่ถามจริงพี่เรียนจบอะไรมาอ่ะ?” เขาเริ่มสงสัย กลุ่มที่วารินชี้ให้ดู มันแปลก ๆ กันทั้งกลุ่ม
 

“วิดคอมทำไม?”
 

“วิทยาศาสตร์คอมฯ??”
 

“เปล่า….วิศวคอมฯ ลาดกระบัง(วะ)ครับคุณน้องธาร”
 

!!!!!!!
 


ธาราธารกลืนน้ำลายอึ่กใหญ่ ..............ไม่อยากจะเชื่อ!!!
 

“ไปนะ พวกมันมาครบกันแล้วมั้ง” วารินคว้าสายกระเป๋าสีดำคาดใส่ไหล่
 

“ตีหนึ่ง เดี๋ยวผมมารับ”
 

“ครับธาร  เจอกัน”
 

แค่ท่าทางการเดินก็ยังเปลี่ยนไป ดูลุคเซอร์ๆยังไงไม่รู้  เขามองคนที่กำลังก้าวเดินเข้าไปโบกไม้โบกมือให้กับเพื่อน ๆ ทั้งฝูง พอเข้าไปถึงเท่านั้น ปากเล็ก ๆ โดนยัดบุหรี่ลงทันที วารินจับสูบแล้วพ่นควันใส่หน้าไอ้คนหัวฟูที่น่าจะชื่อเฮี๊ยกอย่างทะเล้น  อีกฝ่ายถึงกับคว้าคอเล็กเอามาโบกหัวเข้าอย่างแรงหนึ่งทีแล้วคว้ากันนั่งลงแถว ๆ หัวโต๊ะ  ธาราธารส่ายหน้าอย่างระอาใจ
 


นี่คือตัวจริงๆ ของวารินใช่ไหม?????
 

*************************************************************

Unseen >>> Tbc.

**นี่คืออันซีน  Unseenที่คุณไม่เคยเห็นจริงๆ**

[EARTHYSS :)]

โคตรแมนเลยครับพี่ หวังว่าพี่ทรายจะแมนอย่างนี้แล้วฮึดขึ้นมาสู้จริงๆจังๆซะทีนะ
ทรายมีหลายอารมณ์สนเรานึกอิมเมจตัวละครไม่ออกเลยอ่ะ
บางทีก็โง่ บางทีก็ซื่อบื้อ บางทีก็น่ารัก บางทีก็เท่ห์ เล่นเราซะงงเลย

ปล.คุณคนแต่งคะมีตอนพิเศษมันก็ดีตรงที่มันไม่เครียดจนเกินไป
แต่บางทีเรื่องมันกำลังจะพีคอยู่แล้วแต่โดนตอนพิเศษมาคั่นซะงั้น
มันเหมือนกับนางเอกโดนตบแล้วกำลังจะขึ้นมาสวนแต่ตัดโฆษณานะค้าาาา
เราว่ามีพอเป็นกะสัยให้หายคิดถึงหรือหายเครียดดีกว่า

[liza sarin]

 
อุตส่าห์มาต่อให้ พี่ทรายเปลี่ยนไปนะ

[coffeeQbread]

ปล.คุณคนแต่งคะมีตอนพิเศษมันก็ดีตรงที่มันไม่เครียดจนเกินไป
แต่บางทีเรื่องมันกำลังจะพีคอยู่แล้วแต่โดนตอนพิเศษมาคั่นซะงั้น
มันเหมือนกับนางเอกโดนตบแล้วกำลังจะขึ้นมาสวนแต่ตัดโฆษณานะค้าาาา
เราว่ามีพอเป็นกะสัยให้หายคิดถึงหรือหายเครียดดีกว่า

เราชอบเมนต์นี้ ขอบคุณนะ...อิอิ 

[IsDeer]

  เห้ย นึกว่าพี่ทรายน่าจะจบบัญชีบริหารอะไรยังงี้อ่ะ
จบจากวิศวะคอมก็ยังดีกว่าจบเครื่องกลนะ ไม่งั้นช็อคกว่านี้อีก
พี่ทรายนี่ตอนอยู่นู่นเซอร์เรอะ
เพื่อนของเพื่อนเราเรียนวิศวะคอมที่ มอ นู้นเหมือนกัน สภาพคุณหนูคุณชายเชียว
ต่างจากภาคอื่นลิบลับ กร๊ากกกกกกกกก

ว่าแต่กาแฟอิเด็กธารมาทุกตอนเลยนะช่วงนี้ ทั้งตอนหลักและอันซีน
ติดกาแฟรึคนเสิร์ฟกันแน่ 

ข้อเรียนรู้วันนี้ "กินกาแฟแล้มมันคึกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" 

[Nus@nT@R@]

เอิ่ม....นี่คือตัวตนที่แท้จริงของพี่ทรายเหรอนี่ อ๊ากกกก

[smile_aex]

 

[่patsaporn]

ชอบจัง น้องธารคนน่ารักและขี้หวงคนนี้ รอวันนั้นนะคะที่มันจะกลับมา
ธารที่แบบยอมพี่ทรายบ้าง แบบรักและเกรงใจ ส่วนทราย เกรงใจกว่าจ้า 555
พี่ทรายเซฺกซี่โฮกๆ

[Spelling_B]

โอ๊ยยยยพี่ทร้ายยยยย ชอบมากกกกกค่ะ บอกเลย
เราชอบลุคนี้ของนางมากกกกกก
ไม่แปลกใจแล้วทำไมธารชอบนาง เพราะตัวตนพี่ทรายเป็นแบบนี้นี่เอง

[Moose]

อ้ากกกกกกกกกก หลงรักพี่ทรายลุคนี้ โอ้ยยยยย เอาใจไปเลยยย กรี๊ด พี่ทรายยย ><

เหมือนตอนนี้สลับอายุกันเลยอ่ะ ธารเด็กกว่าแต่ขี้บ่นเหมือนคนแก่ ส่วนพี่ทรายแก่กว่ากลับดื้อซะงั้น 555555555

[Veesi3]

  ห้ะ!!! วิดวะคอม คือพี่ทรายช่วงแรกๆ คือไม่ใช่มากเลยอ่ะ
555555555555555555 

[BeeRY]

เขาเรียกรู้จักกาลเทศะมากกว่าหรือเปล่า
แบบเราเองอยู่ที่ทำงานผู้ใหญ่เค้าก็ว่าเรียบร้อย ดูไร้เดียงสา กินเหล้าเข้าสังคมไม่ค่อยเป็นต้องฝึก
แต่อยู่กับเพื่อนนี่...อย่างเถื่อนอ่ะ
พี่ทรายก็น่าจะคล้ายๆกันนะ