ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*******************************************************************
อินโทร~!!
อันเนื่องชีวิตบัดซบ เพราะเกิดมาในครอบครัวที่มีอิสตรีสามคนเป็นผู้นำ ทั้งยังครอบครองสิทธิ์ทั้งหลายทั้งมวลโดยชอบทำ ทำให้ชีวิตวัยยี่สิบเอ็ดของผมมีแต่ความอับเฉามาเยือนเป็นระยะๆ
ก่อนอื่น กระผมขออนุญาตแนะนำบรรดาสามหญิงโฉด กับอีกหนึ่งลูกกระจ๊อกที่เป็นเบ๊วันยังค่ำ
เริ่มต้นที่หัวหน้าครอบครัว คุณแม่วันดี หญิงแกร่งสู้ชีวิต หุ่นขาวร่างอวบ วัยห้าสิบหกปี เริ่มต้นหาเลี้ยงลูกสามคนด้วยการขายข้าวแกงหน้าบ้าน ซึ่งเป็นห้องแถวไม้สองชั้นเก่าๆ แถวแยกคลองเตย (ได้ข่าวผัวตายเพราะเหล้าตอนลูกชายอายุได้สามเดือน เห่อะๆ)
ต่อมา รองหัวหน้า พี่หนึ่ง หญิงห้าวผัวทิ้ง(หรือทิ้งผัวอันนี้ไม่แน่ใจ จะถามก็กลัวตายไวก่อนวัยอันควร) อายุสามสิบปี หนึ่งในผู้นิยมลัทธิสตรีเป็นใหญ่
ตบด้วยเลียขา เอ้ย เลขา พี่สอง สาวหวาน หน้าหมวยอินเตอร์ (คาดว่าได้เชื้อพ่อมาเยอะ) ยี่สิบเจ็ดปีเศษ แต่ชอบตั๊วะคนอื่นว่ายี่สิบต้นๆ (และก็มีคนเชื่อครับ!)
ตบท้ายลูกชายคนเล็กน้องน้อยของบ้าน นามนายสาม(แม่ครับ แม่ตั้งชื่อลูกได้เพราะมาก) หนุ่มน้อยไร้ปากไร้เสียง เด็กปีสามคณะมนุษย์ หุ่นแมน หน้าเหียก สูงร้อยเจ็ดสิบแปด หาความดูดีไม่ได้ในหมู่โจร ถ้าไม่ติดที่ได้ขาวนะมึง มีหวังโสดไปทั้งชาติ...*เศร้า*
สิ้นสุดการแนะนำตัวอย่างคร่าวๆ ต่อไปจะเป็นบันทึกนาทีชีวิต ที่โคตรแสนจะอัปปรี เรื่องมันเริ่มจากเพื่อนสนิทที่มีไม่มากของผมคนหนึ่ง เข้ามาทัก
“สาม” เป้เข้ามาตบบ่าทัก แล้วนั่งลงบนพื้นหญ้าข้างๆ ผมหยุดดีดกีต้าหันไปมองมันหน่อยนึง จากนั้นก็กลับมานั่งเกากีต้าต่อเบาๆ
“มึงจะไม่ถามกูหน่อยเหรอ?” น้ำเสียงมันออกแนวงอนเล็กน้อย ผมถอนใจ
“มีอะไรก็พูดมา ทำไมต้องให้ถามวะ” อัธยาศัยผมมันน้อยกว่าครึ่งครับ และจะด้วยเหตุผลนี้ด้วยหรือเปล่าไม่แน่ใจ ทำให้ผมดูหน้ากลัวซะจน ไม่ค่อยมีใครอยากคบหาสมาคม (โดยเฉพาะกลุ่มรุ่นน้องที่ถูกผมรับน้องไปหมาดๆ เมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว เจอหน้ากันทีนี่ก้มหน้าตัวสั่นหงั่กๆ เป็นแถว)
“สัดสาม กูเรียกร้องความสนใจมึงง่ะ หัดทำความเข้าใจหนึ่งในเพื่อนน้อยนิดของมึงหน่อย” มันขมวดคิ้วบอก พลางแย้งกีต้าไปจากตักผม พอโดนแย้งตัวฆ่าเวลาไป ผมก็นิ่วหน้าหงิก ส่ายหัว แล้วหงายหลังเอาหน้าสู้ฟ้าแม่ง
“ก็ให้พูดเสือกไม่พูด” ผมว่า
“เอ๊าไอ้ห่า เออ...ปรึกษาไรหน่อย”
“เรื่อง?” ผมเหลือบมองมันแล้วเลิกคิ้ว ให้มันรู้ว่ากูสนใจมึงแล้วนะ
“กูชอบฝน” หัดเกริ่นเรื่องก่อนก็ได้นะเพื่อนรัก กูไม่รีบหรอก แล้วฝนที่ว่าก็ลูกรหัสผมอ่ะ หน้าตาสวย แต่ข่าวคาวมีทุกวัน ผมไม่รู้ว่าเรื่องจริงหรือแค่ข่าวมั่ว เพราะส่วนตัวเป็นพวกไม่ชอบเอาตัวเองไปข้องแวะกับเรื่องชาวบ้าน แค่เรื่องตัวเองก็แทบจะไม่รอดแล้ว
“ไปไงมาไง” ถามด้วยความสงสัย แต่ไม่แปลกใจ เพราะไอ้เป้เป็นพวกหลงคนง่ายครับ แล้วก็เบื่อง่ายพอกัน เดือนหนึ่งถ้าจีบใครติดไม่พ้นอาทิตย์มันเลิกเห่อและ
“ก็ไม่ไง กูแค่คิดว่าน้องเขาน่ารักดีตอนไปรับน้องที่หัวหิน” มันบอกยิ้มๆ เป้มันหล่อนะครับ เวลายิ้มมันจะมีลักยิ้มบุ๋มๆ ข้างหนึ่งด้วย เวลามันเผลอมันชอบแอบมองบ่อยๆ
“จะให้กูช่วย?” ผมพูดเองก็ส่ายหัวเอง แค่ผมเฉียดไปใกล้ลูกสาวคนนี้ของผมก็สะดุ้งน้ำตาคลอไปหลบหลังพี่รหัสแล้วอ่ะครับ จะให้ช่วยนี่เลิกหวังไปได้เลย
“กูไม่ได้ให้มึงช่วยแน่ะนำหรอกน่า แต่กูจะให้มึงช่วยกันไอ้เดย์ที่ตอนนี้ทำตัวติดกับน้องเขายิ่งกว่าขี้ปลาทองต่างหาก”
“เดย์?...” ผมกระดกตัวขึ้นมาทำหน้านึก แล้วหันหน้าไปหาเป้ “เดย์ เด็กวิศวะปีสาม?”
“เออ”
“มึงจะบ้าเหรอ!” ผมตวาดมันทันที เหตุผลที่รู้กันดีในหมู่เพื่อนอยู่แล้วว่าไอ้เหี้ยนี่เคยตีท้ายครัวผม จนต้องฟาดปากเข้าโรงบาลมาแล้วครั้งหนึ่ง “มึงจะให้กูฟาดกับมันอีกหรือไง คิดไปได้นะมึง”
“ก็ทำนองนั้น” เป้ยักไหล่ ไอ้เพื่อนเหี้ย!!
“K เหอะครับ ไม่เอาด้วยหรอก ถ้ากูมีเรื่องอีกคราวนี้กูได้ถูกเชิญออกจากมหาลัยแน่” โดนฑัณบนอยู่ครับ เพราะหน้าผมมันเรียกหาตีนบ่อยเกิ๊น
“ก็อย่าให้มีถึงขั้นนั้นดิวะ แค่มึงหาเรื่องอะไรก็ได้ไปกันมันออกจากน้องฝนให้กูที ขอร้องล่ะว่ะ เพื่อนคนอื่นมันไม่มีใครกล้าเลย นอกจากมึงที่เคยไปฟาดปากกับมันมานั่นแหละ” เป้พูดเชิงขอร้อง หน้าละห้อยเหมือนหมาหิว จริงๆ ก็อย่างที่มันพูดอ่ะครับ มหาลัยผม คนที่กล้ามีเรื่องกับคณะวิศวะแทบไม่มีเลย เพราะคณะนี้แม่งเถื่อนเหี้ย แต่ละคนก็ขาโหดเรียกพ่อ ถ้าคิดจะหืออนาคตคงจบไม่สวย แต่ผมเสือกเป็นหนึ่งรายที่ความหึงหวงมันบังอนาคตซะมิด ยังดีที่ครั้งนั้นมันเล่นกันแบบแฟร์ๆ ไม่หมาหมู่ ไม่งั้นคงได้เป็นสมาชิกห้องดับจิตมากกว่าห้องผู้ป่วยรวมแน่
“ไม่เอาเว้ย” ผมปฎิเสธ
“ถ้ามึงไม่ช่วย กูจะเอาเรื่องมึงเล่นพนันบอล จนเป็นหนี้เขาไปฟ้องแม่กับพี่สาวมึง” เหยด! ถึงตายเลยนะเห้ย!!
อันนี้ต้องเรียกว่าความผิดพลาดของลูกผู้ชายนะ แบบว่าทีมรักทีมโปรดจะฟาดแข้งกับทีมเกลียด หน้ามืดจัด เลยโบ๊ะเข้าไปเสียหมื่นนึง พอตื่นเช้าขึ้นมา ความล่มจมก็มาเยือนหน้าบ้าน และหนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ป๋าไอ้เป้มันเองครับ ป๋าเขาน่ารัก บอกให้ผมค่อยๆ ทยอยจ่ายเป็นรายเดือนก็ได้ไม่คิดดอก แฮ่ๆ
ผมนิ่วหน้า ตบกะโหลกเป้ไปทีด้วยความหมั่นไส้ “ถ้าไม่ได้เรื่อง ไม่เกี่ยวกับกูนะเว้ย”
อันนี้มีคนฝากมาลงอีกที ฉะนั้นจึงไม่เกี่ยวกับอิคนเขียนนะเคอะ
เพราะเท่าที่ทราบ ของตัวเองยังไม่จบสักเรื่อง 
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
