-23- (II)
Special ความคิด
เช้าวันอาทิตย์... อ่า อย่าเพิ่งสงสัยเลยครับว่าเช้าวันเสาร์หายไปไหน คืองี้ เรื่องมันมีอยู่ว่าผมตกลงปลงใจนอนหอเขาอีกคืนและตื่นขึ้นมาเจอเขาตามปกติ ไม่ได้ปล้ำเขาอย่างที่ใจนึก ผมเป็นสุภาพบุรุษที่ดีครับ พอเขาตื่นผมก็กลิ้งอยู่กับเขาในคอนโดไปเรื่อยๆ บอกแล้วว่าอยากอยู่กับเขาเยอะๆ เหตุการณ์ก็เรื่อยๆเป็นไปตามปกติ
ผมอ้อน เขาเขิน
ผมกอด เขาตัวแข็ง
เป็นแบบนี้วนไปเรื่อยๆ
พอตกเย็นผมก็ขอตัวกลับหอ และครั้งนี้.....ไม่มีเขารั้งไว้เหมือนเมื่อคืนก่อน....
ถ้าเขามีสติแล้วเขาจะไม่ทำอย่างนั้นสินะ....
แม้ในใจผมอยากจะอยู่กับเขาต่อแต่ก็เกรงใจไม่น้อยเลยกลับมานอนหอตัวเอง จนมาสู่เหตุการณ์ปัจจุบันที่ผมนอนแผ่หราอยู่บนเตียงนอน ผมใช้ชีวิตในวันอาทิตย์ตามปกติของผม ตื่นมาหาอะไรกินนิดหน่อยก่อนจะเปิดโน้ตบุ๊คที่ซื้อต่อมาจากไอ้ซัน เพื่อนเก่าผม เล่นนู่นเล่นนี่ไปเพลินๆตามประสา แอบส่องเฟสแรมบ้างก็พบว่ายังคงมีสาวๆที่ยังหลงเหลืออยู่ในการเป็นเฟรนด์ของเขาหลังจากที่ผมให้อันไปเยอะพอควรมาเม้นรูป โพสหน้าวอลล์ของเขาประปราย
ประเด็นคือเขากดไลค์ตอบด้วยนี่สิ! แม้ว่าเขาจะไม่ได้ตอบกลับตามที่ผมเคยบอกไว้ก็จริง แต่ไปกดไลค์ทำไมอ่ะ อย่าไปสนใจซี่ อย่าไปสนใจ...
ฮึ่ม อยากจะทึ้งหัวตัวเองให้หลุด
บางทีผมก็หวงเขามากเกินไปรึเปล่านะ ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ทำอะไรเลยแท้ๆ ผมควรจะไว้ใจเขาสิ โอเค...สูดลมหายใจเข้าออกเพื่อตั้งสติ ผมควรจะไว้ใจเขา ผมควรจะไว้ใจเขา... ผมไว้ใจเขา...โอเค
เวลาผ่านไปจนเย็น มีสายโทรศัพท์โทรเข้าหาผม เมื่อดูหน้าจอก็พบว่า
เป็นนัน...................
“อะไรของมึงงงงงง”
“ไร้ว้า พูดแบบนั้นหมายความว่าไง”
“อยากรู้จริงๆหรอ”
“ไม่เว้ย มึงเข้าใจการพูดเปรียบเทียบมั้ยห้ะ”
“แล้วมีไรอะ”
“วันนี้มีนัดเลี้ยงกลุ่ม เลยมาชวน”
“เลี้ยงกลุ่มอะไร? ที่ไหน ไปๆ”
“ฮ่าๆๆๆๆ คิดตี้น้อย ยังไม่รู้ว่าเลี้ยงอะไรเลยไม่ใช่?”
“เออ ก็เลี้ยงอะไรล่ะ กูก็ถามอยู่ป่ะ?”
“จุ๊ๆ ไม่เอาๆ ไม่ดุสิครับ เลี้ยงฉลองที่มึงกับแรมเป็นแฟนกันซักทีไง เพื่อนๆมึงกับเพื่อนกูแม่งลุ้นกันเยี่ยวราดรู้ป่ะ กว่าจะมีวันนี้” ผมรู้หรอกว่ามันไม่ได้เลี้ยงฉลองผมกับแรมอะไรนั่น ไอ้นัคงแค่อยากแดกแล้วหาเหตุการณ์มาเชื่อมโยงกันสนับสนุนการแดกเฉยๆ..
“ไม่ต้องหลอกด่าเลย”
“ไม่ได้ด่ามึงเลยสักนิด เอาความคิดไหนมาเนี่ย ฮ่าๆๆๆ แล้วมึงจะ...”
/คุยโทรศัพท์เชี่ยไรนานชิบหายวะ สนใจกูบ้าง..../
ผมได้ยินเสียงคนคุ้นๆดังแว่วมาจากปลายทางทำให้ประโยคของไอ้นันขาดชะงัก ผมเลยตั้งใจบทสนทนาอันน่าสงสัยนั่นแทน
“นานพ่อง กูพึ่งโทรมั้ยสัส เล่นเชี่ยไรมึง ไปไกลๆตีนกูไป”
พลั่ก!! ตุ๊บ
/มึงต่างหากเล่นเชี่ยอะไร หึหึ/
“จัญไรเอ้ย!!!!!!!!!!!!!!! เห้ยไอ้คิด เจอกันร้านXX สองทุ่ม บ...เหี้ยยยย!!”
กริ๊ก
จับใจความไม่ค่อยได้เท่าไหร่ แต่เหมือนว่านันกำลังจะทะเลาะกับใครสักคนอยู่ มันจะรู้ไหมนะว่าผมจำเสียงหึหึนั้นได้........
เปเปอร์กับนันไปอยู่ด้วยกันตอนไหน?
หึหึ เพื่อนผมนี่ร้ายไม่ใช่เล่น
...
ผมมาตามที่ร้านที่นันว่า พอมาถึงก็เห็นแรมกับเพื่อนๆของเขานั่งอยู่มีไอ้เปอร์มานั่งเนีบนข้างไอ้นันด้วย....เดี๋ยวนะ ไม่ได้มีแค่ไอ้เปอร์... ไอ้ฟุ้ง ไอ้ส้น ไอ้โคมก็มาด้วย! มากันครบเลยเรอะ มีไอ้ซิงที่ผมไม่เห็นหน้า คงจะกลับบ้านมันล่ะมั้ง ไอ้นี่มันติดบ้าน กับไอ้โฟร์...เดาว่าเพราะมันเป็นผู้หญิงคนเดียว มานั่งท่ามกลางหมู่ผู้ชายคงจะยังไงอยู่ เมื่อผมเดินไปถึงโต๊ะ ไอ้นันก็เสนอหน้ามาทันที
“เอ้าทุกคน ลุกขึ้นปรบมือให้เกียรติเจ้าสาวหน่อยครับ”
ผัวะ!!!
ผมวิ่งไปตบหัวไอ้นันทันทีที่มันพูดจบ ไอ้บ้า! ที่บ้ายิ่งกว่าคือไอ้เชี่ยฟุ้งแม่งลุกขึ้นตามด้วยอ่ะ!!!
ผมนั่งข้างแรมเพราะมันเป็นที่ที่ว่างสุดท้าย อยู่ท้ายโต๊ะด้วยแหม่ รู้นะว่าวิเคราะห์ไซต์การจัดที่นั่งอย่างนี้หมายถึงให้กูเลี่ยงเหล้าให้มากที่สุดสินะ เหอะๆ
“มากันนานยังวะ”
“ชั่วโมงกว่าละ มาตั้งแต่ทุ่ม” ไอ้เปอร์ตอบ
“อ่าว แล้วไมนันมึงบอกให้กูมาสองทุ่มวะ”
“เซอร์ไพรส์ต้องเก็บไว้หลังสุดดิวะ นี่ไอ้แรมยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามึงจะมา เนอะ”
“ค..ครับ”
ผมมองหน้าแรมอย่างงงๆ อ่าว...ผมนึกว่านัดกันหมดทุกคนแล้วเสียอีก
“ผมติดหนี้นันเลยจะเลี้ยงเหล้ามันน่ะครับ ไม่คิดว่ามันจะชวนทุกคนมาเหมือนกัน..”
“อ่ะหรอ” แรมตอบคำถามในใจของผม ผมว่าพลางเหลือบไปมองไอ้นัน หึ...อย่าให้เผลอเชียวนะ กูจะเล่นให้แม่งขยาดไปเลย
เหตุการณ์ดำเนินไปอย่างปกติดี ทุกคนคุยกันเฮฮา คุยเรื่องโปรเจคที่จบไป นินทาอาจารย์ นินทาชาวบ้านไปทั่ว เหล้าเข้าปากทุกคนยกเว้นผม....เออ! ไม่ให้กินแล้วชวนมาทำไมวะ มาดูพวกแม่งนั่งแดกนี่คิดว่าสนุกหรือไง ฮึ้ยยยย แม้แต่แรมยังกินอ่ะคิดดู!!!
“แน้ะ ไอ้คิดหยุด! กูเห็นนะสัด”
ไรวะ โถ่ กำลังจะแย่งแก้วของแรมมากินในจังหวะที่แรมเผลอหันไปคุยกับนันอยู่ แต่ก็ถูกไอ้หมานันขัดไว้ จิ๊
“อะไรอ่ะ แดกหมดโต๊ะยกเว้นกู มึงทำงี้ได้ไงวะ จิตใจโหดร้าย”
“มึงแดกสิวงได้แตก คราวนี้กูจับปล้ำแม่ง”
“เชี่ยนัน!!!//นัน!!!” ไอ้เปอร์กับแรมตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน เหอะๆ ผมรู้ว่านันไม่ทำผมจริงๆหรอก ขู่ไปงั้นแหละ มันไม่ชอบผู้ชายนี่
“อะไร หึงกูไง? ฮ่าๆๆๆๆๆ เอ้าไอ้คิดไม่ต้องน้อยใจเว้ย ในเมื่อมึงแดกไม่ได้กูก็จะให้ผัวมึงแดกให้แทน อ่ะแรม เพียวค่ะ จัดเลย”
“ห้ะ นันบ้าไปแล้ว กินเพียวเนี่ยนะ ไม่เอาครับ!!”
“กินแทนคิดหน่อยดิ ไม่เห็นมันงอแงง้องแง้งหรอ”
“กูเปล่าสักหน่อย...”
“กล้าพูด”
“เออ แรมเอาหน่อยๆ กินแทนคิดมัน” สัสฟุ้งเงียบไปเลย
“แก้วเดียวนะครับ”
แรมว่าพลางยกซดของเหลวสีชาแต่ที่จริงมันคือเหล้า แถมเป็นน้ำเหล้าเพียวๆเกือบเต็มแก้ว บ้าไปแล้ว!!!!!
เขาดื่มจนหมดอย่างช้าๆ ก่อนจะวางแก้วลงโต๊ะดังปึ๊กพร้อมกับหัวที่โคลงไปมาเล็กน้อย
“โอย...พอ...”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ มึงแม่งเด็ดว่ะ อ่ะดื่มน้ำตามหน่อยๆ”
“.............ทำไมน้ำมันรสแปลกๆ...........ครับ?”
“น้ำเปล่าๆ มึงคอฝาดไปเองหรือเปล่า?” เขามีแต่ตาฝาดมั้ยไอ้ฟุ้ง
แรมดื่มน้ำที่ไอ้ฟุ้งให้จนหมดก่อนจะวูบไปหน่อย
“ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก ฟุ้งมา!!”
แป๊ะ!
สองคนนี้พร้อมใจกับแท๊กมือข้ามโต๊ะ มันไปสนิทกันตอนไหน?มิตรภาพแม่งเกิดในวงเหล้าได้จริงๆ ผมรู้แล้วล่ะว่าไอ้ฟุ้งเอาอะไรให้มันกินถ้าไม่ใช่เครื่องดื่มแอลกอฮอล ไอ้สองตัวนี้หัวเราะก๊ากใส่แรมที่โคลงหัวไปมา โดนไปซะขนาดนั้นไม่มึนก็บ้าแล้วครับ ยิ่งกับคนที่ดื่มน้อยๆอย่างแรมด้วย
“ผม.......ไปห้องน้ำแปปนะครับ”
“ให้คิดไปส่งมั้ย?”
“ไม่.....ไม่เป็นไรครับ”
แม้จะเป็นห่วงเขาหน่อยๆแต่ก็ยอมให้เขาไปคนเดียว เพราะดูเขายังเดินตรงอยู่นะ สุดยอดเลยโดนไปขนาดนั้นแล้วแท้ๆ.... อย่าให้เผลอนะนันกูจะเล่นกลับจริงจังอ่ะ
พอแรมลุกไปที่นั่งเขาก็ว่าง และผมที่นั่งอยู่ท้ายโต๊ะเลยขยับมานั่งแทนที่เขาเพื่อที่จะได้คุยกับเพื่อนๆได้น่ะครับ แต่ยังไม่ทันได้ฟังว่าพวกมันคุยอะไรกันตอนที่แรมออกไปแล้วก็มีคนแปลกหน้าเข้ามานั่งที่นั่งเก่าผม
“...นั่งด้วยนะครับ”
เอ่อ...ไม่เห็นหรอว่านั่งกับเพื่อนเป็นขโยง...เจอเคสหน้าด้านแล้วสินะ...ผมคิดในใจแต่ยิ้มแฮ่ๆให้เขาไป
“คิดใช่มั้ยครับ ผม— นะ เพิ่งเคยเจอตัวจริง น่ารักนะครับเนี่ย”
“ครับ...”
เขาชื่ออะไรผมไม่ได้จำไว้หรอก อันที่จริงใครเข้ามาผมก็จำไม่ได้สักคนแหละ พวกเขาไม่ได้สำคัญเท่าแรมนี่ อีกอย่างพวกนี้ก็แค่เข้ามาอยากเอาชนะผมก็แค่นั้น อย่าหวังว่าจะได้เจอความรักจริงจังจากพวกนี้เลย ผมเลือกที่จะไม่ต่อบทสนทนาใดๆพลางเบือนหน้าหนี
“คิดเรียนสถาปัตย์ใช่มั้ย เรียนอะไรบ้างหรอครับ”
มาอีกแล้วคำถามนี้ ไม่มีมุกอื่นแล้วหรือไง
“ออกแบบดีไซน์ตึกน่ะครับ” ผมตอบเขาไปให้สั้นที่สุดแม้คำตอบจริงๆจะยาวกว่านี้มหาศาลบานตะไท เหลือบไปมองเพื่อนๆก็ไม่มีใครช่วยผมเลยอ่ะ!! แต่ละคนเอาแต่คุยโวเรื่องของตัวเอง แม้แต่ไอ้โคมที่นั่งตรงข้ามผมก็ยังไม่สนใจ มันเห็นผมนะแต่มันเมินอ่ะ!!! อย่าคิดว่าเป็นเรื่องปกติเด้!!
“ดูน่าสนุกดีนะครับ แล้วเรียนสนุกมั้ยครับ”
อย่าเนียนๆ มันถือโอกาสนี้ขยับเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น หน้าน่ะไม่ต้องยื่นมาใกล้ขนาดนี้ก็ได้! แล้วจะไม่มีใครช่วยกูหน่อยใช่มั้ย!!
“ก็สนุกดี..”
“ผมมีน้องอยากเรียนคณะนี้อยู่ด้วย เลยอยากจะถามนิดหน่อยนะครับเกี่ยวกับการเตรียมตัว”
มึงนั่นแหละต้องเตรียมตัวโดนตีนกู ฮึ่ม.....
“ฮะๆ ถามคนอื่นดีกว่าครับ เรารู้เรื่องไม่มากหรอก”
เคสนี้เรียกว่าตื้อหรือโง่ดีนะ ตัดจบคำถามทุกประโยคซะขนาดนี้ใครไม่รู้ว่าไม่อยากคุยด้วยก็บ้าแล้ว
“แต่ไม่รู้จะถามใครดีนี่ครับ”
รอบโต๊ะกูนี่เรียนถาปัตย์แม่งหมดอ่ะ เลือกถามได้เลยเพ่!! อย่ามายุ่งกับกรู เลิกเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆซักทีดิ คิดว่ามันน่าดูนักรึไง
“...ผมได้ยินมาว่าคิดยังไม่มีแฟน”
นั่นไง....นี่ขนาดยิ้มแหยให้แล้วเบือนหน้าหนีแล้วมันก็ยังจะสานบทสนทนาต่อ
“มีแล้วครับ”
“ฮ่ะๆ ไม่ต้องโกหกก็ได้ครับ เห็นบอกใครก็บอกอย่างนี้ แต่ยังไม่เห็นควงใครเลยนี่ครับ”
โกหกแป๊ะอะไร! อย่ามาทำเป็นรู้ดีไปหน่อยเลย ที่ผ่านมาก็พูดเพราะกันคนอย่างพวกมึงไงล่ะ โอยยย ไปได้แล้ว
“....คิดครับถ้ายังไง...” โอเค จบประโยคนี้ผมจะไม่เล่นกับมันละ เห็นทีคงต้องจัดการขั้นเด็ดขาด
“.....ลองคบกับผมมั้-”
โครม!“เห้ยยยย!!!”
เห้ยทั้งโต๊ะไม่ต้องถามว่าใครไม่ตกใจบ้าง คนที่เข้ามาผลักคนตรงหน้าผมล้มลงไปคือแรม!! แรม!! แรมคนนั้นหละครับ แรมคนที่หงิมๆคนนั้นกล้าผลักคนอื่นด้วย!!
“ร...แรม”
“เห้ยมึง!! ทำเหี้ยไรวะ!”
“ผมสิควรถาม....ยุ่งอะไรกับแฟนคนอื่นครับ”
เขาว่าพลางส่งสายตาไม่พอใจให้ ผมไม่เคยเห็นเขาทำหน้าดุแบบนี้มาก่อนเลย มันน่ากลัวแต่ก็น่าเกรงขามไปพร้อมกัน ว่าแต่เขาเรียกผมเป็นแฟนอ่ะ!!
“มึงพูดอะไรวะ!”
“ยุ่งอะไรกับแฟนของผมครับ”
“ตลก! คิดไม่มีแฟนเว้ย!! ใช่มั้ยครับคิด”
“ห้ะ..ม...อื้อ!!!!!!!!!”
.
.
.
แบล๊งไปสามวิ ก่อนจะสัมผัสได้ถึงแรงกดตรงริมฝีปากของผม แรมจูบผม!!!!! เขากดปากเขาให้แน่นมากขึ้นก่อนจะพยายามสอดลิ้นเข้ามา... เฮ้ๆ หยุด.....ไม่ทันแล้ว พอจะอ้าปากก็ปรากฏว่าเขาใช้โอกาสนี้ดันลิ้นเขาเข้ามาในโพรงปากของผม...
มันทั้งร้อนและเปียก...
และมีรสชาติแอลกอฮอล์คลุ้งอยู่เต็มไปหมด
ผมพยายามจะดันเขาออกแต่ไม่เป็นผลเลยเมื่อเขาจูบผมหนักหน่วงมากขึ้น ลิ้นของเขาตวัดเกี่ยวไปมาอยู่ในปากผมทำเอาสติหาย นี่เรียกว่าจูบเก่งได้ใช่มั้ย? ผมไม่เคยจูบดีฟคิสกับใครมาก่อนนี่! ละ...แล้วเขาทำ...ดูเหมือนจะเชี่ยวชาญด้วย สมองผมขาวโพลนไปหมด
“..ฮะ อือออ...อื้อ”
ผมพยายามรวบรวมสติเพื่อจะบอกให้เขาพอแต่เสียงที่ออกกลับกลายเป็นเสียงครางอื้ออึง ไหนจะเสียงดังจ๊วบจ้าบนั่นอีก อ๊ากกก ให้ตายเถอะ นี่เขาจูบผมกลางร้านเหล้าเลยนะ! แถมมีเพื่อนๆเป็นสักขีพยานครบครันด้วย!! ผมได้แต่ดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมแขนของเขาหมายจะหลุดพ้นจากสภาพนี้ แต่ไม่เป็นผล เขาไม่เขยื้อนออกเลยกลับกัน เขาบดริมฝีปากนั่นลงมาแนบขึ้นกว่าเดิมเสียอีก!
“อะ....อือ...” สุดท้ายเขาก็ยอมผละออกจากผมเมื่อเห็นว่าผมหายใจไม่ออก นิ้วมือเขาปาดน้ำลายที่ไหลเยิ้มออกมาตอนไหนไม่รู้ข้างริมฝีปากผม ฮือออ อายชะมัดเลย...
“ขอโทษนะครับ...นี่คนของผม”
เขินกันให้ตายไปข้างเลยมั้ย!!!
_______________________________________________________
อ่าว...ปรากฏว่าแต่งไปแต่งมาแบ่งได้สามตอนเฉยเลย5555
ขอโทษที่อัพช้าค่ะ พอดีติดการ์ตูน(................เหตุผลฟังไม่ขึ้น555)
แหน้ ใครจะยอมให้แรมโดนปล้ำง่ายๆกัลลลล
รอไปก่อนเถอะะะะะะ
แรมเมาแล้วววว
เมาแล้วหึงด้วย แล้วคิดจะทำอย่างไรรรรร
ไอ้ที่คิดเองเออเองว่าแรมไม่หึงไม่หวงคิดเลยความจริงไม่ใช่ค่ะ
ถึงจะบื้อแต่ก็หวงเป็นนะ แค่ไม่กล้าแสดงออก...
พอเมาแล้วจัดเต็ม กร๊ากกกกก
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ
__________________________________
ตอบคอมเม้นค่า
ernnnxx สุดท้ายก็ไม่ได้ปล้ำใครทั้งนั้นค่ะ55555
Donaldye เดี๋ยวเขาจะค่อยๆพัฒนาความสาวให้แมนขึ้นค่ะ งิงิ
Pupay แฮ่กๆ เสียดายไม่ได้ปล้ำเนอะ55555
bulldog17 เอ่อ..ตอนแรกก็ยังไม่งงๆ อ่านไปอ่านมางงเลยค่ะ55555
IIIA ใช่เลยยยยย ถึงจะเป็นแฟนกันแล้วแต่ก็ยังเกรงๆกันอยู่ค่ะ
fuku เพราะง่วงๆมึนๆนี่แหละค่ะเจ้าแรมถึงกล้า
Sar2288 ชอบความเห็นนี้มากค่ะแง...แบบ เข้าใจความคิดของคิดที่เราจะสื่อได้สุดๆเลย กรี๊ดดด ปลื้มใจจจ
kongxinya เสียดายที่คิดตี้ดันทำตัวเป็นสุภาพบุรุษค่ะ(?)555
B52 เสียดายไม่ได้ปล้ำเนอะ...
BeeRY เขิลเบย...คิดได้ถูกแล้วค่ะ แต่เสียดายที่แรมไม่กล้าพูด T.T
phana_qbz เง้อววว ไม่มีใครปล้ำใครเน้อววว
NY_JK เพราะแรมง่วงๆมึนๆอยู่น่ะค่ะ
Feporchz แอร๊ยยยย เคมีเขาเข้ากันได้
Ali$a฿eth กดไลค์ให้คอมเม้นนี้เลยค่ะะ เข้าใจความคิดของคิดที่เราอยากจะสื่อมากๆแง...
boong086 เสียใจที่คนเขียนไม่ให้มันปล้ำกันง่ายๆ หึหึหึ
maemix แรมน่าหมั่นไส้จริงๆ ฮึ่มม
kenghan ใช่เลยยยย ถ้าไม่คุยกันก็จะคาราคาซังกันอยู่แบบนี้...
บ๊ายบายโพ ดาร์คไซต์ของแรมโผล่มาตอนนี้แล้วค่ะ คึคึคึ
mild-dy ยังไม่ม่าตอนนี้ค่ะ(แต่อีกต่อไปไม่นานหรอก กรั่กๆ...)
mystery Y แรมมันบื้ออออออออออ แงงงงงงง
padthaiyen หึหึหึ คิดจัดเต็มแล้วจะหนาววว
route rover เกร้ส.....ให้แรมปล้ำเถอะเนอะ5555
MK ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ขำเม้นนี้มากค่ะ 55555555555 มันตรงจริงๆ เออ หลงกันเองจริงๆ 55555555555
Still_14OC อุ้ย...แบบไหนก็ดีไปหมด
quiicheh. เสียดายคิดเป็นสุภาพบุรุษค่ะ(?)555
prueksa โฮรวว...ขอบคุณที่ชอบนะคะะะะ เขิลลลลล
หัวข้อ: ▆ ▇ █ Maybe….I’ll try?-เล่นของสูง- แปะแฟนเพจ -23.3.2016 p.54 █ ▇ ▆ (อ่าน 545465 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก