ตอนที่ 31“ สวัสดีครับ อาจารย์ “
“ หวัดดี “ คนที่ผมทักหลบหน้าทันทีที่เอ่ยเรียก สายตาหวานๆหันไปมองอย่างอื่น ตอนที่ผมพยายามจ้องหน้า เมื่อคืนเป็นเหตุการณ์ที่เราทั้งคู่แทบจะพูดไม่ออก มาถึงตรงนี้ผมเองยังคิดไม่ออกเลยว่าทำไมถึงทำแบบนั้นออกไปอาจเพราะความรู้สึกในตอนนั้นและบรรยากาศที่นำพาไป
“ วันนี้กินข้าวที่ไหนกันดี “
“ โรงอาหารก็ได้ “ ว่าแบบนั้น มือก็หันไปจัดหนังสือ บนโต๊ะของตัวเองเหมือนคนที่ไม่รู้จะทำอะไร
“ นี่ เมื่อวานนะ ขอโทษนะทำให้ไม่สบายใจรึเปล่า “
“ ตอนไหน “ เตหันมาถาม ผมก็ชี้ลงที่ปากของตัวเอง อีกคนก็เม้มปากก็จะส่ายหน้า “ เปล่าสักหน่อย กูเองก็ยอมให้เอง ก็มึงบอก จูบแบบเพื่อน “
“ มึงคิดอย่างงั้นเหรอ “
“ ก็มึงบอกแบบนั้น “ ผมหลบตามันที่มอง พยักหน้าก่อนจะเดินถอยหลังออกมาจากห้อง
“ นั่นสินะ งั้นตอนเที่ยงเจอกัน “
“ อื้ม “
เดินกลับมามาที่ห้องของตัวเอง ผมนั่งลงบนเก้าอี้สมองก็ทบทวนทุกอย่าง ' ทำไมตอนนั้นถึงไปขอมันจูบว่ะ ' คำถามนี้ผุดขึ้นในหัวอีกครั้ง นึกถึงตอนไปซื้อของ นึกถึงความใส่ใจของมันที่มีให้พวกเด็กๆ เตน่ารักจังเลยนะ ผมคิดแบบนั้น รู้สึกเหมือนมีเพื่อนที่มีความรู้สึกเดียวกันอยู่ใกล้ๆ รู้สึกอุ่นใจเวลามีมันอยู่ด้วยกัน เหมือนไม่ได้มีตัวเราคนเดียวในโลก
ความรู้สึกแบบนี้ คล้ายๆว่าจะเป็นความรู้สึกที่นานแล้วจะไม่รู้สึก
“วันนี้คนเยอะจัง “ผมหันไปหาอีกคนที่กำลังมองไปรอบๆ โรงอาหาร ไม่ว่าช่วงเวลาไหนๆในมหาลัยโรงอาหารก็เป็นพื้นที่ที่มีคนเยอะที่สุดตลอดเวลานั่นเหละ “ ออกไปกินข้างนอกกันมั้ย “
“ อีกแล้วเหรอ “
“ ก็คนมันเยอะ ขี้เกียจจะรอ “
“ อื้ม เอางั้นก็ได้ แต่ขอแถวๆนี้นะ “
“ ก็ต้องแถวๆนี้เหละ ไม่กล้าพาออกไปไหลหรอก มีสอนบ่ายสองใชั่มั๊ยละ “
“ อื้ม มึงละ “
“ เหมือนกัน “ บอกแบบนั้นอีกคนก็พยักหน้า เราเดินออกจากมหาลัยใช้การเดินแทนการนั่งรถ เพราะว่าเร็วกว่าอีกอย่างไม่ต้องไปผ่าดงรถติดตอนเที่ยงวันนั่นด้วย ร้านอาหารตรงห้างที่เปิดใหม่ ร้านอาหารที่เราเลือกเป็นร้านอาหารธรรมดที่ขายเมนูหลากหลาย
“ น่ากินไปหมดเลย “
“ เราสั่งเป็นกับข้าวมั้ย จะได้กินหลายๆอย่าง “
“ ได้ งั้นมึงก็สั่งเลย กูขอแกงจืดเต้าหู้หมูสับ “
“ กินเหมือนเด็กเลย “ เตบอกแบบนั้นมันส่ายหน้าก่อนจะก้มลงมองอย่างอื่น “ มึงไม่ค่อยชอบกินเผ็ดนี่นะ “
“ รู้ได้ไง “
“ ก็เวลากินข้าวกันทีไรมึงชอบสั่งแต่อะไรจืดๆ “
“ ช่างสังเกตดีจัง “ ผมว่าก่อนจะพูดแซวมันต่อ “ หรือว่ามึงแอบกูตลอดเวลา “
“ ใช่ที่ไหน นั่งกินข้าวตรงหน้ากัน ก็ต้องเห็นอยู่แล้วว่ามึงแดกอะไร “ ว่าแบบนั้นมือมันก็ยกเรียกพนักงานมาสั่งอาหาร “ แกงจืดเต้าหู้หมูสับครับ หมูผัดพริกไทยดำ แล้วก็ทอดมันกุ้ง ข้าวสองจาน น้ำเปล่าสองแก้ว แค่นี้ครับ “
“ ไม่เห็นมีของที่มึงชอบเลย “ เตเป็นคนชอบกินของเผ็ด มันเป็นคนที่ชอบกินอาหารแบบมีรสชาติจัดจ้าน
“ รู้ด้วยว่ากูชอบอะไร “
“ ก็กูสังเกตมึงตลอดเวลา “ พอพูดไปแบบนั้น ทุกอย่างก็เงียบลง เตที่มองหน้าผมมันหันไปทางอื่น ตอนที่หน้าจะซับสีแดงขึ้นมามันก็เอ่ยคำพูดกลบเกลื่อน
“ หัดแก้ต่างคำพูดที่มึงพูดผิดออกมาบ้างสิว่ะ “
“ ทำไมต้องทำแบบนั้น “ ผมยิ้มให้มันก่อนจะส่ายหน้า “ พูดความจริงแล้วจะแก้ตัวทำไม “
“ อาหารช้าชะมัด “
“ มึงเพิ่งสั่งเอง “ พอทวงออกไปคนที่เอาแต่เขินก็หยิบมือถือขึ้นมาเล่น “ เวลาเขินก็น่ารักดี “
“ เงียบไปเลย “
อาหารวางลงตรงหน้า สามเมนูที่เตเลือกมา มีแต่ของอร่อยๆทั้งนั้นและหนึ่งในนั้นผมเพิ่งจะเห็นอาหารจานนึงเป็นอาหารที่เด็กๆชอบ “ นี่คือที่เค้าเรียกว่าทอดมันกุ้ง “
“ อื้ม ทำไมมึงไม่รู้จักเหรอ “
“ กูเคยคิดว่ามันจะเป็นแบบเผ็ดๆ “
“ มึงคงสับสนกับทอดมันปลารึเปล่า “
“ ก็น่าจะ “ ว่าแบบนั้นตอนที่ตักมาชิม ผมก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเด็กๆถึงชอบมาก
“ แล้วทอดมันกุ้งนี่มีอะไร “
“ เด็กๆชอบกิน วันก่อนอะเดลงอแง บอกกูว่าอยากจะกินทอดมันกุ้ง แต่กูบอกว่าเผ็ด กินไม่ได้งอแงใหญ่ เถียงกูว่าไม่เผ็ดๆ “
“ เสาร์นี้ก็ทำให้กินดิ “
“ แม่กูไม่อยู่บ้าน ใครจะทำให้ล่ะ อีกอย่างเสาร์อาทิตย์นี้เด็กๆจะมาอยู่กับกูด้วย ค่อยพาออกไปกินข้าวนอกบ้านก็แล้วกัน “
“ แล้วทำไมไม่ทำกินกันล่ะ “
“ กูทำเป็นที่ไหนล่ะ “
“ แต่กูทำเป็นนะ “ เสียงที่พูดออกมาตรงหน้า ผมนั่งนิ่งตอนที่มองมันตักข้าวเข้าปากเตก็พูดขึ้น “ นั่งนิ่งทำไม ยังไม่ชวนกูไปที่บ้านวันเสาร์นี้อีก “
“ เต เสาร์นี้ไปที่บ้านกูนะ “
“ อื้ม แล้วจะไปนะ “ เรายิ้มให้กัน ในตอนนั้นหัวใจของผมมันเต้นแรงมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ใบหน้าที่ผมมองมีความรู้สึกเดียวที่อยากจะบอก ' เตนะ น่ารักจังเลยนะ “
...................................................
เช้าของวันเสาร์ กับนัดพิเศษที่กำลังรอ สายโทรศัพท์ที่โทรเข้ามาตั้งแต่เช้าปลุกผมให้ตื่นขึ้นมาจากที่นอนแบบงัวเงีย เตถามว่านอกจากทอดมันกุ้งมีอะไรที่ผมอยากจะกินเป็นพิเศษรึเปล่า กับแล้วเด็กๆคนอื่นชอบอะไรเป็นพิเศษมั้ย ตอนที่งัวเงียอยู่นั้นผมคิดถึงเมนูที่ผมได้กินตอนเด็กๆ เลยตอบออกไปว่า ปูไข่ กับ ไอศกรีม
กริ้ง กริ้ง เสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้นมาผมมองดูเวลาเก้าโมงเช้า ผมเดินลงจากชั้นสอง เสียงเด็กๆดังไปทั้งชั้นล่าง
“ ใครมาก็ไม่รู้ อะเดลจะไปบอกพ่อ “ เด็กผู้หญิงคนเล็กในชุดนอนวิ่งไปมา อเล็กซ์ลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินตรงไปที่ประตู กดตัวรับสัญญาณที่หน้าประตู
“ ใครครับ “
“ อาเตเองครับ “ เสียงอีกคนบอก อเล็กซ์ก็เปิดประตูให้
“ อาเตมาเหละ “ อะเดลวิ่งเข้าไปหามัน รวมทั้งอลันเองก็ด้วย เด็กๆยังถูกใจกับความใจดีตอนช่วงวันเกิดไม่หาย ของพะรุงพรังที่มันถืออเล็กซ์ยกมือไหว้ก่อนจะไปช่วย
“ สวัสดีครับอาเต “
“ สวัสดีครับเด็กๆ ขอบใจนะอเล็กซ์ “
“ มึงซื้ออะไรมาเยอะแยะว่ะ “ ผมเอ่ยถามมันที่เงยหน้าขึ้นมามองผม เตมองไปรอบๆ
“ จะสิบโมงแล้ว ธรรมมาติกรวัฒน์ยังใส่ชุดนอนกันทั้งแก๊งอยู่เลยเหรอ “
“ พ่อเพิ่งตื่นแล้วพกวหนูตื่นนานแล้ว ตื่นมาเล่นนี่กัน “ อะเดลหัวยุ่งเหยิงไปหมดเพราะเพิ่งตื่นแล้วก็ไม่ได้ผูกผม ลากเตมาดูการ์ตูนที่กำลังเปิดแล้วก็เกมส์ที่กำลังเล่น
“ เล่นอะไรกันอยู่เหรอครับ “
“อลันกับพี่อเล็กซ์กำลังแข่งรถกันครับ “ อลันว่าตอนที่เตนั่งบนบนพื้นมันก็เข้ามานั่งตัก
“ อะเดลกำลังเล่นกับน้องแสนดีแต่ว่าไม่มีเพื่อนเลย วันนี้อัลเลนไม่มา อัลเลนเล่นกับออสตินที่บ้าน “ บอกแบบนั้นอะเดลก็ไม่ยอมแพ้นั่งลงบนตักไอ้เตเหมือนกัน
“ งั้นตอนนี้ก็ยังไม่มีใครกินอะไรเลยงั้นสิครับ “
“ ยังครับ เพราะพ่อไม่ตื่น “ ทุกคนหันมามองผม ที่ส่งยิ้มแห้งๆไปให้
“ โทษทีนะ โทษทีนะเด็กๆ “ ผมเดินเข้าไปใกล้อเล็กซ์ก่อนจะจับไหล่แล้วดึงเข้ามากอด “ งั้นเดี๋ยวพ่อทำอะไรให้กิน “
“ มึงไปอาบน้ำเถอะ กูว่ากูจัดการน่าจะเร็วกว่า “ ว่าแบบนั้น เตก็ดึงเด็กๆออกจากตัว มันหอมหัวยุ่งๆนั่นคนละทีก่อนจะเดินเข้าครัวไป
“ อาเต อเล็กซ์อยากกินไข่ทอดครับ “
“ ได้สิครับ เดี๋ยวอาทำให้กินนะ “ มือมันจับแก้มอเล็กซ์ที่พยักหน้าแล้วก็เดินตามเข้าครัวไป
“ อเล็กซ์จะช่วยนะ “
“ ไม่เป็นไรครับ ค่อยช่วยมื้อเที่ยงดีกว่า ตอนนี้อาว่าเด็กๆ ไปอาบน้ำก่อนดีกว่านะ จะได้ลงมากินอาหารเช้ากันไงดีมั้ย “
“ คร่า คร๊าบ “ สองเสียงที่ประสานกันก่อนเสียงตึงตังจะวิ่งขึ้นไปบนชั้นบนของบ้าน ท่าทางคล่องแคล่วของมันที่อยู่ในครัว มันจับนู้นดูนี่เหมือนเช็คว่ามีอะไรอยู่ตรงไหนบ้าง ก่อนจะหันมามองผมที่ยืนดูมันอยู่
“ มองอะไร ยังไม่ไปอาบน้ำอีก “
“ กูไม่ใช่เด็กนะ “
“ คนที่ตื่นสายกว่าเด็ก ไม่มีความรับผิดชอบต่อเด็กๆ คนนั้นก็ เด็ก อยู่นี่เหละ ไปอาบน้ำ “ เสียงเข้มๆในช่วงท้าย ขาของผมเดินเข้าไปยืนด้านหลังของมัน ในครัวที่เงียบสงบผมที่ยืนข้างๆมันที่ยังคงงงกับเตาแก๊สตรงหน้า
“ เปิดแบบนี้ “ เอื้อมมือผ่านช่วงเอวของมันไปกดเปิด มันเป็นแบบสัมผัสครับ “ ปุ่มนี้เร่ง ปุ่มนี้เบา ส่วนปุ่มนี้ก็ปิด “
“ อื้ม “ เสียงตอบความเข้าใจหลังการอธิบายของมันเบาอาจเพราะเราอยู่ใกล้กันมากแต่ไม่มีการทักท้วงใดจากมัน ผมก็ยิ่งได้ใจ เผลอกอดมันเอาไว้หลวมๆ
“ เต “ ตอนที่เรียกมันเตเงยหน้าขึ้นมามองผม เพราะความสูงที่ต่างกันของเรา หน้าตาน่ารักของมันผมเผลอยิ้มออกมาก่อนจะก้มลงจูบ ริมฝีปากอวบอุ่นที่แสนอบอุ่นใช้ลิ้นเกลี่ยเบาๆก่อนมันจะเผยอขึ้นมาช้าๆ แทรกลิ้นเข้าไปในปาก ตอนที่กวาดลิ้นไปรอบๆดูดดึงกับความหวานที่น่าหลงใหลจนถอนหัวแทบไม่ขึ้น พอคิดแบบนั้นมือของผมก็เผลอกอดมันแน่นขึ้น
“ ทำไมหวานแบบนี้ “ อยากจะรู้นักว่าข้างในจะหวานรึเปล่า อยากชิม อยากชิมเหลือเกิน
“ กินน้ำหวานมาเมื่อเช้า “ คำพูดชิดริมฝีปากของมันจูบเบาๆอีกครั้ง ผมยิ้มแต่อีกคนกลับหลบตา
“ ว่าแล้ว ทำไมรู้สึกหวานจัง “ จูบลงอีกครั้งแต่พอจะสอดลิ้นเข้าไปอีก เตก็หลบ
“ ไปแปรงฟันก่อนไป “
“ หึ “ ผมหัวเราะออกมา
“ ไปทำให้เรียบร้อยก่อนไป ทุเรศไอ้สัด “ เตก้มลงมองส่วนกลางของผมคราวนี้ก็กลายเป็นผมบ้างที่ต้องหน้าแดง ความต้องการที่พุ่งพล่านในตอนเช้าได้จูบหวานๆนิดๆหน่อยๆมันก็ร้องเรียกอยากจะได้มากกว่าจูบซะแล้ว
“ โทษที เช้าๆมันก็แบบนี้เหละ “
“ อื้ม “ พยักหน้าเข้าใจ มันมองหน้าผม เรามองหน้ากันไม่มีใครพูดอะไร สักอย่างแต่เราเองก็รู้ดี “ ไปอาบน้ำซะเถอะมึง เดี๋ยวเด็กๆก็อาบเสร็จแล้ว “
“ อื้ม “ ผมเดินขึ้นมาชั้นบนแบบเสียดาย ในใจอยากจะทำมากกว่า เห็นหน้ามันแล้วรู้สึกตัวเองเหมือนคนลามกเอามากๆ ผมอยากให้ริมฝีปากคู่นั้นจัดการปลดปล่อยให้ผม อยากให้ทำให้ตรงนั้น ตรงพื้นที่โล่งๆที่มีแต่เรา “ ห่างเรื่องแบบนี้นานจนคิดลามกไปถึงขั้นนั้นแล้วเหรอว่ะเนี้ย “
กลิ่นหอมของอาหารหลังจากที่ผมจัดการตัวเองเรียบร้อย แม้จะไม่มีความสุขเท่าไหร่แต่ก็พอบรรเทาได้บ้าง เดินลงมาจากชั้นสองสายตาที่มองผมเตหลบตาตอนที่พยายามตักไข่ใส่จานให้เด็กๆ
“ พ่อมาแล้ว มากินไข่ทอดกัน ห๊อมหอม อาเตทำให้ “
“ น่ากินจังเลย “ ผมว่าตอนที่นั่งตรงหัวโต๊ะ เป็นอาหารเช้าแบบไข่ดาวแล้วก็แฮม แถมด้วยขนมปังอีกหนึ่งชิ้น
“ กินแค่นี้ก่อนนะ เพราะเดี๋ยวก็ใกล้เที่ยงแล้ว ตอนเที่ยงค่อยกินแบบอร่อยๆกันนะ “ เตบอกแบบนั้นทุกคนก็พยักหน้า เด็กๆมีความสุขเวลาอยู่กับมันมากกว่าอยู่กับผมซะอีก
“ แล้วอาเตไม่กินเหรอคะ “ อะเดลถามอีกคนที่นั่งข้างๆ เตส่ายหน้าก่อนจะยิ้ม
“ อาเตกินเรียบร้อยแล้วครับ “
“ อาเตกินอะไรตอนเช้าเหรอ “ อลันถาม
“ ก็ขนมปังหมูหยองกับ “ เสียงของมันหยุดไปเด็กๆก็หันมอง
“ กับอะไรครับ “ อเล็กซ์ท้วงคำตอบ
“ น้ำหวานนะครับ “
“ น้ำหวาน ต้องหวานมากแน่ๆ “ ผมบอกออกไปไอ้เตก็ขมวดคิ้วใส่
“ น้ำหวานก็ต้องหวานสิ “
“ เมื่อเช้าพ่อก็กินน้ำหวานไปนะ อร่อยมากเลย “
“ พ่อเอามาจากไหน ไม่แบ่งหนูเลย “ อะเดลผม ถามก็ยิ้ม
“ อาเตเอามาฝาก “ บอกแบบนั้นขาใต้โต๊ะก็ถูกเหยียบเข้าเต็มๆ “ โอ๊ย “
“ พ่อเป็นอะไร “
“ เปล่าครับ เปล่าเป็น ไมไ่ด้เป็นอะไร กินเถอะโน๊ะ กินกัน “
“ พูดมาก “ เสียงเบาๆที่บอก ผมยิ้มก่อนจะก้มลงกินอาหารจนหมดจาน เด็กๆก็ด้วย “ กินเสร็จแล้ว เอาจานไปเก็บไว้ที่ล้างจานนะ “
“ อเล็กซ์จะล้างจานเอง “
“ หนูด้วย “ สองแฝดขานรับก่อนจะวิ่งกันเข้าไปในครัว ไอ้เตก็ยืนขึ้น
“ ใจเย็นๆ อย่าวิ่ง เดี๋ยวจานแตกนะ “ ยืนกันอยู่หลังเค้าเตอร์ครัว รอยยิ้มของเตที่ส่งให้เด็กๆมีแววตาเอ็นดูอยู่ในนั้น เสียงหัวเราะดังคิกคักมีความสุข อเล็กซ์ได้ล้างฟองส่วนสองแฝดได้ล้างน้ำ เตมีหน้าที่เช็ด
“ มาช่วยเก็บ “
“ เอาไป “ จานใบแรกถูกส่งมาให้หลังจากเช็ดเสร็จเรียบร้อย
“ เราทุกคนช่วยทำกันหมดเลย “ อลันว่าก่อนจะยิ้ม
“ ช่วยกันทำก็จะได้เสร็จเร็วๆไงครับ “
“ ใช่แล้ว ถ้าเราช่วยกัน งานจะเสร็จเร็วขึ้นใช่มั้ยครับ แต่ถ้าทำคนเดียวจะเสร็จช้า “ อเล็กซ์หันมาถาม
“ ใช่แล้ว ทุกคนอร่อยด้วยกันก็ต้องช่วยกันล้างจานนะ “
“ คร่า ครับ “ เสียงตอบรับที่ดังกลับมา ผมรู้สึกว่ามันเป็นวันเสาร์ที่มีชีวิตชีวายิ่งกว่าเสาร์ไหนๆ
“ แล้ววันนี้ตอนเที่ยงมึงจะทำอะไรบ้าง “
“ ก็ ..ทอดมันกุ้ง “ มันหันไปหาเด็กๆที่ยกมือเฮฮากันใหญ่
“ เย้ ๆ “
“ ชอบกันใหญ่เลย “
“ ชอบๆ อาเตทำเยอะๆเลยน้า ทำเยอะๆเลย หนูจะกินสิบชิ้นเลย “ อะเดลว่าอลันก็ไม่ยอมแพ้ แม้แต่อเล็กซ์ด้วย
“ อลันจะกินมากกว่า “
“ อเล็กซ์จะเยอะๆเหมือนกัน “
“ เดี๋ยวอาจะทำให้กินเยอะๆเลย ดีมั้ยแต่ตอนนี้เด็กๆไปนั่งก่อนนะ อาจะได้เตรียมอุปกรณ์ไง “
“ แต่ผมอยากช่วยทำด้วย “ อเล็กซ์เสริม มันหันไปจับมือเต
“ ได้ครับ “
“ หนูด้วยๆ “ สองแฝดก็ไม่ยอม
“ ได้เลย ได้ทุกคนเลย แต่ว่าตอนนี้อาขอเตรียมส่วนผสมก่อนนะ โอเคมั้ยมั้ย “
“ ได้เลย “
“ แต่หนูอยากลองหั่นผัก “ อะเดลว่าก่อนจะทำหน้าหงอยๆ ขาที่เดินไปหาเจก่อนจะกอดไว้ “ ให้หนูช่วยไม่ได้เหรอ “
“ มีดมันคมนะ ถ้าอะเดลโดนมีดบาด อะเดลต้องร้องไห้แน่ๆเลยครับ เพราะงั้นให้อาเตทำดีกว่า ไว้หนหน้า ให้คุณพ่อซื้อมือสำหรับเด็กมาก อาเตจะให้ทำนะ “
“ จริงนะ “
“ อื้ม จริงสิครับ “ พอว่าแบบนั้นจากที่อ้อนอาเต ก็ย้ายมาอ้อนผมทันที
“ คุณพ่อ ซื้อมีดให้หน่อย “
“ ซื้อให้ด้วย ให้อลันด้วย “
“ ให้อเล็กซ์ด้วยนะ “
“ ครับๆ เดี๋ยวหนหน้าเข้าห้างเราไปซื้อกัน “
“ เย้ “ เสียงเฮฮาดังขึ้นห่อนเด็กๆจะวิ่งออกไปจากครัว
“ มึงทำทอดมันกุ้งอย่างเดียวเหรอ “
“ ก็ยังมีแกงจืดเต้ากูหมูสับ แล้วก็ ปูไข่ผัดผงกะหรี่ “
“ น่ากินทั้งนั้น “ ยอมรับว่าที่ว่ามามีแต่เมนูโปรดของผมทั้งสิ้น
“ ไปนั่งเล่นกับลูกรอไป “
“ ครับผม “ ตอนที่เดินออกมาอยากจะแซวมันอยู่เหมือนกันนะ แต่อย่าดีกว่าเวลาเตเขินน่ารักเกินไป อยากเก็บไว้ดูคนเดียว
.........................................
เสียงเฮฮาในครัวทำให้ผมตื่นขึ้นมาจากโซฟาตอนที่ นั่งเล่นกับเด็กๆเผลออีกทีตัวเองก็หลับไปแล้ว ลุกขึ้นมองไปตามเสียง ในครัวผมกับว่าคนสี่คนกำลังสนุกสนานกับการเล่นปั้นอะไรสักอย่างกลมๆในมือ
“ หนูทำเป็นรูปหัวใจได้มั้ย “
“ ได้ครับ ต้องน่ารักมากแน่ๆเลย “ ปั้นกันไปยิ้มไปกันไป ผมเองที่ตื่นมาเห็นภาพนั้นยังแอบยิ้มด้วยไม่ได้ นอกจากอินที่ใจดีกับเด็กๆแล้ว ผมว่าก็มีเตนี่เหละที่ก็ใจดีเหมือนกัน
“ ไหนใครจะทำรูปหัวใจ “
“ พ่อตื่นแล้ว “ อลันว่าก่อนจะยิ้ม “ พ่อครับผมทำเป็นรูปดาว “
“ โห น่ากินจัง “
“ ของอเล็กซ์ทำเป็นสี่เหลี่ยม “
“ ของหนูเอง ทำเป็นหัวใจ “ ว่าแบบนั้นต่างคนก็ต่างตั้งใจปั้นทอดมันกุ้งกันอย่างขะมักเขม้น อย่างที่มันบอก เตทำไว้เยอะจริงๆ
“ ปั้นเสร็จแล้ว คราวนี้เด็กไปล้างมือให้สะอาดนะ “ ว่าง่ายตามคำสั่ง เตจัดการเทเกร็ดน้ำปังลงในจาน “ ล้างแล้วก็เช็ดมือให้แห้ง จากนั้น พร้อมรึยังครับ “
“ พร้อม “
“ ก็เอาทอดมันกุ้งที่เราปั้นมาคลุกกับแป้งแล้วใส่ไว้ในนี่นะ “
“ ได้เลย “ ตอบรับกันแบบนั้น เตก็หันไปทำอย่างอื่น มันตั้งเตาเทน้ำมันในกระทะใบนึง อีกใบก็ตั้งเอาไว้เหมือนจะผัดอะไรสักอย่าง “ เสร็จแล้วครับ “
“ เสร็จแล้วเหรอ ไหนอาเตดู ว่าเรียบร้อยมั้ย “
“ โอเคเลย ใช้ได้ งั้นเดี๋ยวเด็กๆไปนั่งรอนะ อาเตจะทอดให้ “
“ หนูอยากทอด “
“ ไม่ได้ครับ เดี๋ยวน้ำมันกระเด็นใส่นะ “ เดินออกมาจากครัวกันแบบว่าง่าย ผมเดินเข้าไปเอง จัดการตักข้าวในหม้อที่หอมฉุยใส่ลงไปในจาน ให้แต่ละคน
“ มารับข้าวไปเลยเด็กๆ “ ว่าแบบนั้นเจ้าสามตัวก็เดินเรียงกันมา “ เต มึงกินข้าวเท่าปกติที่กินนะ “
“ อื้ม “ ตักข้าววางบนโต๊ะเรียบร้อย ผมก็ตักแกงจืดใส่ถ้วยเล็กๆให้คนละถ้วย อาหารเสร็จหมดแล้ว หอมฟุ้งไปทั้งห้อง ควันร้อนๆที่ลอยออกมา
“ รอก่อนนะครับมันยังร้อนมากๆ รอให้เย็นอีกนิดนึงก่อน “ แจกน้ำจิ้มบ๊วยคนละถ้วยทุกคนนั่งมองอาหารแบบใจจดจ่อ
“ ใจอยู่ที่อาหารแล้ว ไม่ได้อยู่ที่ตัวละ “ ผมว่าเตก็ยิ้ม
“ กินได้เลยครับ “
“ กินแล้วน้า “ เสียงที่ดังขึ้นมา ตอนที่ผมตักเข้าไปชิมคำแรก เตก็มองหน้า
“ เป็นไง “
“ อร่อย “ ยอมรับครับอร่อยจริงๆ ตักชิมไปเรื่อยๆ ก็อร่อยทุกอย่างเลย “ ไม่คิดว่ามึงจะมีฝีมือด้านนี้ “
“ ต้องมีกันบ้างดิว่ะ “
“ รู้จักกันมาตั้งนาน รู้ว่ามึงทำกับข้าวอร่อยขนาดนี้ กูจับมาทำกับข้าวให้กูกินนานละ “
“ คนใช้เหรอ “ เตบอก แต่ผมก็ได้แต่ยิ้ม “ อร่อยมั้ยครับเด็กๆ “
“ อร่อยมากๆเลย “
“ อันนี้อเล็กซ์ให้อาเตนะ “ ทอดมันกุ้งสี่เหลี่ยมที่มันทำเอง มาตักให้เต
“ ขอบคุณครับ “
“ หนูก็ให้ “
“ หนูด้วย “ ได้มาทั้งสามเหลี่ยม ได้มาทั้งหัวใจเด็กๆให้ทอดมันกุ้งที่ทำเองกับมัน
“ ขอบคุณนะครับ น่ารักจังเลย “
“ ขอบคุณครับที่มาทำกับข้าวอร่อยๆให้พวกเรากิน “ อเล็กซ์ว่า อีกคนก็พยักหน้า
“ อาเตต้องมาอีกบ่อยเลยนะ มาทุกครั้งที่หนูอยู่เลยนะ “ อะเดลว่าเตก็พยักหน้ารับ
“ ได้เลยครับ ไว้รอบหน้าเรามาทำกับข้าวกินกันอีกนะ “
“ โอเคเลย “ เสียงดังสดใสตอบรับ มื้ออาหารมื้อนี้ผมรู้สึกว่า ตัวเองมีความสุขที่สุดมากกว่ามื้อไหนๆเลยครับ
หลังมื้ออาหารที่อิ่มจนแน่นของทุกคน ไม่มีอาหารอะไรเหลือ แม้แต่แกงจืดก็ยังมีแค่น้ำเท่านั้นที่กินกันไม่หมด เด็กๆหมดแรงนั่งเล่นกันที่หน้าทีวีจนสุดท้ายทุกคนก็หลับ มีแต่ผมกับเตเท่านั้นที่ช่วยกันล้างจาน
“ ไอ้พวกนี้ หนังท้องตึงหนังตาก็ย่นทันทีเลย “
“ เด็กก็แบบนี้เหละ เป็นช่วงเวลาที่จะทำอะไรก็ได้ เป้นช่วงเวลาที่ได้ถูกตามใจมากที่สุด “ ว่าแบบนั้นจานในสุดท้ายก็ถูกส่งมาให้ผมเช็ด แล้วก็เก็บ “ เดี๋ยวกูจะกลับเลยนะ “
“ เฮ้ย อยู่คุยด้วยกันก่อนดิ เด็กๆตื่นมาไม่เจอมึง งอแงแน่ๆ “
“ ตกลงมึงจะให้กูอยู่คุยกับมึง หรือว่ากลัวว่าเด็กๆตื่นมาจะไม่เจอกกู “ เตถามผมก็ยิ้ม
“ ทั้งคู่ “
“ งั้นขอเดินดูบ้านหน่อย บ้านมึงสวยดี “
“ เอาสิ เดี๋ยวจะพาชม “ วางทุกอย่างลงผมพามันเดินไปรอบๆ ก่อนจะวนขึ้นชั้นสอง
“ ใหญ่มากเลยว่ะ เท่าไหร่ว่ะ “
“ อย่ารู้เลย “
“ ดูก็รู้แล้วว่าต้องหลายล้าน แต่ก็สวยสมราคาอะนะ ให้พื้นที่เยอะดี “ ว่าแบบนั้นมันก็เดินผ่านห้องผมไปที่ห้องของเด็กๆ “ นี่ห้องเด็กๆเหรอ น่ารักว่ะ “
“ อื้ม “ มีเตียงสองชั้น แล้วก็เตียงใหญ่อีกเตียง
“ แล้วห้องนี้ “
“ ห้องแขกนะ เอาไว้เวลาเพื่อนกูมา จะได้นอน “
“ อื้ม “ ว่าแบบนั้นเตที่เดินเข้าไปก่อนจะมองออกไปที่ระเบียง “ นี่ ไฟท์ ถามอะไรหน่อย “
“ หื้ม “
“ ตอนที่มึงจูบกูเมื่อเช้านะ มึงมีอารมณ์ใช่มั้ย “ ผมเงียบกับคำถามของมัน “ งั้นถามหน่อยว่าทำไม ถึงจูบกูเหรอ “
“ ไม่รู้สิ กูแค่อยากทำแบบนั้น “ มองมันผ่านกระจกของระเบียง เตมีสีหน้านิ่งจนผมเองไม่แน่ใจถึงความรู้สึกตอนที่มันเอ่ยถามคำถามนั้น “ เหมือนกูห้ามใจไม่อยู่ จริงๆก็อยากจะทำมากกว่านั้น แต่ ก็คงไม่ได้ “
“ มึงคงรู้สึกอยากสินะ “
“ ไม่ถึงกับแบบนั้น จะพูดไงดี มันคงฟังดูแปลกๆ กูมีความสุขเวลอยู่กับมึงนะ ทุกครั้งที่ได้อยู่ด้วยกัน บางทีก็กูอยากกอด อยากสัมผัส อยากจูบ ตอนที่กูขอจูบมึง ไม่ใช่เพราะอารมณ์มันพาไปหรอก แต่เพราะกูอยากจูบมึง จูบเพราะมันเป็นมึง “
“ เรามีอะไรคล้ายกันดีนะ “ มันว่าก่อนจะหันมาหาผม “ ทั้งๆที่ไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย แต่แรงที่จะห้ามมึงยังไม่มีเลย ใจเหมือนไม่อยากจะห้าม บอกไม่ถูกเหมือนกัน “
“ นั่นสินะ “ ผมว่าแบบนั้นตอนที่เดินเข้าหา มือของผมกอดเอวมันไว้ ปลายจมูกของเราชิดกันลมหายใจแรงๆที่ผ่อนออกมา ไม่นานริมฝีปากก็แนบสนิทลงกับปากของมัน แตกต่างและลึกล้ำกว่าครั้งแรกมันเหมือนเป็นความรู้สึกของคนสองคนที่ยอมรับกันและกันในความรู้สึกดิบลึกๆของตัวเอง
หลับตาล่องลอยไปกับสัมผัสของลิ้นี่ดูดดื่ม รับฟังเสียงที่ได้ยินจากรูปปากที่บดขยี้และดูดกลืนกันและกัน เนิ่นนานจากขาดอากาศเราผละออกจากกัน
“ ความรู้สึกของเรามันคืออะไรกันแน่วะ ความสัมพันธ์ของเรา “ ผมถามอีกคนก็ถอนหายใจออกมา เตเอื้อมมือมาจับมือผมตอนที่มันซบลงมาที่อก
“ กูเองก็ไม่รู้ แต่กูรู้สึกจมลึกลงไปทุกที “
“ กูเองก็เหมือนกัน “
ความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจน แต่เป็นความสัมพันธ์ที่กำลังจะทำให้จมลึกลงไปจนยากเกินจะถอดถอน ผมไม่เคยเสี่ยงกับความไม่แน่นอนแบบนี้ แต่ตอนนี้ผมยอมลงไปอยู่ในความสัมพันธ์นั่น ความสัมพันธ์ที่น่าเศร้า และ ซับซ้อน คนที่ผมสวมกอดก็เช่นกัน
........................................
ตอนนี้อาจมีคำผิดเยอะกว่าตอนไหนๆ แน่นอนว่าขนมไม่ได้เช็คเลย
ไม่ไหวแล้วคร่า วันนี้ง่วงมาก ตาจะปิดแล้ว
ต้องขอโทษด้วยนะคะ ถ้าเกิดอ่านแล้วคำผิดทำให้เสียอารมณ์ฟินไปบ้าง
ฝากไว้นิดหน่อยว่า อยากให้ทุกคนแยกไฟท์ออกจากอินสักนิด
คิดสักนิดแค่ว่า ในเมื่ออินก็มีความสุขกับโรมได้ ทำไมไฟท์จะมีความสุขกับคนอื่นบ้างไม่ได้
ในเมื่ออินก็เหมือนเลือกไม่ได้ ไม่ปล่อยสักคน ความสัมพันธ์ก้มักจะยุ่งเหยิงแบบนี้เหละคะ
แต่ว่า..ยังไงซะ ตอนจบก็คงยังไม่มีใครรู้ ถูกมั้ย..
ฝากแท็ก #Choiceต้องเลือก ในทวิตกับเฟสด้วยนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์
หัวข้อ: ' ► Choice รักที่ต้องเลือก UP! 9.8.58 {จบแล้ว/แจ้งข่าว ll อัพตอนพิเศษที่ 8} หน้า 44 (อ่าน 355711 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก