[เรื่องสั้น] MR.CHU ~ รักนี้เงียบไว้หรือบอกไป.. (จบ) / ชี้แจงนิดหน่อย 23/11/14
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้น] MR.CHU ~ รักนี้เงียบไว้หรือบอกไป.. (จบ) / ชี้แจงนิดหน่อย 23/11/14  (อ่าน 25273 ครั้ง)

ออฟไลน์ orange332

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 51
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้


1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม


กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

.
.
.
.
.
.

สวัสดีเพื่อนๆ พี่ๆ น้องชาวเล้าเป็ดก่อนแล้วกันนะจ๊ะ เป็นนักเขียนหน้าใหม่ที่พึ่งเคยเอาเรื่องสั้นมาลงในนี้เป็นเรื่องแรก

หลังจากที่ได้อ่านกฏการโพสและข้อปฏิบัติต่างๆในการใช้บอร์ดเล้าแล้วก็เลยตัดสินใจอยากจะลองโพสดู ^^

ขอความกรุณาผู้อ่านทุกท่านแล้วก็แอดมินหรือผู้ดูแลต่างๆ อ่านด้วยความสนุกสนานแล้วก็ติชมได้จ๊ะ

ภาษาในเรื่องอาจจะดูรุนแรงไปมาก ... ถ้ามันดูไม่เหมาะสมจนเกินไปอยากจะให้แอดมินหรือผู้ดูแลเตือนได้เลยจ่ะ

อ่านกฏแล้วกฏเยอะพอสมควรเลยเขียนชี้แจ้งไว้ตรงนี้ก่อนเพื่อไม่ให้เกิดความเข้าใจผิดในกรณีที่มีข้อผิดพลาด

ยังไงก็ขอให้ทุกคนสนุกกับนิยายเรื่องนี้แล้วกันนะจ๊ะ ^^

.
.
.
.
.
 

แสงแดดอ่อนๆกับร่มไม้ในมหาลัยของตัวเองวันนี้ทำให้อยากจะเดินกลับหอแล้วไปนอนตีพุงในห้องซะให้ได้เลยจริงเชียว … อ้าว สวัสดีทุกคน แฮ่ะๆ อ่านมาถึงตรงนี้ยังไม่รู้สินะผมเป็นใคร … ชื่อมาร์ค ตอนนี้เรียนอยู่ ปีสาม คณะมนุษย์เอกภาษา อย่าถามว่าสกิลที่เรียนมาเอาไปทำอะไรได้บ้าง บอกก่อนเลยว่ามันช่างต่ำเตี้ยเรี่ยดินสุดๆ T T ส่วนหน้าตา ก็ไม่มีอะไรมาก ก็ธรรมดา ธรรมด๊า ธรรมดา อย่าคาดหวังเลย โอเคเลิกเพ้อเจ้อเพียงเท่านี้ กำลังตั้งหน้าตั้งตาเดินไปที่คณะก่อนที่จะสายกับวิชาอาจารย์ต่างชาติ … 

แต่ในขณะที่วิ่งๆอยู่ก็ต้องหยุดเพราะเสียงเรียกของใครคนนึง ที่คุ้นเคยมาตลอดสามปี … แล้วมึงจะมาเรียกกูทำไมตอนนี้เนี่ย ไอธัน …

“มาร์ค รอก่อนนนนนนน หยุดโว้ยยยย มึงจะรีบไปไหน” มันวิ่งตามมาข้างหลังผม ก่อนจะเอามือหนาๆของมันมาจับบ่าผมไว้เพื่อให้ผมหยุด

“มึงคือกูรีบ อีดอก เข้าใจกูหน่อย กูรีบบบบบบบบบ มึงดูนาฬิกาอีเหี้ย โอ้ยจะสายแล้ว” รีบสะบัดตัวไปหามันก่อนที่ จะโวยวาย คือมึง ถ้ากูโดนตัดคะแนนคือความผิดมึงอีเหี้ยธันวา

“มึงลืมขนม กูบอกมึงแล้วใช่ไหมว่า จะสายขนาดไหนก็มาเอาขนมกูก่อน ทำไมชอบทำร้ายจิตใจกูวะ”

หลังจากมันพูดจบก็ต้องทำให้ผมนิ่งไป ก็เพราะอะไรน่ะเหรอ … หึ น่าแปลกไหมละ ตั้งแต่ปี 1 ที่เรารู้จักกันมันก็ทำแบบนี้กับผมมาตลอดชอบพูดจาแบบนี้ พูดในแบบที่ทำให้ใครอีกคน คิดกับมันไปเกินกว่า “เพื่อน” เราสนิทกันมากกว่าเพื่อน… ในความรู้สึกของผมเองแต่ว่าไอธันก็ไม่เคยพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่เท่านั้นตัวผมเองยังเป็นเหตุให้ไอธันต้องเลิกกับแฟนตอนปี 2 อีกด้วย แม้จะเป็นแบบนั้น มันไม่เคยมีอะไรชัดเจนเลย ในความสัมพันธ์ของเราทั้ง 2 คน

 …. ย้อนกลับไป ตอน ปี 2 ที่หน้าตึกวิศวะ

มานั่งรอ ไอธันหน้าตึกคณะมัน ที่จริงไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกับคณะนี้เลยด้วยซ้ำ แต่คือมานั่งรอไอธันเรียนวิชาเอกของมันเสร็จ พอขึ้นปี 2 เริ่มแยกกันเรียนมากขึ้นไม่ค่อยได้เรียนวิชาหลักด้วยกันเพราะมันเริ่มจะหมดแล้วเริ่มก้าวเข้าสู่ความจริงอันโหดร้ายที่ต่างคนต่างต้องพบเจอ ผมกับไอธันรู้จักกันตั้งแต่งานรับน้อง ตอนปี 1  นั่นคือจุดเริมต้นความสัมพันธ์ มันเป็นคนหล่อมาก สูงยาวเข่าดีเกินมาตรฐานเกินชายไทยสุดๆ ผิวไม่ดำไม่ขาวจนเกินไปสมกับความเป็นชายมากๆ หน้าตานี่แบบ มึงหล่อไปปะ สันจมูกเป็นคม ตาก็คมแบบมีเสน่ห์ ยิ้มทีโลกทั้งโลกก็เปลี่ยนไป หุ่นนี่ไม่ต้องพูดถึง บ้ากล้ามมาตั้งแต่ ม.ปลาย ไม่กล้ามปูแต่หุ่นนี่นายแบบที่สุด = = ได้ข่าวว่าเคยไปถ่ายแบบด้วย ทุกอย่างคือเพอร์เฟค บ้านก็รวย (กูก็รวย) เป็นถึงลูกนักธุรกิจใหญ่ เพราะฉะนั้นก็ไม่แปลกที่จะมีทั้ง เก้ง กวาง บ่างชะนี กระทิงลิงควาย ทั้งหลายเข้าหามันด้วยแรงเสน่ห์หาสุดหัวใจ แต่คนพวกนั้นคงต้องฝันสลายเพราะได้ข่าวว่า มันมีแฟนที่คบมาตั้งแต่ ม.ปลายแล้วก็เรียนสาขาแล้วก็คณะเดียวกับมันด้วย ซึ่ง ทั้ง 2 คนก็ได้เป็นดาวและเดือนคณะคู่กันซึ่งใครๆก็รู้ แต่ได้ข่าวมาว่าช่วงนี้ ความสัมพันธ์เริ่มร่อแร่ ก็ไม่รู้ทำไมถึงเป็นแบบนั้น  แต่ก่อนจะพูดอะไรมากไปกว่านั้น อยู่ดีดีก็ยินเสียงทะเลาะกันดังมากมาจากทางบันไดในตึก และด้วยความคุ้นหูของเสียงบวกกับความอยากรู้อยากเห็นเลยลองไปยืนตรงหัวมุมเสาของตึกที่ใกล้ๆกับทางเดินบันไดก่อนจะค่อยๆตั้งใจฟังเสียงสนทนาของ 2 คนนั้น

“ธัน มิ้นไม่ยอมจริงๆนะที่ธันจะสนใจเพื่อนมากกว่า มิ้น หลังๆนี่มันไม่ใช่แล้ว ธันเลิกเรียนธันก็ไปหาเพื่อน มิ้นต้องไปไหนมาไหนคนเดียว นี่ธันยังเห็นมิ้นเป็นแฟนอยู่หรือเปล่า” มิ้นครับ คนนี้แล่ะดาวคณะวิศวะที่สวยตั้งแต่หน้ายันหุ่นแต่มาเรียนวิศวะ ….???
 
“ก็ธันบอกแล้วว่าธันไปเที่ยวกับเพื่อน มิ้นจะกลัวอะไรธันไม่ได้มีใคร เสาร์อาทิตย์ธันก็ยังให้เวลากับมิ้นเหมือนเดิม แล้วมิ้นต้องการอะไร ทำไมช่วงนี้มิ้นงี่เง่าไม่เหมือนที่เคยเป็นเลย” ไอธันครับ มันเถียงขึ้นมาเสียงดังเหมือนกัน

“ใครกันแน่ที่งี่เง่า ธันน่ะล่ะไม่รู้เหรอว่าธันเปลี่ยนไปมากช่วงสี่ห้าเดือนที่ผ่านมา จากที่ธันเคยอยู่กับมิ้น ธันก็ไปอยู่มาร์ค ธันเคยไปรับไปส่งมิ้น แต่ธันกลับต้องตื่นทุกเช้าไปซื้อขนมร้านดังหน้ามหาลัยที่มาร์คชอบ ไปให้ที่หอทุกเช้า จนไม่มีเวลาไปส่งมิ้น ที่ทำไปทั้งหมดคิดว่ามิ้นไม่รู้เหรอ มิ้นให้เพื่อนสืบมาหมดแล้ว ทำไมจะเปลี่ยนจะชอบผู้หญิง ไปชอบตุ๊ดอย่างไอมาร์คมันแล้วเหรอ!!!!!!”

เอ้าอีเหี้ยยยย มาด่ากูเป็นตุ๊ดไปอีก เออคือก็จริง กูเป็นเกย์ที่สาวมากสุดชีวิตก็จริงแต่แบบ กูเกี่ยวไรวะ แล้วกูจะรู้ปะวะว่ามึงไม่มีเวลาให้กัน เพราะไอธันไม่เคยเล่าเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างมิ้นกับมันเลย แล้วถ้ามันไม่เล่าตัวผมเองก็ไม่ค่อยอยากถามเพราะมันก็ไม่ใช่เรื่องของเรา แล้วถ้าไอธันมันบอกกูว่าจะมีปัญหามากมาย จะถวายตัวมันไปให้อยู่กับผู้หญิงแบบมึงเนี่ยแล้วกูก็ไม่ได้คิดจะเอาไอธันมากกสักหน่อยกูก็มีเวลาอยู่กับเพื่อนกูเหมือนกันนะเว้ยกลุ่มกูก็มี 

“มิ้น อย่ามาว่าไอมาร์คแบบนั้นนะมันไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยเลย”

“เห็นไหม แตะต้องไม่ได้ กับมันนี่ไปกันถึงขั้นไหนละ ถึงต้องปกป้องขนาดนี้ วิปริต !!! ”

“หยุด นะ … !!!!!!!!!!!! ”

“เดี๋ยวก่อน ….” ไอธันกำลังจะตวาดมิ้นอีกครั้ง แต่ผมก็เดินออกไปก่อน

“หึ มาละเหรอ พวกแย่งผัวชาวบ้าน !!” อีมิ้น = = ยังไม่ทันไรนี่ด่ากูแย่งผัวชาวบ้านแล้ว

“ไหน ใครแย่ง นี่กูแย่งเหรอ ??” ตีหน้าตาย ก่อนจะชี้นิ้วมาที่ตัวเอง

“ใช่ มึงนั่นล่ะ อีหน้าด้าน”

“เอ๊า อีดอก นี่ถ้ากูแย่งนี่มึงจะได้ยืนกอดแขนไอธันอยู่แบบนั้นมะ”

“ก็ของของกู ใครก็เอาไปไม่ได้” มันพูดก่อนจะหันมาชี้หน้าผมแล้วยึดแขนไอธันแน่นกว่าเดิม

“มึงฟังนะ อีมิ้น กูจะไม่พูดดีกับมึงอีกต่อไป อีห่าจิก หวงธันมากใช่ไหม ได้งั้นกูจะทำให้มึงไม่มีธันอีกต่อไปโทษฐานที่มึงลามปามกูมากนัก มึงอย่าคิดว่ากูไม่เคยเห็นมึงไปกับผู้ชายคนอื่นนะ พี่ปี 3 นิเทศ คณะกูล่ะมึงเอาไว้ไหน ไหนจะพี่ที่ชมรมของมึงอีกล่ะ อย่า อย่าอีดอก อย่ามาอ้าปากค้าง !!!! เงียบอีสัส ไม่ต้องกรี้ส แค่นี้ยังไม่พอ แล้วเมื่อสองสามวันก่อนมึงไปทำเหี้ยไรบนหอพี่เขา มึงคงไม่ได้ขึ้นไปกินปาท่องโก๋ ตอนตี 2 ใช่ไหมอีควาย”

นี่ไม่เคยด่าใครขนาดนี้มาก่อนเลยนะ (ตอแหลมาก) แม่งอีผู้หญิงน่าส้นตีน มึงนี่นะ ไอมิ้นมันอยู่ชมรมเต้นเดียวกับผมเนี่ยล่ะ แต่ว่าไม่ค่อยได้คุยกันหรอกเพราะอยู่คนละกลุ่มแถบจะไม่ได้เฉียดมาคุยกันเลยเพราะต่างคนต่างซ้อมแค่เห็นหน้ากันก็เท่านั้น แต่ว่าประมาณ 2 3 อาทิตย์แล้วล่ะที่เห็นเหตุการณ์แบบที่ด่ามันไป คือก็ไม่ได้อยากให้ความสัมพันธ์รักของเพื่อนต้องแตกหักปะวะก็เลยไม่พูด แต่ได้ ถ้ามึงคิดว่ากูขนาดนี้ก็จัดไป !!

“จริงเหรอวะ มาร์ค ??” ไอธัน มองมาที่ผมด้วยความสงสัย

“มึงคิดว่าตลอดปีนึงที่คบกันมา กูคุยกับมึงทุกเรื่องไหมล่ะ …. ”

ผมทิ้งระเบิดไว้เท่านั้นและนั่นก็คือความจริง ผมกับธันคุยกันทุกเรื่องจริงๆ ก่อนจะเดินออกมาด้วยความหงุดหงิด และได้ยิน เสียงยัยมิ้นกรี๊ดๆ ตามหลังมา

หลังจากนั้น 2 วัน ก็เป็นข่าวไปทั่วเลยจนมาถึงคณะผมข่าวนั้นก็คือ ธันและมิ้นเลิกกัน โดยหลังจาก 2 วันที่มันเลิกกัน มิ้นก็คบกับรุ่นพี่อีกคนในชมรมเต้นในทันทีซึ่งนั่นก็ไม่ได้ทำให้ไอธันดูสลดแม้แต่น้อย แต่เหมือนมันจะดีใจยังไงไม่รู้ แล้วหลังจากนั้นมันก็ตัวติดกับผมมากขึ้น มากซะจนทุกคนคิดว่า ผมกับธันคบกัน จากได้กินแค่ขนมตอนเช้า (ซึ่งก็แค่บ่นว่าชอบกินปาท่องโก๋น้ำเต้าหู้ มันก็ซื้อมาให้ตั้งแต่เรารู้จักกันได้อาทิตย์เดียว = =) ธันก็มารับส่งเช้าส่งเย็น เราคุยกันมากขึ้นมากกว่าตอนที่ธันยังคบกับมิ้น อยู่ด้วยกันจนทุกคนคิดว่าเราคบกัน

“มาแล้วค้า เจ้าชายมาแล้ว….” นางนิวเพื่อนผู้หญิงในกลุ่มพูดดังๆแล้วเหล่ตามาหาผมเป็นนัยบางอย่าง

“เออจริง แม่ง คนมีผัวนี่มันดีจริงๆเฝ้าเช้าเฝ้าเย็น” นางพลอยอีกคน แม่งปากมึงนี่นะ

“หวัดดีครับสาวๆ ทำอะไรกันอยู่” ไอธันมาถึงก็เท้าโต๊ะไม้ที่พวกผมนั่งอยู่ก่อนะหว่านเสน่ห์ให้ชะนี 2 3 ตัวในกลุ่มแล้วพวกมันก็เคลิ้มกันไปตามๆกัน

“แหมธันมารับมาร์คล่ะสิ อะเอาไป ผูกโบอาบน้ำตัดขนเรียบร้อยแล้ว รับรองหอม ว่าแต่ไม่รับชะนีสักที่สองที่เหรอธัน” อีดอกพลอย …

“เป็นเหี้ยไรพลอย ! อีดอก”

“อย่ามาทำเป็นหวงผัวต่อหน้าพวกกูเลย แรดนัก ไปๆๆ รีบไปได้แล้ว” พลอยมันรีบดันผมให้ลุกขึ้น

“ไปเหอะมึง ปะๆๆๆ ” ผมรีบดึงมือไอ้ธันที่มัวแต่ยิ้มชอบใจก่อนที่จะโดนผมรากออกจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว

“เออ ถ้ามึงไม่ไป กูจะไปแทน กูอยากได้ ผัวเพื่อนคือผัวกู มึงเคยได้ยินสำนวนนี้เปล่า” หลังจากจบเสียงตะโกนของไอมิ้นแล้วก็มีเสียงหัวเราะดังมาจากที่ที่ผมลุก มึงหัวเราะกูกันทำไม กูหน้าด้านใช่ไหมถึงล้อกูกลางคณะแบบนี้


ตลอดเวลาที่รู้จักกันมาไม่ว่าใครจะพูดอะไรเรื่องความสัมพันธ์ ธันจะทำแค่ยิ้มให้กับทุกคน ซึ่งต่างจากผมที่จะทำหน้าหงุดหงิด หน้ายู่บ้าง…. เราคุยกันจนผมเองมีความรู้สึกบางอย่าง มันก่อขึ้นมาในใจตัวเองแบบไม่รู้ตัว…. ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ แต่ก็ไม่เคยบอกไป ไม่อยากจะบอกไปออกไป ไม่อยากให้ความสุขนี้หายไปเพราะแค่คำว่า “กูชอบมึงว่ะ” 


.
.
.



한번 보면 두 번 더 보고 싶어 두번 세번 보면 너를 더 안고 싶어
너와 커플링 커플링 손에 끼고서 함께 이 길을 걷고 싶어 난
มองเธอเพียงครั้งเดียว ก็อยากจะมองเธออีกเป็นครั้งที่ 2 พอครั้งที่ 2 ครั้งที่ 3 ก็อยากจะกอดเธอไว้อีก เมื่อได้ใส่แหวนคู่กับเธอ ฉันเองก็อยากจะร่วมเดินไปในทางนี้กับเธอ


“มึงๆ ยิ้มอะไรอยู่คนเดียววะ” ไอธันเขย่าตัวผมก่อนที่จะถาม ผมดึงสติกลับมาในทันทีก่อนจะแสดงพิรุธไปมากกว่านี้ คงด้วยเห็นผมยิ้มอยู่คนเดียวพร้อมกับมองถุงขนมนี้

“ยิ้มเหี้ยไร มึงประสาทละ เออๆขอบใจนะเว้ยเดี๋ยวไปกินตอนเรียน” ผมบอกมันพร้อมกับเขย่าถุงไปมา

“เดี๋ยวมึงก็โดนอาจารย์ด่าหรอก เออๆกูไปละมีเรียนเหมือนกัน” มันบอกผมก่อนที่จะกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปอีกทาง พร้อมกับชูนิ้วแล้วชี้มาที่แหวนวงนึงที่อยู่ที่นิ้วตัวเอง

ผมยกแหวนที่มีเหมือนกันในนิ้วชี้ขึ้นมาดูก่อนจะค่อยๆยิ้มออกมาเหมือนกัน ไม่ค่อยรู้ความหมายเหมือนกันเวลามันบอกให้ดูแหวน แต่ตั้งแต่ปี 1 เทอม 2  อยู่ดีดีวันนึง มันก็เอาแหวนทองคำขาวที่เป็นแหวนคู่มาให้ แล้วบอกผมว่า

‘มึงมันสวยดีอะ กูเลยซื้อมา 2 วง มึงใส่นะใส่เป็นเพื่อนกู มันเป็นแหวนผู้ชายอะ จะให้มิ้นใส่กับกูก็ไม่เข้าอะ’

ด้วยเหตุผลตลกๆแค่นี้ก็ทำให้ผมยอมใส่แหวนเป็นเพื่อนมัน แต่ตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ตอนนี้นี่สิ …

ถ้าเกิดวันนึงเจ้าของแหวนมาขอแหวนคืนมันจะเป็นยังไงวะ … จะเจ็บมากแค่ไหนถ้าเขาคิด … จะเอาแหวนไปให้คนอื่น

ยอมรับว่าตอนนี้ผมรักมันก็ว่าได้ แต่คำว่าเพื่อนมันค้ำคอมันทำอะไรไม่ได้ ทุกครั้งที่เห็นหน้ามันอยากจะกอด อยากจะเดินจูงมือไปไหนมาไหนด้วยกัน อยากจะทำอะไรที่ ‘คนรักกัน’ เขาทำกันได้ …


.
.
.
.


Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-11-2014 01:09:05 โดย orange332 »

ออฟไลน์ orange332

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 51
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-0
매일 매일 봐도 난 더 좋아져 두번 세번 나의 볼을 꼬집어 봐도
마치 dreaming dreaming 꿈을 꾸는 듯 생각만 해도 난 미소가
ยิ่งเห็นเธอทุกวัน ฉันก็ยิ่งชอบใจ ลองหยิกแก้มตัวเองอยู่หลายครั้ง มันเหมือนฝันไปเลยจริงๆ แค่คิดก็ยิ้มได้



-   ธันวา


วันนี้ผมมาเฝ้าให้ตัวแสบซ้อมเต้นแล่ะ เห็นว่าอีกไม่นานจะงานเชื่อมสัมพันธ์คณะวิศวะกับคณะมนุษย์ แล้วไอเจ้าตัวแสบของผมมันก็จะต้องเต้นอยู่ละเพราะอยู่ชมรมเต้น แถมกิจกรรมทุกอย่างก็ทำมันหมด ปกติมันเป็นทำเนียมอยู่แล้วล่ะครับที่คณะแต่ละคณะจะมีงานเชื่อมสัมพันธ์กัน เมื่อเดือนก่อนคณะผมพึ่งมีงานกับคณะวิทยาศาสตร์ไปแล้วคราวนี้ถึงเวลากับคณะมนุษย์แล้วสักที คุณอยากรู้ใช่ไหมล่ะครับว่าไอตัวแสบของผมคือใคร โน่น เต้นดุ๊กดิ๊กๆอยู่โน่น ไอมาร์คนั่นแล่ะ มันเป็นคนน่ารักมากนะครับ ตอนปี 1 ที่มีงานรับน้องร่วมคณะผมเจอกับมันเพราะนั่งข้างกันพอดี มันเรียนเอกภาษาเกาหลี ผมเรียนไฟฟ้า นั่งติดกันพอดี ความสัมพันธ์ของผมกับมันก็เริ่มต้นขึ้น เราคุยกันถูกคอมาก ไอมาร์คมันเป็นแบบ เอ่อ … จะว่ายังไงดี มันก็เป็นเกย์อ่านะ ถ้าผมจะเสียมารยาทเรียกมันว่าตุ๊ดก็ไม่น่าจะแปลกแต่มันคือคำจำกัดความที่น่าจะทำให้ทุกคนได้เข้าใจได้ แต่ผมไม่ได้ตั้งใจดูถูกเพื่อนนะครับ แม้มันจะอารมณ์ผู้หญิงมากก็จริง แต่มันแมนกว่าผมอีกในบางเรื่อง

ไม่เพียงแต่ความสดใสที่มีให้ทุกคนมันยังเป็นคนมีเหตุผลรวมไปถึงไม่มีงี่เง่าเกินผู้หญิง นิสัยหลายๆอย่างของมันทำให้ผมรู้สึกลงตัว และรู้สึกสบายใจที่ได้อยู่ใกล้ แต่นั่นคงไม่ใช่เหตุผลหลักแต่เหตุผลหลักก็คือ “ผมตกหลุมรักผู้ชายคนนึงตั้งแต่แรกเห็นตั้งหาก” อาจจะเป็นเพราะรูปร่างหน้าตาและแรงดึงดูดจากสายตาหวานๆและตาโตๆคู่นั้นก็ได้ที่ยิ้มให้ผมก่อนทันทีทันทีที่เราหันหน้ามาเจอกันตอนรับน้อง ตอนแรกผมก็ไม่ค่อยแน่ใจ เท่าไหร่ครับ แต่หลังจากผมเลิกกับมิ้นไป มันทำให้ผมแน่ใจ ว่าใจผมอยู่กับคนตัวเล็กตรงนั้นที่กำลังเดินไปเดินมาหัวเราะกับเพื่อนอยู่ มันช่างสดใสจริงๆเลยสำหรับผม แต่เอาจริงๆผมก็ยังเป็นผู้ชายนะครับยังชอบมองผู้หญิงสวยๆอยู่ แต่นะ เว้นคนนี้ของผมไว้คนนึงละกันเนอะ !

“ยิ้มไรวะ ธัน” อยู่ดีดีมันก็มานั่งข้างหน้าผม แล้วก็ทำหน้ายิ้มแฉ่งใส่ผมซะงั้น

“เปล่า ไม่ได้ยิ้มไร มึงตาฝาดละมาร์ค” บอกปัดไปเดี่ยวมันรู้ว่าผมยิ้มทำไม

“ไอเหี้ย ฝันตอนเย็นแน่ๆ ไหนๆให้กูหยิกแก้มดูหน่อย เผื่อมึงฝันอะไรไม่เข้าท่า” พอมันพุดเสร็จมันก็จับหน้าผมมับ ! แล้วก็หยิกไปหยิกมา

“โอ้ยไอสัด เจ็บ มึงหยุดเลย กูยังตื่นอยู่ให้เหี้ย” รีบดึงมือนิ่มๆนั้นออกก่อนที่จะผมเองเนี่ยล่ะจะสติหลุดอยากทำอะไรไปมากกว่านี้ แต่สงสัยคงจะแรงไปหน่อย เจ้าตัวแสบมันเลยลงไปจ้ำเบ้าเอาซะ

“แค่นี้ต้องเล่นแรงด้วยเหรอวะ แม่ง เจ็บนะ” เอาละงานเข้ากูละ

“โอ๋ๆ ขอโทษเจ็บไหม” ผมรีบลุกขึ้นมานิดนึงเพราะเห็นไอตัวแสบจ้ำเบ้าลงไป แอบจับมือมันนิดนึงคือมือมันนิ่มมาก

“พอเลยไอเหี้ย ไม่เล่นด้วยแล้ว” ดูแม่งพูด T T

“เห้ยมึงไม่ได้ตั้งใจเอาจริงๆ กูแค่เจ็บก็เลยสะบัดออกเฉยๆ”

“กูไม่ได้มือควายขนาดนั้น”

“โอเคกูยอม กูผิด เลี้ยงนม จบไหม”

“โอเค” ไอเหี้ยเอ้ย หันมายิ้มแฉ่งคือไร ของกินแม่งชนะทุกสิ่ง แต่ไม่เป็นไรความสุขของ “คนที่รัก” แค่นี้จิ้บจ้อยมาก

หลังจากทะเลาะกันไปแบบหอมปากหอมคอ มาร์คมันก็กลับเข้าไปซ้อมต่อคราวนี้ผมก็ต้องนั่งรอจนมันซ้อมเสร็จนั่นล่ะครับซึ่งบางวันก็ดึก หอผมกับหอไอมาร์คมันก็อยู่ใกล้กันเลยไม่ค่อยรำบากเท่าไหร่ผมจึงหาเรื่องไปรับส่งมันทุกวันเพื่อที่จะได้ใกล้ชิดกับมัน
จะว่าไปช่วงนี้ไอมาร์คมันแปลกๆนะสำหรับผม ช่วงอาทิตย์ 2 อาทิตย์ที่ผ่านมานี่ จากที่ผมไปรับไปส่งมาร์คทุกวันแต่กลายเป็นเหลือแค่ไม่กี่วัน บางวันมันก็บอกว่าไปกับเพื่อน บางวันมันก็บอกว่ากลัวผมเหนื่อย อ้างไปเรื่อย แต่ก็ไม่ไดอยากจะคัดค้านอะไรบางทีมันก็คงอาจจะอยากมีเวลาเล่นกับเพื่อนๆบ้าง แต่พอมาวันนี้ ผมกลับรู้ที่มาขอสาเหตุที่มันดูแปลกๆไป และผมคิดว่ามันน่าจะใช่สำหรับผม

ก่อนที่ไอมาร์คจะเดินมาหาผมมีผู้ชายคนนึงครับ น่าจะเรียนคณะเดียวกับผมเนี่ยล่ะเพราะใส่เสื้อช๊อปมา แล้วก็เอาน้ำกับขนมมายื่นให้ไอมาร์คมันแล้วมาร์คมันก็รับไว้แล้วก็ยิ้มให้ ก่อนจะคุยอะไรกันสองสามคำแล้วเดินตรงเข้ามาหาผม

ทำไมรู้สึกหงุดหงิด …. ทำไมหัวใจกระตุกแปลกๆ … จากที่เป็นคนไม่ค่อยโกรธใคร ทำไมกูอยากชกหน้าไอเหี้ยนั่นจังวะ …
ผู้ชายที่เดินเข้ามาหาไอมาร์คหน้าตาคุ้นๆเหมือนผมเคยเห็นที่คณะ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นพี่เค็น พี่เดือนคณะปี 4 พี่คนนี้เขาโครตฮ๊อตอะพูดจริง พี่เขามีแต่คนเข้าหาแล้วก็ที่อันตรายคือ พี่เขาเป็น ’ไบ’ แม่งโครตอันตราย

ทำได้แต่ข่มใจไว้แล้วมองภาพตรงหน้าให้บาดตาไปเล่นๆ …..
หลายครั้งที่มีคนถามผมถึงความสัมพันธ์ระหว่างผมกับมาร์คผมก็ทำได้แต่ยิ้มซึ่งตั้งแต่ผมเลิกกับมิ้นไป ข่าวก็แพร่ไปเร็วมากว่าผมหันมาคบผู้ชาย ผมเป็นเกย์ โน่นนั่นนี่แต่ปกติผมไม่ค่อยแคร์ใครอยู่แล้วจึงไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่ แต่สาเหตุจริงๆที่ผมไม่ได้ทำอะไรให้มันชัดเจนก็คือ ผมแค่กลัว จะเสียคนตรงหน้าไป กลัวจะเสีย … เสียหัวใจของผมไป

หลังจากที่มันซ้อมเสร็จผมก็กับมันก็บึ่งกันไปร้านนมประจำกันทันทีเลยครับ พอถึงปุ๊ป เจ้าตัวแสบมันก็สั่งใหญ่สั่งจนล้นสั่งจนไม่เหลือที่ให้โต๊ะเลย นี่มึงจะกินหรือมึงจะยัดก็ไม่รู้ไอมาร์คเอ้ย !!


부드러운 감촉 잊을 수 없어 화끈거리는 내 얼굴 빨개지는 걸
It’s so lovely lovely 사랑스러워 난 네가 자꾸만 좋아져
สัมผัสที่นุ่มนวลไม่อาจลืมเลือน มันทำให้หน้าของฉันแดงขึ้นทันที
It’s so lovely lovely เธอช่างน่ารัก ฉันนั้นชอบเธอมากขึ้นไปทุกที


พอมาถึงร้านนมไอธันก็บอกว่าให้ผมสั่งทุกอย่างได้เต็มที่มื้อนี้มันเลี้ยง สภาพก็เลยเป็นแบบทีเห็น… คือเต็มโต๊ะไปหมดเลยฮาๆๆ ก็เจ้ามือมันรวยอะช่างแม่งเหอะแดกไปไม่สะเทือนขนขามันสักเส้นนึงจริงๆ
ร้านนี้ส่วนตัวดีมากครับทำเหมือนคล้ายๆร้านกาแฟแล้วก็แบ่งไว้เป็นห้องๆให้ทุกคนที่เข้ามาได้มีพื้นที่ส่วนตัวกันสุดๆบรรยากาศก็ดีปกติคนจะแน่นมากแต่ว่าวันนี้วันธรรมดาคนเลยไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่


“มึงๆกูมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง”

ผมกะจะบอกเรื่องนี้กับมันหลายวันแล้วล่ะครับแต่ยังไม่กล้าบอกรวบรวมความกล้าอยู่หลายวันกว่าจะตัดสินใจว่าจะบอกมัน ประจวบกับวันนี้พี่เค็นมาหาที่ห้องซ้อมด้วยแล้วผมก็เห็นว่าไอธันมันเห็นก็จะบอกเลยก็แล้วกัน ว่าแต่ … ทำไมใครจะจีบผมแล้วต้องไปบอกมันด้วยวะ ?

“เรื่องอะไรวะ”
“คือ จริงๆแล้วกูแบบ มีคนมาจีบกูว่ะ”

ตัดใจบอกออกไปด้วยเสียงเบาๆ แต่คงไม่เบาขนาดไอธันไม่ได้ยิน พอมันได้ยินมันก็สำลักขนมปังที่มันกินเลย ทำไมวะ มันน่ากลัวตรงไหน = = หรือมันประหลาดตรงไหนวะ

“เหรอ ? แล้วใครวะมาจีบมึง” กูรู้มึงรู้ไอเหี้ย ทำหน้าตาบ้องแบ๋วตอแหลสัส

“ไอเหี้ยหยุดทำหน้าแบบนั้นเลย ตอแหลสัส กูรู้มึงเห็นวันนี้ … ”

“อ๊อ คือถ้ากูไม่เห็นก็จะไม่บอก ? ” ไอเหี้ยนี่เริ่มดราม่าละ …

คือธันมันเป็นคนห่วงผมไปซะทุกอย่างตั้งแต่เรารู้จักกันมา คือแบบไอเหี้ยมึงดูแลกูดีกว่าที่แม่กูดูแลกูอีก มีอยู่ครั้งนึงผมซ้อมเต้นแล้วข้อขามันพลิกไอเหี้ยธันแม่งโวยวายเหมือนโลกกำลังจะแตก ไอเหี้ยด่าตั้งแต่พาขึ้นรถไปส่งจนถึงห้องพยาบาลก็ยังด่า ด่าจนพยาบาลขำอะ แล้วด่าแบบด่าวนไปมา ‘มึงแม่งโง่ไอเหี้ยเต้นไงให้ขาพลิกวะ’ ‘แล้วนี่จะเต้นได้อีกไหมครับพี่พยาบาล’ ‘แม่งใช่เรื่องมะโง่จริงๆกูต้องพามาหาหมอเนี่ย’ แล้วแต่ละคำพูดนี่คือใส่อารมณ์สุดๆไปเลย !!  เอออ มึงโมโหไรวะ จริงๆ กูงง … ที่จริงก็แอบอยากเข้าข้างตัวเองอ่านะว่าแบบ เขา….. เป็นห่วงเรา


“ไม่ใช่เว้ยคือกูแบบ ….. เออไอเหี้ย กูลีลาเองแล่ะขอโทษที่ไม่ได้บอก” โปรดสังเกตใบหน้าและแววตาที่เปลี่ยนไป

หลายครั้งที่ธันทำตัวเดือดร้อนในเรื่องของผมมากๆ มากซะจนอดจะคิดไม่ได้ว่า ตกลงแล้ว … มึงก็รักกูเหรอวะธัน ?


“เออพูดง่ายๆมึงอะผิดทำไมมึงไม่บอกกูก่อนไหนมึงเคยสัญญาว่าถ้ามึงมีใครมึงจะบอกกูคนแรก” ผมเคยบอกไอธันไว้ตอนปีหนึ่งว่าแบบ ถ้ามีแฟนแล้วผมจะบอกมันคนแรกเลยนะในฐานะที่เราเป็น ‘เพื่อนสนิทกัน’


“ก็นี่ไงกำลังจะบอก แล้วมึงเป็นเหี้ยไรเนี่ยทำไมต้องทำเสียงหงุดหงิดด้วย” มันเริ่มส่งเสียงงี่เง่าออกมามากๆจนผมเริ่มจะรำคาญละ เป็นคนไม่ชอบให้ใครงี่เง่าใส่

“ก็พี่เค็นเขามาขอเบอร์กูเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้วคือพี่เขาก็หล่อนะ ดูสุภาพดีด้วยแล้วมีเหตุผลอะไรที่กูจะไม่ให้เขาวะ แฟนกูก็ยังไม่มี” ประโยคสุดท้ายทำไมตัวเองต้องพูดเสียงเบาขนาดนี้ด้วยก็ไม่รู้แม่ง

“เออ ก็เรื่องของมึงจะให้เขาก็ให้ไป ตัวมึงจะให้ใครก็ได้นิสิทธิ์ของมึง” ไอเหี้ยแล้วจะมาขึ้นเสียงทำโครตพ่อโครตแม่มึงเหรอ กูชักจะเริ่มโมโหละ

“เออไอเหี้ยตัวกู กูจะถวายขึ้นเตียงให้เขาก็เรื่องของกู แล้วมึงเป็นเหี้ยไรมาขึ้นเสียงใส่กู”

“กูไม่ได้เป็นไร มึงนั่นล่ะมาบอกกูช้า”

“กับเรื่องแค่นี้มึงต้องโมโหด้วยเหรอวะ”

“เออ โมโห กูหวง มึงไม่รู้ไง” ตะโคกกูเหรอ ได้ !

“มึงจะหวงส้นตีนไรล่ะ กูเป็นอะไรกับมึง มึงถึงต้องมาหวงตัวกูเพื่อนเหี้ย !!” ผมก็ตะคอกกลับ พอรู้สึกได้สติตัวเองก็รู้สึกว่า …. ไอมาร์คเอ้ย …. แม่งพูดไรออกไปวะ

ทั้งห้องตกอยู่ในภวังค์ไม่มีการโต้เถียงเกิดขึ้นผมแล้วก็ไอธันต่างหันหน้าไปคนละทาง ไม่มีแม้กระทั่งการมองหน้ากัน

“กูขอตัวไปเข้าห้องน้ำแปบนึง”

ไม่ทันที่ผมจะขานรับมันก็ดิ่งออกไปเลย

ผมยอมรับนะว่าผมอยากจะลองคบกับพี่เค็นดูเพราะยังไงซะก็เป็นการเปิดโอกาสให้กับตัวเองด้วย เพราะผมเองก็อยากจะลองมีความสักคนนึงมาอยู่ข้างๆผมเหมือนกัน อยากมีใครสักคนที่เป็นมากกว่าเพื่อนและเป็นห่วงผมดูแลผมปฏิบัติกับผมเหมือนกับผมเป็นคนสำคัญผมกับไอธันเป็นแค่เพื่อนกันคิดแบบนี้ …. แต่พอเห็นหน้าไอธันทีไรแม่งแบบ …. ทำไมความคิดนั้นถูกทิ้งไปทันทีแล้วกลับถูกแทนด้วยความคิดที่ว่า “นี่ไงกูก็มีแล้วนี่นา”

ปวดหัวว่ะ สิ่งที่เรียกว่าความรัก

Mr. Chu~ 입술 위에 Chu~ 달콤하게 Chu~ 온몸에 난 힘이 풀려
내 맘 흔들 흔들어 날 흔들어놔요 I’m falling falling for your love
Mr. Chu~ บนริมฝีปากของเธอ Chu~ ช่างหวานจับใจ Chu~ ร่ายกายของฉันมันหมดเรี่ยวแรง หัวใจฉันสั่นไปหมด เธอทำให้ฉันใจสั่น I’m falling falling for your love



-   ธันวา


ผมเดินออกมาจากห้องที่เราสองคนนั่งด้วยกันอย่างรวดเร็วก่อนที่จะพลั้งพูดอะไรออกไปมากกว่านี้ แม่งโครตอึดอัดว่ะ อยากจะพูดก็พูดไม่ได้ อยากจะทำอะไรก็ทำไม่ได้ มาร์ค มึงไม่รู้สึกอะไรกับกูเลยเหรอวะ มึงไม่เคยคิดจะแบ่งสักเสี้ยวความรู้สึกมาให้กู ไม่คิดจะมองกู ไม่คิดจะรู้สึกกับกูเกินกว่าคำว่าเพื่อนหน่อยเหรอวะ .. มึงดูไม่ออกจริงๆเหรอว่าที่กูทำไปทั้งหมดเพื่ออะไร …  หรือกูผิดเองที่กูไม่ยอมบอกมึงว่ากูรู้สึกยังไง

ผมยืนอยู่หน้ากระจกห้องน้ำสักแปบเพื่อจัดการกับความคิดในหัวตัวเองที่ตีกันมั่วไปหมด นี่กำลังหึงไอมาร์คอยู่ ?
ผมเอามือลองน้ำควักใส่หน้าสักส 2 3 ทีก่อนจะจัดการอารมณ์ตัวเองให้เรียบร้อยแล้วเดินออกไปหาไอมาร์คที่นั่งอยู่ในห้อง

“มึง กลับกันเหอะ สามทุ่มแล้ว” ผมเปิดประตูเข้าไปแล้วรีบชิงตัดบทก่อนที่มันจะพูดอะไร ผมเองก็ยังไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน รู้สึกยังทำตัวไม่ถูกไม่รู้ว่าจะทำตัวอย่างไรดี

มันก็ไม่พูดไม่จาอะไรเก็บกระเป๋าแล้วก็เดินนำออกไป ผมก็เดินตามออกมาก่อนจะเช็คบิลอะไรให้เรียบร้อยแล้วก็พามันไปขึ้นรถแล้วก็ตรงไปที่หอโดยปกติถ้ากลับหอดึกๆผมจะลงไปส่งมันถึงหน้าห้อง

วันนี้ก็เช่นกัน ผมก็เดินตามมันขึ้นไป เราสองคนไม่ได้พูดคุยอะไรกันได้แต่เดิน เดินให้ความเงียบปกคลุมพวกเราทั้งสองคนไว้ เราสองคนเดินมาจนถึงชั้น 3 ชั้นที่ห้องไอมาร์คอยู่ มันกำลังหากุญแจ พอมันหาเจอ มันดันทำล่วง ผมด้วยความหวังดีก็ก้มลงไปเก็บให้แต่ไหงเงยหน้าขึ้นมา หน้าของเราสองคนถึงจะชนกัน มันใกล้กันเกินไป

ปลายจมูกเล็กๆนั้นจนกับปลายจมูกของผม เราสองคนเหมือนตกอยู่ในภวังค์ทุกอย่างหยุดยิ่ง มันเงียบ เงียบจนผมได้ยินหัวใจตัวเองมันเต้นแรงแค่ไหนเมื่ออยู่กับคนตรงหน้าในระยะห่างเพียงเท่านี้ เหมือนอยู่ดีดีสติก็กลับมา เราสองคนต่างก้มหน้าไม่พูดอะไร …..

พอเห็นแบบนั้น มาร์คมันก็รีบเอากุญแจไขเข้าห้องไป ห้องสีขาวที่ถูกจัดไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยมันเดินเข้าเอาทุกอย่างเข้าไปเก็บในห้องนอนแล้วเดินออกมา

“มึงจะกลับกี่โมง นั่งพักก่อนเปล่า” มันถามผมแต่มันไม่มองหน้าผม

“เออเดี๋ยวกูนั่งผักแปบนึง แล้วเดี่ยวกลับ”

ผมเดินมาที่โซฟาที่ผมเองก็นั่งเป็นประจำเปิดดูทีวีขนาด 40 กว่านิ้วที่เจ้าตัวแม่งลงทุนขนมาจากบ้านเพราะอยากดูการ์ตูน = =  มาร์คมันก็มานั่งข้างๆผมพร้อมกับแย่งรีโมตก่อนจะเปลี่ยนช่องไปดูช่องทีวีน้ำเน่าของมันที่มันดูประจำ

ผมนั่งดูหนังไปพร้อมกับมัน โดยที่มีมันอยู่ในแขนอีกข้างที่ผมกลางไปตามแนวของขอบโซฟา เป็นธรรมดาอยู่แล้วครับที่มาร์คมันจะเข้ามานั่งซบผมแบบนี้ …  แต่ก็แปลกดีท่านี้มันเอาไว้ให้คนที่เป็นแฟนกันนั่งดูหนังด้วยกันไม่ใช่เหรอวะ …

คิดได้แบบนั้นผมเลยเปลี่ยนมือมาโอบไหล่คนตัวเล็กข้างๆแทน ปกติถ้าทำแบบนี้ไอมาร์คมันจะต้องดิ้นทำเป็นเล่นตัวนิดหน่อยแล้วบอกว่า ‘กูเสียหายนะมีผู้ชายมาจับตัวแบบนี้’ แม่งแรดอะ ฮาๆๆแต่ก็นั่งกอดกันแบบนี้ทุกครั้ง แต่คราวนี้พอผมจับไปกับไม่มีปฏิกิริยาอะไร ผมสงสัยจึงหันไปมอง อ่าว …..

หลับไปแล้ว สงสัยคงเป็นเพราะซ้อมหนักไปเลยเหนื่อยแถมยังเรียนมาทั้งวันอีก เห็นแบบนั้นมันเป็นภาพที่รักมากเลยทีเดียวแล่ะครับ จมูกเชิดหน่อยๆแม้มันจะไม่ได้แหลมแต่ก็โด่งเลยทีเดียว ตาโตหวานๆที่ปิดสนิทปากรั้นๆที่หน้างับซะเสียให้เข็ด

สมองหรืออะไรสั่งการก็ไม่ทราบ เหมือนมีแรงดึงดูดมหาศาลทำให้ผมต้องโน้มตัวลงไปใบหน้าหวานๆนั่นก่อนจะบรรจงจูบและขบเบาๆที่ริมฝีปากนั้น แต่ก็ต้องตกใจชั่วขณะเมื่อริมฝีปากเล็กๆนั้นตอบรับสัมผัสจากผมก่อนจะมือเรียวๆนั้นจะค่อยยกขึ้นมาคล้องคอผม

มันไม่ได้ลึกซึ้ง และไม่ได้เนิ่นนาน แต่มันไมรู้สึก หวาน หอมไปหมด ….

เหมือนได้สติ เราสองคนต่างผละออกจากกันด้วยความตกใจ ก่อนผมจะรีบขอตัวออกจากตรงนั้นไม่งั้นทุกอย่างได้พังหมดแน่ๆ

“เอ่อมาร์คกูกลับก่อนนะ”

“อือ”

มันตอบแค่นั้น ก่อนผมจะเดินออกไปแล้วปิดประตูให้เจ้าของห้องพร้อมกับหันหลังชนประตูด้านนอกเพื่อสงบสติอารมณ์สักหน่อย

“นี่กูทำไรลงไปวะเนี่ย”


Hey you~ 입술 위에 Chu~ everyday with you~널 보면 내 눈이 감겨
몰래 살짝 다가와 또 키스해줄래 내 꿈결 같은 넌 나만의
Hey you~ บนริมฝีปากของเธอ Chu~ everyday with you~ เมื่อมองเธอ ตาฉันก็ปิดลง ช่วยเข้ามาช้าๆแล้วจูบชั้นหน่อยได้ไหม เธอผู้เป็นดั่งฝันของฉัน เธอเท่านั้น Mr. Chu~ ของฉัน


เสียงประตูห้องปิดลง คนตัวสูงเมื่อกี้ได้เดินออกไปแล้ว ทำไมหัวใจมันยังเต้นเต้นขนาดว่าแถบจะหลุดออกมาจากอกเต้นแบบควบคุมไม่อยู่

เมื่อกี้ …. ไอธันจูบเรา … มันจูบเรา เพื่ออะไร ?

มึงบอกกูได้ไหมธันว่ามึงก็คงจะชอบกูเหมือนกัน หรือกูแค่คิดไปเอง มึงแค่เหงาเลยมาลงที่กูแค่นั้นเหรอ ?

ผมยังคงนั่งเอามือลูบไล้บริเวณริมฝีปากของตัวเอง สัมผัสอุ่นๆเมื่อกี้ยังคงอยู่ นี่กูฝันหรือเปล่า หรือว่ายังไง …. มันยังคงตราตรึงอยู่ในสิ่งที่อยู่ในอกด้านซ้ายแล้วก็กำลังเต้นแรงๆอยู่นี้

ก่อนอะไรมันเลยเทิดไปมากกว่านี้ผมก็จัดการตัวเข้าไปอาบน้ำให้เรียบร้อยก่อนจะรีบดิ่งลงเตียงนอนไม่งั้นพรุ่งนี้ไม่ตื่นไปเรียนตอนเช้าแน่ๆให้ตายเถอะ

จะว่าไป … สัมผัสแบบเมื่อกี้ ….

อยากได้อีกสักครั้งจัง

ไม่ว่ามันจะมาจากความรู้สึกไหนในใจไอธันก็ตาม..

ผมตื่นมาตั้งแต่เจ็ดโมงเพื่ออาบน้ำแต่งตัวไปเรียนตั้งแต่ตอนเก้าโมง เมื่อวานผมส่งเมสเสจไปบอกไอธันแล้วว่าไม่ต้องมารับวันนี้บอกว่าจะไปเอง มันก็บอกมันไม่เชื่อนึกว่าไอพี่เค็นจะมารับ คือมึง มีสติก่อนมะ ?  = =

แล้วทำไมมึงต้องหวงกูขนาดนี้ มึงแปลกไปนะช่วงนี้ แต่ลึกๆผมเองก็รู้สึกดีใจ ทำไมถึงดีใจ นี่กำลังทรยศกำแพงหัวใจตัวเองที่ปิดกั้นไม่ให้รักใครคนนึงทั้งๆที่รักหมดหัวใจ …

รู้สึกเรียนไม่รู้เรื่องทั้งเช้าวันนี้เพราะเรื่องเมื่อคืนยังคงสติลอยู่ในหัวอย่างช่วยไม่ได้ มันยังคงคิดถึง แค่หลับตาภาพเมื่อวานก็ผุดขึ้นมา จนทำอะไรไม่ถูกในสมองเหมือนเครื่องเล่นเทปที่กอกลับซ้ำไปซ้ำมาภาพเดิมอยู่แบบนั้น จนรู้สึกเริ่มทนไม่ไหวก่อนจะนัดพวกไอนิวไอพลอยออกมาปรึกษาเรื่องนี้ …

“เห็นไหมพลอยกูบอกแล้วว่าแบบไอมาร์คแม่งต้องชอบธันจริงๆด้วย” หลังจากผมเล่าทุกอย่างและระบายสิ่งที่เกิดในใจผมให้เพื่อนฟังแล้วก็ตามที่มันบอกจริงๆ

“กูว่านะมาร์คมึงควรเปิดใจ มึงกับธันมันเกิดเพื่อนไปแล้ว เกินไปซะจนกูอิจฉาที่มึงดูแลกันดีขนาดนี้”

ธันดูแลผมดีจริงๆแล่ะ ไปรับไปส่งพาไปกินข้าวเจ็บป่วยอะไรก็มานอนเฝ้าเป็นห่วงตลอดเวลาติดต่อกันไม่เคยขาด มันก็มากกว่าเพื่อนคนนึงจะทำให้กันได้จริงๆ

“แต่กูกลัวเสียเพื่อน มึงกูอาจจะคิดไปเองก็ได้นะเว้ย”

“มึงเชื่อกูเหอะมาร์ค รักต้องลองเสี่ยงไม่เสี่ยงมึงจะได้รักนั้นมาไหม”

“ไอพลอยพูดถูกนะเว้ย มึงทำตามใจตัวเองเหอะ เสียงหัวใจสำคัญที่สุดสำหรับความรัก เพราะว่ารักต้องใช้หัวใจ”

พอฟังๆมันแล้วก็มีเหตุผลนะครับ ถ้ารักต้องใช้หัวใจ แล้วถ้าปิดกั้นหัวใจแล้วเราจะรักใครได้อย่างหมดใจได้อย่างไรกัน

“กูแนะนำให้มึงสารภาพรักไอธันซะวันนี้มึงเชื่อกู ไม่งั้นนะมึงเต้นไม่ได้แน่ๆเพราะมึงไม่มีสมาธิ แล้วนี่ก็ใกล้ถึงวันงานสัมพันธ์วิศวะมนุษย์แล้วด้วย มึงยิ่งต้องซ้อมหนักไปกว่าเดิมแล้วถ้ามึงไม่มีสมาธิซ้อมงานพังนะมึงมึงเป็นเมนนะเว้ย ดูจากสารรูปวันนี้ในห้องเรียนแล้วแบบ อนาถสัด”

ที่จริงก็อยากจะทำแบบนั้นอยู่เหมือนกัน แล้วมันก็เป็นแบบที่ไอพลอยว่า วันนี้จดอะไรไม่ได้สักหน้านึงฟังอาจารย์ต่างชาติพูดก็ไม่รู้เรื่องคืออาการหนักมากจริงๆ

“ก็ได้ กูจะไปสารภาพรักไอธัน มึงว่ามันจะเกลียดกูไหมวะนิว” ผมถามไอนิวที่กำลังนั่งดูดน้ำสบายใจเชิบ มึงไม่ได้สนใจกูเลยอีเพื่อนเหี้ย

“เผลอมึงจะได้ผัวมาแทนน่ะสิ ฮิๆ” ดูแม่งขำ

“มึงเดี๋ยวก่อน แล้วกูเห็นคนที่ชื่อพี่เค็นอะไรนั่นเขามาตามจีบมึงเขาไม่มาแล้วเหรอวะ” อยู่ดีดีไอพลอยก็ถามขึ้นมา เออนี่กูลืมมันไปแล้วนะเนี่ย

“เออจริงด้วยว่ะ คือหลังจากมันมาหาที่ห้องซ้อม สองสามวันนั้นมันก็ไม่โพล่หน้ามาอีกเลย กูงงมาก คิดจะหายก็หายไป” เอาจริงๆก็ไมได้สนใจอะไรมาก คือแบบอยู่ดีดีก็หายไปเลย คือมึงจะหายไปแบบนี้เลย เออก็ได้ กูก็ไม่สนใจ แต่ตอนนี้เรื่องไอธันอะ …

เอาไงดีอะ สารภาพรักวันนี้ ? เออเอาก็เอา พูดเลย = =

หลังจากเรียนช่วงบ่ายเสร็จผมจึงเดินไปซื้อเค้ก ก้อนเล็กๆก้อนนึงรสวลิลาที่ไอธันชอบกินก่อนจะไปนั่งรอมันที่ม้าหินหน้าคณะมัน แต่ว่า ….

2 ชม ก็แล้ว
3 ชม ก็แล้ว

ทั้งๆที่ส่งข้อความไปบอกแล้วว่าจะมานั่งรอ ปกติไอธันไม่เคยให้ผมนั่งรอขนาดนี้ช้าสุดที่เคยรอคือ 15 นาทีจริงๆ = =

ด้วยความเบื่อผมเลยไปเดินเล่นรอบๆคณะมันซึ่งปกติจะมาแต่หน้าคณะ ในคณะมันใหญ่มากๆจริงๆตอนนี้ก็ 2 ทุ่มแล้วคนก็ไม่ค่อยจะมีแล้วเขากลับบ้านกันหมดผมเดินชมโน่นชมนี่ในติกวิศวะไปเรื่อยจนเดินไปถึงหลังคณะ ซึ่งตรงหลังคณะไม่มีคนเลย มันจึงเงียบมาก ทำให้ผมได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง ก่อนจะเดินตามเสียงนั้นเข้าไป

“ธันคะ หมิวรักธันมานานแล้วนะคะ”

“เอ่อ หมิวแต่ผม … ”

“แค่จูบเดียวนะคะ นะ”

ก็ไม่ทันจะจบเสียงนั้น ร่างของหญิงสาวคนนึงซึ่งมองจากด้านหลังก็น่าจะสวยเลยทีเดียวแล่ะก็กำลังประกบปากกับไอธันอยู่ ซึ่งแล้วกูควรทำยังไง ?

“ไอธัน” … ผมเรียกมันด้วยเสียงที่ไม่ค่อยจะสู้ดีนัก จะว่าไงดีล่ะ จะโกรธก็โกรธ หวงไหมก็หวง รู้สึกไม่อยากฟังเหตุผลอะไรทั้งสิ้น มือจับถุงเค้กที่ถือมาซะยับเยินไปหมด

“มาร์ค !! ”

“ว๊าย !!! ” ผู้หญิงคนนั้นพอเห็นผมมายืนดูฉากเลิฟซีนสุดซอกหลืบของพวกมันก็ตกใจหันกลับมาแล้วเดินไปหลบอยู่ข้างหลังไอธัน

“มาร์ค คือมัน …”

“มันไม่ใช่เหี้ยไร ? ”

“มีงฟังกูก่อน กูขอโทษที่ทำให้มึงรอ ”

“อ๊อ นี่คือมึงคิดว่าที่กูกำลังโมโหนี่เพราะมึงทำให้กูรอ คำตอบคือ ใช่ ไอเหี้ยเอ้ย มึงเป็นเหี้ยไรมากปะ!!!”

ผมตะหวาดจะหวาดซะเสียงดังไปทั่วโถงข้างล่างตึก แต่โชคดีที่มันไม่มีใครอยู่แล้ว

รู้สึกโกรธ ให้รอกูรอได้แต่ที่กูต้องรอ เพราะมึงกำลังจูบกับคนอื่นอยู่ นี่หรือว่ากูต้องรอมึงเอากับมันเสร็จก่อนแล้วกูค่อยมาบอกได้ว่า มึงกูชอบมึงแบบนี้เหรอ ?

“กูกำลังจะไปหามึงแต่หมิวเขาเรียกกูมาเพราะเขามีเรื่องอยากจะบอกกู”

“บอก บอกทำส้นตีนหัวดออะไรล่ะนี่อะนะบอก บอกแบบแลกลิ้นเลียหน้าเงี้ยเหรอ ไอห่านี่มึงเอากันได้มึงก็เอากันไปแล้วปะ”

ผมไม่รออะไรอีกแล้ว รู้สึกเจ็บแน่นในหน้าอกไปหมดสมองมันตัน น้ำในตาเริ่มเอ่อขึ้นมาแบบหาสาเหตุไม่ได้ ความรักของกู คือต้องรอให้มึงเอากับใครอีกคนก่อนแล้วค่อยมาฟังกู … คิดได้ดังนั้นก็กำลังจะย้ายตัวเองออกจากตรงนั้นแต่ไม่ทันไรก็มีมือหนาๆของใครอีกคนมารั้งไว้

“มึงฟังกูก่อน”

“ฟังเหี้ยไร ! ฟังว่ามึงเอากับมันเสร็จแล้ว แล้วปล่อยให้กูรองี้ใช่มะ ?  ทั้งๆที่กูบอกมึงแล้วว่ากูมีเรื่องสำคัญจะบอกมึง หรือยังไง ความรักของกูต้องมาหลังความเงี่ยนมึงใช่ไหม ? ”

โกรธ โมโห มันถมเข้ามาหมด มันรู้สึกเหมือนกำแพงที่เคยกั้นทุกอย่างไว้กำลังจะพัง สิ่งที่เก็บอยู่ในใจเรื่อยมากำลังจะพังลงในอีกไม่กี่วินาทีนี้

“มึง ….. ”

“ไม่ต้องมาเรียกกูไอเหี้ย ไหนๆมันก็จะพังขนาดนี้แล้ว ก็ได้ ไอธันกูจะบอกมึงไว้ตรงนี้ กูชอบมึง กูรักมึง มันเกิดขึ้นมานานแล้ว นานมาก นานซะจนกูต้องมาเห็นเหี้ยไรอะไรแบบนี้ !!  ”

ไม่ตะโกนเปล่า ผมขว้างเค้กที่อยู่ในมือใส่หน้ามัน ทั้งๆที่ตั้งใจจะซื้อมาให้ แต่ก็ต้องให้ด้วยวิธีนี้ ก่อนจะวิ่งออกไปจากตรงนั้น วิ่งไปที่ไหนก็ได้ วิ่งออกไปให้ไกลที่สุด ไกลซะจนไม่ต้องเห็นอะไรอีกหรือเจออะไรอีกก็ได้

เจ็บแบบนี้มันเรียกว่าอกหกหรือเปล่า …

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 03-04-2014 15:58:47 โดย orange332 »

ออฟไลน์ orange332

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 51
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-0
내 소원을 들어줘요 영원한 사랑 이뤄주길
짜릿짜릿한 느낌 절대 맘 변하지 않기
평생 나만 바라봐줘 baby
ช่วยรับฟังความปราถนาของฉันหน่อย ทำให้รักนี้เป็นนิรันดร์
ความรู้สึกสั่นคลอนจะไม่ทำให้หัวใจนี้เปลี่ยนไป
ทั้งชีวิต มีแค่ฉันคนเดียวได้ไหม baby


โอ้ย นี่มันอะไรกันเนี่ยชีวิต …. ถามว่าดีใจไหมที่ผมรู้ว่าคนที่ผมรักเขากีใจให้ผมมานานแล้วเหมือนกัน มันดีใจซะยิ่งกว่าดีใจซะอีก แต่คือ … โดนเค้กป่าใส่หน้าเต็มๆแถมโดนเข้าใจผิดอีก นี่แล้วผมควรทำยังไงจะปฏิบัติการง้อว่าที่แฟนยังไงดีวะเนี่ย

“ไอ้ลี มึงออกมาหากูหน่อย ด่วนไอเหี้ยเร็วๆ ที่คณะเออแค่นี้นะ” โทรไปเร่งสุดๆ กูหมดที่พึ่งแล้วโว้ยยย เร็วๆ

ไม่ถึง 10 นาทีมันก็มาถึงก็หอมันใกล้อยู่แค่นี้ คือไอ้ลีเป็นเพื่อนสนิทผมตั้งแต่เข้ามาที่นี่อีกคนนึงเหมือนกันครับมันสนิทกับผมมากๆตั้งแต่รับน้องคณะ แล้วผมก็คอยเล่าเรื่องอะไรมากมายให้มันฟังเกี่ยวกับไอตัวแสบของผมจนมันเค้นให้ผมสารภาพให้ได้นั่นล่ะว่าผมชอบมาร์คมัน แต่มีแค่มันคนเดียวจริงๆที่รู้ (ขนาดเจ้าตัวยังไม่รู้เลยเห้อ กู  = =)

“มึงเป็นเหี้ยไร ทำไมนั่งหน้าซีดแบบนี้วะ ”

มันถามผมแต่ผมแบบเบลอๆ ยังไงบอกไม่ถูกเหมือนกัน หลังจากมาร์คมันวิ่งออกไปผมก็ไล่หมิวออกไปทันที ยอมรับครับว่าตอนนั้นก็โมโหมากเหมือนกันที่มีผู้หญิงคนนึงมาทำรายความสุขที่กำลังจะเกิดขึ้นระหว่างผมกับคนที่ผมรัก แต่มันก็ช่วยไม่ได้ จริงๆ ผมจึงทำได้แต่ไล่เธอกลับไปแล้วก็ตัดขาดการติดต่อกัน

“มึง มาร์คมันมาบอกชอบกู”

“เฮ้ยยยย !!!!! จริงดิ มึงกูดีใจด้วย”

“ดีใจกับผีสิ แม่งดันมาเห็นกูจูบกับ หมิวอะดิ”

“อ่าว พ่อมึงสิ หมิวเด็กบัญชี ? แล้วมึงไปจูบกับเด็กบัญชีได้ไงวะ”

“ก็เขามาบอกชอบกู แล้วบอกกูว่าขอจูบกูทีนึงแล้วจะไม่มายุ่งกับกูอีก”

“ไอควายเอ้ย แล้วมึงก็ให้เขาจูบ ???”

“กูกำลังจะปฏิเสธแต่ …” แต่มันก็มาเห็นนี่สิกูละกลุ้ม อยากจะเอาหัวกระแทกกำแพง = =

“เป็นมหาซวยของมึงจริงๆว่ะไอธัน กำลังจะได้เมียแท้ๆ ควาย ละนี่จะเอาไง ?? ”

“กูก็ไม่รู้ว่ะ”

“กูว่ากูรู้ว่ะมึง ว่าจะทำยังไงดี …. ” 

หลังจากที่ผมได้ฟังแผนการ ของไอ้ลีหมดแล้วนั้นก็ทำให้ผมต้องยิ้มออกมาเลยทีเดียวกับปฏิบัติการง้อว่าที่แฟนครั้งนี้ ผมหันไปหารูปเกียร์หน้าคณะ ซึ่งเขาบอกว่า ถ้าคนที่กำลังมีปัญหาความรักมาขอพรล่ะก็ ปัญหาต่างๆก็จะหมดไป ผมภวานาในใจให้เกียร์หน้าคณะช่วยทำให้ผม ได้สิ่งสำคัญของผมคืนมาด้วยเถอะ

.
.
.

Mr. Chu~ 입술 위에 Chu~ 달콤하게 Chu~온몸에 난 힘이 풀려
내 맘 흔들 흔들어 날 흔들어놔요 I’m falling falling for your love
Mr. Chu~ บนริมฝีปากของเธอ Chu~ ช่างหวานจับใจ Chu~ ร่ายกายของฉันมันหมดเรี่ยวแรง I’m falling falling for your love
หัวใจฉันสั่นไปหมด เธอทำให้ฉันใจสั่น I’m falling falling for your love


เหลืออีกแค่วันเดียวงานสัมพันธ์สองคณะก็จะมีขึ้นแล้ว ผมเองที่วันนี้ก็มาห้องซ้อมที่คณะปกติ หลังจากวันนั้นที่เกิดเรื่องเป็นเวลาอาทิตย์นึงแล้วไอธันหายไปจากสาระบบผมเลยทีเดียว ไม่มาหาไม่ไลน์มาไม่โทรหา ไม่มารับ หึ …. คือกูคิดไปเองสินะว่ามึงจะชอบกู แต่ก็เอาเถอะคิดไปก็ปวดหัวททำหน้าที่ตัวเองก่อน คิดได้แบบนั้นแต่ก็ต้องไม่วายเจอเรื่องปวดหัวเมื่ออีมิ้น เมียเก่าไอธันเดินมาหาผมขณะที่ผมกำลัง พักกินน้ำระหว่างซ้อมอยู่

“ว่าไงหล่อน ได้ข่าวไปเห็นธันจูบผู้หญิงอื่นมาดีใจไหมล่ะ ?”

“เสือก …” พูดไปแค่นั้นแล่ะจริงๆ ไม่อยากจะต่อล้อต่อเถียงกับชะนีบ่างหน้าด้าน รำคาญ

“รับให้ได้หน่อยสิ แหม ที่ตอนแย่งธันไปจากกูมึงไม่เห็นหน้าซีดแบบนี้เลย”

“น่าสมเพศนะ ชะนีโดนผัวที่ตัวเองเกาะถีบออกมาแล้วต้องโล่ปีนต้นไม้ข้ามไปเกาะผัวใหม่แบบรวดเร็วเพราะคันคะเยอคารามายเอาไม่อยู่นี่ เห้ออ ให้กูเรียกว่าอะไรดีวะ”

“กรี๊ดดดด อีพวกผิดเพศ นี่มึงด่ากูเหรอ”

“เออกูอะผิดเพศ มึงอะผิดปกติอีสันขวาน ไปเช็คสมองไป๊ !!!!!!! ” ผมไล่มันก่อนที่ตัวเองจะเดินออกไปเข้าห้องน้ำ แม่งวันนี้ซ้อมใหญ่ต้องรันคิวทุกกลุ่มต้องมาซ้อมรวม เห้อเบื่อ = = เจออีชะนีหลงป่านี่แล้วปวดหัวสิ้นดี

ออกไปล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นก่อนจะเข้ามาซ้อมใหม่แต่เหมือน กลุ่มผมหน้าซีดกันเป็นไก่ต้มเลย เหมือนงานจะเข้า รู้สึกได้ เลยเดินเข้าไปถามไอพลอยที่นั่งอยู่หน้าบูดเชียว

“พลอยมีไรวะ”

“มึง คือแบบ พี่ปอเอาลิสเพลงสุดท้ายมาให้พวกเรา คือมึงเขาจะให้พวกเราเต้นเพลงนี้ …. ” แล้วมันก็ให้ผมดูชื่อเพลง เห็นละแบบ เอ่อะ กูเป็นลมดีกว่า

“มึงคือมันไม่แบ๋วไปเหรอวะ คือกูควรแบ๋วขนาดนี้เลยใช่ไหม = = !” เอามือก่ายหน้าผาก ปกติเต้นแต่เพลงแรงๆแล้วนี่จะให้แบ๋วขนาดนี้ กูจะทำได้ไหม

“ไม่รู้อะมึงคือเขารีเควสมา”

“แล้วทำไมพึ่งมารีเควสวันนี้วะ” ผมบ่นไอพลอยที่ทำหน้างงพอๆกับผมตอนนี้

“กูก็ไม่รู้ว่ะพี่ปอให้มา แต่แบบคงต้องเต้นอะมึง ฝั่งวิศวะรีเควสมา ”

“เออ ไอเหี้ย รีเควสมาวันนี้ Kเหอะ แต่ช่างแม่ง ซ้อมเหอะ เต้นๆๆ ดีนะกูเอาคอมมาแกะท่าได้”

และแล้วภาระกิจการซ้อมกระทันก็เริ่มขึ้นไปยันเช้า = = !!!

โชคดีที่งานมีตอนเย็นพวกผมซ้อมเสร็จกันตอนตีห้าแต่กว่าจะลงความเห็นกันได้ว่าใครเป็นเซ็นเตอร์นั่นก็คือ ผม = = คือมีผมเป็นผู้ชายคนเดียวในกลุ่มเลยให้เป็นเซ็นเตอร์จะได้ดูเด่นสุด …. พอซ้อมกันเสร็จก็ แยกย้ายกันไปนอนสักแปบนึงแล้วก็มารวมตัวกันบ่ายโมง ที่ห้องที่คณะวิศวะจัดไว้ให้ก่อนจะเริ่มแต่งตัวกัน

ชุดเต้นวันนี้ก็ไม่มีไรมาก ของพวกผมเป็นชุดกางเกงดำขาสั้นพร้อมกับเสื้อนิสิตแขนยาวตัวใหญ่กว่าปกติหน่อยให้มันดูฮิปฮอปนิดนึง แล้วก็เป็นรองเท้าผ้าใบ ชุดวันนี้เน้นเรียบง่ายแต่เต้นแรงไว้ก่อน ฮาๆ

“มึงธันฝากนี่มาให้” ไอนิวครับ เดินเอากล่องไม่ใหญ่มากกับโน้ตเล็กๆมาให้ คือดีใจมากที่มันฝากของมาให้ เพราะในใจก็ยอมรับว่าคิดถึงอยากเจอ อยากคุย แต่ก็นะ เขาคงไม่ได้ชอบเราเท่าไหร่ ที่หายไปก็คงไปทำใจว่าเพื่อนสนิทชอบตัวเองคงรับไม่ได้นั่นล่ะ ผมเปิดโน้ตขึ้นมาดูก่อนจะเห็นข้อความที่เขียนไว้

‘สู้ๆนะมึง วันนี้เต้นเอ็กซ์ๆหน่อย กูชอบ’

ไอเหี้ย ดูแม่งเขียนมาดิส้นตีนอะ  !!

“ยิ้มไรวะมาร์ค” ไอพลอยถาม

“มันจะยิ้มไรล่ะ มันก็ยิ้มที่ผัวมันเขียนอะไรมาให้อ่าดิ” หุบยิ้มแถบไม่ทันอีพวกเพื่อนเวรนี่แม่งรู้ทัน

“แล้วในกล่องนั้นมีอะไรวะมึง” พลอยมันชี้ไปที่กล่องขณะหนีบผมให้ไอนิวอยู่

ผมเปิดกล่องออกมา ก็เป็นนมกับขนมปังที่ผมชอบกินในเซเว่นธันมันคงรู้ว่าผมยังไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เช้ามันเลยซื้อใส่กล่องมาให้กินลองท้องก่อนจะถึงงานเพราะในงานมีโต๊ะจีนมันต้องกะอยู่แล้วว่าผมจะไปกินของฟรี (เออกูจะแดกของฟรี) แล้วประเด็นคือมึงรู้ได้ไงวะว่ากูทำอะไรอยู่ทีไหนทั้งๆที่มึง หายไปเป็นอาทิตย์


เวลาล่วงเลยจนมาถึงตอนเย็นงานเริ่มครับ พิธีเปิด คณบดี ของทั้งสองคณะก็มากล่าวเปิดงานก่อนจะเริ่มการแสดงจากเด็กๆทั้งสองคณะคือไม่อยากจะบอกเลยจริงๆว่าคณะตัวเอง การแสดงนี่สุดยอดกว่าวิศวะมากๆ
วิศวะนี่แม่งเอาผู้ชายมาเต้นเอาฮาอย่างเดียวอะเอาดีดี แต่พอสาวๆ จากมนุษย์ออกมาเต้นนี่เสียงปรบมือ วี๊ดวิ้ว เกรียวกลาวอย่าได้บอกใครเชียว แม่งเหมือนลิงออกมาจากกรงได้อะ อีพวกนี้โครตเหมือน
ระหว่างอยู่ข้างเวทีก่อนแสดงผมก็พยายามจะมองหาใครสักคนนึงที่คิดถึงมาเป็นอาทิตย์ และแล้วผมก็เจอก่อนจะต้องหลบสายตาไปทางอื่นเพราะมันหันมายิ้มให้แล้วก็โบกมือ  มึงนี่แม่งทำเหมือนไม่รู้เหี้ยไรสักอย่างไอผู้ชายหน้าส้นตีน

การแสดงหลายจุดผ่านไปจนมาถึงจุดของพวกผม ถึงเวลาต้องโชว์ฝีมือกันสักหน่อยแล้ว …
พอก้าวขึ้นเวทีเท่านั้นแล่ะเสียงผิวปากเสียงปรบมือนี่ดังกันสนั่นก็แน่แล่ะแค่ไอพลอยกับไอนิวก็กินขาดและ หน้าก็สวยอกก็บึ้ม หืมมมมมม แม่ง แดกขาดทุกชุด แล้วไหนจะกระดุมเสื้อที่ปลดลงมาให้เห็นล่องอกอีกโอยยล่อเสือล่อตะเข้กันให้เป็นฝูงละคราวนี้
พอเพลงเริ่ม พวกเราก็โชว์ลีลาที่ซ้อมกันมาแบบไม่มีใครยอมใครกันเลยทีเดียวคนดูนี่อึ้งกันไปเป็นแถบๆ รู้สึกภูมิใจมากที่เราทำกันเต็มที่แล้วทุกคนชอบ …

สองเพลงผ่านไปจนมาถึงเพลงสุดท้ายที่ซ้อมกันเมื่อคืนสดๆ เห้อนี่ถึงเวลาต้องแอ๊บแบ๊วกันแล้วใช่ไหม ก่อนจะแบ๊วพวกผมก็ต้องรีบลงไปเปลี่ยนเชิ้ตขาวเป็นเชิ้ตสีชมพูก่อน ก็เลยมีพิธีกรมาขั้นรายการไว้สักแปบนึง

"อ้าวว่าไงคะ หนุ่มๆ โชว์เมื่อกี้เผ็ดถึงใจไหม " พิธีกรคุยเล่นกับผู้เข้าร่วมงานทุกคน ก็ได้เป็นเสียงกรี้สเสียงผิวปากมาเป็นคำตอบแทน

“เอาล่ะเรามาเปลี่ยนอารมณ์กันมั่งเราเจอของเผ็ดแซบไปแล้วเรามาดับร้อนด้วยความน่ารักจากน้องๆทีมเมื่อกี้กันอีกรอบดีกว่า น้องๆพร้อมหรือยังคะ ”

พี่พิธีกรถามผมเลยให้สัญญาณว่าโอเค ก่อนจะออกไปยืน จัดโซนเพื่อเตรียมตัวแสดง แต่ก่อนแสดงแม่งมีเสียงจะตะโกนขึ้นมา

“เฮ้ย น้องคนตรงกลางแม่งโครตน่ารักเลยว่ะ !!!” แล้วเสียงกรี้สดังๆก็ตามกันมา

“เห็นไหมมึงกูบอกแล้วได้ผลไอนิว”

“จริงด้วยว่ะ แม่งล่อตะเข้ล่อเสือได้ดีกว่าพวกกูอีก” ไอพลอยกูได้ยินนะเว้ยไอเหี้ยย !!

และแล้วการแสดงชุดสุดท้ายก็เริ่มขึ้น

A-PINK – MR.CHU

http://www.youtube.com/watch?v=fS9xABgSk_g (แนะนำให้ฟังเพลงประกอบ)

한번 보면 두 번 더 보고 싶어 두번 세번 보면 너를 더 안고 싶어
너와 커플링 커플링 손에 끼고서 함께 이 길을 걷고 싶어 난
มองเธอเพียงครั้งเดียว ก็อยากจะมองเธออีกเป็นครั้งที่ 2 พอครั้งที่ 2 ครั้งที่ 3 ก็อยากจะกอดเธอไว้อีก เมื่อได้ใส่แหวนคู่กับเธอ ฉันเองก็อยากจะร่วมเดินไปในทางนี้กับเธอ


ท่อนนี้เองผมพยายามจะโชว์แหวนให้ตรงกับความหมายของเพลง แต่คนที่อยากจะให้ดูก็ไม่อยู่ซะแล้ว แอบเสียเซลฟ์ไปนิดนึงแต่การแสดงก็ยังคงต้องดำเนินต่อผมจึงปั้นหน้าแสดงต่อไป

매일 매일 봐도 난 더 좋아져 두번 세번 나의 볼을 꼬집어 봐도
마치 dreaming dreaming 꿈을 꾸는 듯 생각만 해도 난 미소가
ยิ่งเห็นเธอทุกวัน ฉันก็ยิ่งชอบใจ ลองหยิกแก้มตัวเองอยู่หลายครั้ง มันเหมือนฝันไปเลยจริงๆ แค่คิดก็ยิ้มได้

Mr. Chu~ 입술 위에 Chu~ 달콤하게 Chu~ 온몸에 난 힘이 풀려
내 맘 흔들 흔들어 날 흔들어놔요 I’m falling falling for your love
Mr. Chu~ บนริมฝีปากของเธอ Chu~ ช่างหวานจับใจ Chu~ ร่ายกายของฉันมันหมดเรี่ยวแรง

Hey you~ 입술 위에 Chu~ everyday with you~널 보면 내 눈이 감겨
몰래 살짝 다가와 또 키스해줄래 내 꿈결 같은 넌 나만의 Mr. Chu~
Hey you~ บนริมฝีปากของเธอ Chu~ everyday with you~ เมื่อมองเธอ ตาฉันก็ปิดลง ช่วยเข้ามาช้าๆแล้วจูบชั้นหน่อยได้ไหม เธอผู้เป็นดั่งฝันของฉัน เธอเท่านั้น Mr. Chu~ ของฉัน

부드러운 감촉 잊을 수 없어 화끈거리는 내 얼굴 빨개지는 걸
It’s so lovely lovely 사랑스러워 난 네가 자꾸만 좋아져
สัมผัสที่นุ่มนวลไม่อาจลืมเลือน มันทำให้หน้าของฉันแดงขึ้นทันที
It’s so lovely lovely เธอช่างน่ารัก ฉันนั้นชอบเธอมากขึ้นไปทุกที

Mr. Chu~ 입술 위에 Chu~ 달콤하게 Chu~ 온몸에 난 힘이 풀려
내 맘 흔들 흔들어 날 흔들어놔요 I’m falling falling for your love
Mr. Chu~ บนริมฝีปากของเธอ Chu~ ช่างหวานจับใจ Chu~ ร่ายกายของฉันมันหมดเรี่ยวแรง หัวใจฉันสั่นไปหมด เธอทำให้ฉันใจสั่น I’m falling falling for your love

Hey you~ 입술 위에 Chu~ everyday with you~널 보면 내 눈이 감겨
몰래 살짝 다가와 또 키스해줄래 내 꿈결 같은 넌 나만의
Hey you~ บนริมฝีปากของเธอ Chu~ everyday with you~ เมื่อมองเธอ ตาฉันก็ปิดลง ช่วยเข้ามาช้าๆแล้วจูบชั้นหน่อยได้ไหม เธอผู้เป็นดั่งฝันของฉัน เธอเท่านั้น Mr. Chu~ ของฉัน

내 소원을 들어줘요 영원한 사랑 이뤄주길
짜릿짜릿한 느낌 절대 맘 변하지 않기
평생 나만 바라봐줘 baby
ช่วยรับฟังความปราถณาของฉันหน่อย ทำให้รักนี้เป็นนิรันดร์
ความรู้สึกสั่นคลอนจะไม่ทำให้หัวใจนี้เปลี่ยนไป
ทังชีวิต มีแค่ฉันคนเดียวได้ไหม baby

Mr. Chu~ 입술 위에 Chu~ 달콤하게 Chu~온몸에 난 힘이 풀려
내 맘 흔들 흔들어 날 흔들어놔요 I’m falling falling for your love
Mr. Chu~ บนริมฝีปากของเธอ Chu~ ช่างหวานจับใจ Chu~ ร่ายกายของฉันมันหมดเรี่ยวแรง I’m falling falling for your love
หัวใจฉันสั่นไปหมด เธอทำให้ฉันใจสั่น I’m falling falling for your love


ผมเต้นมาถึงตรงนี้มันกำลังจะจบเพลง ท่อนฮุคสุดท้ายกำลังจะขึ้น อยู่ดีดีไฟและเพลงก็ดับลง ทั้งงานมืดสนิทก่อนมีมือหนาๆของใครสักคนนึงมาเกี่ยวเข้ากับเอวของผมก่อนจะผลิกตัวผมแล้วมอบสัมผัสที่คุ้นเคยแตะลงบนริมฝีปากอย่างไม่ทันตั้งตัว …..  มันทำให้ตัวผมแทบหมดแรง มันทำให้หัวใจที่อยู่ในอกสั่นยิ่งกว่าแผ่นดินไหวซะอีก !!


  - ธันวา


ผมเดินผ่านความมืดเข้าไปข้างหลังไอตัวแสบของผมก่อนจะสวมกอดเข้าด้านหลังแล้วจับไอตัวแสบหันหน้ามาหาผมแล้วมอบสัมผัสนี้ที่คุ้นเคยให้อีกครั้งนึง  สปอร์ตไลทตัวใหญ่สาดลงมาที่ผมกับไอตัวแสบก่อนเสียงผิวปากและเสียงกรี๊ดจะดังไปทั่วฮอล !

“มึง !!! ” มันร้องครับด้วยความตกใจแล้วหันไปมองคนข้างล่างเวทีที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กันใหญ่ให้กับผมแล้วก็ไอมาร์คมัน

“เออกูนี่ล่ะ ”

“มึงคนมาเยอะมากก มึงอย่าทำแบบนี้”

“กูทำอะไรเขาเห็นกันทั่วงานแล้วจะทำก็ไม่เสียหายนะเว้ย … ”

“มึงไม่เสียแต่กูเสีย ไอธัน ธันวา นายธันวา ปล่อยยย เดี๋ยวนี้ !! กูอาย”

“มาร์ค …….. ”

ผมปล่อยมันก่อนจะจับมือมันขึ้นมา แล้วค่อยๆถอดแหวนจากนิ้วชี้ข้างขวาของมันออก มันหน้าถอดสีที่เห็นผมถอดแหวนคงกลัวว่าผมจะเอาไปให้คนอื่นนั่นล่ะ

“มึงถอดแหวนกูทำไม …”

ทุกคนในห้องประชุมเงียบ เงียบเหมือนไม่มีใครอยู่ ทุกคนต่างรอฟังผมและไอมาร์คว่าจะทำอย่างไรกันต่อไป

ก่อนจะพูดอะไรไปมากกว่านั้น ผมจับมือเรียวยาวข้างซ้ายขึ้นมาก่อนจะ สวมแหวนที่ถอดออกไปที่นิ้วนางเรียวนั้น

“มึง เป็นแฟนกับกูนะ” ……

คนฟังถึงกับหน้าเปลี่ยนสีเป็นสีแดงกร่ำก่อนจะค่อยๆฉีกยิ้มกว้างเต็มใบหน้า … น้ำใสๆค่อยๆไหลออกจากดวงตาสวยคู่นั้นแต่มันไม่ใช่น้ำตาแห่งความโศกเศร้าแต่มันคือน้ำตาแห่งความยินดี  มึงรอกูมานานมากเลยใช่ไหม

ผมยกมือซ้ายขึ้นเช่นกัน ก่อนจะทำท่าชี้แหวนท่าประจำที่ทำให้มันดู แหวนของผมเอง ตอนนี้ก็มาอยู่ที่นิ้วนางข้างซ้ายแล้วเหมือนกัน

ทุกครั้งที่ผมชี้แหวนให้มันดู ผมต้องการแค่จะบอกมันว่า  .. 'คิดถึงกูด้วยนะ'

“เออ กว่าจะมาขอ รอนานชิบหาย !” พอไอตัวเล็กพูดจบทั้งฮอลก็ส่งเสียงดีใจกันออกนอกหน้า กันสุด ๆ

แล้วอยู่ดีดีมันก็ถอยห่างผมออกไปก่อนดนตรีจะเริ่มอีกครั้งนึง

Hey you~ 입술 위에 Chu~ everyday with you~널 보면 내 눈이 감겨
몰래 살짝 다가와 또 키스해줄래 내 꿈결 같은 넌 나만의 Mr. Chu~


เพลงท่อนสุดท้ายก่อนจะจบขึ้นมา ไอตัวแสบของผมออกลีลาต่อ มันน่ารักมาก คิดไม่ผิดจริงๆที่ผมเลือกเพลงให้มันเต้น น่ารักจนผมอยากจะเข้าไปกอดไว้แนบกาย ไม่อยากปล่อยออกไปไหน นี่ใช่ไหมที่เรียกว่าความสุขจากคนที่เรารัก …

พอเพลงจบ อยู่ดีดีไอมาร์คก็พูดขึ้นมาว่า

“มึงรู้ความหมายท่อนนี้ไหม”

“กูรู้ ” ผมตอบมัน กูเลือกเพลงให้มึงกูไปอ่านมาแล้วความหมายเพลงน่ะ

“งั้นมึงก็ทำซะ …. ” ทุกอย่างเงียบลงอีกครั้ง

Hey you~ บนริมฝีปากของเธอ Chu~ everyday with you~ เมื่อมองเธอ ตาฉันก็ปิดลง
ช่วยเข้ามาช้าๆแล้วจูบชั้นหน่อยได้ไหม เธอผู้เป็นดั่งฝันของฉัน เธอเท่านั้น Mr. Chu~ ของฉัน


ไอตัวแสบของผมหลับตาลง ผมเดินเข้าไปใกล้ก่อนจะคว้าเอ็วเล็กๆของไอตัวแสบที่หลับตานิ่งเข้ามาใกล้ตัว มันเอามือมาคล้องคอผมไว้ผมโน้มตัวลงไปแต่ก็ต้องหยุดไว้เพราะไอตัวแสบเอานิ้วเรียวๆของมันมาแตะปากผม

“ Chu ~~~ ไม่ต้องทำเดี๋ยวทำเอง ”

ช่างเป็นริมฝีปากที่หวานจับใจเหลือเกิน ….



THE END :)


จบแล้วกับเรื่องสั้นเรื่องนี้ เป็นอย่างไรรบกวนติชมให้มาร์คกับธันวาด้วยนะจ้า ^^

ออฟไลน์ me_toey

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 103
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
 :hao7: กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย
ฟินนนนนนนนนนนนนนนมากกกกกกกกกกกกกกกก
ไม่อยากจะเชื่อว่าเขียนเรื่องแรก
เราเขียนดีมากอ่ะ อิน ฟิน แทบจะเก็บไปเพ้อเลยทีเดียว
เราแอบอยากให้เป็นเรื่องยาวซะด้วยซ้ำ
เรื่องมันน่ารักมากๆ น่ารักทั้งธันและมาร์คเลยอ่ะ  :กอด1:

ขอให้คนเขียนนำพาความฟินมาเสิร์ฟเรื่อยๆนะ
จะขอมากไปไหม ถ้าอยากให้มีตอนพิเศษอ่ะ  :mew1:

ปอลิง: ตอนสุดท้ายล่อเอาส่งเสียงดังแทบทะลุห้องเลยทีเดียว  :hao7:

ออฟไลน์ =นีรนาคา=

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2546
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +296/-6
น่ารักจังเลยอ่ะ
 :mew1:

ออฟไลน์ golove2

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +277/-6

ออฟไลน์ yooaraofhellovenus

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 14
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
เริ่ดมากๆ ช่วงนี้เรากำลังคลั่งไคล้สาวๆสีชมพูอยู่พอดี

ออฟไลน์ MK

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-4
แหมมมมมมมมมมม  เอะใจตั้งแต่ชื่อเรื่องแล้ว  พอเพลงท่อนแรกมาเท่านั้นแหละ ใช่เลย   :laugh3:

มีนโยบายเพิ่มตอนพิเศษไหม?   :laugh:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ liza sarin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-14

ออฟไลน์ orange332

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 51
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-0
ตอบนักอ่านทุกท่าน

คุณ  me_toey

- ขอบคุณมากๆเลยสำหรับครับชมนะจ๊ะ ^^

คุณ roseen

- ขอบคุณนะจ๊ะสำหรับคำชม >< 

คุณ IsDeer

- เขินขนาดนั้นเลยเหรอ คิคิ ตอนเข้ามาอ่านคอมเม้นต์ของคุณ IsDeer คือแบบนั่งยิ้มเลย นี่เราแต่งได้อินขนาดนั้นจริงๆใช่ไหม T T ขอบคุณมากๆเลยนะจ๊ะ มีแพลนจะเอา มาร์คและธันที่เป็นตัวละคนจาก MR.CHU มาทำเรื่องยาวเหมือนกันโดยจะคงคาแรคเตอร์เปรี้ยวๆ ของหนูมาร์ค แล้วก็คาแรคเตอร์ กวนๆ แต่หล่อบาดใจ ของธันวาไว้เหมือนกันจ๊ะ

คุณ =นีรนาคา=

- ขอบคุณนะจ๊ะ

คุณ golove2

- กราบงามๆ ขอบคุณนะจ๊ะสำหรับคำชม

คุณ yooaraofhellovenus

- ตอนเปิดฟังเพลงนี้แล้วพ็อตขึ้นมาแบบไม่ทันตั้งตัวก็เขียนเลย ไม่รู้ว่าเขียนได้ดีไหม ยังไงก็ขอบคุณมากๆสำหรับการติดตามจ้า

คุณ MK

- ได้พ๊อตขึ้นมากระทันหันเลยได้เรื่องนี้ออกมา คิคิ ว่าแต่ สนตอนพิเศษใช่ม๊าาาาา คิดดูก่อนนะจ๊ะ คิคิ แต่จริงๆก็แบบว่า ... 

คุณ liza sarin

:impress2:

ไม่รู้ว่าเนื้อเรื่องและก็สไตล์การเขียนผู้อ่านทุกคนอ่านแล้วจะสนุกแค่ไหน เพราะยังอ่อนหัดมากๆกับการเขียนนิยาย
เพราะฉะนั้นฝากทุกคนติดตามชมด้วยนะจ๊ะ แล้วก็เป็นกำลังใจให้ มาร์คกับธันวาในอีกหลายๆเรื่องด้วยนะ ^^
คอมเม้นต์ติชม(แต่อย่าด่าคนเขียนน้า :) ) คุยเกี่ยวกับตัวละครกันได้นะจ๊ะ เพราะนั่นคือกำลังใจของ ผู้เขียนเช่นกัน

ออฟไลน์ PJansam

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 344
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-1
น่ารักมากกกก สะใจตอนมาร์คด่ายัยมิ้นมากค่ะ555
  เจอคำผิดพอประมาณเลย ลองตรวจทานดูนะคะ

ออฟไลน์ azulajane

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 24
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
รู้สึกเต็มอิ่มกับความแรดของมาร์ค ? /อัลไลนะแกร์
555555555555555555555555555

ออฟไลน์ Littlesir

  • I adore all the things you hate about yourself.
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 445
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +101/-0
หวานอ่ะ ชอบๆ เพลงนี้ไม่เคยฟังแต่พอมาอ่านสงสัยคงต้องไปฟังมั่งแล้ว
ปล. ถ้ามีตอนพิเศษจะดีมากนะเออ

ออฟไลน์ Nemasis

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 158
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
เข้ามาเพราะเพลง Mr Chu ~>
น่ารักกก

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
 :hao7: อร๊ายยยยยยย เข้ามารอโปรเจคทำเป็นเรื่องยาวของมาร์คกับธัน
ขออารมณ์ประมาณเรื่องนี้นะจ๊ะ ฟินแบบไม่เลี่ยน
มีความสุขมากกกกก ยิ้มแก้มปริ

ถ้าทำเป็นเรื่องยาว เราขอให้แต่งให้จบนะ กลัวอ่านแล้วค้างอ่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า
จะติดตามจ้า เป็นกำลังใจให้จ้า

ปอลิง: ถ้าเรื่องยาวมาแล้ว PM มาเตือนด้วยจิ กลัวหาไม่เจอ  :mew1:

ออฟไลน์ HISY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3
น่ารักมากค่า ฟินนนน

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
น่าร้ากกก
เขินแทน :o8:

ออฟไลน์ zatannn

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
กริ๊ดดด ตอนแรกไม่ชอบ เพราะไม่ค่อยอินกับนายเอกแรงๆ สาวมากๆไรงี้ แต่อ่านไปอ่านไป โฮกมาก น่ารักสุดฤทธ์ เปิดตัวอลังการล้านแปด ไม่ต้องมีหนุ่มคนไหนมาติดน้องมาร์คอีกเลย 55

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
น่ารักมากกกกกก(ลากยาวๆ)

ออฟไลน์ punchnaja

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3355
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +383/-5
น่ารักมากกกกกกก สำหรับเรื่องแรกถือว่าโอเคเลยน๊า ดีๆ แต่บางตอนจะงงๆหน่อย เอตอนนี้ใครพูด

หนุกมากจ้า รอตอนพิเศษ อิอิ

ออฟไลน์ khun_Kling

  • i Am kling
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 237
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
미스터츄  ^___^ เรื่องน่ารักมากๆเลย

ออฟไลน์ raviiib❁

  • คนเขียนนิยาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 367
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-1
ฟินนนนนน น่ารักมากก :impress2:

ออฟไลน์ ap08572290

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 82
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย น่ารักมากค่ะ   :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ buathongfin

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1251
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-3
งึ้ยยยยยยยยยย ชอบเคะเต้นโคฟสุดๆ น่ารักเว่อร์ เจอมาหลายวงมีแต่คนเฟรนลี่น่ารักๆ ชอบมากครับ  :hao6:

ออฟไลน์ lolitar

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 237
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-0
เข้ามาเพราะรู้สึกคุ้นกับชื่อนิยาย...แบบธรรมดาชอบฟังเพลงเกาหลีมากกกก :hao7: :hao7:

พอมาเจอเป็นนิยายแล้วมันฟินอ่ะ :haun5: :haun5:

นักเขียนแต่งเรื่องได้น่ารักมาก :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ poterdow

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 662
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ออฟไลน์ Baruda

  • มีความสุข
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 633
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0

P2W1990

  • บุคคลทั่วไป
:3123:ว้าาาาาาาา จบซะแล้ว เก็บเอาไปฟินต่อในความฝันได้ไหมคราฟฟฟฟฟ ผม

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด