วังสวาท
ตอนที่9
[/size]
“ซี๊ดดดดด อ่า”
คุณวินกระแทกเป็นครั้งสุดท้ายแล้วฟุบลงบนตัวผม คุณวินคลอเคลียแก้มผมพร้อมจับหน้าผมไปจูบแต่ผมสะบัดหนี
“อย่าสะบัดสะบิ้งไปหน่อยเลย ได้กับฉันไม่รู้กี่รอบแล้ว”
“เหอะ มันเป็นแค่ตามสัญญาของเราสองคนเท่านั้น ผมไม่ใช่คุณนี้ที่นอนกับใครก็ได้แม้จะไม่ได้รัก”
ผมพูดพร้อมเหยียดยิ้ม นึกถึงคำพูดของคุณวิน
“เลิกประชดประชันฉันสักที ไม่งั้นจะต่ออีกรอบ”
“พอเลยคุณวิน ผมต้องรีบกลับไปช่วยงานที่วัง”
“ฮ่าๆ รีบกลับไปช่วยงานหรือรีบกลับไปหาอาทิตย์กันแน่”
“ใช่ ผมรีบไปหาแฟนผมมันผิดตรงไหน”
ผมผลักคุณวินออกโยส่วนที่เชื่อมติดกันของเราสองคนก็หลุดผมเลยรีบเดินเข้าห้องน้ำไปทันที
ตอนนี้ผมอยู่ที่คอนโดคุณวิน คอนโดใจกลางเมืองใกล้มหาวิทยาลัยของคุณวิน คุณวินเรียนปี3 คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยชื่อดัง คุณวินโทรไปหาผมโดยบอกให้ผมรอหน้าโรงเรียนแล้วมารับผม แล้วพาผมมาที่นี้ มาเพื่อทำตามสัญญาที่ตกลงกันไว้
ผมมองตัวเองในกระจก รู้สึกสมเพชตัวเองเล็กน้อย ผมกับคุณวินไม่ต่างจากการเล่นชู้กัน หลบๆซ่อนๆ ผมต้องหาข้ออ้างในการมาหาคุณ โกหกพี่อาทิตย์ต่างๆนาๆ ผมรู้สึกผิดจริงๆ
ก็อกๆ
“จะนอนในห้องน้ำเลยรึไง ไหนว่ารีบนักไง”
ผมหันไปมองประตูอย่างอารมณ์เสีย ผมหน่ายคุณวินที่สุด ผมรีบๆล้างตัวแล้วออกมาเจอคุณวินที่เตรียมตัวเสร็จแล้ว สงสัยไปอาบน้ำอีกห้อง
ผมหยิบชุดนักเรียนมาใส่ ย้อนนึกไปถึงพี่อาทิตย์เรายังไม่ได้มีอะไรกันเลย เพราะช่วงนี้พี่อาทิตย์ไม่ว่าง ใกล้สอบ อ่านหนังสือหนัก เด็กม.6แล้วก็งี้
“ไปกันเถอะ”
ผมเดินมาขึ้นรถที่ใต้คอนโดแล้วคุณวินก็ขับรถมุ่งสู่วังวาริชกานต์
เมื่อถึงปากซอยทางเข้าผมบอกให้คุณวินจอด
“คุณวินจอดตรงนี้ครับ เดี๋ยวผมเดินเข้าไปเอง”
“ทำไม กลัวใครมาเห็นหรือไง”
“ใช่ครับ ไม่อยากให้ใครเห็น”
“หึ ทีอาทิตย์ล่ะไปส่งกันถึงในบ้านไม่กลัวใครเห็นสักครั้ง”
“มันไม่เหมือนกันนี้ครับ นั่นพี่อาทิตย์คือแฟน คุณวินลองถามตัวเองดูสิครับว่าคุณวินอยู่ในฐานะอะไร”
ผมพูดเสร็จลงจากรถทันทีไม่อยากต่อปากต่อคำต่อ สะใจไม่น้อยที่เห็นสีหน้าพูดไม่ถูกของคุณวิน ฮ่าๆ
.....................................................................................
ผมเดินคิดอะไรมาเรื่อยเปื่อยจนถึงวังวาริชกานต์
“เอ็งนี้กลับบ้านช้าขึ้นทุกวันนะเพชร”
“ช่วงนี้ใกล้สอบแล้วหน่ะพ่อ เลยติวหนังสือกับเพื่อน”
ผมไม่พูดไรต่อรีบเดินเข้ามาในห้องทันที อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าพอออกมาเจอข้อความจากพี่อาทิตย์ ทำให้ผมยิ้มทันที
*เจอกันที่ศาลาท่าน้ำนะครับ 4ทุ่ม*
ผมดีใจอย่างบอกไม่ถูก เราไม่ได้เจอกัน3วันแล้ว แม่เจอหน้ากันได้แค่ยิ้มทักทายเท่านั้น
ผมออกไปในครัวช่วยงานในครัว กินข้าวจนเสร็จรอเวลาที่จะไปหาพี่อาทิตย์
4ทุ่ม
พ่อกับแม่หลับไปผมก็เลยรีบออกจากห้องมาที่ศาลาท่าน้ำทันที
ผมเจอพี่อาทิตย์มายืนรออยู่แล้ว ผมเข้าไปสวมกอดพี่อาทิตย์ที่ยืนหันหลังทันที
“หื้ม เพชรหรอ ตกใจหมดว่าใคร”
“ฮ่าๆ พี่อาทิตย์คิดว่าจะเป็นใครละ เอ๊ะ! หรือนัดคนอื่นไว้”
“ฮ่าๆ พี่จะนัดใครละนอกจากแฟนพี่คนนี้คนเดียว”
ผมหอมแก้มพี่อาทิตย์เป็นรางวัลที่พูดถูกใจ
“เราไม่ได้เจอกัน3วันละนะ คิดถึงจังเลย”
“เพชรก็คิดถึงพี่อาทิตย์”
หลังจากนั้นเราสองคนก็กอดจูบคลอเคลียกันไม่ห่าง ให้สมกับความคิดถึง
ไม่นานเราสองคนก็แยกกันเพราะพี่อาทิตย์ต้องไปอ่านหนังสือต่อ วันศุกร์นี้สอบเสร็จพี่อาทิตย์สัญญาว่าวันเสาร์เราจะอยู่ด้วยกันทั้งวัน
ผมอยากให้ถึงวันเสาร์เร็วๆจริง
....................................................................................
ตอนค่ำของอีกวันแม่วานให้ผมยกของไปให้ท่านหญิงในห้องโถงใหญ่ ผมเลยต้องเข้าไป
“แม่ครับ อาทิตย์ใกล้จะปิดเทอมศุกร์นี้แล้ว เราน่าจะส่งน้องไปเรียนภาษาที่อังกฤษนะครับ”
“แม่เห็นด้วยกับวินนะ ต่อไปภาษาสำคัญ”
“แต่แม่ครับ”
ผมได้ยินเสียงพี่อาทิตย์แย้งขึ้นมา
ผมเลยผลักประตูเข้าไปเจอท่านหญิง คุณหญิงนีรนุช คุณวิน พี่อาทิตย์ นั่งคุยกัน
“แม่ให้ผมเอาซุปมาให้ท่านหญิงครับ”
“ตั้งไว้สิเพชร”
ผมวางถ้วยซุปไว้ที่โต๊ะ ผมเหลือบไปเห็นหน้าพี่อาทิตย์ที่ตกใจหน่อยๆ คงรู้แล้วว่าผมได้ยิน
“ผมว่าให้น้องไปเรียนภาษาที่อังกฤษดีนะครับ ยังไงพี่ปันลูกคุณอารองก็เรียนอยู่ที่นั้น”
“ย่าเห็นด้วยกับวินนะอาทิตย์ ย่าอนุมัตินะเรื่องนี้”
“แม่ก็เห็นด้วย”
คุณวินเหลือบมามองสีหน้าผมแล้วทำหน้ายียวนใส่ ผมเลยขอตัวออกมา ผมยืนกำหมัดแน่นหน้าประตู ไหนคุณวินบอกว่าจะไม่ขัดขวางไง ไม่สัจจะ
ผมยืนแอบฟังอยู่หน้าประตูต่อ
“แต่ผมกลัวจะไม่มีเวลาอ่านหนังสือเข้ามหาลัยนะครับ”
“ไปที่นู้นสิอาทิตย์ หรือติดอะไรรึเปล่า”
คุณวินพูด
“เอ่อ ผมจะขอคิดอีกทีนะครับ”
“คิดคงไม่ทันล่ะ เพราะคอร์สเรียนที่ดีที่สุดที่พี่ให้พี่ปันดูให้ต้องเริ่มเรียนวันจันทร์ที่จะถึงนี้ พี่ก็บอกให้พี่ปันจองคอร์สให้แกแล้วด้วย แกจะทำให้พี่ปันเสียเครดิสหรอ”
“แม่ไม่คิดนะว่าวินจะใส่ใจน้องขนาดนี้”
ผมหมั่นไส้คุณวินมาก เขาคงเตรียมการณ์ทุกอย่างไว้หมดแล้ว ผมเกลียดเขา
“ผมแค่อยากจะให้น้องได้รับสิ่งที่ดีที่สุดครับ”
ตอแหล ตอแหลไม่มีใครเกินคุณวิน คิดจะขัดขวางละสิไม่ว่า
“งั้นอาทิตย์ตามนี้นะลูก สอบเสร็จวันศุกร์ใช่ไหม งั้นวันเสาร์ก็ขึ้นเครื่องไปอังกฤษเลย”
“ผมจะปฎิเสธอะไรได้อีกละครับคุณแม่ ในเมื่อเตรียมการณ์มาขนาดนี้แล้ว คอร์สภาษาเรียนกี่วันครับพี่วิน ”
“ไม่กี่วัน เดือนกว่าๆเอง”
“ห้ะ เดือนกว่าๆ แล้วถ้าโรงเรียนผมเปิดก่อนจะทำไงครับ”
“เรื่องโรงเรียนไม่ต้องห่วงเดี๋ยวย่าจัดการเอง”
ผมยืนนิ่งหลังฟังจบแล้วเดินกลับห้องอย่างหมดแรง หมดกันปิดเทอมที่ผมวาดฝันไว้
ผมนั่งบนเตียงกำหมัดแน่น เพราะไอคุณวิน เพราะเขาคนเดียวที่คอยขัดขวางผมกับพี่อาทิตย์ให้ห่างกัน
ก็อกๆ
“เพชรอยู่ไหม”
เสียงพี่อาทิตย์ผมรีบเปิดประตูแล้วลากพี่อาทิตย์มากอดทันที
“พี่อาทิตย์ไม่ไปได้ไหม”
“เพชรรู้เรื่องแล้วสินะ พี่ก็ไม่อยากไปนะเพชร แต่พี่ปฏิเสธพี่วินไม่ได้”
ผมผละออกห่างจากพี่อาทิตย์พร้อมมองหน้า
“ไม่ใช่พี่อาทิตย์ปฏิเสธไม่ได้ แต่พี่อาทิตย์ไม่คิดจะปฏิเสธตังหากละ”
ผมเริ่มโมโหใส่
“เพชรใจเย็นๆสิ พี่ไปแค่เดือนกว่าๆเอง”
“เดือนกว่าๆเองหรอ สำหรับเพชรมานาน”
“สำหรับพี่ก็นาน แต่เพชรจะให้พี่ทำไงล่ะ เมื่อพี่วินเตรียมทุกอย่างหมดแล้ว ถ้าพี่หักหน้าพี่วินแล้วพี่วินเอาเรื่องเราไปบอกคนอื่นละ”
“พี่อาทิตย์ว่าไงนะ”
“พี่ตกลงกับพี่วินไว้แล้วว่าพี่วินจะไม่บอกเรื่องของเราให้ใครรู้แค่พี่ยอมไปเรียน แค่นั้น หลังจากเรียนจบพี่วินสัญญากับพี่แล้วว่าจะช่วยปิดแล้วจะไม่ยุ่งกับเราอีก”
“นี้คุณวินบอกแบบนี้หรอ”
คุณวินนี้เจ้าเล่ห์ บอกให้ผมสัญญาหนึ่งอย่าง บอกให้พี่อาทิตย์สัญญาหนึ่งอย่าง ทุกอย่างไปตามแผนเขาหมด
“ใช่ พี่เลยต้องทนเพื่อความรักของเรา เพชรก็ทนเพื่อความรักของเราได้ไหม”
“เพชรต้องขอโทษพี่อาทิตย์ที่โมโหใส่ เพชรจะทนเพื่อความรักของเราครับ”
ผมเข้าไปกอดพี่อาทิตย์ไว้ กอดแน่นๆไม่อยากให้เขาไปเลย
“พี่คิดไว้แล้วว่าพอพี่เรียนจบม.6 อาจจะขอคุณย่าไปต่อปริญญาเมืองนอกแล้วขอให้เพชรไปเรียนที่นู้นกับพี่ด้วย พี่จะขอให้เพชรตามไปดูแลพี่ เราจะไปเรียนด้วยกัน อยู่ด้วยกันที่นู้น ไม่ต้องหลบๆซ่อนๆอีกต่อไป เราจะได้รักกันอย่างเปิดเผย”
ผมจุ๊บปากพี่อาทิตย์แทนคำขอบคุณ
“เพชรจะรอวันนั้นครับ วันที่เราได้อยู่ด้วยกัน”
“พี่สัญญากับเพชรนะว่าพี่อยู่ที่นู้นจะรักเพชรคนเดียว จะไม่ยุ่งกับคนอื่น เพชรละสัญญากับพี่ได้ไหม จะรักพี่คนเดียว จะไม่ยุ่งกับคนอื่น”
คำพูดของพี่อาทิตย์เหมือนมีดปักกลางใจผม ผมยุ่งกับคนอื่นไปแล้ว
“เพชรสัญญาครับว่าจะรักพี่อาทิตย์คนเดียว”
ผมรักพี่อาทิตย์คนเดียว แค่คนเดียวจริงๆ ส่วนเรื่องอื่นผมไม่ได้พูดอะไรนะครับพี่อาทิตย์
...................................................................
มาต่อแล้วครับ วันนี้มาต่อช้ามาก คนเขียนเพิ่งถึงห้อง 5555 มาถึงรีบปั่นแล้วลงให้เลย
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นและทุกคนที่อ่านครับ
หัวข้อ: ......วังสวาท...... Mpreg ตอนที่36 37 38 39 (อวสาน) 17/7/57 หน้า38 (อ่าน 474158 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก