จะเป็นความบังเอิญห่ารากอะไรก็ช่างเหอะ ทีแรกปีหนึ่ง ผมกับมันก็ดีๆกันอยู่ เป็นเพื่อนตามปกติ คุยบ้างไม่คุยบ้างตามอารมณ์ของผมรวมไปถึงพยายามช่วยเหลือเพื่อนแรมให้สมหวังในรักทำให้ความสนิทของผมกับไอ้เปอร์เริ่มจาง ไอ้เปอร์เป็นเพื่อนในกลุ่มของคิดเพราะคิดรู้จักกับซีซัง และเป็นไอ้นี่อีกนั่นแหละที่ขอให้เปเปอร์ช่วยดูแลไอ้คิดมัน เห็นว่าไอ้ซันมันย้ายไปอยู่โรงเรียนเดียวกับคิดตอนมอปลายและดูท่าว่าจะสนิทกับไอ้เจ้าเฮลโหลวคิดตี้นี้อยู่ไม่น้อย
พอขึ้นปีสอง!
วันนั้นเลย วันนั้น วันที่มีการประชุมรุ่นเรื่องงานรวมชาวสถา วันที่ผมเสนอชื่อไอ้แรมไปโดยเปิดรูปที่แอบถ่ายตอนมันหลับสมัยปีหนึ่งให้เพื่อนๆในรุ่นวนดูจนยอมรับ วันที่ผมเห็นบรรยากาศสีชมพูรอบล้อมไอ้แรมกับไอ้คิด วันที่ผมโกหกไอ้เปอร์ว่ามีเลี้ยงรุ่นวันนี้!!
วันนั้นแหละจุดเริ่มต้นความวิบัติของชีวิตผม!
พอผมลากมันออกจากไอ้คู่รักหน้ามึนนี่ได้สักพักก็ยอมบอกความจริงกับมัน ว่าไม่ได้มีการเลี้ยงรุ่นอะไรตามที่เคยบอกไว้ และนั่นทำให้มันหัวเสียไม่น้อย มันบอกว่าผมให้ความหวังมันว่ามันจะได้เจอกับเพื่อนเก่า ได้ยินมันบ่นหงุงหงิงแล้วรำคาญอ่ะครับเลยจัดเหล้าที่หอให้มันซะจะได้เลิกบ่นผมเสียที หอที่เป็นจุดหมายในการแดกเหล้าคือหอผมครับ เพราะไอ้เปอร์อยู่บ้านเป็นส่วนใหญ่ นานๆทีจะมาอยู่คอนโดแถวมอที่ตอนนี้น้องสาวมันยึดไว้อยู่
ไม่บอกว่าซื้อเหล้ามาเท่าไหร่ แต่ที่แน่ๆคือมันมากพอที่จะทำให้คนอย่างเปเปอร์เมาเป็นเหี้ยได้ ไอ้เปอร์เริ่มจับผมยึดติดไว้กับโซฟา ตอนแรกแม่งก็งงๆว่ามันทำอะไร แต่พอมันพูดออกมาเท่านั้นแหละ สติกูขาดสะบั้น!
“.....นัน...กูชอบบบบบ.......มึง......กูชอบมึง กูยางชอบมึงอยู่ว่ะ”
“ไอ้เหี้ย!!!”
“กูพูดจริงนะ กูทำตามที่มึงบอกแล้ววววว กูคบคนอื่นไปทั่วววว แต่.....แต่สุดท้ายกูกลับมามองมึงทุกครั้ง”
“เหี้ยเอ้ย! ปล่อยกู!”
“นัน ....กูชอบมึง กูชอบมึง กูชอ-”
“หุบปากแล้วออกไป!!!”
“กูชอบมึง..”
“ถ้ามึงยังพูดอีกมึงไม่ต้องมาเป็นเพื่อนกับกูแล้ว!”
.
.
!
สิ่งบัดซบเลวร้ายที่สุดในชีวิตกลับมาเยือนอีกครั้งเมื่อผมถูกผู้ชายตรงหน้าจูบ! เป็นครั้งที่สองในชีวิตที่โดนผู้ชายด้วยกันจูบ แถมผู้ชายคนนั้นเสือกเป็นคนเดียวกันด้วย ถามว่าโกรธไหม..
แทบคลั่ง กลายร่างเป็นเดอะฮัคได้คงทำไปแล้ว!!
แต่ครั้งนี้มันมีแอดวานซ์กว่าครั้งที่ผ่านมาเล็กน้อย ตอนนั้นมันแค่เอาปากมาชนๆกันเฉยๆใช่มั้ยครับ คราวนี้แม่งสอดลิ้นมาด้วยอ่ะ!! อี๋! แขยงสัส ปล่อยกูนะ!!
แต่ไอ้เหี้ยนี่มันจูบเก่งจนผมไม่อยากยอมแพ้ ให้มันรู้ไปสิว่าท่านนันก็มีดี ผมจูบมันตอบอย่างเอาเรื่องก่อนจะหาจังหวะถีบมันกระเด็นออกไปดังโครม(ไม่ยอมรับหรอกว่าแอบเคลิ้มเลยจูบตอบ...) ไอ้เปอร์กลิ้งโค่โร่อยู่บนพื้น ไม่ปล่อยให้เสียจังหวะ ผมรีบลากมันเอาไปขังในห้องน้ำโดยไวตอนที่มันยังมึนๆนี่แหละ เชื่อเหอะว่าถ้ามันไม่ได้เมาผมสู้มันไม่ได้หรอก
หลังจากนั้นผมก็เข้านอนตามปกติ มีเสียงตึงตังในห้องน้ำนิดหน่อยแต่เมินมันไปเสีย พอเช้าผมก็ต้องยอมเปิดประตูให้มัน ไม่ใช่เพราะสงสาร แต่ผมปวดฉี่...
“...”
“หลบ”
เปิดมาเจอสภาพไอ้เปอร์เบลอๆมึนๆ คาดว่าเมาค้าง ไม่รู้ว่าที่มันเมามันจำได้ไหม หวังไว้ว่าจะจำไม่ได้แต่พอทำธุระเสร็จมันกลับพูดว่า
“....เรื่องเมื่อคืน กูพูดความจริงนะ” เท่านั้นแหละ
ฟึ่บ!!!
หวังจะต่อยให้มันได้สติ แต่มันกลับหลบได้เหมือนรู้ว่าผมจะต้องต่อยมันแน่ๆ
“นัน...กู...”
“หุบปาก ถ้ามึงยังมีความคิดจัญไรนี่อยู่ ก็เลิกคบกับกูซะ!”
สาบานได้ว่าไม่ใช่คนเหยียดรักร่วมเพศอะไรนะ ไอ้แรมกับไอ้คิดผมยังพยายามช่วยให้มันสมหวังกันเลย แต่ผมไม่ได้ชอบผู้ชายนี่ครับ การที่เจอผู้ชายสารภาพรักใส่นี่ก็ไม่ได้รู้สึกยินดีหรืออยากจะเปิดใจให้แต่อย่างใด
“.....ก็ได้”
ห้ะ มันว่าอะไรนะ
“กูก็เบื่อแล้วที่จะเป็นเพื่อนกับมึง....เลิกเป็นเพื่อนกันก็ได้”
“..........”
“.....เพราะกูจะได้จีบมึงแทน..”และแม่งก็ทำตามอย่างที่พูดจริงๆ ไอ้เหี้ยนี่ไล่ตื้อผมซะทุกทีจนผมหลอนเหี้ย อยากจะโทษว่าเป็นความผิดของไอ้แรมแต่มันไม่ใช่ มันไม่ผิด มันผิดที่ผมเองที่ไปเสือกเรื่องของมัน วางแผนกันไอ้เปอร์ให้ออกไปแต่ปรากฏว่าโดนเล่นซะเอง อย่างครั้งสุดท้ายที่จู่ๆมันก็วาร์ปมาโผล่ด้านหลังผม หัวใจเกือบหยุดเต้นแน่ะครับ...
พอถูกมันลากไป ‘เคลียร์’ เรื่องของมันก็คือเรื่องที่มันจะโปรในวันพรุ่งนี้ซึ่งไม่ได้เกี่ยวอะไรกับกูเลยแม้แต่นิด!!! มีหน้าบอกจะจีบกูแต่เสือกบังคับกูไปช่วยงานเนี่ยมันคือวิธีจีบบ้านไหนไม่ทราบวะ!(บ้านวิชญสกุลนี่แหละ..)
ซึ่งถามว่าผมปฏิเสธมันได้ไหม?.....กลับไปอ่านประโยคบนเลยครับ สองคำต้นเรื่องที่ทำให้ผมต้องมาเป็นข้าทาสบริวารมัน!
แต่มันไม่ได้ให้ผมเริ่มทำในคืนวันเสาร์ทันทีหรอกครับ มันลากผมมาที่หอผมก่อนล้มตัวนอนลงบนเตียงโดยที่ไม่ขออนุญาตเจ้าของห้องที่ปรอทความโมโหแทบแตก
“มึงทำเหี้ยอะไรวะ นี่เตียงกูห้องกู ไปนอนที่อื่น!!”
“บ่นมากจังวะ มานี่”
พระเจ้า!! ช่วยลูกด้วยยย!!!
มันลากผมไปที่เตียงก่อนจะเขวี้ยง ย้ำว่าเขวี้ยงจริง เขวี้ยงผมลงบนเตียงก่อนจะขึ้นคร่อมกดไหล่ผมไว้แน่นกะไม่ให้ลุกได้พร้อมกับประโยคบัญชาของมัน
“พรุ่งนี้มาช่วยกูโปรด้วย”
“เรื่องดิวะสัส! งานมึง กูเกี่ยวไร”
“เกี่ยวดิเพราะกูจีบมึงอยู่...”
มึงจงอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างงานมึงกับจีบกูอยู่ด้วยครับ ไม่ทราบว่าคะแนนแกทไทยติดลบหรือไงวะ!
“.....ก็มึงมาช่วยงานกู...กูจะได้อยู่กับมึงมากขึ้นไง”
“ส้นตีน!”
“เอาเป็นว่าตามนั้น”
“ฝันเถอะไอ้เหี้ย!!”
“....งั้นปล้ำ”
โอเค เดี๋ยวพรุ่งนี้กูไปช่วยมึงทำงานก็ได้...
แหม่ คุณครับให้คิดถึงสถานการณ์ตอนนี้ที่ผมโคตรจะสุ่มเสี่ยงสุดๆ ร่างสมส่วนเพอร์เฟ็กของผมอยู่ใต้ร่างไอ้ยักษ์นี่ แถมมันกำลังอยู่ในท่าขึ้นคร่อมพร้อมเผด็จศึก มือหนาจับยึดผมไว้ไม่ให้หนีไปได้ ขาผมก็ถูกเข่ามันกดทับไว้อยู่(โคตรเจ็บเหอะ)ทำให้ไม่สามารถง้างตีนไปถีบมันได้เหมือนเคย....
ไม่ว่าใครก็ต้องรู้ว่าถ้าผมปฏิเสธจะเจออะไร!!!
...
เหอะๆ แน่นอนว่าผมเล่าให้ไอ้แรมไม่หมดหรอก เล่าแค่ประมาณว่าเกิดเรื่องทะเลาะกันระหว่างผมกับเปเปอร์นิดหน่อย เรื่องอะไรผมจะต้องพล่ามเรื่องไร้สาระนี่ให้มันรับรู้ว่าผมกำลังตกเป็นเหยื่อของไอ้เหี้ยเปอร์ด้วยล่ะ บอกแล้วว่ามันเป็นความลับและผมจะเก็บมันลงหลุมไปด้วย...
ส่วนพวกคุณ...ถ้าใครลองปากโป้งไปบอกคนอื่นล่ะก็ ระวังท่านนันจะไปดักรอหน้าบ้านคุณด้วยไม้หน้าสามนะครับ หึหึ_________________________________________________________________________
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ตอนนี้ยาวมากกกกก ยาวมากกกก กรี๊ดดด
ตอนท่านนันยาวมาก 55555555 ไม่คิดว่าจะแต่งให้ได้เกินสามกระทู้เหมือนกันค่ะ กรี๊ดดดด (ขอตื่นเต้นรัวๆ)
ตอบแทนที่หายไปเป็นอาทิตย์ค่ะ 5555
พาร์ทนันแอบแต่งยากเพราะไม่ได้คิดพลอตไว้ก่อนเลยต้องเริ่มปูพลอตใหม่ทั้งหมดค่ะ
ใครรอเปอร์นันคนแต่งประเคนมาให้แล้วน้า
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ หวังว่าจะยังไม่ลืมกันนะ
***********************
ขอตอบเม้นตอนพิเศษโดยรวมนะคะ
อย่างที่บอกไว้ว่าเป็นตอนของอนาคต หลายคนคงเห็นความเปลี่ยนแปลงของแรมและคิด
อย่างแรมที่เริ่มมีปากเสียงมากขึ้น ไม่ใช่อะไรก็ครับคิดครับๆตลอด(เหมือนในตอนนี้5555)
ส่วนคิด...จริงๆแล้วคิดเป็นคนดื้อค่ะ ดื้อมากแต่ดื้อเงียบ สังเกตได้จากน้องพยายามจะแดกเหล้าให้ได้ในตอนที่7
ดังนั้นตอนพิเศษก็เหมือนกับเป็นนิสัยของคิดอีกอย่างค่ะ ในตอนนี้คิดยังไม่ดื้อมากเท่าในอนาคตเพราะยังมีเหตุผลบางอย่าง
แต่ตอนอนาคตที่คิดดื้อชิบหายนั้น คิดก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้นตลอดหรอกค่ะ
กรีส...พูดมากไปเดี๋ยวได้สปอยแน่ๆ555
เอาเป็นว่าอยากให้ลองติดตามคิดดูนะคะว่าทำไมถึงได้ดื้อชิบหายวายป่วงขนาดนั้น
เห็นหลายคนไม่ค่อยชอบคิดแบบนี้แล้วใจหายวูบ
แต่ก็ขอบคุณทุกคอมเม้นนะคะ
บางทีเราอาจจะแต่งเพลินจนหลุดคาแรคเตอร์ก็ได้
ขอบคุณสำหรับทุกการติดตามค่ะ รักคนอ่านทุกคน
___________________________________________________
ตอบคอมเม้นค่ะ
PetitDragon 555555 ใช่เลยค่ะ สตินายแรมลอยไปแล้ว
Toon_TK ปิ้งป่อง! ทำไมเดาถูกล่ะ! > <
yuierror ขอบคุณที่ชอบนะคะะะ
IIIA 55555 ใช่เลย พอได้เป็นแฟนแล้วแรมอวดใหญ่เลย
Ra poo คิดกำลังรอโอกาสประกาศความเป็นเจ้าของอยู่ค่ะ คิคิ
Sar2288 ใช่เลยยยย เอาแต่คิดมากกันอยู่อย่างนี้เดี๋ยวได้เกิดเรื่องแน่
mystery Y ทำอะไรไม่ค่อยได้ค่ะ เพระเอาแต่เขิน....(?)
oiruop
boong086 คิดกำลังรอโอกาสอยู่ค่ะ //คิดไม่ได้เป็นลูกชัชชาติจริงๆนะ!! เขาแค่เปรียบเทียบบบ55555555
B52 เขินด้วยคนนนน
Ali$a฿eth น่าจะมีเชื้อท่านชัชชาติผสมอยู่น่ะค่ะ5555555
MK ช่าย นันแย่งซียสุดๆ โผล่มานิดเดียวเอง..
555 นันเปอร์มาแล้วค่า
maemix คิดถูกแล้วค่ะ!! จะเป็นอย่างไรต้องติดตามโน้ะ(โฆษณาแฝง) //ทำไมเดานันถูกล่ะ! 5555
phana_qbz อิอิ เขินนนด้วยคนนนนน
mild-dy ทั้งสองยังต้องปรับตัวเข้าหากันอีกเยอะค่ะ ส่วนนัน...คึคึคึ
Plengaay เขายังต้องปรับตัวกันอยู่เนอะ //เพลงนั่น...อ่านแล้วทำนองตามมาเลยค่ะ 555555555
kongxinya ตอนนี้พึ่งเริ่มคบกันใหม่ๆ อะไรๆก็คงต้องค่อยๆปรับเปลี่ยนไปค่ะ ^_^
Maytbb ฮือออ ใช่เลยยยยย
BeeRY แอร๊ยยย ขอเราฟัดคิดก่อนนะคะ 55555 //นันแย่งซีนสุดเลยค่ะ โผล่มาบรรทัดเดียวเองทุกคนหันไปสนใจนันหมดเลย555555
yisren. แรมนัสิยนางเอกซะงั้น55555555 เขาแค่เป็นผู้ชายเรียบร้อยยยยยย
nicedog กรี๊ดดด...ขอบคุณมากค่ะ ฮือออ เขินนนน
minerva00 ขอบคุณมากค่ะะะ เขิลลล
ตอนต่อไปมาแล้วๆๆ
kenghan ตาแรมไม่กล้าสักที
route rover ช่ายย ไม่ยอมพูดเยอะๆ เอาแต่ครับๆอยู่นั่นแหละ ฮือออ
omyim_jjj แรมไม่กล้าเลยยยย
prueksa แรมเขินแบบหาทางออกไม่ถูกเลย อิอิอิ
quiicheh. เราก็ขัดใจค่ะที่แรมทำตัวดีเกินไป(?)555555
tsundere เราก็ขัดใจแรมค่ะะะ ไม่ยอมพูดจาสักที
warin ขอบคุณค่าาาาาาา >_<
A-J.seiya* ใช่เลยยย แต่ละคนต่างยังไม่กล้าคุยกันจริงๆ //คุคุ หลงแรมแล้วล่ะสิ้
__________________________________________________________________
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นค่ะ
หัวข้อ: ▆ ▇ █ Maybe….I’ll try?-เล่นของสูง- แปะแฟนเพจ -23.3.2016 p.54 █ ▇ ▆ (อ่าน 583860 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก