@@รักเกิดในแผนกขนส่งby aoikyosuke ภาคพิเศษวิโรจน์ผู้กอบกู้โลก p.98
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: @@รักเกิดในแผนกขนส่งby aoikyosuke ภาคพิเศษวิโรจน์ผู้กอบกู้โลก p.98  (อ่าน 754053 ครั้ง)

ออฟไลน์ rmlab

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1679
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +120/-2
สนุกมาจ้า อ่านแล้วยิ้มได้ทุกตอน

ออฟไลน์ Money11

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 222
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0
เอ้อ พี่แก๊ป ยังไงคะยังไง  :o8:

ออฟไลน์ Takarajung_TK

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 931
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-2
แก๊ปน้องเขาท้าแล้ว อย่าไปกลัว
จัดเต็มจัดหนักไปเลย
พู่จะได้รู้ว่าใครใหญ่
 :hao7:



ออฟไลน์ pigarea

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
พี่แก๊ปจ๋าาาา เด็กมันท้าแล้วเพ่ อย่าไปยอม เดี๋ยวจะหาว่าเราไม่แน่จริง
 :hao6: :hao6:

ออฟไลน์ tulakom5644

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 587
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +75/-1
ยอมได้เหรอพี่แก๊ป  อย่ายอมนะเพพพพพพพพพพพพ่!!! :katai1: :katai1:

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
จัดให้น้องพู่สักดอกสองดอกสิ :oo1: :oo1:

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
จัดเต็มให้น้องซักหน่อยก็นะ

 :pig4:

ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5591
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11
55555 พู่มันท้าว่ะพี่แก๊ป จัดให่เด็กมันหน่อยซิ

ออฟไลน์ puna

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 102
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
เอาชนะ เดี๋ยวแม่ได้ยิน :hao6:

ออฟไลน์ Roman chibi

  • Death is not the end. Death can never be the end. Death is the road. Life is the traveller. The soul is the guide.
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-3

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ minmin96

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 435
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1
น้องพู่จะขึ้นเอง!!! :a5:

ออฟไลน์ aa_mm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +540/-2

รักเกิดในแผนกขนส่ง ภาคพิเศษ สุรชาติ  & ยูกิ .....ตอน ก่อนเข้าบ้าน

คนมันมีความสุขเฟ้ยยยยย อะไรมันก็ต้องหยุดไม่อยู่ ก็เหมือนตอนนี้ไง ที่ยูกิ กำลังร่าเริงสุดขีด

“พี่มาขายของเพราะจะเก็บเงินครับ เดี๋ยวอาทิตย์หน้าไม่มาขายสามวันนะครับ จะไปเที่ยว”

บอกกับลูกค้าสาวมัธยมปลายแล้วพวกเธอก็พากันหัวเราะคิกคักชอบใจ

“พี่กิ ไปกับแฟนเหรอคะ”

ไปกับแฟนสิครับไม่ให้พี่ไปกับแฟนแล้วจะให้ไปกับใคร

“แบบนี้ พี่คนนวดแป้งไม่งอนแย่เหรอ ถ้าพี่กิไปกับแฟน”

อยากจะบอกว่าก็พี่คนนวดแป้งนั่นแหละแฟนพี่ แต่ก็ได้แต่ส่งยิ้มหวานให้ และพี่คนนวดแป้งคนที่ว่า ก็วางมือจากการนวดแป้งแล้วเดินมาหยุดยืนอยู่ด้านหลังของยูกิ ที่กำลังยิ้มระรื่นร่าเริงสุดขีด

วางมือเบา ๆ ไว้ที่ไหล่ของยูกิ และจัดการกอดไหล่ไอ้เด็กที่กำลังพูดไม่หยุดนี่ซะเลย

แถมยังส่งยิ้มหวานละมุนให้กับกลุ่มลูกค้าสาวมัธยมซะอีก

“ไม่เป็นไรครับ นาน ๆ ที กิ จะได้ไปเที่ยวบ้าง พี่ก็ต้องอนุญาตเป็นธรรมดา”

คำว่าต้องอนุญาตเป็นธรรมดาไม่ได้แปลว่าต้องธรรมดาอย่างที่ปากพูด และคราวนี้ กลุ่มนักเรียนสาวมัธยมยิ่งพากันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

“ขอรูปคู่ได้มั้ยคะ อยากถ่ายรูปคู่ของพี่กิ กับพี่อ่ะค่ะ”

ก็ได้ครับ ไม่มีปัญหาอะไร
อยากถ่ายก็ถ่ายได้ เอาแบบไหนดีครับ

งั้นไม่ต้องคิดอะไรมาก ง่าย ๆ แบบนี้แล้วกัน

แล้วยูกิที่กำลังยืนยิ้มก็มีอันตาเหลือก เมื่ออยู่ ๆ พี่บาสที่ไม่ค่อยจะแสดงท่าทีอะไรมากมายต่อหน้าคนอื่น

กำลังโอบไหล่ของกิ และใบหน้าก็แทบจะแนบชิดติดกันอยู่แล้ว

แถมยังชูนิ้วขึ้นสองนิ้วอีก

แล้วแบบนี้ จะให้ทำอะไรได้ นอกจากพยายามเก็บอาการทั้งที่หน้าร้อนผ่าว

แอบหยิกต้นขาของพี่บาสแรง ๆ แต่ก็ไม่เห็นอีกฝ่ายจะสะทกสะท้าน

พี่คิดอะไรของพี่อยู่วะ ไหนบอกว่า คนเราต้องรู้จักกาลเทศะไง แล้วพี่ไม่คิดเหรอว่าน้องพวกนี้เขาจะคิดยังไง ที่พี่มาทำท่าทางแบบนี้กับผม ไหนเมื่อก่อนพี่บอกว่าดูไม่ดีไง ผมก็อุตส่าห์เชื่อพี่มาตลอดนะแล้วนี่มันอะไรล่ะพี่

นี่มันอะไรกันล่ะ แบบนี้แม่งก็เกินไปเฮ้ย แก้มแม่งแทบจะแนบกันอยู่แล้ว พี่บาส พี่รู้บ้างหรือเปล่าวะ ผมแม่งกำลังทำหน้าไม่ถูกแล้วเนี่ย โธ่โว้ยยยย...........กูเขินจะตายแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยย

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-05-2014 15:28:20 โดย aa_mm »

ออฟไลน์ aa_mm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +540/-2
“พี่...ขำไรวะ”

แกล้งพูดจาหาเรื่อง ทั้งที่จริงออกจะชอบแล้วก็ดีใจที่พี่บาสแสดงความเป็นเจ้าของถึงขนาดนี้
แม้จะไม่มากมายก็เถอะ แต่ก็มากพอให้ผมเขินได้แล้วกันล่ะน่า

“ขำหน้าคนแถวนี้”

หน้าคนแถวนี้ที่ว่านี่ใครเหรอ หมายถึงผมใช่ป่ะ

“เอออออออออ ขำไปเห้อะ ขำปายยยยยยย ต่อไปก็ขำไม่ออกแล้ววววว”

แกล้งขู่และยูกิก็เดินไปยืนอยู่ด้านหลังของคนที่กำลังเก็บล้างของเพื่อเตรียมจะกลับบ้าน เพราะขายหมดทั้งน้ำเต้าหู้และปลาท่องโก๋แล้ว

“ขำมากมั้ยจ๊ะ”

ไม่ใช่แค่พูด แต่สิ่งที่ยูกิ ทำก็เหมือนเคย ๆ แตะมือไปที่เอวของคนที่กำลังเก็บของ และเริ่มหาเรื่องลวนลามด้วยการลากมือลงมาที่สะโพกของคนที่ยืนอยู่ สิ่งที่ทำ ก็เหมือนทุกวัน ทั้งบีบคลึงเค้น ทั้งหาเรื่องให้โดนด่า
ซึ่งมันเคยได้ผลเสมอ แต่มันไม่ใช่วันนี้ เพราะแทนที่พี่บาสจะด่า กลับหันมามองและส่งยิ้มแปลก ๆ มาให้ซะอีก

เฮ้ยยยยยยยยยยย มันอะไรกันล่ะว่ะ

“ชอบมากเลยนะ จับตูดคนอื่นเนี่ย ลองโดนจับบ้างเอามั้ย”

เอา ใครบอกไม่เอาล่ะ

ไม่ใช่แค่คิด แต่สิ่งที่ยูกิทำก็แค่แกล้งแอ่นก้นให้อีกฝ่ายจับ

“แน่จริงมา”

มีการท้าทายและยังหัวเราะเพราะเห็นเป็นเรื่องสนุกที่ได้แกล้งให้อีกฝ่ายโมโห

เดี๋ยวแม่งก็ด่ากู เชื่อเหอะ

คำด่าของพี่บาสมีอะไรบ้างนะ .........ไม่รู้จักกาลเทศะ............. ........เล่นอะไรบ้า ๆ ไม่รู้เรื่อง ..........
แล้วก็อะไรอีก.....น่าจะเป็น........อืมมมมมมม

กำลังคิด และก็แตะปลายนิ้วชี้กับนิ้วโป้งไปที่ริมฝีปาก
ครุ่นคิดคำด่าที่จะได้รับ แต่แล้วคำด่าที่เคยได้ยินพวกนั้นก็ไม่ปรากฏออกมาซักคำ

มีแค่..............รอยยิ้มแปลก ๆ ของพี่บาส ที่ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นยิ้มแบบนี้

อยู่ดีๆ ก็มายิ้มแบบนี้ใส่ซะงั้น พอจะมองให้แน่ใจว่าพี่บาสยิ้มทำไม พี่แกดันหันหน้าหนีทำทีเป็นเก็บของใส่ตะกร้า
มันอะไรกันล่ะวะเฮ้ยยยยยยยย

“พี่ดูแปลก ๆ นะวันนี้”

อดไม่ได้ที่จะทัก และหรี่ตามอง เพราะอยากจับผิด พี่บาสปกติไม่ใช่แบบนี้นะ ถ้าเล่นอะไรทะลึ่งบ้าบอได้ถึงขนาดนี้แล้วไม่โดนด่า มันชักจะไม่ธรรมดา

“แปลกอะไรล่ะ ก็เหมือนทุกวัน”

ไม่ใช่แระ ทุกวันไม่ใช่แบบนี้

ปกติถ้าโดนผมแกล้งขนาดนี้นะ พี่ด่าผมเละเทะแล้ว แต่นี่มันผิดวิสัย พี่คิดอะไรอยู่กันแน่...........สารภาพมาซะดี ๆ

“พี่บาส”

แกล้งเรียก และยูกิก็มายืนข้าง ๆ คนที่กำลังพยายามทำหน้านิ่งเฉย ทั้งที่ในเวลานี้แทบอยากจะยิ้มออกมาอยู่แล้ว เพราะความกวนประสาทของไอ้เด็กนี่ ที่ไม่รู้ตัวบ้างเลย ว่ามันชอบเผลอทำอะไรบ้า ๆ บอ ๆ แต่ทำให้คนที่ยืนอยู่ตรงนี้ รู้สึกดีและมีความสุข เวลาที่ได้อยู่ด้วยกัน

อยากจะทำอะไรก็ทำไปเถอะ
เรื่องบ้า ๆ บอ ๆ พวกนั้นน่ะ
ทำไปซะให้พอใจ ไม่รู้บ้างหรือไง ว่าทางนี้ไม่ได้อยากฉวยโอกาส แต่ทางนั้น ก็อยากจะหยิบยื่นโอกาสให้ฉวยอยู่ตลอดเวลา

“พี่ยิ้มอีกแล้วนะ คิดอะไรอยู่กันแน่วะ”

คิดอะไรล่ะ ก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายนี่ ก็แค่..................

“พรุ่งนี้วันศุกร์นะ ขายของอีกวันเดียว แล้วเช้าวันเสาร์เราก็จะขึ้นเหนือกันแล้ว เตรียมตัวไว้บ้างหรือยัง”

อ่อ เรื่องนี้เองเหรอ

“ผมก็มีเสื้อผ้าใส่สองสามชุด ง่าย ๆ สบาย ๆ ผมไม่เรื่องมาก ไม่ต้องเตรียมอะไรเยอะแยะ”

บอกออกไปตามที่คิด แต่นั่นยิ่งเรียกรอยยิ้มให้กับคนที่ถามมากขึ้น

อะไรพี่
ยิ้มแบบนี้หมายความว่ายังไง

“ไม่ได้ถามถึงเสื้อผ้า..............หมายถึงสภาพร่างกาย.....เตรียมพร้อมหรือยัง”

เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย

“พี่บ้าสสสส”

เสียงสูงขึ้นมากะทันหัน และคนที่เก็บของลงตะกร้าเรียบร้อยก็ไม่ได้รอฟังสิ่งที่กิจะพูดต่อ หิ้วตะกร้าเดินหนีออกมา ทิ้งให้ยูกิ ยืนหน้าแดงก่ำทำอะไรไม่ถูก อยู่ที่ร้าน

……..ง่า.....แม่ง.........พี่บาสแม่ง...เห็นเงียบๆ มาตลอด วัน ๆ มีแต่ชวนให้กูไปสวดมนตร์ไหว้พระทำใจให้สงบ

บางทีบังคับกูแผ่เมตตาให้สัตว์โลกด้วย

ไม่อยากจะเชื่อเลย เอาเข้าจริง ๆ พี่บาสแม่งทะลึ่งยิ่งกว่ากูอีก

พวกพี่วิเชียร กับพี่อ้นบอกว่าพวกนิ่ง ๆ นี่แหละร้ายลึกให้เตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้ให้ดี

ตอนแรกกูแม่งไม่เชื่อนะ
แต่ตอนนี้ ชักเริ่มเชื่อแล้ว

..............ให้เตรียมตัวบ้าอะไรวะ คิดอะไรเอาไว้บ้างเนี่ยพี่บาส ถ้าเป็นอย่างที่พวกพี่วิเชียรว่าขึ้นมาจริง ๆ นะ

กูคงตาย

“กะถล่มผมให้เละเลยใช่มั้ยพี่ นี่กะจะไม่ให้ผมมีทางรอดเลยว่างั้น พี่บาสนี่แม่งร้ายกาจจริง ๆ”

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-05-2014 18:26:00 โดย aa_mm »

ออฟไลน์ aa_mm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +540/-2
“ไปแล้วนะ หวัดดีพี่”

ร่ำลากันเหมือนทุกวัน ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านั้น แต่สิ่งที่ผิดแผกแตกต่างไปจากทุกวันและทำให้ยูกิที่เคยนึกว่าตัวเองเป็นพวกทะลึ่งตึงตังและไม่ได้แคร์อะไรมากมายกับเรื่องอย่างว่า กลับต้องนั่งตัวแข็งทื่อ ลงจากรถไม่ได้ เพราะไอ้พี่บาสที่เคยเป็นคนนิ่ง ๆ เฉย ๆ ยิ้ม ๆ มาตลอด

มารั้งแขนเอาไว้ได้ แถมยังส่งสายตาแปลก ๆ มาให้แบบตรง ๆ

จ้องมองใบหน้าของยูกิ มองจนยูกิ ต้องรีบหลบสายตาและก้มหน้าลง ไม่กล้าสบตาด้วย

อยากจะพูดอะไรก็พูดมาเหอะว่ะพี่ ทำแบบนี้ผมไม่ชิน

พี่บาสที่เป็นแบบนี้ผมไม่ค่อยชินเวลาอยู่ด้วย แม่ง.........ทำให้ผมเขินชิบหาย.......

“จะไปทั้งอย่างนี้จริง ๆ เหรอ กิ”

แล้วไม่ให้ผมไปทั้งอย่างนี้แล้วพี่จะให้ผมไปทั้งอย่างไหนล่ะ ผมก็ต้องไป...........ทั้งอย่างนี้.........สิพี่....

“แล้วพี่จะให้ผมทำไงล่ะพี่”

ถามออกไปแล้ว และคนถามก็ก้มหน้าก้มตามองปลายนิ้วของตัวเอง ทำไมเสียงกูต้องสั่นขนาดนี้ด้วยวะ ไม่เข้าใจ

“ก็ไม่ทำยังไงหรอก วันก่อน พี่จูบกิไปแล้ว วันนี้ กิ จะใจร้ายไม่จูบพี่คืนบ้างเลยเหรอ”

ท้ายประโยคมีการทอดเสียงอ่อย เหมือนกับน้อยใจซะเต็มประดา ทั้งที่ก็เห็นกันอยู่ชัด ๆ พี่บาสทำหน้าเศร้า
แต่ตานี่แม่ง....ยิ้มเห็น ๆ

แกล้งผมเหรอพี่ อย่านึกว่าผมไม่กล้า อย่ามาท้า เรื่องถอยไม่เคยมีในหัวผมอยู่แล้วพี่

อย่านึกว่าผมจะไม่กล้านะพี่

สิ่งที่ยูกิ ทำก็คือการยื่นหน้าเข้าไปหาคนที่นั่งอยู่ฝั่งคนขับ

หลับตาพริ้ม และแกล้งหรี่ตาขึ้นหนึ่งข้างและยังยิ้มหน้าระรื่นเอ่ยบอกคนที่กำลังมองมา

“ม่ะ อยากจูบ ไม่มีปัญหา กิ จัดห้ายยยยยยย”

จัดอะไรไม่รู้ คิดว่าล้อเล่นแล้วก็จะหลบฉากกระโดดลงจากรถไปแบบเนียน ๆ ไม่ให้พี่บาสตั้งตัวได้

ตั้งใจว่าอย่างมากก็แค่เขินนิด ๆ และก่อนอะไรมันจะเลยเถิดก็รีบชิ่งซะ ไม่งั้นขืนอยู่ต่อมีสิทธิ์ได้อายเหมือนวันก่อน ที่เคลิ้มจัดถึงขนาดตัวอ่อนระทวย นั่งนิ่ง ๆ อยู่เป็นนานและเพราะพี่บาสเรียกให้ได้สตินั่นแหละ ถึงนึกขึ้นได้ว่าถึงบ้านแล้ว

ลงจากรถมา แต่ไม่มีปัญญาหาทางเข้าบ้านตัวเอง ไขกุญแจผิด ๆ ถูก ๆ อยู่เป็นชาติ จนคนที่มาส่งทนไม่ไหว ต้องช่วยไขกุญแจบ้านให้ กิถึงได้เดินเข้าบ้านตัวเองได้

ไอ้สภาพแบบนั้น แม่งโคตรน่าอาย กูไม่เอาอีกแล้ว เสียฟอร์มหมด

วันนี้กูก็จะไม่มีทางเสียฟอร์มแบบนั้นเด็ดขาด

ยังไงก็ไม่มีทาง แม่งต้องรีบชิ่งก่อนพี่บาสจะไหวตัวทัน ..............ซะ........อ่ะ เอ่อ........

“ทำไมต้องจับมือด้วยล่ะ ผมไม่ได้หนีไปไหนหรอกนะ”

ขมวดคิ้วมุ่น และจากหน้ายิ้มๆ ตอนนี้เลยพาลจะกลายเป็นร้องไห้ เพราะคนที่รั้งข้อมือเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
อย่ามาทำตลกกลบเกลื่อนนะกิ อย่าคิดว่าพี่ไม่รู้ ว่ากิคิดจะทำอะไร

“จูบพี่สิ”

เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยย พี่บาสแม่งแกล้งนี่หว่า

ได้แต่ขมวดคิ้วมุ่น และในเวลานี้ยูกิ ที่เคยคิดว่าถ้าทำตลกกลบเกลื่อนจะหนีพ้นได้ก็ชักเริ่มรู้สึกว่าไปไม่เป็น

ไม่ใช่ไม่อยากทำ ไม่ใช่ไม่อยากจูบพี่บาสหรอกนะ แต่ผมรู้ตัวว่าผมมันอ่อนหัด

อ่อนหัดแบบไม่น่าให้อภัย เลยไม่อยากปล่อยให้ตัวเองต้องอับอายเหมือนคราวก่อน

แล้วพี่ก็มาแกล้ง แล้วพี่ก็มาเร่ง

แล้วพี่ก็...............

“อื้อออออออ พี่ กิเขิน แม่งโคตรเขินพี่เลยอ่ะ พี่จงใจแกล้งใช่มั้ย พี่ก็รู้อยู่แล้ว พี่ก็ยังจะแกล้งอีก....ทำไมพี่ถึงร้ายขนาดนี้วะ เดี๋ยวก็เดินเข้าบ้านไม่ถูกอีกหรอก พี่ทำไมแกล้งกิได้ลงคอ”

น้ำเสียงตัดพ้อต่อว่า แววตาที่หรุบต่ำลง ผิวแก้มขาว ๆ ที่กำลังร้อนผ่าวและคนที่จงใจทำให้ยูกิเป็นแบบนั้นก็ยิ้มกริ่ม ยิ่งเห็นยิ่งรู้สึกว่า คนตรงหน้าทำตัวน่ารักน่ามองที่สุด ยิ่งเห็นยิ่งคล้ายจะอดใจไม่ไหว ยิ่งเห็นยิ่งชอบ ยิ่งเห็นยิ่งถูกใจ

ฝ่ามืออุ่น ๆ ประคองที่ข้างแก้มของยูกิ และคนที่ถูกทำแบบนั้นก็มีอาการสะดุ้งนิด ๆ แต่ก็ยอมให้อีกฝ่ายแตะต้องง่าย ๆ

ใบหน้าคมโน้มเข้ามาหา และยูกิก็ได้แต่กำมือแน่น ร่างกายเริ่มเกร็ง และดวงตาก็ปิดสนิทแน่น เมื่อรับรู้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ ที่กำลังใกล้เข้ามา

“นี่แค่นิด ๆ หน่อยๆ นะกิ ของจริงมากกว่านี้”

ห๊ะ อะไรนะ ของจริงมากกว่านี้

ดวงตาที่ปิดแน่น ปรือตื่นขึ้นมา และก็ได้เห็นว่าใบหน้าของพี่บาสอยู่ใกล้กันมาก ใบหน้าห่างกันไม่ถึงสามเซนติเมตร

“พี่ไม่จูบหรอกนะ กิ ต่างหากล่ะที่ต้องเป็นฝ่ายจูบพี่”

เฮ้ยยยยยยยยย แบบนั้นมัน....

จะหนีก็หนีไม่ได้ ในเมื่อใบหน้าถูกยึดเอาไว้ซะขนาดนี้

ตัวแข็ง หน้าซีด และริมฝีปากของเราก็อยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ แต่พี่บาสก็ไม่ยอมทำให้ทุกอย่างจบลง ยังยืนกรานที่จะให้กิเป็นฝ่ายเริ่มก่อนให้ได้ แล้วแบบนี้จะให้ทำยังไง ให้ทำยังไงล่ะพี่

พี่จะให้ผมทำยังไงดีล่ะพี่...........แม่งเอ้ยยยยยยยย.........
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-05-2014 15:29:03 โดย aa_mm »

ออฟไลน์ aa_mm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +540/-2
“รออยู่นะ”

รออะไรล่ะ ทำไมพี่ไม่ทำเองให้จบ ๆ ไปเลยล่ะว่ะ จะมารอผมทำไม  พี่จะรอผมทำเพื่อ…..
ริมฝีปากของยูกิกำลังขบเม้มเข้าหากันแน่น และดวงตาคมที่อยู่ในระยะประชิด ก็เหลือบมองที่ริมฝีปากอิ่มคู่นั้น

นิ่งมอง และยังคงรอคอยให้ยูกิทำบางอย่าง และยูกิก็ต้องทำ เพราะไม่สามารถเลี่ยงได้อีกแล้ว
เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ให้ริมฝีปากแตะเบา ๆ ที่ริมฝีปากของคนที่กำลังรอ

แตะเบา ๆ และค่อย ๆ ผละจาก

“ไม่เอาแบบนี้ เอาแบบที่พี่เคยทำ”

เหี้ยเอ้ยยยยยยยยยยยยย ทำไมบทจะเรื่องมาก พี่บาสแม่งเรื่องมากได้ถึงขนาดนี้วะ
ก็เนี่ย กำลังพยายามทำอยู่เนี่ย ไม่เห็นหรือไง

“ดี ๆ นะกิ แตะ ๆ ไม่เอา ขอแบบสอดลิ้นเข้ามาด้วย”

เหี้ยเอ้ยยยยย กูไปทำแบบนั้นเป็นตั้งแต่ตอนไหนกันล่ะ โธ่เว้ยยยยยยยย ทำไมถึงได้ปัญหาเยอะแยะขนาดนี้วะ

ได้แต่กร่นด่าในใจ ได้แต่บ่นในใจ และยูกิ ก็ยื่นหน้าเข้าไปอีกเล็กน้อย ให้ริมฝีปากแตะเบา ๆ ที่ริมฝีปากของคนที่เร่งให้ทำบางอย่างให้ แตะเบา ๆ ซ้ำ ๆ กันอีกหลายครั้ง ก่อนจะดุนปลายลิ้นของตัวเองออกมาและพยายามจะสอดปลายลิ้นเข้าไปในริมฝีปากของอีกฝ่ายที่ยอมเปิดปากยอมรับปลายลิ้นของยูกิเข้ามาแบบง่าย ๆ ที่จริงไม่ใช่แบบนี้ แต่ที่กิทำก็ถือว่าดีแล้ว

ไม่ได้เชี่ยวชาญชำนาญการณ์ แต่จัดไปในทางน่ารัก น่าใคร่ น่าทำให้งอแงร้องไห้ซะมากกว่า

กิริยาท่าทางที่ดูเงอะงะ แต่กลับเป็นธรรมชาติมากที่สุดมันยิ่งทำให้คนแกล้งรู้สึกถูกใจ จนเผลอยิ้มออกมา
และเมื่อยูกิ ถอนริมฝีปากออกและยกหลังมือขึ้นเช็ดริมฝีปากของตัวเองไปมา มันยิ่งทำให้อีกฝ่ายยิ้มกว้าง
ยิ้มกว้าง และก็เป็นยูกิที่เขินจนหน้าแดง แต่ทำอะไรไม่ได้

“ให้จูบก็จูบแล้วนี่ไงพี่ พี่จะมายิ้มอะไรอยู่ได้”

ไม่ได้ยิ้มอะไรอยู่ได้หรอก แค่ยิ้มเพราะว่ากิน่ารัก พี่ก็เลยยิ้ม แค่นั้นเองครับ

“เข้าบ้านดีกว่า แม่งพี่บาสชอบแกล้ง”

บ่นอะไรไปเรื่อยเปื่อย และนั่นก็ยิ่งเป็นการสร้างรอยยิ้มให้กับคนแกล้งมากยิ่งขึ้น

“พี่ไปช่วยไขกุญแจบ้านมั้ย”

ไม่ต้อง

“พี่บาส........ถ้าแกล้งผมอีกครั้งผมจะงี่เง่าใส่จริง ๆ นะพี่”

ก็ได้ ไม่แกล้งแล้ว ใครจะไปแกล้งกิได้ลงคอ

“พี่แม่ง ทำเป็นเฉย ที่แท้ทั้งกวน ทั้งชอบแกล้ง เห็นผมไปไม่เป็นนี่ล่ะเห็นเป็นเรื่องสนุก ยิ้มอยู่ได้ แม่ง อายก็อาย น่าจะเห็นใจกันบ้าง”

เห็นใจสิ ทำไมจะไม่เห็นใจล่ะ ก็นี่ไง เพราะเห็นใจก็เลยพยายามทำให้กิ ชินเร็ว ๆ นี่ไง

“กิ”

หันกลับไปมองคนที่ขับรถมาส่งอีกครั้งและพี่บาสก็ส่งยิ้มมาให้ รอยยิ้มหวาน ๆ ที่ทำให้ยูกิแทบลืมหายใจ

“ฝันดีครับ”

อ่า............. ครับ....

“พี่.......ก็เหมือนกัน”

ก้มหน้าก้มตาตอบ และเปิดประตูลงจากรถ เดินไปไขกุญแจบ้านให้ได้เร็วที่สุด และพยายามไม่ให้มือสั่น
ทั้งที่หน้ากำลังยิ้มไม่หุบ ไม่ต่างจากคนที่มาส่ง ที่รอจน กิ เข้าบ้าน แล้วจึงค่อย ๆ ถอยรถออกมาและขับกลับบ้าน

รอยยิ้มไม่จางจากใบหน้า และสัมผัสหวาน ๆ เบา ๆ ของคนที่พยายามทำบางอย่างให้ก็ทำให้บาสถึงกับอมยิ้ม

แตะปลายนิ้วไปที่ริมฝีปากของตัวเอง และยังนึกถึงใบหน้าของคนที่ทิ้งรอยประทับเอาไว้ไม่หาย

อะไรมันจะน่ารักขนาดนั้นล่ะกิ ที่ไม่ทำอะไรมาตลอดไม่ใช่ไม่อยากทำนะ แต่เพราะรู้ว่าถ้าแตะไปแค่นิดเดียวก็คงจะระงับความต้องการที่เกิดขึ้นของตัวเองไม่ไหว แต่ในเวลานี้ แน่ใจแล้วที่จะทำแบบนี้ ถึงได้กล้าที่จะแตะต้อง

................พี่มั่นใจแล้วว่ากิเห็นว่าพี่เป็นคนที่ใช่.......... พี่เองก็รู้แล้วว่ากิคือคนที่ใช่สำหรับพี่เหมือนกัน....เพราะฉะนั้นมันก็ไม่ผิดอะไรที่คนที่ใจตรงกันสองคน..........จะทำอะไรแบบนี้กัน…. ในเมื่อต่างฝ่ายต่างก็รู้สึกดีที่ได้ทำแบบนี้ด้วยกัน

ถ้าจะทำอะไรให้เลยเถิดไปยิ่งกว่านี้ ก็ไม่เห็นว่ามันจะเสียหายอะไร


TBC.
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-05-2014 18:41:11 โดย aa_mm »

conankungkub

  • บุคคลทั่วไป
แกๆ ให้มันได้ซั่มกันสักทีเถอะ ขอร้องละ ฉันไม่ไหวแล้ววววววว

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
 :laugh:เขินนนนนนนนนนนนน

ออฟไลน์ greenapple

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1115
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-5

ออฟไลน์ shikyu3211

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1537
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-1
จะไปพ้นนครสวรรค์มั้ยหนอ

ออฟไลน์ tulakom5644

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 587
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +75/-1
อัพเลเวล ทวีความหวานขึ้นทุลุเพดานแแล้วนะคู่นี้อ่ะ ชอบบบบบบบบบบบบบบบบ :ling1: :ling1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22

bozang

  • บุคคลทั่วไป
โอ้โหพี่บาส คนบ้า >//////<
รอร้อรอ แก๊ปพู่ บาสกิ คู่ไหนจะเสร็จก่อน อิอิอิ

ออฟไลน์ kongxinya

  • Skt KS
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
เอาล่ะค่ะ พี่บาสจะรุกแว้วววววววว   :hao7:

ออฟไลน์ aa_mm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +540/-2
เผื่อใครอยากอ่านตอนแรก ๆ และงงกับการหาเนื้อหาแต่ละตอน  ทำสารบัญไว้ที่หน้าแรกแล้ว

สารบัญนิยายรักเกิดที่แผนกขนส่ง
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-05-2014 18:52:53 โดย aa_mm »

foolishbeat

  • บุคคลทั่วไป
พี่บาสคิดได้ละ ไปฮันนีมูนก็รวบหัวรวบหางน้องมันซะนะคะ

ปล.แม่ยกคิดถึงวิเชียรจัง :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ pigarea

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
  งานนี้น้องกิโดนแน่ๆ  :m3: :m3: :m3:

ออฟไลน์ aa_mm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +540/-2

รักเกิดในแผนกขนส่ง ภาคพิเศษ  วิเชียร&เฮีย.....ตอน  ของเล่นของวิเชียร


เฮียกลับมาจากญี่ปุ่นแล้ว เฮียมีของมาฝากวิเชียรด้วย และวิเชียรก็กำลังเพลิดเพลินกับของฝากที่เฮียซื้อมาให้

เสียงของวัตถุรูปทรงคล้ายกับท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่มีปุ่มปมอยู่รอบ ๆ กำลังครางหึ่ง ๆ

ความแรงของเสียงขึ้นอยู่กับการปรับระดับความแรงของการสั่น และวิเชียรก็ปรับระดับจากแรงสุดมาเป็นเบาสุด จากเบาสุดเป็นแรงสุด ปรับระดับความแรงของวัตถุชิ้นนั้นไปเรื่อย ๆ ระหว่างที่นอนตะแคงแล้วใช้แขนหนุนหัวรอเฮียที่กำลังคุยโทรศัพท์เรื่องงานกับลูกค้าจากโซนยุโรปด้วยภาษาอังกฤษที่วิเชียรฟังแล้วอยากจะหลับ

รออยู่นาน.......รอจนเริ่มเบื่อ......และในที่สุดความอดทนของวิเชียรก็ถึงจุดสิ้นสุด

ลุกขึ้นถอดเสื้อคลุมที่สวมอยู่ออกสะบัดทิ้งลงข้างเตียง

และวิเชียรก็แยกขาออกกว้าง เทเจลหล่อลื่นลงมาที่ปลายนิ้วจนทั่วก่อนจะกดแทรกปลายนิ้วเข้าไปที่ช่องทางด้านหลังของตัวเอง

“อาส์”

แหงนเงยใบหน้าขึ้น เพื่อกดนิ้วเข้าไปภายในช่องทางที่เริ่มขยายตอบรับ และวิเชียรก็ดึงนิ้วเข้าออกอีกติด ๆ กันอีกหลายครั้ง ก่อนจะเปลี่ยนจากนิ้วเป็นของฝากที่เฮียซื้อมาให้

ค่อย ๆ ยัดเยียดส่วนหัวเข้าไปอย่างช้า ๆ จนลึกเข้าไปเกือบในสุด เข้าไปจนถึงจุดที่วิเชียรพอใจ แล้ววิเชียรก็เปิดสวิทปรับระดับการสั่นตามใจชอบทันที

“ครืดดดด ครืงงง ครืงงง”

เสียงวัตถุชิ้นนั้นส่งเสียงตามระดับความแรงอยู่ภายในช่องทางที่บีบรัดและเต้นตุบ
และเมื่อได้รับความตื่นเต้นแบบใหม่ที่ไม่เคยได้รับ วิเชียรก็กดวัตถุขนาดใหญ่ชิ้นนั้นแทรกเข้าออกภายในช่องทางด้านหลังของตัวเองซ้ำ ๆ ติดต่อกันไม่ยอมหยุด

แยกขาออกกว้าง และกดแทรกน้นย้ำเข้าไปเพื่อเพิ่มสัมผัสให้หนักหน่วงขึ้น

“ซี้ดดดดด อ่ะ อืมมมมม”

ดวงตาเริ่มหรี่ปรือปรอย ลมหายใจหอบหนัก เมื่อกดแทรกวัตถุชิ้นนั้นเข้าไปจนถึงจุดที่ทำให้เกิดความต้องการมากขึ้น

สองมือจับไปที่วัตถุที่เคลื่อนไหวอย่างรุนแรง และวิเชียรก็ครางออกมาเสียงแผ่ว ด้วยความเพลิดเพลิน

“อือออ อึก อาส์”

เฮียกำลังคุยโทรศัพท์กับลูกค้าคนสำคัญ
เที่ยงคืนในเวลาประเทศไทย แต่เป็นเที่ยงวันของลูกค้าที่อยู่กันคนละซีกโลก

เฮียตั้งใจฟังสิ่งที่ลูกค้าเสนอ แต่สายตามองไปที่ “วิเชียร” ที่กำลังสนุกและเพลิดเพลินกับของฝากที่เฮียตั้งใจซื้อมาเป็นของเล่นแก้เบื่อให้

“อืมมมมส์”

น้ำเสียงครางเครือเป็นเครื่องยืนยันได้ดีว่าวิเชียรถูกใจของเล่นชิ้นใหม่มากขนาดไหน

เฮียลุกจากเก้าอี้เดินมาหาวิเชียรแล้ว และวิเชียรก็ปรือตาขึ้นมามอง

ริมฝีปากยังคงขบเม้มเข้าหากันแน่นเพราะแรงอารมณ์ แต่สายตามองไปที่ใบหน้าของเฮีย

“อืออออ”

เฮียเดินมานั่งอยู่บนเตียงแล้ว และส่งสัญญามือบอกให้วิเชียรคว่ำหน้าลง และวิเชียรที่กำลังเพลิดเพลินกับของเล่นใหม่ก็ทำตาม
คว่ำหน้าลง แนบใบหน้ากับฟูกนอน และยกสะโพกสูงขึ้น

วิเชียรกำลังนอนอยู่ในท่าคุกเข่าและโชว์ให้เห็นวัตถุขนาดใหญ่ที่ยังคงหมุนควงอยู่ในช่องทางนั้น

เสียงวัตถุขนาดใหญ่ที่มีปุ่มปมอยู่รายรอบยังครางหึ่ง ๆ และยังหมุนวนไม่หยุด

และเฮียก็จับของเล่นชิ้นนั้นเอาไว้ กดแทรกเข้าไปในช่องทางที่ลอยเด่นจนเห็นชัดให้ลึกเข้าไปอีก

กดเข้าไปลึกจนเกือบสุดความยาว และถอนออกมาจนสุด ก่อนจะดันเข้าไปอีก ทำแบบเดิมซ้ำ ๆ กันอยู่หลายครั้ง

และวิเชียรก็หลับตาแน่นสูดหายใจเข้าลึก เมื่อความยาวของวัตถุถูกกดแทรกเข้ามาจนเหมือนจะสุดทางและถูกดึงออกก่อนจะกดแทรกเข้ามาอีกครั้ง และทำให้วิเชียรอึดอัดถึงขีดสุดจนแทบจะลืมหายใจ

“อาส์ อึก อืมมมม”

เสียงครางแผ่ว ๆ แม้ไม่ได้ดังนัก แต่ก็เรียกความสนใจให้กับคู่สนทนาของเฮียไม่น้อย

และเฮียก็เลยต้องใช้ปลายนิ้วแตะไปที่ริมฝีปากให้วิเชียรรับรู้ว่าคงต้องส่งเสียงเบา ๆ

แต่จะเบาได้ยังไง

ถ้าจะมีอะไรมาหยุดเสียงครางของวิเชียรได้ ก็คงมีอยู่ทางเดียว.....

จากนอนคว่ำหน้าอยู่ วิเชียรก็เลยต้องขยับกายลุกขึ้นมาที่หว่างขาของเฮีย

ถ้าไม่อยากส่งเสียงก็ต้องหาอะไรทำให้ปากไม่ว่าง

เช่นว่า....

ดึงปมเสื้อคลุมของเฮียออก และจัดการแหวกผ้าส่วนที่ปิดบังร่างกายบางส่วนของเฮียให้พ้นทาง

ก้มหน้าลงไปหาความแข็งขืนใหญ่โตที่เริ่มตื่นตัวขึ้นเล็กน้อย และเฮียก็ให้ความร่วมมือด้วยการแยกขาออกให้วิเชียรทำตามใจได้ทันที

วิเชียรรู้เฮียงานยุ่ง แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับวิเชียรเลยสักนิด

วิเชียรใช้มือประคองที่ท่อนเอ็นที่กำลังตื่นตัวเอาไว้ในมือ

และแตะปลายลิ้นไล้เลียไปที่ส่วนปลายเบา ๆ ทักทายกันพอให้หายคิดถึง และวิเชียรก็ครอบปากลงมาที่ท่อนเอ็นใหญ่ที่กำลังพองตัวขยายขึ้น อมยิ้มและจ้องมองที่ท่อนเอ็นใหญ่ที่กำลังขยับเคลื่อนไหวไปมา

และเฮียก็มองหน้าของวิเชียรด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ปลายนิ้วเกลี่ยไล้ไปที่เส้นผมที่ปรกลงมาที่หน้าผากของวิเชียร

และวิเชียรก็ช้อนสายตาขึ้นมองหน้าเฮีย ก่อนจะใช้ปลายลิ้นไล้เลียไปที่ส่วนหัวของท่อนเอ็นที่เริ่มมีน้ำใส ๆ ไหลซึมเยิ้มออกมา

แตะปลายลิ้นเบา ๆ ที่ส่วนปลายเพื่อชิมรสชาติที่แสนคิดถึง ไล้ปลายลิ้นไปตามความยาวของส่วนที่ขยายใหญ่ตั้งตรง และมีเส้นเลือดขนาดใหญ่หลายเส้นหล่อเลี้ยงให้ส่วนนั้นสามารถแข็งตัวอยู่ได้

ไล้เลียไปจนถึงถุงเนื้อนุ่มหยุ่นทั้งสองข้างของเฮีย และดูดกลืนสิ่งนั้นเข้าไปในปาก ก่อนจะคายออกมา และดูดซ้ำอีกครั้งสลับกันไปมาให้ความนุ่มหยุ่นทั้งสองข้างได้สัมผัสกับริมฝีปากของวิเชียรเท่า ๆ กัน

“อืมมมม”

มันยากที่จะไม่แสดงปฏิกิริยาใด ๆ ออกมา เฮียเริ่มลมหายใจสะดุด แต่ยังคงพูดคุยกับลูกค้าต่อไปได้อีกเรื่อย ๆ

และวิเชียรก็ช้อนสายขึ้นมองหน้าเฮีย ทั้งที่ภายในปากยังดูดกลืนท่อนเอ็นของเฮียจนอยู่เข้าไปลึกสุดในคอจนไม่เหลือพื้นที่ใด ๆ ในโพรงปาก

เสียงวัตถุขนาดใหญ่ที่สอดแทรกอยู่ที่ช่องทางด้านหลังของวิเชียรยังส่งเสียงครางหึ่ง ๆ ให้พอได้ยินในความเงียบ

ในเวลาไม่นานเฮียก็ส่งสัญญาณมือให้วิเชียรทำอย่างที่ตั้งใจได้แล้ว

และวิเชียรก็ผละใบหน้าออกจากหว่างขาของเฮีย ลุกขึ้นนั่งหันหลังและใช้แผ่นหลังแนบถูไถไปที่แผ่นอกของเฮียเบา ๆ
แม้ยังคงนั่งคุกเข่าอยู่และก็โน้มกายไปข้างหน้า เพื่อให้เฮียช่วยทำบางอย่างให้

เฮียค่อย ๆ ดึงส่วนที่ขยับไหวไปมาอยู่ภายในร่างกายของวิเชียรออก

หยดน้ำใสจากเจลหล่อลื่นที่วิเชียรเทชโลมเคลือบวัตถุชิ้นนั้นเอาไว้ ไหลทะลัก ซึมตามออกมาอย่างช้าๆ และวิเชียรก็ค่อย ๆ หย่อนตัวลงมาให้ช่องทางที่ถูกเตรียมพร้อมสัมผัสกับท่อนเอ็นแข็งที่เฮียจับให้ตั้งตรง เพื่อให้วิเชียรกดแทรกช่องทางที่เปิดรับเข้ามาครอบครองร่างกายของเฮียได้สะดวกขึ้น

เฮียแยกขาออกกว้าง และวิเชียรที่ยังคงหันหลังให้เฮียก็ทิ้งตัวลงมาทั้งหมดจนช่องทางที่ขยายเอาไว้จนพร้อมครอบทับและดูดกลืนท่อนเอ็นของเฮียเข้าไปจนหมด

วิเชียรใช้มือทั้งสองข้างยันฟูกนอนเอาไว้ ก่อนจะค่อย ๆ ขยับสะโพกเคลื่อนไหวไปมาเบา ๆ

“อาส์ ซี้ด อืมมมม”

หลับตาแน่น และยังคงเพลิดเพลินกับการคลึงสะโพกโยกเข้าออกให้ท่อนเอ็นแกร่งเสียดสีกับช่องทางที่ดูดกลืนความใหญ่โตนั้นเอาไว้

และเฮียก็ต้องอำลาลูกค้าที่อยู่ปลายสาย  เมื่อถึงเวลาที่ควรหยุดสนใจงาน

“เฮียครับ กระแทกผมหน่อย ผมไม่ไหวแล้ว อาส์ อืมมม อึกกกก อืออ”

คำพูดที่มาพร้อมเสียงครวญครางแผ่วเบาที่ร้องขอ ทำให้เฮียต้องยกตัวขึ้นและจับเอวของวิเชียรเอาไว้ ก่อนจะค่อย ๆ ผุดลุกขึ้นยืนโดยมีวิเชียรยืนตามไปด้วย

รั้งให้วิเชียรเดินมายืนอยู่ที่หัวเตียง และจับมือของวิเชียรให้ยันผนังเอาไว้

สองร่างยืนประกบแนบชิดกันแนบแน่นและส่วนของร่างกายยังคงเชื่อมติดกันอยู่ เฮียจับขาของวิเชียรข้างหนึ่งยกขึ้นแยกออกกว้างขยับท่อนเอ็นแกร่งให้สอดลึกเข้าไปภายในช่องทางด้านหลังลึกขึ้นเรื่อย ๆ

และวิเชียรก็ร้องครางอย่างถูกใจ และหันหน้ามาหาเฮีย แลกปลายลิ้นบดขยี้ริมฝีปากเข้าหากัน เมื่อแรงอารมณ์ยิ่งลุกโชน

“เฮียครับ เอาผมแรง ๆ นะเฮีย เฮียช่วยเอาผมแรง ๆ ที”


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ออฟไลน์ aa_mm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +540/-2
วิเชียรแยกขาออกกว้างอยู่บนเก้าอี้หวายตัวใหญ่

เฮียกำลังกดแทรกกระแทกร่างลงมาอย่างไม่ยั้ง และวิเชียรก็แตะปลายนิ้วบดคลึงที่ยอดอกของเฮีย

ใบหน้าสะบัดไปมาและแหงนเงยขึ้นร้องครางเสียงดังลั่น

“แรงอีกเฮีย แรงขึ้นอีก อาส์ มันส์มากเลยครับ..ซี้ดส์ เฮียแรง ๆ อีกครับเฮียยย เฮียเด้าผมแรง ๆ กว่านี้ เฮีย ครับ เฮีย”

และเฮียก็ขบริมฝีปากแน่น หลังฟังเสียงครวญครางที่วิเชียรร้องบอก ไม่มีทางที่เฮียจะหยุดสะโพกที่กระแทกเข้าไปง่าย ๆ

“อือมมมม เชียร....ของเชียรมันตอดเฮียใหญ่แล้ว อาส์ เชียรรรร”

เฮียขยับสะโพกกระแทกเข้ามาอย่างรุนแรงจนเหงื่อซึม และวิเชียรก็ร้องครางออกมาอย่างถูกใจในความรุนแรงที่เฮียมอบให้

จิกปลายเล็บลงไปที่ไหล่ของเฮียอย่างรุนแรง และขบริมฝีปากแน่น

จ้องตรงไปที่ดวงตาของเฮียด้วยความปรารถนา และเฮียก็จ้องวิเชียรกลับไม่แพ้กัน ทั้งที่ร่างกายกำลังกระแทกกระทั้นเข้าหากันอย่างรุนแรงไม่หยุด

“อุ้มผมหน่อยเฮีย อืออออออ” วิเชียรยื่นแขนออกไปจนสุดและกอดคอเฮียเอาไว้

เฮียลุกขึ้นยืนและอุ้มวิเชียรให้ลุกขึ้นมาด้วย อุ้มวิเชียรเอาไว้เหมือนอุ้มเด็กและยังขยับสะโพกขึ้นลงไปมา

และวิเชียรก็ใช้ขารัดเอวของเฮียเอาไว้แน่น รู้สึกชอบสิ่งที่เฮียทำให้มาก

เสียงเนื้อดังกระทบกันตามจังหวะการเคลื่อนไหว และเฮียก็อุ้มวิเชียรพาเดินไปที่ขอบเตียงและวางร่างของวิเชียรลง

จับขาของวิเชียรแยกออกกว้าง แทรกร่างกายกดลึกเข้าไปไม่ยั้ง จนวิเชียรครางออกมาสุดเสียงรู้สึกถูกใจในสิ่งที่เฮียปรนเปรอให้

“เฮียครับเฮีย ผมเสียวจังเลย อาส์...เฮียชอบแบบนี้มั้ย เฮียรักผมมั้ย อือออออออออ ผมรักเฮียจนจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว”

ร่างกายยังขยับโยกไหวไปตามแรงกระแทก และเฮียก็แนบใบหน้าลงมาหา
พูดตอบวิเชียรเสียงพร่าด้วยอารมณ์ที่ยากจะหยุดได้อีก

“อยากให้เฮียรัก ก็เด้งสะโพกรับของเฮียแรง ๆ สิเชียร”

++++++++++++++++++++++++++++
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-05-2014 19:59:32 โดย aa_mm »

ออฟไลน์ aa_mm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +540/-2
หยดน้ำขุ่นขาวหลั่งทะลักออกมาจากร่างกายส่วนที่แข็งขืนอยู่ภายในอุ้งมือของวิเชียร

เฮียยังคงขยับสะโพกต่ออีกสองสามครั้ง ก่อนจะถอนส่วนนั้นออก  และจัดการจ่อไปที่ใบหน้าแดงซ่านที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ของวิเชียร

น้ำรักของเฮียหลั่งทะลักออกมาจนเปรอะเปื้อนไปทั้งใบหน้าของวิเชียร และวิเชียรก็ค่อย ๆ อ้าปากดูดกลืนท่อนเอ็นที่ฉีดพ่นน้ำรักออกมาจนเกือบหมดเข้ามาในโพรงปาก

ไล้เลียไปตลอดทั้งความยาว จนส่วนนั้นค่อย ๆ อ่อนตัวลงอย่างช้า ๆ

และเฮียก็ไม่ลืมที่จะก้มลงไปจูบวิเชียรเบา ๆ และกดปลายจมูกหนัก ๆ ไปที่แก้มของวิเชียร

กลืนกินคราบน้ำรักที่ยังเปรอะเปื้อนที่ใบหน้าของวิเชียร ปลายลิ้นเกลี่ยไล้ส่วนที่เหลืออยู่ให้เข้าไปอยู่ในปากของวิเชียรอีก และวิเชียรก็อ้าปากรับสิ่งที่เฮียป้อนให้อย่างถูกใจ

“อร่อยที่สุดเลยเฮีย อืออออ”

เอ่ยชมและส่งยิ้มหวาน ๆ ให้กับเฮีย ที่ยิ้มตอบและแซววิเชียรด้วยความขบขัน

“กินจนไม่เหลือขนาดนั้น หิวมากเลยเหรอ ไม่ได้กินไม่กี่วัน เองนะเชียร”

ทำไมล่ะ ก็ผมหิวจริง ๆ เฮียไม่รู้เหรอว่ามันตั้งกี่วันแล้ว ที่ผมต้องอยู่คนเดียว

ที่จริงผมจะทำคนเดียวก็ได้ แต่มันก็ยิ่งเหงาแล้วก็ยิ่งคิดถึงเฮียเพิ่มขึ้น

ผมก็เลยตัดสินใจไม่ทำ รอเฮียกลับมาแล้วจะได้บอกเฮียให้รู้ว่าทั้งร่างกายและจิตใจของผม คิดถึงเฮียขนาดไหน

“เล่นเอาเฮียแทบหมดแรง เชียรคิดถึงเฮียแรงขนาดนี้เลยเหรอเชียร”

คิดถึงสิเฮีย เฮียก็เห็นแล้วนี่ว่าผมคิดถึงเฮียขนาดไหน

ผมคิดถึงเฮีย ผมก็เลยต้องบอกเฮีย บอกเฮียซะจนผมก็แทบหมดแรงเหมือนกัน

ผมคิดถึงเฮียมากเลย ผมดีใจที่เฮียกลับมาแล้ว

“เฮียคิดถึงผมมั้ย” น้ำเสียงที่เอ่ยถามมีแววออดอ้อน และเฮียก็หัวเราะออกมาเสียงเบากับคำถามที่วิเชียรถาม

“แล้วเชียรว่าเฮียคิดถึงเชียรมั้ยล่ะ” ไม่รู้สิ

“ผมไม่ค่อยแน่ใจ เฮียต้องบอกผมอีกที”  วิเชียรอ้อนเฮียด้วยการซุกซบใบหน้าลงที่ไหล่ของเฮียและยิ้มออกมาบาง ๆ

“ชอบของเล่นที่เฮียเอามาฝากมั้ย”  ของเล่นเหรอก็ชอบอยู่หรอก

“ก็ยังดีกว่าไม่มี แต่ยังไงก็สู้ของเฮียไม่ได้ ใหญ่กว่ากันเยอะ แถมยังกระแทกผมซะจนแทบหมดแรง”

เป็นการแสดงความชื่นชมที่ทำให้เฮียรู้สึกขำจนต้องหัวเราะออกมา

“ที่สำคัญมีน้ำให้เชียรกินด้วยนะ”

ใช่

มีน้ำให้กินด้วย

“แต่เพิ่งได้กินไปนิดเดียว ยังไม่อิ่มเลยเฮีย...........” ยังไม่อิ่มก็ไม่เป็นไร ไม่ใช่ปัญหาหรอก เฮียยังมีให้เชียรกินได้อีกเรื่อย ๆ

“งั้นเดี๋ยวเฮียให้เชียรกินอีก ให้กินเยอะ ๆ จนกว่าจะอิ่มเลย"


TBC.
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-11-2015 20:50:01 โดย aa_mm »

ออฟไลน์ greenapple

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1115
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-5

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด