-25-
เข้าสู่ช่วงมรสุมการสอบจนได้.... หลังจากจบโปรเจคไม่ได้แปลว่าจบเทอมนะครับ ยังต้องไปผจญกับการสอบใหญ่ครั้งนี้อีก ที่ไม่ค่อยพูดถึงเพราะไม่ค่อยให้ความสำคัญกับเรื่องสอบเท่าไหร่...เอ่อ ผมหมายถึงไม่ได้ให้ความสำคัญเท่ากับการทำโปรเจคน่ะครับ เพราะคะแนนสอบจากวิชาตัวนอกเก็บหน่วยกิตน้อยกว่าวิชาในคณะถึงสองเท่า... นศ.สถาปัตย์ส่วนใหญ่จึงทุ่มเทไปให้กับการทำโปรเจคมากกว่าสอบน่ะครับ
อ่า...ผมก็ด้วย
อ้ะ แต่ผมอ่านหนังสืออยู่นะครับไม่ใช่ไม่อ่านแล้วพึ่งบุญเก่าแบบไอ้นันมัน ชีวิตมันชิวเหลือเกิน ผมอ่านเท่าที่จะทำได้ พยายามอ่านให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้น่ะครับ เผื่อจะได้เกรดสวยๆไปฝากคุณแม่
อื่ม....หลังจากเหตุการณ์ในครั้งนั้นก็สอนผมได้เป็นอย่างดีว่าอย่าเมาไร้สติแบบนั้นอีก เพราะไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรลงไปบ้าง(ตอนนี้ก็ยังไม่ทราบครับ)คิดถึงลงโทษผมอย่างนั้น... ผมว่าเขาลงโทษได้น่าหวาดเสียวว่าผมจะจับเขาปล้ำมากเกินไป เพราะงั้น...ผมไม่ดื่มหนักอย่างนั้นอีกจะดีกว่าน่ะครับ...
ตอนนี้ผมกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ในคอนโดของผมเงียบๆ เพราะถ้าเริ่มจับกลุ่มติวเมื่อไหร่ล่ะก็...ไม่ได้อ่านมันหรอกครับหนังสือน่ะ เคยลองกันแล้วปรากฏว่าทั้งกลุ่มชวนกันคุยซะงั้น
.
.
.
***
“แรมมมมมม คิดทำไม่ได้อ่า” เจ้าตัวว่าเสียงยานพลางเดินสะโหลสะเหลออกจากห้องสอบมา วันนี้เป็นวันสอบตัวสุดท้ายของพวกผมครับ เป็นวิชาในคณะ...อ่า....ประวัติศาสตร์ศิลป์นั่นแหละครับ
“คิดทำไม่ได้คะแนนผมก็ติดลบแล้วครับ” ผมว่าพลางยิ้มให้เขาเพื่อให้เขาไม่รู้สึกคิดมาก
“...แต่คิดทำไม่ได้จริงๆอ่ะ”
“ตอแหลไอ้เตี้ย ครั้งก่อนมึงก็พูดเงี้ย แล้วไง...A! ไอ่สัสส” เปเปอร์ว่าคิดพลางโยกหัวคนตัวเล็กเล็กน้อย
“...แต่ครั้งนี้กูทำไม่ได้จริงๆอ่ะ...” คิดว่าพลางก้มหน้าหงอยๆ
ผมอดไม่ได้ที่จะลูบหัวเขาเพื่อปลอบใจ เจ้าตัวเลยขยับมาเอาหัวพิงอกผมพลางปล่อยให้ผมลูบหัวเขาต่อ น่ารักจังเลย... ผมเขินหน่อยๆนะ แต่เพราะเพื่อนๆเริ่มทยอยกลับบ้านกันไปบ้างแล้วทำให้เหลือคนที่อยู่หน้าห้องสอบไม่มากนัก ส่วนใหญ่ก็เพื่อนผมกับคิดนั่นแหละครับ รอคิดทำข้อสอบ
“ป้ะ แดกเหล้า”
“แดกพ่องสิไอ้นัน บ่ายสามอยู่เลย” ตู้ครับ เรื่องเวลามันใช่ประเด็นมั้ยนั่น?
“ว่างแล้วว้อยยย ทำไรดีวะ”
“ดูหนังป้ะ”
“มีเรื่องไรน่าดูบ้างวะ”
“เอ่อ....กูระลึกแปปนะ”
“อ้ะ..”
“พี่คิด!”หืม?
ผมและทุกคนมีเครื่องหมายเควชั่นมาร์กแปะติดอยู่ตรงหน้าผากคนละตัวเมื่อเห็นเด็กสาวน่าจะอยู่ช่วงมัธยมปลายวิ่งเข้ามาหาคิด และไม่ใช่มีแค่พวกผมเท่านั้นที่มองเธอ คนอื่นๆที่ยังอยู่ในคณะก็มองเด็กสาวคนนั้นเหมือนเป็นเป้าสายตา อ่า...ก็ไม่แปลกหรอกครับ คณะนี้คนมันน้อย มีใครหลงเข้ามาที่นี่รู้ได้เลยไม่ต้องถาม
“....เม”
“พี่คิด สอบเสร็จแล้วใช่มั้ย?”
“...มาได้ไง”
“โบกรถมาน่ะ อ้ะ นี่เพื่อนพี่หรอ?”
“อื่ม”
“ดีค่ะ เม เป็นน้องสาวพี่คิดค่ะ” น้องสาวเขาว่าพลางยิ้มให้กับทุกคนที่มองเธอเป็นตาเดียว
“เหวยๆๆ ไอ้คิดมีน้อง!? ทำไมไม่เคยบอกกูเลยวะ”
“....ก็มึงไม่เคยถาม”
“ดีครับน้องเม พี่ชื่อนันนะครับ” ไอ้นันเสนอตัวคนแรกเลยนะ
“หวัดดีค่ะ” น้องเมไม่ว่าอะไร พร้อมส่งยิ้มร่ามาให้ไอ้นันได้ใจเล่นๆอีกด้วย
“เมมาทำไม”
“เห้ยยย ไอ้คิด ทำไมพูดงั้นว้า”
“นั่นสิพี่คิดอ่ะ พอเมรู้ว่าพี่คิดสอบเสร็จเมก็มาหาถึงที่เลยนะ”
“ทำไม”
“ใจร้ายจัง เมมาหาพี่ชายที่ไม่ได้กลับบ้านมาครึ่งปีไม่ได้หรอคะ”
“อ่าว นี่มึงไม่กลับบ้านหรอ”
“....”
“เห้ยยย ไหนๆน้องเมก็มาด้วยแล้ว ไปดูหนังด้วยกันมั้ยครับ”
“ไอ้นัน!” ไอ้เปอร์ร้องเสียงหลงเมื่อรู้ว่าไอ้นันกำลังออกอาการหม้อสาว นิสัยเสียจริงๆเลยครับ
“อะไรมึง ว่าไงครับน้องเม”
“จริงๆเมกะมาหาพี่คิดเฉยๆ คิดถึง แบบว่าไม่อยากรบกวนพี่ๆหรอกค่ะ”
“เห้ยย รบกวนอะไร ไม่เลยๆ มาด้วยกัน คนเยอะๆสนุกดีออก”
“แฮ่ๆ...พี่คิดจะว่าไงคะ”
“.........”
“ไอ้คิด เงียบทำห่าไรวะ”
“....กู......แล้วแต่”
“โอเค ตามนั้น ดูหนังกันๆ”
ไอ้นันว่าเองเออเองไปเรียบร้อย ผมนึกสงสัยเหมือนกันที่คิดมีน้องสาว แถมน่ารักไม่แพ้กันเลย(อ้ะ ยังไงผมก็ชอบคิดมากกว่านะครับ) มานึกๆดูแล้วผมแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเขาเลยสิเนี่ย
คิดเงยหน้ามองผมสีหน้ากังวล... อ่า เขาเครียดเรื่องอะไรอยู่? เรื่องข้อสอบเมื่อครู่หรอครับ ผมยิ้มตอบให้เขาบางๆ
***
ไม่นานพวกเราก็มาถึงห้างดัง จุดมุ่งหมายคือการดูหนังคลายเครียดหลังสอบตามที่ไอ้นันว่าแล้วคิดเองเออเองทั้งนั้น
“...คิดๆ น้องมึงนี่กูจีบได้ป้ะ” จู่ๆนันก็มาโผล่อยู่ข้างคิดตอนไหนไม่ทราบได้
“........อย่าเลย”
“ช้ะ! หวงน้องนี่หว่า”
“..เปล่า”
“แน้ะๆ มีทำซึนๆ”
“ไม่ใช่สักหน่อยไอ้งี่ กูเป็นห่วงมึงต่างหาก”
“โว้ววว เป็นห่วงกู!! ไอ้คิดตี้ถามจริงมึงแอบคิดอะไรกับกูป้ะ แน้ๆ ไม่เอาน่า แรมของมึงอยู่ข้างๆนี้นะ ไว้ค่อยคุยกันสองคนดีกว่านะครับ”
ผัวะ!!
เออ สมน้ำหน้า เจอคิดของผมกระโดดตบหัวเต็มแรงเป็นไงล่ะ
“ไอ้สัสสสสส”
“มึงอ่ะสัส ไอ้หมาขี้เรื้อน”
“ปากจัดขึ้นนะสัด ตกลงกูจีบได้ป่ะ”
“...........”
คิดไม่ตอบแต่เขากัดริมฝีปากล่างเสียแน่น คิดครับ เดี๋ยวปากก็ช้ำหรอก
“.....อย่า...เลย”
“เออ ก็แค่นี้อ่ะ เห็นน่ารักดีเฉยๆ ไม่เอาน่าทำหน้าเครียดทำไมวะเนี่ย ไม่จีบแล้วเคร๊”
“อือ”
จบเรื่องแล้วเปอร์ก็มาคว้าคอไอ้นันไปตามทาง สุดท้ายก็ตกลงเรื่องหนังที่จะดูกันได้ เห็นว่าเอาน้องเมว่าเป็นหลักซะงั้น แต่ผมยังไงก็ได้อยู่แล้วครับ ขอแค่ได้นั่งข้างๆคิดก็พอ
เวลาผ่านไปจนหนังจบ คิดไม่ได้พูดอะไรกับผมเท่าไหร่ ทั้งๆที่ปกติเวลาดูหนังเจ้าตัวจะชอบพูดเจื้อยแจ้วแซวคนนู้นทีคนนี้ที แต่ครั้งนี้ไม่มีเลยครับ คิดนั่งเงียบข้างผมและข้างๆคิดก็เป็นน้องเม สงสัยจะเกรงใจน้องล่ะมั้ง ผมเดาว่านะ
เมื่อออกจากโรงไอ้นันก็ชวนน้องเมไปทานไอศกรีมต่อ ไม่สิ ต้องบอกว่าน้องเมชวนไปทานไอศกรีมต่อมากกว่า
“น้องเมอยากกินร้านไหนจ้ะ” ไอ้นันถามเสียงหวาน ไหนว่าจะไม่จีบไง?
“ร้านไหนก็ได้ค่ะ พี่นันอยากกินร้านไหนรึเปล่าคะ?”
“ร้านโปรดพี่คือเซตโต้น่ะ น้องเมชอบมั้ย”
“เมกินได้หมดแหละ” น้องเมว่าพลางส่งยิ้มหวานให้นัน ไอ้นันทำหน้าเคลิ้มจนเปเปอร์ต้องมาเตือนสติ และสุดท้ายพวกผมก็ตกลงไปกินเซตโต้ตามที่น้องเมว่านั่นแหละครับ
“น้องเมมาจากโรงเรียนอะไรหรอครับ” เปิดประเด็นด้วยไอ้ตู้ เมื่อทุกคนสั่งไอติมแล้วมานั่งที่กันเรียบร้อย
“โรงเรียน.XXX ค่ะ ตอนนี้อยู่ม.6”
“งั้นแสดงว่าเดี๋ยวก็แอดแล้วสิ อยากเข้าคณะไรรู้ยัง” ต่อด้วยไอ้โรลที่ถามคำถามต่อมา
“เมว่าอยากเข้าบริหารไม่ก็อักษรน่ะค่ะ ม.เดียวกับพี่คิด” น้องเมตอบพลางยิ้มร่า เป็นเด็กที่ร่าเริงดีนะครับ ยิ้มเก่งเหมือนกันทั้งพี่ทั้งน้องเลย
“ไม่คิดจะเข้าสถาปัตย์บ้างหรอครับ” ไอ้นัน...
“ฮะๆๆ เมวาดรูปไม่เป็นค่ะ ละก็ไม่มีหัวทางด้านนี้ด้วยไม่เอาดีกว่า”
“น่าเสียดายเนอะ”
ป้าบ
“สัส!”
“น้อยๆหน่อย”
“เสือกเชี่ยไรวะ”
เกิดสงครามระหว่างเปอร์กับนันรอบที่เท่าไหร่ผมก็จำไม่ได้ และทุกคนเองก็เริ่มชินชากับสองคนนี้แล้วล่ะครับ
“แล้วเม...มาหาเรามีอะไรหรอ?” คิดถาม
“...คุณพ่อคิดถึงน่ะค่ะ บอกว่าให้พาพี่คิดกลับบ้านบ้างเมเลยอาสาออกตามหาพี่คิดเลยนะเนี่ย เพราะโทรหาพี่คิดไม่ติดด้วยอ่ะ เปลี่ยนเบอร์ก็น่าจะบอกกันหน่อยนะ”
“...โทษที”
“อื้มม เดี๋ยวทานไอติมเสร็จเรากลับบ้านกันนะคะ โอ้ะ พูดถึงก็มาพอดี ขอบคุณค่ะ”
น้องเมว่าพลางยิ้มขอบคุณพนักงานเสิร์ฟ เป็นเด็กที่มีมารยาทจังเลยนะครับ ที่บ้านคิดคงสอนมาดี อันที่จริงดูแค่คิดก็น่าจะรู้
พวกผมทานไอติมไปพร้อมกับคุยเล่นกับน้องเมไป ผมไม่ค่อยได้คุยหรอกครับเพราะส่วนใหญ่หมานันกับไอ้ตู้ชิงถามชิงตอบหมด ผมนั่งสังเกตการณ์เงียบๆเพื่อพบว่าน้องของคิดเขาก็น่ารักดี ทั้งนิสัยและรูปร่างหน้าตาไม่แพ้คิดเลยล่ะครับ
“คิดครับ..?”
ผมถามเขาเบาๆเมื่อเห็นเขานั่งเลียไอติมของตัวเองอยู่อย่างเงียบๆ ทุกทีผมเห็นเขาต้องคอยแย่งไอติมของคนอื่นเสมอๆ รวมถึงของผมด้วย
“....หือ?”
“ทานมั้ยครับ?” เมื่อเขาทำตัวเงียบๆไม่เหมือนทุกทีไปผมเลยตักไอศกรีมของผมมาช้อนนึงให้คิด
“.....ขอบใจ” เขาพูดแค่นั้นแล้วก็ตักไอติมของผมไปทานต่อ
ผมไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ในใจ เขากำลังเครียดอะไรอยู่หรือเปล่า? แต่เหตุผลเท่าที่ผมจะนึกออกก็มีแค่ข้อสอบที่คิดบ่นว่าทำไม่ได้นั่นแหละครับ อ่า...เด็กเก่งอย่างเขาคงจะเครียดเรื่องนี้อยู่แน่ๆ
“คิด...ไม่เป็นไรนะครับ”
“..” คิดหันมามองหน้าผมแบบงงๆ อ่าว...ผมแค่อยากจะปลอบใจเขา นี่ผมพูดอะไรผิดไปรึเปล่า? แต่คิดก็ทำหน้างงได้ไม่นานเขาก็ฉีกยิ้มให้ผมเหมือนทุกที
“พี่แรมกับพี่คิดเนี่ย สนิทกันหรอคะ?”
“ห้ะ..เอ่อ...” จู่ๆน้องเมก็เบี่ยงความสนใจมาทางผมซะงั้น ผมเลยตอบกลับน้องเขาแบบเอ๋อๆ โอ่ยตาย ถ้าน้องเขาเอาไปเล่าให้พ่อแม่คิดฟังผมคงอายน่าดู
“...ครับ” ผมตั้งสติใหม่แล้วตอบน้องเขาไป
“เอ...ว่าจะบอกตั้งนานละว่าพี่แรมนี่น่าคุ้นๆนะ เหมือนเมเคยเห็น ขอคิดแปปนึงนะ”
“....”
“...พี่แรม...ใช่คนที่ขึ้นเวทีงานชาวสถาครั้งที่แล้วรึเปล่าคะ?”
“โป้เช้ะ! ถูกต้องนะครับน้องเมม ไอ้นี่แหละ ตัวจริงหล่อป่ะๆๆ”
“นั่นไงงง เมว่าแล้ววว ผมยาวขึ้นนะคะเมเลยไม่มั่นใจ แฮ่ๆ พี่คิดอ้ะ มีเพื่อนหล่อๆแบบนี้ไม่เคยบอกเม”
“เออไอ้คิด แนะนำเพื่อนๆให้น้องมึงรู้จักบ้าง ฮ่าๆๆๆๆ”
คิดไม่ตอบอะไรแต่ยิ้มส่งอย่างเดียว
ไม่นานเราก็ใช้เวลาทานไอศกรีมตรงหน้ากันจนหมดท่ามกลางเสียงเจี๊ยวจ๊าวของไอ้นันไอ้ตู้และคนอื่นๆที่ร่วมแจมนิดๆหน่อยๆ
“พี่คิด วันนี้กลับบ้านพร้อมเมนะคะ”
“.......”
“พี่คิด....”
“...อ่ะ....อื่ม..”
“อ้าว น้องเมจะกลับแล้วหรอ?”
“ค่ะ ขอบคุณที่พามาเที่ยวนะคะ แต่ต้องตามพี่ชายตัวดีกลับบ้านมั่ง คุณพ่อเป็นห่วงน่ะค่ะ” น้องเมตอบกลับโรลพร้อมรอยยิ้มหวาน
“แล้วกลับยังไงครับ ถ้ายังไงให้พี่ไปส่งมั้ย”
“เอ๋...จะดีหรอคะ เมโบกรถกลับเองก็ได้นะคะจริงๆ”
“เห้ยยย ไม่เอาน่าน่ากลัวออก ผู้หญิงกลับบ้านคนเดียว เอ่อ...ถึงจะมีไอ้คิดแต่มันก็คงช่วยอะไรไม่ได้เท่าไหร่หรอก ยังไงให้พี่ไปส่งมั้ย?”
“จะดีหรอ เมเกรงใจอ่ะ”
“ยังไงเมก็น้องเพื่อนพี่ แถมไปส่งไอ้คิดนี่ก็เหมือนไปส่งเพื่อนพี่นะ ดีเหมือนกันจะได้รู้จักบ้านมันสักที”
“เมยังไงก็ได้ค่ะ แล้วแต่พี่คิด”
“โอเคไอ้คิดตกลงตามนี้ เดี๋ยวกูพาไปส่ง”
“เห้ยย ไม่เอา กูกลับเอง”
“แหม่ ปิดบังที่อยู่กับเพื่อนพ้องได้ไงกัน ถ้าบ้านมึงใหญ่สมนามสกุลมึงกูจะได้มาบุกบ้านมึงบ่อยๆ ก๊ากกกก”
“....ไอ้บ้า ไม่เอา เมกลับกัน”
หมับ
“อย่าเกรงใจกูเลย มาๆ น้องเมมานี่เร้วว เดี๋ยวพี่พาไปส่ง”
“เปอร์ครับ ผมไปด้วยนะ”
“หือ เออตามใจ”
“ไม่...ไม่เอา กูกลับเอง”
“ไอ้นิสัยขี้เกรงใจชาวบ้านน่ะพอเหอะไอ้คิด กูเพื่อนมึงนะเว้ยยย”
“.............”
แม้คิดยังรั้นที่จะปฏิเสธให้เปอร์พาไปส่งที่บ้านอยู่ก็ตาม แต่สุดท้ายแล้วผม คิด น้องเม เปเปอร์ละก็ไอ้นัน(มาได้ไงไม่ทราบครับ แถมนั่งข้างหน้าข้างคนขับอีกแหน่ะ)ก็มาจบลงที่รถบีเอ็มของเปเปอร์ น้องเมบอกทางกลับบ้านตัวเองให้เปเปอร์ไป และคิด...นั่งก้มหน้าก้มตานิ่งเชียว
“คิดครับ..”
“....”
ผมถือโอกาสในช่วงที่น้องเม เปเปอร์และนันคุยกันลอบถามเขา คิดไม่ตอบผมแต่เงยหน้าขึ้นมามองแทน
“เป็นอะไรรึเปล่าครับ”
“.....”
เขานั่งนิ่งอยู่พักหนึ่งก่อนจะส่ายหัวดิ้กพลางส่งยิ้มให้ผมเหมือนปกติ
...ทำไมผมรู้สึกว่ามันไม่ปกติกันนะ?
___________________________________________________
อ่ะห้า
ตัวละครหลักโผล่มาแล้วอีกหนึ่งตัว
น้องเมมาทำไมกันน้อออ
เพราะปิดหลายวันเลยมีเวลาแต่งค่ะ....(เมินกองงานนั่นซะ)
แต่หลังจากวันพรุ่งนี้เริ่มไม่กล้ารับประกันแล้วว่าจะแต่งทันรึเปล่า
ทั้งสอบ สอบ และงาน งาน รุมเร้า โฮรว
ชี้แจงกันก่อนอย่าพึ่งหายไปไหนกันน้า แง
ขออณุญาตไปเตรียมเครื่องปรุง
ขอบคุณสำหรับทุกการติดตามค่ะ
______________________________________________
ตอบคอมเม้นค่ะ
Sar2288 นันมันดื้ออออ
B52 วางกองๆอยู่แถวโต๊ะทำงานตัดโมน่ะครับ ถ้าหาเจอบอกผมด้วย ผมจะได้เขียนต่อ ฮาาา
mystery Y นานแสนนาน~
ernnnxx อรั้ยยยย ถูกใจจจจจ เปลี่ยนเปอร์เป็นครูฝึกสุนัข 55555
Pupay เคยพยายามปล้ำแล้วแต่โดนนันถีบกลับมาเต็มแรงเลยครับ... //ขอบคุณที่ชอบค่าาา
บ๊ายบายโพ ดูเผินๆไม่คิดว่าเปอร์จะทำอะไรมุ้งมิ้งขนาดนี้เลยเนอะ 555555 นันมันดื้อออ ไม่ยอมยอมเปอร์สักที บุ่วว
hoshinokoe โอ้ะ สนใจแลกไดอารี่อ่านกับเปเปอร์มั้ยคะ 55555555
GintoniC เปอร์เคยพยายามกดนันแล้วนะคะ แต่โดนถีบกลับมาเต็มแรงเลย5555555 (คู่นี้ก็ไม่ถึงไหนสักที ก๊ากกก) //เปิดเหม่งให้จุ๊บบ
boong086 ทั้งดื้อทั้งเลี้ยงไม่เชื่องเลยค่ะะ
warin กรีส ขอบคุณค่าาาา
kongxinya ใครจะรู้ว่าเปอร์ที่จริงนั้นมุ้งมิ้งผิดคาดดด ส่วนนันม้นร้ายยย กรั่กๆๆ
malula หมานันน่าหลงใหลค่ะ (ตรงไหนกัน5555)
phana_qbz กีสสสสสส แฟนคลับซีซังคนแรกกก 55555555
ormn ขอบคุณค่า
fuku อึดถึกทนทาน
BeeRY เปอร์บอกพยายามจีบอยู่ครับ แต่หมานันมันไม่เชื่อง...
MK รอวันที่นันจะโดนเอาคืน หึหึหึหึ
route rover รอหน่อยน้าา
Ali$a฿eth ตลกและถูกใจเม้นนี้จังเลยค่ะ 55555555555555555555555555555
tempo_oil ขอบคุณที่หลงเข้ามาอ่านนะคะ 5555 > <
nutty ขอบคุณที่ชอบนะคะะะ
maemix ใครจะไปรู้ว่าชายร่างโตจะเขียนไดอารี่กุ๊กกิ๊ก 5555
Money11 ตอนนั้นเปอร์น้อยกำลังสับสน ไม่ตุ๊ดนะ 5555
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นค่ะ
___________________________________________________
หัวข้อ: ▆ ▇ █ Maybe….I’ll try?-เล่นของสูง- แปะแฟนเพจ -23.3.2016 p.54 █ ▇ ▆ (อ่าน 544082 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก