หัวข้อ: “Someday We'll Know”

[dekying kukkig]

   อื้ยๆๆๆ นังงูพิษนิรมล งานนี้น่าสงสารพี่ชายข้าวพองเหมือนกันนะนี่ ได้เมียน่ากลัว
หรือว่าที่แอบเข้าไปที่ ร.ร ฆ่าแป๋ม คือนิรมล #จบประเด็นนี้ยังหื้ออ??ก็มันยังคาใจว่าทำไมเสื้อไอรีนหายไปอ่ะ

ส่วนตอนนี้  ข้าวพองปกป้องเกียแน่ๆๆๆ เพราะไม่อยากให้เกียถูกทำร้าย รักเกียแล้วแน่ๆๆๆๆๆๆๆ
ยอมโง่ เพราะต้องการปกป้องคนรัก อุกีซซซซซ    (จะเอาเศร้าก็ไม่ไหวจะอยากฟิน )
แต่ก็เหมือนจะแลกกับความสงสารไทนี่ โดยการที่ให้ไทนี่เป็นคนยิงตัวเอง (หรือเปล่า)
ยอมแลกกับความไว้ใจในตัวเพื่อนแบบนี้คงไม่ใช่หรอกมั้ง เน๊อะ 

คราวนี้มันต้องมีเฉลยตอนต่อไปแน่ๆ ใช่ไม๊ ว่าอะไรที่ข้าวพองมีอยู่ในตัวเอง จะเป็นเพชร หรือเป็นอะไร 
ยังคงสงสัย 
แล้วจะมีฉาก ประมาณเลือดข้าวพองต้องใช้เลือดของเกียมาเสริมช่วย ไรงี้อ่ะ มีป่ะ
(คิดแบบนิยายๆ ได้ตลาดมาก  )

ส่วนที่คนเขียนเก็บกด.....เอิ่มมมม........."ที" ทำไรไว้ป่ะ ทำให้คนเขียนเป็นเยี่ยงนี้ได้

  และ  JiveTea

อ๊าว!!!!.เนื้อเรื่องเปลี่ยน งั้น..ขอแก้ไขจากที่อ่านครั้งแรกนึกว่าข้าวพองต้องการให้ไทนี่ยิงตัวเอง.........งั้นแบบนี้ ก็นะ สาสมกับไทนี่ แระ

[nolirin]

ข้าวพอง...... คนเราเจ็บไม่จำก็เยอะ

[jiki]

ตอนที่31 อ่า....จุดเปลี่ยนของเรื่องอยู่ที่ตรงนี้นี่เอง  คีย์คือ ไทนี่

ตอนที่32 นี่เฉลยแล้วสินะ นี่ไทนี่ร้ายขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ตอนแรกคิดว่าเป็นแค่นกต่อเฉยๆนะ แต่นี่มันหัวโจกแล้วเนี่ย!

ตอนที่33 อ้าว ตายแล้ว ไทนนี่ตายแล้ว ทำไมอ่ะ มันต้องอยู่นานๆหน่อยจิ เฮ้ย ฟื้นๆๆๆ//ตบหน้าๆๆ  จะเอาไทนี่อ่ะ

[mystery Y]

ไทนี่ตายง่ายจังวุ้ย!

[aehJTS]

"ไม่ได้ลังเลที่จะลงมือกับป๋อม" ยังคาใจอยู่นะว่าป๋อมตายไหม
ถึงตอนนี้ก็รู้สึกสงสารไทนี่นะ แต่ยังสงสารไม่สุดเพราะไม่แน่ใจว่าไทนี่รั่นไกรทำไมตั้งใจยิงพองเหรอ
รอลุ่นกันต่อไป

  คะ

[Solar cell]

ใกล้จบแร่ะ คดีคลี่คลายไปเยอะแยะ คนผิดเปิดเผยตัวออกมาเกือบหมดแล้ว
ตอนนี้เหลือแค่ปมปริศนาข้อเดียวคือ
เพชรอยู่ที่ไหน และเมื่อไหร่ที่จะนำส่งเจ้าของที่แท้จริง จากนั้นเรื่องก็จบ

แต่..........เดียวก่อน

แล้วเกียร์กะน้องพองของเดี๊ยนล่ะคะ
พี่มันฝากรักมาตลอดทั้งเรื่องเดี๋ยวหยอดเดี๋ยวหยิกตลอด ๆ  แต่ดูเหมือนน้องมันแค่จะเริ่มชอบ ๆ พี่มันเอง
หรือว่าเรื่องนี้จะมีภาค 2 
ตอนที่น้องโตแล้วจบไฮสคูลจากเมืองไทยแล้วไปเรียนต่อที่อังกฤษ
 และพี่มันคงกลับไปทำงานที่อังกฤษเช่นกัน

ประเด็นคือ
ตอนนั้นน้องเกิน 18 แล้ว พี่หม่ำน้องได้แล้วใช่มั้ย
กรี๊ดดดดดดดดดดด จะรอตอนนั้นน๊า

Jiveteaขอภาค 2 ได้มั้ยยยยยยยย
คือทดแทน ภาคแรกที่ไม่มีฉากหวานให้คนอ่านได้ฟิน
ภาค 2 ขอแบบพิเศษไม่มีการเสียเนื้อขอแค่เสียเลือดอย่างเดียวได้มั้ย
พลีสสสสสสสสสสส

[malula]

ข้าวพองได้เรียนรู้อะไรบ้างหรือยัง
อย่างไทนี่ไม่เรียกว่าเพื่อนหรอก
เขาวางยาเรา ฆ่าเพื่อนเรา ทำร้ายเรา
นี่คือผู้ร้ายแฝงตัวเข้ามาตีสนิทเพื่อวัตถุประสงค์อะไรก็ตาม
แม้แต่พี่สะใภ้ยังเป็นสายโจร อันตรายรอบตัวจริง ๆ

[B52]

จะจริงจะหลอกกันอย่างไรก็รอดูตอนต่อไปอีก

[MiSS-U]

เอิ่ม ไทนี่ตายแล้วใช่มั้ยเนี่ย  สมน้ำหน้าเนอะ 

บวกเป็ด

 

[lizzii]

สรุปคือ คนใกล้ตัวยังไว้ใจไม่ได้
กระทั้งนิรมล เห้ออออ

[pahpai]

ไปอีกแล้วหนึ่ง เหลือพี่สะใภ้หนอนบ่อนไส้อีกหนึ่ง

รอตอนต่อไป

[sukie_moo]

ข้าวพองแย่งปืนไทนี่ ไทนี่ตกใจเลยลั่นไกไปถูกไหล่ข้าวพอง
พวกตำรวจเลยระดมยิงไทนี่ตายใช่ม่ะ  เฮ้อ!!

[eaey]

จนป๋อมกับแป๋มเป็นไปแล้ว

ข้าวพองยังเห็นมันเป็นเพื่อนอีกเหรอ

ทีเกียทำให้ทุกอย่าง

หงุดหงิดข้าวพอง

[mayuree]

แม่และพี่สาวตายไปไม่พอใช่ไหม ต้องลากใครไปตายด้วยอีกถึงจะพอ ใจคอไม่คิดจะช่วยพ่อช่วยพี่สักนิดเลยรึไง แย่จริงๆ

[bluesky]

ลุ้นตลอด ...
แต่ว่าใครเป็นคนซ่อนเพชรไว้แม้แต่คุณพี่สะใภ้ก็หาไม่เจอ

[Gohan]

เริ่มขมวดปมเข้ามาเรื่อยๆ แล้ว คนร้ายก็ทยอย Grand opening กันอย่างอลังการ
ขัดใจกับข้าวพอง เอาปืนจ่อหัวขนาดนั้น ยังใจดีได้อีก เฮ้อ เป็นไงล่ะ 
เรื่องนี้หลายศพจริง และดูท่าจะมีอีกหลายศพตามมา
รอดูความร้ายกาจและธาตุแท้ของนิรมล หอกข้างแคร่เล่มนี้ พี่เพียงจะจัดการยังไงกัน

ขอบคุณสองหนุ่มครับ

[Yร้าย]

อ่านมาด้วยความตื่นเต้นเร้าใจมาตลอด......
แต่ป้าเป็นคนโหดโคตรเลือดเย็น..เอิ๊กๆๆๆๆ
ใครจะเป็นจะตายเราไม่แคร์ขอแค่.......
คุณพี่เกียกะน้องข้าวพองมีหวานกันบ้างนะลูกนะ....
กรี๊ดดด... โดนแฟนคลับหนูแป๋มกะน้องป๋อมจัดหนัก..55..

[fangkao]

ข้าวพอง กำลังก้าวข้ามบททดสอบของชีวิตแล้วสินะ บางครั้งความไว้ใจให้อภัยมันก็ทำให้เราเจ็บปวดนะจ๊ะ เอ๊ะ เหมือนพูดเองงงเอง 555 ไทนี่เลือดเย็นเกินกว่าจะเป็นเพื่อนได้นะ สุดท้ายเราก็ยังสงสารไทนี่อยู่ดี ฮือๆๆๆๆ
ปล  "Never accept an apology from someone who just sucker punched you." อย่ารับคำขอโทษจากคนที่ลอบกัดคุณ  By กิ๊บส์ NCIS จำไว้นะข้าวพอง

[gayraygirl]

พองจ๋ากว่าจะคิดได้ก็เกือบไปแล้วนะนั่น 

[Love U All]

ไทนี่   สมควรอ่ะ  ไม่คู่ควรกับคำว่าน่าสงสารเลยสักนิด
จากเหตุการณ์นี้ คงทำให้ข้าวพองเรียนรู้นะว่าโลกความเป็นจริงมันโหดร้ายแค่ไหน
ทุกคนก็ล้วนแต่ทำเพื่อผลประโยชน์ตัวเองทั้งนั้น ยิ่งใกล้จบยิ่งตื่นเต้นและชวนลุ้นมากมาย
แล้วใครจะเป็นผู้โชคร้ายคนต่อไปถัดจากไทนี่กันนะ

[uknowvry]

หนังแอคชั่นนะเรื่องนี้

[MyTeaMeJive]

ตอนที่ 34

มโหธร และอัคราไม่รอให้รถจอดสนิทก็เปิดประตูและก้าวลงจากรถ ก้าวตรงไปที่ห้องฉุกเฉิน พบเกีย แอนดรูว์ และแมรี่ รวมถึงครอบครัวของป๋อม
ใจที่ร้อนรนลดลงมาอยู่ในระดับอุ่น
“เป็นยังไงกันบ้าง”
แอนดรูว์พยักหน้า เกี่ยงให้เกียเป็นคนรายงาน
“ทั้ง 2 คนยังไม่ฟื้น ข้าวพองโดนยิงที่ไหล่ ส่วนป๋อมโดนทุบและตีเข้าจุดสำคัญหลังศีรษะ โดยรวมอาการป๋อมหนักกว่าข้าวพองครับ”

เกียรู้ดีว่าในใจของคนเป็นพ่อแม่ ย่อมเห็นว่าอาการบาดเจ็บของลูกชายตัวเองรุนแรงจนไม่สามารถรอได้ การรายงานอาการบาดเจ็บแบบนี้อาจทำให้อัคราไม่พอใจมากก็ได้
แต่เกียคิดผิด
อัคราส่งเสียงรับทราบแล้วเดินนำลูกชายคนโตไปหาพ่อแม่ของป๋อม
“ผมเสียใจและขอโทษที่เป็นต้นเหตุให้คุณต้องสูญเสียลูกสาว และทำให้ลูกชายได้รับบาดเจ็บหนักในครั้งนี้”
มโหธรยกมือไหว้พ่อแม่ของคู่แฝด  “ขอโทษครับ”

มารยาทแบบเอเชียที่แอนดรูว์และแมรี่ไม่มีวันเข้าใจ
ทั้งยิ่งไม่เข้าใจเมื่อแม่ของป๋อมและแป๋มร้องไห้หนักขึ้นขณะที่กอดมโหธรไว้แน่น
พ่อของป๋อมแป๋มบอกกับอัครา “เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา ไม่เคยบอกว่ามีใครคิดร้ายพวกเขาอยู่ เรารู้แต่เพียงว่าลูกไปเรียนแล้วก็กลับบ้าน เขาเป็นแค่เด็กรักเรียนคู่หนึ่งไม่เคยเห็นว่าจะไปมีเรื่องกับใครที่ไหน จนถึงวันที่เราเสียแป๋มไปก็ได้แต่คิดว่า ทำไมผู้หญิงคนนั้นต้องฆ่าแป๋ม มาถึงวันนี้ก็ยิ่งไม่เข้าใจว่าเขาจะพยายามลักพาตัวเด็กๆ ไปทำไม และทำไมป๋อมถึงถูกทำร้าย”

มโหธรหันไปเรียกเกียให้เข้ามาช่วยอธิบายให้พ่อกับแม่ของป๋อมแป๋มฟัง
แน่นอนว่า บางอย่างบอกได้บางอย่างบอกไม่ได้
เมื่อฟังเรื่องจากเกีย แม่ก็พูดขึ้น

“แม่ถามป๋อม ว่าเรื่องมันร้ายแรงถึงขนาดที่พ่อของข้าวพองเขาต้องส่งตำรวจหญิงมาคุ้มกันป๋อมเชียวหรือ” แม่หมายถึงแมรี่ “มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่ป๋อมก็บอกว่าไม่มีอะไร เพิ่งรู้นี่แหละว่าแมรี่มาตรวจคอมพิวเตอร์ของแป๋ม”
เกียพยักหน้า “ป๋อมรักครอบครัวของเขามาก และอยากจัดการกับคนที่ฆ่าน้องสาวของเขาด้วยตัวเอง ถ้าคุณรู้ว่าเขากำลังทำอะไรเขาจะถูกห้ามแน่นอน” ทั้งพ่อและแม่พยักหน้าทันที “ส่วนที่เขาถูกทำร้ายก็เพราะเชื่อว่าจะต้องมีใครที่เห็นเหตุการณ์โทรไปแจ้งความ และตำรวจจะตามรถคันนั้นไปช่วยข้าวพอง”
“แต่ป๋อมอาจตายก็ได้” อัคราพูดขึ้น

แอนดรูว์เป็นคนตอบ “แต่เขาได้แก้แค้น”

พ่อและแม่สะอื้น “ทั้งที่อาจทำให้พ่อกับแม่ต้องเสียลูกไปทั้งคู่” พ่อหันมาหาเกีย “คุณรู้ทุกเรื่อง”
“ครับ และผมเตือนเขาแล้วว่า ผมมีหน้าที่คุ้มครองข้าวพอง ส่วนเขามีหน้าที่ทำความฝันของแป๋มให้เป็นความจริง”

พ่อพยักหน้ายอมรับว่าที่เกียพูดมาคือความจริง “แต่มันก็ยังทำ ป๋อมมันเป็นอย่างนั้นแหละ หน้ามันยิ้มแต่ใจมันแค้น”
อัคราบอก “ผมจะย้ายทั้งคู่กลับไปโรงพยาบาลในกรุงเทพฯ ขอให้คุณวางใจ เราจะดูแลป๋อมอย่างเต็มที่”
“ข้าวพองเองก็อาการไม่ดีเลย” พ่อบอก
“ครับ” อัคราตอบรับแล้วเงียบไปอึดใจ “เรื่องของข้าวพองยังมีสิ่งที่ต้องจัดการอีกหลายเรื่อง และโรงพยาบาลต่างจังหวัดก็ไม่ปลอดภัยสำหรับข้าวพอง”
“ยังมีคนร้ายอีกหรือคะ” แม่ถาม
“ครับ” เกียบอก

*-*

ข้าวพองเห็นแม่กับพี่เพชร
แม่คนสวยนั่งอยู่ในร้านเพชรร้านนั้น ท่ามกลางเครื่องเพชรที่แม่รัก
“ข้าวพอง นี่มาดูสิ เครื่องเพชรชุดนี้สวยไหม” แม่อวดสายสร้อยที่มีเพชรเม็ดใหญ่ “ชอบไหมข้าวพอง”
“ก็ชอบนะ แม่เอามาขายหรือ”
แม่ยิ้มหวาน “เปล่า”

ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวหมุนแรง ข้าวพองลืมตาขึ้นมาอีกครั้งในห้องสีขาว มีเสียงพ่อกับแม่ทะเลาะกันดังลั่นห้อง
“คุณจะบ้าหรือเปล่า ทำอย่างนั้นมันเท่ากับฆ่าข้าวพองชัดๆ”
“คุณน่ะแหละบ้า ชั้นเป็นแม่นะ จะคิดฆ่าลูกได้ยังไง”
ขณะที่ได้ยินเสียงพ่อกับแม่ทะเลาะกัน ข้าวพองรู้สึกถึงมืออุ่นๆ ของพี่เพียง และพี่เพชรที่นั่งร้องไห้อยู่ข้างเตียง
“พี่จะไม่ยอมให้ใครทำร้ายแก”
“ทำไมพ่อกับแม่ทะเลาะกัน” ข้าวพองถาม
พี่เพชรเช็ดน้ำตา ก่อนก้มลงหอมแก้มน้องชายคนเล็ก “มันไม่สำคัญเท่ากับต่อไปแกต้องดูแลตัวเองให้มากกว่าเดิม”

ข้าวพองยังรู้สึกถึงหยาดน้ำตาจากแก้มของพี่เพชร เมื่อภาพทุกอย่างจางหาย ข้าวพองนั่งอยู่ในห้องกว้างสีขาว เก้าอี้สีขาว ที่นั่งอยู่ข้างๆ ซ้ายขวาคือแม่กับพี่เพชร
“แม่....พี่เพชร....”
ทั้ง 2 คนหันมายิ้มให้
“ทำไม 2 คนทิ้งพองไปนานนัก.....”
...
...

เมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้งข้าวพองยังคงมองเห็นผนังห้องสีขาว แต่คนที่อยู่ข้างๆ ไม่ใช่แม่กับพี่เพชร แต่เป็นพี่เพียง
“ไง ไอ้ตัวเล็ก”
ข้าวพองมองไปรอบๆ “แม่กับพี่เพชรล่ะ”
มโหธรวางมือลงบนหน้าผากของน้องชายคนเล็ก ยิ้มเศร้า “เรากำลังจะไปลอนดอนกัน”

ข้าวพองพยักหน้า รับรู้ได้ว่า แม่กับพี่เพชรมาอยู่ด้วยในความฝัน ส่วนภายในห้องนี้มีแต่พี่เพียงที่อยู่ด้วยตลอดเวลา

“ป๋อมเป็นไงบ้าง”
“ไม่เป็นไรแล้ว พรุ่งนี้ฉันคงจะพอเอาแกใส่รถเข็นไปหาได้”
“พ่อของไทนี่ หว่อง กับเพื่อนของเขาใช้ปืนจี้พองกับป๋อมมาจากร้านอาหาร แต่ระหว่างทางป๋อมมันพูดไม่หยุด เขาก็เลยลากมันลงไปทุบ”
มโหธรพยักหน้า
ข้าวพองเล่าต่อด้วยน้ำเสียงแหบแห้งอ่อนแรง “พองบอกว่า อยากได้อะไรให้ถามพี่เพียง ไทนี่บอกว่า เขาไม่มีทางเลือก”
“เราทุกคนมีทางเลือกเสมอ พี่ผิดเองที่เลือกที่จะเป็นฝ่ายรอจนทำให้เกิดเรื่องร้ายขึ้น”

....ส่วนหนึ่งของการรอ ก็คือการที่ไม่อยากต้องสูญเสียน้องชายไปอีกคน...

“แล้วไทนี่กับพ่อของเขาล่ะ” ข้าวพองถาม
เมื่อมโหธรส่ายหน้าเป็นคำตอบ น้ำตาก็ไหลออกมาเงียบๆ พี่ชายก้มลงจูบที่หน้าผาก
....เหมือนที่แม่เคยทำเวลาที่เราร้องไห้....
“ไทนี่จะเอาเพชร”
“พี่รู้แล้ว”
ข้าวพองมองไปรอบห้อง รับรู้ว่าใครคนหนึ่งไม่อยู่ แล้วหลับตาลงอีกครั้ง

*-*

การทำงานกับตำรวจไทยยังคงยากเหมือนเคย ต่อให้มีแอนดรูว์มาแสดงตัวว่ายังเป็นตำรวจที่อยู่ในราชการ แต่การที่ไอรีนเป็นผู้ต้องหาในคดีฆาตกรรมหลบหนีออกไปได้ มันก็ไม่เกี่ยวข้องกับตำรวจอังกฤษอยู่ดี
ใช่!
ไอรีนหลบหนีออกมาได้!
ในวันเดียวกับที่มีการลักพาตัวข้าวพอง!
วันเดียวกับที่ทุกคนกำลังวุ่นวายและทิ้งนิรมลไว้ที่บ้านเพียงลำพัง!
และนี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ!

งานส่วนที่เป็นความเกี่ยวข้องระหว่างหญิงสาว 2 คนนี้ เป็นการตั้งข้อสงสัยที่ปราศจากหลักฐานสนับสนุนอย่างสิ้นเชิง
สิ่งเดียวที่แน่ใจก็คือ ไทนี่กับพ่อของเขาต้องมีผู้บงการให้มาเอาเพชร
แต่จะเป็นผู้หญิง 2 คนที่มาฝังตัวอยู่กับครอบครัวนี้นานแล้วหรือไม่
ไม่มีหลักฐานอะไรเลย
เกียนึกออกแต่รอยยิ้มเยาะ และท่าทีไม่ชอบกันระหว่าง ไทนี่ ไอรีน และนิรมลเท่านั้น

ในระหว่างรอดูอาการของข้าวพองที่โรงพยาบาล มโหธรได้รับโทรศัพท์จากธนาคารเพื่อแจ้งว่านิรมลไปติดต่อขอเปิดเซฟ ชายหนุ่มจึงปฏิเสธในทันที
ขณะที่เกียติดต่อไปที่เรือนจำที่ฝากขังไอรีนอยู่ ทางเรือนจำยอมรับว่านักโทษหลบหนี และกำลังอยู่ในระหว่างติดตาม

สิ่งที่ต้องทำคือการหยั่งให้ถึงเบื้องหลังของทั้ง 2 คน

อัครากำชับให้มโหธรกับแมรี่อยู่เฝ้าข้าวพอง และป๋อม ส่วนตัวเอง เกียและแอนดรูว์ กลับมากรุงเทพฯ เพื่อตรวจสอบทรัพย์สิน ทั้งที่บ้านและที่ธนาคาร พร้อมไปกับสั่งยามรักษาความปลอดภัยของบ้านทั้ง 3 หลังเพิ่มการเฝ้าระวัง
“ดีที่เกียบอกให้เราเปลี่ยนรหัสเซฟทั้งหมด”

การป้องกันเริ่มขึ้นตั้งแต่เกียเข้ามารับงานได้เพียงไม่กี่วัน
ชายหนุ่มถามถึงเรื่องของไอรีน นิรมล และขอให้อัคราและมโหธรเปลี่ยนรหัสเซฟ และเพิ่มชั้นการรักษาความปลอดภัย เพราะแน่ใจว่า กลุ่มคนร้ายที่สังหารพวงเพชรและเพชรแท้ ยังคงต้องการเพชรชุดนั้นอยู่
แต่ส่วนใหญ่แล้วเกียจะเล่าเรื่องการทำงานดูแลข้าวพอง ไม่เคยพูดนิรมลอย่างเฉพาะเจาะจง เพียงแต่ถามว่า เคยให้นิรมลมาเอาของอะไรที่บ้านหลังใหญ่หรือไม่ และไอรีนมีบทบาทต่อข้าวพองอย่างไร

“ตอนที่เพียงบอกให้เราเปลี่ยนรหัสทั้งหมด ผมยังคิดว่าคุณจริงจังมากไปหรือเปล่า แต่มาตอนนี้ผมรู้ตัวแล้วว่า ผมเป็นคนที่ประมาทเกินไป”  อัคราบอก “โทษความเลินเล่อของผมในเรื่องนี้เถอะ เพราะจนถึงตอนนี้ผมยังไม่เห็นความเกี่ยวข้องระหว่างทุกคนที่เกียพูดมา”
“การที่พวกเธอเจตนาพูดจาขัดแย้งกันต่อหน้าผมเสมอ” เกียมองชายสูงวัย “มันเป็นความตั้งใจ และต่างจากบุคลิกของเธอเวลาที่อยู่กับคุณเพียง หรืออยู่กับข้าวพอง”

อัคราคิดตาม และยอมรับว่ายังไม่เข้าใจความเกี่ยวข้องระหว่างพวกเธอมากขึ้นเลยสักนิด
“ที่ผ่านมา ผมกับเพียง จะบอกและทำให้ทุกคนเห็นว่า เพชรทั้งหมดอยู่ในเซฟที่ธนาคาร เท่าที่รู้นิรมลไม่เคยไปเอาเพชรตามลำพัง เพียงต้องไปด้วยตลอด แล้วเขาก็จะถามถึงเพชรชุดนั้นชุดนี้” อัคราหันมามองเกีย “ส่วนเรื่องไอรีนก็เห็นว่าเป็นครูพิเศษที่ทำให้ข้าวพองใช้ยาเสพติด”

แอนดรูว์ที่นิ่งฟังแล้วพูดขึ้น “ผมคิดว่าเราควรกลับไปป้องกันเพชรเม็ดนั้น”
ชายสูงวัยหายใจเข้าลึกๆ ก่อนที่จะพูดในสิ่งที่ทุกคนรู้ “เกียกลับไปรับเขามากรุงเทพฯ ส่วนแอนดรูว์ติดต่อทางสถานทูต ว่าเราจะส่งเพชรไปลอนดอนภายใน 1 สัปดาห์”
แอนดรูว์ไม่ค่อยเห็นด้วยสักเท่าไหร่ เพราะเกียคือคนที่จะบอกตำแหน่งอย่างชัดเจนว่าเพชรอยู่ที่ไหน แต่อัคราอธิบาย
“เราก็จะใช้แผนเดิมต่อไปอีกสักอาทิตย์ เกียเป็นครูพิเศษยังไงก็ต้องอยู่กับข้าวพอง”

แอนดรูว์ไม่เห็นด้วยกับแผนนี้เลยสักนิด เพราะจากที่นิรมลไม่มั่นใจเรื่องเพชร อาจกลายเป็นความมั่นใจเพราะมีเกียยืนยันตำแหน่งให้
แต่เกียไม่มีทางเลือกอื่น
ที่สำคัญ
ไม่ว่านิรมลกับไอรีนจะรู้แล้วหรือไม่ แต่เกียก็ต้องการจะคุ้มครองข้าวพองด้วยตนเอง

เมื่อทบทวนเรื่องทั้งหมดอีกครั้ง เกียก็พูดขึ้น “ในคดีแก๊งค์ค้ายาข้ามชาติของอันโตนิโอที่ผมทำอยู่ ในคนร้ายอยู่คนหนึ่งชื่อเหลียง เป็นหนึ่งในกลุ่มมือปืนจากฮ่องกงเราดวลกัน แล้วมันตายแต่ผมเจ็บหนัก พ่อของไทนี่หว่อง เป็นพี่ชายของเหลียง ผมไม่เชื่อว่า เขาจะจำผมไม่ได้ เพราะผมคือคนที่ยิงน้องชายของเขาตาย และอีกอย่าง ก็คือ คนพวกนี้คือพวกรับจ้าง เขาไม่ได้ทำงานนี้เพื่อตัวเอง แต่ต้องมีคนจ้างให้ทำ”

เกียผุดลุกขึ้น สีหน้าเคร่งเครียดจริงจัง
คนบงการต้องเป็นใครอีกคน ที่ทำให้คดีของพวงเพชรและเพชรแท้ไม่มีความคืบหน้า!!

....ขอให้กลับไปทันด้วยเถิด...

*-*-*

ป๋อมมีอาการดีขึ้นมาก แต่ยังคงอยู่ในห้องไอซียู แม่ของป๋อมกับแมรี่แวะเข้าไปดูอาการเป็นระยะ แล้วออกมานั่งคุยกันเรื่องที่แมรี่ตรวจสอบคอมพิวเตอร์ของแป๋ม ครู่หนึ่งแมรี่ก็ขอตัวมาดูข้าวพองกับมโหธร
“ไม่ต้องห่วงทางนี้หรอก” แม่บอก แต่แมรี่ส่ายหน้า
“หน้าที่หลักของฉันคือป๋อม ส่วนข้าวพองน่ะเกียฝากไว้”
แม่ยิ้มขอบใจ
“พวกคุณใจดีมาก”
แมรี่ยิ้มรับ แล้วกดรับโทรศัพท์จากเกีย หันไปมองบันไดที่จะขึ้นไปชั้นบน ซึ่งเป็นห้องผู้ป่วยของข้าวพอง

*-*-*

ข้าวพองยังหลับอยู่เหมือนกัน ขณะที่มโหธรกำลังคุยโทรศัพท์กับพี่ทำงาน แล้วกดวางเมื่อประตูห้องเปิดออก
ที่เดินนำเข้ามาคือนายตำรวจอาวุโส
มโหธรยกมือไหว้ “สวัสดีครับท่านรองขจร มาธุระแถวนี้หรือครับ”
นายตำรวจชั้นผู้ใหญ่รับไหว้ “เรื่องใหญ่เลยนะนี่”
เสียงคุ้นหูทำให้ข้าวพองปรือตามอง

จำได้!
นี่เป็นตำรวจคนเดียวกับที่พบในงานศพของแป๋ม ซึ่งข้าวพองไม่รู้จักชื่อ
คนที่ยืนอยู่ข้างหลังก็ยังเป็นตำรวจคนที่รายงานสรุปคดีแป๋มได้อย่างรวดเร็ว คนนี้คือหมวดมานพ
ส่วนคนชุดดำ 1 คนที่ยืนอยู่ข้างหลังนั่นที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
แต่พี่เพียงรู้จักพวกเขา
มโหธรหันหลังให้น้องชายที่หลับตาลง แต่ยังฟังพี่ชายตอบคำถามนายตำรวจใหญ่เกี่ยวกับการลักพาตัว ไปจนถึงอาการ และการเตรียมย้ายไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลในกรุงเทพฯ

“ถ้าไม่ว่าอะไร เพียงออกไปคุยกับผมที่ห้องอาหารข้างนอก มีเรื่องคดีฆาตกรรมของเพื่อนเขาเกี่ยวข้องอยู่ด้วย”
มโหธรหันมามองน้องชาย ดูลังเลทำให้รองขจรเร่งอีกครั้ง
“ไม่นานนักหรอก เดี๋ยวให้ลูกน้องผมเฝ้าให้” นายตำรวจผู้ใหญ่มองไปที่คนที่กำลังหลับอยู่ “คุณคงไม่อยากให้น้องชายต้องตื่นขึ้นมาเพราะเราคุยกันเสียงดังหรอกนะ
มโหธรหันมามองน้องชายอีกครั้ง

*-*จบตอนที่ 34*-*

อีกจิ๊ดเดียวก็จะจบแล้วนะ
เคร๊๊ยดเครียดเนอะ
มาอีกทีวันอังคารนะครับ
.น้ำชา.

[cinquain]

หรือแม่เอาเพชรใส่ไว้ในตัวข้าวพอง?
ตะหงิดๆที่บอกว่าจะส่งเพชรกลับลอนดอนภายในหนึ่งสัปดาห์ค่ะ
แล้วพี่เพียงจะออกไปคุยนอกห้องเหรอ อย่านะ! พองจะตกอยู่ในอันตราย!
ขอให้เกียมาทันด้วยเถอะ 

[ﾟﾟღ✿ศิลินส์✿ღﾟﾟ]

มึนจริง ใครเป็นคนร้ายตัวจริงกัน แต่ก็ลุ้นมาก ตกลงไทนี่คือพวกรับจ้างสินะ นิรมลกับไอรีนพวกเดียวกัน มาเนียนมากอ่ะลงทุนเนอะ

รอตอนต่อไปดีกว่า ตอนนี้ลุ้นทุกตอนเลย

[fangkao]

เย้ย แมรี่มาทันมั้ยเนี่ย ขอให้ข้าวพองเอาตัวรอดให้ได้ด้วยนะ แน่ชัดแล้วว่าเพชรอยู่ที่ใคร ใครกันะ ใครกันนะ ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมด เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆแล้วนะ รอวันอังคารอย่างใจจดใจจ่อนะจ๊ะ

[MiSS-U]

มาถึงจุดนี้เชื่อว่าแม่เอาเพชรฝังไว้ในตัวข้าวพองแน่ๆ
และคนที่อยู่เบื้องหลังคือนายตำรวจใหญ่ที่มานี่นี่แหละ
แมรี่จะตามขึ้นมาช่วยทันมั้ยน้า 

รึตามบทข้าวพองต้องถูกลักพาตัวไปอีกครั้ง
และรับรู้ความโหดร้ายของความโลภด้วยตัวเอง
งานนี้หนูหายซ่าแน่ๆเลย 

พระเอกเกียจะขี่ม้าขาวมาช่วยทันมั้ยน้อ

บวกเป็ด

 

[natalee22]

แม่เอาเพชรใส่ไว้ในตัวข้าวพองแหงๆ พองรู้ไหมเนี่ย

แล้วตำรวจคนนั้นเป็นพวกนั้นด้วยแน่เลย คดีแม่กับพี่เพชรถึงไม่คืบหน้า

แถมสรุปคดีแป๋มแบบรวบรัดอีก แถมไอรีนก็หนีออกไปแล้ว

นี่ก็มาดึงเพียงให้ออกไปนอกห้อง เพียงอย่าปล่อยข้าวพองไว้นะ ไม่ก็รอให้เกียกลับมาก่อน



ปล. ถ้าจะมีใครตายอีก ขอให้เป็นฝั่งนั้นเถอะนะ อย่าให้มีใครรอบๆตัวพองเป็นอะไรอีกเลย สงสารพองอ่า

[little_nok]

ไอ้รองขจรนี่แหละตัวการ มาลงมือเองเลยเหรอเนี่ย

[aehJTS]

เพชรอยู่ในตัวพอง?
ตำรวจพวกนี้คือตัวการ?
คนที่จะตายคนต่อไปคือพอง?

นี่คือจิตมโนของคนอ่าน 

  คะ

[malula]

ตำรวจเป็นผู้ร้ายอีกแล้ว เลวจริง