Yaoi...มึงว่ากูโหด แล้ว(รัก)กูไหมครับ *ตอนที่ 15 ไปเที่ยวกันไหม 100% 27/2/15 P.6
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Yaoi...มึงว่ากูโหด แล้ว(รัก)กูไหมครับ *ตอนที่ 15 ไปเที่ยวกันไหม 100% 27/2/15 P.6  (อ่าน 52919 ครั้ง)

ออฟไลน์ Moobar

  • สมุนของคนที่คุณก็รู้ว่าใคร?
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 61
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0


-----------------------------------------------------------------------------------



แนะนำตัวละคร

SUEA ผมไม่เถียงว่าผมมันเห็นแก่ตัว ผมไม่โกรธถ้าใครมองว่าการกระทำของผมมันเลวร้าย

ใครๆก็เห็นแก่ตัวเรื่องความรักด้วยกันทั้งนั้นหรือมันไม่จริง?

ผิดชอบชั่วดีทุกคนรู้อยู่แก่ใจ แต่มันขึ้นอยู่กับว่าเราจะทำหรือไม่ทำ

"ตราบใดที่กูยังมีลมหายใจ กูจะไม่มีวันปล่อยมือมึงอีก"


“There is always some madness in love. But there is also always some reason in madness.”

ความรักมักมากับความบ้าคลั่ง แต่ในความบ้าคลั่งก็มักมีเหตุผลแฝงอยู่เสมอ



 
DI เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นเหมือนมันถูกลิขิตมาแล้ว

ถ้าความรักคือการได้ครอบครองล่ะก็ ผมว่ามันคงไม่ได้รักผมจริง

ผมเคยได้ยินว่า...จงให้โอกาสกับคนได้เพียงสอง แต่อย่าให้ถึงสาม

"พิสูจน์สิว่าพี่รักผม พิสูจน์ให้ผมเห็นว่าผมควรจะรักพี่ต่อไปไหม"


“The best and most beautiful things in the world cannot be seen or even touched.

They must be felt with the heart.”

สิ่งสวยงามที่สุดในโลกไม่สามารถเห็นได้ด้วยตา หรือสัมผัสได้ด้วยกาย แต่ต้องรู้สึกด้วยหัวใจ





 
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-02-2015 22:38:03 โดย Moobar »

ออฟไลน์ Moobar

  • สมุนของคนที่คุณก็รู้ว่าใคร?
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 61
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ตอนที่ 1 เกิดเหตุหรือเหตุเกิด


แสงแดดของเช้าวันใหม่มันรบกวนความสุขในการนอนของผมดีแท้ อาการปวดหัวอย่างรุนแรงผมเริ่มรู้สึกตัวเปลือกตาค่อยๆกระพริบรับแสงสว่างเพดานที่ผมไม่คุ้นเคย อ้าวเห้ย!!!!นี่ไม่ใช่ห้องผมนี่ความทรงจำครั้งสุดท้ายค่อยๆเข้ามาในสมองกลวงๆของผม จำได้ว่าถูกพี่ซีชวนมากินเหล้าข้างนอกนี่หว่า...แล้วต่อมายังไงต่อว่ะ

"อื้อๆ"เอวของผมถูกรวบเข้าไปกอดครับ เห้ย แขนผู้หญิงทำไมมันหนาจังว่ะแล้วไอ้อาการเจ็บเอวนี่มันอะไรกันล่ะเนี่ย ไม่นะหรือว่า....ผมค่อยๆหันไปดูครับ ในใจภาวนาอย่าให้เป็นสิ่งที่ผมคิดเลย บอกตัวเองว่าแขนที่พาดเอวผมอยู่เนี่ยคือผู้หญิงนักกล้ามก็ยังดี อย่างน้อยผมก็มีอะไรกับผู้หญิงใช่ไหมล่ะครับแต่มองยังไงมันก็แขนผู้ชาย ผมค่อยๆแกะแขนหนาๆที่อยู่ตรงเอวออกก่อนที่จะสูดลมหายใจเข้าไปเต็มปอดหันเผชิญหน้ากับคนข้างๆ

"อ๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้พี่เสืออออ มึงทำอะไรกู"ผมตะโกนลั่นห้องให้มันไอ้ยินกันไปสักสามบ้านแปดบ้านไปเลย

"มึงจะตะโกนทำเชี้ยอะไรว่ะไอ้ดีกูหนวกหู กูจะนอน"อ้าวไอ้เชี้ยมันหันหลังให้ผมแถมเอาหมอนมาปิดหูอีก ไอ้นี่มึงคิดว่าทำกับกูแล้วไม่คิดจะรับผิดชอบหรอว่ะ ไอ้เลวววววว ผมจับเอาหมอนของตัวเองมาตีมันอย่างแรง เอาดิ มึงจะตื่นไหมไอ้สลิด

"มึงตื่นมันคุยกับกูเดี๋ยวนี้ ไอ้เชี่ย ไอ้เลว"

"โอ๊ยกูเจ็บนะ อะไรของมึงเนี่ย"มันยังมีหน้าลุกขึ้นมามองหน้าผมแบบนี้อีกหรอคนที่เจ็บไม่ใช่มึงนี่ โอ๊ย!!!ผมต้องมาเสียเอกราชความภาคภูมิใจให้ไอ้เชี้ยพี่เสือหรอว่ะ ม่าย!!!!! ไอ้ดีคนหล่อสุดเพอร์เฟครับไม่ได้อ่ะครับ

"เมื่อคืนพี่ทำอะไรผม พี่กล้าทำร้ายคนเมาได้ไงว่ะ"ผมชี้หน้าด่ามันครับ มันชงักเหมือนตกใจนิดหน่อย ผมไม่สนหรอกตายเป็นตายเอาว่ะถึงมันจะสูงกว่าแล้วไง ผมกระโดดต่อยมันเอาก็ได้(ถุ๊ย)

"มึงจำเรื่องเมื่อคืนจริงๆไม่ได้หรอว่ะ"มันถามผม ถามโง่ๆถ้าผมจำได้ผมจะมานั่งเปลืองน้ำลายกับมึงหรอไอ้ควายเอ่ย

"..."ผมสั่นหน้า มันตบหน้าผากตัวเองก่อนจะจ้องหน้าผม

"เมื่อคืนมึงเมามากไม่เมาอย่างเดียวรั่วด้วยไอ้สัสแถมไปหาเรื่องไอ้โต๊ะข้างๆอีก...ไอ้ซีเลยให้กูพามาส่ง กูขับรถไปที่บ้านมึงก็ไม่มีใครอยู่ กูโทรไปถามไอ้ซีกลับเป็นไอ้โอ๊คมันรับแทน มันบอกไอ้ซีเมามากไม่ไหวมันจะพาไปนอนบ้านมันก็เลยฝากมึงไว้กับกู กูก็พามึงมาคอนโดกูแต่กูยังไม่ได้ปิดประตูเลยด้วยซ้ำมึงก็ดึงกูเข้าไปจูบ เอ่อ...แล้วกูก็เมาด้วย มึงเองก็จับมือกูเดินไปที่เตียง สุดท้ายก็เป็นอย่างที่มึงคิดนั้นแหละ"ผมนิ่งครับพูดไม่ออกเบย ผมหรอที่เป็นฝ่ายเริ่มมันก่อน มันโกหกผมแน่ๆครับคนเรียบร้อยอย่างผม(หรอ) เหล้าไม่กิน(เมื่อคืนแดกไปหยกๆ) บุหรี่ไม่ดูดเนี่ยนะ พี่ซีนะพี่ซีบอกแล้วว่าผมไม่ดื่มสุดท้ายเป็นไงยุดีนัก น้องเลยมีผัวแบบไม่ได้ตั้งใจเลยเห็นไหม

"พี่แน่ใจนะ...ว่าพี่พูดจริง"ผมถามซ้ำ

"คนอย่างกูไม่เคยขืนใจใคร มีแต่ถ่างขารอกูทั้งนั้น แล้วกูไม่คิดจะกดคนเมาด้วย เอาเป็นว่าน้องเสนอพี่ก็สนองเท่านั้นเอง"กูผิดเองใช่ไหมที่เสนอมึง เอ่อ...คิดว่าให้หมามันแดกก็ได้ว่ะคิดแล้วหงุดหงิดโว๊ย

"ถ้าผมไม่เมาผมไม่มีทางถ่างขาให้พี่หรอกว่ะ"นั้นไงปากผมพาไปแท้ๆกูจะตายเป็นผีเฝ้าคอนโดก็คราวนี้แหละว่ะ รู้ทั้งรู้ว่าไอ้พี่เสือแม้งโหดชิบหาย

"มึงรู้ไหมว่ากูเป็นใคร"ขนาดมึงยังไม่รู้แล้วกูจะรู้ไหมครับ มึงจะตะโกนหาส้นเตียน(มาแนวหมอแหนม)ทำไมเนี่ยหูกูก็ไม่ได้ตึงแต่จะตึงเพราะมึงเนี่ยแหละ

"ก็พี่ชื่อเสือไม่ใช่หรือไงครับ"ยังๆๆ ยังไม่หยุดอีกกู

"ไอ้ดีมึงจะกวนตีนกูมากไปแล้วนะเห็นตอนอยู่มอทำเชิดใส่กู เป็นไงได้กูเป็นผัเมื่อคืนก็ร่านจะเอากูจนตัวสั่นสะใจมึงไหม"ประโยคนี้เล่นเอาผมโกรธจนตัวสั่น ถึงผมจะยอมแต่มันก็เป็นเพราะความเมาไม่ใช่หรือไงอีกอย่างผมก็ไม่ใช่เกย์ด้วย

"ไอ้เชี้ยเสือมึงจะมากไปแล้วนะ"ผมโกรธจนไม่เรียกมันว่าพี่แล้วครับเอาว่ะตายเป็นตาย ผมกระโดดเข้าใส่ตัวมันทั้งทุบทั้งต่อยทั้งข่วนอยู่บนเตียง ถึงช่วงล่างจะเจ็บเพียงไรผมก็ไม่หวั่น มันยกแขนมากลั้นไว้ก่อนที่มันจะจับแขนผมได้ มันเหวี้ยงผมที่เดียวผมก็ล้มแล้วมันก็ขึ้นทับผมในทันที

"มึงอยากเจ็บตัวมากใช่ไหมไอ้ดี ได้เดียวพี่เสือจัดให้"มันบีบปากผม หน้าแม้งอย่างเหี้ยมเลยครับ ผมพยายามดิ้นหนีแต่ก็ไร้ประโยชน์ถ้าเปรียบตัวมันก็อย่างกับควายส่วนผมก็เหมือนลูกหมาดีๆนี่เอง(เปรียบซะ)

"ปล่อยกูนะ กูจะฟ้องพี่ซีว่ามึงทำร้ายกู"ผมเอาพี่ซีขึ้นมาอ้าง แล้วมันจะยิ้มทำเหี้ยไรเนี่ยพูดตามตรงแค่มึงยิ้มกูก็สยองแล้วว่ะ แงๆๆๆๆ

"กูบอกมึงแล้วไง..ว่า มึง สม ยอม กู เอง"มันพูดเน้นๆครับ ถ้าเป็นอย่างที่มันพูดต่อให้ไปฟ้อง พี่เอ พี่บี พี่ซี มันก็ไม่ช่วยอะไรไม่ได้คิดแล้วอยากกัดลิ้นตัวเองตายจังครับ ผมนิ่งไอ้พี่เสือมันจ้องผมแบบตาสองตาไม่มีใครหลบใคร

"งั้นก็ได้!!!ถ้าผมเป็นอย่างที่พี่พูด ผมจะถือว่ามันเป็นคราวเคราะห์ของผมแล้วกัน"มันทำท่างงครับคิ้วเข้มขมวดเข้าหากันนี่มึงจะคิดอะไรว่ะ กูก็ยอมแล้วนี่ไง

"ยอมกูง่ายจัง"อ้าวไอ้คว_ กูยอมง่ายๆไม่ดีหรือไงฟระ

"ออกจากห้องไปเราสองคนถือว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น ผมไม่เรียกร้องอะไรก็ดีแล้วไม่ใช่หรอครับ"ผมอธิบายให้ไอ้พี่หน้าโง่มันฟัง มันยิ้มอีกแล้วครับเล่นเอาผมขนลุกเกลียวยิ้มมึงเนี่ยชวนขนลุกชิบหาย

"แล้วจะทำยังไงกับข้างล่างดีว่ะ แม้งเสือกตื่นมาอีกไม่รักดีเลยนะมึง"มันพูดผมก้มหน้าลงข้างล่างลำตัวมัน ไอ้ผมก็ชอบเสือกมองตามครับ อ๊ากกกกกกกกก!!!!!! ไอ้เชี้ยนี่ผมไม่รู้ตัวเลยหรอว่ะว่าผมกับมันเปลือยอยู่ แถมต้องนี้น้องชายไอ้เชี้ยพี่เสือมันกำลังสู้ขาผมอยู่อีก กูจะเป็นคนความรู้สึกช้าไปแล้วนะ(เพิ่งรู้ตัวอ่ะ) แล้วไอ้นั้นน่ะหรอที่เข้ามาในตัวผม สัสมึงไปฉีดมาแน่ๆกูไอ้ดีสัมผัสได้

"เอ่อ...."ใบ้แดกครับ ไม่รู้จะพูดไงต่อ

"ทำให้กูก่อน แล้วกูจะถือว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น"มันต่อรองครับ

"พี่แต่..."เอาไงดีว่ะแผลเก่ายังไม่หายมึงยังจะเอาอีกหรอ กูรู้ว่ามึงสนุกแต่กูเจ็บไอ้สลัดผัก

"มึงบอกเองไม่ใช่หรอว่าก้าวจากห้องนี้เมื่อไร ถือว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น แต่กูกับมึงยังไม่ได้เดินออกจากห้องเลยนี่หว่า เพราะฉะนั้นเอากันต่อเถอะนะที่รัก"สัสตรงไปนะบางที

"มันไม่ใช่แบบนั้นนะ อุ๊บ"ผมกำลังจะตายแน่ๆครับแค่จูบเองนะโว๊ยทำไมหายใจไม่ออกว่ะ แล้วผมจะไปตอบสนองกับมันทำไมเนี่ย ผมไม่รู้ตัวเองแต่ที่รู้ๆลิ้นมันพาไป ผมกับมัน เอ่อ...แลกลิ้นก็อย่างเมามัน ผมดันอกมันนิดๆครับเป็นนัยว่า กูไม่ง่ายนะเฟ้ย สามวันผ่านไปผมรู้สึกแบบนั้นนะกว่ามันจะถอนปากตัวเองออก

"พี่เสือ...ผม อ๊า"o_O เสียงผมหรอว่ะ จะไม่ให้ผมร้องได้ไงครับก็ไอ้พี่เสือมันเล่นจับของผมขึ้นลงจนผมเองก็เริ่มมีอารมณ์ร่วมไปกับมันด้วย จะว่าผมไม่ได้นะผมก็มนุษย์คนนึงไม่ใช่พระอิฐพระปูนมาจากไหนเจอแบบนี้มันไปเองตามธรรมชาติน่ะครับ

"เจอแบบนี้ถึงกับร้องเลยหรอว่ะ ไอ้ดี หึๆๆ"มันหัวเราะก่อนที่จะขยับปากตัวเองไปที่หน้าอกของผม ผมสะดุ้งทันทีเมื่อความเปียกแฉะของน้ำลายกำลังละเลงอยู่มือมันก็เล่นงานผมไปเรื่อย ในใจบอกอย่าแต่ร่างกายกลับไม่ฟังตอบสนองทุกความสัมผัสของไอ้พี่เสือมอบให้

"เร็วเถอะ ผม..ไม่ไหว อ๊ะ"ความรู้สึกตอนนี้มันประดังเข้ามาจนผมสับสน ทั้งอาย ทั้งเสียว แต่รู้สึกอย่างหลังจะมีมากกว่า ไอ้พี่เสือก็ว่าง่ายครับพอผมขอแบบนั้นมันก็ยิ่งเม้มปากละเลงลิ้นแข่งกับมือที่ขยับอย่างรวดเร็ด ผมจิกไหลกว้างของพี่มันแน่นสุดท้ายทุกอย่างก็เป็นสีขาวไปหมด ผมหอบหายใจเหมือนกำลังไปวิ่งร้อยเมตรมา น้ำสีขาวขุ่นเปอะเต็มมือของพี่เสือ

"เจ็บ พี่เสือเอาออกไป"ผมอยากจะร้องไห้ ไอ้พี่เสือมันกำลังดันนิ้วเข้ามาในตัวผม เล่นเอาผมน้ำตาเหล็ดเลยครับ

"อย่าเกร็งดิว่ะ กูพยายามให้มึงไม่เจ็บนะ"ผมไม่เห็นรู้สึกดีกับคำปลอบของมันเลยสักนิดครับ ก็ผมเจ็บไม่ใช่มันเจ็บนิ แล้วมันก็โน้มตัวลงมาจูบผมอีกครั้ง นิ้วมือก็เข้าออกในตัวผมจากหนึ่งกลายเป็นสองเร็วและแรงขึ้น

"อ๊าๆๆ"ผมไม่รู้จะทำยังไง ร้องครางอยู่นั้นแหละ อยู่ๆมันก็ชักมือออกผมมองหน้ามันอย่างไม่เข้าใจ ผมสัมผัสถึงของแข็งอะไรบางอย่างกำลังเข้าทาแทนที่นิ้วที่เอาออกไป

"ไม่พี่เสือ ไม่ไหว มันใหญ่เกินไป อ๊าๆ"ผมพูดออกไปตามความจริงครับ มันถึงกับหัวเราะในรำคอ

"อย่าเกร็งนะไอ้ดี อ๊า ไม่ไหวได้ไงเมื่อคืนมึงยังบอกว่าของกูได้ใจมึงอยู่ไม่ใช่หรอ ซี๊ด คับชิบหาย อ๊า"นี่ผมพูดแบบนั้นจริงๆหรอ แต่ด้วยอารมณ์ตอนนี้ผมไม่ได้คิดอะไรนอกจากแก่นกายที่กำลังเข้ามา ผมพยายามไม่เกร็งอย่างที่ไอ้พี่เสือมันบอก ผมจับหน้าไอ้พี่เสือมาจูบอีกทีไม่ใช่เพราะพิศวาสนะมันครับ ผมแค่หาสิ่งบรรเทาความเจ็บเท่านั้นเองอ่ะ สุดท้ายมันก็เข้ามาจนสุดผมเองก็ถอนจากปากมันก่อนจะสูดเอาอากาศเข้าเต็มปอด รู้สึกจุกตรงท้องน้อยมากๆพอมันเริ่มขยับผมก็เลื่อนมือจับสะโพกของพี่มันมือนึงลูบไล้แผ่นหลังกว้างของพี่มันครับเนียนดีไม่มีสิวผมให้ผ่าน

"เป็นไงเสียวไหมว่ะดี อ๊า ของมึงเนี่ยโครตเลยว่ะ"ปากพูดเอวขยับ เสียวล่ะซิมึงแต่ผมยอมรับว่าผมไม่ค่อยเจ็บแล้วครับ มีแต่ความรู้สึกเสียวกับจุกท้องน้อยนิดหน่อย มันทำช้าๆไม่รู้ว่ามันเห็นว่าผมเจ็บหรือปล่าวหรือว่ามันอยากจะแกล้งผมให้ผมตายคาอกกันแน่

"เร็วๆ"ผมพูดไปอย่างไม่รู้ตัว มันยิ้มเหมือนมันบอกว่ามันชนะแล้วประมาณนี้หรือปล่าวนะ

"อยากเร็วๆก็ทำเองดิ"ผมมองหน้ามัน ก่อนที่มันจะพลิกตัวผมให้ไปอยู่ด้านบนครับ มึงจะแกล้งกูไปถึงไหนว่ะเนี่ย

"ผมทำไม่เป็น"ผมบอกมัน

"มึงก็ขยับขึ้นลงดิว่ะ เมื่อคืนมึงยังทำให้กูอยู่เลย"ผมเม้มปากเป็นเส้นตรงแลัวผมก็ทำตามที่มันบอก มันมองผมตาเยิ้มทำหน้าแบบเอ็กสุดๆ ผมก้มลงไม่จูบมันแบบไม่รู้ตัวช่วงล่างก็เร่งตามอย่างที่ผมอยากได้ไอ้พี่เสือกอดผมแน่น ผมรู้สึกว่ามันเด้งเอวสวนเข้ามาเหมือนกันเสียงเนื้อกระทบกับแข่งกับเสียงเอี๊ยดอ๊าดของเตียงดังลั่นห้อง

"ไม่ไหวแล้วว่ะ พี่เสือ"ผมร้องบอกมัน มันยิ้มก่อนจะจับให้ผมนอนคว่ำยกก้นให้อยู่ในระดับก่อนที่จะเสียบแท่งร้อนมาอีกครั้งผมอ้าปากค้าง ก่อนที่พี่มันจะกระแทกแบบไม่ยั้งเลยครับ ผมจิกหมอนแน่นปล่อยความสุขออกมาโดยครั้งนี้ไม่ได้แตะต้องมันเลยสักนิด ชแต่ไอ้พี่เสือมันยังไม่หยุด กระแทกอีก 4-5 ครั้งผมก็รู้สึกอุ่นในท้อง เสียงหอบหายใจดังไอ้พี่เสือทิ้งตัวนอนทับผมไว้ไม่ได้ถอดแก่นกายออกมาเลยครับ

"พอแล้วพี่เสือ...ผมไม่ไหวแล้วนะ"ผมรับรู้ความแข็งของแก่นกายมันอีกครั้ง ไอ้หื่น...กูอยากจะกลับบ้านอ่ะได้แต่บ่นอยู่ในใจครับ สุดท้ายมันก็แตะขาผมให้อ้ากว้างแล้วมันก็ยันตัวเองกระแทกผมมาอีกครั้ง ผมไม่มีแรงจริงๆครับได้แต่ร้องครางอย่างเดียว แล้วมันก็พลิกตัวผมให้นอนตะแคงยกขาข้างขวาไว้ที่ไหล่ของมัน ผมสะดุ้งครับเมื่อมันทำท่านั้น

"ไม่ มันลึกไป อ๊า พอเถอะ อื้อๆ"ผมร้องห้าม แต่ไม่เป็นผลยิ่งกลับทำให้พี่เสือได้ใจกระแทกกระทั้นหนักกว่าเดิม

"สัสเอ่ย มึงอย่าทำหน้าเอ็กซ์แบบนั้นสิว่ะ กูคุ้มอารมณ์ไม่อยู่ อ๊าๆๆ ออก...ออกแล้ว อื้อๆๆ"สิ้นเสียงมันในท้องผมก็ร้อนหวูบขึ้นมาทันที มันทิ้งตัวนอนข้างผมก่อนที่จะดึงผมไปจูบอีกครั้ง

กว่าผมจะออกจากบ้านไอ้พี่เสือมาได้ก็เกือบห้าโมงถึงบ้านก็เกือมหนึ่งทุ่ม ผมกับมันกว่าจะเคลียร์กันเสร็จก็ปาไปห้ายกครับพี่น้องมันไปเอาแรงมาจากไหนฟระมันขับรถมาส่งผมที่บ้าน อยู่ในรถก็ต่างฝ่ายต่างเงียบครับ พอมาจอดที่หน้าบ้านมันเหมือนจะอ้าปากคุยกับผมแต่ผมไม่เปิดโอกาสให้มันพูดหรอกสะบัดตูดออกจากรถทันที เหมือนจะเก่งนะครับในใจคิดอยากจะคลานเข้าบ้านจริงๆ มันทั้งเจ็บทั้งแสบรู้สึกเหมือนจะอักเสบอีกด้วยอ่ะคิดแล้วอยากจะกลับไปกระชากหนังหัวมันสักที แต่พิจารณาสังขารตัวเองแล้วเอาไว้วันหลังก็ได้ว่ะ ผมเดินเข้ามาในบ้านมองซ้ายแลขวาเพื่อความปลอดภัยเพราะไม่อยากเจอพวกพี่ๆตอนนี้เลยแลดูก็ทางสะดวกเน้อ อิอิ พอขึ้นบันไดเตรียมจะก้าวเหยียบบันไดขั้นที่สองเท่านั้นแหละ

"จะไปไหนไอ้ตัวดี"นั้นไงเสียงมรณะเรียกผมแล้ว

"หวัดดีครับ พี่เอ พีบี พี่ซี"ผมยิ้มแห้งๆรับรู้ชะตากรรมที่ต้องเกิดขึ้น สงสัยงานนี้เทศยาวยิ่งเจ็บก้นอยู่ด้วยอ่ะ แงๆๆๆ ทำไมชีวิตไอ้ดีต้องเป็นแบบนี้ด้วยว่ะ มึง....ไอ้เชี้ยพี่เสือ อย่าคิดนะว่ากูไม่สู้ กูแค่ถอยมาตั้งหลักก่อนโว๊ย ฮ่าๆๆๆ





***1เม้น1กำลังใจนะ ผิดบอกให้หน่อยนะค่ะ
ตอนแรกไรค์ก็หื่นเบย 555+ :pighaun:


ออฟไลน์ meeoldly

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 164
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0

ออฟไลน์ kamenashi

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 36
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-2
น่าสนุกดีค่ะ  หื่นก็ชอบนะคะ แต่อยากให้หื่นเพราะรักมากกว่า
หวังว่าพี่เสือจะมีเหตุผลมากกว่าที่เล่านะคะ :katai2-1:

ออฟไลน์ LEksUp

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 351
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +50/-0

ออฟไลน์ kaokorn

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 903
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-2
ท่าทางหนูดีจะเป็นคนตลกๆดีนะฮะเนี่ย
แต่พี่เสือนี่ดูไม่ออก ไม่อยากให้เรื่องเกิดเพราะอารมณ์หื่นอย่างเดียวเลยอ่ะ สงสารหนูดี
รอตอนต่อไปนะฮะ ขอให้มาอัพบ่อยๆ ไม่อยากรอหายยยยยย ขอบคุณฮะ

ออฟไลน์ Yarkrak

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1629
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3

ออฟไลน์ frank_kie07

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 62
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
 :hao7:  :hao7:  :hao7:  :hao7:  :hao7:
มาต่ออีกครับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
รอๆๆๆๆๆๆๆๆ
 :mew1:  :mew1:  :mew1:

ออฟไลน์ actionmarks

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 305
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-44

ออฟไลน์ Pnomsod

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-1
ว้าวๆๆๆ

 :hao6: :hao6: :hao6:

ถ้าทางเรื่องนี้จะร้อนแรง ฮ่าๆๆๆๆ  o13 o13

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ cher7343

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1686
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +133/-4
ยินดีต้อนรับเรื่องใหม่จ้า
เปิดตัวได้มันส์สะเด็ดมากเลย  :hao6: :hao6:

ออฟไลน์ Moobar

  • สมุนของคนที่คุณก็รู้ว่าใคร?
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 61
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ตอนที่ 2 ผมอยากให้โลกเป็นสี่เหลี่ยมจริงๆ


หลังจากวันนั้นที่ผมเอ่อ...ช่างมันเถอะ ผมก็ไม่สบายไปสามวันสามคืนติด เดือดร้อนบรรดาพวกพี่ชายทั้งหลายของผมต้องคอยพลัดกันมาเฝ้าไข้ผมอีก มหาลัยก็ไม่ได้ไปแถมงานที่พิเศษที่ทำอยู่ก็ต้องหยุดขาดรายได้ไปเท่าไรก็ไม่รู้ เป็นเพราะไอ้เวรนั้นแท้ๆเล่นผมระบมหมดทั้งตัว อย่าไปพูดถึงมันจะดีกว่าเห็นว่าพี่ซีบอกมันถามหาถึงผมด้วย ผมบอกพี่ซีว่าถ้ามันถามหาผมอีกบอกผมตายไปแล้ว พี่ซีถึงกับงงรับประทานเลยครับ พี่ซีถามผมว่ามีเรื่องอะไรกับไอ้พี่เสือมันหรือเปล่า ผมก็บอกไปว่าไม่ชอบหน้ามันแค่นั้นแหละครับเหตุผล

"เป็นเพราะแกไอ้ซี น้องมันถึงไม่สบายแบบนี้ ถ้าฉันรู้ว่าแกพาไอ้ดีไปแหล่งอบายมุขอโคจรแบบนั้นอีก ฉันจะเอาอีแดงแกไปทิ้ง"นั้นไงสงครามน้ำลายบนโต๊ะอาหารกำลังจะเกิดขึ้นเมื่อชอลิ้วเฮียงกำลังชักดาบมาสู้กำมังกรขาว(อันนี้ก็เวอร์ไป) ส่วนอีแดงที่พี่เอมันพูดถึงก็คือกีต้าร์ไฟฟ้าสีแดงตัวโปรดของพี่ซีมันครับ สภาพที่บ่งบอกว่าผ่านศึกมาอย่างโชกโชน พี่ซีมันรักอีแดงมากทะนุถนอมขัดถู เหมือนอยากจะได้หวยหรือเปล่าอันนี้ผมก็ไม่แน่ใจ หรืออาจเป็นเพราะพี่ซีเก็บตังค์ซื้อเอาเองตั้งแต่อยู่ม.สอง เหตุผลที่ซื้อไม่ใช่เพราะมันชอบดนตรีหรอกครับ มันบอกว่าอยากเท่ห์หัดเล่นเอาไว้จีบสาว ถุ๊ย

"พี่เอก็พูดเวอร์ไป ผมพาน้องไปเปิดหูเปิดตานะ...พูดเหมือนผมพาน้องไปเสียตัว"

แคร๊กๆๆ

น้ำที่ดื่มเข้าไปสำลักทันที ไอ้พี่บ้า...ผมกำลังจะลืมแล้วนะโว๊ย เพราะคุณพี่ไม่ใช่หรอครับที่พาผมไปเสียเอกราชแบบไม่รู้ตัวน่ะ แงๆๆๆ ตั้งแต่เกิดมาผู้หญิงสักคนก็ยังไม่ได้แอ๋ม จูบแรกของผมก็เสียให้มันอีก(ถ้าไม่รวมกับไอ้ดำหมาของไอ้เปานะ)เอ๋ ไอ้พี่เสือก็หน้าคล้ายไอ้ดำอยู่นะ คิดซะว่าจูบกับไอ้ดำก็ได้ว่ะเพราะฉะนั้นจูบแรกของผมยังไม่เสีย ฮ่าๆๆๆๆ(ตรรกะของผม) พี่บียื่นกระดาษชิชชูลายลูกหมายี่ห้อดังมาให้พร้อมทั้งตาสามคู่จ้องผมไม่กระพริบถ้ามุดโต๊ะได้มุดไปแล้วแหละครับ ผมขอร้องล่ะอย่างมองผมด้วยสายตาแบบนั้นได้มิ

"แกมีเรื่องปิดพวกพี่อยู่หรือป่าวไอ้ดี"พี่บีถามเสียงเรียบเล่นเอาขนแขนแสตนอัพเบย ปกติพี่บีเป็นคนนิ่งๆอยู่แล้วผมเลยกลัวเขามากกว่าพี่เอที่เป็นพี่คนโตเสียอีก น่ากลัวอ่ะ!!!ส่วนใหญ่แล้วผมสนิทกับพี่ซีมากกว่านะ เพราะด้วยอายุไม่ค่อยห่างกันมากเท่าไรและด้วยความปัญญาอ่อนมีเหมือนกันด้วยล่ะมั้ง

"ป่าวสักหน่อย...ทำไมพี่ๆจ้องผมแบบนั้นอ่ะ"ผมทำหน้าแกล้งสงสัย เรื่องแสดงตบตาคนเนี่ยผมถนัดครับ ทำไงได้เป็นสิ่งสวรรค์ที่พระเจ้าโปรดประทานมาตั้งแต่เกิดนิ

"ไม่ใช่แกไปนอนกับใครแล้วไม่บอกพวกพี่นะดี"สะอึกเลยครับ ตบโต๊ะหนึ่งทีเพื่อจะได้สมจริงสมจังอีกนิดนึง คริๆ

"ทำไมพวกพี่ถึงพูดแบบนั้นล่ะครับเรื่องสำคัญแบบนั้น ถ้าดีทำจริงๆ ดีคงบอกพวกพี่ไปแล้วแหละ"ทำอะไรไม่ได้แกล้งโมโหแม้งเลยครับ นี่แหละไม้ตายของนายสวัสดี ผมรู้ว่าพวกพี่เป็นห่วงผมแต่เรื่องนี้ผมขอจัดการเองดีกว่า ไม่อยากให้ครอบครัวต้องมาเดือดร้อนเพราะผมอีก

"ถ้าเป็นแบบนั้นมันก็ดีไป พวกพี่เป็นห่วงดีมากนะ รู้ไหมไอ้พวกหน้าตาดีจิตใจระยำก็เยอะแยะ ยิ่งเราเป็นเด็กน่ารักแบบนี้พี่ยิ่งเป็นห่วง"ผมขอเปลี่ยนจากน่ารักเป็นหล่อได้ไหมพี่เอ ถ้าเรื่องนั้นมันเกิดขึ้นกับผมจริงๆผมคงปรึกษาพวกพี่ไปแล้วแหละครับ แต่เนี่ยผมเอ่อ...เป็นฝ่ายเสนอมันเองแถมไอ้คนที่ว่าก็เป็นเพื่อนพี่ซีอีก อีกอย่างผมกับมันก็ทำสัญญาไว้แล้วว่าก้าวออกจากห้องนั้นทุกอย่างถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"ครับ...ผมโตแล้วนะพี่เอว่าแต่พูดว่าดีน่ารักได้ไง ต้องพูดว่าดีหล่อสิ คริๆ"พี่ๆต่างหัวเราะให้กับความติ๊งต๊องปัญญาอ่อนของผม หลังจากนั้นพวกพี่ๆก็ไม่ได้พูดอะไรต่อครับ พี่เอกับพี่บีต้องรีบไปทำงาน ผมเคยบอกหรือปล่าวว่าพี่เอเป็นถึงแพทย์สูตินารีของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ตอนแรกที่เดินเข้าบ้านมาก็เสียวเหมือนกันกลัวพี่เอจะดูออก แต่ด้วยการแสดงระดับออสก้าอย่างผมแถเอาตัวรอดได้อยู่แล้วล่ะครับ



วันนี้อาการสดใสท้องฟ้าปลอดโปร่งอุณภูมิสามสิบแปดองศา(ร้อนชิบหาย) ถือว่าเป็นเลิกงามยามดีครับที่ผมต้องกลับไปตามงานของบรรดาอาจารย์ที่สั่งงานเหมือนกำลังแข่งกันสั่งข้าวผัดมากกว่ามั้ง ความซวยจะตกอยู่ที่ใครก็พวกเหล่านิสิตนักศึกษาคณะเศรษฐศาสตร์อย่างผมเนี่ยแหละ ผมเป็นนักศึกษาปีหนึ่งต้องปรับตัวอะไรอีกเยอะครับ

"เห้ย ได้ดีมาโว๊ย"นั้นไงครับแค่ย่างก้าวเข้าเขตคณะบรรดาหมาๆทั้งหลายก็ตอนรับผมเลย มึงช่วยเบาๆก็ได้กูอายเขาว่ะผมอยากจะเดินไปตบกระโหลกไอ้เปาเพื่อนเลิฟ(แต่ตอนนี้กูเกียจมึงแหละ)ดังมาแต่ไกล

"ฮิ้ววววววๆๆๆๆๆๆ"เอ่อส่งเสริมกันเข้าไป ผมเดินเข้าไปในสุ่มชมรมของคณะซึ่งมีไอ้เปา ไอ้แมน ไอ้กวาง นางสัมเน่า แล้วก็ฟ้า ซึ่งกำลังโฮร้องรับการกลับมาของผมแบบครั้งยิ่งใหญ่ ว่ะฮ่าๆๆๆๆ(นางดีน่ากลัวอ่ะ)

"โห่ ผอมลงว่ะมึง...อิจฉาว่ะ"นางส้มเน่าตะโกนทักผมคนแรก ถ้ามึงอยากผอมก็ช่วยยัดห่าน้อยๆสิครับ ผมส่ายหน้าอย่างระอาเดินเข้าไปนั่งใกล้ไอ้เปาครับขี้เกียจตอบพวกมันแถมผมยังไม่ค่อยหายดีด้วยแหละ

"อีส้ม...อยากผอมมึงก็ช่วยหยุดจ๊กขนมกูได้ไหมว่ะ แม้งผู้หญิงเชี้ยไรฟระนั่งกินขนมดูดนิ้วแบบมึงเนี่ย"ไอ้แมนทำท่าโมโหแบบไม่จริงจังนัก ไอ้เปาหันมามองผมและเอามือข้างนึงจับหน้าผากผมอีกมือนึงก็จับหน้าผากมัน

"มึงมีไข้อยู่นี่หว่า...รีบมาทำไมว่ะ"ขอบคุณนะที่เป็นห่วงกูนะไอ้เปาไอ้เพื่อนเลิฟ"เป็นลมเป็นแล้งมา กูไม่อุ้มนะโว๊ย"อ้าวไอ้ดอกจิก

"พูดแบบนี้เราเลิกกัน"ผมใช้ท่าไม่ตายครับ ได้ผลได้ไอ้เปารีบมานวดแขนเอาใจผมใหญ่รู้ซะบัางว่าไผเป็นไผ

"ผัวอย่าโกรธเมียเลย นะน่ะๆ"นั้นไงโหมดผัวเมียของผมกับมันเริ่มต้นขึ้นแล้วครับ ไอ้เปาเล่นเป็นเมียผมทั้งๆที่สูงกว่าผมอีก เราเล่นแบบเนี่ยมาตั้งแต่อยู่ม.ปลายแล้วอ่ะครับ ตอนแรกคนที่ไม่รู้จักพวกผมก็จะนึกเป็นว่าผมสองคนเป็นคู่ขากันหรือปล่าว ช่างคนเขาคิดเถอะครับผมไม่ซีเรียสอยู่แล้ว

"ไอ้เปามึงมีผัวแล้วหรอว่ะ"นั้นไงครับเสียงไอ้ตัวเชี้ยมันมาแล้ว หึๆ ผมหันหน้าหนีครับ ไม่อยากมองหน้ามัน ไอ้ดำ ไอ้ควาย ไอ้เชี้ยพี่เสือ

"อ้าวพี่เสือ...หวัดดีพี่"ทั้งสุ่มยกมือไหว้มันยกเว้นผมกับไอ้กวางครับ

"น้องครับ...ไม่เห็นหรอว่าพี่มา"กวนตีน...กูเห็นแต่กูไม่อยากเจอหน้ามึงโว๊ย กูรู้ว่ามึงแกล้งโง่กะจะแกล้งกูใช่ไหมล่ะไอ้ดำ เพื่อตัดปัญหาผมหวัดดีมันอย่างลวกๆครับแล้วก็หันไปทางอื่นต่อ บอกเป็นนัยว่ากูรังเกียจมึงเต็มที่ครับ

"มาทำไม"ไม่ใช่เสียงผมนะ แหะๆ เสียงไอ้กวางถามอย่างไม่พอใจ ไอ้พี่เสือนิ่งขมวดคิ้วหนาๆที่คิดว่าหล่อแล้วหรอนั้น(ที่จริงโครตดูดี)

"กูพาพี่สะใภ้มาให้มึงดู เป็นไงสวยไหม"มันแนะนำสาวข้างๆ ตอนแรกผมไม่ได้สังเกตุหรอกครับว่ามันพาใครมาด้วย โอ้แม่เจ้าโว๊ย!!!! นี่มันพี่ออยดาวคณะวิทย์นี่หว่า ไอ้เชี้ยพี่ดำมึงต้องเล่นเสน่ห์แน่ๆครับ ผู้หญิงสมัยนี้ชอบพวกเถื่อนๆ ดำๆ ด้วยหรอว่ะ โลกนี้แม้งไม่ยุติธรรม แงๆๆ

"แล้วไง ปกติมึงควงใครก็ไม่เคยบอกกูอยู่แล้วนี่หว่า"ผมอยากจะเข้าไปหอมไอ้กวางจริงๆครับ เอาเลยมึง เอาให้ให้พี่มึงจุกตายไปเลย พี่ออยมองหน้าไอ้พี่เสือ มันนิ่งครับทำเป็นเหมือนไม่ได้ยิน

"คน นี้ กู จริง จัง โว๊ย แล้วอีกอย่างกูห่างกับมึงต้องสองปีนะไอ้กวาง มึงคิดว่าป๊าจะคุ้มกะลาหัวมึงได้ตลอดหรอว่ะ"ผมเข้าใจไอ้กวางนะครับถ้ารู้มีพี่อย่างไอ้พี่เสือก่อนเกิด ผมคงเอารกแม่ผู้คอตายตั้งแต่อยู่ในท้องแล้วล่ะ ผมไม่รู้ว่าไอ้พี่เสือกับไอ้กวางมีปัญหาอะไรกันหรอกนะครับ ไม่คิดที่จะเข้าไปยุ่งด้วย แต่พวกมึงช่วยไปทะเลาะกันที่อื่นได้ไหมครับสรุปกูลำคาญ

"เสือ...พอเถอะค่ะ เราไปกินติมกันดีกว่าเน้อ อยู่ตรงนี้อากาศก็ร้อนอยู่แล้วดูสิเหงื่อตะเองออกหมดเลย"ใครก็ได้ครับช่วยเอากระโถนให้ผมทีหรือเป็นไปได้ผมอยากจะอ้วกใส่หน้าไอ้พี่เสือแม้งเลย พอถูกพี่ออยอ้อนหน่อยทำเป็นหัวเราะ ไม่ใช่แบบที่หัวเราะกับผมในวันนั้นนะครับ พวกพี่มึงสองคนไปหวานกันไกลตีนกูได้ไหม

"รอก่อนนะออย ผมขอเวลาแปบนึงนะครับ"ภาพสุดท้ายที่เห็นก็คือไอ้พี่เสือมันเอามือบีบจมูกพี่ออยเท่านั้นแหละ พวกมึงไม่ไปใช่ไหมกูไปเองก็ได้ ผมลุกพรวดไม่อยากมองหน้าใคร ไม่รู้ตัวเองโมโหอะไรด้วย ผมรู้แค่ว่าไม่อยากนั่งอยู่ตรงนั้นต่อแล้วครับ มันอึดอัดไงไม่รู้


"อ้าว...ไอ้ดีมึงจะไปไหนว่ะ"เสียงไอ้เปาตะโกนเรียก ผมไม่กล้าหันกลับไปมองหรอกครับไม่รู้กลัวอะไรเหมือนกัน เดินจ้ำอ้าวเข้าคณะอย่างเดียว แต่แล้วอยู่ๆมือๆนึงก็จับแขนผมไว้

"ปล่อยนะโว๊ยไอ้โรคจิต"ตายเป็นตายมึงเข้ามาดิไอ้พี่เสือกู้สู้คนนะโว๊ย

"มึงเป็นไรของมึงเนี่ยไอ้ดี"ไอ้กวางเองหรอว่ะค่อยหายใจหายคอได้โล่งหน่อย แล้วทำไมผมถึงต้องคิดว่าไอ้พี่เสือมันต้องตามผมมาด้วยล่ะครับ ผมเนี่ยประสาทจริงๆ

"ปล่าว คนแม้งเยอะกูปวดหัว...มึงก็รู้กูไม่สบาย"ผมตอบมันไป

"เอ่อ...กูขอโทษนะ"มันพูดไรของมันว่ะมาขอโทษผม จำไม่ได้ว่ามันทำให้ผมโกรธตอนไหน ไอ้กวางเนี่ยเวลาเศร้าแล้วหล่อเป็นบ้าเลยครับ ตัวก็ขาว สูงก็สูง อยากจะถามว่ามึงเป็นลูกพ่อแม่เดียวกันกับไอ้ดำจริงๆหรอว่ะ กูดีใจกับมึงด้วยนะที่มึงเอายีนด้อย(สีผิว)ของพ่อแม่มึงมาได้ สมน้ำหน้าไอ้ดำมัน

"ขอโทษไรว่ะ"ผมงงแดกครับ

"ปะ...ปล่าวหรอก เอ่อ มึงไม่ไหวจะไปทำงานได้หรอว่ะ"อ้าวเปลี่ยนเรื่องซะงั้น หยุดมาสามวันแล้วขาดรายได้ไปตั้งหลายบาท ยังไงวันนี้ผมต้องไป ใจนึงกลัวเขาไล่ออกด้วยครับ แหะๆๆ

"ไปดิ กูไหวอยู่นะ เดี๋ยวค่อยแอบหลับวิชาประวัติศาสตร์เอาแรงก็ได้"ผมบอกไอ้กวางมันยิ้มก่อนจะเอามือลูบหัวผมเล่น ใจนึกเล่นๆว่าอยากให้วันนั้นเป็นไอ้กวางมากกว่าไอ้เชี้ยพี่เสือครับ อยากนั่งไทม์แมกชีนโดราเอม่อนไปกระชากไอ้พี่ดำแล้วถีบให้ไอ้กวางเป็นแทนจริงๆ แง่ๆๆ

หลังจากที่นอนหลับในคาบวิชาประวิติศาสตร์เต็มอิ่มแล้วก็รู้สึกเริ่มมีพลังมาบ้าง วันนี้ทั้งวันผมไม่ค่อยพูดกับใครมากเท่าไรก็มีแต่ไอ้เก่งกับนางส้มเน่าเท่านั้นแหละที่ทะเลาะกันไปมา ไอ้เปาก็มัวคุยโทรศัพย์กับแฟนจนลืมเพื่อน(อย่าให้กูมีบ้างล่ะกัน) ไอ้ฟ้ามันก็มั่วแต่เรียนครับวันๆนึงมันก็ไม่ค่อยพูดกับใครเท่าไรนักหรอก ส่วนไอ้กวางมันก็คอยตามงานให้ผม สรุปไอ้กวางดีสุดแถมมันอาสาจะไปส่งที่ร้านชาบูที่ผมทำงานอยู่อีกมันบอกว่าเลิกงานจะมารับผมด้วย แล้วผมจะขัดศรัธามันทำไมล่ะครับตอบตกลงทันที มันยิ้มให้ผมอย่างกับเด็กได้ขนมรู้เลยครับว่าแก้มมันเป็นสีชมพูก็หน้าใสออกจะขนาดนั้นอิจฉาโว๊ย

"อ้าวหายดีแล้วหรอดี..."พี่สาพนักงานประจำของร้านทักผม

"ไหวสิครับ...วันนี้คนไม่ค่อยเยอะด้วย ผมรับมือไหว"ผมทำท่าชู้สองนิ้วแอ๊บแบ๊วเต็มที่ครับ พี่สาหัวเราะอย่างอารมณ์ดีก่อนที่จะออกไปหน้าร้าน ไม่พูดอะไรมาก

ถ้าเป็นพนังงานประจำที่นี่ก็จะมีแบบฟอร์มของร้านแต่ถ้าเป็นแค่พาร์ทไทม์เขาให้ใส่ชุดนักศึกษากับผ้ากันเปื้อนของร้านก็เท่านั้น สำรวจตัวเองว่าหล่อแล้วผมก็เดินออกไปหน้าร้าน หน้าที่ของผมไม่ตายตัวครับ เดี๋ยวเอาน้ำซุปให้ลูกบ้าง เก็บจานที่ลูกค้ากองกันไว้บ้าง เคลียร์โต๊ะที่ลูกค้ากินแล้วให้เรียบร้อยเท่านั้นเอง ผมชอบบรรยายกาศที่ร้านมากๆเปิดเพลงเบาๆให้ลูกค้าฟัง ส่วนใหญ่ลูกค้าก็จะมีแต่ครอบครัวดูแล้วอบอุ่นดี

"พวกมึง...จะกินฟูจิหรือชาบูดีว่ะ"เสียงเอ๊ะอะดังอยู่หน้าร้าน พอมองออกไปผมเห็นเป็นกลุ่มนักศึกษากลุ่มใหญ่พอสมควร แต่ผมรู้สึกคุ้นๆหนึ่งในนั้นจังว่ะ คนที่สูงที่สุดในกลุ่มพอมันหันมาสบตากับผม ชัดเลย ไอ้เชี้ยพี่เสือ ทำไมโลกนี้มันกลมจังว่ะ ที่ทำงานผมก็ไม่ใกล้มหาลัยซะหน่อย มันยิ้มให้ผมครับรอยยิ้มเหมือนที่ผมเห็นในตอนนั้นอ่ะ...เวรแล้วกู

"สรุป...กูแดกชาบู ถ้าไม่เอาก็แยกกันแดกล่ะกัน"อ๊ากกกกกก มึงจะแกล้งกูใช่ไหมไอ้ดำ พอมันสรุปก็เดินเข้ามากันเป็นฝูงเลยครับ เอาไงดีครับลากลับบ้านดีไหมไม่อยากเจอหน้ามัน แต่วันนี้คนของร้านก็น้อยซะด้วยทำไงดีว่ะ

"น้องๆ"นั้นไงมันเรียกผม ใครน้องมึงฟระกูมีพี่แค่สามคนโว๊ย ผมจำใจต้องเดินไป ดูรวมๆมันมากันแปดคนนั่งเรียงกันตรงหน้าเค้าเตอร์มีผู้หญิงสองคนนอกนั้นเป็นผู้ชายหมดครับ แต่ที่เห็นไม่ใช่พี่ออย

"ว่าไงจ๊ะคนสวย สนใจเป็นคู่ชีวิตพี่ไหมครับ"ไอ้เวรที่นั่งใกล้ไอ้พี่เสือมันเปิดฉากครับ อยากจะบอกว่า 'ใครสวยพ่องมึงดิ'ลองพูดสิครับ....ก็ได้ออกไง

"ไอ้สัสเป้ นั้นมันผู้ชายนะโว๊ย ว่าแต่น้องน่ารักมีเบอร์ไหมครับ"ทั้งแปดคนพร้อมใจหันมาถุ๊ยไอ้คนที่กอดคอกับไอ้คนที่ชื่อเป้ ผมอยากเป็นคนที่เก้าจัง...จะได้ถุ๊ยใส่หน้ามันเนี่ย

"น้อยๆหน่อยพวกมึง นั้นมันน้องไอ้ซีนะโว๊ย ถ้าอยากกินตีนไอ้ซีมันก็ตามสบาย"ไอ้เชี้ยพี่เสือมันพูดครับ ไอ้พี่สองคนนั้นถึงกับหุบยิ้ม เอ่อ...ว่าแต่พี่ซีมันโหดมากถึงขนาดพวกมึงเงียบปากหมาๆเลยหรอครับ

"พี่ขอโทษนะครับน้อง"ไอ้คนที่ชื่อเป้พูด หน้าสลดเหมือนหมาหงอยเลยครับ

"ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่พวกพี่จะเอาน้ำซุบกันแบบไหนบ้างครับ"ผมตัดบท ที่จริงไม่อยากเห็นหน้าไอ้พี่เสือมากกว่า ผมแสร้งทำเป็นไม่มองมันผมรู้ว่ามันจ้องผมอยู่ครับ พอสั่งทุกอย่างเสร็จผมก็ทำตามออเดอร์ที่พวกมันบอก

ทำไมชั่วโมงสิบห้านาทีมันนานจังว่ะ ระหว่างนั้นพวกมันก็กินกันแหลกครับ หน้าตาพวกมันก็ถือว่าดีกันอยู่หรอกนะ แต่เวลากินเนี่ยมึงช่วยเอามารยาทมาจากบ้านก็ได้กูไม่ว่า พวกมันหยิบอะไรได้ก็ใส่หม้อกันใหญ่ สายพานว่างจนผมวิ่งตามใส่วัตถุดิบแทบไม่ทัน แถมมันเรียกผมไปสั่งของเพิ่มอีก ทั้งร้านเนี่ยวุ่นวายกับมันกลุ่มเดียวครับคิดแล้วอาการปวดหัวก็กำเริบ

"เห้ยไอ้เสือ....ได้ข่าวว่าวันก่อนมึงพาเด็กไปออฟที่คอนโดหรอว่ะ"ผมที่กำลังมาเสริฟเนื้อสไลด์ให้ไอ้พี่เสือชงักทันทีเมื่อไอ้พี่เป้มันถาม พี่เสือมันมองหน้าผมก่อนจะตอบไปว่า

"ก็เด็กมันร่านกูก็สนองสิว่ะ หึหึ"ผมตัวสั่นกับคำพูดผมไอ้พี่เสือ คำพูดเย้ยหยัน เสียงหัวเราะแบบนั้นผมเกียจมันที่สุดผมกำหมัดแน่นทำอะไรไม่ได้ ในใจภาวนาขอให้เวลาที่เหลือมันผ่านพ้นไปเร็วๆ

"มึงนี่ก็เลวเน้อ ทั้งๆที่มีออยอยู่แล้ว ยังเสือกไปฟันคนอื่นอีกว่ะ ฮ่าๆๆ"ทั้งโต๊ะหัวเราะร่า แต่ผมไม่ตลกด้วยหรอกครับ ผมพยายามจะเดินหนีแต่รู้สึกว่าขาไม่มีแรงขึ้นมาซะดื้อๆ

"ออยน่ะกูรักจริงหวังแต่งโว๊ย คนอื่นกูแค่เอาไว้ระบายเวลา อยาก ก็เท่านั้นเองว่ะ"

ผัวะ

หมัดเล็กๆของผมต่อยเข้าเต็มแรงที่หน้าไอ้พี่เสือ ผมไม่รู้ตัวเองทำไปได้ยังไงเหมือนกัน บอกได้คำเดียวว่าโมโหครับ มันเหมือนจะพูดอะไรแต่ผมไวกว่า แกะผ้ากันเปื้อนสุดที่รักของผมปาใส่หน้ามัน ก่อนจะวิ่งออกจากร้านโดยไม่สนใจเลยว่าคนทั้งร้านกำลังจับจ้องมาที่ผม อย่าคิดว่าผมจะร้องไห้ขี้แยเหมือนใครๆนะครับ แค่รู้สึกจุกตรงอกก็เท่านั้นเอง ผมกึ่งเดินกึ่งวิ่งมาไกลจากร้านแค่ไหนไม่รู้ อยู่ๆภาพทุกอย่างมันก็ดับวูบไป






***อย่าว่าเค้านะ เค้ายังเป็นลูกเป็ดเดินเตาะแตะอยู่เลย  :mew2:
1 คอมเม้น 1กำลังใจ
ตัวอักษรที่เค้าใช้เล็กไปหรือป่าว ใช่แค่ 14 pt เองนะ มองไม่เห็นบอกด้วยจ้า
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-06-2014 19:45:39 โดย Moobar »

ออฟไลน์ xxxspai

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 20
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
ชอบแบบน้องดีอ่ะ ไข่ในหิน
พี่เสื้อปากหมามาก ไม่สมชื่อตัวเลย ฮึ่ยๆๆ โกรธๆ
แล้วอย่ามาง้อน้องอีกละกัน 

ออฟไลน์ padthaiyen

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 943
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-2
อยากให้ซีรู้มาอัดไอ้เสือปากเสียนี่จริงกินที่ลับไขที่แจ้ง (ต้องเล่นสุภาษิตเลย)

ออฟไลน์ buathongfin

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1251
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-3

ออฟไลน์ yongsulewa

  • 나는 상처를 줬어.
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 241
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1

ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19

ออฟไลน์ Moobar

  • สมุนของคนที่คุณก็รู้ว่าใคร?
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 61
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ตอนที่ 3 รองเท้ากูอยู่หน่ายยยยย (50 %)


เพดานที่คุ้นเคย...ทำไมรู้สึกเหมือนเคยมาที่นี่เลยนะ เพดานกว้างสีขาวที่ดูสะอาดตา ความทรงจำครั้งสุดท้ายคือผมต่อยหน้าไอ้พี่เสือแล้ววิ่งหนีมันออกมาจากร้านนี่นา แล้วหลังจากนั้นผมก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย..ห๊ะ หรือว่านี่คือสวรรค์ แงๆๆๆ ผมยังไม่อยากตายนะเฟ้ย สิบเเปดปีมานี้ผมยังใช้ไม่คุ้มเลยนะ

"ตื่นแล้วไง"มีคนเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเสียงที่คุ้นหู ร่างสูงใหญ่ หน้าคม ผิวเข้ม คิ้วหนา ปากบาง ไอ้พี่เสือมันมาอยู่นี่ได้ไง มิน่าล่ะผมถึงคุ้นสถานที่นี้ชิบหาย จะอะไรก็คอนโดพี่มันเองน่ะสิ

"ผมมาอยู่ที่นี่ได้ไง"ผมแกล้งทำหน้างงพร้อมกับสังเกตุใบหน้าอุบาท(มั้ง)ของมัน ผมเห็นผลงานของผมเด่นชัดอยู่ตรงมุมปากได้รูปนั้น สะใจชิบหายเลยครับ!!!

"เหาะมามั้งครับ"กวนตีนไอ้สลัด มันเดินเข้ามาข้างๆผม เห้ย...อย่าเข้ามานะ กูสู้ตายนะโว๊ย!!!

"พี่จะทำอะไร"ผมลุกขึ้นเขยิบหนีพี่มัน บอกตรงๆว่ากลัวครับ...กลัวจะเหมือนเมื่อวันนั้นอีกหน้ามันปกติก็เหมือนคนหื่นอยู่แล้วด้วย ตอนนี้มันทำหน้านิ่งเดินเข้ามา ผมรีบหยิบหมอนใบโตมาบังเอาไว้ ถึงมันจะไม่ได้ช่วยอะไรก็เถอะแต่มันก็ช่วยอุ่นใจขึ้นมานิดนึง

"แล้วอยากให้ทำอะไรล่ะ"มันหัวเราะ มองผมตาไม่กระพริบ ผมจะทำไงได้นอกจะกอดหมอนแน่นขึ้นไปอีก

"ไอ้บ้า...ผมอยากรู้ว่าผมอยู่ที่นี้ได้ไง"มันเดินมานั่งข้างๆผมก่อนจะชี้ตรงมุมปาก

"จำไม่ได้หรอว่ามึงทำอะไรกับกูไว้ ไอ้ดี"อย่าตะคอกได้ไหมอ่ะ กูกลัวมึงนะ "กล้าดีไงว่ะต่อยหน้ากูแล้ววิ่งหนี"มันจับข้อมือผมอย่างแรงเจ็บนะโว๊ย น้ำตาผมเริ่มคลอมันเจ็บแล้วผมก็ไม่ชอบให้ใครมาตวาดผมด้วย ผมพยายามสะบัดมือแกร่งออกไป ยิ่งผมดิ้นมันก็ยิ่งบีบแรง

"โอ๊ย...พี่เสือปล่อยผม ผมเจ็บ"ผมตะโกนบอก มันสะดุ้งทำท่าทางสับสนก่อนจะค่อยๆคลายแรงออก แต่ก็ยังไม่ปล่อยแขนผมอยู่ดี

"หึ ถ้าอยากให้กูปล่อยมึงต้องตอบคำถามกูทุกเรื่อง ถ้ามึงไม่ตอบตามความจริงไข้มึงไม่หายแน่"มันเล่นผมขนลุกเลยครับ ถ้าผมโดนมันกดวันนี้ผมตายแน่ๆ ก้นก็ยังเจ็บไม่หาย ไข้ก็ยังมี มึงฆ่ากูเลยดีไหมไอ้พี่เสือ

"ถ้าคำถามไหนผมไม่อยากตอบล่ะ"ผมถาม

"มึงต้องตอบคำถามกูทุกเรื่องไม่มีคำว่าไม่อยากตอบ"มันขู่ก่อนจับข้อมือดึงตัวผมเข้าไปหามัน หมอนน้อยก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้วครับ มันดันผมให้นอนลงแล้วก็ขึ้นคร่อมตัวผม อยู่ในท่านี้แล้วหวาดเสียวไงไม่รู้อ่ะ

"พะ..พี่จะทำอะไรผมอีก"ถึงกับติดอ้างเลยครับ คุณเคยเห็นเวลากระต่ายมันตกใจไหมครับ ผมเริ่มเป็นแบบนั้นแล้วแต่ผิดที่ผมกระโดดหนีไม่ได้เท่านั้นเอง

"เผื่อจะได้ลงโทษคนโกหกไงว่ะ แล้วอย่าคิดว่ากูไม่รู้ว่ามึงกำลังโกหกกูอยู่"รอยยิ้มของมันผมยังสยองอยู่ดี อยากถามไรก็ถามสิว่ะตัวหนักชิบหายและไม่ชอบเวลามันจ้องผมแบบนี้ด้วย

"เร็วเถอะผมหนัก อึดอัดด้วย"

"อึดอัดตรงนี้หรือปล่าวว่ะ หึหึ"พูดจบมันก็สอดมือลงไปจับเป้ากางเกงผม ไอ้โรคจิตเอ่ย ผมตีแขนมันอย่างแรงมันก็ยิ่งหัวเราะใหญ่

"ทะลึ่ง"ผมรู้สึกหน้าร้อนขึ้นมา ทั้งๆที่ในห้องก็เปิดแอร์อยู่นะ

"คำถามแรก วันนี้ตอนเช้ามึงลุกหนีกูทำไม อย่าบอกนะว่าหึงกูกับออย"คำถามแรกเล่นกูพูดไม่ออกเลยนะไอ้พี่เสือ จะบอกว่าไรดีว่ะ ก็ผมไม่รู้จริงๆนี่หว่าว่าผมเป็นอะไร แล้วผมจะตอบมึงได้ไหมครับ

"ผะ...ผมมีเรียน แล้วพวกพี่ก็เสียงดังด้วย ผมปวดหัว"นั้นไงกูโกหกไปแล้ว หน้าไอ้พี่เสือหน้ามันเหี้ยมยิ่งกว่าเดิมอีก

"มึงโกหก"กูว่าแล้วมึงต้องพูดแบบนี้

"ผม ปล่าว โกหก อุ๊บ"มันกดปากผมด้วยปากมันอย่างแรงโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ลิ้นร้อนสอดเข้าเกี่ยวตวัดกันจนเกิดเสียงน่าอาย จะว่าผมง่ายไหมครับ...เพียงแค่มันสัมผัสผมแค่นี้ร่างกายผมก็ตอบสนองมันทุกอย่างแล้ว มือพี่เสือค่อยๆสอดมือเข้ามาในเสื้อนักศึกษาลูบไล้ไปตามแผ่นหลัง อีกมือก็แกะกระดุมนักศึกษาผมออกอย่างง่ายดาย มือผมยกขึ้นโอบลำคอพี่เสือโดยไม่รู้ตัว พี่เสือถอนจูบแล้วค่อยๆเลื่อนปากมาตามลำคอ มือก็เปลี่ยนจะลูบไล้หลังมาเป็นยอดอกแทนจนตัวผมบิดไปมาเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจ

"บอกกูสิว่ามึงหึงกู...แล้วกูจะปล่อยมึงไป"เสียงกระซิบตรงหูแผ่วเบา แต่ผมได้ยินชัดทุกคำ หลังจากนั้นพี่เสือก็งับใบหูผมหนึ่งทีแล้วค่อยๆลากปลายลิ้นลงไปผ่านลำคอ ผ่านลงมาที่ยอดอก แล้วลากลงมาเรื่อยๆ

ตี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงโทรศัพย์ไอ้พี่เสือดังขึ้น ตอนแรกมันไม่สนใจหรอกครับ แต่พอนานๆเข้ามันก็ทำหน้าลำคาญก่อนจะลุกไปรับด้วยความหงุดหงิด ดีนะระฆังช่วยไว้

"มีอะไรไอ้พัฒน์...รู้ไหมว่าเนี่ยมันกี่โมงกี่ยามแล้วไอ้สัส ถ้ามึงไม่มีเหตุผลมากพอนะพรุ้งนี้มึงเจอตีนกูแน่"เวรไอ้คนชื่อพัฒน์แล้วล่ะครับ ไอ้พี่เสือเล่นดักไว้แบบนี้

"เอ่อๆๆมึงรีบกันไอ้กวางออกก่อน บอกให้มันรอกู ถ้าน้องกูเป็นเหี้ยไรมานะกูจะเอาแม้งหมดทุกตัวเลยไอ้สัส"รอดแล้วตรู ว่าแต่ไอ้กวางเป็นอะไรนะ พอวางเสร็จไอ้พี่เสือก็รีบค้นตู้เสื้อผ้า ผมเห็นมันหยิบเสื้อ กับห่อรูปร่างแปลกๆออกมา ทำไมมันคุ้นๆจังว่ะ

"มึงรอกูอยู่ที่นี่ก่อน เดี๋ยวกูกับมากูจะพามึงไปส่ง"มันสั่งนึกว่ามึงสั่งผัดกระเพราหรอว่ะ กูไม่ใช่แม่ค้าทำไมต้องทำตามมึงสั่งด้วย

"ไอ้กวางเป็นอะไรอ่ะพี่....ผมไปด้วยนะ ผมเป็นห่วงมัน"มันมองหน้าผมนิ่ง

"ไอ้พัฒน์รุ่นน้องกูมันบอกว่าไอ้กวางมีเรื่องกับเด็กเทคนิค...แถวที่มึงทำงานนั้นแหละ พอดีไอ้พัฒน์มันรู้จักหนึ่งในนั้นมันเลยขอไม่ให้มีเรื่อง แต่ไอ้เหี้ยตัวนึงมันไม่ยอมแม้งจะเอาน้องกูให้ได้นะดิ กูรู้ดีว่าแม้งไม่เล่นตัวๆแน่กูเลยให้ไอ้พัฒน์ถ่วงเวลาไว้ก่อน ว่าแต่มึงจะไปทำไมว่ะ มึงช่วยอะไรไม่ได้หรอกตัวเท่าลูกหมา"อย่าเอาเรื่องจริงมาพูดได้ปล่าวครับ ผมรู้ว่าไปก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอกเห็นผมแบบนี้...เวลามีเรื่องผมก็หนีเร็วนะครับ(มันน่าภาคภูมิใจไหม) แต่ทำไมไอ้กวางถึงไปมีเรื่องแถวๆที่ทำงานผมได้นะ นั้นไงผมลืมสนิท..มันบอกว่าจะมารับผมนี่หนา พอนึกเรื่องนี้ได้ผมนึกอีกเรื่องนึงได้อีก ผมลืมโทรหาพวกพี่ๆป่านนี้คงเป็นห่วงแล้วมั้ง

"ผมรออยู่ในรถก็ได้ ผมสัญญาว่าผมจะไม่ทำให้พี่วุ่นวาย ให้ผมไปนะครับ"เจอลูกอ้อนแบบนี้ไอ้พี่เสือมันก็คิดสิครับ ถึงหน้ามันจะบอกว่าไม่พอใจก็เถอะ มันถึงกับถอนหายใจเลยหรือว่ะ

"ก็ได้"ผมยิ้มแก้มปริ"แต่มึงต้องสัญญา...ว่ามึงจะไม่ออกจากรถเด็ดขาด"

"ครับ"ไม่รู้ดูอีกที

"ได้เห็น ได้ยินอะไร มึงห้ามออกจากรถเข้าใจไหม"

"ครับ"อันนี้ไม่รับปาก คริๆ

"ถ้ากูเห็นมึงเสนอหน้าออกจากรถเมื่อไร...มึงเจอกูทั้งคืนแน่"

"ครับ"อะไรของมันว่ะ 'เจอมันทั้งคืน' พอรู้ความหมายผมก็หน้าแดงทันที ไอ้พี่เสือชีวิตมึงคงไม่พ้นเรื่องใต้สะดือใช่ไหมว่ะ ไอ้กล้วยทอดเอ่ย ยังไงกูก็ไม่มีวันออกจากรถหรอกโว๊ย
 
ผมแอบมองไอ้พี่เสือที่กำลังขับรถด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ความรู้สึกว่ารถมันเร็วกว่าปกติผมจึงรีบควานหาเอาเขมขัดนิรภัยขึ้นมาคาดเอาไว้เพื่อความอุ่นใจ กูรู้ว่ามึงห่วงน้องนะไอ้พี่เสือแต่ไม่ช่วยห่วงความปลอดภัยของกูกับมึงก่อนได้ไหมครับเหยียบซะมิดแล้วมั้งกูไม่อยากไปเฝ้าพระอินทร์ตอนนี้นะเฟ้ย ดีนะว่าเที่ยงคืนแล้วถนนก็เลยโล่งครับ

"พี่เสือ ขับช้าๆหน่อยก็ได้"

"..."ใบ้แดกหรอมึง มันไม่ตอบแต่เอาบุหรี่ขึ้นมาสูบแทน ผมรีบเปิดกระจกทันทีผมไม่ชอบกลิ่นควันบุหรี่อยู่แล้วด้วยมันเหมือนหายใจไม่ออกยังไงไม่รู้ มันมองหน้าผมนิดๆครับ"ไม่ชอบหรอ"มันถามโง่ๆเน้อ ถ้ากูชอบกูคงไม่เปิดกระจกหรอกฟราย

"ครับ...ผมรู้สึกหายใจไม่ออก พี่คงไม่ว่าอะไรใช่ไหมที่ผมเปิดกระจก"

"ที่หลังกูไม่ดูดหรี่แล้วก็ได้...แต่มึงต้องหาอะไรอย่างอื่นมาให้กูดูดแทนนะโว๊ย คริๆ"เอ่อ...หน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้มึงยังจะเล่นอีกเน้อ หื่นได้ทุกที่ทุกเวลาเลยนะมึงไอ้พี่เสือ





***วันนี้เอาแค่นี้ก่อนเน้อ อีก 50% ค่อยต่อพุ้งนี้นะ  :sad11:
ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค่ะ ชื่นใจจัง
เหมือนเดิมนะ 1 คอมเม้น 1 กำลังใจ
รักคนเม้น รักคนอ่าน ทุกคน จุ๊บๆ  :mew1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-05-2014 02:42:08 โดย Moobar »

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5467
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
น่าลุ้นๆ รอตอนต่อไปนะคะ
กวางรู้เรื่องของพี่เสือกับดีในคืนนั้นแน่ๆ
แต่ไม่รู้ว่ากวางรู้สึกผิดที่ไม่ช่วยดี
หรือเศร้าเพราะคิดไรกับดี

ออฟไลน์ Moobar

  • สมุนของคนที่คุณก็รู้ว่าใคร?
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 61
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
เสียมันไปหาผัวใหม่ดีกว่าค่ะ  :katai2-1:


อันนี้ก็แรงไปเน้อ ^^

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ LEksUp

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 351
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +50/-0
พี่เสือ รีบๆมาหลงน้องดีซักที

ออยเอย อะไร เลิกๆ

 :hao7:

ออฟไลน์ yongsulewa

  • 나는 상처를 줬어.
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 241
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
เสือออเธอจะหลงน้องแล้วหรอออออ :katai5: :katai5:


รีบมาต่อเร็วๆนะคะ สู้ๆ o13

ออฟไลน์ Moobar

  • สมุนของคนที่คุณก็รู้ว่าใคร?
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 61
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ตอนที่ 3 รองเท้ากูอยู่หน่ายยยยย (50 %)


เพดานที่คุ้นเคย...ทำไมรู้สึกเหมือนเคยมาที่นี่เลยนะ เพดานกว้างสีขาวที่ดูสะอาดตา ความทรงจำครั้งสุดท้ายคือผมต่อยหน้าไอ้พี่เสือแล้ววิ่งหนีมันออกมาจากร้านนี่นา แล้วหลังจากนั้นผมก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย..ห๊ะ หรือว่านี่คือสวรรค์ แงๆๆๆ ผมยังไม่อยากตายนะเฟ้ย สิบเเปดปีมานี้ผมยังใช้ไม่คุ้มเลยนะ

"ตื่นแล้วไง"มีคนเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเสียงที่คุ้นหู ร่างสูงใหญ่ หน้าคม ผิวเข้ม คิ้วหนา ปากบาง ไอ้พี่เสือมันมาอยู่นี่ได้ไง มิน่าล่ะผมถึงคุ้นสถานที่นี้ชิบหาย จะอะไรก็คอนโดพี่มันเองน่ะสิ

"ผมมาอยู่ที่นี่ได้ไง"ผมแกล้งทำหน้างงพร้อมกับสังเกตุใบหน้าอุบาท(มั้ง)ของมัน ผมเห็นผลงานของผมเด่นชัดอยู่ตรงมุมปากได้รูปนั้น สะใจชิบหายเลยครับ!!!

"เหาะมามั้งครับ"กวนตีนไอ้สลัด มันเดินเข้ามาข้างๆผม เห้ย...อย่าเข้ามานะ กูสู้ตายนะโว๊ย!!!

"พี่จะทำอะไร"ผมลุกขึ้นเขยิบหนีพี่มัน บอกตรงๆว่ากลัวครับ...กลัวจะเหมือนเมื่อวันนั้นอีกหน้ามันปกติก็เหมือนคนหื่นอยู่แล้วด้วย ตอนนี้มันทำหน้านิ่งเดินเข้ามา ผมรีบหยิบหมอนใบโตมาบังเอาไว้ ถึงมันจะไม่ได้ช่วยอะไรก็เถอะแต่มันก็ช่วยอุ่นใจขึ้นมานิดนึง

"แล้วอยากให้ทำอะไรล่ะ"มันหัวเราะ มองผมตาไม่กระพริบ ผมจะทำไงได้นอกจะกอดหมอนแน่นขึ้นไปอีก

"ไอ้บ้า...ผมอยากรู้ว่าผมอยู่ที่นี้ได้ไง"มันเดินมานั่งข้างๆผมก่อนจะชี้ตรงมุมปาก

"จำไม่ได้หรอว่ามึงทำอะไรกับกูไว้ ไอ้ดี"อย่าตะคอกได้ไหมอ่ะ กูกลัวมึงนะ "กล้าดีไงว่ะต่อยหน้ากูแล้ววิ่งหนี"มันจับข้อมือผมอย่างแรงเจ็บนะโว๊ย น้ำตาผมเริ่มคลอมันเจ็บแล้วผมก็ไม่ชอบให้ใครมาตวาดผมด้วย ผมพยายามสะบัดมือแกร่งออกไป ยิ่งผมดิ้นมันก็ยิ่งบีบแรง

"โอ๊ย...พี่เสือปล่อยผม ผมเจ็บ"ผมตะโกนบอก มันสะดุ้งทำท่าทางสับสนก่อนจะค่อยๆคลายแรงออก แต่ก็ยังไม่ปล่อยแขนผมอยู่ดี

"หึ ถ้าอยากให้กูปล่อยมึงต้องตอบคำถามกูทุกเรื่อง ถ้ามึงไม่ตอบตามความจริงไข้มึงไม่หายแน่"มันเล่นผมขนลุกเลยครับ ถ้าผมโดนมันกดวันนี้ผมตายแน่ๆ ก้นก็ยังเจ็บไม่หาย ไข้ก็ยังมี มึงฆ่ากูเลยดีไหมไอ้พี่เสือ

"ถ้าคำถามไหนผมไม่อยากตอบล่ะ"ผมถาม

"มึงต้องตอบคำถามกูทุกเรื่องไม่มีคำว่าไม่อยากตอบ"มันขู่ก่อนจับข้อมือดึงตัวผมเข้าไปหามัน หมอนน้อยก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้วครับ มันดันผมให้นอนลงแล้วก็ขึ้นคร่อมตัวผม อยู่ในท่านี้แล้วหวาดเสียวไงไม่รู้อ่ะ

"พะ..พี่จะทำอะไรผมอีก"ถึงกับติดอ้างเลยครับ คุณเคยเห็นเวลากระต่ายมันตกใจไหมครับ ผมเริ่มเป็นแบบนั้นแล้วแต่ผิดที่ผมกระโดดหนีไม่ได้เท่านั้นเอง

"เผื่อจะได้ลงโทษคนโกหกไงว่ะ แล้วอย่าคิดว่ากูไม่รู้ว่ามึงกำลังโกหกกูอยู่"รอยยิ้มของมันผมยังสยองอยู่ดี อยากถามไรก็ถามสิว่ะตัวหนักชิบหายและไม่ชอบเวลามันจ้องผมแบบนี้ด้วย

"เร็วเถอะผมหนัก อึดอัดด้วย"

"อึดอัดตรงนี้หรือปล่าวว่ะ หึหึ"พูดจบมันก็สอดมือลงไปจับเป้ากางเกงผม ไอ้โรคจิตเอ่ย ผมตีแขนมันอย่างแรงมันก็ยิ่งหัวเราะใหญ่

"ทะลึ่ง"ผมรู้สึกหน้าร้อนขึ้นมา ทั้งๆที่ในห้องก็เปิดแอร์อยู่นะ

"คำถามแรก วันนี้ตอนเช้ามึงลุกหนีกูทำไม อย่าบอกนะว่าหึงกูกับออย"คำถามแรกเล่นกูพูดไม่ออกเลยนะไอ้พี่เสือ จะบอกว่าไรดีว่ะ ก็ผมไม่รู้จริงๆนี่หว่าว่าผมเป็นอะไร แล้วผมจะตอบมึงได้ไหมครับ

"ผะ...ผมมีเรียน แล้วพวกพี่ก็เสียงดังด้วย ผมปวดหัว"นั้นไงกูโกหกไปแล้ว หน้าไอ้พี่เสือหน้ามันเหี้ยมยิ่งกว่าเดิมอีก

"มึงโกหก"กูว่าแล้วมึงต้องพูดแบบนี้

"ผม ปล่าว โกหก อุ๊บ"มันกดปากผมด้วยปากมันอย่างแรงโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ลิ้นร้อนสอดเข้าเกี่ยวตวัดกันจนเกิดเสียงน่าอาย จะว่าผมง่ายไหมครับ...เพียงแค่มันสัมผัสผมแค่นี้ร่างกายผมก็ตอบสนองมันทุกอย่างแล้ว มือพี่เสือค่อยๆสอดมือเข้ามาในเสื้อนักศึกษาลูบไล้ไปตามแผ่นหลัง อีกมือก็แกะกระดุมนักศึกษาผมออกอย่างง่ายดาย มือผมยกขึ้นโอบลำคอพี่เสือโดยไม่รู้ตัว พี่เสือถอนจูบแล้วค่อยๆเลื่อนปากมาตามลำคอ มือก็เปลี่ยนจะลูบไล้หลังมาเป็นยอดอกแทนจนตัวผมบิดไปมาเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจ

"บอกกูสิว่ามึงหึงกู...แล้วกูจะปล่อยมึงไป"เสียงกระซิบตรงหูแผ่วเบา แต่ผมได้ยินชัดทุกคำ หลังจากนั้นพี่เสือก็งับใบหูผมหนึ่งทีแล้วค่อยๆลากปลายลิ้นลงไปผ่านลำคอ ผ่านลงมาที่ยอดอก แล้วลากลงมาเรื่อยๆ

ตี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงโทรศัพย์ไอ้พี่เสือดังขึ้น ตอนแรกมันไม่สนใจหรอกครับ แต่พอนานๆเข้ามันก็ทำหน้าลำคาญก่อนจะลุกไปรับด้วยความหงุดหงิด ดีนะระฆังช่วยไว้

"มีอะไรไอ้พัฒน์...รู้ไหมว่าเนี่ยมันกี่โมงกี่ยามแล้วไอ้สัส ถ้ามึงไม่มีเหตุผลมากพอนะพรุ้งนี้มึงเจอตีนกูแน่"เวรไอ้คนชื่อพัฒน์แล้วล่ะครับ ไอ้พี่เสือเล่นดักไว้แบบนี้

"เอ่อๆๆมึงรีบกันไอ้กวางออกก่อน บอกให้มันรอกู ถ้าน้องกูเป็นเหี้ยไรมานะกูจะเอาแม้งหมดทุกตัวเลยไอ้สัส"รอดแล้วตรู ว่าแต่ไอ้กวางเป็นอะไรนะ พอวางเสร็จไอ้พี่เสือก็รีบค้นตู้เสื้อผ้า ผมเห็นมันหยิบเสื้อ กับห่อรูปร่างแปลกๆออกมา ทำไมมันคุ้นๆจังว่ะ

"มึงรอกูอยู่ที่นี่ก่อน เดี๋ยวกูกับมากูจะพามึงไปส่ง"มันสั่งนึกว่ามึงสั่งผัดกระเพราหรอว่ะ กูไม่ใช่แม่ค้าทำไมต้องทำตามมึงสั่งด้วย

"ไอ้กวางเป็นอะไรอ่ะพี่....ผมไปด้วยนะ ผมเป็นห่วงมัน"มันมองหน้าผมนิ่ง

"ไอ้พัฒน์รุ่นน้องกูมันบอกว่าไอ้กวางมีเรื่องกับเด็กเทคนิค...แถวที่มึงทำงานนั้นแหละ พอดีไอ้พัฒน์มันรู้จักหนึ่งในนั้นมันเลยขอไม่ให้มีเรื่อง แต่ไอ้เหี้ยตัวนึงมันไม่ยอมแม้งจะเอาน้องกูให้ได้นะดิ กูรู้ดีว่าแม้งไม่เล่นตัวๆแน่กูเลยให้ไอ้พัฒน์ถ่วงเวลาไว้ก่อน ว่าแต่มึงจะไปทำไมว่ะ มึงช่วยอะไรไม่ได้หรอกตัวเท่าลูกหมา"อย่าเอาเรื่องจริงมาพูดได้ปล่าวครับ ผมรู้ว่าไปก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอกเห็นผมแบบนี้...เวลามีเรื่องผมก็หนีเร็วนะครับ(มันน่าภาคภูมิใจไหม) แต่ทำไมไอ้กวางถึงไปมีเรื่องแถวๆที่ทำงานผมได้นะ นั้นไงผมลืมสนิท..มันบอกว่าจะมารับผมนี่หนา พอนึกเรื่องนี้ได้ผมนึกอีกเรื่องนึงได้อีก ผมลืมโทรหาพวกพี่ๆป่านนี้คงเป็นห่วงแล้วมั้ง

"ผมรออยู่ในรถก็ได้ ผมสัญญาว่าผมจะไม่ทำให้พี่วุ่นวาย ให้ผมไปนะครับ"เจอลูกอ้อนแบบนี้ไอ้พี่เสือมันก็คิดสิครับ ถึงหน้ามันจะบอกว่าไม่พอใจก็เถอะ มันถึงกับถอนหายใจเลยหรือว่ะ

"ก็ได้"ผมยิ้มแก้มปริ"แต่มึงต้องสัญญา...ว่ามึงจะไม่ออกจากรถเด็ดขาด"

"ครับ"ไม่รู้ดูอีกที

"ได้เห็น ได้ยินอะไร มึงห้ามออกจากรถเข้าใจไหม"

"ครับ"อันนี้ไม่รับปาก คริๆ

"ถ้ากูเห็นมึงเสนอหน้าออกจากรถเมื่อไร...มึงเจอกูทั้งคืนแน่"

"ครับ"อะไรของมันว่ะ 'เจอมันทั้งคืน' พอรู้ความหมายผมก็หน้าแดงทันที ไอ้พี่เสือชีวิตมึงคงไม่พ้นเรื่องใต้สะดือใช่ไหมว่ะ ไอ้กล้วยทอดเอ่ย ยังไงกูก็ไม่มีวันออกจากรถหรอกโว๊ย
 
ผมแอบมองไอ้พี่เสือที่กำลังขับรถด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ความรู้สึกว่ารถมันเร็วกว่าปกติผมจึงรีบควานหาเอาเขมขัดนิรภัยขึ้นมาคาดเอาไว้เพื่อความอุ่นใจ กูรู้ว่ามึงห่วงน้องนะไอ้พี่เสือแต่ไม่ช่วยห่วงความปลอดภัยของกูกับมึงก่อนได้ไหมครับเหยียบซะมิดแล้วมั้งกูไม่อยากไปเฝ้าพระอินทร์ตอนนี้นะเฟ้ย ดีนะว่าเที่ยงคืนแล้วถนนก็เลยโล่งครับ

"พี่เสือ ขับช้าๆหน่อยก็ได้"

"..."ใบ้แดกหรอมึง มันไม่ตอบแต่เอาบุหรี่ขึ้นมาสูบแทน ผมรีบเปิดกระจกทันทีผมไม่ชอบกลิ่นควันบุหรี่อยู่แล้วด้วยมันเหมือนหายใจไม่ออกยังไงไม่รู้ มันมองหน้าผมนิดๆครับ"ไม่ชอบหรอ"มันถามโง่ๆเน้อ ถ้ากูชอบกูคงไม่เปิดกระจกหรอกฟราย

"ครับ...ผมรู้สึกหายใจไม่ออก พี่คงไม่ว่าอะไรใช่ไหมที่ผมเปิดกระจก"

"ที่หลังกูไม่ดูดหรี่แล้วก็ได้...แต่มึงต้องหาอะไรอย่างอื่นมาให้กูดูดแทนนะโว๊ย คริๆ"เอ่อ...หน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้มึงยังจะเล่นอีกเน้อ หื่นได้ทุกที่ทุกเวลาเลยนะมึงไอ้พี่เสือ





***วันนี้เอาแค่นี้ก่อนเน้อ อีก 50% ค่อยต่อพุ้งนี้นะ  :sad11:
ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค่ะ ชื่นใจจัง
เหมือนเดิมนะ 1 คอมเม้น 1 กำลังใจ
รักคนเม้น รักคนอ่าน ทุกคน จุ๊บๆ  :mew1:



*********************************************************************************************************************

ณ ชายแดนภาคใต้ เอ๋ยไม่ใช่ นี่ไอ้พี่เสือจะไปไหนของมันว่ะ ทางก็โครตเปลี่ยว มีหญ้ารกสูงตามบริเวณสองข้างทางบรรยายกาศชวนล่าท้าผีชิบหาย จำไม่ผิดนี่มันทางไปบ้านร้างใกล้ๆห้างสรรพสินค้าที่ผมทำงานอยู่นี่นา ไอ้เปาเคยชวนผมมาท้าพิสูจน์ ไอ้เราก็เกรงใจเพื่อน เอาง่ายๆผมกลัวผีอ่ะ จะว่าผมป๊อด เรียกผมตุ๊ดก็ได้ครับ แต่แลัวอยู่ๆพี่เสือก็ดับไฟหน้ารถ ผมรู้ว่าคงใกล้ถึงสถานที่นัดหมายแล้วแน่ๆ

"ไอ้ดี มึงย้ายไปนั่งข้างหลังก่อนไป"ไอ้พี่เสือสั่ง ผมมองหน้ามันนิดนึงก่อนจะทำตามแต่โดยดีโดยแทรกตัวไปนั่งข้างหลัง ดูท่าทางไอ้พี่เสือมันคงเครียดผมเลยไม่อยากถามอะไรมันมากเท่าไร บอกตรงๆกลัวโดนตบกระบานครับ

นั่งมาได้สักพักผมเริ่มเห็นคนกลุ่มใหญ่อยู่ตรงหน้า สังเกตุคราวๆคงประมาณเกือบยี่สิบคนได้มั้ง แต่งตัวเหมือนกันคงไม่ใช่สถาบันผมแน่นอนครับผมเริ่มชักหวั่นๆแล้วสิ พอรถเข้าไปใกล้อีกก็เห็นร่างที่คุ้นตากำลังยืนกอดอกทำหน้าเซงๆ ไอ้กวางนี่มึงไม่สะทกสะท้านเลยใช่ไหมว่ะ ถัดมาก็เห็นผู้ชายหน้าตาดีอีกคนยืนอยู่ใกล้ๆถ้าให้ผมเดาต้องเป็นพัฒน์แน่ๆ แล้วไอ้นั้นใครว่ะคุ้นๆอีก ไอ้เชี้ยเปามึงมาอยู่ที่นี้ได้ไง แล้วก็ยังมีไอ้พี่เป้กับไอ้คนที่เเซวผมในร้านชาบูอีก นับรวมๆแล้วฝั่งผมมีห้าคนไม่นับไอ้มีเสือนะ พวกคุณมึงบ้ากันหรือปล่าวครับเอากันมาแค่เนี่ยรู้สึกเริ่มจะเห็นลางมรณะมาแต่ไกล ไอ้พี่เสือจอดรถไกลจากกลุ่มพวกนั้นอยู่พอสมควรครับ มันหันหลังมาจ้องผม

"เป็นเหี้ยไร ทำหน้าเหมือนปวดขี้"มึงช่วยจริงจังหน่อยได้ไหมครับไอ้พี่เสือ มึงไม่เห็นหรอว่ากูเครียดอยู่เนี่ย เอ๋...แต่มันปิดไฟอยู่นี่หว่าคงไม่เห็นหรอกมั้ง

"ปล่าว"

"กลัวหรอ"เอ่อกูกลัวครับ

"ปล่าวสักหน่อย"

"งั้นก็ดีแล้ว เดี๋ยวกูมารออยู่ในรถล่ะห้ามไปไหนล่ะ"สัสกูรู้แล้ว ย้ำอยู่นั้นแหละ กูไม่ใช่เด็กแปดขวบนะโว๊ย

"ครับ"

หลังจากนั้นไอ้พี่เสือก็เปิดประตูออกไป ก่อนหน้านั้นเหมือนไอ้พี่เสือหยิบอะไรบางอย่างผมไม่ทันได้สังเกตุหรอกครับ มัวแต่จ้องไอ้เปาที่กับกำลังเถียงอะไรกันไม่รู้อยู่กับพี่เป้อยู่ พอหันมาอีกทีไอ้พี่เสือก็ยัดสิ่งของบางอย่างไว้ในกางเกงแล้ว ยังไม่ทันได้เอ่ยปากถามมันก็ออกไปเสียก่อน

ไอ้พี่เสือมันเดินลุยเข้าไปเลย ถ้าไม่บอกว่ามึงกำลังไปมีเรื่องก็นึกว่ามึงเล่นหนังโหดเลวดีอยู่ครับไอ้สัสเดินไปอย่างนั้นมึงไม่กลัวมันรุมบ้างหรอว่ะ ดูเหมือนพี่มันกำลังเข้าไปคุยกับใครบางคนหนึ่งในพวกนั้น ตกลงพวกมึงกำลังคุยเรื่องไรกันครับกูอยากรู้บ้างอ่ะ แงๆๆ พอคุยกันสักพักนึงไอ้พี่เสือมันดูหงุดหงิดไรไม่รู้(เพิ่งรู้ตัวเองมีความสามารถในการมองเห็นในระยะไกลดีจริงๆ คริๆ)ก็เดินเข้าไปคุยอะไรไม่รู้กับพวกไอ้พี่เป้อีก(โอ๊ย!!กูอยากรู้อ่ะ) อยู่ๆได้พี่เสือก็ถอดเสื้อคุมออก บรรยากาศเริ่มดูซีเรียสขึ้นเรื่อยๆเมื่อไอ้พวกนั้นถอยหลังออกห่างๆเหมือนล้อมเป็นวงกลม ไอ้พี่เสือมันเดินเข้ามาในวงพร้อมกับไอ้คนที่มันคุยนั้นแหละครับ ในใจก็นึกกลัวหวังว่าฝ่ายตรงข้ามจะเล่นกับแบบตัวๆ(เสื้อผ้าไม่ต้อง)ไม่หมาหมู่เหมือนทึ่ไอ้พี่เสือบอกกับผมไว้นะ

ตุ๊บ!

ไอ้พี่เสือมันโดนฝ่ายตรงข้ามต่อยเข้าที่หน้าเต็มๆ ก่อนที่พี่มันจะปล่อยหมัดสวนไอ้ชั่ว ไอ้เลว ไอ้ระยำ ฝ่ายตรงข้ามนั้นเหมือนกันแต่เพียงแค่หมัดเดียว ไอ้ชั่ว ไอ้เลว ไอ้ระยำนั้นมันก็ล้มเลย(ไม่รู้มันตายยังนะ) โห่ไอ้พี่เสือนั่นมันมือหรือตีนว่ะ หลังจากไอ้เลว ไอ้ชั่ว ไอ้ระยำนั้นล้มลงไอ้พวกหมาหมู่มันก็เริ่มเข้ามาเหมือนที่ไอ้พี่เสือบอก เหมือนพวกไอ้พี่เป้จะรออยู่แล้วด้วยครับวิ่งเข้ามาช่วยไอ้พี่เสือทันที ผมไม่รู้ว่าใครเป็นใครบ้างมันชุลมุนไปหมด อ้าวเห้ย!!! นั้นมันไอ้เปานี่ ทำไงดีล่ะครับไอ้เปามันถูกผู้ชายสองคนรุมอยู่ แล้วมันก็โดนไอ้พวกนั้นลากมาใกล้ๆกับรถที่ผมอยู่ด้วย ผมรู้ว่าคนอย่างไอ้เปามันสู้ใครไม่เป็นหรอกถึงมันจะปากดีก็เถอะ ด้วยความเป็นหวงเพื่อนผมจึงเปิดประตูออกไป(จนได้) สายตาเหลือบไปเห็นท่อนไม้พอเหมาะมือ แล้วก็รีบวิ่งโดยไม่นึกหวั่นกลัวแม้แต่น้อย ตอนนี้ไอ้เปาถูกผู้ชายร่างหนานั่งคร่อมอยู่ แล้วอีกคนทำท่าเหมือนจะถอดกางเกง ไอ้เหี้ยพวกมึงจะขมขื่นเพื่อนกูหรอไอ้ระยำ

"ปล่อยกูไอ้เหี้ย ปล่อยกู"ไอ้เปาดิ้นสุดชีวิตของมันครับแต่ไม่เป็นผล

"สัสขาวว่ะ โอ๊ย!"ไอ้เหี้ยตัวที่ถอดกางเกงมันล้มลงไปแล้วด้วยฝีมือของผมที่ฟาดท่อนไม้ลงบนกลางกระบานมันเต็มๆครับ เอ่อเอาให้แม้งตาย พอเห็นเพื่อนล้มไอ้เหี้ยตัวที่สองมันก็เดินมาหาผม เวรแล้วกู! ผมกะจะฟาดไม้อีกครั้งแต่แม้งเสือกรับไว้ได้ซะงั้นแถมมันตัวสูงกว่าผมอีก เอาไงดีว่ะ! โชคดีสายตาเหลือบไปเห็นมันกำลังยืนถ่างขาผมก็ไม่คิดเลยครับ เตะน้องชายมันเต็มแรง ดูจากสีหน้าไอ้เหี้ยนั้นแล้ว บ่งบอกว่าจุกสุดๆครับ ดี...สมน้ำหน้ามัน

"เห้ยไอ้ดี...มึงมาอยู่นี่ได้ไง"กูเหาะมามั้งมึง

ผมกำลังจะเดินเข้าไปหาไอ้เปาแต่ก็ถูกไอ้เหี้ยตัวที่ผมเตะน้องชายมันจับขาเอาไว้ไอ้เวรมันยังไม่เข็ดใช่ไหม

"ไอ้เหี้ย มึงจะดึงหาพ่องมึงหรอไอ้สัส"ผมทั้งถีบทั้งแตะไอ้เหี้ยนั้นมันก็ยังไม่ปล่อย มือมึงเป็นปลาหมึกพอลหรอว่ะสัส สุดท้ายผมก็หลุดมาจนได้ อ้าวเห้ย! รองเท้าพูม่าเฟอร่ารี่สีชมพูของผมไปอยู่กับมันไอ้ไงว่ะ แต่ช่างมันเถอะผมเป็นห่วงเพื่อนมากกว่าครับ ผมรีบเดินเข้าไปหาไอ้เปาทั้งสงเกตุที่ปากมันด้วยเหมือนคนโดนต่อย

"มึงเป็นไรมากปล่าวว่ะ"

"กูไม่เป็นไรมากหรอก...ไม่คิดเลยว่ะว่าตัวเล็กๆอย่างมึงก็โหดเอาเรื่อง"แน่ะๆ เห็นความแมนกูแล้วอ่ะดิ

"พวกมึงฤทธิ์เยอะนักใช่ไหม"ไอ้พวกนี้มันเป็นซอมบี้กันหรือปล่าวว่ะ ตัวนึงตายอีกตัวนึงโผล่พลัดกันอยู่นั้นแหละกูเหนื่อยแล้วนะโว๊ย ไอ้เหี้ยตัวที่ผมตีกระบานมันไปครั้งแรกมันฟื้นขึ้นมาพร้อมกับอาวุธที่ใช้ฟาดหัวมัน 'เวรแล้วไหมล่ะ' ตัวผมน่ะจะหนีก็หนีได้เพราะไม่ได้เจ็บมากมายอะไร แต่ไอ้เปานี่สิบาดแผลมันหนักเอาเรื่องอยู่คงหนีไม่ไหวหรอกครับ มันเดินมาหาพวกผม ทำยังไงดี ทำยังไงดี

"ไอ้เหี้ย..นั้นเมียกู"ให้ทายนั้นเสียงใคร ผมรู้ว่าคุณคิดว่าเป็นใคร ถ้าคุณคิดแบบนั้น...คุณคิดผะ..ผิดครับ เสียงที่ว่านั้นก็คือ 'ไอ้พี่เป้' นั้นเอง ว่าแต่...ใครเมียมึงว่ะ ไอ้พี่เป้วิ่งมาถีบไอ้ซอมบี้นั้นอย่างแรงก่อนจะแลกหมัดกันสุดท้ายไอ้พี่เป้ก็ชนะไป

"เป็นอะไรมากหรอปล่าวเปา"ไอ้พี่เป้เดินเข้ามาจับแขนไอ้เปา สายตาแสดงออกว่าเป็นห่วงเพื่อนตัวแสบของผมมาก แต่กับถูกไอ้เปาสะบัดมือออกครับ เอ่อ..ตกลงเมียไอ้พี่เป้ที่ว่าก็คือไอ้เปาเองหรอ

"ใครเป็นเมียมึงไม่ทราบครับ พี่เป้"นั้นไงผัวเมียทะเลาะกัน เอ่อ...มึงลืมกูยังว่ากูอยู่ตรงนี้ด้วยอ่ะ

"พี่ขอโทษ ไว้พี่อธิบายให้ฟังวันหลังนะครับ"

พูดเสร็จพี่เป้มันก็รีบวิ่งไปช่วยไอ้พี่เสือต่อ ผมกับไอ้เปาก็พากันมาที่รถ ผมให้ไอ้เปาอยู่รอ เพราะผมจะไปดูพวกพี่เสือด้วยว่าตายยัง(หรอ) แต่แล้วเสียงนั้นก็ดังขึ้น

ปัง!

นั้นเสียงอะไร เสียงปืนใช่ไหม ผมรีบวิ่งไปโดยไม่สนใจเสียงห้ามของไอ้เปาในใจภาวนาขออย่าให้เกิดอะไรขึ้นเลยครับ ขออย่าให้ใครเป็นอะไร ขอให้มันคนนั้นปลอดภัย ผมวิ่งเข้ามาถึงจุดเกิดเหตุก็สังเกตุว่าทุกคนหยุดนิ่ง แม้แต่ไอ้พี่เสือก็ง้างหมัดค้างไว้ ทุกคนกำลังมองไปยังร่างสูงของผู้ชายคนนึงที่กำลังชูปืนขึ้นฟ้า ยิ่งเดินเข้าไปใกล้ยิ่งรู้สึกคุ้นตา

"เราต้องมีเรื่องต้องคุยกันดี"ใบหน้าเรียบนิ่งไร้แววอารมณ์ใดๆทั้งสิ้น เสียงเย็นที่ฟังแล้วทำให้ผมขนลุกเกลียว

"พี่บี"



***ขอโทษนะเค้าบรรยายไม่ค่อยเก่งเท่าไร :mew6:
ขอ 1 คอมเม้น 1 กำลังใจ เหมือนเดิมนะ
สุดท้ายเค้าฝาก เป้+เปา ด้วยนะ
 



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-05-2014 10:13:07 โดย Moobar »

ออฟไลน์ Moobar

  • สมุนของคนที่คุณก็รู้ว่าใคร?
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 61
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
พี่เสือ รีบๆมาหลงน้องดีซักที

ออยเอย อะไร เลิกๆ

 :hao7:

 :hao6:  :hao6:  :hao6:

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26

ออฟไลน์ ArmCup

  • (=-โสดตัวโต๊โต-=)
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 29
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
ชอบๆๆ แนวนี้ๆๆๆๆ แต่งมาเยอะๆนะ ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

ออฟไลน์ yongsulewa

  • 나는 상처를 줬어.
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 241
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
ชอบแนวนี้ชอบพี่บี(?) เดี๋ยวนะ เปากับเป้นี้ยังไงงง :z3: :a5:

ออฟไลน์ ammlovey

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 564
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +100/-6
    • http://www.facebook.com/ammlovemblaq?ref=tn_tnmn

ออฟไลน์ buathongfin

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1251
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-3
พี่ชายหวงน้องสาว อุ้ย น้องชาย  :hao6:
เล่นมันเลยพี่บี เล่นมันเลย เอาหนักๆ เจ็บๆ ให้สมกับที่เสือมันทำร้ายจิตใจน้อง  :katai1:

ออฟไลน์ LEksUp

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 351
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +50/-0

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด