วังสวาท
ตอนที่24
[/size]
หลังจากวันนั้นวินก็คอยป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้ๆผมจนผมรู้สึกรำคาญ ไล่ยังไงก็ไม่ไป ผมยังงงเลยว่าวินไม่ไปเรียนบ้างหรอ
“นี้นายขยับออกไปหน่อยได้ไหม ฉันอึดอัด”
“ก็ผมอยากอยู่ใกล้ๆนี่”
ผมจบแล้วยังทำหน้าหมางอยใส่ผมอีก ช่วงนี้ทำหน้าแบบนี้บ่อยไปละ ผมหมั่นไส้เลยเอาหนังสือที่ถืออยู่ซัดเข้าไปที่หน้าวิน
“โอ้ย !! เจ็บนะเพชร”
“ถ้าไม่อยากเจ็บอีกก็ห่างๆไปหน่อย ฉันจะอ่านหนังสือ ใกล้สอบแล้ว”
“ครับผม”
วินขยับออกไปนิดนึง ผมขี้เกียจเถียงเลยหันมาอ่านหนังสือต่อ
“พรุ่งนี้หมอนัดใช่ไหมเพชร”
“ใช่ ทำไมหรอ”
ผมหันไปมองวิน เขารู้ได้ไง
“เดี๋ยวผมพาเพชรไปนะ”
“ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันไปเอง”
“ไม่ เดี๋ยววินพาไปเอง”
ตั้งแต่วันนั้นวินก็เปลี่ยนสรรพนามกับผมจนผมรู้สึกเลี่ยน
“พอเถอะ หยุดแทนตัวเลี่ยนๆแบบนั้นสักที”
“ทำไมหรอ ก็เราเป็นผัวเมียกันนี่”
“อย่ามานะ ฉันแค่ให้นายเป็นพ่อของลูก อย่ามาล้ำเส้น”
“เอ้าหรอ ลืมๆไปเลย”
พูดจบแล้วยังมาทำหน้ามึนใส่ผมอีก น่าหมั่นไส้จริงๆ
“ฉันบอกนายแล้วใช่ไหมว่าอย่ามายุ่งกับฉันอีก แล้วนี้อะไร มาวุ่นวายตลอด ถ้านายยังไม่หยุดฉันจะหนีไป”
ผมบอกวินด้วยสายตาจริงจัง
“อย่านะเพชร ฉันแค่ เอ่อ มาหาลูกนะ ก็เพชรบอกเองไม่ใช่หรอว่าฉันมาหาลูกได้ตลอด อย่าลืมซี้”
วินพูดแล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ผม ไม่ไหวแล้วหมั่นไส้ ผมเลยถีบวินเข้าไปอย่างแรงจนวินตกเก้าอี้
“โอ้ย !! ถีบวินทำไมเนี้ยเพชร”
“หมั่นไส้ไง”
ผมพูดจบก็เก็บหนังสือแล้วเดินเข้ามาอ่านในห้องทันที ผมกดล็อกประตูก่อนที่วินจะเข้ามาได้
“เพชรเปิดประตูให้วินนะ”
ผมแบะปากใส่วินแล้วรูดม่านปิดใส่หน้าวิน
ผมเลยมาอ่านหนังสือบนเตียง อ่านไปสักพักเสียงหน้าห้องก็เงียบลง คงจะไปแล้วสินะ ไปได้สักที
แต่อีกไม่นานก็ได้ยินเสียงกุกกักหน้าห้อง แล้วเสียงลีดกีต้าก็ดังขึ้น
(
http://www.youtube.com/watch?v=f1uU6K5ZjF0 ลิ้งเพลง กดฟังไปพร้อมๆเพชรเพื่ออรรถรสในการฟัง)
“ความจริงที่ฉันไม่เคยพูดออกไป
ความผิดที่ฉันเฝ้าคอยแต่เก็บไว้
เธอคงไม่รู้หรอก ฉันคงไม่กล้าบอก
เป็นความลับลึกลึกอยู่ข้างใน”
เสียงวินร้องเพลงมา ทำให้ผมหยุดอ่านหนังสือ ฟังเขา
“กลายเป็นทำร้ายหัวใจเธอไม่รู้ตัว
เมื่อเธอยิ่งรัก ยิ่งทำใจฉันกลัว
ไออุ่นที่คุ้นเคย คำหวานที่เอื้อนเอ่ย
อึดอัดใจแทบทนไม่ไหว”
วินร้องไปเรื่อยๆพร้อมเล่นกีต้าไปด้วย ผมยอมรับว่าเสียงวินเพราะเล่นกีต้าเก่งพอสมควร
“ฉันทำผิดไปแล้ว เสียงในหัวใจฉันพูดขอโทษ
ฉันทำผิดไปแล้ว ร่ำร้องตะโกนขอเธอได้โปรด
ยกโทษให้ฉันเถอะ ยกโทษให้ฉันที
เพิ่งรู้ตัว ว่าหัวใจลึกข้างใน
ฉันทำผิดไปแล้ว เสียงในหัวใจฉันพูดขอโทษ
ฉันทำผิดไปแล้วร่ำร้องตะโกนขอเธอได้โปรด
ยกโทษให้ฉันเถอะ ยกโทษให้ฉันที
ก่อนเสียเธอ ก่อนสายไป
ในหัวใจยังมีแต่เธอ “
ท่อนนี้วินร้องเสียงดังฟังชัด เหมือนเขาอยากจะสื่อให้ผมรับรู้ เหมือนเขาอยากจะขอโทษผมจริงๆ
“แม้เธอไม่รู้ แต่ฉันขอสัญญา
นับจากวันนี้ จะดีกว่าที่แล้วมา
ใจจะไม่เผลออีก
รู้ตัวว่าฉันผิด ทำให้คิดเสียใจจนวันนี้
ฉันทำผิดไปแล้ว เสียงในหัวใจฉันพูดขอโทษ
ฉันทำผิดไปแล้ว ร่ำร้องตะโกนขอเธอได้โปรด
ยกโทษให้ฉันเถอะ ยกโทษให้ฉันที
เพิ่งรู้ตัว ว่าหัวใจลึกข้างใน
ฉันทำผิดไปแล้ว เสียงในหัวใจฉันพูดขอโทษ
ฉันทำผิดไปแล้ว ร่ำร้องตะโกนขอเธอได้โปรด
ยกโทษให้ฉันเถอะ ยกโทษให้ฉันที
ก่อนเสียเธอ ก่อนสายไป
ในหัวใจยังมีแต่เธอ
เก็บอยู่ในใจฉันเอาไว้
ติดอยู่ในใจไม่เคยหาย
และทุกวันฉันยังคงร้องไห้
ความจริงที่เธอไม่เคยรู้
ความผิดกัดกินหัวใจฉัน
มันทำร้าย ข้างในหัวใจของฉันจนวันตาย
ความจริงที่ฉัน ไม่เคยพูดออกไป
ความผิดที่ฉัน เฝ้าคอยแต่เก็บไว้
เธอคงไม่รู้หรอก ฉันคงไม่กล้าบอก
เป็นความลับที่เก็บในใจฉัน ชั่วนิรันดร์ “
วินร้องจบผมน้ำตาไหลตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ ผมรีบปาดน้ำตาทันที ไม่อยากให้วินเห็น
“เพชร เพชรได้ยินวินไหม วินอยากจะบอกว่าวินขอโทษนะสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา”
“อื้ม ฉันได้ยินคำว่าขอโทษบ่อยไปแล้ว”
“ครับ วันนี้วินกวนเพชรแค่นี้นะ พรุ่งนี้10โมงใช่ไหมหมอนัด เดี๋ยววินมารับที่ห้องนะ”
ผมได้ยินเสียงวินเก็บของแล้วเดินไป ผมเข้าไปซุกกับหมอนด้วยความสับสน
.........................................................
เช้าตื่นขึ้นมาผมจัดการตัวเองเสร็จก็เดินไปกินข้าวเช้าในครัว
“เพชรวันนี้หมอนัดใช่ไหมลูก”
“ครับแม่”
“วันมะรืนก็สอบแล้ว สอบกี่วันลูก”
“สามวันครับ”
ผมพูดเสร็จแม่พยักหน้าเข้าใจ แล้วเอากับข้าวมาตั้งให้ผม
“ผมทำเองก็ได้ครับแม่”
“ไม่เป็นไรลูก กินเถอะ”
ผมนั่งกินข้าวจนอิ่มแล้ว กินน้ำ
“คุณวินมาแล้วลูก คุณวินมาบอกแม่แล้วว่าจะพาลูกไปหาหมอเอง”
ผมหันไปมองวินที่เดินยิ้มมา
“เพชรเสร็จรึยัง”
“เสร็จแล้ว แล้วฉันบอกเหรอว่าจะไปกับนาย”
“เพชรทำไมพูดกับคุณวินอย่างนั้นละลูก”
แม่หันมาเอ็ดผม
“ไปกับคุณวินนะดีแล้วเพชร ไปแท็กซี่คนเดียวพี่ก็เป็นห่วง”
พี่ส้มที่นั่งเงียบมาตลอดพูดขึ้น
“ใช่ลูก ไปกับคุณวินเถอะ”
ผมหันไปมองหน้าวินที่ยิ้มจนผมหมั่นไส้
“ก็ได้ครับ”
ผมเลยหันไปหยิบกระเป๋าที่ใส่เอกสารไว้ แล้วเดินออกมา
วินเดินข้างๆผมเงียบๆไม่พูดอะไร ดีแล้ว ผมไม่อยากอารมณ์เสียเช้าๆ วินเข้าไปเปิดประตูรถให้ผม เขาทำยังกับผมเป็นผู้หญิง
“ทีหลังนายไม่ต้องทำให้ฉันขนาดนี้ก็ได้ ฉันแค่ท้องไม่ได้เป็นง่อย”
“โธ่ เพชร วินแค่อยากดูแลเมียนี้”
ผมหันไปถลึงตาใส่วินทันทีที่วินพูดคำว่าเมีย
“โอเคๆ วินจะไม่ทำแล้วก็ได้”
ผมหันมองไปข้างหน้าเรื่อยๆไม่สนใจวินอีก วินเลยเปิดเพลงในรถเพื่อไม่ให้บรรยากาศอึดอัด
“เมื่อวานวินร้องเพลงให้เพชรฟังเพชรว่าเพราะไหม”
“ก็งั้นๆ”
ผมตอบทันทีโดยไม่ต้องคิด
“เพชรคิดก่อนตอบบ้างก็ดีนะ”
“นี้ถ้าชวนคุยแล้วชวนทะเลาะก็เงียบไปเลย”
ผมพูดจบวินเงียบทันที ผมเลยนั่งฟังเพลงในรถไปจนถึงโรงพยาบาล
ผมนั่งรอไม่นานก็ได้เข้าตรวจ
“นายอยู่นี้แหล่ะไม่ต้องเข้าไป”
“ไม่วินจะเข้าไปด้วย”
วินลุกขึ้นแล้วทำท่าจะเข้าห้อง
“ฉันบอกว่าไม่ให้เข้าไง”
ผมทำเสียงดุใส่วิน แต่วินยังทำหน้าระรื่น
“เอ่อ ให้คุณพ่อเข้าไปด้วยได้ค่ะ”
คุณพยาบาลหันมาบอกเราสองคนคงเห็นเราสองคนเถียงกันอยู่
“เห็นไหม คุณพยาบาลบอกว่าเข้าไปได้”
ผมหันไปจิกตาใส่วินแล้วเดินเข้าห้องตรวจไปทันที วินก็เดินตามมา
“เชิญค่ะคุณพชร วันนี้คุณพ่อมาด้วยหรอค่ะ”
คุณหมอหันไปพูดกับวิน
“ใช่ครับ หลังจากนี้ผมมาด้วยทุกเดือน”
วินทำหน้าระรื่นซะจนผมหมั่นไส้
“เอาละค่ะ หมอขอตรวจคุณแม่เลยนะคะ”
หลังจากนั้นคุณหมอก็ตรวจครรภ์ผมไป
“เด็กแข็งแรงมากเลยนะค่ะ ตอนนี้อายุครรภ์สี่เดือนแล้ว เริ่มมองเห็นอย่างชัดเจน ยังไงคุณแม่ก็ลองหาชุดคลุมท้องมาใส่นะค่ะ”
“เด็กผู้หญิงหรือผู้ชายครับคุณหมอ”
วินหันไปถามหมออย่างตื่นเต้น
“งั้นขึ้นเตียงเลยค่ะ เดี๋ยวหมอจะขอซาวน์ดูหน่อย”
ผมเลยลุกขึ้นไปนอนบนเตียง คุณหมอก็เริ่มขั้นตอนการซาวน์หน้าท้องผม คุณหมอให้ผมหันไปดูในจอ เห็นก้อนเนื้อเล็กๆที่อยู่ในท้องผม ความรู้สึกแรกคืนตื้นตันใจจนน้ำตาซึม
“เด็กยังแค่4เดือนระบุเพศยังไม่ได้ ไว้เดือนหน้าคงจะรู้ค่ะ แต่เด็กแข็งแรงมากเลยนะค่ะ”
หลังจากตรวจครรภ์เสร็จคุณหมอก็ให้รูปลูกของผมที่ผ่านกล้องซาวน์ไว้ ผมเอารูปนั้นมาลูบน้ำตาซึม
“ลูกของเราเพชร”
วินเข้ามากอดผมจากด้านหลัง ผมไม่ขัดขืนอะไร ปล่อยไปแบบนั้นสักพัก
“เสร็จแล้วค่ะ เดี๋ยวไปรอรับยาที่ห้องยานะค่ะ”
คุณหมอหันมาพูดกับผมหลังจากเขียนสั่งยาเสร็จ ผมเลยผลักวินออก
คุณหมอยื่นในนัดเดือนต่อไปให้ผม แล้วผมกับวินก็เดินออกจากแล้วไปนั่งรอรับยา
หลังจากกลับมาจากโรงพยาบาลพี่แตงก็เดินเข้ามาหาผมบอกว่าท่านหญิงเรียกพบที่ห้องนั่งเล่น
ผมเลยเดินไปหาท่านที่ห้องนั่งเล่น
“หมอบอกว่าไงบ้างเพชร”
ท่านหญิงถามผมทันทีที่นั่งลงบนโซฟา
“หมอบอกว่าเด็กแข็งแรงดีครับ”
“ดีแล้ว ยังไงก็ดูแลตัวเองดีดีนะ”
“ครับท่านหญิง”
คุณหญิงนีรนุชที่เพิ่งเดินเข้ามา เอาซุปยาจีนมาตั้งข้างหน้าผม
“เธอกินนี่ดูสิเพชร ยาจีนบำรุงครรภ์ดีต่อลูกในท้อง”
“ขอบคุณครับคุณหญิง”
ผมหันไปไหว้ท่านแล้วหยิบซุปยาจีนมาจิบทีละ
“ขมหน่อยนะ แต่ทนหน่อย ดีต่อหลานของฉัน”
ผมยิ้มๆ แต่ก็ฝืนกินจนหมด
หลังจากกินเสร็จผมก็ขอตัวท่านมาพักผ่อน เพราะรู้สึกง่วง
“เพชรจะไปไหน”
ยังไม่ทันจะถึงห้องก็มีเสียงถาม ผมหันไปมอง วินนั้นเอง
“ฉันจะไปนอนง่วง”
“เอ่อ งั้น ฝันดีนะ”
“ฝันดีอะไรของนาย ฉันแค่ไปงีบกลางวันเฉยๆ”
ผมพูดจบวินก็เกาหัวแก้เขิน ผมไม่สนใจเลยเดินมางีบที่ห้องทันทีเพราะง่วงเต็มทนละ
......................................................
วันนี้มาต่อให้2ตอนเลย เพราะว่าจะชดใช้ที่พรุ่งนี้คนเขียนจะต้องกลับบ้านที่ต่างหวัดเดือนนึง เลยอาจจะไม่ได้มาต่อให้ทุกวัน
จะพยายามมาต่อให้วันเว้นวันนะครับ อยู่บ้านไม่มีเน็ตลำบากนิดนึงแต่จะพยายามมาต่อให้ เพราะเรื่องถึงโค้งสุดท้ายแล้ว
รับรองไม่ทิ้งกันแน่นอนครับ คนอ่านก็อย่าทิ้งกันนะ
พรุ่งนี้จะมาต่อให้ก่อนกลับบ้านอีกนะครับ ตอนเดียวหรือ2ตอน อยู่ที่ความขยันของคนเขียน ฮ่าๆ
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นและทุกคนที่อ่านครับ
หัวข้อ: ......วังสวาท...... Mpreg ตอนที่36 37 38 39 (อวสาน) 17/7/57 หน้า38 (อ่าน 474043 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก