วังสวาท
ตอนที่13
[/size]
หลังจากนั้นไม่นานพี่แอมก็ขับรถมาถึงโรงพยาบาล บุรุษพยาบาลก็พาวินเข้าห้องฉุกเฉินทันที ผมกับพี่แอมยืนอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน
“เพชรจะโทรบอกที่บ้านไอวินไหม”
“เอ่อ ครับ เดี๋ยวเพชรโทรเองครับ”
ผมมองนาฬิกาตอนนี้เวลาจะเที่ยงคืนแล้วที่วังคงหลับกันหมดแล้ว
“โทรไปก่อนเถอะเพชร คงมีคนไม่นอนบ้างแหล่ะ”
พี่แอมสังเกตท่าทีผมคงจะรู้
“ครับ”
ตู๊ด ตู๊ด
“วังวาริชกานต์ค่ะ”
“ขอสายคุณหญิงนีรนุชหน่อยครับ”
“นี้ใครค่ะ”
“เพชรเองครับ เพชรลูกแม่แวว”
“อ่อ เพชรนั้นเอง เดี๋ยวพี่ไปเรียนคุณหญิงท่านให้นะ”
ผมยืนรอสายไม่นานนัก
“มีไรหรอเพชร โทรมาซะดึกๆดื่นๆ”
“คุณหญิงครับ คุณวินเข้าโรงพยาบาล”
“ห้ะ อะไรนะตาวินเข้าโรงพยาบาลเป็นอะไร”
“คุณวินมีเรื่องที่ผับหน่ะครับ ผมเลยโทรมาเรียนให้คุณหญิงทราบ คุณหญิงค่อยมาพรุ่งนี้เช้าก็ได้ครับ”
“อืม โอเค งั้นก็ได้ ยังไงฉันก็ฝากเธอดูแลตาวินด้วยนะ”
“ครับ”
คุณหญิงวางสายไป ไม่นานหมอก็เปิดประตูออกมา
“คนไข้เป็นไรบ้างครับ”
พี่แอมถาม
“คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ แต่หมออยากให้นอนโรงพยาบาลดูอาการ รอผลเอ็กซเรย์ก่อน”
“ได้ครับ”
พี่แอมไปจัดการเอกสารเกี่ยวกับวิน ส่วนผมยืนรอให้ทางโรงพยาบาลย้ายวินไปห้องพิเศษ
เมื่อถึงห้องพิเศษผมมองวินด้วยสายตาหลากหลาย รู้สึกเกลียด ชิงชัง อยากให้เจ็บกว่านี้ ผมมองที่เขาไม่เป็นไรมากแค่ฟกช้ำเล็กๆน้อยๆ มีหัวแตกที่ดูจะใหญ่สุด
“เพชร”
วินเรียกผมเบาๆ ผมเลยรีบเปลี่ยนตาสายตาเป็นเศร้าทันที
“วินว่าไง เป็นไงบ้าง เพชรเป็นห่วงจะแย่”
“ไม่มีไรหรอก แค่นี้จิ๊บๆ โดนบ่อย ชินซะแล้ว ฮ่าๆ”
ผมแอบยิ้มเบาๆ จิ๊บๆใช่ไหมได้
ผมเข้าไปกอดซบวินที่อกเบาๆ
“อย่าเป็นแบบนี้อีกนะผมเป็นห่วง”
วินลูบผมของผมเบาๆพร้อมพูด
“ครับผม”
ผมยิ้มให้เขาหนึ่งทีก่อนผละออกจากกันเมื่อได้ยินเสียงเพื่อนพี่เขามากัน
“ไอวินกูจัดการพวกนั้นให้มึงละ”
พี่ซีพูดขึ้นมา
“เออ ขอบใจมากมึง”
พวกพี่เขาคุยกันอีกไม่นานก็แยกย้ายกันหลับไปผมเลยเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ ออกมาอีกทีวินก็หลับไปแล้ว ผมเลยหยิบผ้าห่มของโรงพยาบาลแล้วมานอนที่สำหรับคนเฝ้าไข้
ติ๊ด !!
เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นผมเลยออกจากห้องไปเบาๆ ไปรับสายพี่อาทิตย์
“เพชรเป็นไงบ้าง”
“สบายดีครับพี่อาทิตย์ พี่อาทิตย์ละไม่ได้โทรมาเลย ได้แค่คุยไลน์กัน”
“ช่วงนี้พี่ยุ่งเรื่องเรียนอ่ะ อย่างอนนะคนดี”
“ไม่งอนครับที่รัก”
“น่ารักมาก แต่พี่ทักไลน์ไปที่รักก็ไม่ค่อยตอบ”
ผมชะงักเล็กน้อย จะตอบไงละก็วินตามตัวผมแจตอนอยู่คอนโด
“เพชรไม่ค่อยว่างอ่ะครับ ช่วยงานที่วัง”
หลังจากนั้นเราสองคนก็คุยกันไปอีกสักพักแล้ววาง ผมเลยเข้ามานอนต่อ
........................................................
ผมตื่นแต่เช้าเพราะท่านหญิงและคุณหญิงนีรนุชมาแต่เช้า
“ตายแล้วตาวิน ไปทำอิท่าไหนถึงโดนขนาดนั้น”
“โธ่คุณแม่ ผมยังไม่ตาย ผมโดนออกจะบ่อยคุณแม่ไม่ชินหรอครับ”
“จะให้แม่ชินได้ไงล่ะ ยิ่งช่วงหลังๆวินก็ไม่ได้มีเรื่องถึงขนาดเข้าโรงพยาบาลนานแล้วนะลูก”
“พวกมันรุมผมอ่ะแม่ ไม่งั้นผมไม่พลาดท่าเสียทีหรอก”
“จ้า พ่อคนเก่ง เดี๋ยวเหอะ”
ท่านหญิงสิดขึ้นมาทำเอาวินหน้ามุ่ย
“คุณย่าอ่า”
ผมเลยขออนุญาตออกมาหาไรกิน ผมยืนอยู่ในมินิมาร์ทเลยซื้อครีมอาบน้ำเข้าไปด้วย กะว่าจะอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่คุณหญิงเอามาให้สักหน่อย
พอผมเข้ามาในห้องก็เจอคุณหมอที่ยืนคุยถึงอาการวินกับท่านทั้ง2
“อาการคุณอาชวินไม่มีอะไรน่าห่วงครับ ผลเอ็กซเรย์ไม่มีอะไรได้รับการกระทบกระเทือน นอนดูอาการอีกสักคืนพรุ่งนี้ก็คงออกจากโรงพยาบาลได้”
“โอเคค่ะหมอ”
หมออกจากห้องไป ท่านทั้งสองจึงออกตามไปด้วย แล้วจะเข้ามาเยี่ยมอีกทีตอนบ่าย
ผมเลยเข้าไปอาบน้ำทันที วินเป็นแค่นิดน้อย แค่นี้เองหรอ ไม่ได้ วินต้องเจ็บยิ่งกว่าที่ผมเจ็บ เขาคือคนที่ข่มขืนผม ขืนใจผม เขาต้องเจ็บกว่านี้ ผมยืนคิดแล้วกำหมัดแน่น
ผมอาบน้ำอย่างช้าๆอย่างใช้ความคิด ผมใช้สบู่มากไปหน่อยเลยเกือบสะดุดลงล้ม ผมจึงคิดอะไรได้ ถ้าวินลื่นให้ห้องน้ำจะเป็นอะไรมากไหมนะ
ผมได้แต่ยืนยิ้ม แล้วรีบอาบน้ำจนเสร็จ แล้วเอาครีมอาบน้ำราดให้ทั่วห้องน้ำเอาน้ำฉีดให้มันไม่เป็นที่สังเกต เอาให้พอลื่นล้ม
ผมออกจากห้องน้ำมาด้วยรอยยิ้ม ผมยิ้มให้วินแล้วไปนั่งข้างๆเตียงพร้อมปอกเปลือกแอปเปิ้ลให้วิน
“วินกินแอปปเปิ้ลไหม”
“เดี๋ยวค่อยออกมากินดีกว่า เพชรประคองวินเข้าห้องน้ำหน่อย”
สำเร็จ สวรรค์เป็นใจ ไม่คิดว่าจะเข้าห้องน้ำเร็วขนาดนี้
ผมเลยเข้าไปช่วยประคองวินผมยืนส่งวินแค่หน้าห้องน้ำโดยวินไม่ได้ปิดประตู
วินเดินเข้าไปแบบปกติผมเสียใจล่ะที่ไม่ได้ผล แต่พอวินฉี่เสร็จจะเดินไปล้างมือกลับลื่นล้มลงอย่างดังแถมหัวเขายังฟาดกับโถส้วม
โอ้ย !!!!
ผมยืนมองอย่างสะใจ
“โอ้ยย เจ็บ แม่งทำไมห้องน้ำลื่นงี้ว่ะ”
วินเอามือมากุมที่หัวเพราหัวเขาไปฟาดกับโถส้วม
ผมปรับสีหน้าแล้วเข้าไปช่วย
“วินเป็นไงบ้าง เดี๋ยวเพชรไปตามพยาบาลให้นะ”
ผมเลยออกไปตามพยาบาลแทนที่จะกดปุ่มเรียกพยาบาล ผมเดินอย่างช้าๆไม่รีบ อยากให้เขาทรมานเหมือนที่ผมทรมาน
“คุณมีอะไรให้ช่วยเปล่าค่ะ”
“เอ่อ ไปช่วยผมหน่อยครับพี่ผมเขาลื่นห้องน้ำ”
ผมตอบพยาบาลที่เข้ามาถามผม ไม่นานพยาบาลก็ตามบุรุษพยาบาลไปช่วยกันนำวินออกจากห้องน้ำ แล้วพยาบาลก็ตามแม่บ้านมาขัดห้องน้ำ
“คงเป็นเพราะครีมอาบน้ำ ที่ทำให้คุณอาชวินล้มได้”
เสียงพยาบาลบอกวินโดยที่เจ้าตัวยังนั่งมึนๆบนเตียง ไม่นานหมอก็มา ผมเลยผละออกมาจากวินไปยืนอยู่ที่มุมห้อง มองแผลที่หัวของเขาที่เลือดออกเพิ่มอย่างสะใจ
ต้องอย่างนี้ อย่างแกต้องเจ็บแบบนี้อาชวิน
..................................................
ตอนนี้พี่วินโดนอีกรอบฉลองอาถรรพ์เลข13 ฮ่าๆ
ตอนนี้ก็คิดอยู่นะว่ารุนแรงไปรึเปล่า แต่ทุกอย่างไปตามพล็อตที่คิดไว้ครับ
อยากจะสื่อให้เห็นว่าเพชรเป็นคนที่รักแรง เกลียดแรง ทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลัง สะใจอย่างเดียว แบบเด็กๆ
แต่ไม่รู้สื่อถึงรึเปล่านั้นสิ ฮ่าๆ
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นและทุกคนที่อ่านครับ
หัวข้อ: ......วังสวาท...... Mpreg ตอนที่36 37 38 39 (อวสาน) 17/7/57 หน้า38 (อ่าน 474179 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก