....วันนี้เรามาทำความรู้จักกับตัวละครกันดีกว่านะครับ คงจะไม่ช้าไปนะ แหะ แหะ เริ่มกันที่คนแรกก่อนเลย...นั่นก็คือ>>นายนิก นั่นเองครับ...ย้อนกลับไปตอนที่นายนิกเรียนมัธยมปลาย เจ้าของส่วนสูง177 ท่าทางกวนๆดูขี้วีน หุ่นนักกีฬาหน้าตี๋คนนี้ มีดีกรีเป็นถึงนักบาสเกตบอลประจำโรงเรียนพ่วงตำแหน่งหนึ่งในรุ่นพี่กลุ่มจตุรเทพที่ฮอตที่สุด สาวๆในโรงเรียนต่างก็พากันคลั่งไคล้และตามติดชีวิตนายนิกแทบจะทุกฝีก้าว และหญิงสาวที่ชื่อ"ไหม" ก็มาดับฝันทุกคนในโรงเรียน เมื่อในวันหนึ่งนายนิกกับไหมเปิดตัวว่าทั้งสองคนกำลังคบหากันอยู่....แต่แล้วไม่นานก็ต้องมีเหตุการณ์ที่ทำให้นายนิกต้องเจ็บและจดจำไปตลอดชีวิต จากการกระทำของที่ผู้หญิงที่ชื่อ"ไหม" ผู้หญิงที่นายนิกเคยพูดได้เต็มปากว่า"รักมาก"....หลังจากวันนั้นความเจ็บและความจดจำที่ยังอยู่ในความทรงจำนายนิกมาตลอดก็เลยทำให้ไม่มีหญิงสาวคนไหนในโรงเรียนได้พิชิตใจนายนิกอีกเลย นายนิกกลับมาทุ่มเทให้กับการเรียนและบาสเกตบอลกีฬาที่ชื่นชอบ...จนกระทั่งนายนิกก้าวเข้าสู่ชีวิตนักศึกษา ก็ได้มาเจอกับ"เอิร์ต" รูมเมทที่อยู่หอในด้วยกัน ในสายตานายนิกเอิร์ตเป็นแค่รูมเมทที่ดูเรียบร้อย เงียบๆ ไม่มีอะไรน่าจดจำสำหรับนายนิกซักเท่าไหร่ นายนิกเองยังแอบๆคิดอยู่เลยด้วยซ้ำว่านายเอิร์ตจะทนพฤติกรรมของนายนิกได้หรือป่าว แต่แล้วความรู้สึกดีๆที่นายนิกมีต่อรูมเมทคนนี้มันก็ค่อยๆเกิดขึ้นโดยที่นายนิกไม่รู้ตัว ความใกล้ชิดกันทุกๆวัน นอนด้วยกันทุกๆวัน ทำให้เกิดความรู้สึกแปลกๆขึ้นมา ความรู้สึกที่นายนิกเองก็อธิบายไม่ได้ว่ามันเป็นความรู้สึกแบบไหน นายเอิร์ตรูมเมทของนายนิกคนนี้กำลังทำให้นายนิกเกิดความสับสนในใจอย่างหนัก เมื่อวันหนึ่งนายนิกอาบน้ำแล้วก็เกิดอารมณ์ก็ช่วยตัวเองในห้องน้ำ ซึ่งเป็นพฤติกรรมปกติของผู้ชายทั่วไป แต่สิ่งที่ไม่ปกติก็คือในขณะที่ช่วยตัวเองอยู่นั้นก็ปรากฏภาพใบหน้าของนายเอิร์ตในมโนภาพของนายนิกซึ่งมันทำให้เค้าสำเร็จความใคร่ได้โดยง่าย เพียงเท่านั้นนายนิกก็เกิดความสับสนอย่างหนัก ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมอยู่ๆเค้าถึงได้มีอารมณ์กับนายเอิร์ตรูมเมทของเค้าคนนี้ นายนิกร้องไห้ออกมาอย่างหนักเพราะนั่นเป็นทางเดียวที่เค้าสามารถระบายมันออกมาได้ เค้าได้แต่คิดกับตัวเองว่าเข้าไม่ได้ต้องการที่จะเป็นแบบนี้ เค้าไม่ได้ต้องการที่จะเป็น....เกย์!!!!...ทำไม และอะไรที่ทำให้เค้ากำลังเปลี่ยนไป!! หลังจากวันนั้นนายนิกก็พยายามที่จะพิสูจน์ตัวเองด้วยการกระทำต่างๆโดยมีนายเอิร์ต รูมเมทของเค้าเป็น"หนูทดลอง" เค้าคิดเพียงแค่ว่าถ้าสิ่งที่เค้าทดลองกับนายเอิร์ตสามารถเปลี่ยนแปลงเค้าได้ นายนิกก็พร้อมที่จะรับสภาพของตัวเอง พร้อมที่จะยอมรับว่าเค้าก็เป็น"เกย์"....แต่ในตอนนี้นายนิกจะทำยังไง....เมื่อเค้ากำลังหลงรัก....หนูทดลองของตัวเองเข้าให้แล้ว!!!!
Roommate&Soulmate : ตอนที่55....เป็นแฟนกัน..วันพัฒนาชมรม!!.....ถึงวันหยุดวันรัฐธรรมนูญ นายนิกก็กลับบ้านแต่เช้า เราออกมาส่งนายนิกที่ท่ารถตู้
"ไอ้ดื้อ!!! ไม่ไปกับนิกแน่นะ" นายนิกถามเรา
"อือ!!! ก็ติดงานที่ชมรมอ่ะ เพิ่งไปมาเมื่อวันพ่อแล้วจะให้ไปอีกเนี่ยนะ" เราบอกนายนิก
....ไม่เข้าใจเหมือนกัน พวกเราเพิ่งจะไปบ้านนายนิกมาเมื่อหยุดยาววันพ่อที่ผ่านมา นี่ห่างกันไม่กี่วันนายนิกก็กลับบ้านอีกแล้ว ติดบ้านจริงๆนะนายเนี่ย!!!!
"ครับ!! นิกไปคืนเดียวเดี๋ยวก็กลับมาแล้ว นอนคนเดียวได้ป่าวเนี่ย"
"ได้สิ!!"
"ครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ตอนเย็นๆนิกก็กลับมาแล้ว เดี๋ยวโทรหาละกันนะ"
"อื้มๆ รถมาแล้ว ไปขึ้นรถเถอะ" เราบอกนายนิก
"ครับ งั้นนิกไปนะ เดี๋ยวถึงบ้านแล้วจะโทรบอกนะ"
"บ๊าย บาย!!!"
....เราส่งนายนิกเสร็จก็เดินกลับมาที่ห้อง เตรียมตัวอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วก็ลงมารอนายเอ็มที่หน้าหอ นัดกันไว้ตอนแปดโมงครึ่ง พอนายเอ็มลงมาเราก็เดินไปที่ชมรมกัน ไปถึงชมรม เพื่อนๆก็มารอกันอยู่แล้ว นายบอมก็มาแล้ว แล้วรุ่นพี่ก็เรียกรวมพวกเรา แบ่งงานให้พวกเราทำ เราได้ไปทำความสะอาดในเรือนเพาะชำ ก็ไปช่วยเพื่อนๆย้ายกระถางต้นไม้ แยกประเภทของไม้ประดับ เก็บกวาดขยะ พวกผู้หญิงก็ไปตลาดกับรุ่นพี่ ซื้อของมาทำกับข้าวเลี้ยงพวกเราตอนกลางวัน แต่ในระหว่างนั้นก็มีเพื่อนๆมาเสิร์ฟน้ำให้พวกเรา ขนม แล้วก็มีลูกชิ้นปิ้งด้วยนะ ติดเตาย่างกันในชมรมนั่นแหล่ะ
"เอิร์ต มาเอาดินใส่กระถางกันดีกว่า" เพื่อนเรียกเราให้ไปช่วย เราก็ไปช่วยแล้วก็คุยกันไป สนุกดี
"เอิร์ตๆ กินลูกชิ้นป่าวเดี๋ยวบอมเอามาให้" นายบอมเข้ามาถามเรา
"โห!!!! ไรอ่ะบอม นั่งกันอยู่ตั้งหลายคน ถามเอิร์ตคนเดียวเนี่ยนะ" เพื่อนผู้หญิงแซวนายบอม
"อ่านะ งั้นบอมไม่ถามแล้ว เดี๋ยวเอามาให้ทุกคนเลยก็แล้วกันนะครับ แหะ แหะ" นายบอมพูดเขินๆแล้วก็เดินไปเอาลูกชิ้นมาให้พวกเรา
"มาแล้วคร๊าบลูกชิ้นปิ้ง" นายบอมถือจานกระดาษใส่ลูกชิ้นปิ้งมาให้พวกเรา
"ไอ้บอม มือเอิร์ตมันเปื้อนดิน มึงก็ป้อนมันหน่อยดิว๊ะ" ไอ้แบงค์บอกนายบอม
"เอ่อ!!!! ป้อนหรอ"
"ก็เออดิว๊ะ มึงไม่เห็นหรอ มือมันเปื้อนขนาดนั้นจะกินได้ไงว๊ะ ไอ้เซ่อ!!!!" ไอ้แบงค์ว่านายบอม
"เออ!!! ช่ายๆ งั้นบอมป้อนนะเอิร์ต" นายบอมหันมาบอกเราแล้วก็ยิ้มๆ
.....แล้วนายบอมก็เอาไม้จิ้มลูกชิ้นมาป้อนเรา
"เฮ้ย!!! ไอ้บอม ทำไมมึงต้องเขินด้วยว๊ะ" ไอ้แมคแซวนายบอม
"เออ!!! นั่นดิ แค่ป้อนลูกชิ้นเอิร์ต ดูดิ หน้าแดงเลยอ่ะบอม" เพื่อนผู้หญิงแซวนายบอม
"หรือว่า...อย่าบอกนะว่าบอมเป็น...." เพื่อนผู้หญิงพูด
"ไอ้บอม มึงชอบไอ้เอิร์ตหรอว๊ะ นั่นแน่!!!!" ไอ้แบงค์แซวนายบอม
"ป่าวๆ พูดอะไรกันเนี่ย บอมไปดีกว่า!!!!" นายบอมพูดแล้วยิ้มๆ ลุกไปจากตรงนั้น
"ไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่าบอมจะเป็นเกย์อ่ะ" เพื่อนผู้หญิงพูดกับเรา
"เออ!!!! นั่นดิ บอมกับเอิร์ตสายรหัสเดียวกันด้วยใช่ป๊ะ" เพื่อนถามเรา
"อื้ม!!ใช่ๆ ทำไมหรอ"
"ก็...เป็นแฟนกันเองซ๊ะงั้นอ่ะ"
"เฮ้ย!!! ป่าวๆเลยนะ เอิร์ตกับบอมไม่ใช่แฟนกัน"
"ตอนแรกเรานึกว่า เอิร์ตเป็นแฟนกับนิกนะเนี่ย ตั้งแต่ไปค่ายแล้ว"
"ป่าวๆ ไม่ได้เป็นแฟนกับใครทั้งนั้นอ่ะ จริงๆนะ"
"แต่ว่า...ท่าทางบอมเมื่อกี้ เราว่าบอมชอบเอิร์ตหว่ะ" เพื่อนผู้หญิงบอกเรา
"ใช่ ส้มก็คิดแบบนั้น" ยัยส้มพูด
"เออๆ เนอะๆ บอมต้องชอบเอิร์ตแน่ๆ โหย!!! เสียดายอ่ะ"
"ไม่หรอกนะ อย่าคิดมากดิ บอมไม่ได้ชอบเอิร์ตหรอก"
"เอาเหอะ กูว่าไอ้บอมอ่ะ ชอบมึงนะเอิร์ต" ไอ้แมคบอกเรา
"เฮ้อ!!!! พวกนี้นี่ก็พูดกันไป มาๆทำงานต่อๆ" เราพูดแล้วก็ลงมือทำงานต่อไป
"อ่ะกินลูกชิ้นป๊ะ เดี๋ยวกูป้อน" ไอ้แบงค์บอกเราแล้วก็จิ้มลูกชิ้นให้เรากิน
"อาจจะไม่อร่อยเท่าไอ้บอมป้อนนะเว๊ย ฮ่าๆ" ไอ้แบงค์พูดแล้วก็หัวเราะ
"ห่า!!!!แบงค์ พูดงี้ไปไกลๆเลย" เราว่าไอ้แบงค์
"เอิร์ต น้ำครับ" นายบอมเดินมานั่งข้างๆเราแล้วก็ถือขวดน้ำกับจับหลอดให้เราดูด
"อ่ะแฮ่มๆ นั่งกันอยู่ตรงนี้ก็หลายคนนะครับ แต่ไอ้คุณบอมเห็นไอ้เอิร์ตคนเดียวครับ" ไอ้แบงค์แซวนายบอม
"เพื่อนคนอื่นๆลูกชิ้นติดคอนะครับ ไม่มีน้ำกิน" ไอ้แบงค์แซวนายบอมต่อ
"โอเคๆครับ ยอมแพ้แล้ว เดี๋ยวบอมไปเอาน้ำมาให้นะครับ รอแป๊บ!!" นายบอมพูดแล้วก็ยิ้มๆ (แบบเขินๆอีกแล้วอ่ะ) แล้วก็ลุกไปเอาน้ำมาให้เพื่อนๆคนอื่น เพื่อนๆก็หัวเราะกันใหญ่เพราะขำท่าทีของนายบอม ฮ่าๆ
"เอิร์ตกับบอมเป็นแฟนกันก็ดีนะ น่ารักดี"
"คู่จิ้นประจำภาควิชา"
"ถ้าเป็นจริงๆก็ดีสิ เอิร์ตเคยอ่านการ์ตูนYป๊ะ พระเอกกับนายเอกอ่ะ โคตรโรแมนติกเลย เราชอบอ่าน" เพื่อนผู้หญิงเจ้าแม่การ์ตูนวายประจำภาควิชาพูดขึ้น
"มาแล้วครับน้ำ" นายบอมพูดแล้วก็เอาน้ำแจกให้เพื่อนๆ
"บอม...พี่วินมาป่าว" เราถามนายบอม
"มาครับ ตัดต้นไม้อยู่ข้างนอกอ่ะ" นายบอมบอกเรา
"แล้วเดี๋ยวบอมจะไปทำตรงไหนต่อเนี่ย" เราถามนายบอม
"อืม!!!! เดี๋ยวช่วยเอิร์ตตรงนี้ก็ได้ครับ" นายบอมพูดแล้วก็นั่งลงตรงข้างๆเรา
.....เพื่อนๆที่อยู่ตรงนั้นก็มองเรากับนายบอมใหญ่เลย ฮ่าๆ
"เอิร์ตเนี่ยดีนะ บางทีเรายังไม่รู้เลยว่าเอิร์ตเป็นอ่ะ" เพื่อนผู้ชายบอกเรา
"ถ้ามันออกท่าทาง แรงๆ แรดๆแบบคนอื่นนะ กูเตะไปนานแล้ว" ไอ้แมคบอกเพื่อนๆ
"อย่างนั้นก็เกินไป เป็นแบบนี้แหล่ะดีแล้วเอิร์ต กำลังน่ารักเลย ฮ่าๆ" เพื่อนผู้หญิงบอกเรา
"บอมยิ้มไรเนี่ย" เราหันไปถามนายบอม เพราะเห็นนายบอมยิ้มกรุ้มกริ่มๆอยู่คนเดียว
"เอ่อ!!!!ป่าวๆครับ" นายบอมพูดแล้วก็ก้มหน้าก้มตาหยิบดินใส่กระถางต้นไม้
......เราก็เลยทำงานต่อไป หยิบดินใส่กระถางต้นไม้ หยิบไปหยิบมา มือนายบอมดันมาหยิบเอามือเราเข้า เราตกใจ นายบอมก็ตกใจ ชักมือกลับ!!!!
"เอ่อ!!!! ขอโทษครับ แหะ แหะ" นายบอมบอกเรา
"ไม่เป็นไรๆ" เราพูดแล้วก็หันไปมองนายบอม นายนั่นก็ก้มหน้าก้มตาอย่างเดียวเลย
"เอิร์ต แล้วไอ้นิกมันไปไหนอ่ะเนี่ย ไม่ชวนมาด้วยกันอ่ะ" ไอ้แมคถามเรา
"นิกกลับบ้านอ่ะ"
"อ่าวหรอ แล้วมันจะกลับมาวันไหนอ่ะ"
"พรุ่งนี้ตอนเย็นๆ"
"แล้วคืนนี้มึงก็นอนคนเดียวอ่ะดิ"
"ช่ายๆ"
"ไปนอนห้องไอ้บอมดิ" ไอ้แมคบอกเรา
"ไม่เป็นไรๆ นอนได้ๆ" เราบอกไอ้แมค
"เอ่อ!!!!....เอิร์ตไปนอนห้องบอมก็ได้นะครับ" นายบอมพูดแต่ก็ไม่เงยหน้ามามองเรานะ
"ไม่เป็นไรหรอกบอม เอิร์ตนอนคนเดียวได้"
"อ่อ ครับๆ"
"ไอ้บอม มึงชอบเอิร์ตมึงก็บอกมันไปดิว๊ะ อ้ำอึ้งๆ ก้มหน้าก้มตาอยู่ได้" ไอ้แบงค์บอกนายบอม
"เฮ้ย!!!! ป่าวๆ ไม่มีไรๆ" นายบอมเงยหน้ามาตอบไอ้แบงค์
"เอางี้!!! กูถามมึงตรงๆนะ มึงชอบเอิร์ตป่าวว๊ะ" ไอ้แบงค์ยิงคำถามเด็ดใส่นายบอม
"เอ่อ!!!!.....เอ่อ!!!!! ก็....เฮ้อ!!!! ถามอะไรกันเนี่ย ไม่ตอบๆ" นายบอมพูดแล้วก็ลุกเดินไปจากตรงนั้น
"เอ้า!!!! ไอ้นี่ แปลกๆหว่ะ ฮ่าๆ แกล้งไอ้บอมเนี่ยสนุกดี" ไอ้แบงค์พูดแล้วก็หัวเราะ
"ห่าแบงค์ มึงก็ไปแซวมัน เดี๋ยวมันก็ไม่กล้าคุยกับไอ้เอิร์ตหรอก"
"เอิร์ต ถ้ามึงกับไอ้บอมเป็นแฟนกันจริงๆ ไอ้นิกไม่อาละวาดหรอว๊ะ" ไอ้แมคถามเรา
"จะอาละวาดทำไม กูกับนิกไม่ได้เป็นแฟนกันซ๊ะหน่อย" เราตอบไอ้แมค
"ก็กูเห็นหวงกันตลอดอ่ะ แต่ตอนเนี้ยขอเชียร์ไอ้บอมให้ขึ้นก่อนหว่ะ สนุกดี" ไอ้แมคบอกเรา
....เราช่วยกันทำงานต่อไป ส่วนนายบอมตั้งแต่เขินที่พวกไอ้แมคแซว ก็ไม่ยอมมาช่วยเราทำตรงนั้นอีกเลย ไม่รู้หายไปไหน ฮ่าๆ เราเองก็ไม่ได้สนใจเลย นั่งช่วยเพื่อนๆทำงาน คุยกับเพื่อนๆต่อไป จนพี่ๆบอกให้พัก เตรียมตัวทานข้าวกลางวันพร้อมกัน เราก็เลยไปล้างมือที่บ่อน้ำของชมรม เรานั่งลงล้างมือ แต่ก็พอจะรู้ว่าข้างหลังเรามีเพื่อนนั่งต่อหลังเราอยู่เหมือนกัน ไม่รู้ว่าผู้หญิงหรือผู้ชายเพราะเราก็ไม่ได้หันไปมอง คงจะมารอล้างมือต่อจากเราอ่ะนะ ข้างๆเราก็มีเพื่อนผู้หญิงล้างมืออยู่ พอเรานั่งลงกำลังล้างมือ ขัดดินออกจากเล็บ ตรงขอบบ่อใกล้ๆเราอ่ะ เราก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง พอเราหันไปมอง ปรากฏว่าเป็น"งู" กำลังเลื้อยลงมาแล้วก็ว่ายน้ำไปอีกฝั่งหนึ่งของบ่อ เราเห็นแค่ตอนงูเลื้อยมาเท่านั้นแหล่ะ ก็ตกใจมากอ่ะ เพราะกลังงูอยู่แล้ว!!!!
"เฮ้ย!!!! งู!!!!" เราร้องตะโกนเพราะตกใจ!!
..พอเราร้อง!!! เราก็หันตัวกลับไปข้างหลัง สัญชาตญาณคนตกใจอ่ะ เจอใครก็กอดไปหมด ฮ่าๆ(เราเป็นนะ แต่ไม่รู้ว่าคนอื่นเวลาตกใจจะเป็นแบบนี้หรือป่าว) เราหันไปก็กอดไอ้คนที่นั่งต่อหลังเราอ่ะ กอดแน่นเลย อารมณ์ตอนนั้นตกใจมาก กลัวมากด้วย เพื่อนๆคนอื่นๆก็มามุงดูงูกันใหญ่ พวกผู้ชายก็คงจะไปช่วยกันตี หรือไล่งูอ่ะนะ
"เอิร์ตๆ งูไปแล้วครับ" เสียงคนที่เรากอดอยู่บอกเรา////พอได้ยินเสียง เราก็โล่ง....อก ที่คนนี้เป็นผู้ชาย ฮ่าๆ เราก็ปล่อยมือที่กอดออกมาจากคนนั้น
"กลัวงูหรอ" นายคนนั้นถามเรา เราเงยหน้าขึ้นไปมอง เฮ้ย!!!! นายบอม
"อ่า!!! บอม ใช่เอิร์ตกลัวงู กลัวมากด้วย" เราบอกนายบอมแล้วก็ยิ้มแหยๆ เพราะไม่คิดว่าจะเป็นนายบอมไง!!
"ใช่ครับ บอมเอง" นายบอมพูดแล้วก็ยิ้มๆ
"เหี้ย!!!! แมร่งกอดกันแน่นเลย แล้วบอกไม่คิดอะไร" ไอ้แมคว่าเรากับนายบอม
"เอ่อ!!! คนครับคน ไม่ใช่เหี้ยนะครับ แหะ แหะ" นายบอมพูดเขินๆ
"เออ!!! จะเหี้ยจะคน มันก็คือมึงสองคนนั้นแหล่ะว๊ะ ปากแข็งกันดีนักนะ" ไอ้แมคว่าเรากับนายบอมอีก
"อะไรกันเนี่ยไอ้แมค ก็บอกแล้วงัยว่าตกใจงู" เราพูด
"เอิร์ตๆ นิกโทรมา" ยัยส้มเดินมาเรียกเรา////เราก็เลยนึกขึ้นได้ว่า ลืมเอาโทรศัพย์มาจากห้อง ตายแน่ นายนิกวีนแน่ๆเลยT_T!!
....ยัยส้มยื่นโทรศัพย์ให้เรา เราก็รับมา
"ฮัลโหลนิก"
"ทำไรอยู่ว๊ะ โทรตั้งหลายสาย ทำไมไม่รับโทรศัพย์" นายนิกว่าเรา
"เอ่อ!!! ลืมเอาโทรศัพย์มาอ่ะ ขอโทษนะ"
"ประจำแหล่ะ ลืมประจำเลยนะ"
"ถึงบ้านแล้วหรอเนี่ย" เราถามนายนิก
"อือ!!! ถึงตั้งแต่สายๆแล้ว โทรไปไม่รับอ่ะ เลยลองโทรหาส้มเนี่ย ที่หลังอย่าลืมอีกนะโทรศัพย์อ่ะ"
"อื้มๆ ขอโทษๆ"เราบอกนายนิก
"ครับ...แล้วงานจะเสร็จกี่โมงเนี่ย"นายนิกถามเรา
"คงเย็นๆอ่ะ ดึกๆมีกินกันต่อที่ชมรมนี่แหล่ะ" เราบอกนายนิก
"อย่าเมาหล่ะ เดี๋ยวกลับห้องไม่ได้นะ" นายนิกบอกเรา
"อื้มๆ เอิร์ตไม่กินเหล้าหรอก"
"คร๊าบ งั้นเดี๋ยวนิกไปกินข้าวก่อนนะ เอิร์ตก็กินข้าวด้วยนะ" นายนิกบอกเรา
"อื้มๆ พรุ่งนี้กลับมาเร็วๆนะ"
"คร๊าบ" นายนิกพูดแล้วก็วางสายไป
....เราก็เอาโทรศัพย์คืนยัยส้ม ตอนนี้เพื่อนๆก็ไปนั่งรอกินข้าวกลางวันกันแล้ว เอาเสื่อไปปูกันตรงสนามหญ้าเล็กๆข้างๆเรือนเพาะชำ มีลำคลองด้วย บรรยากาศดีมากอ่ะ ลมพัดเย็นสบาย แดดไม่ร้อนเลยเพราะมีร่มของต้นไม้ใหญ่ ได้บรรยากาศดีนะปูเสื่อกินข้าวในสวน เพื่อนๆที่ทำครัวก็ทยอยยกกับข้าว จานชาม ออกมา นายบอมก็ไปช่วยเค้าด้วย ส่วนเราก็มานั่งรอกับเพื่อนๆคนอื่นๆ กับข้าววันนี้ก็มี ไข่เจียว ต้มยำไก่ ลูกชิ้นทอด ผัดกะหล่ำปลีใส่กุนเชียง พอทุกคนพร้อมแล้ว ก็มีการกล่าวขอบคุณชาวนากันก่อน...."ข้าวทุกจาน อาหารทุกอย่าง อย่ากินทิ้งขว้าง เป็นของมีค่า....!!!" พวกเราท่องจบแล้วก็ลงมือทานข้าวกัน นายบอมไม่ยอมมานั่งกับเราเลย ไม่รู้ไปนั่งตรงไหนเหมือนกัน สงสัยกลัวโดนเพื่อนๆจับตามองอีก!!
"ไอ้บอมมันหายหัวไปไหนว๊ะเนี่ย" ไอ้แบงค์ถามขึ้นมา
"ก็มึงอะไปแซวมัน มันก็ไม่กล้ามานั่งกับไอ้เอิร์ตอ่ะดิ" ยัยส้มว่าไอ้แบงค์
"ก็กูพูดเรื่องจริงอ่ะ" ไอ้แบงค์พูด
"เรื่องจริงไรอ่ะแบงค์" เราถามไอ้แบงค์
"ก็...ก็ที่ไอ้บอมชอบเอิร์ตไง" ไอ้แบงค์บอกเรา
"อ่านะ แบงค์ก็เพ้อเจ้อ!!! ไม่มีทางหรอก"
"ถ้ามันไม่คิดอะไรมันจะหนีไปนั่งที่อื่นทำไมอ่ะ"
"เอางี้นะเอิร์ต....ถ้าไอ้บอมมันชอบมึงขึ้นมาจริงๆเนี่ย มึงจะทำยังไงว๊ะ" ไอ้แมคถามเรา
"เออ!!! นั่นสิ ส้มก็อยากรู้ เพราะว่านิกก็เหมือนจะชอบเอิร์ตเหมือนกันนะ" ยัยส้มพูด
"อ่านะ!!! พูดอะไรกันก็ไม่รู้ เรายังรู้จักกันไม่ถึงปีเลยนะ จะมารักกันได้ไง" เราพูด
"ความรักมันไม่มีระยะเวลาหรอกนะเอิร์ต" นายเอ็มบอกเรา
"เออ!!!! ไอ้เอ็มพูดถูก" ไอ้แมคบอกเรา
"คิดดีๆนะเอิร์ต" ยัยส้มบอกเรา
"ไม่รู้ดิ!!! อย่าเพิ่งคิดเรื่องนี้กันเลยนะ กินๆข้าวต่อเถอะ" เราบอกพวกนั้น
"เดี๋ยวพวกกูนี่แหล่ะ จะทำให้ไอ้บอมพูดเองว่ามันอ่ะ ชอบมึง ไอ้เอิร์ต" ไอ้แมคบอกเรา
"อย่าเลยๆ ถ้าบอมไม่ได้คิดแบบนั้น เดี๋ยวจะเสียเพื่อนป่าวๆนะ" เราพูด
"มันคิด มึงเชื่อกูดิเอิร์ต แต่มันไม่กล้าพูด"
"เออ!!!น่า อย่าเลยๆ" เราพูด
"จะกลัวไรว๊ะเนี่ย ถ้ามันไม่ได้คิดแบบนั้น ก็จะได้รู้ไปเลยไง!!" ไอ้แบงค์บอกเรา
"อ่ะๆ ยอมๆ จะทำไรกันก็ทำเหอะ" เราพูดตัดบท เพราะห้ามไปไอ้พวกนี้ก็ไม่ยอมหยุดหรอก เพราะกำลังสนุกกันไง แกล้งเพื่อนเนี่ย!!
....พวกเรากินข้าวกันเสร็จก็ช่วยกันเก็บจานชามไปล้าง เราไปช่วยเพื่อนๆล้างถ้วยชามที่หลังชมรม นายบอมก็ยกจานชามที่กินแล้วเข้ามาให้พวกเรา
"บอม ไปนั่งกินข้าวตรงไหนมา" เราถามนายบอม
"บอมไปกินกับพวกไอ้นัทมาอ่ะ"
"อ่อๆ"
"เอิร์ตมีไรป่าว"นายบอมถามเรา
"ป่าวๆ ก็พวกนั้นถามหา"
"อ่อครับๆ" นายบอมพูดแล้วก็เดินออกไป
.....เราล้างจานเสร็จก็ออกมาหน้าชมรม เห็นพวกไอ้แมคยัยส้มนั่งคุยกันอยู่บนเสื่อข้างๆบ่อน้ำ นายบอมก็อยู่ด้วย เราก็เลยเดินเข้าไปหา
"เอิร์ตมาพอดีเลย เดี๋ยวเราจะไปเซเว่นมีใครเอาไรป๊ะ" เพื่อนผู้หญิงถามพวกเรา
"ส้มเอาชาเขียวขวดนึง"
"แมคเอาเอ็มร้อยขวดนึง"
"แบงค์ด้วย เอ็มร้อย"
"เอิร์ตกับบอมหล่ะเอาไรป๊ะ" เพื่อนหันมาถามเรา
"ฟ้าจะไปเซเว่นกับใครอ่ะ" เราถามยัยฟ้า
"ฟ้าจะไปกับเอ็มอ่ะ"
"เอิร์ตจะเอาไรป่าว"
"เอากัสเซน" เรากับนายบอมพูดพร้อมกันเลย(กัสเซนที่เป็นเวเฟอร์อ่ะ คงเคยกินกันนะครับ อิอิ)
"เอ่อ!!! ตกลงเอิร์ตกับบอมเอาเหมือนกันใช่ป๊ะ กัสเซนอ่ะ"ยัยฟ้าถามเรากับนายบอมแล้วก็ยิ้มๆ
"เชี่ย แม่งนัดกันมาป๊ะเนี่ย ใจแม่งตรงกันเลย" ไอ้แมคกระซิบกับยัยส้ม
"เอ่อ!!! เอิร์ตเอารสนม" เราบอกเพื่อน
"ของบอมช๊อกโกแลตครับ" นายบอมพูด
"โอเคๆ เดี๋ยวฟ้าจัดให้"
....แล้วยัยฟ้ากับนายเอ็มก็ไปเซเว่นกัน
"เอิร์ตชอบกินกัสเซนหรอ" นายบอมหันมาถามเราแล้วก็ยิ้มๆ
"อื้มๆ ชอบมากโดยเฉพาะรสนม"
"ครับบอมก็ชอบ"
"แล้ววันนี้ไม่กินทาโร่ถุงสีขาวหรอบอม" เราถามนายบอม
"ที่ห้องมีเยอะเลย กินอย่างอื่นดีกว่า" นายบอมบอกเรา
"ไอ้บอม!!!!" ไอ้แมคเรียกนายบอม
"ครับ ไม่มีไร ไม่ได้คิดไรเลย" นายบอมหันไปบอกไอ้แมคแล้วก็ทำหน้าตาเลิกลั่ก
"เอ่อ!!!! กูยังไม่ได้ถามอะไรเลยนะครับ ได้โปรดอย่าร้อนตัวนะครับไอ้คุณบอม กูแค่เรียกเฉยๆ" ไอ้แมคแซวนายบอม
"อ่อ...ครับๆ แหะ แหะ" นายบอมพูดแล้วก็ยิ้มๆแบบเขินๆ เอามือเกาหัวตัวเองด้วย ฮ่าๆ
"ไอ้แมค มึงก็ไปแกล้งเพื่อน" ยัยส้มหันไปว่าไอ้แมค
"กูแกล้งตรงไหนเนี่ย ยังไม่ทันถามอะไรเลย มึงก็เห็นอยู่นะส้ม ฮ่าๆ" ไอ้แมคพูด
....พวกเรานั่งคุยกันไปซักพักนึง ยัยฟ้ากับนายเอ็มก็กลับมาพร้อมขนมถุงใหญ่เลย เราได้กัสเซนรสนมมาก็แกะกิน
"บอมชิมบ้างดิรสนมอ่ะ กินแต่รสช๊อกโกแลต" นายบอมบอกเรา
....เราก็เลยหยิบกัสเซนรสนมป้อนนายบอม
"เอิร์ตๆ พี่วินเรียก" เพื่อนผู้ชายเดินมาบอกเรา
....เราก็เลยลุกเดินไปหาพี่วิน ที่นั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆพี่เค้า
"ครับพี่วิน เรียกเอิร์ตหรอครับ" เราถามพี่วิน
"ครับใช่ๆ พี่เรียกเองแหล่ะ" พี่วินบอกเรา
"เพื่อนพี่อยากรู้จัก"พี่วินบอกเรา เราก็ยืน งงๆ
"นี่ไง ไอ้แก๊บ น้องที่มึงแลกกับกูอ่ะ" พี่วินหันไปบอกเพื่อน
"อ่อ คนนี้เองหรอ คือพี่ไม่ได้แลกนะพี่แค่อยากได้น้องผู้หญิง แหะ แหะ" พี่แก๊บบอกเรา
"แล้วเป็นไงหล่ะ น้องผู้หญิงของมึง ยังไม่ทันเรียนเลย ออกไปซ๊ะแล้ว" พี่วินพูด
"ก็นั่นแหล่ะ เซ็งเลยกู แต่ก็ดีเหลือน้องผู้ชายอีกคน" พี่แก๊บบ่นๆ
"กูไม่ให้คืนแล้วนะไอ้แก๊บ" พี่วินบอกพี่แก๊บ
"คร๊าบ หวงน่าดูเลยนะมึง ไอ้วิน"
"กลับไปได้แล้วเราอ่ะ พี่เรียกมาแค่นี้แหล่ะ ให้มันเสียดายเล่น ฮ่าๆ" พี่วินพูดแล้วก็หัวเราะ
.....เราเดินกลับมา เพื่อนๆก็ยังนั่งคุยกันอยู่ เรานั่งลงตรงข้างนายบอม หันไปเห็นกัสเซนเหลืออยู่ชิ้นนึง เป็นรสช๊อกโกแลต เราก็เลยหยิบมากิน
"เอิร์ต มึงกินกัสเซนไปหรอ" ไอ้แมคถามเรา
"อือ!!!"เราบอกไอ้แมค
.....เราสังเกตุเพื่อนคนอื่นๆยิ้มๆ ก็ยิ่ง งง!!ไปใหญ่
"ทำไมหรอ ขนมชิ้นเมื่อกี้ มีไรหรอ" เราถามเพื่อนๆ
"ไม่มีไรหรอกเอิร์ต"นายเอ็มบอกเราแล้วก็ยิ้มๆ
"แล้วเอ็มยิ้มทำไมอ่ะเนี่ย มันต้องมีอะไรแน่ๆ"
"บอม!!! ขนมเป็นอะไร บอกเอิร์ตมาเลย" เราหันไปถามนายบอมที่เป็นเจ้าของขนม นายบอมก็นั่งยิ้มๆอยู่
"ไอ้บอมมันไม่กล้าพูดหรอก เดี๋ยวกูบอกให้เอง" ไอ้แบงค์พูด
"ไอ้บอมมันบอกว่า ใครกินขนมชิ้นเมื่อกี้อ่ะ ต้องเป็นแฟนมัน"
....เราได้ยินก็หันไปมองหน้านายบอม นายบอมก็เงยหน้ามายิ้มๆกับเรา!!!!!
"ป่ะๆ แยกย้าย ทำงานๆครับ" นายบอมพูดแล้วก็ลุกเดินไป!!!!!
หัวข้อ: @@Roommate&Soulmate:รูมเมทครับ..รักแรกเริ่ม ตอนที่.63[ตอนจบ!!]UpDate.[08/July/14]@@ (อ่าน 178724 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก