-32-
“ซัน!! อย่าทิ้งคิด ซัน ซัน ฮึก!”
“คิดครับ”
“ม..ไม่เอา ซัน ฮือออออออออ”
ซีซังออกจากห้องไปแล้ว ในห้องนี้จึงเหลือแค่ผมกับเขาเท่านั้น คิดพยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมแขนของผม แต่ผมก็กอดเขาแน่นไม่ปล่อยไปอีกเหมือนกัน...
ครั้งนี้ไม่ปล่อยแน่ๆครับ....
“คิด ชู่ว..” ผมกอดเขาแน่นกอดจูบลงที่หน้าผากเขา หวังให้เขาสงบ และมันได้ผล...แค่แปปเดียวเท่านั้น
“ฮึก ไม่เอาแล้ว ปล่อยเรา ปล่อย.. ฮือออ”
“ไม่ปล่อยครับ คิดฟังผมก่อนนะครับ”
“ฮึก ไม่เอา ไม่เอาแล้ว พอแล้ว ปล่อยเรานะครับ ปล่อย..ฮึก” เขาร้องสะอื้นเสียจนใจผมเจ็บแปลบ ยิ่งคำพูดของเขาที่ตัดเพ้อนั่นทำให้ผมยิ่งรู้สึกได้ว่าตัวเองแย่แค่ไหน
“ฟังผมนะครับคนดี...”
“ไม่...พอแล้ว...พอแล้ว...ไม่เอาแล้ว...” ในที่สุดเขาก็ยอมอยู่นิ่งๆ แต่กลับเอาแต่ส่ายหัวพร่ำบอกว่าไม่เอาแล้วพอแล้วอยู่อย่างนั้น ยิ่งฟังผมยิ่งเจ็บ แต่รู้ว่าเขาคงต้องเจ็บกว่าผมแน่ๆ
“คิด...ผมขอโทษที่โกหกคิดว่าติดธุระนะครับ”
“ปล่อย..ปล่อยเรา”
“แต่ผมไม่ได้ไปหาเมนะครับ ผมบังเอิญเจอเธอที่นั่น จริงๆนะครับ”
“โกหก....ปล่อยเรา”
“ไม่ได้โกหกนะครับ เชื่อผมนะครับคิด”
“ปล่อยได้แล้ว...”
“ผมรักคิด...”
“บอกให้ปล่อย!!” คิดตะโกนพลางเริ่มดิ้นพล่าน แต่ผมไม่ปล่อยเขาไปหรอกครับแม้ต้องขัดคำสั่งเขา ผมกอดเขาไว้แน่นกว่าเดิม น้ำตาเขาไหลลงมาอย่างเงียบๆ ผมถือวิสาสะปาดมันออกเบาๆแม้เขาพยายามจะเบือนหน้าหนีผมก็ตาม
“ขอโทษนะครับ ผมรู้ว่ามันคงไม่ช่วยอะไรแต่ผมขอโทษจริงๆ”
“.....”
“จะโกรธหรือเกลียดกันผมจะไม่ว่าเลย ผมผิดเอง ขอโทษนะครับ”
“......”
“ผมทำให้คิดเสียใจ ทำให้ร้องไห้ ผมขอโทษนะครับ ขอโทษ....”
“หยุดพูดได้แล้ว....”
“.....ผม...รักคิดนะครับ.....”
ผลั่ก!
“คิด!”
เขาผลักผมออกอย่างแรงแล้วรีบวิ่งไปที่ประตู เสียแต่ผมวิ่งตามเขาได้ทันก่อนที่เขาจะหนีออกไป เขาดิ้นอีกครั้งเมื่อผมกอดเขาแน่น เราเสียหลักจนล้มลงไปบนพื้น
อั่ก...
ผมเอาตัวรองเขาไว้ไม่ให้กระแทกพื้นกระเบื้องนี่ เขานิ่งไปสักพักก่อนร้องโวยวายดิ้นพล่านให้ผมปล่อยเขาเหมือนเดิม ผมกอดเขาแน่น บอกแล้วว่าจะไม่ปล่อยให้หลุดมืออีกแล้ว
พยุงตัวให้เขาลุกขึ้นมานั่งแต่เขากลับขืนทุกการการะทำของผม พยายามผลักผมออกพยายามไม่แตะต้องผมแม้ว่าผมจะคว้าเขามากอดเสียแน่น ผมเจ็บไม่น้อยที่เขาทำตัวไม่ต้องการผมแบบนี้ แต่ผมรู้ดีว่าเขาต่างหากที่เจ็บมากกว่าผมมาก
อย่าร้องไห้เลยนะครับคนดี...
ผมปาดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุดของเขา คว้าเขามากอดแน่นก่อนลูบหัวลูบหลังเบาๆหวังกล่อมให้เขาใจเย็น คิดเริ่มไม่ขัดขืนผม อาจเป็นเพราะเขาเหนื่อยแล้วก็เป็นได้
เพราะผมเอาแต่คิดว่าได้เขามาเป็นแฟนได้เท่านี้ก็พอแล้ว เลยไม่คิดจะทำอะไรมากมายเพิ่ม เป็นความคิดโง่ๆที่ทำให้เขาเสียใจ พอได้เขามาอยู่ข้างตัวก็ทำให้ผมละเลยการดูแลเขาเท่าที่ควร เพราะคิดว่ายังไงคิดก็บอกว่ารักผม เพราะคิดเข้าข้างตัวเองมากเกินไป เพราะเห็นแก่ตัวมากเกินไปทำให้เขาต้องมาเสียใจแบบนี้
“ขอโทษที่ทำให้เสียใจนะครับคนดี”
“...”
“กับน้องเม..ไม่มีอะไรจริงๆนะครับ ผมบังเอิญเจอและ...น้อง...เข้ามาจูบผมก่อน....” ผมไม่อยากปัดความผิดไปให้น้องเมเลยให้ตายสิ แต่ผมแค่พูดความจริงให้คิดฟังเท่านั้น แม้น้องจะจูบผมแต่ผมผิดเองที่ไม่รีบผละเขาออกไป
“..........”
“....ผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับน้องเมจริงๆนะครับ ไม่เลย...”
“...”
“ไม่ว่ายังไงคนที่ผมรักก็มีแค่คิดนะครับ...”
“...”
“ขอโทษที่บอกช้าไป....ขอโทษที่ที่ผ่านมาผมไม่ทำอะไรเลย ขอโทษที่ละเลย ขอโทษนะครับ”
“...พอแล้ว”
“ผมมันโง่ โง่ที่ไม่ดูแลคิดให้ดีๆ ผมเป็นแฟนที่แย่ ขอโทษที่ทำให้เจ็บอยู่คนเดียวแบบนี้นะครับ”
“...พอ..”
“ขอโทษที่โกหกนะครับ ขอโทษนะครับที่ปล่อยคิดไม่ได้อย่างที่ขอ ขอโทษนะครับ...ที่รักมากขนาดนี้”
“บอกว่าพอแล้ว!!”
“คิดครับ..”
“คิดต่างหากที่โกหก คิดต่างหาก....ที่หลอกแรม หลอกมาตลอด ทั้งๆที่...ตัวเองไม่เคยมีอะไรเลย”
“..เรื่องนั้นผมไม่สนใจหรอก”
“.....”
“..ผมไม่ได้รักคิดเพราะนามสกุลชื่อเสียงหรืออะไรที่คิดมี.....ไม่ได้รักคิดที่ฐานะ...”
“....”
“....ผมรักคิดเพราะคิดเป็นคิด แค่เป็นคิด คิดที่ร่าเริงยิ้มเก่งขี้อ้อน... มีน้ำใจแถมยังทนกับคนโง่ๆอย่างผมมาตลอด ....รักมากเลยครับ”
“...ฮึก”
“รักที่สุดเลยครับ....ที่รัก”
“.......พอ.....ปล่อย....”
“ขอโทษที่ทำให้เสียใจนะครับ....”
“พอ...พอแล้วแรม..คิด.....เราต่างหากที่ต้องขอโทษ ที่ไม่เคยบอกอะไรเลย...ขอโทษ..ฮึก ที่ปิดบังนะครับ ขอโทษ.....เราไม่ได้เป็นคนดีอย่างที่แรมว่าหรอก...ไม่เลยสักนิด...”
“คิดครับ ผมไม่ได้โกรธ ไม่เลย...ผมต่างหากที่ไม่ใส่ใจ ผมต่างหากที่ผิด ไม่ร้องนะครับ คิดจะเป็นแบบไหนผมก็รัก....รักมากที่สุด”
ผมว่าพลางยกมือทั้งสองปาดน้ำตาเขาที่ไหลอาบแก้ม คิดส่ายหน้าไม่หยุดจนผมต้องจับแก้มเขาให้อยู่นิ่งๆ ผมพยายามมองตาเขาหากแต่เขากลับมองต่ำ ไม่ยอมมองผมแม้แต่นิดเลย
จุ๊บ...
โน้มตัวไปจูบหน้าผากเขาเบาๆหวังปลอบประโลม กอดเขาให้แนบแน่นยิ่งขึ้นเพื่ออยากให้เขารู้ว่าผมรักเขาแค่ไหน และผมจะอยู่ข้างเขาแบบนี้ต่อไป คิดยังคงสะอื้นอยู่ในอ้อมแขนผม คนตัวเล็กไม่ได้เกาะก่ายเหมือนที่ชอบทำ เขาแค่ซบหน้าลงบนอกผมพร้อมสะอื้นเบาๆ ผมลูบหัวเขาลามมาถึงหลังหวังให้เขาหยุดร้องไห้ ยิ่งเขาร้องไห้มากเท่าไหร่ใจผมยิ่งเหมือนโดนกรีดลึกมากขึ้นเท่านั้น
ผมเจ็บ....แต่เขาเจ็บกว่า
“ขอโทษที่ผมไม่เคยถามเรื่องของคิดเลย...นะครับ”
“....ไม่เป็นไรหรอก....ทุกอย่าง...ไม่เป็นไรจริงๆ”
“...คิดครับ....”
“เรา...พอแล้ว...พอแล้วจริงๆ”
“คิด...” ผมเรียกเขาเสียงอ่อน ที่เขาบอกว่าพอแล้วหมายถึงอะไร? พอเรื่องผมกับเขาหรอ? แบบนั้นผมไม่ยอมหรอกนะ!
“....แรม...เราว่า เราเลิ-”
จุ๊บ..
“....ไม่พูดนะครับ....” ผมรีบประกบปากเขาทันที่ที่เขาเริ่มพูด ผมไม่ยอมเลิกหรอกนะ ไม่เอาหรอก...แม้ผมจะผิดมากก็ตาม แต่ตราบใดที่เขายังไม่เลิกรักผม ผมก็จะไม่มีวันเลิกกับเขา
“..เลิกกั-”
จุ๊บ..
“อือออออ!” ประกบปากเขานานจนคนดีของผมเริ่มร้องท้วง
“คิดครับ...” ผมว่าพลางส่ายหน้า อ้อนวอนเขาไม่ให้พูดคำนั้น
“....ทำไม....แรม พอเถอะ จริงๆนะ พอได้แล้ว...”
“คิดคุยกันดีๆนะครับ....ไม่เลิกนะครับ ผมไม่อยากเลิก.....ผมรักคิด....”
“....”
“ขอโทษนะครับ...ผมรู้ว่าคิดโกรธ...เสียใจ....แต่ว่า..แต่ว่า...ถ้าคิดยังไม่เลิกรักผมยังไงผมก็ไม่เลิกหรอกนะครับ...”
“....ก็จริง...คิด...เรายังรักแรม...รักมาก แต่มัน...ไม่ไหวแล้ว.....มัน...ฮึก”
“คิดครับ.....” ผมร้องเสียงอ่อน
“พอเถอะนะแรม...พอแล้ว...”
“......” คราวนี้กลายเป็นผมที่เงียบ ไม่ใช่เงียบเพราะยอมเขาแล้วหรอกครับ! ไม่มีทาง! ต่อให้เขาต้องต่อว่าผมมากๆก็ตาม ผมแค่เงียบ...เพื่อหาวิธีไม่ให้เขาจากผมไปต่างหาก
“...ไม่ว่ายังไง...แรมก็คงต้องแต่งงานกับผู้หญิงมีลูก...มีครอบครัว อยู่ดี...”
“ไม่! ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะครับ!? ผมไม่...ไม่มีวัน ผมรักคิด รักแค่คิดคนเดียว...และจะรักตลอดไป ไม่คิดอย่างนั้นนะครับคนดี...”
“...ไม่จริงหรอก ยังไงสุดท้ายเราก็ต้องเลิกกันอยู่ดี สู้เลิกกันตอนนี้อาจจะดีกว่า...อาจจะเจ็บน้อยกว่า...”
....
“อื้อ!!”
ผมปล้ำจูบเขาอย่างหนักเมื่อไม่คิดจะควบคุมตัวเองอีกต่อไป ทำไมเขาถึงคิดอย่างนั้น แต่คงเป็นเพราะผมแสดงความรักที่มีต่อเขาได้ไม่มากพอ เขาถึงไม่เชื่อใจว่าผมจะรักแค่เขาคนเดียวตลอดไปสินะ
ลิ้นน้อยพยายามดันสิ่งแปลกปลอมออกไปแต่นั่นทำให้มันสะดวกในการจูบเขามากขึ้น เขาพยายามเบือนหน้าหนีแต่ผมล็อคเขาไว้แน่น มือบางออกแรงดันไหล่แต่แรงน้อยๆนั้นไม่ทำให้ผมสะเทือนเท่าไหร่ จนสุดท้ายจากผลักก็เปลี่ยนมาเป็นวางมือบนไหล่ผมไว้เฉยๆ เสียงหอบน้อยๆตรงหน้าไม่ทำให้ผมนึกหยุดในการกระทำที่จาบจ้วงสิ้นดีนี่ ผมคงไม่เคยจูบเขาในแบบนี้มาก่อน แน่นอนสิ ผมห้ามใจตัวเองไม่ให้แตะต้องเขามานานแค่ไหน
แต่ต่อไปนี้จะไม่มีแล้ว
จะไม่มีแรมที่ไม่ชัดเจนอีกแล้ว...ในเมื่อการกระทำของผมเมื่อก่อนนั้นทำให้เขาต้องเสียใจมากขนาดนี้
สุดท้ายผมก็ยอมผละออกเมื่อเขาทุบหลังผมรัวๆ คงจะหายใจไม่ทันเมื่อผละออกมาแล้วเห็นหลักฐานตรงหน้า คิดหอบหนัก มุมปากเขามีหยาดน้ำใสไหลลงมาเล็กน้อยจากการกระทำเมื่อครู่ ปากแดงเจ่อ ใบหน้าแดงก่ำคงเพราะต้องหอบหายใจหนัก และดวงตาที่รื้นน้ำใส
น่าทำให้เสียตัวมากครับ...
ผมขยับเข้ามาจูบปากเขาเบาๆอีกครั้งและอีกครั้ง ซับน้ำใสที่ไหลเยิ้มออกมานั้นก่อนจะพรหมจูบเขาไปทั่วหน้า....
คาง ปาก ปลายจมูก แก้ม เปลือกตา กกหู หน้าผาก....
คือทั้งหมดที่ผมรัก คือทั้งหมดของคนรักของผม
“ไม่คิดอย่างนั้นแล้วนะครับ...ผมจะรักคิด รักแค่คิดคนเดียว ตลอดไป...”
แกร๊ก....
“หมดเวลาแล้ว...อ่ะ”
“เอ่อ....”
จู่ๆซันก็เข้ามาพอดี ครบสามชั่วโมงแล้วหรอครับเนี่ย....ทำไมเร็วจัง แต่สภาพของผมกับเขาตอนนี้คงไม่น่าดูเท่าไหร่นักซันเลยผงะไป
ผมคร่อมเขาไว้ มือข้างหนึ่งจับเอวเขาแน่นส่วนอีกข้างก็ประคองใบหน้าน่ารักนั่น ส่วนคิดที่อยู่ใต้ร่างผมอยู่ในสภาพเกือบนอนราบ มีข้อศอกเขายันพื้นเอาไว้ไม่ให้นอนลงไป
“เอ่อ......”
“ซัน..ซัน...” คิดร้องลั่นพลางพยายามยันตัวให้ลุกขึ้น ผมช่วยเขาพยุงช้าแต่เขากลับปัดแขนผมออก เขาวิ่งไปเกาะแขนซีซังแน่นไม่หันมามองผมอีกเลย...
“ทำอะไรวะ” ซีซังว่าผมเสียงดุพลางลูบหัวคิดเป็นเชิงปลอบขวัญ
“ขอโทษครับ......ผมแค่....รักเขามากไปหน่อย...”
“.....”
เงียบ....เงียบมากจนผมเขินหนักกว่าเดิม ผมกล้าพูดประโยคเสี่ยวๆแบบนั้นออกไปได้ไงกันนะ...แต่ว่า ผมพูดความจริงนี่นา
“....หมดเวลาแล้วแรม....ออกไปได้แล้ว”
“...แต่ว่า...” ผมยังคุยกับเขาไม่เสร็จ
“บอกว่าให้ออกไปไง” ซีซังว่าเสียงแข็งจนผมขัดอะไรเขาไม่ได้
“...ครับ” ผมตอบรับเขาก่อนเดินออกไปยังประตูช้าๆ
“...คิดครับ....แรมจะรักคิดตลอดไป..นะครับ”
ผมพูดพลางยิ้มให้เขาที่แอบหันมามองผมหน่อยๆอยู่ข้างหลังซีซัง
ผมไม่ยอมให้จบแบบนี้หรอก!
_________________________________________________________
ยังคงพยายามดันพระเอกเราอย่างต่อเนื่อง
แรมไม่หาเหตุผลดีๆมาแก้ตัวเพื่อให้ตัวเองดีขึ้นแล้วค่ะ
จากนี้จะมีแต่ทำตัวให้ดีขึ้นเพื่อง้อคิดเท่านั้นนน โอ่วว
ศึกชิงตำแหน่งพระเอกเริ่มขึ้นแล้ว 555555
ขอบคุณทุกการติดตามนะคะะ
______________________________________________________
ตอบคอมเม้นค่ะ
Pupay ไอ้ใบ้พูดแล้วจ้ะ แต่ยังไม่ถูกใจคิด 555 //ต้องรีบจองง อิอิอิ
DraCo_SLa13 ยังไม่ดีง่ายๆหรอกค่า
river เพราะแรมเป็นสิ่งแรกที่น้องเมแย่งมาจากคิดไม่ได้ค่ะ แย่จริงๆเลย..
route rover คิดไม่ยอมง่ายๆหรอกค่ะ 555
kongxinya โอกาสนี้พลาด แต่ครั้งหน้ายังมีอยู่
MK ตาแรมกอดสุดแรงจริงๆด้วยยยยยย
Sar2288 ใช่ค่ะ ถ้าซันไม่เล่าคงไม่มีใครรู้ ไม่ใช่ว่าบางคนไม่สังเกต แต่ถึงสังเกตแล้วพอไปถามคิดเจ้าตัวก็คงไม่ยอมบอกเรื่องจริงอยู่ดี คิดกลัวคนอื่นสงสารตัวเองน่ะค่ะ
แรมกำลังให้ความหมายสำหรับคนรักของตัวเองแล้ว..แบบค่อยเป็นค่อยไป 555
item จะง้อสุดแรงเกิดเลยครับ //แรม
~ณิมมานรฎี~ โอ๋ ไม่ร้องน้า แรมจะฉลาดแล้วนะะ 55
B52 ตอนนี้คะแนนแรมเพิ่มบ้างรึยังคะ
//เหตุผลของนันมีบอกตอนหน้านะคะ อิอิ
KoBKaB คิดไม่ยอมง่ายๆร้อกก
Toon_TK มาต่อแล้วค่าาา คิดยอมคุยแล้วนะ แบบไม่เต็มใจ 5555
GintoniC แม้ครั้งนี้จะพลาด แต่ครั้งหน้ายังมีอยู่ค่ะ!! //มาต่อแล้วค่า
mild-dy พยายามเคลียร์อยู่เน่ออ
oreena เคลียร์แล้วแต่คิดไม่ยอมมม
NY_JK กำลังเริ่มง้อจริงจังแล้วค่าาา
minjeez ถูกใจเลยค่ะ คิดไม่กล้ากลับมาเชื่อใจตาแรมง่ายๆแล้ว แต่แรมเองก็สู้ไม่ถอยเหมือนกันน้าา
boong086 เพราะซันเป็นพระเอกค่ะ(ไม่ใช่!!) 5555
Tennyo_Y นันแย่มากจริงๆค่ะ แต่เหตุผลที่นันเรียกทุกคนออกมาก็มีอยู่นะคะ ส่วนเรื่องแรมพูดได้ตรงประเด็นมากค่ะ เหมือนเป็นแรมมาเอง5555 ตามนั้นนจริงๆค่ะ แต่แรมคงทำแบบนั้นไม่ได้อีกแล้วค่ะเพราะการที่แรมมองคิดอย่างนั้นไม่ได้ทำให้ความรักคืบหน้าเลย...
ครั้งนี้แรมจะสู้เพื่อคิดแน่ๆค่ะะะ
tsundere ทำไมโฟกัสแต่ซีซังล่ะคะเนี่ย55555555 อย่ายุนะะะะะะะะะะะะ
CheeTah อ่านเถอะค่ะ มันไม่มีอะไรหรอก 55555555 นันมีเหตุผลนะคะ ส่วนพระเอกนี่...เจ็บมากค่ะ 5555555555 //ลูบหัวทุย
Ali$a฿eth งื้ออออออออออออ
meeoldly สงสารไม่ต่างกันค่ะ
ormn โอ๋ ไม่ร้องนะคะะะ
IIIA คิดไม่ยอมง่ายๆหรอกค่ะะะ โถถ
phana_qbz โอ้ะ มาแบบเปิดเผยมาก555555555555555 //จะเอาซันนี่ต่อคิวยาวหน่อยนะคะะะ หุหุ
Newtun_TD ยังไม่เข้าใจกันเลยค่ะ T^T //มาต่อแล้วค่า ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะะะะ
บ๊ายบายโพ (ทำไมเราชอบแกล้งให้นายเอกร้องไห้ ก๊ากกกกก) ออร่าเคะของนันเริ่มแผ่ซ่าน หุหุ
omyim_jjj อยู่ในระหว่างการง้อกันอยู่ค่ะ
mystery Y แรมสู้สุดใจ!!
kenghan แรมกำลังเปลี่ยนไปค่ะ แต่เรื่องอดีตของคิดนี่เปิดหมดเปลือกแล้วนะะะ
omuya แรมจะค่อยๆเปลี่ยนนิสัยนะคะ ตอนนี้พี่แกก็รุกใช่เล่น 5555 รักคนอ่านเมหมือนกันค่ะะะะ
ekonut จงลุ้นต่อไปป5555
fuku นันเคลียร์ฝั่งนู้นอยู่ค่ะ และเพราะเจอคิดร้องไห้เพราะตัวเองเข้าไปคงช็อก ไม่กล้าสู้หน้าเหมือนกันค่ะ แต่นันก็คิดน้อยไปจริงๆนั่นแหละ บุ่ว
AMINOKOONG ตอนนี้ได้เรตติ้งเพิ่มรึยังคะ? 55 แรมเองก็พยายามง้อคิดสุดชีวิตเหมือนกันน้า
JustWait แรมกำลังพยายามอยู่ค่าาา
ﾟﾟღ✿ศิลินส์✿ღﾟﾟ แรมพูดมากกว่าเดิมแล้วค่ะ กำลังถอดเขาแรมออกช้าๆ 555 //ซีซังเป็นเหมือนพระมาโปรดเลยยยย
ขอบคุณทุกคอมเม้นค่ะ
___________________________________________________________
หัวข้อ: ▆ ▇ █ Maybe….I’ll try?-เล่นของสูง- แปะแฟนเพจ -23.3.2016 p.54 █ ▇ ▆ (อ่าน 544048 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก