เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกหรือเรื่องที่สองเท่านั้นเองค่ะที่เราถึงกับลุกไปหยิบโน้ตบุ๊ค เปิดขึ้นมาเพื่อเม้นกลางดึกแบบนี้
ปกติเราจะอ่านนิยายก่อนนอนด้วยไอโฟน เปิดโคมหัวเตียงเอา อ่านจบเมื่อไหร่อยากเม้นก็จะเก็บไว้พอได้เปิดคอมค่อยเม้น
แต่กับเรื่องนี้คือรอจนถึง "พรุ่งนี้" ไม่ได้จริงๆค่ะ สายเกินไป 555555555 คือไม่รู้จะบรรยายความชอบออกมาได้ยังไง
มากกว่าคำว่าชอบจริงๆ คือรัก รักทุกเรื่องเลยในทั้งสามตอน ขอเริ่มพูดถึงส่วนของ 'วันนี้' ก่อนนะคะ เพราะตราตรึงที่สุดเลย
เมื่อก่อนเคยคิดว่านิยายในเน็ตก็คือนิยายของมือสมัครเล่น เราก็อ่านไปขำๆ เสพให้เป็นความสุขกับตัวเอง
ไม่เคยคิดว่าจะได้เจอนิยายที่ไม่มีความเป็นมือสมัครเล่นขนาดนี้ ทั้งซาบซึ้ง และตราตรึง ใช้คำนี้ไม่ผิดจริงๆค่ะ ทำเอาน้ำตาตกลงหมอนเลย
ความรักของคนสองคนที่แสดงออกมาอย่างไม่ถูกที่ถูกทาง แถมยังเข้าใจกันไปคนละเรื่องนี่เจ็บจริงๆค่ะ
แต่ถึงเจ็บขนาดนั้นก็ยังสัมผัสได้ถึงคำว่ารักอย่างเต็มเปี่ยมในทุกๆการกระทำ ไม่ว่าจะฝั่งเจ้าชายทหารหรือฝั่งอานนท์เองก็ตาม
ที่ผิดคาดและพลิกผันจริงๆก็คือตัวคนที่ซื้ออานนท์มาแต่แรกคือเจ้าภีมเสนนี่แหละค่ะ พลิกล็อกถล่มทลายเลย
ตอนแรกที่คิดไว้คืออานนท์จะดื่มยาฆ่าตัวตาย แล้วเจ้าชายศีลวัตจะฆ่าตัวตายตามติดๆซะอีก กลับกลายเป็นแบบนี้ไป..
แต่ก็ดีนะคะ ดีมากๆเลย ดีใจที่สุดเลยที่จบลงแบบนี้ ชอบที่คุณชุนคงคาแรคเตอร์ของทั้งสองคนไว้ได้อย่างเหนียวแน่น
แล้วก็ปลื้มใจสุดๆแทนเจ้าชายเลยค่ะ ที่สุดท้ายแล้วคนที่รักที่สุดยอมกลับมาหา เหมือนเวลาเราไปที่ไหนไกลๆแล้วเราคิดถึงบ้านเนอะ
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน เคยชินกับที่ใหม่หรือไม่ แต่บ้านก็ยังเป็นบ้านอยู่ดี หากไม่ได้กลับบ้านมันก็ไม่มีทางใจสงบ
ส่วนเรื่องของเจ้าชายภีมเสน อันนี้รู้สึกกลัวกับความจิตของนางพิรุณมาก เราเซ้นส์ได้แต่แรกตั้งแต่ที่นางกินน้ำรักของเจ้าชายแล้ว
ว่าน่าจะใช่ทางนี้มากกว่า ไม่น่าใช่จะหลงรักศวัส แล้วก็เป็นแบบนั้นจริงๆ โชคดีที่สุดที่เจ้าชายไม่ตายไปจริงๆ ไม่งั้นคงเศร้าแย่ค่ะ ; _ ;
ส่วนอีกเรื่อง เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่เราชอบมากกกกกกกกกก มากที่สุดเลยค่ะ คือเราจะหลงนายเอกทำนองนี้มากเลย TT
รักน้องตัวกินไก่ เอ้ย น้องไทวา น่ารักที่สุดเลยค่ะ! อยากจับมาฟัดๆๆๆซะให้แก้มช้ำไปข้างเลยจริงงง ><
เจ้าพี่ของเรื่องนี้ก็น่าเอ็นดูมากเชียว ชอบที่สุดตอนให้น้องแกะของขวัญทุกชิ้น จัดการทุกอย่าง เอาจริงๆการกระทำนี่แสดงออกชัดมากกกก
ชอบความชัดเจนแบบนี้มากเลยค่ะ ; - ; /
เม้นไปเม้นมาชักยาว(?) ขอตัดจบว่าขอบคุณคุณชุนมากๆจริงๆนะคะที่แต่งนิยายที่ดีขนาดนี้ออกมาให้เราได้อ่านกัน(ฟรีด้วยTT)
คือที่เราอ่านไปเรารู้สึกเหมือนกับกำลังอ่านวรรณกรรมเยาวชนดีๆซักเรื่องที่อยู่ใน category romantic/drama มากกว่าการอ่านนิยายวายอยู่ในบอร์ดเล้าเป็ดเล็กๆที่อบอุ่นแห่งนี้จริงๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้อย่างเต็มที่เลย อยากอ่านเรื่องอื่นๆอีกสุดใจเลยค่ะ T ___ T .. ทั้งเวลาและรามิเรสต่างเป็นเรื่องที่ดีมากทั้งคู่จริงๆ
สู้ๆนะคะ จะรอติดตามเสมอค่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
