หัวข้อ: เรื่องสั้น: Spicy play**เมื่อคนอกหักอยากร่าน??! ร่านสุดท้าย ร่านแล้วเหนื่อย(?) 50% 9/6/14

[7788BB]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม




กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะ
ไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง

เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควาน
ตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ...........
.
.
เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า............
.........
บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้
เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน

ใน ความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด  คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกัน

การแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน
แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต
และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่น

ช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ    เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆ
ก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเอง
เพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง

ส่วนการพูดคุยนั้น  ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์
ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย

ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้
หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชาย
เข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

5.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่าง ของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

6.ห้าม ลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อ ขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

7.ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บเพจนี้ เกิดจากการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และ ไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง

8.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
ให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่า
แล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ด
เป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

9.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

10.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

11.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

12.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


         เรื่องนี้ผมแค่แต่งเล่นๆ น่ะครับ เพราะนิยายเรื่องก่อนมันตัน

         ยังไงก็ฝากติดตามด้วยน่ะครับ

[7788BB]

         ร่านที่ 1 ร่านที่แท้จริง(?)


        "อ่า อ่า ชี้ดดดดดดด กายแรงอีกๆ อีม อ่าาาา"

        "อีม อ่า แบบนี้ชอบไหม ชี้ดดดดดด อ่า"
   

        สิ่งที่ผมเห็นคือคนรักของตนกำลังเริงโลกีย์กับผู้หญิงคนหนึ่ง สำหรับคนอื่นอาจจะรับไม่ได้แต่ผมไม่รู้สืกอะไรเลย ตรงกันข้ามภาพตรงหน้ากลับชินตาผมจนผมทำใจได้ในที่สุด
       
       ก้องเกียจ เพชรพงค์ หรือ พี่กาย ที่ผมเรียกเป็นชายหนุ่มเจ้าของบริษัทส่งออกเครื่องประดับที่ใหญ่ที่สุดในกรุงเทพ ชึงผมทำงานเป็นเลขาให้ เขาเป็นคนที่เรียกได้ว่าดีพร้อมไปหมดทุกอย่างไม่ว่าหน้าตาที่คมเข้มผิวสีแทนตามแบบชายไทยแท้ ร่างกายประกอบไปด้วยมัดกล้าม โดยมีอายุแค่เพียง 25ปีเท่านั้น ทำให้เป็นที่สนใจในหมู่สาวๆเป็นอย่างมาก

       ผมกับพี่กายคบกันเมื่อ1ปีที่แล้ว ช่วงแรกๆก็เหมือนคู่รักทั่วไปแบ่งปันความหวานให้กันและกัน พี่กายตามใจผมทุกอย่าง ทั้งอบอุ่นและอ่อนโยน แต่ก็เหมือนสินค้าที่มีโปรฯ เมื่อหมดโปรฯก็หมดคุณค่า สันดานผู้ชายเจ้าชู้ก็ออกลาย จากหน้ามือเป็นหลังเท้า พี่กายเริ่มทำตัวออกห่าง เย็นชา แล้วก็ทำตัวมีลับลมคมในตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน ไม่ค่อยมาหาผมที่คอนโดโดยอ้างว่ามีธุระที่โรงงานผลิตเครื่องประดับบ่อยๆ ตอนแรกๆผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร คิดว่าเขาคงมีธุระจริงๆแต่ก็งงๆว่าทำไมจึงไม่มีใครติดต่อมาทั้งที่ผมเป็นเลขาแต่ด้วยเพราะความเชื่อใจเลยปิดหูปิดตาทำเป็นไม่สนใจ
 
        จนมาวันหนึ่งผมโกหกเขาว่าจะไปเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัด แล้วสะกดรอยตามพี่กายที่ออกจากคอนโดทันทีที่รถผมออกไป และก็เป็นอย่างที่ผมคิดคนรักของผมนอกใจไปหาผู้หญิงอื่นถึงบ้าน ยิ่งแน่ใจมากไปอีกเมื่อทั้งสองคนจูบกันโดยไม่อายสายตาใคร แตกต่างจากผมที่เป็นได้แค่คนในความลับเท่านั้น

        ตอนนั้นบอกตามตรงว่าหน่วงและเจ็บที่อกข้างช้ายอย่างมาก แต่ก็ยังโง่คิดว่าเขาคงนอกกายเราเท่านั้นเลยปล่อยไปจนชินชา แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกันเขาเอาคนมานอนในที่คอนโดของ'เรา' ที่น่าตกใจมากกว่านั้นคือคนที่เขากำลัง'เอา'อยู่คือ'แม่'แท้ๆของผมเอง
         ไม่สิจะเรียกว่าแม่ก็ไม่ถูกเพราะคนๆนั้นไม่เคยดีกับผมเลย ผมจำไม่ได้ด้วยช้ำว่าพ่อของตัวเองคือใคร รู้แค่เพียงหล่อนมีผมมาตั้งแต่อายุ 16 และผมเป็นตัวเกะกะสำหรับเธอ จนวันหนึ่งผู้หญิงคนนั้นก็ได้ไปแต่งงานใหม่กับชาวต่างชาติคนหนึ่งชึงมารู้ทีหลังว่าเป็นมหาเศรษฐีที่มีเงินที่ใช้ทั้งชาติก็ไม่หมด แล้วทิ้งผมให้ใช่ชีวิตที่เหลือด้วยตัวคนเดียวตั้งแต่อายุ 11

        "เสร็จแล้วเหรอครับ" ผมกล่าวออกมาเมื่อเห็นคนมั้งคู่ออกมาจากห้อง
         ทั้งสองผงะเล็น้อยก่อนที่จะทำสีหน้าให้ปกติเหมือนเดิม
       
        "บี มะ...มาตั้งแต่เมื่อไหร่" พี่กายพูดออกมาด้วยสีหน้าปกติแต่น้ำเสียงกลับสั่นเล็กน้อย
         
        "มาทันเห็นฉากเริงรักของพี่และ'แม่'ของผมไงครับ" ผมตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเย็นชาโดยเน้นคำว่า'แม่'เพื่อให้คนตรงหน้ารู้
 
         "มะ...แม่เหรอ"

        "ใช่แล้วล่ะ ฉันเป็นแม่ของไอ้เด็กนี่ แต่จะว่าผัวแกก็อร่อยดีนะ ถ้าว่างๆฉันจะมากินใหม่ ฮ่าๆๆๆ" ผู้หญิงคนนั้นส่งยื้มเย้ยหยันมาให้ พร้อมกับหัวเราะเดินออกไปจากห้อง เหลือไว้เพียงผมและคนที่ได้ชื่อว่าคนรักให้อยู่กันเพียงสองคน
     
          "ไม่ยักรู้ว่าพี่ของมีอายุ" ผมเริ่มเปิดบทสนทนาก่อน

          "คือมันไม่ใช่อย่างนั้นน่ะบี พอดีพี่เขาหน้ามืดอยู่หน้าคอนโดพี่เลยพาเขามาพักที่ห้องก่อน"

          "จะบอกว่าแม่ของผมอ่อยพี่ พี่เลยสนองว่างั้น?"
 
          "ใช่"

          "งั้นต่อไปนี้ ผมจะให้พี่ไปสนองเขาหรือคนอื่นๆตามใจเลย"

          "หมะ...หมายความว่าไง"

          "เรา-เลิก-กัน-เถอะ"

         ผมพูดจบก็เดินเข้าห้องตัวเองเพื่อเก็บของทีนที

          "นี่บี!!! ฟังพี่ก่อน!!!"

          "มีอะไรอีกครับ?" ผมตอบออกมาอย่างรำคาญสุดทน

          "คะ...คือ"

          "ถ้าไม่มีข้ออ้างก็หยุดเถอะ" ผมตัดบทไปแล้วเดินออกจากห้อง แต่ไม่ทันก้าวออกไปก็โดนอีกฝ่ายจับเข้าที่ข้อมือ

          "มันเป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น เราจะเลิกกันทำไม"

          "เรื่องเล็กน้อยงั้้นเหรอ? ได้!!!! ผมจะไม่เลิกกับคุณก็ได้ แต่มีข้อแม้ว่าน่อไปนี้ผมจะทำตามใจตัวเองตกลงไหม?" เขาอึกอักเล็กน้อยก่อนจะยอมตอบออกมา
   
          "ก็ได้"

          "ดี งั้นสิ่งที่ผมต้องการอย่างแรกคือย้ายออกไปจากที่นี่" พูดจบผมก็เดินออกไปโดยไม่สนใจสีหน้าของอีกคนที่มองมาตาละห้อย แต่หาได้รับความสนใจไม่
          เอาสิ มาดูกันว่าพี่กับผมใครมันจะร่านกว่ากัน แต่ก่อนอื่นคงต้องไปจัดการกับ 'แม่' ของตนด้วย 'สิ่งนั้น' ที่เอามาด้วย งานนี้สนุกแน่ หึหึ


       

   








         คิดอีกทีแปลงโฉมตัวเองก่อนดีกว่า







   
       




          ร้าน เจ้แมว ซาลอน

          "ต้ายยยยย!!! หนูบีหายหน้าหายตั้งนานเป็นไงบ่้างจ้ะ" เจ้แมวเจ้าของร้านเป็นหนุ่มใจสาวตัวอวบๆแต่ใจดี ผมเคยมาทำผมกับเจ้แกบ่อยๆ ครั้งสุดท้ายที่มาคือเปลี่ยนทรงผมเพื่อทำงานกับเขาคนนั้น ชึงไม่มีอะไรมากแค่ตัดผมของตัวเองให้สั้นเท่านั้น

          "สบายดีครับ"

          "แล้ววันนี้มาทำอะไรจ้ะ"
   
          "ทุกอย่างเลยครับเจ้"

          "หีม เปลี่ยนลุดเลยเหรอจ้ะ งั้นจะเอาแบบไหนล่ะเดี่ยวเจ้จัดให้"
 
          "อยากได้แบบที่คนเห็นแล้วหลงเลยน่ะครับ"

          "แล้วผู้ชายหรือผู้หญิงจ้ะที่หลง คิกคิก"

          "แหมเจ้ก็น่าจะรู้หนิครับว่าผมชอบแบบไหน" รู้อยู่ว่าผมเป็นเกย์ยังจะถามผมอีกน่ะครับ

          "จ้าๆ เดี่ยวเจ้แมวคนนี้จะทำให้น้องบีสวย เช็กชี่ จนผู้ชายคนไหน ก็หลงแน่นอน เจ้แมวฟันร่วง เอ้ย ฟันธง" นั้นมุกใช่ไหมเจ้ -_-





         ผ่านไป 2 ชั่วโมง (นั้นแกทำผมหรือผ่าตัดเปลี่ยนหน้า -_-)

         "เป็นไงจ้ะหนูบี ถูกใจไหม" เจ้แมวถามผมเมื่อทำเสร็จแล้ว
         อีม ถูกใจกว่าที่คิดแหะ ผมที่ยาวล่ะตนคอ ถูกตัดออกให้เป็นทรงที่ร่วมสมัย พร้อมย้อมเป็นสีทองออกน้ำตาล ทำให้หน้าดูสว่างและเด็กลงกว่าเดีม
   
         "ครับ แต่ว่า..."

         "เหมือนขาดอะไรไปใช่ไหมจ้ะ" ผมพยักตอบรับ
          หลังจากนั้น เจ้แมวก็เข้าไปในหลังร้านโดยบอกว่าจะเอาของดีมาให้ สักพักก็ออกมาพร้อมกับกลองเล็กๆใบหนึ่งชึงเมื่อเห็นใกล้ๆจึงรู้ว่าเป็นกล้องใส่คอนแทคเลนส์ ไม่รอช้าผมหยิบมาใส่ทันที
         
          "ว้าววววว!!! สวยมากเลยจ้ะหนูบี"
           ผมไม่ได้สนใจเสียงของเจ้แมวเลย เพราะกำลังตะลึงกับใบหน้าของบุคคลในกระจก

          'นี่เราเหรอเนี่ย' ผมคิดในใจพร้อมจับใบหน้าของตัวเองว่าเป็นคนเดียวกัน จากเมื่อกี้ที่น่ารักไร้เดียงสา(หลงตัวเอง - -) จนตอนนี้เปลี่ยนไปแบบสุดขั้ว แค่ตัด-ย้อมผมและใส่คอนแทคเลนส์สีฟ้าเท่านั้น แต่ผลกลับออกมาดีเกินคาด หน้าตาของผมตอนนี้มันดูสวยคมมากกว่าน่ารักแถมยังมีอะไรบางอย่างทำให้ใบหน้าในกระจกน่าหลงใหลแม้แต่ผมที่เป็นเจ้าของเองก็เช่นกัน

           หึหึ มาเริ่มเล่นเกมส์กันดีกว่าน่ะพี่กายว่าใครกันแน่ที่จะร่านมากกว่ากัน



          'Let's play up'

         

         

****************************************************************************************************
                      สั้นเล็กน้อยถึงปานกลาง 5555555
                       
                     ยังไงก็ฝากติดตรมด้วยน่ะครับ

                    หวังว่าคงถูกใจ          

         

         




 

     
   
   
 

         

       
   
       
         



       

       
       
         

         

[IsDeer]

  มาติดตามจ้า

[ernnnxx]

รอคอยยยยย 

แต่แม่แบบนั้นอย่างงั้นอย่ามีเลยดีกว่ามั้ง เหอะๆ

[♠DekDoy♠]

เป็นแม่ที่แย่มากนะ

[Accelerator]

ฉลองเรื่องใหม่จ้าาา
นายเอกเราขอให้ร่านมากๆนะจ๊ะ อิอิ ////ส่วนตัวชอบนายเอกร่านๆจ้า

[★KVH™★]

โอ้! เด็ดครับ
กายเลวดี เลวถึงขั้นดีที่สุด เห้อะๆ 
แม่บีก็.. 
ติดตามครับ

[7788BB]

ด้านล่างอาจมีเนื้อหาไม่เหมาะสมโปรถทำใจก่อนอ่านน่ะครับ


          ร่านที่ 2 ร่านไร้พรมแดน(?)

          อริศรา ประกายแสง หรือ นิศา เป็นชื่อของผู้ให้กำเนิดของผม ที่ถูกเปลี่ยนจากชื่อเก่าอันตำต้อยนามว่า 'อีบัว' ชึงถูกเปลี่ยนหลังจากได้เป็นแต่งงานกับมหาเศรษฐีวัยกลางคน มีธุรกิจมากมายทั้งในและนอก ที่สำคัญหล่อจนชะนีนาๆชะนิต(?)เห็นต้องใจละลายนามว่า 'มาวิน ประกายแสง' ที่เจอ(เก็บ)หล่อนมาจากร้านนวดมาเจียรนัยจาดดีนเป็นเพรชโดยทิ้งลูกในไส้อย่างผมไว้เบื้องหลัง

         แต่คนชั้นต่ำยังไงก็เป็นคนชั้นต่ำอยู่วันยังค่ำ หล่อนได้แอบคบชู้อย่างลับๆกับผู้ชายมากหน้าหลายตา ส่วนผู้เป็นสามีก็มัวแต่สนใจทำงานโดยไม่สนใจอะไร ใครมาบอกก็ทำหูทวนลมไม่ใส่ใจเพราะความเชื่อใจมันค้ำคออยู่

        ส่วนผมก็ไม่ได้สนใจอะไรถึงแม้ช่วงแรกจะยอมรับไม่ได้ว่าตนเองถูกผู้เป็นแม่ทิ้งแต่ ก็ทำใจได้ในที่สุดพร้อมหางานทำเพื่อส่งเสียตนเรียนจนจบปริญญาตรี แล้วได้ทำงานกับพี่กาย แต่เรื่องที่ทำให้ผมทำใจไม่ได้คือถูกแม่ตัวเอง(คิดว่า)แย่งแฟนของตนไป
 
         มันจริงเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมมายืนตรงนี้หน้า 'บ้านตระกูล ประกายแสง' เพื่อมาแก้แค้นเล็กน้อย(?) แล้วมาเริ่มเล่นเกมส์กับพี่กายให้มันกระอักเลือดตายไปเลย!!!!!

         "คุณมีธุระอะไรครับ" ลุงที่เฝ้ายามถามผม

          "คือผมอยากขอพบคุณมาวินได้ไหมครับ"

         "คงไม่ได้หรอกครับเพระตอนนี้เป็นเวลาอาหารเย็น ผมว่าคุณมาใหม่วันหลังเถอะครับ" สงสัยต้องใช่'ไอ้นั้น'แล้วสิ
          ว่าจบผมก็ถอดแว่นกันแดดที่ใส่ออกทันที ลุงแกดูจะตกใจเล็กนน้อย แล้วหน้าก็เริ่มแดงเมื่อผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ

           "แค่แป๊บเดียวได้ไหมครับ" ผมกระชีบข้างหูคุณลุงจนเจ้าตัวหน้าแดงยิ่งกว่าเดีมจน

            ติ้ง!!!!

           เป็นลมไปในที่สุด-_-

          'หวังว่าคงไม่ตายน่ะลุง' ผมติดในใจก่อนที่จะเดินขื้นรถของตนแล้วขับเข้าไปในตัวบ้าน(คฤหาสน์)ทันที

          "คุณค่ะทานนี่สิ อร่อยน่ะ" หึ ออดอ้อนใหญ่เลยน่ะ
           
          "จ้ะ น่ารักจริงเมียใครเนี่ย" โอ้ว เดียวผมจะทำให้รักไม่ลงเลยคอยดู

         "หวานกันจังเลยน่ะครับ" เสียงนี้น่าจะเป็นลูกของมาวินกับเมียเก่าที่ชื่อ 'มานะ' แน่เลย
 
          ก๊อก!!! ก๊อก!!!

         "ผมมาขัดจังหวะความสุขของคุณแม่ไหมครับ" ผมเคาะผนังทางเข้าห้องอาหารเพื่อเรียกความสนใจของคนทั้งสาม ที่มีอารมณ์บนใบหน้าแตกต่างกัน
          (อดีต)คุณแม่ หน้าชีดราวเห็นผี
           คุณมาวิน มีสีหน้างงเล็กน้อย
           ส่วนคุณมานะ หนักสุดมองผมตาค้างพร้อมมีน้ำจิ้ม(น้ำลาย) ออกมาจากปาก

           "คุณเป็นใคร" คุณมาวินถามผมด้วยสีหน้าที่ยังคงงงๆอยู่
     
           "ผม 'บี' เป็นลูกของผู้หญิงที่คุณเรียกว่า 'เมีย' ครับ" ผมพูดจบทั้งห้องก็ตกสู่ความเงียบทันที จนคุณหญิงชั้นต่ำ(แรว้งงงงง!!!!) จะเอ่ยออกมา

           "อยะ...อย่าไปเชื่อมันน่ะคุณพี่ มันอาจจะเป็นคนบ้าก็ได้" แถใหญ่เลยน่ะครับคุณแม่

          "เธอมีหลักฐานไหม" โอ้ะ คุณมานะนี่เป็นกลางดีจัง

          "นี่ไง" ผมวาง(โยน)ซองเอกสารเล็กๆอันหนึงไปไว้กลางโต๊ะชึงคุณมาวินก็รับมาเปิดดู
           สิ่งที่อยู่ในนั้นคือรูปถ่ายสมัยเด็กของผมและหล่อน ถึงจะเป็นตอนเด็กแต่โครงหน้าของผมก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะรมากนักชึงคนอย่างคุณมาวินคงรู้ได้ไม่ยากนักสังเกตุจากสีหน้าของอีกฝ่ายก็รู้แล้ว

          "จริงๆผมไม่ได้มาพูดเรื่องไร้สาระแบบนั้นหรอก ที่ผมมาที่นี่เพื่อ..." ผมพูดออกมาเพื่อให้พวกเขากลับมาสนใจผมอีกครั้ง
 
          "บอกให้เมียคุณเลิกยุ่งกับ'ผัว'ชาวบ้านชะ"

          "บังอาจมากมีเหตุผลอะไรมาอ้างว่ามีผมมีชู้กับผัวคุณถึงคุณจะเป็นลูก อึก ขาว" อะไรของเขาว่ะ มองคอเราทำไม อ้าว มือเราเผรอปลดกระดุมเสื้อตอนไหนเนี่ย (ตอแหล)

           "อยากได้หลักฐานอีกใช่ไหม? งั้นผมจัดให้" ผมหยิบกล้องวีดีโอที่แอบถ่ายเอาไว้มา และต้องยกความดีความชอบให้กับพี่กายอีกครั้งหนึ่ง เพราะความละแวงในตัวเขาทำให้ผมต้องแอบตั้งกล้องวีดีโอเอาไว้ ไม่คิดว่าจะต้องได้ใช้มัน
 
            หลังจากดูคลิปในกล้องจบก็เป็นไปตามคาด คือคุณมาวินที่เปลี่ยนเป้าหมายไปชักถามเมียของตนแทน

             "คุณทำแบบนี้ทำไม!!!?"

             "คะ...คือมันมะ...ไม่ใช่ฉันน่ะค่ะมันเป็นคลิปตัดต่อค่ะ"

            "คลิปตัดต่ออะไร ครางเรียกชื่อกันขนาดนี้!!!!"

            "อ่ะ มะ...มัน เอ่อ"

           "พอเถอะ คุณเก็บของแล้วออกไปจากบ้านหลังนี้เดี่ยวนี้!!!! พรุ่งนี้ผมจะพาไปอำเภอ เพื่อหย่าขาดจากคุณ!!!!" 
 
           "ฮึกๆ ไม่น่ะค่ะฉันจะไม่ยอมเลิกกับคุณเด็ดขาด" "มารยาเก่งจังน่ะครับคุณแม่"

           "หุบปาก!!! มึงนั้นแหละทำให้ชีวิตกูพังพินาศ!!! อย่าอยู่เลย!!!" หล่อนพูดจบก็ปรีเข้ามาเพื่อจะมาตบผมแต่มีรึคนอย่างผมจะยอม



           เพี๊ยะ!!!!!!!!!




            "มึงกล้าตบกูเหรอ กูแม่มึงน่ะ"

            "ยอมรับแล้วเหรอว่าเป็นแม่ผม แต่ผมจะบอกอะไรให้ คนอย่างคุณผมไม่มีทางเรียกว่าแม่หรอก มันกระดากปาก!!!"

            "แก!!!!" หล่อนไม่ยอมแพ้จะเข้ามาตบผมอีกแต่ก็โดนคุณมานะจับข้อมือเอาไว้ แล้วหันไปทางพ่อของต้นเพืาอขอความเห็น

            "พอได้แล้ว!!! ใครก็ได้เอาผู้หญิงชั้นต่ำคนนี้ออกไปจากบ้านที" คุณมาวินตะโกนออกมาเพื่อเรียกให้คนรับใช้มารับช่วงต่อ แต่ยังไม่วายได้ยินเสียงกรี้ดร้องดังลั่นของอีกฝ่าย

            "ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวก่อน"

            "เดียวสิมากินข้าวกับพวกเราก่อน ถือเป็นการตอบแทนเล็กๆน้อยๆ" คุณมาวินเอ่ยชวนแต่สายตานั้นกลับดูร้อนแรงแปลกๆไม่ต่างจากผู้เป็นลูก

             "อยากกินข้าวหรือกินผมครับ" ผมว่าพลางเดินเข้าไปหาคุณมาวินพร้อมยื่นหน้าเข้าไปใกล้จนได้ยินเสียงลมหายใจ

             "กินเธอ เอ้ย กินข้าวสิ"

             "คุณก็ไม่ต่างจากผู้หญิงคนนั้นหรอก" ผมกระชิบตรงหูของเขาเบาๆ ด้วยเสียงแหบพร่า
 
            "ก็อาจใช่ แต่ฉันคิดว่าคงหลงเธอเข้าแล้วล่ะ"

            "แล้วลูกของคุณล่ะ ท่าทางคงคิดไม่ต่างกัน" ผมถามออกไปอย่างสงสัยว่าเขาจะทำยังไง ถ้าหากลูกของหลงใหลคนๆเดียวกัน

            "ไม่เป็นไรหรอก พวกเราแบ่งกันได้" เขาว่าพรางกอดรวบร่างของผมเข้าไปกอด ส่วนคุณมานะก็เข้ามากอดผมทางด้านหลังอีกคน

             "อย่าลึมผมสิ" คุณมานะกระชิบพร้อมกัดติ่งหูของผมเบาๆ

             "อย่าครับ ผมมีแฟนแล้วแบบนี้มันไม่ถูกต้อง" ผม(แกล้ง)ดิ้นเล็กน้อยเพื่อให้พวกเขาปล่อย

             "ไม่เป็นไร พวกเราเป็นชู้กับเธอก็ได้" คุณมาวินพูดจบ ก็ชุกไชร้ชอกคอของผมทันที ส่วนมานะปากไม่ว่างเพราะกำลังใช้ลิ้นเล่น(?)กับหูของผมอยู่

              "อ่า อือ ตามใจแล้วกันน่ะครับ" ว่าจบผมก็จับใบหน้าของคุณมานะมาจูบทันที ชึงอีกฝ่ายก็ตอบรับอย่างดี(ไม่ค่อยจะร่านเลยน่ะ)

               "ฮ้าาาา ขอผมทำบ้างครับ" ผมไม่รอฟังคำตอบก้มลงไปปลดชิบกางเกงของทั้งคู่พร้อมกับงัดอาวุธประจำกายของทั้งสองออกมา
               ขนาดพอกันแต่หัวของคุณมานะจะเป็นสีแดง ต่างจากคุณมาวินที่ออกคร่ำเล็กน้อย คงจะผ่านการออกศืกมาหนัก แต่รถชาติคงต้องลองชิมเองสิน่ะ

             
           

           จ้วบบบบบๆๆๆ!!!!!  แผลบๆ!!!!!!!!!



          "อ่า ชิ้ดดดดด อ่า อีม คุณบีสุดยอด อ่าาาาาา" คุณมาวิน

          "ชิ้ดดดดด อ่า อ่า ใช่ สุดยอด อืออออออ" คุณมานะ

           ทั้งสองคนท่าทางจะชอบมากเพราะด้านบนนั้นคราง แต่ด้านล่างก็ส่งอาวุธเข้ามาในโพรงปากของผมจนสุดลำ ชึงผมก็ไม่ยอมแพ้ตอบรับความต้องการของพวกเขา

           

             บร้อกกกกก!!!!!



             "หยะ...หยุดทำไม*2"
   
             ผมไม่ตอบทั้งสองคนแต่กลับถอดกางเกงของตนออกแทน พร้อมกวาดอาหารบนโต้ะออกไปพร้อมกับผลักคุณมาวินให้นอนราบไปกับโต๊ะ พร้อมกับเข้าไปค่อมยัดเอาส่วนแก่นกลางของเขาเข้าไปในช่องทางสีสวยของตนเอง โดยไม่มีการเบิกทาง ทำให้จุกพอสมควรแต่ไม่นานก็ได้พี่มานะมาช่วยปลุกอารมณ์จนแก่นกายของคุณมาวินเข้าไปจนสุด

           "อือ อ่า จะขะ...ขยับแล้วน่ะครับ"แล้วก็เริ่มบทเพลงขยมตอทันทีโดยปากก็ไม่ว่างเพราะมีแก่นกายของคุณมานะปิดอยู่ทำให้ผมส่งเสียงได้แค่ 'อือ อือ' เท่านั้น

           "อู้ววว อ่า ตอดดีจังที่รัก ชิ้ดดดด โอ้วววว อ่าาาาาา"

           "ใช้ปากเก่งมากเมียจ่า อ่า อ่า โอ้วววว"

            เสียงครางของทั้งสองต่างเพ้อกันไปมาอย่างต่อเนื่องโดยไม่อายคนรับใช้ด้านนอกเลย

           "คุณมานะ อือ เข้ามาในตัวผมอีกสิ อ่า อ่า"

          "ได้จ้ะเมียรัก"
           
           ว่าจบก็สอกแก่นกายเข้ามาในช่องทางของผมอีกคนจนรู้สืกแน่นไปหมด แต่ความเสียวมันมีมากกว่า

           "อุ้ก อือ อ่าาาา อ่าาาา สุดยอดเลยคุณบี"
 
           "เรียกบีเฉยๆกะ...ก็ได้ อ่า อ่า"

          "งั้นก็เรียกผมว่าพี่นะสิ โอ้วววว อ่าาาา"

         "เรียกฉันว่าพี่วินด้วย อือ ชิ้ดดดด"

         "คะ ครับ พะ พี่นะ พะ พี่วิน อ่า อืออออ อ่าาาา"

         "อ่าาา อืออออ น้องบีสุดยอด ชิ้ดดดด อ่าาาา โอ้ววววว แบบนี้พี่นะรักตายเลย อู้ววววว อ่าาาา"

          "เปลี่ยนท่าเถอะ พี่ไม่ไหวแล้ว อือ อ่า ชิ้ดดดด"

           พี่วินจับผมลุกขื้นพร้อมกับพี่นะ ส่วนล่างของเรายังไม่หลุดออกจากกัน แล้วเอาขาทั้งสองของผมเกาะไว้ที่เอวตน โดยพี่นะช่วยจับประคองไว้

           "อุ้ย อ่าาาา แรงๆเลยพี่ผมไม่ไหวแล้ว โอ้ววววว โอ้วววววว!!!!!"

           "อืออออออ ฉันด้วย ชิ้ดดดดดด อ่าาาา อ่าาาา!!!!!"

           "รอผมด้วย โอ้ววววววว  อ่าาาา ชิ้ดดดดดด อ่าาาา!!!!"

           ทั้งคู่เร่งความกระแทกแรงขื้นเรื่อยๆจนสุดท้ายก็เสร็จในตัวของผม เช่นเดียวกับผมที่ออกโดยไม่ต้องทำอะไร

          "แฮ่กๆๆ เป็นไงพวกพี่อร่อยไหม"

         "ที่สุดเลย*2" ทั้งสองกล่าวพร้อมกัน พร้อมหอมแก้มผมทั้งสองข้าง แต่จะดีมากถ้าไม่มีประโยคต่อไป

         "ขออีกรอบน่ะ*2"

         'นี่ตูคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่ว่ะที่ร่าน!!!!!!'




****************************************************************************************************

           ขอบคุณทุก comment ที่ให้กำลังใจน่ะครับ

          Nc ตอนนี้เป็นแบบเบาๆ(เหรอ?) ไม่กล้าจัดหนักเดี่ยวตอนหลังไม่มันส์(?)

         
         ปล.เรื่องนี้ไม่มีพระเอกน่ะครับ แต่ตอนสุดท้ายเลือดสาด(?)แน่นอน





           

           

           

           



               

               
             
             
               

               

               

             


             

         


     


           

           

       


         

         
         

         
         

         
         

[IsDeer]

  อ๊ายยยยยย
เปลี่ยนเมะไปเรื่อยๆสินะ

[~ ฤดูใบไม้ผลิ ~]

ไม่มีพระเอกไม่ว่า ไม่มาม่าใช่ป่ะตัวเอง

[moobarpalang]

ร่านแบบนี่นักตายเลย
ไม่มีม่ามาใช่ไหม

[Ella]

   

[buathongfin]

แรงๆแบบนี้แหละซี๊ดดดดดด
ตอนสุดท้ายนี่น่าจะได้ทุกคน กลืนน้ำลายรอ
รอตอนต่อไปครับ 

[Accelerator]

พระเอกชุดใหม่ เข้าที่ ประจำ!!! 

[Milkmilkzer]

แรงสะใจ 

[Satang_P]

 

[★KVH™★]

บี แซ่บจ้ะ 

[pare_140]

 

[nightsza]

นี่แค่เบาๆหรอ??

[Feporchz]

อื้อหืออออออออ บีนางเเซ่บเว่อร์   

[ernnnxx]

จัดว่าเด็ด มาแบบแม่หน้าหงาย 

[Toon_TK]

โอ๊ะ!!!

ร้อนแรว๊งส์~~

เปลี่ยนพระเอกมาเป็น มานะ มาวินเถอะ 

เชียร์สุดใจ ><

[Yunatsu]

 
โอ้ยยยยยย ตายๆๆๆๆๆ

[AMINOKOONG]

มันแซ่บจนลืมความหื่นเลยอ่ะ5555++
สะใจอีแม่บังเกิดเกล้านั่นจัง สมน้ำหน้ามัน
ถึงจะเป็นแม่จริงๆแต่ถ้าเลวขนาดนี้ก็ไม่เคารพว่ะ
หวังว่าจะเอาคืนอีพี่กายแบบจัดหนักจัดเต็มไปเลยนะ 

[HanATarO]

เล่นเอาเลือดสาด

แต่ว่านี่แค่เบาๆ หรอ แล้วตอนหน้าล่ะ

ต้องเริ่มเลือดมาไว้เลยป่ะ 5555555

[Minerva]

อุ้ย! แรง!!!~~~~
แต่แรงแบบแอบน่ารักดี เหมือนเพิ่งเคยแรง น่ารัก!
จะติดตามนะคะ~

[ammchun]

ไอ้ที่ว่าเลือดส่ดนี่แบบไหนกันหว่า

[paojijank]

 
ตายอย่างสงบ นี่ขนาดเพิ่งเริ่มนะเนี่ย แต่ดีค่ะ นายเอกออกตัวแรงดีแท้

[hokgaido]

ชอบอ่ะ 
รออ่านตอนต่อไปคะ 

[yuyie]