ตอนที่ 29“ มารับ เด็กหญิงมิลานครับ "
“ น้องอลิซ ตอนนี้กำลังเรียนเปียโนอยู่นะคะ " พนักงานหน้าเค้าเตอร์ของสถานศึกษาบอก เธอยิ้ม " คุณอินใช่มั๊ยค่ะ ที่วันนี้จะมารับน้องอลิซ รบกวนของดูบัตรประชาชนด้วยค่ะ "
“ นี่ครับ " ยื่นบัตรประชาชนให้ ผมนั่งรออีกคนอยู่ประมานห้านาที คนสวยของก็ออกมาจากห้อง
“ อาอิน มารับหนู " วิ่งเข้ามากอดกันเต็มรัก ผมหอมแก้มไปเต็มฟอด " อาอินขา อาอินไม่โกรธป๊าแล้วเหรอ "
“ ไม่โกรธกันแล้วครับ "
“ อย่าป๊าโกรธอีกน๊า หนูไม่อยากให้ป๊ากับอาอินทะเลาะกันเลย "
“ ไม่แล้วละครับ ไม่ทะเลาะกันแล้ว " จับหน้าอีกคนที่ยิ้มกว้างให้ผม ตั้งแต่หอมแก้มเมื่อกี้รู้สึกว่าอลิซจะตัวร้อนๆ " อลิซ ปวดหัวมั๊ย "
“ ไม่ค่ะ " ว่าแบบนั้นแต่ก็กอดผมไว้แน่น อุ้มขึ้นมาอาจารย์ที่มองอยู่ก็ยิ้ม
“ วันนี้น้องอลิซดูซึมๆนะคะ ไม่ค่อยสดใสเลย "
“ เหรอครับ " จับหน้าผากของอีกคน ผมก้มหัวขอบคุณอาจารย์ " ขอบคุณมากนะครับ "
“ อาอิน "
“ ครับ "
“ หนูคิดถึงป๊า " เสียงใสๆกอดคอผมไว้ พาไปนั่งที่รถอีกคนก็มีท่าทีงอแง " คิดถึงเหรอ งั้นเดี๋ยวอาอินพาไปหาป๊านะ " ลูบหัวอีกคนที่พยักหน้า "
ขับรถพาอีกคนกลับมาที่ทำงานไอ้โรมยืนรออยู่ข้างหน้าบริษัท พอรถจอดมันก็เปิดประตูเข้ามาตะครุบลูกสาวของตัวเองที่อารมณ์บ่จอยเท่าไหร่
“ อลิซ คิดถึงจังเลย " สวมกอดคนสวยที่ซบไปบนไหล่
“ หนูก็คิดถึงป๊า "
“ อลิซป่วยนะ " ผมบอกมันไอ้โรมก็จับไปที่หน้าผาก
“ ว่าละ ตัวรุมๆ "
“ ป๊า " กอดไอ้โรมแน่น ผมเริ่มออกรถตอนที่มันเองก็กอดลูกสาวเอาไว้
“ ครับ ว่าไงคนสวยของป๊า "
“ หนูรักป๊า "
“ ป๊าก็รักหนูนะ "
เป็นบรรยากาศดีๆของเด็กช่างอ้อนกับคุณพ่อผู้ไม่ได้เรื่อง ผมขับรถพาทุกคนมาที่คอนโดไอ้โรมอุ้มอลิซที่เอาแต่กอดมันไว้ขึ้นไปด้านบน เปิดประตูเข้าไปในห้อง โซฟาคือที่แรกที่ไอ้โรมพาตัวเองไปนั่ง
“ ทำไมวันนี้หนูงอแงจังเลยครับ คนเก่ง "
“ หนูไม่ได้งอแง หนูแค่อยากอยู่กับป๊า " ผมเดินเข้าไปจับที่หน้าผาก เหมือนความร้อนมันจะเพิ่มขึ้นมาอีกหน่อย
“ คืนนี้เช็ดตัวกันโน๊ะ ไม่ต้องอาบน้ำหรอก อื้ม เดี๋ยวอาอินทำโจ๊กให้อลิซกินนะ "
“ หนูไม่หิว " ดวงตากลมๆเงยๆหน้าขึ้นมามองผม หอมแก้มไปเต็มฟอด " มึงจะกินอะไรมั๊ย "
“ เอาอะไรก็ได้ง่ายๆแล้วกัน "
“ อื้ม " ถึงไม่ค่อยได้เข้าครัวแต่ว่าอาหารง่ายๆ ผมก็ทำได้นะครับ ตั้งหม้อทำโจ๊กหมูให้อลิซแล้วก็ผัดหมูซีอิ้วให้ไอ้โรมเป็นเมนูที่เบสิคที่สุดแล้วครับ โป๊ะไข่ไปอีกฟอง คิดว่ามื้อนี้ก็คงรอดตายกันไปอีกมื้อ " อลิซครับ กินข้าวกันมาเร็ว "
“ ไม่ หนูไม่หิว "
“ ไม่หิวก็ต้องกินนะ กินนิดนึงก็ได้ มาครับ อาอินป้อน " ตักโต๊กหมูถ้วยเล็กๆ ไปนั่งข้างๆ แต่คนสวยของผมก็เบือนหน้าหนี
“ หนูไม่อยากกิน " ตักโจ๊กเป่าก่อนจะป้อนอีกคน
“ อลิซครับ อ้าปากเลย กินหมูกลมๆกันดีกว่า อั้มๆ " ปากเล็กๆยอมอ้าออกมา กินเข้าไปนิดหน่อย หนูน้อยยอมเคี้ยวข้าวสักคำ ผมแทบร้องไห้
“ อลิซให้ป๊าป้อนให้มั๊ย "
“ มึงไปกินข้าวเถอะ " ผมบอก " เดี๋ยวเย็นแล้วก็ไม่อร่อย "
“ อื้ม เอาแบบนี้มั๊ย ป๊ามากินข้าวกับอลิซ แข่งกันใครกินได้เยอะกว่า "
“ แข่งกันเลย เดี๋ยวอาอินจะป้อนอลิซเองดีมั๊ย "
“ แต่หนูไม่อยากกินนี่น่า "
“ กินหน่อยเถอะครับนะ อาอินอุตส่าห์ทำให้อลิซคนสวยของอาอินเลยนะ " ป้อนข้าวให้อีกคำ อลิซเคี้ยวช้าๆแต่ก็กินได้เยอะ หมดไปเกือบครึ่งชาม จนสุดท้ายก็ไปต่อไม่ไหว แค่นี้ก็พอแล้วครับ
“ หนูอิ่มแล้ว "
“ โอเคครับ งั้นไป เช็ดตัวกัน จะได้กินยาแล้วก็นอน " อุ้มคนที่ยื่นมือมาให้ผมอุ้ม ผมตีไหล่ไอ้โรมที่ยังนั่งดู " กูบอกว่าให้ไปกินข้าว "
“ เออๆ ไปเดี๋ยวนี้เหละ ไล่จริง คนกำลังดูภาพน่ารักๆ "
“ พูดมาก เพ้อเจ้อ ไปกินข้าวไป "
“ ไปกินข้าวไป " อลิซสะบัดมือไหล่ไอ้โรม น่าหมั่นเขี้ยวจน คนเป็นพ่อต้องเดินมาหอมแก้มลูกสาวเสียงดังฟอด
จับเด็กน้อยถอนเสื้อผ้า ผมยื่นแปรงสีฟันให้อลิซ " แปรงฟันก่อนนะ "
“ อาอิน "
“ หนู " ยังไม่ทันจะพูดอะไร โจ๊กทั้งหมดที่อลิซกินเข้าไปในท้องก็ย้อนออกมาทั้งหมด อลิซโค้งตัวอ้วกออกมาจนหมด " อึก ฮือๆ อาอิน ฮือๆ "
“ ไม่ต้องร้องนะ ไม่เป็นไร อ้วกออกมาให้หมดเลย " ผมลูบหลังอีกคนที่ก็ยังอ้วกออกมาเต็มพื้นห้องน้ำ จับหัวอลิซอีกทีไข้เริ่มขึ้นสูงแล้ว “ ไม่เป็นไรนะ โอ๋ๆ "
“ อึก อึก ฮือๆ " เช็ดน้ำตาบนแก้มให้ ผมจับอีกคนล้างปาก ก่อนจะเริ่มเช็ดตัว
“ อะไรกันว่ะ " ไอ้โรมเปิดประตูเข้ามาอ้วกที่ผมยังไม่ได้ล้าง มันตาโต ไอ้โรมนิ่งค้างอยู่ตรงนั้น ท่าทางพะอืดพะอมของมัน
“ ไปๆ มึงจะเข้ามาทำไม แดกลงมั๊ยละไอ้สัด "
“ กูแดกเพิ่งเสร็จ "
“ อย่าอ้วกออกมานะไอ้เหี้ย ออกไปเลยไป "
“ อาอินดุป๊าของหนู " อาอลิซกอดผมเอาไว้ตอนที่ผมนุ่งผ้าขนหนูให้เธอ ฉีดอ้วกทั้งหมดลงท่อ ก่อนจะอุ้มอีกคนออกมาจากอ่างน้ำ
“ ไปแต่งตัวกันนะ "
“ อาอินดุป๊าของหนูทำไมคะ ป๊าดื้อเหรอ "
“ ป๊าของหนูดื้อมากๆเลยละ อลิซอย่าดื้อเหมือนป๊านะ เพราะไม่น่ารักเลย "
“ ป๊าดื้อยังไงเหรอคะ " เสียงใสๆถามผมตอนที่โรยแป้งทาไปตามตัว หยิบชุดนอนมาให้ใส่
“ ดื้อแบบไหนเหรอ แบบที่ว่าอาอินพูดอะไรป๊าก็ไม่ฟังเลยไงครับ ไม่ว่าพูดอะไรก็เถียงตลอดเลย " ติดกระดุมเรียบร้อยหวีผมยาวๆก่อนจะจุ๊บลงบนหน้าผาก " คราวนี้เด็กดีของอา ก็ขึ้นไปนอนบนเตียงได้แล้วนะ "
“ ค่ะ "
“ เดี๋ยวอาจะออกไปเอายามาให้ "
“ แล้วอาอินก็มานอนกอดหนูด้วยน้า " ตบลงข้างเตียงของตัวเอง ผมพยักหน้าก่อนจะเดินออกไปนอกห้อง
“ ยาอลิซอยู่ไหน " ผมถามอีกคนที่ยืนล้างจานอยู่ในครัว ท่าทางไม่ทุกข์ร้อนอะไร " มึงนี่ลูกไม่สบาย ใจเย็นจังนะ "
“ ยังไงก็มีหมออยู่ในบ้านกลัวอะไรว่ะ มึงดูแลอลิซซะกูประทับใจเลย "
“ อะไร " มันเดินมากอดเอวผมที่กำลังเปิดตู้ยาดูยาที่อยู่ในนั้น
“ อยากให้รางวัล "
“ ขอบใจ แต่ขอบาย "ยกไหล่ห้ามจมูกที่กำลังหอมแก้มผม เสียงหัวเราะดังอยู่ข้างๆหู ผมหยิบยาน้ำแก้หวัดกับแผ่นลดไข้ในตู้เย็นเดินเข้ามาในห้องอลิซอีกครั้ง " อลิซครับ มากินยาก่อนนะ "
“ อาอิน " นั่งลงบนเตียงอีกคนก็กอด
“ ครับผม กินยานะ อะ “ เทยาน้ำลงในแก้วเล็กๆอีกคนก็กิน คนนี้เรื่องกินยาว่าง่ายมากครับ กินมาตั้งแต่เด็กผมแปะแผ่นลดไข้ลงบนหน้าผาก
“ อาอินกอดหนูนะ นอนกอดหนู "
“ เด็กขี้อ้อน " ผมว่าแบบนั้นก่อนจะกอดอีกคนไว้ อลิซซุกตัวเข้ามาหา ผมจัดท่านอนให้อีกคนได้นอนสบายๆ ลูบหัวเบาๆ " ฟังนิทานมั๊ยครับ "
“ อาอินเล่าได้เหรอ เล่าๆนะ หนูอยากฟัง "
“ ได้ครับ มาอาอินจะเล่าให้ฟัง " ลูบผมเด็กที่หันมาจ้องผมตาแบ๋วให้เข้าที่ ผมเลือกเล่านิทานเรื่องหนูน้อยหมวกแดงครับ ง่ายที่สุดแล้ว " อลิซหลับตานะ หลับตาแล้วอาอินจะเล่าให้ฟัง " ลูบหัวเล่านิทานไปเรื่อย เล่าแบบรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง แต่อลิซก็หลับสนิทผมยิ้มกับเสียงหายใจที่ไม่ค่อยสบายนัก
“ เด็กหลับยัง " ไอ้โรมเปิดประตูเข้ามาก่อนจะถาม
“ หลับแล้วเพิ่งหลับ " มันนอนลงข้างผม โน้มหน้ามาดูอลิซก่อนจะหอมแก้ม
“ ฝันดีครับ คนสวยของป๊า "
" เชี้ยโรมกูหนักนะไอ้เหี้ย ออกไป เดี๋ยวอลิซตื่น "
“ ขอคุยด้วยหน่อย "
“ คุยอะไร "
“ เออ ออกมาเถอะน่า "
“ เออ งั้นแปปนึง " เพราะอลิซนอนทับแขนผมเลยต้องจัดการย้ายอีกคนไปนอนหนุนหมอน อลิซขยับตัวเล็กน้อยผมตบตูดเบาๆกล่อมให้หลับต่อก่อนจะหอมแก้มยุ้ยๆนั้นไปเต็มฟอด " ฝันดีครับ "
“ ไป "
“ มีอะไรว่ะ " เดินตามกันออกมาที่หน้าห้อง ยังไม่ทันจะพูดอะไร ผมโดนไอ้โรมดึงเข้าไปกอด ในคอนโดที่เงียบสงัดตอนนี้ผมได้ยินแต่เสียงลมหายใจที่ดังอยู่ข้างหู " กอดกูทำไม มีอะไร " ผมถามตอนที่มือของตัวเองก็กอดมันไว้เหมือนกัน
“ ขอบคุณ ขอบคุณนะมึง "
“ เรื่อง "
“ ก็ทั้งๆที่อลิซไม่ใช่ลูกมึง ทั้งๆที่มึงมาเป็นแฟนกู มึงกลับไม่เคยรังเกียจอลิซเลย กูเคยคิดว่าเพราะมึงเป็นหมอ สิ่งที่มึงทำให้อลิซก็คงเหมือนเด็กคนอื่นทั่วไปที่เพราะเป็นหมอเด็กก็ต้องใจดีด้วย แต่วันนี้พอกูได้มาเห็น ตอนที่อลิซป่วยแล้วมึงดูแลอลิซ กูรู้แล้วว่ะ กูเลือกคนไม่ผิดเลย "
“ กูบอกตอนไหนว่ากูเป็นแฟนมึง "
“ ตอนนี้มั้ง " กอดที่เริ่มแน่นโรมโน้มลงมา ปากของมันแนบสนิทลงบนปากของผม รอยยิ้มที่เรายิ้มให้กัน มือของผมเลื่อนไปกอดคอมันไว้ ลิ้นถูกดันเข้ามาภายใน ภายใต้ความเงียบเสียงอีกเสียงที่ผมได้ยินคือเสียงน้ำลายที่กำลังคลอเคลียกันอยู่ในปาก
“ โรม กูไม่เอา วันนี้เหนื่อยจริงๆ "
“ ใครบอกจะเอา " ว่าแบบนั้นแต่จมูกของมันก็ดันแก้มผมจนเอียงไปด้านข้าง
“ ไข่มึง " เอื้อมมือไปจับไข่ของมันที่ตุงออกมา ผมแอบกลืนน้ำลายตอนที่มองตามันอยู่
“ ไม่อยากแล้วกลืนน้ำลายทำไม "
“ คนเรามันต้องกลืนน้ำลาย เป็นเรื่องปกติ "
“ ไม่คิดแบบนั้น "
“ ใครถ้าเชื่อก็บ้าแล้วไอ้สัด " หัวเราะออกมาแต่เหมือนจะโดนกอดแน่นขึ้นไปอีก
“ แสดงว่าอยาก "
“ ก็บอกว่าไม่ไง " แต่ผมว่า ไอ้โรมคงไม่เข้าใจความหมายของคำว่า ' ไม่ไง ' ของผมหรอกครับ
ร่างที่โถมเข้ามาใส่ จมูกซุกไซร้ไปตามซอกคอของผม เสื้อผ้าของเราถูกถอดและโยนลงข้างตัว มือของผมถูกยึดให้สูงขึ้น และคืนนั้น ทุกอย่างก็จบลงที่ประตูบานนั้น ทั้งๆที่บอกว่าอย่า แต่ผมยอมรับ ว่าพอได้เริ่ม มันหยุดไม่ได้จริงๆ
“ อื้ม พอแล้วน่ามึง " ประคองหน้ามันที่นอนทับอยู่บนตัวผม ปากที่กำลังดูดหัวนมของผมอยู่ ขาที่กางออกผมใช้กอดเอวมันไว้
“ ยังไม่อยากพอว่ะ " คำพูดเอาแต่ใจกับรอยจูบที่แนบลงบนริมฝีปากของผม เรายิ้มให้กัน เป็นอีกครั้งที่ผมจูบลงข้างแก้มของมันก่อน " ทำไมมึงสวยจังว่ะอิน "
“ ไม่ใช่คำชมที่อยากฟังเลยไอ้สัด "
“ อยากให้ชมว่าหล่อเหรอ " ผมส่ายหน้า
“ อยากให้ชมว่าน่ารัก " เอานิ้วจิ้มแก้มก่อนเอียงหน้าให้มัน ไอ้โรมหัวเราะเสียงดัง
“ ฮ่าๆๆ เออ มึงน่ารัก " กระซิบลงข้างหู ก่อนจะเอียงตัวนอนลงข้างๆ ผมลุกขึ้นเข้าไปอาบน้ำก่อนจะกลับมาล้มตัวลงนอนข้างๆมัน " มึงมาแล้วเราก็นอนกันได้ละ "
“ กูจะแค่ยืดหลัง ไม่ได้นอน "
“ แล้วจะไปไหน ตีสองแล้วนะ "
“ จะลุกขึ้นไปเปลี่ยนเจลให้อลิซ ไม่รู้จะงอแงตื่นขึ้นมารึเปล่า "
“ คุณแม่ดีเด่น มาคุณพ่อจะหอมแก้มให้รางวัลนึงฟอด " กลิ้งตัวขึ้นมาค่อม ถูกหอมแก้มไปสองทีติดก่อนที่ผมจะยกมือขึ้นลูบผมไปไว้ข้างหลัง มันเองก็เช่นกันไอ้โรมเอาผมทัดหูผมเอาไว้
“ ไหนบอกทีเดียว "
“ ก็มันหอม อดใจไม่ไหวเลยต้องขอเบิ้ล อิน.. "
“ หื้ม อะไร "
“ ดีกับกูแบบนั้น ไม่ได้ทำให้กูดีใจเล่นใช่มั๊ย " มันมองตาผมตอนที่ถามคำถามนั้น " ไม่ได้มาทำให้รัก แล้วจะชิ่งหนีไปใช่มั๊ย "
“ แล้วมึงเต๊าะกูแบบนี้ ไม่ได้เต๊าะกูเล่นๆใช่มั๊ย ไม่ได้ทำให้กูมีความสุขเล่นๆนะ "
“ ไปหัดพูดคำพูดชวนใจเต้นแบบนี้มาจากไหน "
“ มึงไง " ผมยิ้ม ไอ้โรมล้มตัวลงมาทับผม
“ รู้สึกมั๊ย "
“ หื้ม .. “ ผมถามเพราะไม่เข้าใจความหมายของมัน
“ เสียงหัวใจที่กำลังเต้นของกู "
“ เน่าพอๆกับคำพูดเลยนะ "
“ แล้วชอบมั๊ยละ " ถึงจะขนลุกไปบ้าง แต่ก็ต้องยอมรับเลยว่า
“ ไม่ค่อยชอบ แต่อยากให้พูดให้ฟังทุกวันเลย "
“ ชื่นใจอะไรแบบนี้ว่ะ " มันหอมแก้มผมอีกที คืนนี้เรากอดกัน จนผมเองก็เผลอหลับไปในอ้อมกอดนั้น จนถึงเช้า
..............................................
ลืมตาตื่นขึ้นมาผมพบว่า ข้างกายของผมไม่มีใครนอนอยู่แล้ว กลิ่นที่รู้สึกหอมตั้งแต่ลืมตาผมเผลอยิ้มขึ้นมาตอนที่ลุกจากเตียงแล้วเดินไปที่นอกห้อง แผ่นหลังบางของอินยังอยู่ในชุดนอน รู้สึกอุ่นใจยังไงบอกไม่ถูก ปากที่ยิ้มออกมาผมรู้เมื่อยแต่ก็ยังสุขใจ
“ ทำอะไรแต่เช้า " กอดมันจากด้านหลัง หอมแก้มนุ่มๆไปเต็มฟอดก่อนจะยิ้ม
“ ขี้มั้ง ก็เห็นอยู่ว่าทอดไข่ " พูดจาไม่น่ารัก ผมหอมแก้มอีกข้างของมัน อินก็หันไปคว้าจานที่มีทั้งไส้กรอก แฮม แล้วก็ขนมปังวางอยู่ก่อนแล้ว " วันนี้มึงแดกคนเดียวนะ ของอลิซข้าวต้มเหมือนเดิม "
“ แล้วอลิซละ "
“ ยังไม่ตื่น " ว่าแบบนั้นมันก็นิ่ง " ปล่อยกูแล้วไปอาบน้ำได้แล้วไอ้สัด "
“ ได้ แต่ก่อนหน้านั้นนะ กูขอหน่อยแล้วกัน " ดึงจานที่มันถือวางลงบนเค้าเตอร์ผมพลิกตัวของมันให้เผชิญหน้า ประคองใบหน้าสวยของมันไว้ในฝ่ามือ บรรจงจูบแนบริมฝีปากลงบนปากสวยของมัน ลิ้นของผมแทรกเข้าไปอินเปิดรับอย่างไม่เกี่ยงงอน มือของผมล้วงเข้าไปในกางเกงตูดกลมๆที่ผมจับนุ่มมือสุดๆเลยครับ
“ เชี้ยโรม " มันจับมือของผม " หื่นแต่เช้าเลยนะมึง " มันมองลงต่ำ ส่วนกลางของผมโปร่งพองขึ้นมา อยากจริงๆนะ ตั้งแต่อยู่กับมันผมรู้สึกตัวเองควบคุมความรู้สึกยากเหลือเกิน มันทั้งน่ารัก ใจดี ผมแพ้มันราบคาบ ใจของผม ยอมมันทุกอย่างแล้ว
“ ก็มึงมันน่ารัก "
“ เลิกเพ้อ แล้วไปอาบน้ำได้แล้วไป "
“ จูบกูก่อนดิ " คำพูดของผมชิดใบหูของมัน อินยิ้มก่อนจะซบลงที่ไหล่ของผม
“ ไม่เอา "
“ เขินเหรอ "
“ เปล่า " ว่าแบบนั้นก่อนจะดันตัวผมให้ออกห่างด้วยหัวของตัวเองที่กำลังซบอยู่ตรงไหล่
“ ถ้าเปล่าก็จูบหน่อย " หอมแก้มมันอีกครั้ง ผมหัวเราะในคอกับคนที่เอาแต่ก้มหน้าหนี มันต่อยลงที่ท้องผม " ฮ่าๆ ไม่เขินก็จูบสิ "
“ เปลี่ยนใจละ ตอนนี้ เขินแล้ว " ว่าแบบนั้นก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา มือสองข้างเอื้อมมากอดคอผมไว้มันดูดปากผมก่อนจะค่อยๆส่งลิ้นเข้ามา ร่อนเสื้อของมันขึ้นมาผมกอดเอวมันไว้แน่น หูของเราได้ยินแต่เสียงลิ้นที่กอดเกี่ยวกัน ลมหายใจที่ใกล้กันขนาดนั้นอินผละออกตอนที่มันเริ่มหายใจไม่ทัน
“ อินครับ " ผมกอดมันไว้ อินจูบลงบนที่ลาดไหล่ของผม
“ ไปแปรงฟันได้แล้วไป เหม็น "
“ ไม่เป็นไร มึงจูบแล้ว แสดงว่าไม่เหม็นเท่าไหร่หรอก "
“ อาบน้ำได้แล้วน่า กอดกูอยู่ได้ " ทำท่าจะผลักผมออกไป แต่แรงนั้นก็ไม่ได้จริงจังอะไร
“ นี่ รู้มั้ย กูไม่เคยอยากจะหยุดงานอยู่บ้านเลย กูมีความสุขงาน อยากเก็บเงินเยอะๆ ให้อลิซให้ตัวกูสบาย แต่วันนี้กูว่ามันเปลี่ยนไปแล้ววะ "
“ เปลี่ยนไปยังไง "
“ กูรู้สึกอยากอยู่บ้าน อยากอยู่กับมึง ไม่อยากไปไหนเลย "
“ พรุ่งนี้ก็เสาร์อาทิตย์แล้ว "
“ แต่มึงว่างให้กูมานอนกกที่ไหนละ " ว่าแบบยิ้มๆ ผมดึงตัวเองออกมา
“ ก็นั้นสินะ แบบนี้ละ แฟนมึงเป็นหมอนี่ มึงต้องเสียสละนะ "
“ ครับๆ ทราบครับคุณแฟน " จูบปากมันอีกครั้ง ผมเดินไปเข้าห้องน้ำ ใจของผมมันปริ่มความสุขที่สุดเลยครับ เช้าวันนี้
เดินผิวปากเข้ามาในที่ทำงาน ไอ้พุธไอ้ปันหรือแม้แต่ไอ้ฮิมก็มองกันเป็นตาเดียว มันหยุดค้างมองผมตอนที่ผมเองก็หยุดค้างมองมัน
“ มีอะไรกันวะ พวกมึง มองกูทำไม "
“ วันนี้เดินผิวปากเข้ามา มีความสุขอะไรขนาดนั้นวะ "
“ คนมันมีเมียมีลูก มันก็ต้องมีความสุขดิว่ะ " บอกแบบนั้นไอ้พวกเชี้ยนั่นก็โห่ร้องกันขึ้นมา
“ โอ๊ยยยยยย น่าอิจฉา น่าอิจฉาที่สุด "
“ ก็รีบหาเมียเข้าสิ พวกมึงนะ หรือว่า จะได้กันเองกูก็เห็นสมนะ " บอกมันสองตัวที่ถอยห่างกันออกมาอัติโนมัติ ต่างคนต่างก็หันไปคนละทาง ก่อนจะหันมาพูดพร้อมกัน
“ ขนลุก! ”
“ ฮ่าๆ ไปขยันทำงานได้แล้วไป เดี๋ยวกูก็ไม่ให้เงินเดือนซะหรอก "
“ คร๊าบๆ " ว่าแบบนั้นผมเองก็เดินเข้าไปในห้องทำงาน หย่นก้นไม่ถึงสามวินาที สายโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาก่อน
“ สวัสดีครับ โรม พูดสาย "
“ สวัสดีครับ ผมอาจารย์ธดล นะ " พอแนะนำตัวคนที่พูดสายตัว ตัวผมก็เด้งขึ้นมาจากเก้าอี้ทันที
“ ครับ อาจารย์ สวัสดีครับ "
“ เออ สวัสดี " เค้าว่าแบบนั้นก่อนจะหัวเราะออกมา " เป็นยังไง สบายดีมั้ย "
“ สบายดีครับ อาจารย์ละ ผมไม่ได้มีโอกาสกลับไปเยี่ยมเลย สบายดีนะ "
“ สบายดี แต่วันนี้ที่โทรมา มีเรื่องอยากให้ช่วยหน่อย "
“ ครับ " ก็ว่าแล้วละ อาจารย์จะโทรมาทำไม ถ้าไม่มีเรื่องขอให้ช่วย
“ จะให้มาช่วยเป็นวิทยากรสอนนักศึกษาในมหาลัยหน่อย พอมีเวลาบ้างรึเปล่า " เค้าว่าแบบนั้นผมเองก็นิ่งไป
“ ที่มหาลัยเหรอครับ "
“ อื้ม ก็ไม่นานเท่าไหร่หรอก แค่อาทิตย์เดียวเอง ช่วยครูหน่อยนะ เธอนะ น่าได้จะให้อะไรอะไรน้องๆได้เกี่ยวกับประสบการณ์ทั้งการเรียน แล้วก็ ทำงาน ประสบการณ์เยอะดี น้องๆน่าจะชอบ " จะบอกว่ากูเคยเหี้ยๆมากแต่ก็ประสบความสำเร็จได้ว่างั้นเถอะ
“ งั้น ผมขอตรวจดูเวลาแล้วจะตอบกลับไปอีกทีนะครับ " บอกแค่นั้น ปลายสายก็ตอบตกลงกลับมา
" โอเค จะรอนะ ข่าวดีนะ "
" ครับ สวัสดีครับ " ผมบอกลาก่อนจะวางสาย ผมไม่ได้ไปที่นั่นนานแล้ว และมีเหตุผลเดียวที่ว่า เพราะที่นั่นมีความทรงจำเยอะเกินไป เยอะจนตัวผมไม่อยากจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับความเจ็บปวดและความผิดพลาดพวกนั้น มันผ่านมาแล้ว " แต่ มันก็แค่ความทรงจำนี่หว่า อยู่กับปัจจุบันดีกว่า " มองหน้าจอโทรศัพท์ของผมที่เป็นภาพ อินกับอลิซ " ใช่ ตอนนี้คนอื่นก็แค่ความทรงจำ "
.......................................................................
ครอบครัวนี้ก็ พ่อแม่ลูกดีจัง
แต่ โรม จะกลับไปในพื้นที่ของความทรงจำอีกครั้ง
แต่นั่นก็แค่ความทรงจำ
ใครมีทวิตฝากแท็ก #choiceต้องเลือก ด้วยนะคร่าาา
ขอประชาสัมพันธ์ หนมมีนิยายเรื่องใหม่น้า
ชื่อเรื่อง " เพราะเกลียดจึงรัก " จริงๆอัพได้ 14 ตอนละ
แนวเดียวกับบีทีเอสนะคะ อ่านแล้วยิ้มๆ น่าหมั่นใส้หน่อยๆ
ตามนี้เลย
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43787.0 
หัวข้อ: ' ► Choice รักที่ต้องเลือก UP! 9.8.58 {จบแล้ว/แจ้งข่าว ll อัพตอนพิเศษที่ 8} หน้า 44 (อ่าน 355669 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก