อ่านเรื่องนี้จบแล้วค่าาา บอกเลยว่าหลังจากอ่านจบแล้วขอพูดก่อนเลยว่า
โหยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย (ลากแบบยาวๆๆ ๆๆไป)
ขอเริ่มที่ข้าวพองก่อนนะคะ คือ ข้าวพองเป็นคนที่โกรธนางนานๆไม่ลงสักที
นี่สารภาพนะคะว่าโกรธข้าวพองแรงมากในบางบรรทัด พอบรรทัดต่อมา เอ่อะ!
ความโกรธนี่ลดลงจนทะลุศูนย์ไปเลยล่ะค่ะ ที่ไม่พอใจนางก็แค่ที่นางว่าเกียเรื่องลูกฝรั่ง,เมียเช่า
คือโดยส่วนตัวมันสะเทือนใจเกินไปค่ะ แล้วบางทีก็สับสนกับข้าวพองมากกกความรู้สึกนี่วกไปวนมาเลยค่ะ
แบบโอ๊ยฟินๆพองขี้อ้อนแต่แปป เฮ้ย! เปลี่ยนอารมณ์และ ตามนางไม่เคยทันเลยข้าวพอง
ต่อมาที่เกียยยยย (ลากยาววว) นี่ทีมนางมากทีมนางแบบจัดเต็มเลยค่ะ
อ่านแล้วเกียแบบ หูยยยยย กร้ากก นี่จะพูดไม่เป็นภาษาอยู่แล้ว แบบกรี๊ดคนนี้จรุงงง อะไรแบบนี้ค่ะ
สารภาพเลยนะคะอ่านไปนี่เล่นบทเป็นเกียคิดแทนนางตลอด
แต่คิดเฉพาะเวลาที่นางอยู่กับพองนะคะแบบมาคิดเรื่องความรู้สึกของนางอ่ะค่ะ
บอกเลยว่าถ้าเป็นตัวเองไม่มีทางที่จะอดทนกับคนแบบพองได้แน่ ! ข้าน้อยคาราวะท่านเกียสามจอก *คำนับงามอีกสามที
แล้วมาอีกคนก็ชอบป๋อม คือมาแบบนิ่งๆแล้วก็ให้คำปรึกษา แถมเตือนสติพองด้วย ชอบมากกกกกก ดีใจมากที่ป๋อมไม่ตาย
แป๋ม ตอนแรกก็ช็อคเหมือนกันนะคะ , ทำไมแป๋มต้องตายอะไรแบบนี้ไม่คาดคิดด้วยอ่ะ
ไม่คิดว่าฝ่ายดีจะมามีคนตายไงคะ (คิดงี้คงโลกสวยไปหน่อย)
เออแล้วมาตอนแมรี่อีก คือแบบ เห้ยยย ! สารภาพว่าอ่านประโยคนั้นสามรอบ
ที่บอกว่า "ตัดขั้วหัวใจ"
ประโยคนี้มาแบบไม่มีกรรมด้วย งง มึน
นี่ก็กลัวเป็นคุณเพียงด้วยแต่ประโยคต่อมาก็มีชื่อคุณเพียงปรากฏ แล้วอีคนร้ายก็อยู่ครบ
กลับไปอ่านประโยคเดิมอีกสองรอบ ถึงได้ยอมรับจบเลยยยคนดีๆตายไปอีกคน
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวสืบสวนที่ไม่เหมาะกับตัวเองมากๆ เพราะรู้ตัวว่าเวลาอ่านนิยาย เป็นคนอ่านที่โง่ๆ อินๆ ไปกับนิยาย
เรียกว่าอ่านแบบไร้สมองก็ได้ค่ะอาศัยแค่อ่านแล้วอินอย่างเดียว พอมาเจอเรื่องนี้
โอยยย กลิ่นความรู้ กลิ่นการสืบสวบ กลิ่นเงื่อนงำ แทบลมจับค่ะ
รู้สึกว่าต้องไปเริ่มอ่านใหม่นะต้องตามเกมคนเขียนให้ทันนะ (นิสัยชอบเอาชนะ)
แต่ตัวขี้เกียจก็บอกว่า ช่างเหอะอ่านมาถึงนี่ละเดี๋ยวก็รู้เองเหมือนชื่อเรื่องจะสร้างขึ้นมาเพื่อบอกคนอ่านว่า
"มึงไม่ต้องคิดหรอกเดี๋ยวมึงก็จะรู้เอง" สุดท้ายก็เลย อ่านแบบโง่ๆต่อปายยย 55
มาถึงตอนสุดท้ายแล้วคือใจหายมากค่ะแบบก็ยังอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ รอโมเม้นหวานๆ
ก็เหมือนจะหวานๆไปเรื่อยๆนะคะ จนมาถึงบรรทัดสุดท้ายอ่ะค่ะ
บอกรักกันแล้วก็จบ จบ จบบ บบ !
อาการนี้เลยค่ะ แล้วก็นะไม่ใช่สิพองไม่ได้บอก เกียบอกเอง คนเดียว!
ข้าวพองอารมณ์เสมอต้นเสมอปลายจนจบ เฮ้อออ แต่ยังไงก็รักเรื่องนี้นะคะ
ปอลอ,นี่เม้นจัดเต็มไปรึเปล่าเอ๊ะ? นิยายจบอารมณ์ไม่จบค่าาา
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
