วังสวาท
ตอนที่30
ตอนนี้เราสองคนได้มาถึงคอนโดของวินแล้ว คอนโดที่ผมเคยมาอยู่ในช่วงนึง ช่วงที่พี่อาทิตย์ไปต่างประเทศ แล้วผมต้องมาอยู่กับวินที่นี้ มองไปตามมุมห้องแล้วนึกถึงเวลาที่เราสองคนอยู่ด้วยกันในตอนนั้น ตอนที่ผมแกล้งรักเขา
“เหม่อไปถึงไหนแล้วเพชร นั่งลงสิ ยืนอยู่ไม่เมื่อยเหรอ”
วินทักผมขึ้น
“อื้ม”
ผมตอบรับแค่นั้นแล้วไปนั่งที่โซฟาข้างๆวิน เมื่อนั่งลงวินก็กอดผมแน่นพร้อมซบลงตรงไหล่
“หลังจากนี้วินจะดูแลเพชรเองนะครับ วินจะทำให้ได้ทำเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะทำได้”
พูดจบวินผละออกมา เราสองคนจ้องตากันอย่างอยากจะถามถึงความใน
“ถ้านายอยากจะให้ฉันเชื่อละก็ เลิกเอาแต่พูดแล้วทำจะดีกว่า”
ผมเป็นฝ่ายเอ่ยปากพูดกับวินก่อน
“ครับ”
วินยิ้มกว้างตอบ ผมไม่อยากจะเห็นรอยยิ้มของเขามากเกินไปเลยเดินเลี่ยงออกมาไปทางห้องนอน
“เพชรง่วงเหรอ”
“ใช่ ฉันจะงีบสักพัก อย่ากวนละ”
ผมตอบวินเสร็จก็เดินเข้าห้องนอน ผมล้มตัวลงบนที่นอนแล้วคิดถึงเรื่องต่างๆที่ผ่านมา เมื่อไหร่นะความวุ่นวายจะหายไปจากชีวิตผมสักที
...
“เพชรๆ ตื่นเถอะ มากินข้าวหน่อย”
เสียงวินปลุกผมดังขึ้น ผมมองไปที่นาฬิกาข้างเตียงเกือบจะ6โมงเย็นแล้ว ผมหลับไปนานพอสมควรนะเนี่ย
“อื้ม”
ผมตอบแล้วลุกขึ้นไปล้างหน้าให้สดชื่นแล้วเดินไปในครัว เจอวินกำลังนั่งรอที่โต๊ะอาหารอยู่แล้ว ผมนั่งลงมองดูเมนูอาหาร ส่วนใหญ่เป็นอาหารที่ผมชอบทั้งนั้น
“นายซื้อมาจากร้านไหนเหรอ”
ผมถามเขาไปตรงๆ ผมไม่เชื่อหรอกว่าวินจะทำอาหารพวกนี้เอง
“ก็ร้านใต้คอนโดนี้แหละ”
“อื้ม”
ผมไม่พูดอะไรต่อ ลงมือทานอาหารไปเงียบๆ วินหันมามองผมเป็นระยะจะชวนคุย แต่คงไม่อยากจะขัดผมที่เอาที่กินไม่หยุด
“หิวขนาดนั้นเลยเหรอ”
วินคงเห็นผมหยุดเลยได้ทีถามอย่างสงสัย
“ใช่ สงสัยจะหลับนานไป”
“ถ้าเพชรหิวก็บอกวินนะ วินนะสั่งอาหารมาตั้งไว้ให้”
“ไม่ต้องหรอก ฉันว่าไปซื้อของสดมาไว้ดีกว่า”
“งั้นก็ได้ เดี๋ยวเราไปซื้อของสดกัน”
วินตอบผมยิ้มๆ เขาคงดีใจที่ผมไม่ได้มีท่าทีขัดขืน
ตอนนี้เราสองคนมาอยู่ที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตไม่ไกลจากคอนโดวินนัก ตลอดทางผมเงียบมาตลอด แม้จะเงียบใส่กันแต่ผมก็ไม่รู้สึกอึดอัดนะ วินเข็นรถเข็นตามผมที่เลือกของไปเรื่อยๆ ผมเลือกพวกหมู ไก่ แล้วก็ผักไว้เพื่อทำอาหารไปเรื่อยๆ ผมหันไปมองวินที่ยืนจ้องๆปลาหมึกอยู่
“ทำไม นายอยากกินปลาหมึกเหรอ”
“เอ่อ ใช่ พอดีรู้สึกอยากกินแกงจืดปลาหมึกยัดไส้นะ”
วินหันมาตอบผมเขินๆ
“หยิบปลาหมึกมาสิ เดี๋ยวฉันทำให้กิน”
ผมตอบวินเสร็จเดินหนีไปเลือกอย่างอื่นต่อทันที ไม่สนใจวินที่ยืนยิ้มอยู่ บางทีผมก็ควรอ่อนลงบ้างแล้วสินะ
เราสองคนเดินซื้อของไปเรื่อยๆ จนมาถึงโซนของเล่นเด็กคนเดียว เพราะวินยืนดูขนมอยู่ ผมยืนมองของเล่นเด็กน่ารักๆเยอะแยะเต็มไปหมด
“โอ๊ะ !!”
ผมโดนชนจากด้านหลังเลยหันไปเจอเด็กผู้ชายตัวเล็กๆคงประมาณ2ขวบ วิ่งเล่นจนมาชนผม
“ขอโทษครับคุณน้า”
เด็กน้อยพูดขอโทษผม แม้ว่าจะพูดไม่ชัดนัก เด็กคนนี้น่ารักมากเลย
“ไม่เป็นไรครับ”
ผมยิ้มให้เด็กอย่างเอ็นดู
“น้องพี น้องพีอยู่ไหนลูก”
ผมหันไปมองผู้ชายตัวเท่าๆผมหน้าหวานมาก คงเป็นแม่ของเด็กคนนี้
“พี อยู่นี่ครับคุณแม่”
เด็กน้อยกระโดดเรียกแม่ตัวเองไปมา จนคุณแม่ของน้องเขาเจอแล้วเดินเข้ามาหา
“ซนจริงๆเลยนะครับน้องพี”
“น้องพีเปล่าซนนะครับ”
เด็กน้อยหน้ายู่ทันทีที่โดนดุ ผมเลยยิ้มให้อย่างเอ็นดู
“น้องพีรบกวนคุณอะไรรึเปล่าครับ”
คุณแม่หน้าหวานหันมาถามผม
“น้องพีไม่ได้กวนอะไรเลยครับ”
ผมยิ้มตอบ
“เห็นไหม คุณน้าคนสวยบอกว่าพีไม่ได้ซน”
เด็กน้อยกระโดดเข้าไปเกาะขาแม่ตัวเองทันที
“ฮ่าๆครับ”
ผมยืนมองสองคนแม่ลูกพูดคุยกัน ไม่นานักคุณพ่อของเด็กก็เดินมาหา คุณพ่อของน้องพียิ้มให้ผมแล้วก้มลงไปอุ้มน้องพีขึ้นมา คุณแม่ของน้องพีเลยหันมาคุยกับผม
“น้องท้องอยู่หรือครับ”
คุณแม่ของน้องพีถามผมอึกอักคงกลัวจะเสียมารยาท ผมเลยยิ้มตอบ
“ใช่ครับ 5เดือนแล้วครับ”
“พี่ชื่อหยกนะครับ น้องชื่อ”
พี่หยกเว้นให้ผมตอบชื่อตนเอง
“ผมชื่อเพชรครับ”
พี่หยกพยักหน้าพร้อมแนะนำแฟนของตัวเอง
“นี่พ่อของน้องพี ชื่อก้องครับ”
พี่ก้องหันมายิ้มกับผม ผมเลยยิ้มตอบ
“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ”
พี่ก้องพูดกับผม
“ยินดีเช่นกันครับ”
ผมยิ้มตอบแล้วน้องพีก็แทรกขึ้นมาด้วย
“พียินดีครับคุณน้าคนสวย”
พวกเราสามคนละหัวเราะกันออกมา
“น้องเพชรพักที่ไหนครับ”
พี่หยกหันมาชวนผมคุยต่อ
“ผมพักที่คอนโดXX ครับ”
“คอนโดเดียวกับพี่เลย พี่ดีใจจังเลยจะได้มีเพื่อน พี่อยู่ห้องเลี้ยงน้องพีอย่างเดียวไม่มีเพื่อนเลย”
พี่หยกยิ้มอย่างดีใจ
“พี่หยกอยู่ชั้นไหนครับ”
“พี่อยู่ชั้น9ครับ น้องพีละ”
“ชั้นเดียวกันเลย”
พี่หยกยิ้มกว้างจนผมต้องยิ้มตอบ
“หยก พอเถอะอย่าไปกวนน้องเพชร”
พี่ก้องปรามเมื่อเห็นพี่หยกซักไซ้ผม พี่เขาคงกลัวผมรำคาญ
“ก็หยกดีใจนี่ที่มีเพื่อร่วมคอนโด หยกเอาแต่เลี้ยงน้องพีไม่ได้ไปไหนเลย ก้องก็ไม่ยอมให้ทำอะไรเลย”
พี่หยกหันไปหน้ายู่ใส่พี่ก้อง ผมว่าพี่เขาทำแบบนี้แล้วเหมือนน้องพีเมื่อกี้มาก เอ๊ะ หรือน้องพีเหมือนพี่หยก
“ก็ก้องไม่อยากให้หยกเหนื่อยนี่ แค่เลี้ยงตัวแสบก็เหนื่อยจะแย่แล้ว”
พี่ก้องตอบพี่หยกอย่างเอ็นดูและรักใคร จนผมจะอดอิจฉาไม่ได้
“เพชรอยู่นี่เอง”
วินเรียกผมจากด้านหลัง วินทำหน้าสงสัยทันทีที่เห็นผมยืนอยู่กับพี่หยก พี่ก้อง และน้องพี
“มีอะไรรึเปล่า”
วินหันมาถามผมเมื่อถึงตัวผม
“เปล่า ฉันยืนคุยกับพี่หยกพี่ก้องอยู่ พี่เขาอยู่คอนโดที่เดียวกับเรา”
ผมตอบวินแล้วหันไปแนะนำทั้งสองคนให้วินรู้จัก
“เอ้า พี่ก้อง ไม่เจอกันนานเลย”
วินหันไปทักพี่ก้องอย่างคนรู้จัก
“เอ้า ไอ้วิน ว่าใครที่ไหน นี่แฟนมึงเหรอ”
พี่ก้องตอบวินอย่างสนิทสนม แต่เพราะพี่ก้องพูดคำหยาบเลยโดนพี่หยกตีแขนเข้า
“อย่าพูดหยาบต่อหน้าลูกสิก้อง”
“ขอโทษครับที่รัก”
พี่ก้องทำหน้าอ้อนพี่หยกทันที น้องพีเห็นคุณพ่อโดนตีเลยหัวเราะอย่างถูกใจ ผมยืนมองผ่านข้างหน้าที่สามารถเรียกได้อย่างเต็มปากเลยว่าครอบครัวสินะ มันช่างดูอบอุ่น น่ารักและสดใสจนผมอดที่จะน้ำตาซึมไม่ได้
“น้องเพชรเป็นอะไรรึเปล่า”
พี่หยกถามขึ้นคงสังเกตเห็นผมน้ำตาซึม
“ไม่มีอะไรครับ”
ผมยิ้มตอบพี่หยก วินหันมามองหน้าผม วินคงรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่เลยเอื้อมมือมาจับมือผมแล้วบีบแน่น แปล ผมกลับปล่อยไปอย่างนั้น ไม่ได้สะบัดออกแต่อย่างใด
“พี่หยกกับพี่ก้องรู้จักวินได้ไงครับ”
ผมถามในสิ่งที่ตนเองกำลังสงสัยอยู่
“วินเป็นรุ่นน้องพี่ที่คณะอะ ตอนนี้พี่เรียนจบมา2ปีแล้ว เมื่อก่อนสนิทกันไปกินเหล้ากันบ่อย พอพี่มีครอบครัวเลยเพลาๆลง”
พี่ก้องหันมาตอบผม
“ครับ”
ผมพยกหน้าตอบพี่ก้องไป
“งั้นพวกพี่ขอตัวก่อนนะน้องเพชร ไว้ไงพี่จะไปหาที่ห้องนะ เดี๋ยวพี่โทรหาวินเองว่าอยู่ห้องไหน”
พี่หยกหันมาพูดกับผม
“ครับ”
ผมยิ้มตอบพร้อมบ๊ายบายน้องพี
“บ๊ายบายครับคุณน้าคนสวย”
ผมหัวเราะเบาๆตอบเด็กน้อย ผมยืนมองภาพสามคนพ่อแม่ลูกที่เดินจากไป น้องพียิ้มตลอดเวลาเลย นี่สินะอนุภาพของคำว่าครอบครัว ผมอยากให้ลูกของผมเป็นเด็กที่สดใส แล้วมีความสุขเหมือนกับน้องพีจังเลย ผมมองดูพี่ก้องกับพี่หยกหยอกล้อกันไปโดยมีน้องพีหัวเราะ ทำไมนะผมจึงรู้สึกอิจฉาพี่หยกที่มีพี่ก้องเป็นสามี พี่ก้องดูรักแล้วเอ็นดูพี่หยกมาก พี่ก้องคงจะดูแลพี่หยกและน้องพีดีสินะ ผมปาดน้ำตาที่กำลังจะไหลออกมา
“เพชรครับ”
วินเรียกผม จนผมต้องหันไปมอง
“วินรักเพชรนะครับ”
วินเข้ามากอดผมแน่นแต่ทำไมผมกลับรู้สึกอบอุ่นแบบนี้ ผมอดที่จะปล่อยให้น้ำตาไหลไม่ได้ น้ำตาที่บอกไม่ถูกว่าผมรู้สึกอย่างไร แต่ที่รู้ๆผมดีใจนะที่ตอนที่ผมร้องไห้มีวินกอดผมไว้แบบนี้
...
ขอโทษนะครับที่หายไปหลายวัน พอดีช่วงนีคนเขียนวุ่นๆเรื่องมหาลัยนิดหน่อยนะครับ เหนื่อยมาก มีเรื่องให้เครียดเยอะหน่อย
วันนี้เลยปั่นมาต่อให้ ตอนนี้อาจจะไม่ยาวนัก แต่ดีกว่าไม่มาเลยเนอะ
ย้ำอีกครั้งนิยายเรื่องนี้เป็น Mpreg จึงไม่แปลกที่จะมีผู้ชายท้องได้อีกคนนะครับ
ตอนนี้อาจจะไม่ดีนักอาจะด้วยอะไรหลายๆอย่าง ตอนหน้าจะให้ดีกว่าเดิมครับ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านและทุกคนที่คอมเม้นนะครับ
หัวข้อ: ......วังสวาท...... Mpreg ตอนที่36 37 38 39 (อวสาน) 17/7/57 หน้า38 (อ่าน 474185 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก