สงครามเย็นยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่องแม้เวลาจะล่วงเลยไปเป็นชั่วโมงแล้วก็ตาม รถกระบะสีเงินเริ่มเคลื่อนห่างจากจุดเดิมไปไกลอย่างเห็นได้ชัด(แต่ก็ไม่ได้ไกลมากนักหรอกถ้าเทียบกับระยะทางปกติ) ทั้งคู่ยังไม่ยอมพูดจากันแม้ว่าแรมจะแผ่ออร่าความหล่อฟุ้งกระจายจนสาวๆเข้ามารุมปะแป้งอยู่บ่อยๆ แต่กระนั้นคิดเองก็ไม่ได้น้อยหน้า เหมือนเจ้าตัวจะมีพลังงานแปลกประหลาดที่สามารถรวบรวมได้ทั้งสาวหนุ่มแท้และเทียมทุกประเภทมาใกล้ชิดกับตน ทั้งสาดน้ำทั้งปะแป้งทั้งพูดจาเชิงชู้สาวใส่
แม้ว่าสงครามเย็นจะดำเนินไปอย่างไม่มีใครยอมใครจนเพื่อนๆสังเกตได้ แต่เพียงแค่เจ้าสองตัวนี้ไม่ทำให้เสียบรรยากาศพวกเขาก็ไม่ว่าอะไรนักหรอก แม้อยากจะให้พวกมันดีกันเร็วๆก็เหอะ แต่มันไม่ใช่เรื่องอะไรที่ต้องเข้าไปยุ่งนี่นา
“เฮ้ย! ไอ้นัน ไปเอาเบียร์มาจากไหน!”
“ข้างทางมีขายว่ะ”
“เยชชชช เด็ดว่ะ เดี๋ยวกูไปซื้อมั่ง”
“กูกินด้วยยย”
“สต็อปความคิดนั้นเลยคิดตี้ที่รัก มึงควรอยู่ห่างจากแอลกอฮอล์ให้มากที่สุดนะครับโดยเฉพาะในช่วงนี้ด้วยแล้ว...”
“ไอ้เหี้ย ไม่ยุติธรรมอ่ะ เรื่องไรมาบังคับกูวะ ทีพวกมึงยังแดกได้เลยนี่”
“จุ๊ๆ กูแดกนิดๆหน่อยๆไม่เมาเป็นหมาเหมือนใครบางคนครับ”
“ก..กูแดกนิดหน่อยก็ไม่เมาเหอะ”
“เชื่อก็งั่งแล้วสัส วันก่อนหมาตัวไหนเมาวะกะอีแค่เหล้าแก้วเดียว”
“อึก...”
“เชื่อกู ไอ้คิด มึง ห้าม แดก”
ส่งเสียงจิ๊ใส่ในลำคอแล้วสะบัดหน้าหนีไอ้หมานันตรงหน้า คนอื่นแดกได้แต่กูไม่ได้แดก ทำตามก็บ้าแล้ว เขาคิดในใจพลางลอบมองหาแอลกอฮอล์ตามท้องถนนบ้าง(สงกราต์โนแอลนะคะ ด้วยความหวังดี^^)
และก็...โป๊ะเช้ะ ในมือของเด็กหนุ่มคนหนึ่งไม่สิ...หลายคนเลยล่ะ บนหลังรถกระบะสีดำคันเยื้องๆไปจากรถเขาสองสามคัน ขาเรียวเดินตรงไปตามสองสั่งการโดยทันที
“เฮ้ยๆ มึงดูคนที่กำลังมาดิ น่ารักสัดอ่ะ”
“ผู้ชายนี่หว่า”
“เออ แต่แม่ง....”
“เฮ้!”
“โอ๊ะ ว่าไงคร้าบบบ”
“ในมืออ่ะ มีอีกป้ะ ขอซื้อต่อ”
“ฮะ? อ่อออ ฮ่าๆๆๆๆๆ มีๆ บนรถมีอื่นหลายกระป๋องเลย ขึ้นมาเอาหน่อยมั้ยล่ะ”
จบคำชวนร่างบางก็ปีนขึ้นไปอย่างไม่รอช้า
ซ่า...
“สาดซะหน่อยตามประเพณีนะคร้าบคนสวยยยยย”
“คร้าบๆ ถ้าน้ำไม่เย็นจะดีมากเลย หนาวอ่ะ”
“มาๆ เดี๋ยวพี่กอดคลายหนาว”
ผัวะ!
“ไอ้เชี่ย ลามปามๆ โทษทีๆ อ่ะ เอานี่”
“ฮ่าๆๆ ไม่เป็นไร ขอบใจๆ เท่าไหร่อ่ะ”
“เห้ย ไม่คิดตังหรอก มานั่งคุยกันดีกว่ามา”
“เอ่อ จะดีหรอ?”
“ดีดิๆ มานั่งๆ ชื่อไรเนี่ย”
“ชื่อคิด” ร่างบางว่าก่อนจะลงมือเปิดฝากระป๋องเบียร์ตรงหน้าก่อนจะยกซดบ้าง
“มาจากไหนครับ”
“ถาปัตย์ม.C นายอ่ะ”
“เห้ย อยู่มหาลัยเรอะ!!! นึกว่าเด็กมัทธยม!! เอ้ยยย หน้าเด็กโคตรรรร”
“ฮะๆ ขอบใจ ชมใช่ป่ะน่ะ”
“เออชมๆ กู..เอ้ย ผมอยู่รร.Xอ่ะ ตอนแรกนึกว่าเป็นน้อง”
“อ่าว เด็กกว่าเราหรอ? ตอนแรกนึกว่าแก่กว่าเหมือนกันฮ่าๆๆๆๆ”
“อ่าวๆ ไหงงั้นครับ”
“แล้วนี่เพื่อนโรงเรียนเดียวหมดเลย?”
“ใช่ๆ ไอ้นี่ชื่อ...........” เด็กหนุ่มเริ่มแนะนำเพื่อนพ้องของตัวเองบนรถประกอบกับชวนคิดคุยไปเรื่อยๆจนเขาเริ่มมึนๆเสียแล้ว
“อ่า... หวัดดีๆ”
“เห้ยๆ ไหวป่ะเนี่ย ยังไม่ถึงกระป๋องเลยนะ”
“ไอ้เหี้ย ใครไม่ไหววะ”
“ฮ่าๆๆๆ เอาแล้วๆๆๆ เพื่อนพี่อยู่ไหนเนี่ย”
“อยู่ไหนวะ ไม่รู้อ่ะ เดินหนีพวกมันมา แม่งไม่ให้กูแดกเบียร์”
“ฮ่าๆ เมาแล้วๆ กลับไปเหอะพี่ เดี๋ยวเพื่อนพี่มาด่าผมทำไง”
“ไม่ด่าๆ ใครด่ากูเตะม่างงงงง อืออ”
“ไอสัด น่ารักชิบหาย”
“ไอ้เหี้ยยย มึงเบี่ยงเบนนนน”
“มึงมาดูเองดิวะ น่ารักขนาดนี้”
“เหอะ กูผ่านล่ะ เห้ยๆๆๆๆๆ”
“เห้ย!! คิด พี่คิด ทำไรครับ”
“กอดไง กอดหน่อย”
“เห้ยยยยย พี่!!!”
“เห้ยๆ บอกให้พี่เขาหยุดแดกดิ้”
“พี่คิด ไม่กินแล้วนะครับ”
“อื้อออ จะกินอ่า....ห้ามเราทำไมอ่า”
โอ้ยยยย อย่ามาทำตาอย่างนั้นใส่ผมนะ!
“พี่เมาแล้ว ไม่กินนะพี่นะ เพื่อนพี่อยู่ไหนเนี่ยพาผมไปหาหน่อย”
“ไม่ปายยย กอดๆ กอดอยู่นี่แหละ”
“ชิบหายแล้วทำไงดี”
“ใครใช้ให้มึงให้เขาแดกวะ”
“ก็เขามาขอใครจะไปคิดว่าคออ่อนชิบหายขนาดนี้วะ”
“อือออ..”
“เห้ยยย อย่าซุก!! เหี้ยเอ้ยๆ มึงช่วยไปตามเพื่อนเค้ามาทีเด้ะ กูจะไม่ไหว”
“ทนไม่ได้ก็จับปล้ำแม่งในรถเลยไป ฟิลม์หนาไม่มีใครเห็นหรอก”
“ไอสัส ความคิดมึงนี่!”
“เอ๊า ก็เขาแม่งปล่อยตัวเองนี่หว่า”
“ชั่วจริงๆเลยมึง อ้ะ มึง...มึ....ง ทำไงดี”
“อะไร”
“พี่เขากอด...กูแน่นมากอ่ะ เนื้อชนเนื้อแล้วเนี่ย...”
“มึงหมายถึงจู๋มึงกับ-“
“หยุ๊ดดดดดดดดดดดดดด ไม่ต้องพูด ตามที่มึงเข้าใจ ไปหาใครก็ได้เอากูออกจากสภาพนี้ที”
“ฮ่าๆๆๆๆ ไม่คิดว่าลาภลอยไงวะ? ไหนตะกี้บอกน่ารักๆอยู่เลย”
“เออ น่ารัก ถ้าเป็นแฟนกูนี่กูเอาไปแล้ว สัส!”
“เชี่ยเอ้ย ไอ้คิด!!!!”
“อ่ะ!”
“มึงปล่อยๆ นั่นเพื่อนกู”
“เออดีพี่เอาไปเลย พี่เขามากอดผมเองนะ”
“มึง....เชี่ยเอ้ยยยยยยยย ไอ้เหี้ยคิด ไอ้ดื้อ”
“เอ่อ...”
“เออๆ ขอบใจละกันที่ช่วยดูให้ เพื่อนผมมันคออ่อน พอไม่ให้มันแดกมันเสือกกระสนไปหาแดกเอง จู่ๆก็หายไปตกใจชิบหาย ได้ยินกูมั้ยไอ้คิด!”
“เปอร์เจอมั้ยครับ? อ่ะ”
“เออ มาก็ดีละ เอาไอ้เหี้ยนี่ไปเก็บที ให้ตายเพื่อนใครวะดื้อเป็นเหี้ย”
การปรากฏของคนที่อ้างว่าเป็นเพื่อนของชายร่างบางคนนี้ทำให้เหล่าน.ร.ชายดูอึ้งปนสับสนเล็กน้อย แต่ก็ยอมอุ้มคิดไปให้เจ้าของแต่โดยดี ....เป็นกูมีเพื่อนงี้กูก็ไม่ให้แดกล่ะวะ
ไม่นานแรมก็พาคิดกลับสู่รถกระบะคันเดิมได้ แน่นอนว่าเขาทั้งโกรธทั้งเคืองคนตรงหน้าที่ชอบดื้อเป็นเด็กๆ แถมยังงอนเป็นเด็กๆอีกด้วย นี่ยังไม่รู้หรือไงว่าเขาหวงขนาดไหน แล้วยังจะกล้าใส่เสื้อกล้ามสีเทาบางๆนี่เดินลอยไปลอยมาให้คนอื่นมองอยู่นั่น ยังไม่นับเรื่องที่ยอมให้คนอื่นปะแป้งกับชอบแอบไปเดินคนเดียวอีกนะ แต่ก็เป็นความผิดของเขาด้วยแหละที่ไม่ยอมดูแลคิดดีๆ
“คิดครับ...”
“...อือ...”
“รู้ตัวมั้ยว่าทำอะไรลงไป”
“...แรมทำหน้าดุทำไม? ดุคิดทำไมมมม”
“แล้วคิดทำอะไรล่ะ มันน่าดุมั้ย ดูสิครับ!!”
“ตะคอกใส่คิดทำไมมมอ่ะ ฮึก ฮืออ..”
“อ้าวเห้ยๆๆ”
“คิด!!”
“ขึ้นเสียงใส่ทำไมมมมมมม”
“เฮ่อ...โฟร์ ผมฝากคิดแปปนึงนะครับ เดี๋ยวไปซื้อน้ำมาก่อน”
“อ่ะได้ๆ คิดมาหาโฟร์มาม้ะ”
“ฮืออ โฟรรรรรรร์ แรมดุเราอ้ะ”
“โอ๋ๆๆ ไม่ร้องนะไม่ร้อง ฮ่าๆ ไอ้เหี้ย นี่เพื่อนหรือลูกกูวะเนี่ย”
“ฮึกๆ โฟรรรร์ โฟรร์ครับบบบบ” ไม่ร้องเปล่าเจ้าตัวยังคงกอดเพื่อนสาวตัวเองไว้แน่น นี่ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นมาซบหน้าอกตัวเองโฟร์คงถีบกระเด็น แต่เพราะเป็นคิดแถมเป็นคิดที่กำลังเมาน่ารักได้ที่เสียด้วยเธอจึงนึกทำร้ายเพื่อนไม่ลง โฟร์จึงทำได้แค่ลูบหัวเพื่อนรักตรงหน้าเชิงปลอบประโลม แม้ว่าเพื่อนคนอื่นจะยังคงเล่นน้ำอย่างไม่หยุดไม่หย่อน แต่ก็มีหลายคนที่แอบเหลือบมามองไอ้คิดบ่อยๆ กลัวว่ามันจะหนีไปอีก
“ฮึก ฮือ....แรม...แยมอยู่ไหนอ่า”
“แรมไปซื้อน้ำเดี๋ยวมา”
“ฮึกๆ แยมทิ้งคิดอ่ะ แยมโกรธคิด โกรธเรื่องอะไรก็ไม่รู้ฮึก”
“โอ๋ ไม่ร้องนะไม่ร้องงงง”
“ฮือออออออออ คิดก็โกรธที่แยมโกรธคิดดด แต่แยมไม่ง้อคิดเลยอ่ะ ฮือออ”
โอ้ยกูจะบ้า! ร่างของหญิงสาวขยี้หัวตัวเองอย่างแรงให้กับคนตรงหน้าที่ยังคงพล่ามงอแงไม่หยุด เมื่อไหร่แรมจะกลับมาเนี่ย!! ไอ้นี่ก็ซุกกูจังงงงง
เวลาผ่านไปนานจนหญิงสาวเริ่มนึกว่าไอ้แรมมันไปตกน้ำตายแถวไหนรึเปล่า กลับมาช้าสัดหมา ช้าจนไอ้คิดบ่นวนลูปเป็นรอบที่สิบจนเลิกบ่นแล้วเนี่ย!!
หืม เลิกบ่นแล้วหรอ?
.....
“ฟรี้....”
เออ เอากะเขาสิ เหนื่อยจากการบ่นมึงก็หลับคาอกกูเลยสินะ ใจคอจะไม่ให้กูลุกออกไปเล่นน้ำกับชาวบ้านหน่อยหรือไง โน่นมีผู้ชายหล่อๆรอให้กูแอ้มอยู่นะ!
“โฟร์ครับ!”
“โว้ยยยยยยยยยย ไปซื้อน้ำที่ประเทศซาอุหรือไงวะ นานชิบหายยยยยยยย”
“ขอโทษครับๆๆ พอดีหาร้านไม่เจอเลย”
“เออๆ เอาเมียนายคืนไป หลับปุ๋ยแล้วเนี่ย ไม่เข้าใจหลับไปได้ไงกลางดงน้ำเนี่ยนะ”
“ฮะๆ ขอบคุณนะครับ โฟร์ไปเล่นน้ำต่อเถอะครับ เดี๋ยวผมจัดการเอง ขอบคุณที่ช่วยดูแลนะครับ”
“เออ เพื่อนกันๆ”
ว่าจบหญิงสาวก็ลุกออกไปเล่นน้ำต่อตามที่ว่า ส่วนแรมก็แบกคิดขึ้นหลังก่อนจะพาไปนั่งข้างในรถ
“เอาผ้าปูๆไว้ก่อนค่อยนั่งนะ”
“ครับ”
แรมจัดการปูผ้าตามที่ตอง(สารถีประจำวันนี้)ได้บอกไว้ก่อนจะพาร่างตัวเองกับเจ้าของดวงใจเข้ามาในรถ เนื่องจากเป็นกระบะสองประตูทำให้แรมต้องเอาคิดไว้บนตักอย่างช่วยไม่ได้ในเนื้อที่อันน้อยนิดภายในรถนี้
“ไปเจอมันที่ไหนล่ะ ตอนไอ้โคมบอกให้ชะลอรถหน่อยเพราะไอ้คิดหายนี่กูช็อคสัด นึกว่าโดนฉุดไปปล้ำ”
“เจอ...ที่รถคันอื่นน่ะครับ นอนเมาอยู่”
“โหยยย แม่งกล้าเนอะไอ้เตี้ยนี่”
“ครับ...ดื้อสุดๆไปเลย”
“ถ้าไงเดี๋ยวกูขับไปส่งมึงที่คอนโดก่อนดีกว่าว่ะ”
“ครับ....ขอบคุณครับ”
ร่างสูงเอ่ยขอบคุณสารถีประจำวันนี้ที่เริ่มตบไฟเลี้ยวเพื่อไปส่งเขาอย่างที่เจ้าตัวว่าจริงๆ เพื่อนๆเองก็เริ่มมาเกาะกลุ่มอยู่บนหลังกระบะเหมือนเดิมเพราะเดี๋ยวถูกทิ้งไม่รู้ตัว รถกระบะสีเงินเคลื่อนตัวไปอย่างช้าๆในเส้นทางที่ไม่มีวันเปียกนี้ท่ามกลางหนุ่มสาวมากหน้าหลายตาที่ยังคงสาดน้ำใส่กันไม่หยุด
....
“อือ....”
“ตื่นแล้วหรอครับ?”
“...แรม?”
“ครับ”
“............................”
“รู้ตัวใช่มั้ยว่าทำอะไรลงไป”
“....อือ...”
“สำนึกผิดไหมครับ”
“ก็มัน...........................”
“คิดครับ...”
“เออ ก็ได้ คิดผิด ยอมแล้ว.....”
“หึ ตอนทำทำไมไม่คิดอย่างนี้ล่ะครับ”
“ก็มัน...”
“.....”
“ก็...ก็แรมนั่นแหละงอนอะไรคิดอ่ะ ทำให้เล่นน้ำได้ไม่สุดเลย..”
ตุบ!
เมื่อร่างบางยังคงโทษว่าเป็นความผิดของเขา เห็นอย่างนี้เขาคงปล่อยไปไม่ได้แล้ว สงสัยว่าคิดต้องโดนสั่งสอนเสียหน่อย
“....งั้นมาเล่นกันใหม่ก็ได้นี่ครับ?”
ร่างสูงกว่าขยับคร่อมร่างบางที่นอนอยู่ หัวของคิดมีโดนลำแขนแกร่งยันไว้ข้างๆเป็นเสมือนกรงขังไม่ให้คนตรงหน้าหนีไปไหน...
“....เล่นอะไร...”
“เล่นสงกรานต์ไง”
“แล้วที่แรมทำท่าเหมือนจะปล้ำคิดนี่มันเล่นสงกรานต์ยังไง?”
.
.
.
ริมฝีปากหนาได้รูปแสยะยิ้มออกมา
.
.
“ก็...เปียกเหมือนกันไงครับ”________________________________________________________________
สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ
เอาพาร์ทพิเศษมาลงให้ก่อนเพราะเนื้อเรื่องหลักยังแต่งไม่ถึงไหน แงง
งานช่วงนี้เยอะมากค่ะ ทั้งงานทั้งสอบเลย ทำให้ไม่มีเวลาแต่งต่อเลย

ลืมเค้าแล้วหรือยัง

เรื่องตอนนี้เป็นช่วงเวลาประมาณห้าหกเดือนจากเนื้อเรื่องปัจจุบันค่ะ
เพื่อนแรมกับเพื่อนคิดรวมกลุ่มกันเสียกลมเกลียว555
เนื้อเรื่องหลักรอแปปนะคะ มีวันหยุดแล้วจะรีบปั่นมาลงค่ะ

ใครไปเล่นน้ำที่ไหนก็ระวังตัวกันด้วยนะคะ
ไปเที่ยวที่ไหนก็ขอให้เดินทางปลอดภัยค่ะ ^^
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ
