: destiny of B ชุลมุนวุ่นนัก..รักของนายตัวบี : Final Game Up 12เม.ย58 จบแล้วครับ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: : destiny of B ชุลมุนวุ่นนัก..รักของนายตัวบี : Final Game Up 12เม.ย58 จบแล้วครับ  (อ่าน 46053 ครั้ง)

ออฟไลน์ destiny_of_b

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
@ 30th Game – Competition IV

หลังจากแข่งแมตซ์ของตัวเองเสร็จ ผมอยากจะไปนั่งข้างๆ ไอ้บอสกับเมย์ แต่ก็ทำไม่ได้ T-T ภาระหน้าที่ประธานชมรมเทนนิสยังไม่เสร็จ ยังต้องนั่งลุ้นคู่ไอ้บีมกับไอ้ไบร์ทอยู่ที่ม้านั่งนักกีฬาอีกหนึ่งคู่ ไอ้บีมกับไอ้ไบร์ทกำลังวอร์มอยู่ในคอร์ทกับคู่ของไอ้เจมส์กับไอ้เฟรม

“เริ่มการแข่งขันประเภทคู่ ระหว่างคู่ของ อลงกรณ์กับภัทราวุธ กับคู่ของ พุฒิพงศ์กับวิชเวช”
“การแข่งขันแข่งแบบระบบ 2 ใน 3 เซ็ต
“6 เกมส์เท่าเล่นระบบไทเบรก”
“1 เซ็ตเท่าเล่นระบบซุปเปอร์ไทเบรคในเซ็ตที่ 3”

“ผลการเสี่ยงทาย คู่ของอลงกรณ์กับภัทราวุธ ได้สิทธิ์เลือกเสริฟ”
“คู่ของพุฒิพงศ์กับวิชเวช ได้สิทธิ์เลือกแดน”

“ต่อไปเป็นการแข่งขันเกมส์ที่หนึ่งของเซ็ตที่หนึ่ง เสริฟโดย....อลงกรณ์”

“0 – 0“ กรรมการประกาศเริ่มเกมส์”

การเล่นประเภทคู่จะแตกต่างจากประเภทเดี่ยวนิดหน่อยคือมีอีกคนยืนอยู่หน้าเน็ตคอยโฉบลูกที่ผ่านไปมา พื้นที่ในการรับผิดชอบก็จะน้อยลง แต่จำเป็นต้องมีความคล่องตัว และความรวดเร็ว และที่สำคัญที่สุดคือการประสานงานที่ดี จะให้ดีคือคนที่เล่นคู่กันมานาน รู้จักกันดีพอสมควร เข้าใจกันว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร คะแนนจะไหลไวมาก แต่ละคะแนนจะจบเร็ว แต่ที่สำคัญที่สุดคือห้ามเล่นคู่กันตอนแฟนกันใหม่ๆ เพราะสุดท้ายแล้วจะทะเลาะกันเอง....

แต้มแรกไอ้บีมเป็นคนเสริฟ ไอ้เฟรมเป็นคนรับ คนเสริฟจะเสริฟฝั่ง Deuce คอร์ทหรือคอร์ทด้านขวามือของผู้เสริฟ ลูกเสริฟแรกของไอ้บีมทำงานฉีกออกไปด้านนอกคอร์ท ไอ้เฟรมโผตามลูกเสริฟออกไปและรีเทิร์นกลับเข้ามาตรงกลางคอร์ท แต่ไอ้ไบร์ทก็กระโจนไปตะปป วอลเล่ย์ไปตรงกลาง ไอ้เจมส์ไม่ทันระวังลูกเกือบโดนข้อเท้า ไอ้ไบร์ทยกแรกเก็ตขึ้น มีความหมายว่าขอโทษ แต้มแรกคู่เราได้แต้มไปอย่างรวดเร็ว เสียงฮือฮาดังไปทั่วสนาม

“15 – 0” กรรมการขานแต้ม

แต้มที่สองไอ้บีมเป็นคนเสริฟ ไอ้เจมส์เป็นคนรับ คนเสริฟจะเสริฟฝั่ง Add คอร์ทหรืคอร์ทด้านซ้ายมือของคนเสริฟ ลูกเสริฟแรกของไอ้บีม ลงตรงตัวทีตรงกลางคอร์ท ไอ้เจมส์ไปดักผิดด้าน แต้มนี้ไอ้บีมไอ้เอส จากไอ้เจมส์ เอสคือลูกที่ฝ่ายตรงข้ามรับไม่ได้ แล้วแร็กเก็ตไม่ถูกลูกเสริฟเลย

“30 – 0” กรรมการขานแต้ม

แต้มที่สามไอ้บีมกลับมาเสริฟให้ไอ้เฟรมรับทางฝั่ง Deuce คอร์ท อีกครั้ง ไอ้บีมเปลี่ยนทางมาเสริฟลงตรงตัวทีกลางคอร์ท แต่คราวนี้ไอ้เฟรมดักถูก สวนแบ็กแฮนด์กลับมา ไอ้ไบร์ทเข้าไปดักกลางคอร์ท ไปคนละทางกับลูก ลูกจึงผ่านแบ็คแฮนด์ไอ้ไบร์ทไปทางเส้นรางรถไฟ แต้มนี้ฝั่งไอ้เฟรมกับไอ้เจมส์ได้คืนไป

“30 – 15” กรรมการขานแต้ม

แต้มที่สี่ไอ้บีมกลับมาเสริฟให้ไอ้เจมส์รับทางฝั่ง Add คอร์ท ไอ่เฟรมรีเทิร์นกลับมาได้ ไอ้บีมพยายามตีโต้กับไอ้เจมส์ โดยที่ไอ้ไบร์ทกับไอ้เฟรมกำลังหาจังหวะโฉบตัดลูกที่หน้าเน็ต ไอ้เฟรมเทิร์นลูกกลับมาสั้น ไอ้บีมเบียงตัวจะตีโฟร์แฮนด์อินไซด์เอาท์ แต่เหลือบเห็นไอ้เฟรมขยับไปดัก จึงบิดทางเพื่อปรับให้มาลงที่เส้นคู่รางรถไฟของไอ้เฟรมที่ขยับตัวไปดักกลางคอร์ท แต้มนี้จึงเป็นของเรา

“40 – 15” กรรมการขานแต้ม

แต้มที่ห้าไอ้บีมเสริฟใหไอ้เฟรมรับทางฝั่ง Deuce คอร์ท ไอ้บีมเสริฟฉีกออกด้านนอกคอร์ท ไอ้ไบร์ทขยับจะเข้ามาตรงกลาง แต่มันเป็นการขยับหลอก เพราะไอ้ไบร์ทส่งซิกให้ไอ้บีมตั้งแต่ก่อนจะเสริฟแล้ว แล้วไอ้เฟรมก็หลงกลจึงยิงมาที่เส้นคู่ขนานรางรถไฟของไอ้ไบร์ท แต่ไอ้ไบร์ทไม่ได้ขยับไปจริงๆ จึงดักวอลเล่ย์หน้าลงหน้าเน็ตได้อย่างสวยงาม

“Game โดย พุฒิพงศ์ ภัทราวุธ นำ 1 – 0 เกมส์” เสียงกรรมการขานแต้ม เสียงตบมือจากสแตนเชียร์ของเราดังไปทั่วสนาม

เกมส์ที่สองเสริฟโดยไอ้เฟรม ลูกแรกไอ้บีมเป็นคนรับลูกเสริฟ ทั้งเกมส์เป็นการชิงจังหวะและชิงไหวชิงพริบกันระหว่างทั้งสองคู่ แต่ลูกเสริฟแรกของไอ้เฟรมยังคงทำงาน ทำให้เกมส์นี้ไอ้เฟรมยังคงรักษาเกมส์เสริฟเอาไว้ได้

“เสมอกัน 1 – 1 เกมส์”  เสียงกรรมการขานแต้ม

เกมส์ที่สาม ไอ้ไบร์ทเป็นคนเสริฟ ไอ้เจมส์เป็นคนรับทางฝั่ง Deuce คอร์ท เกมส์ดูเหมือนว่าเป็นคู่โรงเรียนเราเป็นฝ่ายที่ทำได้ดีกว่า เข้าขากันมากกว่า เกมส์นี้ไอ้ไบร์ทรักษาเกมส์เสริฟแบบไม่เหนื่อย

“Game โดย พุฒิพงศ์ ภัทราวุธ นำ 2 – 1 เกมส์” กรรมการขานแต้ม

เกมส์ที่สี่ ไอ้เจมส์เป็นคนเสริฟ ไอ้ไบร์ทเป็นคนรับในคะแนนแรก ไอ้เจมส์เสริฟได้ดี ทำความลำบากให้ทั้งไอ้บีมกับไอ้ไบร์ทพอสมควร ทั้งไอ้บีมไอ้ไบร์ทพยายามจะรีเทิร์นบอลไปให้ลึก พยายามตามเก็บทุกลูก คะแนนในเกมส์ก็เบียดกันไปมา จนในที่สุด ไอ้เจมส์ก็รักษาเกมส์เสริฟได้มาเสมอกันอีกครั้งที่ 2 – 2 เกมส์

เกมส์ยังคงดำเนินกันต่อไปอย่างสูสี โดยที่ไอ้โอมที่มานั่งลุ้นไอ้บีมอยู่คอยส่งกำลังใจให้ไอ้บีมด้วย ซิกของพวกมัน แต่ที่น่าลำบากใจคงเป็นไอ้เกมส์กับไอ้ไบร์ทที่คงจะวางตัวไม่ค่อยถูกกันสักเท่าไหร่ เพราะต้องมาแข่งกัน นี่ก็คนรัก นี่ก็โรงเรียน

ทั้งสองทีมยังคงรักษาเกมส์เสริฟกันได้จนมาถึงเกมส์ที่ 8 โรงเรียนเรานำอยู่ 4 – 3 เกมส์ ที่ไอ้เจมส์เป็นคนเสริฟ์ ไอ้ไบร์ทกับบีมสามารถเบรคเกมส์เสริฟของไอ้เจมส์ได้ ขึ้นไปนำ 5 - 3 เกมส์ ซึ่งเกมส์หน้าไอ้บีมจะออกมาเสริฟเพื่อเซ็ตแรก

เกมส์ที่ 9 ไอ้บีมออกมาเสริฟเพื่อปิดเซ็ตแรก ตอนนี้เหมือนโมเมนตั้มของเกมส์เหวี่ยงมาเข้าข้างทีมเรา ทำอะไรก็ดีกันไปหมด ส่วนไอ้เจมส์กับไอ้เฟรม ขวัญเริ่มเสียกันอย่างเห็นได้ชัด อาการรีบร้อน รนรานแสดงออกมาให้เห็นในรูปเกมส์อย่างชัดเจน เซ็ตนี้จึงเป็นของไอ้บีมกับไอ้ไบร์ทไปด้วยสกอร์ 6 – 4 เกมส์ เสียงตบมือดั่งลั่นสนาม กำลังใจความหึกเหิมถูกปลุกขึ้นมาอย่างล้นหลาม เพลงเชียร์ให้กำลังใจดังกึกก้องไปทั่ว


เซ็ตที่ 2 ก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ด้วยความที่ไอ้บีมกับไอ้ไบร์ทเล่นด้วยกันมานาน เข้าขากันเป็นอย่างมากทำให้ทีมโรงเรียนของเรานำห่างอยู่ที่สกอร์ 5 – 2 เกมส์ และไอ้บีมกำลังจะเสริฟลูกสุดท้ายในเกมส์ที่ 8 ที่คะแนน 40 – 15 อีกลูกเดียวปีนี้โรงเรียนเราก็จะเป็นผู้ชนะ หลังจากปีที่แล้วโรงเรียนของเราแพ้ในงานนี้

ลูกเสริฟไอ้บีมยังคงทำหน้าที่ได้ดี ไอ้เฟรมเทิร์นลูกกลับมา แต่ก็เป็นจังหวะที่ไอ้ไบร์ทดักโฉบอยู่หน้าเน็ต เสียงแตกฮือของผู้ชมที่ลุ้นกับคะแนนนี้ แต่ไอ้เฟรมก็ยังไม่ยอม วิ่งเข้ามาช้อนลูกวอลเล่ย์ของไอ้ไบร์ทได้ทัน ลูกลอยมาทางไอ้บีมที่ก้าวพรวดมายืนคู่หน้าเน็ตกับไบร์ทอย่างรวดเร็ว แล้วไอ้บีมก็สามารถตะปปลูกนี้ลงไปในคอร์ทของไอ้เฟรมอย่างสวยงาม ปิดเซ็ตที่ 2 ไปด้วย สกอร์ 6 – 2 เกมส์ เสียงเชียร์ของกองเชียร์โรงเรียนเราดั่งสนั่น ไอ้บีมวิ่งเข้าไปสวมกอดกับไอ้ไบร์ทด้วยความดีใจ

“การแข่งขันประเภทคู่ระหว่างคู่ของ อลงกรณ์กับภัทราวุธ กับคู่ของ พุฒิพงศ์กับวิชเวช ผลการแข่งขันคู่ของ อลงกรณ์กับภัทราวุธชนะไป 2 - 0 เซ็ต ด้วยสกอร์ 6 – 4 และ 6 – 2 เซ็ต” เสียงกรรมการขานคะแนนครั้งสุดท้าย ไอ้บีมกับไอ้ไบร์ทเดินไปที่หน้าเน็ตยกมือไหว้และจับมือกับไอ้เฟรมกับไอ้เจมส์ และทั้งคู่ก็ไหว้ขอบคุณกองเชียร์ทั่วสนาม

ผมกับไอ้แบงค์รวมทั้งไอ้วายไอ้เพียว เดินออกไปเข้าแถวกับไอ้บีมและไอ้ไบร์ท พวกเราจับมือแล้วชูแขนขึ้นแล้วโค้งคำนับไปรอบสนามเพื่อเป็นการของคุณกองเชียร์อีกครั้ง

ต่อไปจะเป็นพิธีปิดการแข่งขัน เสียงพิธีกรประกาศ

ผลการแข่งขันเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างทีมระหว่างทีมโรงเรียน.... กับ โรงเรียน.... ทีมโรงเรียน... ชนะไปด้วย สกอร์  2 – 1 แมตซ์

ถ้วยรางวัลถูกส่งมอบมาให้ผมในฐานตัวแทนของชมรมที่ก้าวออกไปรับถ้วย เสียงตบมือดั่งสนั่น พร้อมกับเสียงเพลงโรงเรียนที่กองเชียร์ร่วมใจกันร้อง ผมชูถ้วยขึ้นเหนือศรีษะ เสียงตบมือเสียงกรี๊ดดังไปรอบสนาม ทีมของไอ้เกมส์ก็ยืนตบมือแสดงความยินดีกับพวกเราด้วย

หลังจากเสร็จพิธีปิดการแข่งขันและการเฉลิมฉลองถ้วยรางวัลเสร็จสิ้น ผมวิ่งไปหาไอ้บอสกับเมย์ที่รออยู่ข้างหลังม้านั่งนักกีฬา

“โบ๊ทเก่งมากเลยนะคะ” เสียงเมย์ชื่นชมด้วยความดีใจ
“เมย์ดีใจกับทีมของโบ๊ทด้วยนะคะ” เสียงเมย์ยังคงตื่นเต้น
“เยี่ยมมากโบ๊ท” ไอ้บอสยื่นมือมจับมือผม ก่อนที่จะดึงตัวผมเข้ามากอดแสดงความยินดี
“บอสภูมิใจในตัวโบ๊ท” ประโยคนี้บอสกระซิบบอกผมตอนที่เข้ามาสวมกอดแสดงความยินดี

ผมยิ้มด้วยความภาคภูมิใจหลังจากคุยอะไรกันได้นิดหน่อย ไอ้บอสก็ขอตัวไปเตรียมงานเลี้ยงสำหรับคืนนี้ โดยที่เมย์อาสาตามไปช่วย

คืนนี้จะมี Party night เป็นงานไม่ใหญ่มาก เชิญเฉพาะ สภานักเรียน หัวหน้าชมรม และนักกีฬาที่มีส่วนร่วมในงานครั้งนี้ทั้งสองโรงเรียน

Game
See You Next Game

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอบคอมเมนท์ครับ^^

ตอบคอมเมนท์คุณ nunnan
คนเขียนลงต่อให้ลุ้นต่อแล้วนะครับ^^

ตอบคอมเมนท์คุณ MaNaSsAwEe
ลุ้นทีมโรงเรียนกันต่อนะครับ^^

ตอบคอมเมนท์คุณ aoddy10553
ตอนนี้เป็นเพลงที่ก้องอยู่ในใจโบ๊ทครับ 55555+
ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยนะครับ^^

ตอบคอมเมนท์คุณ IsDeer
เกมส์ชนะแล้วนะครับ แต่ทีมโรงเรียนเกมส์จะชนะไหมต้องลุ้นกันต่อนะครับ
หนูไบร์ทแย่เลยงานนี้ 5555+
ขอบคุณครับ คนเขียนวางชื่อนามสกุลไว้แล้วก็งงตัวเองครับ ขอบคุณที่เตือนนะครับ^^
ยินดีต้อนรับสู่ กิตติกรสกุล นะครับ คิคิ


ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์นะครับ ขอบคุณทุกกำลังใจครับ คนเขียนมีความสุขมากๆครับที่คนอ่านชอบกันครับ^^

ออฟไลน์ destiny_of_b

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
@ 31st Game – Celebration

ผมเดินกลับมาที่ห้องชมรม ที่พวกเราต้องเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากัน ตอนนี้ในห้องชมรมเปลี่ยนเป็น ซาวน่าย่อมๆ (รู้ได้ยังไงหว่า เคยไปหรา!!!) เพราะนักกีฬาทั้งสองทีมเกือบจะอยู่ในชุดวันเกิด มีเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวห่อหุ้มร่างกายกันไว้เท่านั้น เสียงด่า เสียงแซวกันดังระงมไปทั้งห้อง ผมเปิดประตูเข้าไปปั๊ป ก็โดนมือใหญ่ๆ มาล็อกคอผมทันที

“ไอ้เชี่ยโบ๊ท แมร่งให้กรูกินไข่ตั้งเซ็ตนึ่ง สัส” เสียงไอ้เทมส์โวยขึ้นมาและเดินมาล็อกคอผม
“มรึงมันอ่อนแองนี่หว่า”
“อ้าวไอ้เชี่ยนี่ ให้ไข่กรู แถมยังด่ากรูอีก” มันทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ผมทันที
“งั้นเดี๋ยวกรูจะให้พวกมันดูไข่มรึงมั่ง” เวรล่ะ ผมนึกในใจ แต่พอสิ้นเสียงมัน ไอ้พวกในห้องก็ วี๊ดวิ่วกันใหญ่ ตอนที่ไอ้เทมส์กำลังปลื้มกับเสียงโห่ร้องนั้น ผมได้จังหวะเลยใช้นิ้วสะกิดผ้าเช็ดตัวไอ้เทมส์ก่อน

“ไอ้เชี่ยโบ๊ท” มันด่าดังลั่นพร้อมกับนั่งยองๆลงปิดเทมส์น้อยแถบไม่ทัน เสียงโห่ฮาดังไปทั้งชมรม ผมหลุดจากการพันธนาการอย่างง่ายดาย

“ไอ้เชี่ยเกมส์ มันเป็นใส้ศึกหรือป่าววะ” ไอ้เจมส์เริ่มกัดหัวหน้าชมรมตัวเอง ประเด็นผมจบก็เปิดประเด็นไอ้เกมส์กันต่อ นี่พวกมรึงกำลังล่าแม่มดกันอยู่เหรอสัส

“เชี่ยไรของมรึง กรูก็ชนะไอ้แบงค์แล้วนะโว้ย”  ไอ้เกมส์แก้ตัว
“งั้นไอ้ไบร์ทแมร่งก็เป็นหนอนบ่อนใส้” ไอ้แบงค์ที่ถูกพาดพิงแขวะเพื่อนตัวเอง ไอ้พวกนี้ยังไม่จบ...

“อะไรของมรึงอีกนี่ กรูก็ชนะคู่ไอ้เจมส์กับไอ้เฟรมแล้วไง” ไอ้ไบร์ทก็เริ่มเดินหนี เพราะเห็นท่าทางไม่ค่อยจะปลอดภัยกับตัวมันเอง

พวกมันเริ่มต้อนไอ้เกมส์กับไอ้ไบร์ทเข้ามุม แล้วปฏิบัติการแย่งชิงผ้าเช็ดตัวของทั้งคู่ก็เริ่มขึ้น ผ้าเช็ดตัวของทั้งไอ้เกมส์และไอ้ไบร์ทถูกยื้อแย่ง มันสองคนพยายามยื้อเอาไว้สุดชีวิต

“เชี่ยแระ พวกมรึงเล่นเชี่ยไรกันนี่” ไอ้ไบร์ทโวยวายใหญ่

สุดท้ายด้วยการประสานแรงของไอ้พวกนั้น ผ้าเช็ดตัวของทั้งคู่ก็โดนแย่งไปจนได้ พวกมันทั้งสองคนรีบเอามือปิดไบร์ทน้อยกับเกมส์น้อยแทบไม่ทัน จากนั้นพวกมันก็บิดตัวเข้าหากันตามสัญาชาติญาณ ไอ้ไบร์ทหน้าแดงยังกะลูกเชอรี่ แต่ไอ้เกมส์มันแค่ยิ้มๆ สุดท้ายไอ้เกมส์เอื้อมมือไปโอบกอดไอ้ไบร์ทไว้ในอ้อมแขน ใช้ตัวของมันบังร่างกายของไอ้เบร์ท แมร่งแมนสัส เสียงวี๊ดวิ่วดังไปทั้งชมรม

“พอได้แล้วพวกมรึง” ผมรีบห้ามทัพ ผมเอาผ้าเช็ดตัวส่งให้ไอ้ไบร์ทกับไอ้เกมส์

หลังจากอาบน้ำและแต่งตัวกันเสร็จ ไอ้บอสเดินเปิดประตูชมรมเข้ามา

“ว่าไงมรึง” ผมทักมันไป เสียงหมาเริ่มเห่ากันขร่มเต็มห้องชมรม
“ไปส่งเมย์กัน” ไอ้บอสบอกเหตุผลที่มันมา

ผมเดินตามไอ้บอสออกไปหน้าห้องชมรม ที่เมย์ยืนรออยู่

“อ้าว เมย์ไม่อยู่งานคืนนี้เหรอ” ผมถามเธอ
“เมย์ต้องไปเรียนพิเศษเย็นนี้ค่ะ” เสียงสดใสตอบกลับมา

ใจจริงผมก็อยากให้เมย์อยู่ แต่ก็ไม่อยากทำให้เมย์มีปัญหา อีกอย่างงานก็น่าจะมีแต่ผู้ชายทั้งนั้น ผมกับไอ้บอสเดินออกมาส่งเมย์ที่ริมถนนสาธร

“เมย์กลับก่อนนะคะ” เธอหันมาบอกผมหลังจากขึ้นไปนั่งบนรถแท็กซี่เรียบร้อยแล้ว
“ถึงบ้านแล้วโทรมาบอกโบ๊ทด้วยนะครับ” ผมบอกเมย์
“คืนนี้จะไปต่อก็อย่าเมามากนะคะ” เธอหันมากำชับอีกที
“ขอบคุณบอสมากๆเลยนะคะ วันนี้สนุกจริงๆ” เธอหันมายิ้มให้ไอ้บอส เพราะสรุปแล้ววันนี้ไอ้บอสดูแลเธอทั้งวัน
“ขอบคุณเมย์ที่มาเชียร์ด้วยนะครับ” ไอ้บอสขอบคุณแทนผมเรียบร้อย...

หลังจากทำหน้าที่แฟนที่ดีส่งเมย์เสร็จ

“แหม่ๆ ดูแลอย่างกะเป็นแฟนตัวเองเลยนะ หึหึ” ผมแขวะคนข้างทันที มันยกไหล่
“ระวังไว้แล้วกัน เดี๋ยวเกิดเปลี่ยนใจขึ้นมาแล้วจะยุ่งนะ” มันทำเสียงเจ้าเล่ห์เป็นหมาป่าขึ้นมาเชียว
“เออดี กรูจะได้หมดห่วง” ผมยังกระแทกมันต่อไป แต่รู้สึกใจไม่ค่อยดีเบาๆ
“กรูก็ดูแลแทนมรึงไง” มันเริ่มเปลี่ยนประเด็น
“บอสไม่เปลี่ยนใจหรอก ก็บอสเกิดมาเพื่อเป็นของโบ๊ทไง” ผมหลุดขำกับมุขน้ำเน่าของมัน แต่หัวใจผมพองโตด้วยความยินดี
“หึงหรา” มันเริ่มกวนประสาทหลังจากเห็นผมเริ่มยิ้ม
“หึงใครล่ะ บอส หรือ เมย์” ผมยังคงโดนกระเซ้าต่อ
“พ่องมรึงสิ ไม่หึงใครทั้งนั้นแหละ” ผมสบถด่ามันแก้เขิน จริงๆแล้วก็ไม่รู้ว่าหึงหรือเปล่า แต่ออกแนวหวงๆมากกว่า......


งาน Party Night จัดที่หอประชุม เป็นงานไม่ใหญ่มาก เชิญเฉพาะ สภานักเรียน หัวหน้าชมรม และนักกีฬาที่มีส่วนร่วมในงานครั้งนี้ ทั้งสองโรงเรียน โดยมีวงดนตรีของชมรมดนตรีที่ไอ้บิวเป็นหัวหน้าเล่นสดในงาน

นี่ขนาดงานไม่ใหญ่ แต่คนก็เกือบจะเต็มหอประชุม พวกสภานักเรียน โดยเฉพาะไอ้บอสกับไอ้อาร์ม วิ่งกันให้วุ่นเพื่อประสานงานให้ทุกอย่างออกมาดีที่สุด

ไม่ต้องสืบนะครับงานโรงเรียนจัดแบบนี้ No แอลกอฮอร์ แน่นอน บรรยากาศในงานสนุกสนาน เป็นการสรรสรรค์กันสำหรับผู้ที่มีส่วนร่วมในงานวันนี้ แน่นอนฉลองแชมป์ให้กับพวกเราด้วย

หลังจากกินอะไรอิ่มกันแล้ว ไอ้บอสก็แว่บไปแว่บมา ไอ้อาร์มอีกคน ผมยืนอยู่กับพวกก๊วนเทนนิส + ไอ้เบนซ์ ไอ้เบียร์  งานนี้พิเศษตรงเลขาอย่างไอ้อาร์ม จัดการลากไอ้โอมเข้างานมาด้วย หลังจากที่ไอ้บีมไปขอร้องมัน ผมก็เลยไอ้บีมหน้าบานเป็นจานเชิงอยู่

“เหนื่อยไหมครับ” เสียงไอ้บอสมันมายืนกระซิบข้างๆหู
“ไม่เหนื่อยอ่ะ” ผมตอบมันไป

มันก็โผล่วนเวียนมาถามอยู่บ่อยๆ ว่า

“เป็นไงบ้าง”
“เพลียไหม”
“เหนื่อยไหม”
ทั้งๆที่มันก็ยุ่ง เพราะเป็นหัวเรือใหญ่ในงาน แต่ก็พยายามจะหาเวลามาถามผมอยู่ตลอด

ส่วนไอ้เบนซ์พี่ชายผมก็ตัวติดกับไอ้เบียร์ตลอดเวลา น่าจะเป็นไปด้วยดีสำหรับคู่นั้น ไอ้ไบร์ทกับไอ้เกมส์ ตอนนี้หลังจากวิกฤตกาณณ์ผ้าเช็ดตัวเมื่อตอนเย็น โลกของพวกมันทั้งคู่ดูเหมือนจะมีแต่สีชมพู อีกคู่ที่ดูอยู่ในโลกส่วนตัวก็คงเป็น ไอ้บาสกับไอ้ปั๊ปหัวหน้าวงดุริยางค์ทั้งคู่ แต่ที่เห็นดูแปลกๆ ก็คงเป็นไอ้บูม ที่คอยเทคแคร์ไอ้นัทหัวหน้าชมรมเชียร์ โรงเรียนไอ้เกมส์อย่างออกหน้าออกตา.....

ผมเดินไปที่กลุ่มของไอ้เบล เพื่อจะขอให้มันไรท์รูปบรรยากาศการแข่งขันในวันนี้มาเผื่อด้วย ไอ้เบล ยืนคุยกับไอ้เคน ไอ้เบสต์ กับไอ้แดน อยู่

“กรูว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้กรูจะเอาไอ้อั่งเปาไปว่ายน้ำ” ไอ้เบลกำลังคุยกับไอ้เบสต์
“มีสระว่ายน้ำสำหรับหมาด้วยเหรอวะ” ผมหูผึ่ง ก่อนจะรีบถามไอ้เบล
“ไปอยู่ที่ไหนมาวะ ถึงเพิ่งรู้นี่”  ไอ้เบสต์ถามกลับมาเล่นเอาผมเกือบเงิบ
“ก็มัวแต่อยู่คอร์ทเทนนิสไง กรูมีเวลาเหมือนกับใครเค้าที่ไหน”
“อยู่แถวรามอินทรา พรุ่งนี้บ่ายๆผมจะไปกับไอ้เบสต์ ไปด้วยกันไหมอ่ะ” ไอ้เบลมันชวนผมไปด้วย
“เออ น่าสน เดี๋ยวกรูไปถามไอ้พวกนั้นก่อนว่ามันสนไหม” โคตรน่าสน เอาไอ้มะนาวไปว่ายน้ำบ้างก็ดี

“ว่าแต่ว่า กรูจะมาบอกมรึงว่าไรท์รูปงานวันนี้เผื่อกรูด้วยนะ” ผมบอกธุระกับไอ้เบลก่อนจะลืม
“เออ ได้อยู่แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ไรท์ให้เลย แต่เอาไปเลือกเอาเองนะ” 
“เออขอบใจมากเพื่อน” ผมไม่ลืมจะขอบคุณมัน

ผมหันกลับมาก็เห็นไอ้เบนซ์ยืนอยู่กับไอ้บิว ผมรีบเดินเข้าไป ไอ้บิวเป็นแฟนเก่าไอ้เบียร์เดี๋ยวเกิดมีปัญหากัน งานจะกร่อยเอา พอผมเดินไปถึง ไอ้บิวก็หันหลังเดินกลับไปบนเวทีที่มันรับผิดชอบอยู่

“มีไรหรือเปล่าวะเบนซ์” ผมถามเพราะไงผมก็ห่วงมัน
“ไม่มีอะไรไอ้บิวมันมาเคลียร์หน่ะ” ไอ้เบนซ์มันตอบกลับมา
“ไอ้เบียร์ไปไหน”
“ไปห้องน้ำ” มันตอบผมเสียงเรียบๆกลับมา
“มรึงโอเคหรือเปล่า” ผมย้ำถามมันอีกรอบ
“อืมม ไม่เป็นไร”  เสียงพี่ชายผมยังคงนิ่ง
“ไอ้บิวมันว่ายังไง”
“มันบอกว่า ฝากกรูดูแลเบียร์ด้วย” หน้าตาขอของไอ้เบนซ์มันยิ้มอย่างภาคภูมิใจ
“อืมม แล้วมันเคลียร์กับไอ้เบียร์หรือยัง”
“เคลียร์กันแล้ว ไอ้บิวมันบอกว่า ต่อไปจะเป็นเพื่อนทีดีต่อกัน”
“ทำไมมันเลิกกันวะ” ผมถามไอ้เบนซ์
“เท่าที่ฟังจากไอ้บิว มันบอกว่า นิสัยเข้ากันไม่ได้ มันก็พยายามแล้ว ก็เลยตัดสินใจบอกเลิกไอ้เบียร์ไป ฝืนคบกันไปสักวันก็ต้องเลิกกันอยู่ดี ตัดใจกันตอนนี้ดีกว่า ไม่อยากให้ไอ้เบียร์เสียใจไปมากกว่านี้” ไอ้เบนซ์อธิบาย
“กรูว่ามันมีใหม่มากกว่ามั้ง” ผมแอบอารมณ์เสียแทนว่าที่พี่สะใภ้
“เท่าที่กรูฟังจากไอ้เบียร์ มันเลิกกันไปสักพักใหญ่แล้ว มันถึงคบกับไอ้ริว”  ไอ้เบนซ์ยังคงอธิบาย
“ผิดที่ไอ้เบียร์มันฝั่งใจมากกว่า” เสียงไอ้เบนซ์ดูเศร้าๆลง
“แต่กรูก็ภูมิใจในตัวไอ้เบียร์มันนะ ที่มันไม่รีบร้อนจะคบกับกรู เพราะอยากให้กรูมาแทนที่ใคร นั่นคือเหตุผลที่มันเคยบอกกรู ว่ามันไม่อยากเอากรูไปแทนที่ไอ้บิว เพื่อเยียวยามัน มันไม่อยากทำร้ายกรู มันอยากจะคบกับกรูเพราะมันรักกรูมากกว่า “ เสียงของไอ้เบนซ์แม้จะเศร้าอยู่ในที แต่ก็ภูมิใจ
“ของแบบนี้คงต้องให้เวลาเป็นคนคอยรักษา” ผมพูดแล้วเอามือไปตบบ่าไอ้พี่ชายของผม
   “เท่าที่เป้นอยู่ตอนนี้มันก็คืบหน้าไปไกลแล้ว” ไอ้คุณพี่ชายผมหันมายิ้ม
“พรุ่งนี้เอาไอ้มะกรูดกับไอ้มะนาวไปว่ายน้ำกันไหม” ผมเปลี่ยนเรื่องชวนมัน
“เออก็ดีหว่ะ พามันไปว่ายน้ำ เดี๋ยวกรูชวนไอ้เบียร์ด้วย” ไอ้เบนซ์ตาเป็นประกายเชียว

ถามไปถามมา สรุปว่าคนที่จะไปด้วยเริ่มเยอะ ผมเริ่มนับจำนวนยอด  แล้วรีบเดินกลับไปบอกไอ้เบล

“ไอ้เบลกรูว่าคงต้องจองสระ”
“เยอะขนาดนั้นเลยเหรอวะ”
“ก็หลายคนอยู่หว่ะ อาจจะต้องถึงขั้นขอให้เค้าปิดสระกันเลยทีเดียว”
“เออดีจะได้ต่อราคาซะเลย” ไอ้เบสต์หัวใสขึ้นมาเชียว
“ก็ดีนะ วิน วิน กันทั้งสองฝ่าย” ไอ้เบลนี่มันก็เป็นคนคุยง่ายจริงๆ

ก่อนที่เสียงคุยกันจะเบาลง เพราะบนเวทีมีเสียงไอ้บิวประกาศออกไมค์

“วันนี้เรามีนักร้องพิเศษ มาร่วมแจมกับเราด้วยนะครับ”
“ขอเสียงตบมือให้กับหัวหน้าชมรมวารสารด้วยครับครับ”
ผมยอมรับว่าแอบตกใจกับเสียงประกาศว่าหัวหน้าชมรมวารสาร ไอ้บอสที่กำลังคุยอยู่กับประธานสภานักเรียนโรงเรียนไอ้เกมส์ก็ตกใจไม่แพ้กัน

“ขอบคุณครับ วันนี้ผมขอร่วมแจมสักเพลงนะครับ” ไอ้วินพูดออกไมค์

เสียงอินโทรดนตรีเริ่มขึ้น

“เค้าว่ากันว่า เหตุผลที่คนยอมเป็นคนโง่ก็คือ แค่อยากได้ความรักจากใครบางคน กับ แค่ยื้อเวลาเพราะไม่อยากรับรู้ความจริง ใช่ไหมครับ”

สรุปว่าฉันเป็นเพียงคนโง่ที่มองไม่เห็น
และก็คงจะเป็นคนโง่ตามเธอไม่ทัน
ในใจมีเพียงเธอ ถึงรู้เธอไม่มีฉัน
แต่ก็ฝันลมๆแร้งๆไปว่ามีกัน

หัวใจดูเหมือนจะอ่อนล้า เมื่อมันไม่มีค่ากับใคร
จะทนไปได้นานเท่าไร ก่อนจะถูกเธอลบลืมไป

เมื่อไรจะยอมเข้าใจ ทำไมจึงมองไม่เห็น
ถึงสิ่งที่มันเป็นอะไรบังตาฉันไม่รู้
ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ฝืนหัวใจเธออยู่
เธอไม่เคยรัก ฉันเลยใช่ไหม
แต่คนโง่คนนี้ไม่รู้ วิธีที่หยุดรักเธอ

จะปิดตาไม่ดู ปิดหูไม่รู้ไม่เห็น
ได้แต่แกล้งทำเป็นว่าฉันไม่เป็นอะไร
อยากจะรู้ว่ามีวันที่เธอรู้บ้างไหม
ว่ามีใครคนหนึ่งที่โง่รักเธอหมดใจ

เมื่อไรจะยอมเข้าใจ ทำไมจึงมองไม่เห็น
ถึงสิ่งที่มันเป็นอะไรบังตาฉันไม่รู้
ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ฝืนหัวใจเธออยู่
เธอไม่เคยรัก ไม่เคยรัก ไม่เลยใช่ไหม
ฉันไม่รู้ และไม่มีวันหยุดรักเธอ...

เสียงเพลงจบลง เสียงตบมือดังขึ้น แต่ทำไมหัวใจผมมันชาๆ อย่างบอกไม่ถูก เพราะผมก็เคยตกอยู่สภาวะแบบไอ้วิน ตอบเลิกกับไอ้บอสครั้งแรก เข้าใจว่าความรู้สึกแบบนั้นมันเป็นอย่างไรเป็นอย่างดี..........

Game
See You Next Game

------------------------------------------------------------------------------------------
เดี๋ยวคืนนี้จะมาลง แผนผังความสัมพันธ์ของตัวละครในเรื่องให้นะครับ^^

ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6
ดีเลยยย จะได้ไม่งง  o13

ออฟไลน์ OJSG7

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 230
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
เริ่งสงสัย เหตุผลที่ บอสกับโบ๊ท แยกทางกันแล้วแฮะ
ตอนนี้เริ่มสงสารเมย์ เหมือนคนโง่ ยังไงก็ไม่รู้ 5555
คนเขียน ไฟท์ติ้งน่ะ 555555

ออฟไลน์ destiny_of_b

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
Special Game III - Structural relationships of the characters





























มาแล้วนะครับ รูปใหญ่ อาจจะดูยากไปหน่อยนะครับ คนเขียนทำเอง เอิ๊กกก

ก็เลยทำรูปเป็นคู่ๆมาให้ดูด้วยนะครับ แต่ขอแก้ตรงคู่ วิน กับ บอล รูปของบอลจริงๆต้องเป็นสีเทานะครับ อิอิ

อาจจะพอทำให้หายงง หรืออาจจะงงขึ้นไปอีกนะครับบ

ขอบคุณที่ติดตามอ่านด้วยนะครับ

ขออนุญาติไปตอบคอมเมนท์คนอ่านพรุ่งนี้เลยนะครับ^^

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80
มาต่อบ่อยมาก
ชอบมากเลยแบบนี้
เป็นกำลังใจให้นะคะ
สู้สู้

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
แอร๊ยยยยยยยย ทำไมโรงเรียนเกมส์ถึงแพ้  :serius2:
ได้รับแรงเชียร์ขนาดนี้ยังไม่ชนะอีกเหรอ

อยากไปอยู่ฉากในห้องน้ำจัง  :haun4:
อิไบร์ทหลบไป   :z6:

ชาร์ทตัวละครมีคู่ยังไม่ได้เปิดเผยด้วยนะเนี่ย
แถมคนละโรงเรียนเลยจะไปเจอกันได้ไงหว่า อิอิ

ออฟไลน์ ★KVH™★

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 516
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-3
ชาร์ต น่ารักมาก
มีตัวห้อย บอกชมรมด้วย  :m3:
ปล.เมย์นี่ก็น่ารักเน้อะ
เหมือนเพื่อนกับโบ๊ทมากกว่าแฟนกันอีกอ่ะ  :hao7:
แง๊ว  :L2:

ออฟไลน์ destiny_of_b

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
@ 32nd Game – Boss II

สวัสดีครับ บอสนะครับ หายไปเสียนาน ยังจำผมกันได้ใช่ไหมครับ เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า พอกลับจากกลับจากอัมพวา+ชะอำ หลังจากโบ๊ทลงจากรถไปแล้ว ผมขับรถกลับบ้านอย่างคนที่ไม่มีหัวใจ ความรู้สึกผมตอนนั้นเหมือนมีใครควักหัวใจผมออกไปจากตัว เจ็บจนพูดไม่ออก เหมือนคนกำลังจะหมดแรง ร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ คืนนั้นผมนอนไม่ได้เลยทั้งคืน นั่งเหมอลอยเหมือนคนไม่มีสติ มือลูบอยู่กับที่รัดข้อมืออันนั้นที่ยังคงผูกไว้กับข้อมือด้านซ้ายของผมจนเช้า

เหมือนคนเอามีดกรีดลงไปที่ใจผม เมื่อผมฟังไอ้เบนซ์เล่าให้ฟังว่า โบ๊ทไม่คุยกับใครเลยตั้งแต่กลับมาและร้องไห้หนักมาก ผมเป็นห่วงมัน นี่ผมทำให้มันเสียใจอีกแล้ว ผมได้แต่โทษตัวเอง แล้วก็เล่าให้ไอ้เบนซ์ฟังว่า เราจะหยุดคบกันเพราะไม่อยากให้อีกคนต้องมาเสียใจกับการกระทำของเรา
“พวกมรึงตัดสินใจกันดีแล้วหรือ กรูว่าใจเย็นๆก่อน เดี๋ยวมันก็มีทางออก” นั่นคือคำที่เตือนสติผมจากไอ้เบนซ์ เพื่อสนิทที่มีศักดิ์เป็นพี่ชายของไอ้โบ๊ท ทำให้ผมได้คิดอีกครั้ง

ผมแอบไปดูโบ๊ทที่ชมรมเทนนิสเหมือนที่เคยทำนั้น สิ่งที่เห็นคือคนที่เคยสดใสร่าเริง ขี้โวยวายคนนั้น กลายเป็นซอมบี้ นั่งเหม่อลอย ผมเห็นอย่างนั้นใจผมแถบจะขาด สรุปแล้วที่เราคิดว่าดีมันดีกับเราจริงๆแล้วหรือ เพราะสิ่งที่เราเป็นอยู่ตอนนี้มันก็เหมือนตายทั้งเป็นกันทั้งคู่

.......

“บอส กรูขอคุยอะไรด้วยหน่อย” ผมประหลาดใจที่เห็นมันเดินเข้ามาในห้องสภานักเรียน แถมพูดประโยคนี้ต่อหน้าไอ้อาร์ม ผมเดินตามมันออกมา

“โบ๊ทเป็นอย่างไงบ้างครับ เมื่อวานเบนซ์บอกว่าโบ๊ทไม่ยอมพูดกับใคร บอสเป็นห่วงโบ๊ทมากเลยรู้ไหม” นั่นคือประโยคแรกที่ผมพูดกับมัน หลังจากที่เราตกลงว่าจะหยุดคบกัน

“คือ...มรึงจะว่ากรูเห็นแก่ตัวก็ได้ จะว่ากรูเลวก็ได้”เสียงโบ๊ทขายหายไป
“กรูอยากขอให้มรึงรอกรูหน่อยได้ไหม” เป็นประโยคที่ผมไม่คิดว่าจะได้ยินจากโบ๊ท ผมไม่เคยคิดว่ามันเลวหรือมันเห็นแก่ตัว เพราะถ้าโบ๊ทไม่มาขอ วันนี้ผมก็จะไปขอโบ๊ทอยู่ดี และประโยคเหล่านี้ผมสมควรจะพูดมันแทนโบ๊ท
“บอสรอของบอสมาตั้งนาน รออีกหน่อยจะเป็นไรไป” นั่นคือคำตอบของผม นาทีนั้น เวลานั้นใครจะว่าอะไรยังไงผมไม่แคร์อีกต่อไปแล้ว ผมรู้แต่ว่า ผมต้องทำให้คนข้างหน้าผมและตัวผม มีความสุขเท่านั้นก็พอ ผมทนไม่ได้อีกต่อไปที่จะเห็นโบ๊ทมีสภาพเป็นแบบนั้น
    
U complete me ผมนั่งพิมพ์ประโยคนี้ใส่ในไลน์ เพราะโบ๊ทเป็นคนที่เข้ามาเติมเต็มชีวิตให้กับผม และผมจะไม่มีวันสูญเสียโบ๊ทไปอีก

แล้วปัญหาที่ผมไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นปัญหาก็เข้ามาในชีวิตผมจนได้ ไอ้วินครับ ผมไม่น่าไปขอร้องมันให้ช่วยเขียนเรื่องชมรมเทนนิสในวารสารโรงเรียนเล่มหน้าเลย เพราะนั่นเป็นการนำปัญหาเข้ามาสู่เราสองคน

ผมถามโบ๊ทว่าสิ่งที่ผมทำอยู่คอยห่วงใย ดูแลมันอยู่อย่างตอนนี้ ทำให้มันอึดอัดหรือเปล่า เพราะผมควรจะอยู่ในสถานะของการ รอ แต่ที่ทำอยู่มันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับตอนที่กลับมาคบกันใหม่ๆ คำตอบของมันทำให้ผมโล่งใจ

ตกเย็นผมกับไอ้อาร์มซื้อเกลือแร่แล้วตรงไปที่คอร์ดเทนนิส จนลืมสนิทว่าต้องเอาตรั้มไดร์ฟให้ไอ้วินมัน ผลก็คือโดนไอ้วินตามไปเหวี่ยงถึงคอร์ทเทนนิส แถมพาลพูดจากไม่ดีใส่ไอ้โบ๊ทอีกตาหาก ผมเอ็ดมันเสียงเขียว และเริ่มคิดว่ามันต้องมีอะไรผิดปกติแล้วล่ะ.....

ผมสารภาพว่าผมหึงตอนที่ไอ้โบ๊ทสนิทสนมกับไอ้หน้าหล่อที่ผมไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน มันคือไอ้เกมส์ครับ แต่ใครจะยอมรับว่าหึงต่อหน้าโบ๊ท เสียฟอร์มแย่จริงไหมครับ หลังจากที่โบ๊ทแนะนำให้ผมรู้จักกับไอ้เกมส์ว่ามันคือเพื่อนสนิทของโบ๊ท ผมก็โล่งอก ก็จะไม่ให้หวงได้ไงครับ แฟนผมน่ารักออกจะขนาดนี้

ผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่างตอนที่เรานั่งกินกันที่ร้าน ทัคคาลบี้ ผมว่าไอ้เกมส์มันชอบไอ้ไบร์ท และผมก็ได้พูดสิ่งที่ผมอยากพูดเพื่อให้โบ๊ทไม่ต้องลำบากใจกับผม

“โบ๊ทไม่ต้องห่วงบอสเรื่องเมย์นะ” เพราะผมรู้ตัวเองดีว่าผมเลือกที่จะอยู่ตรงนี้เองแล้วผมจะมาเยอะกับเรื่องเมย์ทำไม จะทำให้โบ๊ทอึดอัดใจไปทำไม

..........

ผมประหลาดใจเมื่อโบ๊ทบอกว่าอยู่ที่หน้าบ้านผม ทั้งๆที่มันเพิ่งนั่งแท็กซี่กลับไปบ้านกับไอ้เบนซ์ ผมรีบวิ่งลงมาเปิดประตูให้โบ๊ท แล้วก็ยิ่งประหลาดใจเมือเห็นข้าวของพะรุงพะรังมานอนบ้านผม และก็เป็นครั้งแรกที่ผมเข้าครัวทำอาหารให้โบ๊ท ถึงมันจะเป็นแค่มาม่าก็ตาม มันเป็นมาม่าที่อร่อยที่สุดเพราะเรานั่งกินด้วยกัน

หลังจากเข้ามาในห้อง โบ๊ทกอดผมแน่น มันดูออดอ้อนกว่าทุกครั้ง จนผมแปลกใจ แต่อะไรก็ไม่ทำให้ผมสุขใจไปกว่าคำว่า “โบ๊ทรักบอสนะครับ” หลังจากนั้นเราก็ปล่อยให้จิตใจทำตามความต้องการของร่างกาย

............

ผมไม่รู้ว่าโบ๊ทคิดอะไรอยู่ โบ๊ทหวั่นไหวกับอะไร แต่ผมอยากให้โบ๊ทมั่นใจในตัวผม ผมตั้งใจให้โบ๊ทฟังเพลงนี้
อยากขอ ขอเธออย่าหวั่นไหว เรื่องนี้มีแค่เราใช่ไหม
ไม่ต้องถาม ต้องตอบใคร ตอบแค่ใจเราก็อ
ว่าต้องการกันและกันหรือเปล่า ไม่ต้องรู้คำตอบใคร
ตอบแค่ใจเราก็พอ หากว่าใจเรารักกัน ก็แค่ทำให้มันเป็นเรื่องของเรา...

...........

ผมอดอมยิ้มไม่ได้ที่พวกกลุ่มของไอ้โบ๊ทช่วยกันหา facebook และช่วยไอ้บาสจีบเด็กวงโยโรงเรียนกางเกงสีน้ำตาลแถวๆ ถ.พระราม1 เพราะอย่างไอ้บาสที่ออกจะเจ๋งขนาดนั้น กลับไม่กล้าจีบเอง และที่สำคัญสิ่งที่ผมเห็นว่ามีอะไรบางอย่างที่ร้านทัคคาลบี้ ก็ส่อเค้าจะเป็นจริง เพราะจากที่โบ๊ทเล่าให้ฟังว่า มีดอกไม้ช่อใหญ่ถูกส่งมาจาก คนที่คุณก็รู้ว่าใคร มาให้ไอ้ไบร์ทที่คอร์ท..

ผมลากไอ้โบ๊ทมาเอเชียทีค เพราะจะต้องซื้อของขวัญให้ไอ้อาร์ม แต่จริงๆแล้วอยากจะมาเดินกับโบ๊ทมากกว่า หลังจากมื้อเย็นที่แสนโรแมนติกริมแม่น้ำเจ้าพระยาแล้ว ผมก็ได้ชิมชาเขียวใส่ชีสอรอ่ยที่สุดในโลกของโบ๊ท ผมเดินผ่านร้านขายเครื่องประดับ ผมเล็งแหวนคู่น่ารักไว้คู่หนึ่ง ตั้งใจจะทำเซอร์ไพร์ส แล้วผมก็ได้สวมแหวนวงนั้นที่นิ้วนางข้างซายของโบ๊ทบนชิงช้าสวรรค์ ท่ามกลางแสงสีอันสวยงามยามค่ำคืนของกรุงเทพฯ ที่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา

ในที่สุดผมก็ได้เจอเมย์ เธอเป็นหญิงสาวสดใส น่ารัก ไม่แปลกใจทำไมโบ๊ทถึงหลงรักเธอ
“นี่บอสเพื่อนโบ๊ท” ผมแอบหัวเสียนิดหน่อยกับคำแนะนำนี้ แต่ถ้าเป็นผมผมก็ทำเหมือนที่โบ๊ทแนะนำอยู่ดี....

พอกลับมาจากเอเชียทีค ถึงบ้านโบ๊ท (ช่วงนี้ไม่นอนบ้านผมก็บ้านโบ๊ทนะครับ^^) ก็เจอไอ้เบนซ์กับไอ้เบียร์อยู่ที่บ้าน ท่าทางจะปัญหาอะไรกัน เพราะไอ้เบียร์หน้าตาเหมือนเพิ่งจะร้องไห้มา พอรู้ว่าไอ้เพื่อนผมมันก็กำลังพยายามที่จะได้ความรักจากไอ้เบียร์ คนที่มีคุณสมบัติเพียบพร้อมอย่างไอ้เบนซ์ ยังต้องเหนื่อย แล้วนับประสาอะไรกับคนที่เคยทำร้ายโบ๊ทมาก่อนอย่างผม ผมก็อดที่จะสะท้อนในใจไม่ได้

วันนี้เป็นอีกวันที่ผมยุ่งมาก งานสภานักเรียนป่วนทำให้ผมไม่ได้กินข้าวกลางวันกับโบ๊ท แถมตอนเย็นที่นัดกันไว้ว่าจะกลับด้วยกัน ทำท่าจะต้องให้โบ๊ทรอผมสักพักด้วย

BOAT
วันนี้กลับก่อนนะพอดีมีธุระ 19.05

ไลน์เด้งขึ้นมาตอนที่ผมกำลังประชุมอยู่กับมาสเซอร์ มันผิดปกติแล้วล่ะ ผมรีบโทรหาไอ้แบงค์ ว่าโบ๊ทมันไปไหน แล้วผมก็เข้าใจได้ทันทีว่าโบ๊ท โกหก เพราะไม่อยากให้ผมลำบากใจ ผมขอตัวออกมาจากมาสเซอร์ทันที หัวใจของผมสั่งให้ผมรีบตามมันไปสยามทันที แล้วสิ่งที่ผมเห็นมันก็เป็นทุกอย่างอย่างที่มันควรจะเป็น ระหว่างโบ๊ทกับเมย์ ผมยืนดูอยู่ห่างๆอย่างเงียบๆ

เช้าวันต่อมาหลังจากที่ผมมาดักรอมันที่ BTS สะพานตากสิน เพื่อที่จะได้ไปโรงเรียนกับโบ๊ท พอถึงโรงเรียน คำสารภาพ ก็ถูกพูดออกมาเสียงอ่อยๆ ผมไม่เคยโกรธโบ๊ท แต่ไม่อยากให้โบ๊ทโกหกผมเรื่องเมย์อีก เพราะมันไม่จำเป็นเลย

และแล้ววันที่ผมต้องอึ้งก็มาถึง ในงานวันเกิดไอ้อาร์มเพื่อนสนิทผม

ผมถูกเรียกให้ขึ้นไปร้องเพลงแบบไม่ทันตั้งตัวจากเสียงเชิญของไอ้แบงค์ แต่ผมก็มีเพลงที่คิดไว้อยู่แล้วและเหมาะกับผมที่สุดในตอนนี้ ผมตั้งใจร้องเพลงรักเธอคนเดียวเท่านั้น ให้โบ๊ท ที่ตอนนี้กำลังนั่งหน้าแดง หุบยิ้มไม่ลงอยู่ที่โต๊ะของมัน

แล้วสิ่งที่ผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ตอนผมเดินมาเข้าห้องน้ำ คำสารภาพความรู้สึกของวินที่มีต่อผม ทำเอาผมอึ้ง ผมคิดว่าผมไม่เคยให้ความหวังกับวิน แต่กลายเป็นว่าสิ่งที่ผมทำมาตลอดทำให้วินเข้าใจผิด ผมไม่อยากให้วินถล้ำลึกกับผมไปมากกว่านี้ ผมต้องใจแข็ง และต้องให้วินตัดใจจากผมให้ได้

ผมทำมันได้อย่างไม่ยากเย็น ผมก็เคยใจร้ายกับโบ๊ท คนที่ผมรักมันมากที่สุดมาแล้ว ไม่แปลกที่มันไม่ได้ยากเลยกับคนที่ผมไม่ได้รักอย่างวิน...

ผมหัวเสียเมื่อจนรู้ตัวเองว่าเริ่มโกรธเพราะวินเริ่มว่าโบ๊ทเสียๆหาย นั่นยิ่งทำให้ผมตัดสินใจง่ายขึ้นไปอีก เมื่อวินเข้ามากอดแลอ้อนวอนขอโอกาสจากผม

และวันนี้เป็นวันที่ผมซวยซับซวยซ้อนซวยซ่อนเงื่อนก็ว่าได้ เมื่อหลุดออกมาจากวินผมก็เห็นโบ๊ทยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าและคงได้ยินหมดทุกอย่างแล้ว ใจผมหล่นหายเมื่อ ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมื่อได้ยินโบ๊ทพูดว่า

“บอสที่วินพูดมันก็ถูกนะ กรูเองก็ไม่คู่ควรกับความรักที่มรึงให้มา” กรรมมันช่างตามสนองผมรวดเร็วเหลือเกิน อารมณ์ที่จะล้นออกมาจากตัวผม เหมือนมีก้อนอะไรก็ไม่รู้จุกอยู่ที่คอ ฝ้าน้ำขาวๆเริ่มเกาะที่ตา

“อย่าผลักใสบอสให้ไปไหนเลย” ผมแถบจะไม่เหลือเรี่ยวแรงจะพูด

แล้วอ้อมกอดของโบ๊ทก็สวมกอดเข้ามาปลอบประโลมผม แค่เราสองคนเข้าใจกันมันก็เพียงพอแล้ว...

.....

วันแข่งเทนนิสของโบ๊ทก็มาถึง โบ๊ทยังวุ่นวายกับการเตรียมงาน จนผมต้องเอ่ยปากว่าเดี๋ยวผมดูแลทางนี้ให้ โบ๊ทไปเตรียมตัวแข่งเถอะ โบ๊ทถึงยอมไปเตรียมตัว

ตอนโฆษกแนะนำ รัชชานนท์ สุขอนันต์ หัวหน้าทีมและหัวหน้าชมรมเทนนิสโรงเรียนเรา เสียงตบมือและเสียงกรี๊ดดังลั่นสนาม โบ๊ทไม่เคยรู้ตัวเองเลยว่าตัวเอง ป็อปขนาดไหน ผมอยากจะตะโกนออกไปให้ทุกคนรู้ว่านั่นหน่ะ แฟนผมเอง

ไอ้แบงค์กำลังเตรียมจะแข่งเซ็ตตัดสิน ผมเห็นโบ๊ทสะกิดไอ้วายให้ออกไปเตรียมอบอุ่นร่างกาย ผมตามทั้งคู่ไปอีกคอร์ทที่เตรียมไว้สำหรับให้นักกีฬาอบอุ่นร่างกาย ผมเห็นเด็กสาวในชุดที่ทันสมัยสมวัย เดินมาที่คอร์ด รู้ได้ทันทีว่าเป็นเมย์ ผมเดินออกไปรับเธอ ก่อนที่ไอ้โบ๊ทจะเห็นเธอเสียอีก จริงๆแล้วก็เป็นห่วงเมย์อยู่เหมือนกัน เพราะนี่มันโรงเรียนชายล้วน แถมวันนี้มากันตั้งสองโรงเรียนอีกตาหาก แต่เหตุผลหลักก็คือไม่อยากให้โบ๊ทมันต้องพะวักพะวง เป็นห่วงเมย์ จนเสียสมาธิ

ผมกับเมย์มานั่งเชียร์ไอ้โบ๊ทลงแข่งกับไอ้เทมส์ อยู่ที่สแตน โบ๊ทมองมาทางเราเป็นระยะๆ ทุกครั้งที่มันทำแต้มได้หรือทำได้ดีในเกมส์ มันจะหันมาทางนี้เสมอ ผมภูมิใจกับโบ๊ทมาก โบ๊ททำหน้าที่ของตัวเองในการเป็นตัวแทนโรงเรียนได้ดีสมกับปํนหัวหน้าทีมและหัวหน้าชมรม แล้วเสียงเฮก็ดั่งลั่นจากทั้งสแตน และจากผมกับเมย์ เมื่อโบ๊ทสามารถเอาชนะไอ้เทมส์ได้ และต้องไปตัดสินกันที่คู่ของไอ้ไบร์ทกับไอ้บีม

สุดท้ายทีมโรงเรียนเราก็สามารถเอาชนะได้ ได้ครองถ้วยรางวัลอีกครั้ง หลังจากห่างหายไปนาน ตอนที่โบ๊ทรับถ้วยรางวัลแล้วชูขึ้นเหนื่อศรีษะ ผมโคตรภูมิใจในตัวโบ๊ท ในที่สุดโบ๊ทก็ทำได้

ตอนเดินไปส่งเมย์กลับหลังจากที่เธอมาช่วยผมเตรียมงาน Party Night สารภาพตามตรงเมย์น่ารกทั้งนิสัย กริยามารยาท มากกว่าที่ผมคิดไว้อีก ผมแวะไปตามโบ๊ทที่ชมรม ยังไงก็ต้องให้แฟนเค้ามาส่งกัน ไอ้โบ๊ทอิดออดนิดหน่อยที่เมย์ไม่ได้อยู่คืนนี้ แต่มันก็เข้าใจว่าเมย์ต้องไปเรียนพิเศษ ก็เลยไม่อยากสร้างปัญหาให้เมย์ จึงเดินไปส่งเมย์อย่างจำใจ

ผมเป็นหัวเรือใหญ่ในงาน จึงไม่มีเวลาอยู่กับโบ๊ทเท่าไร ต้องคอยดูแลความเรียบร้อยของงานเพราะเราเป็นเจ้าภาพ แต่ถ้ามีเวลาเมื่อไร ผมจะแว่บเข้าไปคุยไปถามโบ๊ททุกครั้ง จริงๆแล้ว สายตาผมแถบจะไม่เคยคาดจากโบ๊ทเลย ก็ยอมรับว่าหวงนะครับ มันน่ารักขนาดนั้น และตอนนี้ยิ่งเป็นหัวหน้าทีมที่ชนะ มีคนโน้นคนนี้อยากคุยกับมันด้วยตลอดเวลา แต่อย่าหวังว่าจะแซะแฟนผมไปได้ล่ะ ไม่มีทาง...

เสียงประกาศบนเวทีทำเอาผมสะดุ้ง เพราะไอ้วินกำลังจะขึ้นไปร้องเพลง แล้วผมก็สะอึกกับทั้งเพลงและการพูดเข้าเพลงของมัน

“เค้าว่ากันว่า เหตุผลที่คนยอมเป็นคนโง่ก็คือ แค่อยากได้ความรักจากใครบางคน กับ แค่ยื้อเวลาเพราะไม่อยากรับรู้ความจริงใช่ไหมครับ”

แล้วเพลง คนโง่ที่รักเธอ ก็ถูกร้องขึ้นมา

ผมไม่สนว่าคนที่ยืนร้องอยู่บนเวทีจะคิดอะไร แต่ผมแคร์อีกคนที่ยืนนิ่งอยู่อีกมุมหนึ่งของห้องคนนั้นมากกว่า เพราะเค้าคือหัวใจ..ไม่สิเค้าคนนั้นคือทั้งชีวิตของผม....

Game
See You Next Game

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ตอบคอมเมนท์นะครับ^^

ตอบคอมเมนท์คุณ nunnan
ไม่รู้ว่าช่วยได้หรือเปล่านะครับ หรืออาจจะทำให้งงขึ้นไปอีก^^

ตอบคอมเมนท์คุณ aoddy10553
เรื่องอดีตของ บอส กับ โบ๊ท นี่คงต้องรอท้ายๆเรื่องนะครับ อิอิ เพราะเดี่ยวต้องแก้ปมของเมย์ก่อนะครับ อิอิ^^
ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยนะครับ^^

ตอบคอมเมนท์คุณ mild-dy
ขอบคุณมากๆครับ กำลังใจมาเพียบเลยครับ ขอบคุณครับ^^

ตอบคอมเมนท์คุณ IsDeer
ฉากห้องน้ำนั้น เอิ๊กกกกกกกก อยู่ในอ้อมกอดเกมส์ที่ไม่ได้ใส่อะไรเลย อุต๊ะ เลือดแถบพุ่ง นะครับ^^
สำหรับชาร์ท ต้องดูกันต่อไปครับ ตัวละครลับ จะค่อยๆเผยตัวออกมา ครับ

ตอบคอมเมนท์คุณ ★KVH™★
ตัวห้อย ผมตั้งใจทำเลยล่ะครับ จะได้รู้ว่าใครอยู่ชมรมไหนครับ^^
ขอบคุณสำหรับคำติชม ด้วยนะครับ
ส่วนเรื่องของเมย์ อีกไม่นานปมจะถูกคลายแล้วล่ะครับ^^


ขอบคุณทุกคอมเมนท์นะครับ เป็นกำลังใจให้คนเขียนๆต่อไปครับ
ขอบคุณที่ติดตามอ่านกันด้วยนะครับ^^



ออฟไลน์ Spelling_B

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 173
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ destiny_of_b

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
@ 33rd Game - Relax

ผมตื่นขึ้นมาเช้านี้ด้วยอาการหนักๆหัว เพราะเมื่อคืนหลังจากงานที่โรงเรียนแล้ว โดนลากไปต่อ กว่าจะแยกย้ายก็เกือบตีหนึ่ง แต่สิ่งที่ทำให้ผมอบอุ่นทั้งร่างกายและหัวใจในตอนนี้ก็คือ ตอนนี้นอนอยู่ในวงแขนของไอ้บอส คนที่ผมรัก เป็นอีกเช้าอีกวันหนึ่งที่ผมตื่นมาในห้องของไอ้บอส

“ตื่นแล้วเหรอ” เสียงงัวเงียถามขึ้น
“อืมม ปวดหัวเบาๆ” ผมเอามือจับที่หัวมันโครงเครงเป็นบ้า
“กี่โมงแล้ว” คำถามจากคนนอนข้างๆที่ยังไม่ยอมลืมตา
“ 9 โมงแล้ว” ผมตอบกลับไปหลังจากหันไปมองนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนัง
“ขอนอนต่ออีกแปป” มันพูดจบก็รัดวงแขนมันแน่นขึ้นหน้ามันซุกอยู่ที่ไหล่ผม
มือหนาๆค่อยๆรุกล้ำเข้ามาในเสื้อผม วุ้นวายอยู่ที่หน้าอก
“อืมม” ผมปล่อยให้บอสทำตามใจ และเริ่มมีเสียงครางเบาๆออกมาจากลำคอผมดวงตายาวรีค่อยๆลืมขึ้นมามอง ปากสีแดงระเรื่อนั้นสัมผัสมาที่ต้นคอผม

จากที่นอนหงายอยู่ผมตะแคงข้างเอาหน้าเข้าหามัน จากนั้นริมฝีปากอุ่นๆของไอ้บอสก็ค่อยๆประกบเข้ามา ลิ้นของบอสถูกดันเข้ามาในปากของผม แล้วทุกอย่างก็เป็นไปตามที่มันควรจะเป็น ก็บิ้วกันมาขนาดนี้แล้วนี่

กว่าจะแอบน้ำแต่งตัวกันเสร็จ เก็บของเพราะวันนี้ตอนบ่ายโมงมีนัดกับพวกไอ้เบล จัดการอุ้มเจ้าลักกี้ สุนัขพันธ์ Belgian Sheepdog ขึ้นท้ายรถ BMW X1 ของไอ้บอส เก็บสายจูง และสัมภาระทั้งของคนและของน้องหมาเสร็จ กว่าจะออกมาได้ก็เกือบสิบโมงครึ่ง

รถ SUV คันหรูลัดเลาะมาถึงปากซอยสุขสวัสดิ์ 25 เลี้ยวเข้ามาถึงบ้านที่คุ้นเคย  ผมเห็น Ford Kuga รถ SUV ที่ไม่คุ้นตาจอดอยู่ที่โรงจอดรถเรียบร้อยแล้ว ผมต้องกลับมาบ้านเพราะต้องมารับไอ้เบนซ์ รวมทั้งไอ้มะกรูด หมาพันธุ์ Siberian Husky ของไอ้เบนซ์ และไอ้มะนาว หมาพันธุ์ Samoyed ของผม

แต่พอลงจากรถ ก็เจอสุนัขพันธุ์ Golden Retriever สีทองขนสวยยืนต้อนรับหัวลู่ หางส่าย ตามลักษณของสายพันธ์นี้ที่เป็นมิตร

“หมาใครหว่าน่ารักโคตรเลย” ผมคุยกับเจ้า Golden ที่นั่งลงอยู่ตรงหน้า เอามือลูบหัวมัน
“หมาผมเอง มันชื่อเจ้าซันนี่” เสียงเด็กหนุ่มคุ้นหูดังมาจากด้านหลัง
“อ้าวไอ้เบียร์” ผมเรียกชื่อเมื่อหันไปเห็นมัน ส่วนไอ้บอสกำลังพาเจ้าลักกี้ลงมาจากรถ
เจ้าซันนี้กับเจ้าลักกี้ ก็ทำความรู้จักกันโดยการดมกันละกัน
ไอ้เบียร์เดินมาพร้อมกับไอ้เบนซ์ที่หอบกล่องพาสติกปิกนิกใบหใหญ่เดินตามมา
“อะไรเยอะแยะ” ผมทักมันไป
“ก็ไอ้เบียร์ ทำแซนวิส มาเผื่อตอนบ่าย”
“ทำตอนไหนนี่” ผมหันไปถามไอ้เบียร์
“ก็เมื่อเช้าอ่ะ”
“โห่ ตื่นแต่เช้าเลย เมื่อคืนก็ดึกเบียร์ขยันจริงๆห่วะ” ไอ้บอสอุทาน แถมเหล่หางตามองมาที่ผม

ชิ กรูก็ตื่นก่อนมรึงอีก ยังจะมอง แล้วใครวะชวนอ้อยอิ่ง มุ้งมิ้งอยู่บนเตียงตั้งนาน ผมด่ามันในใจ แถมเขวี่ยงฆ้อนใส่หน้ามันไปหนึ่งอัน

“เดี๋ยวเอารถกรูไปและกันนะ” ไอ้เบนซ์สั่งการ

มันเปิดประตูรถเอากล่องแซนวิสไว้เบาะแถวที่สอง พับเบาะแถวสามขึ้นไปเก็บ เจ้าลักกี้ กับ ซันนี้ถูกอุ้มขึ้นไป เอาสายจูงผูกไว้กับพนักพิงหลังศรีษะ
“มรึงไปจูง ไอ้มะกรูด ไอ้มะนาวมาเลย” มันหันมาสั่งผม แต่ไม่ได้กินผมหรอก เพราะผมมีพ่อบ้านซาตานไปจูงมาให้แล้ว ใช่แล้วครับไอ้บอสนั่นเอง

หลังจากทั้งสี่ตัวและสี่คนขึ้นรถกันเรียบร้อยแล้ว รถ Peugeot 4008 Suv คันหรูก็ทะยานออกจากบ้าน เลี้ยวซ้ายลัดเลาะไปตามถนนสุขสวัสดิ์ ไปเลี้ยวซ้ายขึ้นถนนวงแหวนรอบนอกกาญจนาภิเษก ดิ่งยาวมาลงแฟชั่นไอสแลนด์ ลัดเลาะมาตามถนนรามอินทรา จนถึงซอยที่ 39  เข้ามาสักพักไม่นานเราก็ถึงที่หมาย

พอจอดรถ ก็เห็นรถจอดกันอยู่หลายคันแล้ว กลายเป็นว่ากลุ่มเรามาช้าสุด ภายในสถานที่ดูร่มรื่น สระว่ายน้ำเป็นสระขนาดใหญ่ มีหลังคากันร้อน ผมดีใจจะได้ไม่ต้องดำ มีเสื้อชูชีพไว้สำหรับน้องหมา เจ้าของลงไปด้วยได้ แต่ที่สระขอร้องให้ใส่เสื้อลงไปด้วย เพราะน้องหมาเวลาว่ายน้ำถ้าเห็นเจ้าของ เค้าก็จะพยายามว่ายเข้าไปใกล้ๆ อาจจะโดนเล็บน้องหมาข่วนเอาได้

นอกจากมีบริการสระว่ายน้ำแล้ว ที่นี่ยังมีอาบน้ำและบริการตัดแต่งขนสุนัข แถมสปาสุนัขอีกตาหาก แล้วก็มีบริการร้านอาหารและร้านกาแฟ สำหรับเจ้าของด้วยอีกด้วย

มากันครบแล้ว รวมๆแล้ว 20 คนกับหมา 20 ตัวครับ เยอะปายหน่าย มันจะต้องวุ่นวายขายปลาช่อนกันขนาดไหนนี่ สระเค้าจะพังมั้ยยยย…….เพราะตั้งแต่ลงจากรถกันมาได้ทั้ง 4 ตัว ก็ดูจะตื่นเต้น ลากสายจูงกันจร้าละหวั่น

“หมาไอ้เชี่ยโบ๊ท โคตรน่ารักเลย” ไอ้แบงค์ตะโกนมา แถมเสียงเห่าจาก เยอรมัน  เชเพิร์ดของมันตามเสียงตะโกนของเจ้านายมันมาด้วย
“แมร่งเลี้ยงหมาพันธุ์เหมาะกับหมาในปากมรึงจริงๆ สัส” ผมตะโกนด่ามันกลับไป
“ดูหมาไอ้บอสสิ ขนยาวสีดำทั้งตัวเลย” เสียงไอ้ไบร์ท
“พันธุ์อะไรวะ กรูไม่เคยเห็น”  ไอ้ไบร์ทดูจะตื่นเต้นกับเจ้าลักกี้ ที่ไม่เหมือนใคร
“เบลเยี่ยม ชีพด็อก” ไอ้บอสตอบกลับไป
“แหม่ๆ เวลาอยู่กับ ซามอยด์ของไอ้โบ๊ทนี่ เข้ากันดีนะ ขาวกับดำ หยินกับหยาง” ไอ้ไบร์ทเริ่มแซว ไอ้ลักกี้นั่งลงกระดิกหางใหญ่

“พวกมรึงแดกข้าวกันมายัง” ไอ้เบลถามตอนที่พวกเรากำลังจะจุงหมาไปถึงลานที่พวกมันนั่งกันอยู่
“ยังหวะ” ไอ้เบนซ์ตอบกลับไป
“งั้นดี เด่วไปแดกข้าวกันก่อน” มันเอ่ยปากชวน
“แล้วหมาๆล่ะ ปล่อยไว้กรูว่าสระเค้าพังแน่ๆ” ไอ้เบียร์ถามเพราะดูมันกลัวไอ้ซันนี้จะไปพังร้านเขาเสียก่อน
“เด่วฝากพี่สต๊าฟเขาไว้ก่อน” ไอ้เบลเสนอไอเดียเด็ด
“ของพวกกรูพี่เขาพาไปเล่นอยู่ที่สวนด้านหลังแล้ว” ไอ้บีมมันชี้ไปทางด้านหลังที่เป็นสวนมีพี่เลี้ยงหมาคอยเล่นคอยดูแลหมาๆของพวกมันให้อยู่ มิน่าถึงมานั่งจูจี๋กับไอ้โอมได้

ก่อนที่พี่สต๊าฟจะมาจูงหมาๆทั้ง 4 ตัวของเราไปสมทบกับน้องหมาของพวกมัน

เป็นครั้งแรกที่พวกเราอยู่กันครบ 20 คนแบบนัดหมาย พ่วงด้วยน้องหมาอีก 20 ตัว มี 14 คนจากโรงเรียนเรา อีก 6 คนต่างโรงเรียนกัน จะว่าไปกางเกงขาสั้นครบทึกสีที่ประเทศนี้อนุญาติให้มีจริงๆ โชคชะตานำพามาให้พวกเรารู้จักและเป็นเพื่อนกัน....

การยิงสลุตชุดใหญ่(สั่งอาหาร) ก็รวดเร็วอย่างกับลูกกระสุน ทุกคนพยายามเลือกเมนูง่ายๆ เพราะเรื่องกินเป็นเรื่องรอง เรื่องเอาหมาว่ายน้ำเป็นเรื่องหลัก มื้อนี้จึงรวดเร็วปานพายุ

“ตอนบ่ายไอ้เบียร์มันทำแซนวิสมานะ” ไอ้บอสบอกพวกมัน
“เผื่อว่ายน้ำแล้วหิว” เสียงเสริมจากไอ้เบียร์ พวกมันเฮกันใหญ่ เพราะรู้กันว่าฝีมือไอ้เบียร์นั้นไม่ธรรมดาอยู่แล้ว แม้แต่กับอาหารธรรมดาๆอย่างแซนวิสก็ตาม

หลังจากอิ่มท้องกันแล้ว พวกเราก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดที่จะลงน้ำกัน ที่สระบังคับให้เจ้าของใส่เสื้อตอนลงสระกับน้องหมาด้วย เพื่อความปลอดภัย พี่ๆสต๊าฟ สิบคนก็ค่อยๆ จูงน้องหมามา

พี่เขาอธิบายข้อบังคับต่างๆ  ก็ไม่มีอะไรมาก แค่อย่าให้เด็กๆ อึในสระก็พอ กับสอนวิธีใส่ชูชีพให้น้องหมา แล้วให้พาน้องหมาเดินไปรอบๆสระก่อนเพื่อให้ชินก่อนที่จะพาลงน้ำในสระ

“น้องมะนาวของใครครับ” ผมยกมือขึ้น เจ้าซามอยด์สีขาวกระดิกหางทันที ที่เห็นหน้าผม
“น้องลักกี้ของใครครับ” ไอ้บอสยกมือขึ้น เจ้าเบลเยี่ยมเชพเพิร์ดสีดำสายหางไปมาดูตื่นเต้น
“เด่วตามผมมานะครับ”พี่สต๊าฟจูงน้องหมาเดินไปส่วนล้างตัวสุนัข โดยมีผมกับไอ้บอสเดินตามไปด้วย

เดี๋ยวแนะนำน้องหมาไอ้พวกนั้นก่อนนะครับ เกือบลืม อิอิ
น้องมะกรูด ไซบีเรียน ฮัสกี้ของไอ้เบนซ์
น้องซันนี่ โกล์เดน รีทรีฟเวอร์ ของไอ้เบียร์
น้องปีโป้ เยอรมัน เชพเพิร์ด ของไอ้แบงค์
น้องลาเต้ บีเกิ้ล ของไอ้อาร์ม
น้องลีโอ คอลลี่ของไอ้บีม
น้องจูเนียร์ ออสเตรเลียน เชพเพิร์ดของไอ้โอม
น้องฮีโร่ อคิตะ อินุ ของไอ้ไบร์ท
น้องข่าวฟ่าง บางแก้ว ของไอ้เกมส์
น้องท็อฟฟี่ ไวเมอร์ราเนอร์ ของไอ้บาส
น้องแฮบปี้ ดัลเมเชียน ของไอ้ปั๊ป
น้องทาโร่ ลาบราดอร์ รีทรีฟเวอร์ ของไอ้บูม
น้องโมโม่ แจ็ก รัสเซล เทอร์เรีย ของไอ้นัท
น้องไมโล บูลเทอร์เรีย ของไอ้บิว
น้องลิตเติ้ล โอ อิงลิช ชีพด็อก ของไอ้ริว
น้องอังเปา เชา เชา ของไอ้เบล
น้องโอเลี้ยง มินิเจอร์ พินช์เชอร์ ของไอ้เคน
น้องไทเกอร์ อเมริกัน พิตบูล ของไอ้เบสต์
น้องสตางค์ โดเบอร์แมน พินช์เชอร์ ของไอ้แดน
น้องลักกี้ เบลเยียม ชีพด็อก ของไอ้บอส
น้องมะนาว ซามอยด์ ของผม

พอล้างตัวกันเสร็จ ตัวที่กระโจนลงสระก่อนใครเพื่อน ที่มีการโยนของเล่นลงไปล่อก็คือ ซันนี่กับทาโร่ โกล์เดนกับลาบราดอร์ สายพันธุ์รีทรีฟเวอร์ เป็นสายพันธุ์ที่ชอบน้ำอยู่แล้วโดยธรรมชาติของพวกมัน ไอ้เบียร์กับไอ้บูม กระโดด ตามลงไปเล่นกับพวกมันอย่างสนุก

ไอ้มะนาวของผม ว่ายน้ำเป็นโดยสันชาตญาณ แต่วันนี้ดูมันขี้เกียจลงน้ำ ต้องหลอกล่อกันอยู่นาน ส่วนไอ้บอสกับลักกี้ ลงไปอยู่ในน้ำกันเรียบร้อยแล้ว ไอ้บอสเอื้อมมือมาจับมือผมตอนผมกำลังจะลงสระ

“ผัวกำลังจะจูงเมียลงสระแล้ว” ไอ้เชียแบงค์ปล่อยหมาออกจากปากมาแล้ว
“วี๊ดวิ่ว” เสียงผิวปากแซวดังเซ็งแซ่
ผมเขวี่ยงลูกบอลของเล่นของไอ้มะนาวใส่ไอ้แบงค์ที่กำลังลอยตัวอยู่ในน้ำ มันทำท่าเรียนแบบน้องหมา เอาขาหน้าชูขึ้น อ้าปากแลบลิ้น   ส่วนไอ้คุณชายบอสก็เอาแต่ยิ้มอยู่ในน้ำ

“มรึงไปเอาเมียมรึงมาลงน้ำเลยสัส” ผมตะโกนด่ามัน ไอ้อาร์มดูไม่ค่อยอยากจะลงเท่าไร มันเดินอยู่บนสระให้ไอ้ลาเต้ มาว่ายน้ำหูตูบตามอยู่ในสระแล้ว

เผลอแปปเดียว ไอ้แบงค์ก็ดอดไป ชุดกระชากไอ้อาร์มมาโดดลงสระไปกับมันเรียบร้อย ไอ้แบงค์โดนทุบไปหลายที

ผมเห็นร่างคนหนึ่งเดืนเข้ามาจากที่จอดรถ พร้อมกับสุนัขพันธุ์ สแตนดาร์ดพุดเดิ้ล สีขาวตัวใหญ่ ว่าแต่ว่าหน้าคนจูงมันคุ้นจังวะ

Game
See You Next Game

ออฟไลน์ destiny_of_b

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
@ Special Game II – Love Me Love My Dog



ผมกับมะนาว สุนัขพันธุ์ซามอยด์ (Samoyed) น้องหมาของผมสีขาวขนยาว เป็นสายพันธุ์สุนัขที่กระตือรือร้นและตื่นตัว ซึ่งแตกต่างจากรูปลักษณ์ภาพนอกที่สวยงามและสง่างาม เป็นสุนัขที่มีความฉลาด อ่อนโยน เชื่อฟัง ซื้อสัตย์และเป็นมิตร พร้อมจะรับใช้เจ้าของ รักที่จะอยู่กับครอบครัว ต้องการความรักและการเอาใจใส่จากมนุษย์ สามารถเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด แต่เป็นสุนัขเชื้อสายสุนัขใช้งาน จึงชอบไล่จับสิ่งต่างๆ ชอบวิ่ง ชอบเห่า



ไอ้บอสกับลักกี้ สุนัขพันธุ์เบลเยียมชีพด็อก เกรนนาเดล (Belgian Sheepdog Groenendael) เจ้าลักกี้ของไอ้บอส เป็นหมาขนยาวสีดำ เป็นสุนัขที่ปราดเปรียว ว่องไว เชื่อฟัง ซื่อสัตย์และเป็นมิตร รักเจ้าของ แข็งแรง เป็นสุนัขเชื้อสายใช้งานเอาไว้ต้อนแกะ จึงต้องการการออกำลัง ที่เป็นพื้นฐานของสายพันธุ์



ไอ้เบนซ์กับมะกรูด สุนัขพันธุ์ไซบีเรียน ฮัสกี้ (Siberian Husky) ไอ้มะกรูดของไอ้เบนซ์ เป็นหน้าหมาขนฟูแน่น สีเทาสลับขาว  แข็งแรง คล่องแคล่ว หน้าตาดุลักษณะเหมือนหมาป่า แต่จิรงๆแล้วไม่ดุอย่างที่เห็น เป็นมิตรและเข้ากับคนง่าย ออกแนวรับแขกเสียด้วยซ้ำ เป็นสุนัขที่ ไฮเปอร์ตื่นตัว พลังงานสูง สมาธิค่อนข้างสั้นรักอิสระ มีความเป็นตัวเองสูง (เป็นหมาอินดี้) ขี้บ่น ขี้เถียง ชอบหอนมากกว่าเห่า ไหวพริบดี ฉลาดแกมโกง ต้องการ การออกกำลังกายเพื่อระบายพลังงานที่เก็บไว้



ไอ้เบียร์กับซันนี่ สุนัขพันธุ์โกลเด้น รีทีฟเฟเวอร์ (Golden Retriever) น้องซันนี่ของไอ้เบียร์ เป็นน้องหมาขนยาว สีน้ำตาลทอง เป็นสุนัขที่ค่อนข้างจะเป็นมิตรกับทุกคน มีความปราดเปรียวและอดทน นิ่มนวล เป็นสุนัขที่มีความเชี่ยวชาญทางน้ำเป็นพิเศษ นิสัย สุภาพ น่ารัก ขี้เล่น มีเสน่ห์ ช่างประจบเอาใจ เสียสละและรักเจ้าของ ฝึกง่าย



ไอ้แบงค์กับปีโป้ สุนัขพันธุ์เยอรมัน เชพเพิร์ด (German Shepherd) เจ้าปีโป้ของไอ้แบงค์ ขนยาวสีน้ำตาลสลับดำ เป็นสุนัขที่มีความแข็งแรงว่องไว มีชีวิตชีวา ลักษณะเด่นก็คือไม่หวาดหวั่นแต่ก็ไม่ก้าวร้าว มีความเชื่อมั่นในตนเอง มีความกระตือรือร้น ตื่นตัว กระฉับกระเฉง เป็นสุนัขไม่ขี้ขลาดหรือหลบอยู่หลังผุ้เป็นเจ้านาย



ไอ้อาร์มกับลาเต้ สุนัขพันธุ์บีเกิ้ล (Beagle) น้องลาเต้ของไอ้อาร์ม เป็นสุนัขพันธุ์เล็ก ขนสั้นเรียบ สี ขาว ดำ และน้ำตาล เป็นสุนัขที่เป็นมิตร ร่าเริง ไม่ขี้อาย ไม่ขี้กลัว และไม่ก้าวร้าว และสามารถเข้ากับคนได้ดี มีความเป็นมิตรสูง เข้ากับสุนัขสายพันธุ์อื่นได้ง่าย แข็งแรงและมีความอดทนสูง



ไอ้บีมกับลีโอ สุนัขพันธุ์คอลลี่ (Collie) เจ้าลีโอของไอ้บีม เป็นสุนัขขนยาวสีน้ำตาลสลับสีขาว เป็นสุนัขที่ร่าเริง แข็งแรง กระตือรือร้น เคลื่อนไหวได้คล่องแคล่ว ไม่งุ่มง่าม ฉลาด และชอบอยู่กับคน เอาใจเจ้าของแต่มีเรื่องควรระวังสำหรับสุนัขพันธุ์นี้คือ การแพ้ยา



ไอ้โอมกับจูเนียร์ สุนัขพันธุ์ออสเตรเลียน เชพเพิร์ด (Australian Shepherd) ไอ้จูเนียร์ของไอ้โอม เป็นสุนัขขนยาวสี น้ำตาล เทา ขาว นิสัยตามสบายๆ รักสงบ ไร้กังวล มีนิสัยเป็นลูกสุนัขตลอดกาล รักการเล่น กล้าหาญ ซื่อสัตย์ เมตตา มีชีวิตชีวา ว่องไว ปราดเปรียว ฉลาดและตั้งใจ



ไอ้ไบร์ทกับฮีโร่ สุนัยพันธุ์อาคิตะ อินุ (Akita Inu) เจ้าฮีโร่ของไอ้ไบร์ท เป็นสุนัขขนแน่นขนสีน้ำตาลสลับขาว เป็นสุนัขทื่ซื่อสัตย์และจงรักภักดีต่อเจ้าของ มีความเป็นตัวของตัวเองสูง รักสันโดษ มักจะไม่ค่อยเข้าไกลคนแปลกหน้า เป็นสุนัขที่ฉลาด อดทน มีพลัง ห้าวหาญ กล้าตัดสินใจ



ไอ้เกมส์กับข้าวฟ่าง สุนัขพันธุ์ไทยบางแก้ว (Bangkhew) น้องข้าวฟ่างของไอ้เกมส์ เป็นสุนัขขนยาวสีขาวสลับน้ำตาล เป็นสุนัขที่แข็งแรง รวดเร็ว ปราดเปรียว ตื่นตัว ร่าเริง เชื่อมั่นในตัวเอง ไม่ขี้กลัว ไม่ตกใจง่าย ฉลาดกล้าหาญ หวงสิ่งของ หวงเจ้าของ มีความจงรักภักดีต่อเจ้าของ



ไอ้บาสกับท็อฟฟี่ สุนัขพันธุ์ไวเมอร์ราเนอร์ (Weimaraner) เจ้าท็อฟฟี่ของไอ้บาส เป็นสุนัขขนสั้นสีเทา มีความอดทน เคลื่อนไหวรวดเร็ว แข็งแรง พลังงานสูง เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ ร่าเริง ชอบทำกิจกรรมกลางแจ้ง ทนร้อน สุนัขพันธุ์นี้มีชื่อเรียกอีกอย่างว่าเจ้า ปีศาจสีเทา



ไอ้ปั๊ปกับแฮบปี้ สุนัขพันธุ์ดัลเมเชียน (Dalmatian) ไอ้แฮบปี้ของไอ้ปั๊ป เป็นสุนัขขนเรียบสีขาวมีลายจุดสีดำ เป็นสุนัขที่ตื่นตัว แข็งแรง เต็มไปด้วยกล้ามเนื้เอ กระฉับกระเฉง ไม่ขี้อาย รวดเร็ว มีความอดทนสูง มีความสง่างาม ลักษณเด่นก็คือรอยยิ้มที่เหมือนที่หลายคนเข้าใจผิดว่าคือการขู่ เพราะมันจะยิงฟันออกมาโชว์จนเต็มปาก...



ไอ้บูมกับทาโร่ สุนัขพันธุ์ลาบราดอร์ รีทีฟเวอร์ (Labrador Retriever) เจ้าทาโร่เของไอ้บูม เป็นสุนัขขนสั้นสีน้ำตาล ฉลาดหลักแหลม กระตือรือร้น รักสนุก ขี้เล่น ช่างเอาอกเอาใจ แข็งแรง ใจดี สง่างาม เป็นมิตร รักเด็ก และชอบเล่นน้ำเป็นที่สุด



ออฟไลน์ destiny_of_b

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0

ไอ้นัทกับโมโม่ สุนัขพันธุ์แจ็ก รัสเซล เทอร์เรีย (Jack Russell Terrier) เจ้าโมโม่ของไอ้นัท เป็นสุนัขพันธุ์เล็ก ขนเรียบสี ขาวสลับน้ำตาล ฉลาด เชื่อฟังคำสั่งของเจ้านาย ร่าเริง ตื่นตัว เป็นสายพันธุ์นักล่า รวดเร็ว และปราดเปรียว



ไอ้บิวกับไมโล สุนัขพันธุ์บูลเทอร์เรีย (Bull Terrier) ไอ้ไมโมลของไอ้บิว เป็นสุนัขพันธุ์เล็ก ขนเรียบสีขาว มีแต้มสีดำรอบดวงตา มีความงดงาม ปราดเปรียว คล่องแคล่วว่องไว กระตือรือร้น มีไหวพริบ ไฮเปอร์นิดๆ รักครอบครัวและอาณาเขต



ไอ้ริวกับลิตเติ้ล สุนัขพันธุ์โอ อิงลิช ชีพด็อก (Old English Sheepdog) น้องลิตเติ้ลของไอ้ริว เป็นสุนัขขนยาวสีขาวสลับเทา ขนยาวปรกคลุมทั้งใบหน้าและดวงตา รักสนุกและขี้เล่น ทุ่มเทให้กับครอบครัว ไม่ว่าจะทำอะไรก็จะสนุกไปกับเจ้าของ ชอบออกไปนั่งรถเล่นกับเจ้าของ ไม่ก้าวร้าว



ไอ้เบลกับอั่งเปา สุนัขพันธุ์เชาเชา (Chaw Chaw) เจ้าอั่งเปาของไอ้เบล เป็นสุนัขขนแน่นสีน้ำตาลทอง มีพละกำลังเยอะมาก คล่องแคล่วว่องไวและตื่นตัวอยู่เสมอ มีขนหนาแน่นโดยเฉพาะที่รอบคอ เฉลี่ยวฉาด มีการตัดสินใจที่ดี รักสงบและความอิสระ ดูสุขุมเป็นผู้ดี ซื่อสัตย์



ไอ้เคนกับโอเลี้ยง สุนัขพันธุ์มินิเจอร์ พินซ์เชอร์ (Miniature pinscher) ไอ้โอเลี้ยงของไอ้เคน เป็นสุนัขพันธุ์เล็ก ขนสั้นเรียบ สีดำสลับน้ำตาล แข็งแรง ร่าเริง มีความระแวดระวังตลอด จงรักภักดี ไม่ขี้กลัว เชื่อฟังคำสั่ง มีความกล้าหาญอดทน อาจจะดูหยิ่งๆ แต่ก็องอาจ



ไอ้เบสต์กับไทเกอร์ สุนัขพันธุ์อเมริกัน พิทบูล (American Pitbull) เจ้าไทเกอร์ของไอ้เบสต์ เป็นสุนัขขนเรียบสั้น สีเทาสลับขาว มีเกล้าเนื้อชัดเจน เต็มไปด้วยพละกำลัง ปราดเปรียว มีความแข็งแกร่ง เชื่อมั่นในตัวเอง อยากรู้อยากเห็น กระฉับกระเฉง ฉลาด ซื่อสัตย์ เป็นสุนัขอารักขาชั้นยอด



ไอ้แดนกับสตางค์ สุนัขพันธุ์โดเบอร์แมน พินซ์เชอร์ (Doberman Pinscher) ไอ้สตางค์ของไอ้แดน เป็นสุนัขขนเรียบสั้น สีดำสลับน้ำตาล เป็นสุนัขที่ไว้ใจได้ จงรักภักดีกับเจ้าของ สุภาพ แข็งแรง อดทน ชอบร่วมกิจกรรมต่างๆ กับครอบครัว



ไอ้วินกับออสการ์ สุนัขพันธุ์สแตนดาร์ต พุดเดิ้ล (Standard Poodie) เจ้าออสการ์ของไอ้วิน เป็นสุนัขขนหยิกสีขาวตัวใหญ่สุดในตระกูลพุดเดิ้ล ฉลาด ตอบสนองไว แสนประจบ ซน ขี้เล่น ฝึกง่าย ดูมีชีวิตชีวา และเต็มไปด้วยมิตรภาพ

เครดิตข้อมูลสุนัขจาก doglife.com
รูปภาพการ์ตูนสุนัขจาก zazzle.com
รูปสุนัขที่เป็นรูปสุนัขจริงๆ ไรท์หารูปเก็บเอาไว้นานแล้วไม่ได้เก็บแหล่งที่มาไว้ ขออภัยไว้ ณที่นี้ด้วยนะครับ

ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6
ใครมาใหม่นะ รอลุ้นนน  :katai2-1:

ออฟไลน์ MaRiTt_TCL

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1513
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-6
คนผู้ที่เดินมานั้นคือ!!!

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
 :กอด1: ฉันรักบางแก้ว ฉันรักข้าวฟ่าง
ฉันรักเจ้าของข้าวฟ่าง ฉันรักเกมส์  :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ไอไบร์ทกับฮีโร่หลบไป  :z6: หลีกทางให้ฉันกับเกมส์ซะ

ออฟไลน์ OJSG7

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 230
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
-..- ขยันเลี้ยงหมากันจิงๆ มาเอาหมาที่เค้าไปเลี้ยงบ้างก็ได้น่ะ คึคึ

ออฟไลน์ ★KVH™★

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 516
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-3
สระแตกครับ 5555
หมายี่สิบ ม้วนต้วนกันเลยทีเดียว
ผู้ที่มาใหม่คือ  :a9: (ไม่ใช่วินมั้ง  :m29:)
รอครับ  :L2:

ออฟไลน์ Spelling_B

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 173
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
หายไปไหน??  คนแต่งคราบอยากอ่านต่อนะ :katai4:

ออฟไลน์ destiny_of_b

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
@ 34th Game  –  Fun 

ไอ้วินครับ มันเดินเข้ามากับน้องหมาสแตนดาร์ดพุดเดิ้ลสีขาวแสนสวยของมัน มันยกมือทักทายพวกเราที่สระ ผมกับไอ้บอสพยักหน้าและยิ้มทักทายมัน ไอ้วินหันมามอง รอยยิ้มถูกคลีออกนิดๆแล้วก็พยักหน้าให้เรา ก่อนที่มันจะเอาพุดเดิ้ลของมันไปเตรียมตัวลงสระ

ไอ้เบลว่ายเข้ามาหาผมกับไอ้บอส
“เมื่อคืนไอ้วินมันโทรมาว่าจะมาด้วย” มันเอ่ยปากบอกพวกเรา
“เบลคิดว่าคงไม่เป็นไรมั้ง อีกอย่างไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไง” ดูไอ้เบลมันก็อึดอัดใจอยู่ไม่ใช่น้อย
“ขอโทษที่ไม่ได้บอกก่อน พวกมรึงไม่มีเป็นไรนะ” มันหันมาถามแต่น้ำเสียงดูมันเกรงใจเรามาก
“ไม่เป็นไร ก็เพื่อนกันทั้งนั้น” ผมรีบบอกไอ้เบลไป
“ไม่เป็นไรอย่าคิดมาก พวกกรูไม่มีปัญหาอะไรหรอก” ไอ้บอสตบไหล่ไอ้เบล

ไอ้บีมกับไอ้โอม มุ้งมิงกันอยู่ที่ขอบสระกับ เจ้าลีโอกับจูเนียร์ หมามันทั้งสองตัวหน้าตาคล้ายๆกัน และเป็นหมาใจดีทั้งคู่ ดูมีความสุขกับสระว่ายกันดีทั้งคนแล้วก็น้องหมา

ส่วนคู่รักมือใหม่อย่างไอ้ไบร์ทกับไอ้เกมส์ หมาของพวกมันทั้งสองคนก็หน้าตาคล้ายๆกัน ตัวหนึ่งเชื้อชาติจี่ปุ่น อีกตัวไทยแท้ ฮีโร่กับข้าวฟ่าง ดูไอ้ข้าวฟ่างจะชอบน้ำอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน

ส่วนหมาขี่บ่นอย่างไอ้มะกรูด ว่ายจากหัวสระจนถึงท้ายสระ แล้วก็เดินขึ้น ไปส่งเสียงเรียก อู้วๆๆๆๆๆๆ บ่นอยู่ตรงหน้าไอ้เบนซ์ มันคงบ่นให้มันว่ายอยู่ตัวเดียว แต่เจ้านายยังไม่ยอมลง

“บ่นไรลูก” ไอ้เบนซ์เริ่มคุยกับหมา มันคุยกันรู้เรื่องไอ้สองตัวนี่
“ไปว่ายกับซันนี่สิลูก”  เจ้าโกล์เดนของไอ้เบียร์ เห่าเสียงดังมาหนึ่งทีเมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อมัน
“อู้วๆๆๆๆๆ” ไอ้มะกรูดยังไม่ยอม ส่ายห่างบ่นต่อไปจนไอ้เบนซ์ส่ายหัวระอาใจกับหมาที่สุดแสนจะอินดี้ของมัน
“ลงกันไหมเบียร์” มันหันไปชวนไอ้เบียร์ลงสระ
“ไปสิ” ไอ้เบียร์ตอบกลับมาพร้อมกับพาตัวเองลุกจากเก้าอี้
ไอ้เบนซ์ค่อยๆจับมือไอ้เบียร์ลงมาในสระ โดยที่ไอ้มะกรูดค่อยๆเดินตามมา

“ตูม” เสียงน้ำกระจายเพราะ ไอ้บาสกับเจ้าท็อฟฟี่ปีศาจสีเทา เพิ่งกระโดดลงน้ำไป ตามไปด้วยการโดดของไอ้ปั๊ปกับแฮบปี้ น้องลายจุดของมัน ไอ้สองตัวนี่โดดได้ไกลมากเพราะกล้ามเนื้อที่แข็งแรงของมัน

ไอ้บูมกับไอ้นัทอยู่กันอีกมุม เจ้าทาโร่ ลาบราดอร์ที่ชอบน้ำอยู่แล้วก็ว่ายอย่างสนุกสนาน ส่วนเจ้าโมโม่ แจ็กรัสเซลเทอรเรียตัวเล็กของมันก็ไม่กลัวน้ำเลยสักนิด

ที่เห็นออกจะกลัวน้ำสักหน่อยก็คงเป็น เจ้าลิตเติ้ล โอ อิงลิชชีพด็อกของไอ้ริว ดูมันไม่ค่อยชินเท่าไรกับการลงน้ำ แต่เจ้าไมโล บูลเทอเรียของไอ้บิวว่ายป๋ออยู่ในสระเรียบร้อย

ไอ้เบลเจ้าถิ่นเพราะมันเป็นคนพามาที่นี้ อยู่กับเจ้าอั่งเปา เชาเชาสิงโตสีทองของมันก็จ๋อมแจ๋มกันอยู่ในสระอยู่ใกล้ๆกับในขณะที่ไอ้เคนกำลังหลอกล่อไอ้โอเลี้ยงลงสระด้วยของเล่นเจ้าโอเลี้ยงยืนอยู่ขอบสระ เอาเขาเขี่ยๆน้ำ อยากลงก็อยากลงกลัวก็กลัว

แสบสุดคงเป็นเจ้าไทเกอร์ อเมริกัน พิตบูลของไอ้เบสต์ มันเป็นตัวแสบ แหย่ตัวอื่นไปทั่ว ตามลักษณะนิสัยของสายพันธุ์นี้ ไอ้สตางค์ โดเบอร์แมนของไอ้แดนดูออกแนวเป็นหมามึนๆ วิ่งขึ้นวงลงสระอย่างเมามัน

ไอ้วินมาลงสระพร้อมกับเจ้าพุดเดิ้ลสีขาวแสนสวย ดูมันกับน้องหมาจะชินกับการมาว่ายน้ำด้วยกัน มันคงพามาบ่อย

หลังจากเล่นกันมาซักพักเริ่มเหนื่อย เริ่มหิว ดีที่ได้แซนวิสไอ้อาร์มรองท้องกัน ขณะที่พวกเรานั่งกินกันอร่อย โดยที่มีเจ้าตูบนั่งกันเรียบร้อยมองตาละห้อย ส่งสายตาขอหนูมั้งๆ แต่ไม่มีใครกล้าให้ เพราะเดี๋ยวพอได้กิน สิ่งที่ตามมาที่ทุกคนกลัวก็คือ อึ เพราะที่นี่ถ้าน้องหมาอึในสระ นี่โดนค่าปรับบานแน่ๆ หมาๆ เลยต้องนั่งมองกันอย่างเดียว (ซะที่ไหน) เพราะไอ้ซันนี่ กับ ทาโร่ หมาไอ้เบียร์กับไอ้บูม เห่ากันเสียงขม เพราะเป็นสายพันธุ์รีทรีฟเวอร์ ที่ขึ้นชื่อกินเก่งกันทั้งคู่

แล้วกลิ่นกาแฟหอมๆ ก็โชยมาเตะจมูก  ไอ้บิวกับไอ้ริวสั่งมาพร้อมช่วยพนักงานยกมาเองด้วย งานนี้ไอ้บิวกับไอ้ริวเลี้ยง...
“ใครเอาอะไรบ้าง” ไอ้บิวตะโกนถาม
“มีลาเต้ 5 แก้ว” เสียงบีเกิ้ลตัวน้อยของไอ้อาร์มเห่าเมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อตัวเองทำเอาพวกเราหัวเราะกันใหญ่
“มอคค่า 5 แก้ว”
“ชาเขียว 4 แก้ว”
“ชาไทย 4 แก้ว”
“เอสเปรสโซ่ 3 แก้ว”

แล้วเสียงโวกเวกเรียกหากาแฟและชาที่ตัวเองอยากได้ดังระงมไปทั่วสระ พออิ่มท้องอิ่ม พวกเราก็ต้องหาอะไรเล่นกันต่อตามประสาวัยรุ่นพลังงานล้นเหลือ

เดี๋ยวแข่งว่ายน้ำกันดีไหม ทั้งคนและหมาลงสระพร้อมกัน คนและหมาคู่ไหนไปถึงฝั่งอีกฝั่งทั้งคู่ก่อนจะเป็นผู้ชนะ แบ่งเป็นสาย เอาที่หนึ่งที่สองของแต่ละสายมาแข่งรอบสุดท้ายอีกที ไอ้เบสต์เป็นผู้เสนอ ทุกคนตอบตกลง เพื่อความยุติธรรมพวกเราจึงต้องจับฉลากแบ่งสายกัน

สายแรกมี ผมกับมะนาว ไอ้บีมกับลีโอ ไอ้ปั๊ปกับแฮบปี้ ไอ้ริวกับลิตเติ้ล แล้วต้นคิดไอ้เบสต์กับไทเกอร์ ทุกคนเตรียมพร้อมที่ขอบสระ สิ้นเสียงนกหวีด ทั้งคนทั้งหมาก็กระโจนลงสระ ไอ้ปั๊ปกับดัลเมเชียนของมันนำริ่ว ตามไปด้วย ไอ้เบสต์กับพิทบูลตัวแสบของมัน ส่วนผมกับมะนาว ไอ้มะนาวมันใจเย็นสมกับเป็นหมาที่มาจากขั่วโลก ไม่สนว่านี่คือการแข่ง ชั้นจะว่ายของชั้นแบบนี้ ผมว่ายไปหัวเราะไปกับความใจเย็นของมัน ไอ้ริวต้องเอาของเล่นมาล่อ โอ อิงลิช ชีพด็อกของมันไปด้วย ส่วนไอ้บีมกับคอลลี่ของมันก็อารมณ์เดียวกับไอ้มะนาวของผมหนูมาสนุกหนูไมได้มาแข่ง สุดท้าย ไอ้ปั๊ปกับดัลเมเชียนของมันได้ที่ 1 และได้เบสต์กับพิตบูลตัวแสบได้ที่ 2 ไปในสายแรก

สายที่สองมี ไอ้บอสกับเจ้าลักกี้ ไอ้โอมกับเจ้าจูเนียร์ ไอ้บูมกับทาโร่(ตัวเก็ง) ไอ้วินกับเจ้าออสการ์ ไอ้เคนกับโอเลี้ยง สิ้นเสียงนกหวีด ไอ้บูมกับลาบราดอร์ ของมันก็นำออกไปก่อน ตามไปด้วย ไอ้บอสกับเบลเยียมชีพด็อก ไอ้โอมกับออสเตรเลียน เชพเพิร์ด ไอ้วินกับพุดเดิ้ลแสนสวยของมัน แต่ที่ฮาสุดก็คือ ไอ้เคนกับมินิเจอร์พินซ์เชอร์ตัวเล็ก เพราะไอ้เคนกระโดดลงสระไปแล้วแต่เจ้าโอเลี้ยง ติดดิสเบรกไว้ที่ขอบสระไม่ยอมกระโดด กว่าจะล่อกันลงมาได้ ไอ้บูมก็ได้ที่หนึ่งไปแล้ว ตามไปด้วยที่รักของผม (อุต๊ะ ช่างกล้า)

สายที่สามมี ไอ้เบนซ์กับมะกรูด ไอ้แบงค์กับปีโป้ ไอ้เกมส์กับข่าวฟ่าง ไอ้บิวกับไมโล ไอ้แดนกับสตางค์ สิ้นเสียงนกหวีด ไอ้แบงค์กับเยอรมัน เชพเพิร์ดของมันก็นำโด่ง ตามมาด้วย ไอ้เกมส์กับบางแก้วของมัน ไล่กวดมาด้วยไอ้เบนซ์กับไซบีเรียน และไอ้แดนกับโดเบอร์แมนตามมาแบบติดๆ ที่รั้งท้ายเป็นไอ้บิวกับบูล เทอเรียของมัน สุดท้ายที่หนึ่งไอ้แบงค์นำโด่งแบบไม่มีใครไล่ทัน แต่ที่ 2 – 4 นี่สูสีกันอย่างมาก สุดท้าย ไอ้แดนกับสตางค์ โดเบอร์แมนของมันก็ได้ที่สองชนะไปแบบปลายจมูกจริงๆ

สายสุดท้าย มีไอ้เบียร์กับซันนี่ ไอ้อาร์มกับลาเต้ ไอ้ไบร์ทกับฮีโร่ ไอ้บาสกับท็อฟฟี่ ไอ้นัทกับโมโม่ ไอ้เบลกับอั่งเปา นกหวีดถูกเป่าออกไปแล้ว ไอ้เบียร์กับโกล์เดนของมันก็กระโจนลงน้ำเป็นคู่แรก ตามไปด้วยไอ้บาสกับไวเมอร์ราเนอร์ตัวสีเทาของมัน ไอ้ไบร์ทกับอคิตะ อินุก็ตามไปเป็นอันดับสาม ไอ้นัทกับแจ็กรัสเซลตัวเล็กของมันก็ตามไปอย่างรวดเร็ว ส่วนไอ้อาร์มกับบีเกิ้ลและไอ้เบลกับเชาเชา ต๋วมเตี๊ยม ตามกันมาแบบสบายใจ เป็นไปตามคาด ไอ้เบียร์กับซันนี่ได้ที่หนึ่ง ไอ้บาสกับท็อฟฟี่ได้ที่สอง

รอบสุดท้ายเป็นการแข่งขันของ 8 คู่
ไอ้ปั๊ปกับแฮบปี้ดัลเมเชียนของมัน
ไอ้เบสต์กับไทเกอร์พิตบูลตัวแสบ
ไอ้บูมกับทาโร่ลาบราดอร์ของมัน
ไอ้บอสกับลักกี้เบลเยี่ยม ชีพด็อก
ไอ้แบงค์กับปีโป้ เยอรมัน เชพเพิร์ด
ไอ้แดนกับสตางค์ โดเบอร์แมนของมัน
ไอ้เบียร์ซันนี่ โกล์เดน สีทองของมัน
ไอ้บาสท็อฟฟี่ ไวเมอร์ราเนอร์ปีศาจสีเทาของมัน

หลังจากเสียงนกหวีดดังขึ้น ทั้งแปดคู่ก็กระโจนลงสระ ไอ้บูมกับทาโร่ ออกนำริ่ว ตามไปด้วยไอ้แบงค์กับปีโป้ กับ ไอ้เบียร์กับซันนี่ แล้วก็นำกันแบบม้วนเดียวจบใช้เวลาแปปเดียว ก่อนที่ไอ้บูมกับทาโร่ได้ที่ 1 ไอ้แบงค์กับปีโป้ ได้ที่ 2 ไอ้เบียร์กับซันนี่ได้ที่ 3 แพ้ไอ้แบงค์กับปีโป้ไปเพราะ ไอ้เบียร์แตะขอบสระช้ากว่าไอ้แบงค์นิดเดียว

จากนั้นทั้งคนและหมาก็นอนแผ่หลากันอยู่ที่ขอบสระ หมดแรงกันทั้งคนและหมา แล้วพี่ๆสต๊าฟ ก็มารับหมาๆไปอาบน้ำ เป่าขนกัน ส่วนพวกผมก็เข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากัน เสียแซว เสียงเหย่ดังไปทั้งห้องอาบน้ำ แต่ตอนนี้ทุกคนระวังผ้าเช็ดตัวกันแจ เพราะกลัวสงครามแย่งผ้าเช็ดตัวจะเกิดขึ้นอีก โดยเฉพาะไอ้ไบร์ทกับไอ้เกมส์

อาบน้ำอาบท่ากันเสร็จ ระหว่างรอหมาๆแต่งหล่อแต่งสวยกันอยู่ พวกเราก็มาจัดการมื้อเย็นกันที่ห้องอาหาร โดยที่ไม่ลืมจะสั่งมือเย็นให้พวกหมาๆของพวกเรากันด้วย ที่นี่เข้ามีบริการทั้งอาหารคนและอาหารสุนัข

มือเย็นเป็นมื้อใหญ่ เพราะทุกคนหิวกันงั่กเพราะหมดแรงจากการเล่นและว่ายน้ำกัน เลยจัดกันเต็ม คนละสองจานเป็นอย่างน้อย พวกผมกำลังกินกำลังโตกันนี่ครับ หลังจากนั้น ไอ้เบลกับไอ้เคนเอากล้องตัวเก่งของมันออกมาใส่ขาตั้ง แล้วก็ไป จับโฟกัสและตั้งระบบ ก่อนที่จะวิ่งกลับมาที่โต๊ะ พร้อมกับตะโกนบอกทุกคนว่า พวกมรึง ยิ้มกันหน่อย ชีสสสสส

เสียงเตือนจากกล้องดังถี่ขึ้น พร้อมไฟกระพริบสีแดงที่เร่งจังหวะขึ้นเมื่อใกล้เวลาที่ตั้งไว้ จนแสงแฟตฉายออกมาทั้งสองกล้อง เป็นอันเสร็จเรียบร้อย

“กันเหนียวอีกรอบนะพวกมรึง” ไอ้เบลวิ่งไปที่กล้องอีกครั้งก่อนจะกดตั้งเวลาทั้งสองเครื่องแล้ววิ่งกลับมาถ่ายรูปอีกรอบ....

Game
See You Next Game

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ destiny_of_b

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
@ 35th Game  –  Trust

หลังจากแยกย้ายกัน ผมกับบอส จับเจ้าสี่ตัวขึ้นรถไอ้เบนซ์ ผูกเชือกสายจูงกันเรียบร้อย พวกเราทั้งสี่คนกับน้องหมาอีกสี่ตัว ก็เตรียมตัวเดินทางกลับบ้าน รถ SUV สุดเฉี่ยวของไอ้เบนซ์ก็พุ่งทะยานไปบนถนนวงแหวนรอบนอก

“คืนนี้เบียร์มานอนบ้านเบนซ์มั้ย” ไอ้พี่ชายหันมาถามคนข้างๆมัน
“จะดีเหรอ” ไอ้เบียร์ทำท่าขรุ่นคิด
“ดีสิ” ไอ้พี่ชายผมหันมายิ้มหน้าบาน พยักหน้าหงึก ๆ
“ดียังไงอ่ะ” ไอ้เบียร์เหย่กลับ
“ก็เบนซ์จะได้กอดเบียร์ทั้งคืนไง” 
กำปั้นถูกทุบไปที่ป่าไอ้เบนซ์ เออนี่พวกคุณพี่ครับ คุณมรึงกำลังขับรถกันอยู่นะสัส ผมด่ามันในใจ เพราะชีวิตผมกับไอ้บอสฝากไว้ในมือมัน

“โอ้ยเจ็บ” มันเอาแขนอีกข้างมาลูบไหล่มัน
“เจ็บจริงๆอ่ะ” ไอ้เบียร์เริ่มร้อนรน
“จริงซิ” ไอ้เบนซ์กระเง้ากระงอด
“ไหนๆ” ไอ้เบียร์เอามือมาลูบตรงไหล่ไอ้เบนซ์ที่มันทุบไป
“คืนนี้ต้องทำโทษ” ไอ้เบนซ์เสียงดุ
“เล่นแค่นี้เอง ทุบก็ไม่แรงสักหน่อย” ไอ้เบียร์เริ่มต่อรอง
“ไม่รู้แหละคืนนี้เบียร์ต้องนวดให้เบนซ์” ไอ้เบนซ์ทำเสียงเอาแต่ใจ
“ไม่เอาอ่ะ เบียร์ก็เมื่อยเหมือนกันนะ” ไอ้เบียร์บ่นกระปอดกระแปด
“งั้นเดี๋ยวเบียร์นวดให้เบนซ์ก่อน แล้วเบนซ์จะนวดเบียร์คืนให้ โอเคมั้ย”
“ตกลงตามนั้น” ไอ้เบียร์รีบรับคำ แต่มันหารู้ไม่ว่า
“Yes” ไอ้เบนซ์ตะโกนอกมาก
“อะไรอีกอ่ะ” ไอ้เบียร์เริ่มงง
“ก็แปลว่าคืนนี้เบียร์จะมานอนบ้านเบนซ์หน่ะสิ”
“ขี้โกงอ่ะ ยังไม่ได้ตกลงซะหน่อย” ไอ้เบียร์เพิ่งรู้ตัวว่าโดนไอ้เบนซ์ซ้อนแผนเข้าให้แล้ว
“ไม่รู้ล่ะ ตกลงแล้วอ่ะ” ไอ้เบนซ์ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้

ไอ้บอสหันมายิ้มกว้างเพราะไม่คิดว่าไอ้เบนซ์จะมีมุมนี้กะเค้าเหมือนกัน ผมก็อดขำกับพี่ชายตัวเองไม่ได้

“งั้นแวะไปเก็บของที่บ้านก่อนได้หรือป่าว” ไอ้เบียร์มันหันมาถามไอ้เบนซ์
“ได้สิ” ไอ้คุณพี่มันรับปากโดยไม่ถามพวกผมซักคำ ไอ้เลววว ผมด่ามันในใจ
“บอสรีบกลับหรือเปล่า” ไอ้เบียร์หันมาถามไอ้บอส ดรูว่าที่พี่สะใภ้ตรูยังห่วงพวกตรูมากกว่ามรึงเลย
“ไม่รีบอะเบียร์ ตามสบาย คืนนี้บอสนอนห้องโบ๊ท” มันตอบไอ้เบียร์ไปหน้าตากรุ่มกริ่ม
“ไอ้เชี่ยนี่ ใครอนุญาติ” ผมหันไปด่ามัน
“ก็ไม่รู้ล่ะ จะให้หรือไม่ให้ก็จะนอน” นำเสียงไอ้บอสเอาแต่ใจขึ้นมาทันที
“เค้าเหนื่อย ขับรถกลับบ้านไม่ไหวแล้วอ่ะ ยังมีคนใจร้ายไล่เค้าขับรถกลับบ้านอีก”  มันอ้อนอีกแล้วครับพี่น้อง ไอ้โบ๊ทจะทำไงได้ล่ะครับ
“เออ ตามใจ” ผมตามใจมันไม่งั้นเดี๋ยวมันงอนจริงจัง
“โบ๊ทน่ารักที่สุดในโลก” มันเอาแขนมาคล้องแขนผม เอาหัวมาซุกที่ไหล่เหมือนเด็กน้อยอ้อนขอบคุณผู้ใหญ่ที่ซื้อของเล่นให้ น่ารักสุดๆอะแฟนผมมมมม

ไอ้เบนซ์เอามือมาวางไว้ที่เกียร์ ไอ้เบียร์เอามือมากุมมือ แล้วมันก็ประสานมือกัน ไอ้เบนซ์หันมองหน้าไอ้เบียร์เป็นระยะ สุดท้ายมันก็เอามือไอ้เบียร์ขึ้นมาหอม

“นี่ๆพวกคุณมรึงครับ กรูกับบอสนั่งอยู่ในรถด้วยนะสัส” ผมปล่อยหมาออกจากปากไปกัด
ไอ้เบียร์เขินหน้าแดง มันเอามือไปหยิกเอวไอ้เบนซ์ที่ฉวยโอกาส จนไอ้เบนซ์ร้อง “อูยยยยย”

“ไอ้โบ๊ทมรึงหุบปากไปเลย” ไอ้เบนซ์มันโวยผมที่ไปแซวมัน
“ไอ้บอสมรึงจัดการเมียมรึงด้วย” มันหันไปสั่งไอ้บอส
“ใครเมียใคร สัสเบนซ์” ผมด่าไอ้พี่ชายตัวแสบ แต่ยังไม่ทันจะได้ด่าต่อ ไอ้บอสก็จับผมหันหน้ามา และประกบปากสีแดงระเรื่อนั่นเข้ามาที่ปากผมทันที

“กรี๊ดดดดดด” ไอ้เบนซ์กรีดร้องทำเสียงเล็กเสียงน้อยจนน่าถีบ หลังจากมองกระจกมองหลังเห็นไอ้บอสมันปิดปากผมไม่ให้พูดต่อ จนไอ้เบียร์ต้องหันมามอง จากที่มันหน้าแดงอยู่แล้วตอนนี้ยิ่งแดงขึ้นไปอีก

ผมทั้งทุกทั้งดันไอ้บอสออก แล้วก็จะส่งนิ้วโป้งกับนิวชี้ของผมไปที่เอวของมันก่อนจะบิดอย่างแรงไปหนึ่งที ได้ผลไอ้บอสร้องเสียงหลง

แล้วรถก็จอดที่หน้าบ้านไอ้เบียร์ ไอ้เบนซ์กับไอ้เบียร์ก็ลงไปเปิดท้ายรถ อุ้มเจ้าซันนี่ลง แล้วก็เดินเข้าไปในบ้าน ไอ้เบนซ์ลงไปช่วยขอพี่ชายไอ้เบียร์ให้ไอ้เบียร์ไปนอนที่บ้านผมคืนนี้อีกคน ผมนั่งรอกับไอ้บอสในรถ
“ง่วงไหมครับ” เสียงที่เต็มไปด้วยความห่วงใยถามผม
“นิดหน่อย” ผมตอบมัน
“เอนมาไหม” มันเอามือชี้ไปที่ตักมัน

ผมก็เอนหัวลงไปนอนที่ตักไอ้บอสอย่างว่าง่าย มันเอามือมาลูบหัวผม แล้วก็เลื่อนลงไปจับคางผม ผมเอื้อมมือมาจับมือมัน ลูบแหวนที่อยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของมันเป็นแหวนคู่ที่มันแอบไปซื้อมาเซอร์ไพร์ผมบนชิงช้าสวรรค์ที่เอเชียทีค ผมปล่อยตัวเองตามสบายขณะที่หัวผมอยู่บนตักไอ้บอส ผมลูบมือนั้นอย่างนุ่มนวล ผมรู้ว่ามือนี้กับคนๆนี้เป็นคนที่ปกป้องผมได้เสมอ

ไม่นานผมรู้สึกตัวอีกที รถก็กำลังเคลื่อนที่ออก  ผมลืมตาขึ้นมา ก็เห็นเด็กหนุ่มยิ้มให้ผม เผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้

“นอนต่อเถอะครับ เดี๋ยวถึงบ้านแล้วบอสปลุก” ผมค่อยๆหลับตาลงอีกครั้งบนตักอุ่นๆของไอ้บอส ไม่รู้ว่าหลับไปอีกนานเท่าไร แต่เป็นการหลับที่ผมมีความสุขมากจริงๆ

เมื่อรถเข้ามาจอดในบ้าน ผมถูกปลุกโดยผู้ชายที่ให้ยืมตักเป็นหมอน  พวกเราน้องหมาทั้งสามตัวลงไปเก็บ คืนนี้เจ้าลักกี้เลยต้องนอนบ้านผมด้วย ไอ้เบนซ์กับไอ้เบียร์ก็แยกเข้าไปห้องนอนของมัน ผมกับไอ้บอสก็เข้ามาในห้องนอนของผม

“ไปอาบน้ำกัน” ไอ้บอสเอ่ยปากชวนผม
“อืมม” ผมตอบมันก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว

“ขอกอดหน่อย” พูดเสร็จผมก็ชูแขนออก ก่อนที่ไอ้บอสจะเดินเข้ามาสวมกอดผม ผมกอดมันแน่นมาก
“ขอบคุณที่อยู่ข้างๆกันเสมอนะ”
“โบ๊ทรักบอสนะครับ” ผมอยากให้มันรับรู้ความรู้สึกนี้
“บอสก็รักโบ๊ทครับ รักโบ๊ทคนเดียว” อ้อมกอดของไอ้บอสกระชับตัวผม

“วันนี้เห็นใช่ไหมที่วินมาคุยกับบอส” ไอ้บอสเอ่ยถามผม
“อืมม” เสียงตอบออกจากลำคอผมสั้นๆ
“แล้วไม่อยากรู้เหรอ ว่าวินคุยอะไร” มันยังคงถามผมต่อ
“ไม่อ่ะ เดี๋ยวบอสก็บอกเอง” ผมพูดไปอย่างนั้นเพราะคิดอย่างนั้นจริงๆ
“ว้า นึกว่าจะหึงกันสักหน่อย”  มันตัดพ้อ ทำท่างอนๆ
“ก็เพราะว่าโบ๊ทเชื่อใจบอสไง” ผมตอบมันกลับไปด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

“วินมันมาบอกขอโทษเรื่องคืนวันนั้น มันก็ไม่อยากทำให้บอสลำบากใจ” น้ำของเสียงบอสราบเรียบ
“แต่มันก็ยังตัดใจทันทีไม่ได้ มันขอว่าอย่าเกลียดมัน อย่างน้อยก็ขอให้เหลือความเป็นเพื่อนให้มัน มันพยายามตัดใจอยู่”  เสียงบอสถอนหายใจตามมา

“จริงๆแล้วเรื่องความรักมันห้ามกันไม่ได้ ใครสักคนจะรักใครสักคนได้มันไม่ใช่เรื่องผิด บอสก็รู้สึกไม่ดีนะที่ทำให้วินต้องขอโทษ และทำให้วินเสียใจ แต่จะทำยังไงได้ก็บอสไม่ได้รักวิน ไม่อยากให้วินมีความหวังในตัวบอส เพราะหัวใจของบอสเป็นของโบ๊ทไปแล้ว”

บอสเป็นคนอ่อนโยนและละเอียดอ่อนเสมอ (ยกเว้นตอนมันทิ้งผมตอนนั้นนะ มันโคตรใจร้ายเลย) เพราะแบบนี้แหละผมถึงได้รักมัน

ผมเดินเข้าไปสวมกอดบอส “โบ๊ทถึงบอกไงว่าโบ๊ทเชื่อใจบอส บอสยังเชื่อใจโบ๊ทเรื่องเมย์ แล้วทำไมโบ๊ทจะไม่เชื่อใจบอสล่ะ”

“ไปอาบน้ำกันเถอะ พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้า” ผมเปลี่ยนเรื่องลากมันไปอาบน้ำ

พอปิดประตูห้องน้ำ เอาผ้าเช็ดตัวแขวนเข้าที่ จัดการกับเสือผ้าที่เราใส่กันอยู่เรียบร้อย ผมกำลังจะล้างหน้าที่อ่างล้างหน้า

“อาบน้ำให้บอสหน่อย” เด็กชายบอสหันมาอ้อนผม แล้วปฏิบัติการอาบน้ำเด็กชายบอสก็ดำเนินไป

“อาบน้ำให้หน่อย” ผมอ้อนบอสกลับบ้าง

มันค่อยๆสระผมให้ผมอย่างนุ่มนวล ล้างหน้าด้วยโฟมล้างหน้าอย่างเบามือ ถูสบู่ให้ มันค่อยๆเอาฝักบัว ล้างตัวให้ผม ก่อนที่จะแขวนกลับไว้ที่เดิม มันค่อยๆสวมกอดผมจากด้านหลัง ริมฝีปากอ่อนนุ่มถูกประทับลงที่ต้นคอของผม มือบอสค่อยๆเลื่อนมาที่หน้าอกผม มืออีกข้างก็มาวุ่นวายตรงกลางร่างกายผม ริมฝีปากถูกเลื่อนมาที่ใบหูผม ตอนนี้เรี่ยวแรงผมหายไปหมดแล้วกับสัมผัสที่ได้รับ

“บอสขอนะ” มันกระซิบที่ข้างหูผม ผมพยักหน้าตอบบอสไป

แล้วร่างกายของเราก็หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน

หลังจากที่ร่างกายไอ้บอสกระตุ๊กเมื่อถึงจุดนั้น มันก็สวมกอดผมจากด้านหลัง  บอสค่อยโค้งตัวข้ามบ่าผมมา ริมฝีปากถูกประกบเข้ามา ลิ้นของบอสกวาดเข้ามาปากของผม เราสู้รบกันด้วยลิ้นกันเป็นพันวัล เราจูบกันอยู่นาน

“เป็นไงบ้าง ชอบมั้ย” มันกระซิบถามผม ผมพยักหน้าตอบ ตอนนี้รู้สึกว่าหน้าตัวเองอุณหภูมิสัก 39 องศา ด้วยความเขิน

“เดี๋ยวบอสช่วย” มันบอกผมแล้วก็เริ่มปฏิบัติการกับผม ผมปล่อยร่างกายไปตามความปารถนา แต่ก่อนจุดนั้นจะมาถึง ผมจับหน้าไอ้บอสหยุด
“หืมมม” เสียงถูกส่งออกมาจากลำคอไอ้บอส

“โบ๊ทขอนะ” ไม่มีเสียงปฏิเสธจากบอส...แล้วก็เป็นครั้งที่สองที่ร่างกายเราหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้แค่เปลี่ยนสถานะกันเท่านั้น......

ผมรู้ว่าถ้าไม่ใช่ผม..บอสไม่มีวันยอมให้คนอื่นทำแบบนี้กับมันเด็ดขาด


Game
See You Next Game

ออฟไลน์ destiny_of_b

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
@ 36th Game  –  Three

พวกเรามาถึงโรงเรียนพร้อมกันด้วยแท็กซี่ทั้ง 4 คน ไอ้เบียร์แยกชมรมคหกรรม คุณพี่ชายเบนซ์ไปชมรมดุริยางค์ คุณชายบอสไปสภา ส่วนผมก็ชมรมเทนนิสเหมือนเดิม ผมเอาของเก็บเข้าล็อกเกอร์  แต่วันนี้ไม่ได้ซ้อมเทนนิสกันนะครับ และคงอีกเป็นอาทิตย์ เพราะพวกเราซ้อมแข่งกันมาหนักมาก ช่วงนี้เป็นช่วงพักและผ่อนคลายครับ

ไอ้แบงค์ก็เปิดประตูเดินเข้ามา

“อาทิตย์หน้าหยุดยาว มรึงไปไหนหรือป่าววะ” ปากมันถามผมส่วนมือกำลังเอาของเก็บเข้าล็อกเกอร์
“ไม่ได้ไปหนะอ่ะ”
“หยุดตั้งสามวันเลยนะมรึง” มันหน้าตาตื่นเต้น
“เออหว่ะ” ผมเพิ่งนึกขึ้นได้
“ไปฉลองแชมป์กันป่ะมรึง” ไอ้แบงค์ผุดไอเดียขึ้นมา
“น่าสนหว่ะ” ผมปิ้งกับไอ้เดียไอ้แบงค์

ชายบีมกับชายไบร์ทเดินเข้ามา ไอ้แบงค์เริ่มปฏิบัติการโฆษณาชวนเชื่อต่อทันที

“พวกมรึง Long weekend นี้ว่างกันใช่ไหม”  เชี่ยแบงค์สำเนียงมรึงดัดจริตมว๊ากผมด่ามันใจ
“อืมม กรูว่าง ไม่ได้ไปไหน” ไอ้บีมตอบ
“กรูก็ด้วย มรึงมีไร”  ไอ้ไบร์ทถามกลับมา

“ไปฉลองแชมป์กันป่าว” ไอ้แบงค์ชวน
“ที่ไหนกันดี” คุณชายบีมมรึงรีบเชียว
“เอาว่ากันมา” ผมเสนอพวกมันช่วยกนคิดว่าอยากไปที่ไหนกัน
“ทะเล” ไอ้บีมรีบบอก
“ไปเกาะ” ไอ้แบงค์โพร่งออกมา
“โป๊กกก แล้วมันไม่ทะเลตรงไหนวะไอ้แบงค์” ผมโบกหัวมันไปหนึ่งที
“ไอ้ไบร์ทล่ะ” ผมถามมัน
“ทะเลก็ทะเลหว่ะ” มันเออออไปกับพวกเราด้วย
“สรุปว่าทะเล ขั้นตอนต่อไป ที่ไหนดีวะ” ไอ้แบงค์ยังคงดูตื่นเต้น
“มรึงอยากไปเกาะ กรูว่า เกาะช้างไหม เอารถข้ามไปได้ บนเกาะมีถนน มีหาดหลายหาดให้เลือกแถมไม่แพงด้วย” ผมเสนอไอเดีย

“เข้าท่าหว่ะ” ไอ้แบงค์รีบบอก
“มรึงเสนอไอ้เดีย มรึงก็เป็นคนหาที่พักเลยล่ะกัน” ไบร์ทโยนขี้มาแล้วครับ
“สรุปมาก่อนเถอะว่ากี่คน”  ผมสวนมันกลับไป
“งั้นเอาอย่างนี้ ที่แน่ๆ ชมรมเทนนิสไปหมด ไอ้เพียวกับไอ้วายด้วย” ไอ้แบงค์สรุป
“แต่เรือพ่วงอ่ะ จะพ่วงไปกี่ลำ ชิมิ” ผมแทรกพูดขึ้นไป
“พวกมรึงไปนับกันให้ดีก่อนว่าใครจะไปบ้าง ชมรมเทนนิสเดี๋ยวมันมีเงินชมรมเหลืออยู่ เอาส่วนนั้นมาใช้จ่ายเรื่องที่พักเรื่องกินของพวกเรา 6 คน แล้วเก็บพวกเรือพ่วงเพิ่มเอาก็แล้วกัน”  จริงๆแล้วเรื่องเงินไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับพวกเราเลย แต่เพื่อความโปร่งใส ไม่ให้ใครมาว่าเอาได้ก็ต้องทำอย่างนั้น

ก่อนจะแยกย้ายไปเรียนผมกำชับพวกมันว่าต้องได้คำตอบภายในวันอังคาร จะได้จัดการจองที่พัก ไม่งั้นหยุดยาวแบบนี้มีหวังเต็มแหง่ๆ

พอเข้ามาในห้องเรียน ไอ้แบงค์ก็คุยโมกับไอ้บาสกับไอ้บูมใหญ่ว่าชมรมเทนนิสจะไปเที่ยวฉลองแชมป์ ไอ้สองตัวนั่นตาโตกันใหญ่

“พวกกรูพ่วงไปด้วยได้ป่าว” ไอ้บาสทำตาปริบๆ อ้อนผมอยู่
“เพราะสายตาแบบนี้ล่ะสิ ไอ้ปั้ปถึงติดมรึงแจ” ผมกัดมันไปหนึ่งดอก
“เออ จะไปก็ไปแต่พวกมรึงต้องออกตังค์กันเองนะโว้ย เอาเงินชมรมออกกรูมีหวังโดนสอบแน่ๆ” ผมรีบบอกเงื่อนไขก่อนงานจะเข้าตัวผม
“อยู่แล้วเพื่อน” ไอ้บูมรีบบอก
“งั้นเรือพ่วงพวกมรึงจะไปด้วยป่าว ถ้าจะไปให้คำตอบกรูพร่งนี้นะโว้ย จะได้จองห้องถูก” ผมรีบบอกพวกมัน

ตรึง....

เสียงไอ้โฟนผมส่งเสียงร้องออกมา ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดู

May
เย็นนี้ว่างไหมคะโบ๊ท 09.32
                              09.33 ว่างครับ
May เย็นนี้ไปทานข้าวกันไหม 09.33
                              09.34 ที่ไหนดีครับ
May สยามดีไหมคะ 09.35      
                              09.35 ครับ
May อ๋อชวนบอสมาด้วยนะคะ 09.36

หลังจากอึ้งไป 30 วิ
                        09.37 เดี๋ยวจะลองชวนดูนะครับ   
                        09.38 มีอะไรหรือป่าววว
May ป่าวค่ะ แค่อยากจะเลี้ยงขอบคุณ
        ที่เมื่อวันก่อนบอสคอยดูแลเมย์อะค่ะ 09.39
                        09.39 ครับ กี่โมงครับเมย์
May หกโมงเย็นทันไหมคะ 09.40
                        09.40 ครับ

จริงๆแล้วก็ดีใจอยู่นะครับ ที่สองคนนี้เข้ากันได้ดี แต่ก็นะ เฮ็ออออออ กลายเป็นผมตาหากที่วางตัวไม่ค่อยจะถูกซะงั้น

หมดคาบสุดท้ายก่อนพักเที่ยง ไอ้หน้าหล่อประธานสภาก็มานั่งรอผมอยู่ที่หน้าห้องเรียบร้อย ไม่วายโดนไอ้ลิงพวกนี้ปล่อยหมาออกจากปากมาแซวกันให้ขร่ม

“เย็นนี้ว่างหรือเปล่า” ผมหันไปถามไอ้หน้าหล่อที่เดินอยู่ข้างๆ
“ว่างครับ จะชวนไปไหนเหรอ”  มันหันกลับมาตอบ
“เมย์เค้าไลน์มาชวนไปกินข้าว แล้วก็ขอให้ชวนมรึงไปด้วย” 
“อืมม ได้สิ แต่ทำไมชวนบอสไปด้วยล่ะ” คิ้วบอสขมวดเป็นปมด้วยความสงสัย
“ก็เมย์เค้าอยากจะขอบคุณที่มรึงช่วยดูแลเขาเมื่อวันนั้นไง” ผมอธิบายเหตุผลที่เมย์บอกกับผมมา
“อ๋อ” มันหันมายิ้ม
“มรึงโอเค ช่ายป่ะ” เสียงของผมถามย้ำมันอีกครั้ง
“ทำไมล่ะ” มันตอบผมด้วยคำถาม อะไรของมรึงนี่ ผมด่ามันในใจ

“ก็กรูกลัวมรึงเห็นภาพบาดตาแล้วจะทำใจไม่ได้” ผมเริ่มยียวนกวนประสาทมัน
“ไม่หรอก เพราะกรูได้มรึงมาทั้งตัวแล้วก็หัวใจเรียบร้อยแล้วไง”  เหยดดดดด เจอประโยคนี้เข้าไป รัชชานนท์แพ้อีกแล้วครับ
“อย่ายอดกรูบ่อยได้ป่ะ เด่วเบาหวานกินกรูตายพอดี” ผมหันไปด่ามัน แต่ปากเจ้ากรรมหุบยิ้มไม่ได้
“แค่นี้ก็รักจะตายอยู่แล้ว” ประโยคนี้หลุดออกไป ไอ้บอสถึงกะหันขวับ รอยยิ้มถูกฉีกออกจนเต็มใบหน้า

“เออ เกือบลืม ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์นี้ว่างหรือป่าว” ผมเปลี่ยนเรื่องถามมัน
“จะชวนไปเดทไหนอีกครับ”  ใบหน้ากรุ้มกริ่มยื่นเข้ามาใกล้ แถมยังเอามือมาพาดบ่าผม
“ชมรมเทนนิสจะไปฉลองที่พวกเราชนะกันที่ เกาะช้างอ่ะ” ผมบอกมัน
“จะไปดีหรือเปล่าน้า เรามันก็ไม่ใช่คนในชมรม” มันยังคงกวนประสาทผมต่อ
“เป็นแฟนหัวหน้าชมรมนี่ก็ถือเป็นคนในชมรมแระ จบนะ” ผมยื่นหน้าไปกวนมันบ้าง
รอยยิ้มที่ปรากฏอยู่บนหน้าไอ้หล่อนี่บอกตรงๆเลยครับ “แมร่งโคตรน่ารัก” เลยครับ
“อืมม โบ๊ทชวนบอสก็ไปอยู่แล้วล่ะ ต่อให้ไม่ให้ไปยังไงก็ตามไปอยู่ดี” มันทำปากจู่ส่ายหน้า น่าถีบเสียจริงๆ

พอตกเย็นหลังเลิกเรียน ผมกับไอ้บอส ก็แทรกตัวเข้าไปใน BTS ที่คนแน่นอย่างกับปลากระป๋องมาลงที่สยามได้สำเร็จ ผมเดินนำไอ้บอสไปที่นัดหมายประจำของผมกับเมย์

พอเดินมาถึง ก็เจอเมย์ยืนรออยู่ที่ลาน พาราก้อน พาร์ค แล้ว

“สวัสดีค่ะ” เสียงเมย์เอ่ยทักทายพวกเราน้ำเสียงสดใส
“หวัดดีครับ” ไอ้บอสทักทายเธอ
เมย์เดินมาเกาะแขนข้างซ้ายผมเหมือนปกติที่เธอเคยทำเวลาเดินด้วยกัน
“ทานอะไรกันดีครับ” ผมถามทั้งสองคน
“วันนี้จะเลี้ยงขอบคุณบอส เพราะฉะนั้นให้บอสเลือกค่ะ” เมย์ให้บอสตัดสินใจ
ไอ้บอสคิดอยู่แปปนึง
“ซูกิชิ ดีไหมครับ” ไอ้นี่ทำไมรู้ใจผมจัง กำลังอยากกินเนื้อย่างอยู่ ผมรีบพยักหน้า หงึก

“งั้นซูกิชินะคะ” เสียงเมย์สรุป เราสามคนก็เดินกันไปที่ร้านที่ตกลงกัน

พนักงานต้อนรับกำลังพาเราไปที่โต๊ะ ก่อนที่พวกเราจะเดินผ่านไป ก็สะดุดอยู่กับใครคู่หนึ่งที่กำลังนั่งกินเนื้อย่างกันอยู่อย่างมีความสุข

ไอ้ไบร์ทกับไอ้เกมส์

Game
See You Next Game

ออฟไลน์ destiny_of_b

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
@ 37th Game  –  Something Wrong

ไอ้ไบร์ทกับไอ้เกมส์ยกมือขึ้นทักทายพวกเรา ไอ้คู่นี่มันนั่งข้างๆกันครับ  สายตาเจ้าเล่ห์ของผมฉายแววขึ้นทันที

“อ้าวเฮ้ยย มาด้วยกันได้ไหงล่ะนี่ โต๊ะมีตั้งเยอะเสือกมานั่งเบียดกัน” ผมกัดพวกมันไปก่อนด้วยความคันปาก
“นี่ถ้านั่งตักกันได้คงทำกันไปแล้วใช่ป่ะ” ไอ้ไบร์ทหันกลับมายิ้มๆ

“พวกมรึงตาหากมาด้วยกันได้ไงล่ะนี อ๋อ กรูลืมไปก็..ผ....” ดีที่ไอ้เกมส์มันยั้งปากไว้ทัน เมื่อเห็นหญิงสาวอีกคนเดิมตามหลังไอ้บอสมา

“เมย์” เสียงไอ้ไบร์ทขานชื่อหญิงสาว มองหน้าผมกับไอ้บอสเลิกลั่ก

ผมเห็นมือของไบร์ทสะกิดเตือนไอ้เกมส์ ไอ้เกมส์พยักหน้ารับรู้ ผมเอามือตบบ่าไอ้ไบร์ท เพื่อขอบคุณ

“เมย์ครับ นี่ไอ้เกมส์” ผมแนะนำไอ้เกมส์ให้กับเมย์ได้รู้จักแบบเป็นทางการ ส่วนไอ้ไบร์ทเมย์รู้จักอยู่แล้ว
“สวัสดีค่ะ” เสียงหญิงสาวทักทาย
“สวัสดีครับ เกมส์ครับ”  มันแนะนำตัวเองอีกรอบพร้อมกับพยักหน้าทักทาย

“อ้าวพวกมรึงมากันครบทีมเลยนะ” เสียงเด็กหนุ่มที่คุ้นชินที่มาใหม่ดังขึ้นข้างหลังไอ้บอส เสียงไอ้บีมเอ่ยทักทาย ตามมาด้วยอีกคนที่กำลังก้มหน้าก้มตาเดินตามมาเพราะง่วนอยู่กับหน้าจอโทรศัพท์

พอไอ้โอมเงยหน้าขึ้นมาเจอพวกเราก็ผงะเล็กน้อย สายตาหยุดนิ่งอยู่กับหญิงสาวคนเดียวที่อยู่ตรงนี้
“นึกไงมาแดกพร้อมกันได้ล่ะ” ผมเอ่ยทักทายไอ้สองตัวที่เข้ามาใหม่
“ก็เมื่อกี้โทรหาไอ้ไบร์ท มันบอกว่ามันมานั่งแดก ซูกิชิกับไอ้เกมส์ กรูก็เลยตามมา” ไอ้บีมอธิบาย
“อ๋อ โอม นี่เมย์แฟนไอ้โบ๊ท” ไอ้บีมแนะนำ แต่ไม่ต้องสืบว่ามีอีกคนหน้าคว่ำอยู่ข้างหลังผมแน่ๆ

“สวัสดีคะ โอม” เสียงเมย์ทักทาย
“สวัสดีครับ” ไอ้โอมเอ่ยคำทักทายเมย์ (แต่อาการหลบตานั่นคืออะไร....)

ไอ้ไบร์ทกับไอ้บีม ชวนพวกเรานั่งโต๊ะเดียวกัน แต่ผมเกรงใจเมย์ ก็เลยบอกพวกมันว่า เมย์เค้าตั้งใจมาเลี้ยงขอบคุณไอ้บอส พวกเราเลยแยกไปนั่งอีกโต๊ะทีไม่ไกลกันนัก

แววตาไอ้โอมลุกโชติ เมื่อได้ยิน...

ระหว่างที่รออาหารที่สั่งกันไป เมย์ยังคงชวนผมกับบอสคุยอย่างสนุกสนาน เธอนั่งข้างๆผม ส่วนบอสนั่งฝั่งตรงข้าม

เห็ดออริจิย่างกำลังจะสุก ผมคีบมาวางไว้ที่จานเมย์
“เห็ดครับ”  ผมหันไปยิ้มให้กับหญิงสาว ที่ยิ้มตอบกลับมาเพราะผมรู้ใจว่าเธอกำลังไดแอ็ท
“อะนี่ของมรึง”  ผมคีบเนื้อย่างที่กำลังสุกได้ทีใส่จานไอ้บอส
“เมย์ไดเอ็ดเหรอครับ” ไอ้บอสถามเมย์ขณะเคี้ยวเนื้อตุ้ยๆอยู่ในปาก
“ก็คุมอาหารอ่ะคะ เมย์เป็นคนอ้วนง่ายและเร็ว ถ้าไม่คุมล่ะแย่แน่ๆ”
“ผมว่าไม่อ้วนหรอกครับ อย่างเมย์นี่ยังได้อีก จริงไหมโบ๊ท” มันหันมาหากพวก
“โบ๊ทบอกเมย์ตั้งหลายรอบแล้ว” ผมยืนยันสิ่งที่ไอ้บอสมันพูด
“จะดีเหรอคะ” เมย์ยังคงไม่มั่นใจ

“เมย์ครับ ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์นี้ โบ๊ทไม่อยู่นะครับ” ผมเปลี่ยนเรื่องคุยกับเมย์ก่อนเมย์จะนอยด์เรื่องอ้วน
“ไปไหนเหรอคะ”  หยิงสาวถามผมกลับ
“พวกไอ้แบงค์ชวนไปฉลองแชมป์กันอ่ะ”
“เหรอคะ ที่ไหนคะ?”
“น่าจะเกาะช้างอ่ะ”
“น่าไปจัง” สีหน้าเมย์แบบว่าเสียดายมาก
“อยากไปเหรอครับ” 
“ค่ะ แต่ติดเรียนพิเศษ แล้วก็ไม่รู้จะขอที่บ้านยังไงด้วย อีกอย่างมีแต่ผู้ชายไปกัน”
“โบ๊ทเที่ยวให้สนุกเถอะค่ะ” เธอหันมายิ้มแม้จะเสียดาย
“ระวังตัว ดูแลตัวเองด้วยนะ” เธอสบทบปิดท้าย..

หลังจากอิ่มจนพุงกาง ตอนเช็คบิลผมกับบอสแย่งกันจะเป็นคนจ่าย แต่ยังเร็วสู้เมย์ไม่ได้ แถมเธอยังหันมาบ่นด้วยว่า “เมย์บอกแล้วไงคะว่าเมย์จะเลี้ยงขอบคุณ เพราะฉะนั้นไต้องแย่งจ่ายนะคะ”

หลังจากเดินไปบอกไอ้พวกโต๊ะนั้นว่ากำลังจะกลับ ผมกับบอสก็เดินมาส่งเมย์ขึ้นแท็กซี่ที่หน้าพาราก้อน

เมย์กระซิบถามผมว่า
“เมย์จะขอไลน์บอส โบ๊ทจะว่าอะไรมั้ย” เมย์กระซิบถามผม
ผมส่ายหน้าเป็นคำตอบให้เธอ เพราะคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
“บอสคะ เมย์จะขอไลน์บอสได้ไหมคะ ขอไว้เผื่อติดต่อโบ๊ทไม่ได้อ่ะคะ รายนั้นชอบหายตัวอยู่บ่อย” บอสอึกอักเล็กน้อยก่อนจะส่งสายตาเป็นคำถามมาทางผม ผมพยักหน้าให้บอส

ไลน์ของผมเด้งขึ้นมาหลงจากส่งเมย์เรียบร้อย

BRIGHT
พวกกรูมาแดกสเวนเซ่นส์ มรึงจะมาไหม 19.45

“บอส พวกไอ้ไบร์ทมันชวนไปกินสเวนเซ่นส์ อยากไปป่าว”
“เอาดิ” มันหันมาตอบผม ผมกดไลน์ไปตอบไอ้ไบร์ท
                       
ผมกับบอสเดินมาถึงหน้าร้านสเวนเซ่นส์ พวกมันก็ยืนรอกันอยู่แล้ว ไอ้โอมเดินมาแตะบ่าไอ้บอส

“บอสมรึงไปห้องน้ำเป็นเพื่อนกรูหน่อย” แล้วมันก็ล็อกคอไอ้บอสเดินไป ไอ้บอสหันมาส่งปากขมุบขมิบบอกผมว่า เดี๋ยวมา

ไอ้สามตัวที่เหลือก็ลากผมเข้าไปนั่งสั่งไอติมในร้าน
“เอา เอิร์ทเควสครับ” เสียงไอ้ไบร์ทสั่งพนักงานสาวสวย
เลือกไอศกรีมได้ 8 ลูกนะคะ
“ของผม เอา มอคค่าอัลมอนด์ฟัดส์ ครับ” ไอ้ไบร์ทสั่งนำไปก่อน
“ของผม กรีนที ครับ” ของไอ้เกมส์
“ของผม แมคคาเดเมีย ของไอ้บอส เป็น มิดไนท์บราวนี่” ผมสั่งพนักงาน
“ของผม สตรอเบอร์รี่ บานาน่าครีม ของโอม สตรอเบอร์รี่ ชีสเค้ก”
“ยังเหลืออีกสองลูกค่ะ” เสียงพนักงานทวนรายการ
“กรูขอ อัลม่อนด์ พราลีน ดีไลท์ นะพวกมรึง” เสียงไอ้บีมขออนุมติพวกเรา
“อีกลูกมรึงเอาอะไรไอ้โบ๊ท”
“คุกกี้แอนด์ครีม และกันครับ”  พนักงานสาวทบทวนรายการอีกครั้งก่อนจะนำออเดอร์ไปส่ง

ไอ้บอสเดินกลับมากับไอ้โอม บอสหย่อนตัวลงนั่งข้างๆผม ส่วนไอ้โอมก็นั่งลงข้างๆไอ้บีม
“เมื่อกี้โบ๊ทสั่ง มิดไนท์ บราวนี่ ของโปรดบอสให้นะ” 
“อืมม ขอบใจ รู้ใจบอสจริงๆ” มันหันมาฉีกยิ้มกว้างให้ผม

พอไอศครีมมาเสริฟ สงครามแข่งเชอร์รี่ก็เกิด นี่แค่โหมโรงเท่านั้น ไม่รู้ตายอดตายอยากมาจากไหน ทั้งๆที่เพิ่งกินซูกิชิกันมาอิ่มแท้ๆ แพลบเดียวเท่านั้น ชามแก้วใบใหญ่ที่บรรจุไอศครีมไว้อยู่เต็มพร้อมด้วยท็อปปิ้งต่างๆ ก็หายแว่บไปกลับตา

“สรุปแล้วใครไปบ้างล่ะนี่ ไอ้โอมกับไอ้เกมส์ไปไหม” ผมยิงคำถามตรงถึงไอ้สองตัวนั่น
“กรูไป” ไอ้โอมตอบกลับมา
“กรูก็ไปสิแฟนกรูไปนี่” ไอ้เกมส์มันตอบพร้อมกับหันไปเช็คอาการคนที่มันพูดถึง ซึ่งก็นั่งหน้าแดงตามระเบียบ

.....

หลังจากแยกย้ายกับพวกมันผมกับบอสก็มาขึ้น BTS
“วันนี้ไปนอนบ้านกรูนะ” ผมบอกมันเพราะวันนี้ผมต้องหาข้อมูลเรื่องที่พัก ใช้คอมที่บ้านสะดวกกว่า
“อืมม งั้นเดี๋ยวแวะเก็บของที่บ้านบอสก่อน”
บน BTS ถึงสองทุ่มกว่าแล้วคนก็ยังคงเยอะ ผมกับบอสต้องยืน บอสอยู่ข้างๆผมตลอด มือหนาๆแต่อบอุ่นนั้นถูกวางพาดอยู่บนบ่าผมตลอด สายตาคู่นั้นที่มองผมเต็มไปด้วยความห่วงใยและอบอุ่นกว่าที่เคยทุกวัน 

…….

เช้าวันต่อมา สรุปได้ว่า ชมรมเทนนิสไปกันครบทีมมี ผมพ่วงบอส แบงค์พ่วงอาร์ม บีมพ่วงโอม ไบร์ทพ่วงเกมส์ เพียว วาย และไอ้แกงค์ผมในห้อง บาสซึ่งแน่นอนมันมันจะไปทำไมถ้าไม่มีปั๊ปไปด้วย บูมมากับนัท (นี่มันคู่ตัวละครลับชัดๆ) คุณพี่ชายเบนซ์พ่วงคุณพี่สะใภ้เบียร์ ไอ้เพียวกับไอ้วายกรูขอร้องล่ะพวกมรึงอย่าได้กันเองนะสัส รวมแล้ว 16 OMG!!!! 8 ห้อง รถ 4 คัน ตายละหวา

Game
See You Next Game

ออฟไลน์ destiny_of_b

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
@ 38th Game  – On The Way

ปัญหาก็หล่นใส่หัวผม ในฐานะโต้โผใหญ่ จริงๆแล้วไอ้เชี่ยแบงค์ควรจะต้องรับไปนะเพราะมันเป็นต้นคิด แต่ดีนะที่โลกนี้สร้างแอพพริเคชั่นสุดไฮแทคอย่างไลน์ขึ้นมา ไม่งั้นค่าโทรศัพท์บานแหง่ๆ
ผมรีบสร้างไลน์กลุ่มขึ้นมาอย่างไว แอดพวกมันทั้งหมดเข้ามาอย่างรวดเร็ว

            B-Buddy & Couple Goup

                       12.30 ต้องการรถ 4 คันใครเอาไปได้บ้าง

BOSS
ของบอสได้  12.30

Benz
ของกรูได้  12.31

Boom
ของกรูก็ได้ 12.32

Bas
ของกรูก็ได้ 12.34

Bank
ไอ้บอส เอา BMW มรึงเก็บไปเลย
เด่วกรูเอาไปเอง ไอ้เชี่ยโบ๊ท มรึงไปรถพี่มรึงเลยสัส 12.35


               12.40  สรุปมี I-Benz, I-Boom, I-Bas, I-Bank นะ

               12.41 เอาให้ชัวร์นะพวกมรึง เปลี่ยนแปลงแจ้งให้
                                             ทราบล่วงหน้า 24 ชั่วโมง OK?

               12.48 เมื่อคืนกรูดูข้อมูล หาดไก่แบ้ สวยสุด (แนบรูป)

               12.49 มีใครคัดค้านไหม

               12.50 เงียบ แปลว่าเอาหาดนี้นะ

               12.51 นี่รีสอร์ทกรูว่าโอเคสุด ราคา โอเค (แนบรูป)   

               12.55 เงียบ งั้นกรูจองแระนะ

ผมโทรไปจองห้องพักไว้ 7 ห้องกับทางรีสอร์ท เย็นนี้ต้องไปจัดการโอนเงินมัดจำ เป็นหัวเรือใหญ่ที่มันปวดหัวอย่างนี้นี่เอง ไอ้แบงค์ถึงชิ่ง....

.......

เช้าวันเดินทาง

นาฬิกาปลุกตอน 05.30 ผมงัวเงียลืมตามาด้วยสภาพที่ยังไม่อยากจะตื่น และก็หลับตาลงอีกครั้ง
“โบ๊ท ตี่นได้แล้วครับ จะ 06.00 โมงแล้ว” เสียงคุณชายปลุก ไม่พอยังเอามือมาเขย่าตัว
“ไปอาบน้ำได้แล้ว บอสเสร็จแล้วนะครับ”
“งืมมม” เสียงตอบจากลำคอ
“วันนี้ต้องไปเกาะช้างนะ” เสียงบอสยังคงไม่ยอมแพ้ที่จะปลุกผม
“อืมมมม” ในที่สุดผมก็ต้องลืมตาตื่นขึ้นมา และเข้าไปปฏิบัติภาระกิจส่วนตัวในห้องน้ำ บอสยังคงบีบยาสีฟันทิ้งไว้ให้เหมือนทุกวัน ผมเร่งมือแปรงฟัน อาบน้ำ และออกมาใส่ชุดที่เตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อคืน เก็บของใช้ส่วนสุดท้ายโยนลงกระเป๋าที่จัดเสื้อผ้าเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว แล้วเดินลงบันใดมากับไอ้บอส

ไอ้เบนซ์กับไอ้เบียร์ลงมารออยู่ข้างล่างเรียบร้อยแล้ว ข้าวของกองเป็นภูเขา เสบียงฝีมือเชฟเบียร์เช้านี้เตรียมไว้สี่กล่องสำหรับรถสี่คัน ยังมีบราวนี่กับแยมโรลอีกกล่องใหญ่ๆ เบียร์เตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อวานด้วยฝีมือชมรมคหกรรม

รถสีแดงสดยี่ห้อ Alfa Romeo รุ่น C-SUV ก็ขับเข้ามาจอดตรงหน้าบ้าน ผมเดินออกมาดูเพราะว่าไม่คุ้นตากับรถคันนี้ สุดท้าย ไอ้บูมก็เปิดประตูรถแล้วเดินลงมาพร้อมกับไอ้นัทกับในชุดสุดหล่อของพวกมัน ตามลงมาด้วย ไอ้ไบร์ทกับไอ้เกมส์ (ยังจำกันได้ใช่ไหมครับ ไอ้นัทกับไอ้เกมส์มันอยู่โรงเรียนเดียวกัน)

“ไอ้เชี่ยบูมมรึงได้รถแล้วเหรอ สัส” ผมตื่นเต้นกับรถคนหรูสีสดคนนี้ เพราะมันคือ อัลฟ่า....  ที่มันตื้อขอพ่อมันมาตั้งนานกว่าจะได้คันนี้  ผมเดินชมรถ SUV คันสวยนี้ไปรอบๆ อย่างไม่วางตา

ปี๊นๆ เสียงบีบแตร ดังเมื่อรถ Chevrolet Captiva สีขาว เลี้ยวเข้าประตูบ้านมา ไอ้แบงค์ครับ มันจอดรถเปิดประตูเดินยิ้มแป้นลงมากับไอ้อาร์มและไอ้เพียวกับไอ้วาย
“จะบีบแตรทำเชี่ยไรมรึง เด่วเค้าก็แตกตื่นกันทั้งซอย นี่เพิ่งจะหกโมงเช้าแถมเป็นวันหยุด สัส” ผมด่ามันเป็นชุด
“โทษที กรูลืม” มันเกาหัวแกร่กๆ

สักพัก Citroen C4 คันหรูสีดำก็ขับตามเข้ามาจอด ไอ้บาสเปิดประตูลงมาพร้อมกับไอ้ปั๊ป

ตอนนี้ก็เหลือแค่ไอ้บีมกับไอ้โอม ที่เมื่อคืนมันไลน์มาบอกว่าจะเอารถมาจอดที่บ้านผมแต่นี่ยังไม่โผล่เลย

“ไอ้บีมยังไม่มาอีกเหรอ” ไอ้ไบร์ทถามถึงคู่หูของมัน
“นั่นไงตายอยาก”ผมหันไปบอกไอ้ไบร์ทเมื่อเห็น Seat IBX สีน้ำเงินของไอ้บีมเลี้ยวเข้ามาในบ้าน

“ไงมรึงทำไมไม่เอา Volvo มา” ผมถามพวกมันสองคนเมื่อไอ้สองคนลงมาจากรถ
“ก็เมื่อคืนไอ้โอมมันไปนอนบ้านกรู” ไอ้บีมบอก ก็เลยเอารถกรูมา


“เด็กๆมากินข้าวกันก่อนลูก” เสียงม่าม๊าออกมาตามที่ชานบ้าน

“สวัสดีครับ ม่าม๊า” เสียงพวกมันสวัสดียกมือไหว้ ม่าม๊า

บ้านแคบไปถนัดตา เพราะทั้ง 16 คน วันนี้ม่าม๊าเตรียมข้าวต้มไว้แต่เช้า เพื่อเลี้ยงพวกมัน พวกเรานั่งกินตั้งแต่โต๊ะกินข้าวยันมาถึงห้องรับแขก แน่นอนที่สุดไอเบียร์ลูกสะใภ้คนโตเป็นลูกมือม่าม๊าตั้งแต่เช้า

หลังจากจัดการข้าวต้มปลากันเสร็จ เก็บถ้วยเก็บชามเข้าที่เข้าทางเรียบร้อย พวกเราก็มาลา ม่าม๊า กับ ป๊าที่นั่งดูทีวีอยู่ที่ห้องนั่งเล่น

“ขับรถขับลากันดีๆล่ะลูก” ป๊าบอกพวกเรา
“ถ้ากินเหล้ากัน อย่าขับรถนะลูก สัญญากับ ม๊ากันก่อน”
“ครับ” เสียงตอบแบบพร้อมเพียงกัน
“โชคดีลูก เดินทางปลอดภัยกัน” ม่าม๊าอวยพร
ออกจากบ้านไอ้เบียร์ก็แบ่งกล่องเสบียงที่เตรียมไว้ให้รถแต่ละคัน

Peugeot 4008 ของไอ้เบนซ์ ไอ้เบนซ์เป็นคนขับ มีว่าที่พี่สะใภ้ผม ไอ้เบียร์นั่งหน้า ผมกับไอ้บอส เป็นผู้โดยสาร

Alfa Romeo C-SUV ของไอ้บูม ไอ้บูมเป็นสารถี มีไอ้นัท นั่งหน้า ไอ้ไบร์ท ไอ้เกมส์ เป็น พ่วงไปกับคนนั้น

Citroen C4 ของไอ้บาส ไอ้บาสขับ ไอ้ปั๊ปนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถ ไอ้บีมกับไอ้โอม ถูกยัดไปกับรถของไอ้บาส
Chevrolet Captiva ของไอ้แบงค์ มันขับเองแน่นอนว่าไอ้อาร์มนั่งหน้า ไอ้เพียวกับไอ้วายไปกับคันนี้

รถ Peugeot 4008 ของไอ้เบนซ์เป็นเป็นรถนำขบวน เราวิ่งยาวออกมาตามถนนสุขสวัสดิ์ เลี้ยวซ้ายขึ้นวงแหวนรอบนอกเลี้ยวขวาขึ้นทางด่วนบูรพาวิถี ที่คล่อมถนนบางนา-ตลาด มาลงถนนสุขุมวิทใกล้ๆ ชลบุรี แล้วแยกเข้าถนนเลี่ยงเมืองตัดออกมาทางหลวงหมายเลข 7 กรุงเทพ-ชลบุรี ตรงยาวมาจนเกือบถึงพัทยา เลี้ยวซายขึ้นทางหลวงหมายเลข 36 มุ่งหน้าสู่ จ.ระยอง ทางหลวงเส้นนี้เป็นเส้นที่ตัดเข้ามาในแผ่นดินซึ่งใกล้กว่าเส้นสุขุมวิทที่เกือบจะเรียบชายทะเล พอเลี้ยวเข้ามาก็แวะพักที่ปั้ม ปตท เพราะคันหลังเรียกร้องขอเข้าห้องน้ำกัน

ตรึ่ง เสียงไอโฟนผมร้องเตือน

May เดินทางปลอดภัยนะคะ 09.45

                                      09.46 ขอบคุณครับ เมย์ก็ดูแลตัวเองด้วยนะครับ^^


พอยิงกระต่ายกันเสร็จก็ขับรถมุ่งหน้าสู่ระยองกัน ไอ้พวกคันหลังอยากเห็นทะเลกันแล้ว ไอ้เบนซ์จึงตัดสินใจเลี้ยวลงถนนเรียบหาดแม่รำพึง ขับเลาะชมทะเลระยอง พวกเราเปิดกระจกรับลมทะเล อากาศสดชื่น พร้อมไอเค็มจากทะเลเข้ามาในรถ บรรยากาศกำลังดี อากาศกำลังดี หาดยาวสุดลูกหูลูกตา

สุดท้ายรถทั้งสี่คันก็มาหยุดที่ร้านอาหารริมหาดแม่รำพึงร้านหนึ่ง เพราะใกล้เที่ยงแล้ว  แล้วมหกรรมการสั่งอาหารก็เริ่มขึ้น

หลังจากจัดการอาหารที่สั่งมาจนพุงกางกันหมดแล้ว ตอนนี้สารถีถูกเปลี่ยน จะได้ไม่เหนื่อยจนเกินไป คันของผม ตอนแรกผมจะขับแต่คุณก็รู้ว่า พ่อบ้านซาตานของผมจะยอมไหม? แน่นอน He ไม่ยอม สุดท้ายคุณชายก็อาสาขับเอง โดยมีผมเป็นตุ๊กตาหน้ารถ  ส่วนคุณพี่ชายผมไปนอนพักและมีพี่สะใภ้ไปคอยปรนนิบัติพัดวีอยู่
 
Alfa Romeo เปลี่ยนไอ้เกมส์ขึ้นมาครับ ไอ้ไบร์ทนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถ ส่วนไอ้บูมกับไอ้นัทมานั่งพักด้านหลัง
Citroen ไอ้โอมขึ้นมาขับไอ้บีม นั่งป้อนขนม ป้อนน้ำอยู่ข้างหน้า ไอ้บาสถอยลงมานั่งพักด้านหลังกับไอ้ปั๊ป
คันสุดท้าย Chevrolet ไอ้อาร์มเปลี่ยนมาขับแทนไอ้แบงค์ เพราะไอ้เพียวกับไอ้วายไอ้แบงค์ลงความเห็นว่ามันยังเด็กเกินไปกับการขับรถทางไกล

(สรุปเที่ยวนี้ เมะเป็นคนขับ เคะเป็นตุ๊กตาชิมิ ยกเว้นนุ้งอาร์มหนึ่งคน)
“ไม่จริง!!!” เสียงโบ๊ทโวยวาย”
“ไรท์เตอร์ ผมกับบอสเป็น โบ๊ท ตาหาก”
“เหอะๆ” เสียงบอสตวัสขึ้นสองรอดไรฟันออกมา”
“Look อย่างนายเป็น เคะ นะดีแล้ว ที่ยอมให้เพราะรักหรอกนะ ได้ทีเอาใหญ่”
“ชิส์ เสียงเปาปากไม่พอใจของโบ๊ท”
“หยุดเถียงกันในหัวช้านได้แล้ว” ไรท์เตอร์เสียงดังใส่สองคน
“ช้านจะเขียนต่อ”

รถมุ่งหน้าเลาะริมทะเลผ่าน บ้านเพ ท่าเรือที่ข้ามไปเกาะที่เค้าว่ากันว่า ไปเสม็ดเสร็จทุกราย พอเลยบ้านเพ บอสเลี้ยวรถกลับขึ้นมาถนนสุขุมวิท มุ่งหน้าจันทบุรี ถึงจันทบุรีประมาณ บ่ายโมงนิดหน่อย แวะปั๊มเติมน้ำมันรถให้เต็ม เพราะข้ามไปบนเกาะน้ำมันจะแพงกว่าอยู่บนฝั่ง หลังจากเติมพลังงานให้รถกันเรียบร้อยแล้ว  สถานที่ต่อไปที่เรามุ่งหน้าไปก็คือ ท่าเรือเฟอร์รี่ที่แหลมงอบ

Game
See You Next Game

ออฟไลน์ destiny_of_b

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0


ชี้แจง

ก่อนอื่นต้องขอโทษคนอ่านที่หายหน้าหายตาไปหลายวัน

คนเขียนกำลังประสบกับปัญหาชีวิตหน่ะครับ แฟนที่คบกันมา 5 ปี เกิดนอกใจกันขึ้นมา
เขายังเลือกคนเขียนอยู่ แต่ดูหมือนเองเขาเองก็จะมีปัญหาเรื่องการจะตัดอีกฝั่งพอสมควร
เหตุการณ์เพิ่งเกิดเมื่อวันที่ 3 เมษาที่ผ่านมา ครับ
ตอนนี้สติสตางค์คนเขียนยังไม่กลับคืน คาดว่าหลังสงกรานต์จะกลับมาเริ่มเขียนอีกครั้ง

ขออภัยคนอ่านไว้ตรงนี้ด้วยนะครับที่ล่าช้า ตอนนี้ลงตอนเท่ากับอีกเว็ปที่วงไว้แล้วนะครับ
หวังว่าทุกอย่างจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมเร็วๆ
ขอบคุณคนอ่านทุกๆท่านด้วยนะครับ^^
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-04-2014 20:09:21 โดย destiny_of_b »

ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
ช้านอยากได้เกมส์  :hao7:
ขอไปนั่ง Alfa Romeo ด้วยนะ


 :hao5: คนเขียนหายไปกลับมาก็ดราม่าเลย
สู้ๆนะ ปรับความเข้าใจกันให้เรียบร้อยนะ ตั้ง 5 ปี แล้วนอกใจเราว่ามันคงเจ็บปวดใจมากๆเลยอ่ะ
ถือว่าเป็นระยะเวลาที่นานพอสมควร ขอให้เคลียร์กันให้เรียบร้อยนะ
จะรอนิยายหลังสงกรานต์จ้า

ออฟไลน์ OJSG7

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 230
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
สู้ ๆ น่ะค่ะคนเขียน เกิดเหตุกานแบบนี้
เป็นเราก็ไม่มีกะจิตกะใจ แต่งต่อเหมือนกัน ฮ่าๆๆ

ออฟไลน์ Spelling_B

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 173
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
คนเขียนเป็นไงบ้างครับ
เป็นกำลังใจให้  ถ้าทุกอย่างแฮปปี้แล้วมาต่ออีกนะ
รออ่านเหมือนเดิม :katai4:

ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด