วังสวาท
ตอนที่8
[/size]
ผมกับพี่อาทิตย์เราสองคนยังคลอเคลียกันไปอีกสักพัก
“พี่อยากจะกอดเพชรมากกว่านี้นะ แต่เพชรเพิ่งจะหายจากไข้ พี่กลัวเพชรจะไม่สบายมากกว่าเดิม”
“เพชรก็คิดว่างั้นครับ ทั้งๆที่เพชรอยากให้พี่อาทิตย์กอดจะตาย”
ผมพูดพลางซบลงที่อกแกร่งของพี่อาทิตย์ ผมยังมีอะไรกับพี่อาทิตย์ในเร็วๆนี้ไม่ได้เพราะรอยตามตัวยังเยอะ และที่สำคัญช่องทางนั้นยังบวมช้ำ ถ้ามีอะไรกันพี่อาทิตย์ต้องจับได้แน่ๆ
“เพชรไปนอนได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนนะ”
“ครับๆ งั้นพี่อาทิตย์ไปก่อนเลยครับ จะได้ไม่มีใครสงสัย”
“ครับ พี่ไปก่อนนะครับที่รัก จุ๊บ ”
พี่อาทิตย์จุ๊บปากผมเบาๆก่อนจะเดินไปจากศาลาริมน้ำ
ผมนั่งรอจนพี่อาทิตย์เดินลับตาไปแล้วค่อยๆเดินช้าๆเพราะผมรู้ว่าเขายังอยู่ที่นี้ คุณวินไงล่ะ
หมับ !
เห็นไหมล่ะ เดาแล้วไม่มีผิด
“ร่านจริงๆนะ เพิ่งจะนอนกับคนพี่ไปเมื่อวานวันนี้มากกกับคนน้อง”
“แล้วทำไมหรอครับ ในเมื่อพี่อาทิตย์เป็นแฟนของผม ผมจะทำยังไงกับเขาก็ไม่ผิด”
“แต่ฉันเป็นผัวเธอนะเพชร”
“ผัวแล้วไง ไม่ใช่ว่าคุณเป็นผัวแล้วคนอื่นจะเป็นผัวผมอีกไม่ได้”
“อย่าปากดีให้มันมากนัก”
คุณวินเอามือมาบีบปากผมจนเจ็บ แต่อย่าหวังว่าผมจะร้อง มันหมดเวลาอ่อนแอแล้ว
ผลัก !
ผมผลักคุณวินเต็มแรง
“คุณเลิกยุ่งกับผมสักที เราต่างคนต่างไปขอให้จบกันแค่นี้”
“ไม่มีทาง !!”
ผมขี้เกียจจะฟังหมาบ้าอย่างคุณวิน เลยเดินออกมา
“แต่ฉันมีข้อเสนอดีๆมาให้เธอ เธอสนใจไหม”
ผมชะงัก แล้วหันไปมองคุณวินที่ยืนยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่
“อะไรหรอครับ”
“เธอจะเป็นแฟนอาทิตย์ยังไงฉันไม่ว่า ไม่ห้าม ไม่ขัดขวาง ไม่ฟ้องใครทั้งนั้น แต่มีข้อเดียวที่เธอต้องทำคือ มาเป็นเมียฉันทุกครั้งที่ฉันเรียกหา”
ตลกสิ้นดี ข้อเสนอบ้าบอ
“หึหึ ไม่เห็นจะมีอะไรน่าสนใจ มีแต่เสียกับเสีย”
“ใช่ เธอแค่เสียตัวให้ฉัน แต่เธอก็ยังรักกับอาทิตย์ได้ไง”
“ไม่ ผมขอตัว”
ผมจะไม่นอนกับเขาอีกแล้ว ครั้งเดียวก็เกินพอ
“ถ้าเธอไม่รับข้อเสนอฉัน ฉันจะเอาเรื่องนี้ไปฟ้องคุณย่า เรื่องที่เธอเกินเลยกับอาทิตย์”
“ไหนละหลักฐานที่คุณจะบอกท่านหญิง”
“นี้ไงหลักฐาน ชัดแจ๋วไหมล่ะ”
ผมมองที่สมาร์ทโฟนรุ่นใหม่ของคุณวินเป็นคลิปวิดิโอของผมกำลังกอดจูบกับพี่อาทิตย์ แม้จะไม่เห็นหน้าชัด แต่ก็พอเดารู้ว่าเป็นใคร
ผมขุดหลุมฝังตัวเองชัดๆ ไม่น่าเลย
“หึหึ ว่าไงล่ะ ยอมรึเปล่าล่ะ นี้ฉันใจดีกับเธอมากละนะ”
ในเมื่อมันเกิดอย่างนี้ เพื่อรักษาความรักของผมกับพี่อาทิตย์ผมก็ยอม
“ก็ได้ ผมยอมคุณ แต่คุณห้ามประเจิดประเจ้อ ห้ามทำอะไรให้พี่อาทิตย์สงสัยเด็ดขาด”
“ฮ่าๆๆ ฉันไม่ทำอย่างนั้นหรอกไม่ต้องห่วง”
“ดี งั้นผมขอตัว”
“เดี๋ยวสิ คืนนี้ไม่คิดจะทำหน้าที่วันแรกหรอ”
คุณวินกอดผมจากด้านหลัง
“ผมยังเจ็บ หวังว่าคุณจะไม่ใจร้ายกับผมขนาดนั้น อีกอย่างโรงเรียนจะสอบปลายภาคแล้ว ผมไม่อยากขาดเรียนอีก”
“ก็ได้ ฉันเห็นว่าเธอเจ็บหรอกนะ ไว้เจอกันนะจ้ะเมียจ๋า”
คุณวินพูดพร้อมทำหน้ายียวน
“ผมรู้แล้วว่าทำไมคุณวินเสนอผมอย่างนี้ ติดใจผมละสิ คุณนี้มันเข้าข่ายเกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินน้ำแกงนะ”
ผมสะแหยะยิ้มส่งท้ายผมรีบเดินออกไปทันที ทิ้งให้คุณวินยืนโมโหอยู่ ฮ่าๆ ผมไม่ยอมให้คุณคุมเกมส์หรอกคุณวิน
......................................................................................
เช้านี้ผมไปโรงเรียนตามปกติ รอยที่คอจางลงเยอะแล้วทำให้ไม่ต้องติดพลาสเตอร์ให้เด่นกว่าเดิม
“มึงเป็นไรว่ะเพชร ทำไมไม่มาโรงเรียนเมื่อวาน”
“ไม่สบายไงมึง ถามได้”
ผมตอบไอออยที่นั่งกินก๋วยเตี๋ยวในเวลาพักกลางวันข้างๆผม
“นี้มึงดีขึ้นแล้วหรอ”
“ดีขึ้นละ ขี้เกียจขาดโรงเรียนนานๆ จะสอบปลายภาคละ”
“เออดี มึงติวให้กูด้วยละ”
“ได้สิ”
ผมตอบไอโต้งที่นั่งตรงข้าม ข้างไปโต้งเป็นไออาร์มที่นั่งมองผมอย่างสงสัย
“มองเหี้ยไรกูว่ะอาร์ม”
“เปล่ากูแค่สงสัยว่ามึงเดินแปลกๆ”
“แปลกไงว่ะ ปกติ”
ผมตอบพร้อมทำหน้าเฉยๆไม่ให้มันมีพิรุธ
“มึงนี้คิดมากไปไออาร์ม”
“เออ คงงั้น”
ไอออยหันไปท้วงไออาร์มแทนผม
วันนี้หลังโรงเรียนเลิกผมกับพี่อาทิตย์เราไปเดินเล่นที่ห้างดังใจกลางเมือง เราสองคนอยากใช้เวลาส่วนตัวอยู่ด้วยกันนานๆ
พี่อาทิตย์ดูแลผมอย่างดี อยากได้อะไรซื้อให้ เทคแคร์ผมดีทุกอย่างแบบนี้จะไม่ใช้ผมรักเขาได้ยังไง
คิดไปก็นึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น คนผิดไม่ใช่ผม คนผิดคือไอคุณวินที่มันทำให้เกิดเรื่องทั้งหมด
“เพชรใจลอยพี่ถึงไหน พี่เรียกตั้งนานแล้ว”
“เอ่อ เปล่าครับ คิดอะไรเพลินไปหน่อย”
“คิดอะไรหว่าบอกพี่ได้ไหม”
“คิดถึงเรื่องของเราสองคนไง”
ผมหันซ้ายขวาไม่เห็นคนเลยจุ๊บแก้มพี่อาทิตย์ไปหนึ่งที
จุ๊บ
“ฮ่าๆ น่ารักแบบนี้พี่หลงแย่เลย”
“หลงอย่างเดียวไม่พอต้องรักด้วยนะ”
“รักครับ รักมากด้วย”
เราสองคนเดินจนมาถึงลาดจอดรถระหว่างจะออกรถผมเหลือบไปเห็นคุณวินที่กำลังจูบกับผู้หญิงคนนึงในรถอย่างดูดดื่ม ไม่อายกันจริงๆ แม้ลาดจอดรถจะไม่มีคนแต่ก็ไม่ควรเปิดประตูจูบกันแบบนี้
ผมคิดจะหยิบโทรศัพท์มาถ่ายแบล็กเมล์แต่คิดไปมา อย่าดีกว่าผู้ชายหน้าด้านแบบคุณวิน แกไม่สนอยู่แล้ว
ผมเลยไม่สนใจหันไปอ้อนพี่อาทิตย์ดีกว่า ผู้ชายแบบคุณวินไม่คิดจะหยุดอยู่ที่ใครอยู่แล้ว ผ๔ชายแบบนี้แหล่ะที่ผมเกลียดที่สุด
เอี๊ยดดด !
รถของพี่อาทิตย์จอดเมื่อถึงลานจอดรถ
“คืนนี้เราจะเจอกันไหม”
“เอ่อ ไว้คืนหลังนะครับ ช่วงนี้การบ้านเพชรเยอะ ไว้คืนหลังนะครับ เสาร์อาทิตย์ไงเราได้อยู่ด้วยกัน”
“ได้ครับ”
พี่อาทิตย์มาประคองหน้าผมไปจูบอย่างดูดดื่ม
“พี่รักเพชรนะ”
“เพชรก็รักพี่อาทิตย์ครับ”
เราสองคนแยกย้ายกัน หันไปมองพี่อาทิตย์ก็เจอพี่อาทิตย์คุยกับคุณหญิงนีรนุชอยู่ คุณหญิงหันมามองผมด้วยสายตาสงสัย
ผมกลัว กลัวเหลือเกินว่าความลับของเราสองคนจะแตก
“กลัวรึไง ว่าคุณแม่จะสงสัย”
“คุณวิน !!”
“ใช่ ฉันเอง เห็นหน้าผัวแค่นี้ทำเป็นตกใจไปได้”
คุณวินเน้นเสียงตรงคำว่าผัว ผมละหมั่นไส้ท่าทางเขาจริงๆ
“เธออย่าลืมนะเพชร ความลับไม่มีในโลก ถึงฉันไม่พูดไม่ใช่ว่าคนอื่นจะไม่สงสัย”
ผมหันไปมองหน้าคุณวินแล้วตอบว่า
“ผมก็ขอให้วันนั้นเดินทางมาช้าๆก็แล้วกัน”
..................................................................................................
ผ่านไปอีกตอน สำหรับคนที่เชียร์ให้ท้องรอหน่อยนะครับ อิอิ
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นและทุกคนที่อ่านครับ
หัวข้อ: ......วังสวาท...... Mpreg ตอนที่36 37 38 39 (อวสาน) 17/7/57 หน้า38 (อ่าน 474086 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก