บ่ายสามโมงครึ่งผมขับรถมารอรับเจ้าตัวเล็กคนสวยที่พ่อผู้ไม่ได้เรื่องของเธอฝากผมไว้ บรรยากาศหลังเลิกเรียนมีพ่อแม่แค่ส่วนหนึ่งที่มารับลูกของตัวเอง ส่วนใหญ่จะเป็นอนุบาลถึงประถมครับ ส่วนเด็กโตก็รถไฟฟ้า ผมเดินเข้าไปในโรงเรียนตอนได้ยินเสียงออดที่ที่ผู้ใหญ่มุงเยอะๆนั่นเหละครับ คิดว่าน่าจะอนุบาล
“ มารับเด็กหญิงมิลานครับ " ผมบอกออกไปก่อนจะยื่นบัตรประชาชนให้ หลังจากนั้นไม่นานคนสวยของผมที่วิ่งเข้ามาหา ผมเผ้ายุ่งเหยิงสุดๆเลยครับ
“ อาอิน วันนี้อาอินมารับหนู " กอดเข้าที่ขาผมย่อตัวลงกอดอีกคนไว้
“ ใช่แล้วครับ วันนี้เรียนเป็นยังไงบ้าง สนุกมั๊ยแล้วทำไม ผมยุ่งแบบนั้น " ลูบผมยาวๆที่ยุ่งเหยิง ผมของอลิซถูกรวบไว้ไม่เป็นทรงเท่าไหร่และดูท่าทางมันคงจะเป็นมาตั้งแต่เมื่อเช้า
“ อาอินหนูหิวไปกินขนมกัน " แกว่งมือผมเล่นพยักหน้าให้อีกคนที่แทบจะเรียกว่าเดินนำผมไป
“ จะเลี้ยงอาเหรอ "
“ หนูมีเงินนะ " ตบที่กางเกงนักเรียนที่ตัวเองใส่
“ ไหนขออาอินดูหน่อย อาอินจะพาไปซื้อขนม " แบมือไปให้อลิซยื่นแบงค์ร้อยให้ผม เด็กสมัยนี้มาโรงเรียนพอแบงค์ร้อยนะครับสมัยผมได้ไปโรงเรียนสี่สิบบาทเอง " อาอินไม่เอาหรอกครับ อาอินล้อเล่นว่าแต่ อลิซอยากกินอะไรครับ ไอติมมั๊ย หรือขนมดี "
“ อยากกินทุกอย่างเลย "
“ โอเคงั้นได้เลยเดี๋ยวอาอินพาไปกินนะ " พยักหน้างึกๆผมที่กำลังลุกขึ้นยืนโดนเด็กคนนึงวิ่งเข้ามาชนอย่างจัง " อ๊ะ "
“ อาอิน!!” เสียงที่ผมหันไปมองอัลเลนนั่นเองที่วิ่งเข้ามาชนผม
“ อัลเลน อาอินเจ็บนะครับ " หันไปหาอีกคนที่ยิ้มกว้างอัลเลนกอดผม จริงๆก็ลืมไปเลยครับว่าอัลเลนก็เรียนโรงเรียนนี้ด้วย
“ อาอินไม่ได้ฉีดยาหนูเลย เพราะหนูไม่ป่วย " ส่ายหน้าไปมามือก็กอดผมแน่น
“ ดีแล้วครับที่ไม่ป่วย ถ้าป่วยต้องทำให้อาไฟกับป๊าเทมเป็นห่วงอีกแน่ๆ ครั้งก่อนอาไฟหน้าเศร้าเลย แค่อัลเลนป่วย "
“ ก็อาไฟรักหนู "
“ ถ้ารู้ว่าอาไฟรักก็ต้องกินผักเยอะๆนะครับ "
“ ครับผม "
“ อัลเลน ไปเถอะอาหยุ่นให้มาตาม " เด็กผู้ชายอายุเท่ากันวิ่งเข้ามาตามผมจำได้ว่าชื่อออสตินครับ เพราะเคยมารักษาอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่สองสามครั้ง เป็นเพื่อนสนิทของอัลเลน
“ งั้นหนูไปนะ บ๊ายบาย " โบกมือลาผมก่อนจะวิ่งตามเพื่อนไป หันมามองอลิซที่ยืนอยู่ที่เดิม เธอยิ้มให้ผม
“ อาอิน อาอินรู้จักด้วยเหรอ "
“ รู้จักครับ อัลเลนเป็นลูกชายของเพื่อนอาอิน " เปิดประตูรถให้อลิซเข้าไปนั่งผมก็เดินวนไปอีกฝั่ง " อลิซไม่รู้จักเหรอ "
“ หนูไม่รู้จัก เขาไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับหนูแต่หนูรู้จักออสติน ออสตินเป็นลูกของอาฮิมเพื่อนของป๊า "
ผมขับรถพาอลิซมาที่คอนโดครับ จัดการอาบน้ำก่อนจะพาไปกินของอร่อยๆ อยากให้ไปแบบสดชื่นเพราะถ้าไอ้โรมมารับช้าซึ่งก็น่าจะเป็นไปได้มากกว่า อลิซจะได้หลับรอถ้ามันดึกมาก
“ อาอิน หนูคันตรงอีกแล้ว ตรงนี้ " เกาที่ขาระหว่างที่ผมกำลังถอดเสื้อผ้าให้
“ อย่าเกานะ อย่าเกา ไปอาบน้ำกันจะได้หายคันขานะครับ " จับเด็กเล็กๆอาบน้ำเชื่อเค้าเลยครับว่าซนจริง โชคดีที่ผมไมไ่ด้ใส่ชุดทำงานมาก่อนไม่งั้นซวยแน่
“ อาอินหนูให้นะ ให้น้องเป็ดตัวเล็กๆกับอาอิน " เป็นน้องเป็ดที่ใช้ลอยน้ำ ผมรับไว้
“ ขอบคุณนะครับ ว่าแต่อลิซเอามาให้อาอินทำไมละ "
“ ก็หนูชอบคุณเป็ด หนูมีเยอะเลย " ชี้ไปที่น้องเป็ดหลายๆตัวตรงขอบอ่าง
“ ชอบแล้วเอามาให้อาอินทำไม "
“ ก็หนูรักอาอินนี่น่า ป๊าสอนว่า หนูต้องให้ของที่หนูชอบคนที่หนูรัก หนูรักอาอินหนู้เลยให้อาอิน "
“ งั้นก็ขอบคุณนะครับ " รับลูกเป็ดลอยน้ำนั่นไว้ อลิซเล่นอยู่อีกสักพักผมก็จับขึ้นมาทาแป้งแต่งตัว ก่อนจะขับรถออกมาหาอะไรกินเป็นห้างแถวอโศกครับเพราะใกล้กับที่ทำงานผมที่สุดแล้ว
“ อยากกินอะไรสั่งเลยครับ อาอินตามใจเต็มที่เลย " ว่าแบบนั้นอลิซก็จูงมือผมดึงนำเข้าไปในห้างเลยครับ
“ หนูอยากกินไอติมตรงนั้น " ร้านไอติมสีฟ้ากับชมพูผมพยักหน้ารับ
“ งั้นก็กินเลย "
“ เย้ " วิ่งเข้าไปในร้านคนตัวเล็กที่ความสูงไม่ถึงตู้ไอศกรีม " หนูจะกินไอติมค่ะ ไอติม อร่อยๆ "
“ ได้เลยครับผม " พยักหน้าบอกตอนที่ผมไปถึงพอดี ผู้หญิงคนนึงที่กำลังอุ้มลูกที่อยู่ตรงนั้นหันมามองเธอ
“ น่ารักจังเลย "
“ อลิซครับ มาอาอินอุ้มนะ " อุ้มอีกคนขึ้นดูไอศกรีมในตู้
“ หนูอยากกินทุกอันเลย " หันมาบอกผม หมั่นใส้รอยยิ้มเล็กนั่นเหลือเกินครับ ผมหอมแก้มเธอที่ยิ้มกว้างออกมา
“ ลองชิมได้นะครับ "
“ หนูจะชิมอันนี้ที่มันมีหลายๆสี แล้วก็อันนี้สีชมพู อันนี้สีฟ้าด้วย "
“ ได้ครับผม " พนักหน้าตักไอติมขึ้นมาให้ชิม ผู้หญิงที่อุ้มลูกอยู่นั้นก็ถามผม
“ น้องน่ารักจังเลยกี่ขวบแล้วคะ "
“ สี่ขวบแล้วครับ ชื่อน้องอลิซ "
“ ลูกครึ่งอะไรเหรอคะเนี้ย หน้าตาน่ารักเชียว "
“ อิตาลีไทยครับ แต่ลูกเสี้ยวแล้วละครับพ่อเค้าเป็นลูกครึ่งครับ " ยิ้มให้กันเด็กที่เธออุ้มหน้าตาก็น่ารักมากครับ เป็นหนุ่มตี๋ในวัยหนึ่งขวบ " คนนี้ก็น่ารักนะครับ ชื่ออะไรเอ่ย "
“ น้องโจโฉค่ะ อายุหนึ่งขวบ "
“ อลิซดูน้อง น้องน่ารัก " เอื้อมมือไปจับแก้ม
“ น้องน่ารัก แก้มนุ๊มนุ่ม "
“ หลานเหรอคะ " เธอถามผมก็พยักหน้า
“ ใช่ครับ "
“ พาย โทษทีที่ช้าคนเยอะมากเลย " คนที่ถือของพะรุงพะรังเดินเข้ามาหาเธอ หันไปมองทั้งผมและคนที่มาใหม่ก็ได้แต่ชะงัก
“ นัท "
“ อิน " เสียงของมันเบาลง ผมมองหน้าเธอสลับกับนัท น้องโจโฉก็คงเป็นลูกของมัน " เป็นไงบ้างไม่เจอกันตั้งนาน "
“ นัทรู้จักกับคุณเค้าด้วยเหรอ " พยักหน้าให้มันที่เอาแต่มองผม
“ รู้จักสิ รู้จักดีด้วย "
“ อาอินๆ หนูจะกินสองก้อนใหญ่ๆเลย " อลิซบอกผมที่หลบสายตาของมันไปหาอลิซ
“ ได้เลยครับจะเอาแบบไหน " ได้เป็นรสสายไหมกับสตอเบอรี่ชีสเค้ก
“ ลูกเหรอ " นัทถามผมก็หันไปมอง
“ ไม่ใช่หรอก ลูกเพื่อน " พยักหน้าอีกครั้ง มันก็ดึงตัวคุณพายออกจากร้าน
“ ไปเถอะพาย "
“ งั้นเรากลับก่อนนะคะ "
“ สวัสดีครับยินดีที่ได้รู้จัก " พากันเดินออกไปทั้งครอบครัว ผมก็หันมาสนใจอลิซต่อ
“ อาอินหนูอยากกินนั่นด้วย " ชี้ไปที่โคนขนมปังกรอบ ผมจัดการสั่งให้อีกที ไอติมที่อยากได้อลิซขอบคุณพนักงานก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะ ผมสั่งไอติมก้อนนึงไปนั่งกินกับอลิซ
“ ของอาอินสีไม่น่ากินเลย " เป็นไอติมคาราเมลครับสีเข้มๆเหลืองๆ
“ แต่อร่อยน้า "
“ หนูชิมได้มั๊ยคะ "
“ ได้สิครับอะ " ตักแค่คาราเมลให้อีกคนก็ตาโต
“ อร่อย แต่ของหนูอร่อยกว่า อาอินกินของหนู " ตักไอติมมาให้ผมชิมคำโตเลยครับ " อาอินๆ "
“ ครับ ว่าไง "
“ อาอินรักป๊าเปล่า "
“ ทำไมถามแบบนั้นละ "
“ ก็ป๊าให้หนูถาม ว่าอาอินรักป๊าของหนูรึเปล่า ป๊าบอกว่าถ้าวันนี้อาอินมารับให้แอบถามอาอิน แต่ป๊าก็บอกว่า อย่าบอกอาอิน โอ๊ะ " เสียงใสๆที่ถามผมยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง " อาอินอย่าบอกป๊าน๊า ว่าหนูบอกอาอินแล้ว " แอบยิ้มตอนที่อีกคนมองหน้าผม ท่าทางน่ารักๆแบบนั้นผมเอื้อมไปหยิกแก้ม " อาอินยิ้มแปลว่าอาอินชอบ "
“ ยังไม่ได้พูดเลยครับ "
“ ก็เวลาที่เพื่อนชอบล้อหนู ว่าหนูชอบใคร พอหนูยิ้ม เพื่อนบอกว่าหนูชอบ จริงๆ หนูไม่ชอบสักหน่อย "
“ ไปชอบใครมาเนี้ย ตัวแค่นี้ " เขี่ยแก้มอีกคนที่ส่ายหน้า
“ หนูไม่ได้ชอบสักหน่อย หนูรักป๊าคนเดียว รักอาอินด้วย รักป้านวล ตอนนี้หนูคนที่หนูรักเยอะแยะเลย แล้วอาอินละคะ อาอินมีใครที่อาอินรักบ้าง "
“ มีหลายคนเลย หนึ่งในนั้นก็มีอลิซด้วยนะ "
“ แล้วมีป๊าของหนูรึเปล่า " ผมยิ้มตอนที่เธอถามคำถามนั้น ใครบอกอลิซไม่เหมือนไอ้โรม ผมว่าเหมือนกันจะตายไปครับ โดยเฉพาะความเจ้าเล่ห์
“ แบบนี้นี่เอง กำลังคั่วอยู่กับพ่อของหนูคนนี้นะสินะ " หันไปตามเสียงของคนที่เดินเข้ามา คนที่ผมคิดว่ากลับไปนานแล้ว
“ นัท "
“ ลูกไอ้ไฟท์เหรอ คนนี้นะ "
“ เปล่า " ตอบสั้นๆ ผมหยิบทิชชูเช็ดปากให้อลิซ
“ อิน!” มันกระชากแขนผมให้ลุกขึ้นยืน อลิซเห็นแบบนั้นเธอลงจากที่นั่งฝั่งตรงข้ามมากอดผมไว้ทันที
“ อย่าทำอะไรอาอินของหนูนะ "
“ อลิซครับไม่ต้องกลัวนะ " ผมจับหลังอลิซลูบปลอบๆ ไอ้นัทก็เอาแต่มอง
“ มีอะไรนัท คือมึงต้องการอะไร อย่ามาทำเสียงดังใส่เด็กแบบนี้ "
“ กูเกลียดมึง กูหงุดหงิดที่กูมาเจอมึง "
“ งั้นก็ขอโทษที่กูดันมาเจอมึงแล้วกัน คิดว่าครั้งหน้าก็คงไม่เจอกันอีก "
“ ตอนนี้กูมีเมียแล้ว มีลูก "
" เออ กูเห็นแล้ว ชีวิตมึงก็มีความสุขดีนิ มีเมีย มีลูก "
“ แต่มึงก็รู้ว่ากูไม่ได้อยากเป็น ถ้ามึงไม่บอกเลิกกูตอนนั้น ตอนนี้กูก็คงไม่เป็นแบบนี้ " มันว่าเสียงเรียบๆ เสียงที่ไม่ได้โกรธแต่เสียงนั้นก็ไม่ได้ยินดี
“ ก็เอาแต่โทษกูนะ มึงไม่อยากเป็นแบบนั้นทำไมไม่บอกพ่อกับแม่มึงละ มึงมันลูกแหง่ติดพ่อติดแม่มาแต่ไหนแต่ไร ก็สมควรแล้วมึงไม่กล้าเอง แม้กระทั้งตอนคบกับกูมึงก็ปิดพ่อแม่มึงจะตายไม่ให้อยากท่านรู้ นั่นก็ตัวมึงเอง ผิดที่มึงเองไม่ได้เกี่ยวอะไรกับกู "
“ แล้วตอนนี้มึงมีความสุขมั๊ย "
“ ถามทำไม "
“ เพราะกูไม่อยากให้มึงมีความสุข " พูดเสียงนิ่งๆแต่ตอนนั้นอลิซกอดผมไว้แน่น
“ กูมีความสุขดีนิ "
“ แต่กูอยากให้มึงมีความทุกข์ จำที่กูเคยพูดไว้ได้ใช่มั๊ย สักวันมันก็จะมาถึง จะมาถึงเหมือนที่มึงทำกับกู " เดินออกไปตอนที่พูดคำนั้นจบ หัวใจของผมมันชาวาบไปหมด อลิซที่กอดผมไว้ซุกหน้าอยู่ที่ขา ในสมองของผมตอนนี้คงมีแค่ไอ้โรมคนเดียวที่แว๊บเข้ามา อาจเพราะมันคือคนเดียวที่ทำให้ผมมีความสุขที่สุดในตอนนี้
ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ผมคงไม่กลัวกรรมตามสนองอะไรพวกนั้นหรอกครับ แต่ผิดกันนะ เหมือนตอนนี้มันจะไม่ใช่ .. ถ้าเป็นโรมผมก็รู้สึกแอบกลัวยังไงก็ไม่รู้ เพราะถ้าเป็นไฟท์ยังไงไฟท์ก็เคยไปไหนไกลจากผมและที่สำคัญความสัมพันธ์ของผมกับไฟท์ก็ไม่ได้มีความสุขอะไรอยู่แล้ว แต่กลับอีกคนมันไม่ใช่
บางทีนี่อาจเรียกว่าความรัก สิ่งที่ผมไม่เคยมี และนั่นก็ทำให้ผมกลัว
....................................
ความรักคือทุกอย่าง ทั้งความกลัว ความสุข ความเสียใจ
คิดว่าเนื้อเรื่องหลัก จะเริ่มจากตอนนี้เป็นต้นไป ( นี่มึงเพิ่งเริ่ม )
เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป ไฟท์จะบอกอินมั๊ย
โรมอินจะเป็นไง เตวิชจะกลับมาหาโรมไหม อินจะทำไง
แล้วพี่ไฟท์กับหมออินละ จะเป็นไงต่อ
ต้องติดตาม ตอนต่อไป
(ควรไปเขียนเกริ่นนำละครนะแกรรร )
รู้สึกยังไง ใครมีทวิตเตอร์ หนมฝากแท็ก #Choiceต้องเลือก ด้วยนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์เสมอๆจ้า
ป.ล.ขอโทษที่เมื่ออาทิตย์ที่แล้วขนมไม่ได้อัพนิยายให้นะคะ พอดีมีสอบแล้วทั้งอาทิตย์ไม่ได้เขียนเลย ขอโทษจริงๆค่ะ
หัวข้อ: ' ► Choice รักที่ต้องเลือก UP! 9.8.58 {จบแล้ว/แจ้งข่าว ll อัพตอนพิเศษที่ 8} หน้า 44 (อ่าน 355631 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก