ตอนพิเศษ 3“เหลือเชื่อเลยนะ..ที่บีมทนอยู่กับไอ้เล็กมันมาได้ขนาดนี้อ่ะ”
วางแก้วโค้กลงเมื่อได้ยินพี่เก่งพูดอย่างนั้น..ก่อนจะหันไปมองพี่โจ้ที่นั่งอยู่ข้างๆ ผมบ้าง
“เออนั่นดิ..ทั้งเสียงดัง ทั้งปากหมา แม่งยังทนมันได้อีก”
“เหอะๆๆๆ” บางทีพี่โจ้แม่งก็พูดตรงเกินไปนะครับ (เอาเรื่องจริงมาพูดได้ยังไงว่ะพี่ กิกิ)
ตอนนี้บุคคลที่อยู่ในบทสนทนากำลังง่วนอยู่ในครัวครับ..ทำกับแกล้มมาเพิ่ม ไอ้ผมก็งงๆ ตอนพวกพี่มันขนกันเข้ามาในห้อง เห็นพวกพี่มันบอกว่ามาฉลองที่ผมอยู่กับไอ้พี่เล็กมันมาได้ครบสองเดือน แต่จริงๆ ผมว่าพวกพี่มันก็แค่หาเรื่องกินเหล้านั่นแหละ เห็นไอ้พี่เล็กมันบ่นๆ มาเป็นอาทิตย์ละ..ว่าเครียดๆ เรื่องงาน
“แล้วอยู่กับมันเป็นไง..เหนื่อยมากป่ะ”
“ไม่เหนื่อยหรอกพี่..งานบงงานบ้านพี่มันก็ทำให้หมดทุกอย่าง ผมนี่มีแต่กินกับนอน..จนจะอ้วนเป็นหมูแล้ว”
ตอบพี่เก่งไป..เหลือบมองไอ้พี่โจ้มันไป แหน่ะๆ ผมเห็นนะว่าพี่แอบผสมเหล้าลงไปกับโค้กผมน่ะ เดี๋ยวผมก็ฟ้องพี่เล็กซะหรอก แต่คิดไปคิดมาช่างมันดีกว่า..ยังไม่เคยกินเหล้าเลย อยากลองอยู่เหมือนกัน อิอิ
“ไอ้เก่งมันหมายถึงเหนื่อยอย่างอื่นน่ะ” พี่โจ้พูดแทรกมาขณะยื่นแก้วคืนให้ผม
“เหนื่อยอย่างอื่น?”
“ก็เหนื่อยช่วงหัวค่ำหรือดึกๆ อะไรงี้” พี่เก่งเสริมมา..เมื่อเห็นผมทำหน้างงๆ
“หือ??” ก็ยังงงอยู่ดีอ่ะครับ..ยกแก้วขึ้นกระดกอึกๆ เผื่อสมองจะโล่ง แล้วเข้าใจที่พวกพี่มันพูดบ้าง “แอบขมนะพี่..”
“นิดหน่อยๆ ไม่ฟ้องไอ้เล็กมันหรอก”
ผมว่าเป็นผมต่างหากป่ะ..ที่จะเป็นฝ่ายฟ้องอ่ะ นี่พี่แอบเอาเหล้าให้ผมกินนะเว้ย!!
“ชงให้น้องอีกแก้ว..พอเมาแล้วจะได้กล้าพูด เพราะกูยังอยากรู้อีกหลายเรื่อง” พี่เก่งดึงแก้วในมือผมไปให้พี่โจ้
“ใส่เพียวๆ เลยไหมพี่..ถ้าจะเยอะขนาดนั้นนะ”
แซวหน่อยครับ..ก็ไอ้พี่โจ้เล่นใส่เหล้าให้ผมซะครึ่งแก้วเลย แบบนี้ขมตายห่า!!
.
.
.
“ชนๆๆ”
ครับชนๆๆๆ ชนแบบนี้มาสามแก้วแล้วพี่..ไอ้พี่เล็กแม่งก็หายหัวไปนานเกิ๊น นี่ไปทำกับแกล้มหรือไปเริ่มต้นเลี้ยงหมู ปลูกผักกันว่ะพี่ !?
“แล้วตกลงไอ้เล็กมันจัดเราทุกคืนป่ะ”
ยังๆ ไอ้พี่เก่งมันยังไม่ยอมจบครับ
“แล้วคืนหนึ่งมันจัดกี่รอบว่ะ”
ไอ้พี่โจ้ก็ขี้เสือกไม่แพ้กันเล้ย..
“ก็แล้วแต่อารมณ์พี่..ส่วนมากผมไม่ค่อยยอมหรอก พี่มันแม่งชอบเบิ้ลสองเบิ้ลสามตลอด”
เออ..สงสัยผมคงจะเริ่มเมาจริงๆ แล้ว เล่นพูดเรื่องน่าอายออกมาแบบหน้าตาเฉยได้ขนาดนี้นะ!!
“ไอ้เชี่ยเล็กแม่งหื่น..ทำกูเสียเลยสัด” พี่เก่งโวยวายก่อนจะล้วงเอากระเป๋าตังค์ขึ้นมา “คราวหน้ากูจะเอาคืนให้มากกว่านี้”
“จ่ายสดซะด้วย..หึหึ” ไอ้พี่โจ้ทำหน้าระรื่นนับตังค์ไป “จะว่าไปถ้าบีมเดินได้..คงต้องเดินขาถ่างทุกวันแน่เลย”
“นี่พวกมึงพูดทะลึ่งใส่เมียกูอีกแล้วเหรอว่ะ”
เสียงของสุดที่รักผมลอยมาแต่ไกล (เออ..เรียกสุดที่รักนี่ กูคงเมามากจริงๆ นั่นแหละ) พี่มันเดินเอาจานถั่วจานลาบมาวาง..ก่อนจะเลื่อนจานลาบที่ดูเหมือนไม่มีพริกมาให้ผม
“กินจานนี้..ไม่เผ็ด จะเอาข้าวด้วยป่ะ”
“ไม่เอาครับ..”
หยิบช้อนได้ก็จ้วงลาบเข้าปากแบบเอาเป็นเอาตาย..ยัดๆ อะไรลงท้องเข้าไปเยอะๆ เผื่อจะสร่าง ตอนนี้ผมรู้สึกมึนหัวชิบเป๋ง!!
“ค่อยๆ กิน..แล้วทำไมหน้าเน่อหูเหอมันแดงงี้ว่ะ” พี่มันจับหน้าผมหันไปมา “เชี่ยโจ้..มึงเอาเหล้าให้เมียกูกินเหรอ”
“ปวดหัวอ่า..พี่เล็ก”
ซบครับซบ..ซุกหน้ากับไหล่กับอกพี่มัน แล้วเริ่มงอแง แม่งเกิดมาก็เพิ่งเคยเมานี่แหละ..ไม่เห็นมันจะสนุกตรงไหนเลย แล้วทำไมพวกพี่มันถึงชอบกินกันนักว่ะ!!
“พอๆ เลย..อย่ามางอแงให้พวกมันเห็น”
“งื้อ..”
“บีมแม่งน่ารักว่ะ..”
เสียงพี่เก่งหรือพี่โจ้ผมก็ไม่รู้แล้วครับ..มึนหัวชิบหายเลยตอนนี้ อยากนอนๆ ตาจะปิดแล้วอ่า..
“ไอ้บีม..พี่บอกว่าอย่างอแงอย่าอ้อนต่อหน้าคนอื่นไงว่ะ” บ่นแล้วอุ้มผมขึ้นจากโซฟา “พวกมึงกินกันไปก่อนเลย..กูพาบีมไปนอนก่อน”
.
.
.
“พี่เล็ก..จะไปไหน”
“ออกไปกินเหล้าไง”
“ไม่เอา..ไม่ให้ไป”
“เมาแล้วอ้อนหนักกว่าเดิมอีก..”
พี่มันยอมแพ้แล้วครับ..แพ้ลูกอ้อนผมไปแล้ว เลยยอมล้มตัวลงมานอนข้างๆ ผมบนเตียงเหมือนเดิม โดยไม่มีทีท่าว่าอยากจะออกไปอีก หุๆ
“แล้วทำไงกับพวกพี่เก่งพี่โจ้ดีอ่ะ” ถามไปเขี่ยอกพี่มันไป
“ไล่กลับบ้านแม่ง..”
“ทำแบบนั้นกับเพื่อนจะดีเหรอ..” ถามแล้วกระพริบตาปริบๆ
“หรือจะให้มันนั่งฟังเสียงครางของเราอ่ะ..”
“พี่เล็กบ้า..” ทุบอกไปสักที..แก้เขิน
“ไม่กลัวมันแอบดูหรือไง..”
“ก็ล็อคประตูเด้..”
“แล้วถ้าโดนมันขัดจังหวะอ่ะ..”
“งั้นรีบออกไปไล่เลย”
พี่มันหัวเราะ..แต่ก็ลุกออกจากห้องไป คงไปไล่พวกพี่เขาจริงๆ แหละ..เพราะได้ยินเสียงโวยวายประมาณว่า ไอ้เชี่ยเล็กเห็นเมียดีกว่าเพื่อน ไอ้เล็ก..มึงมันไอ้เพื่อนทรยศ อะไรประมาณนี้ดังแว่วมา แต่ผมก็ไม่สนใจหรอกครับ..มันแปลกตรงไหน ในเมื่อผมเป็นเมียนะ..ส่วนพวกพี่มันก็แค่เพื่อน ทำใจเหอะครับ!!
.
.
.
“อูย..”
ร้าว..ปวดร้าวไปทั้งสะโพก ไอ้เชี่ยพี่เล็กแม่งไม่ยั้งมือเลย..ถนอมกูสักนิดก็ไม่มี แม่ง!!
“ฮืออออ..ปวดตูดอ่า..”
ครวญครางเสียงดัง..มือไม้ก็ทุบก็ตบพี่มันไป อย่า..อย่าคิดว่าผมจะปล่อยให้ไอ้คนทำมันได้นอนหลับอย่างสบายใจครับ
“เป็นไรบีม..”
“เจ็บอ่ะ..ง่วงด้วย”
“ง่วงก็นอนสิครับ”
“ก็นอนไม่ได้อ่ะ..เจ็บตูดอ่ะเจ็บตูด พี่แม่งไม่เข้าใจหรือไง”
“ความผิดพี่หรือไง..”
แล้วไม่ใช่ความผิดมึงแล้วมันจะเป็นความผิดของใคร..ไม่ใช่มึงหรือไงที่ทำกูอยู่ทั้งคืนอ่ะ!!
“บีมเริ่มเองนะเว้ย”
“ฮือ..พี่แม่งไม่รักผม พี่แม่งใจดำ”
“โอ๋ๆ ไม่เอาครับ..ไม่ร้องแล้ว เดี๋ยวพี่ไปเอายามาให้”
สรุปวันนั้นผมก็ไข้ขึ้นทั้งวัน..ดีนะที่มันเป็นวันหยุด พี่มันเลยอยู่ดูแลผมได้ ไม่งั้นนะ..กูจะงอแงยิ่งกว่านี้อีก มึงคอยดู!!
.
.
.
JoJo : เฮ้ยบีม..รู้ยังว่ามีเด็กใหม่มาทดลองงาน
Beam : ยังอ่ะ..
Beam : แล้ว?
JoJo : นายให้ไอ้เล็กเป็นคนสอนงาน
Beam : แล้ว?
JoJo : ก็แค่จะบอกว่าน้องมันน่ารัก ตัวเล็กๆ นมโตๆ แบบที่ไอ้เล็กมันชอบ
Beam : จะยุให้ครอบครัวผมแตกแยกว่างั้น?
JoJo : บีมแม่งกวนตีนว่ะ !
ด่าเสร็จก็ตามมาด้วยการส่งสติ๊กเกอร์หมีใช้เข่าฮุกท้องกระต่าย..
Beam : ใช้กำลังเรอะ !
Beam : ผมจะฟ้องพี่เล็ก
พี่โจ้ไม่ได้ตอบอะไรกลับมาอีก..ผมเลยเลิกสนใจมือถือในมือ แล้วหันไปหยิบหนังสือการ์ตูนมาอ่านแทน อ่า..ชีวิตคนว่างงานนี่มันช่างสุขสบายเสียจริงๆ วันๆ มีแต่กินกับนอน หุหุ
.
.
.
“ไม่ได้กินข้าวเที่ยงใช่ไหมเนี้ย..”
ผมหันไปยักไหล่ให้พี่มัน..ก่อนจะคุ้ยขนมในถุงเซเว่นต่อ ซื้อขนมไรมาฟ่ะ..ไม่ถูกใจผมเลยสักอย่างเลย
“บอกแล้วไงว่าให้กินข้าวให้ตรงเวลา”
“ก็วันนี้ผมนอนกลางวันเพลิน..ตื่นมาอีกทีก็บ่ายสองแล้ว”
“ยังจะมาเถียงอีก..”
“บ่นๆๆๆๆ”
“บ่นก็เพราะห่วง..ถ้าเลิกบ่นเมื่อไรคือเลิกรักเข้าใจไหม”
“ผมรู้น่า..”
ไอ้พี่เล็กแม่งก็ชอบทำกูเขิน..มาบอกรักอะไรตอนกำลังตั้งท่าจะกัดกันฟ่ะ กูเขินนะเนี้ย!!
“ไปหาไรกินข้างนอกดีกว่าวันนี้..อยากกินไร”
“กินไรก็ได้..แต่อุ้มผมไปนะวันนี้ ไม่เอารถเข็นไป”
“เลิกอายแล้วหรือไง..”
“หน้าด้านตามพี่แหละ”
“หึๆ”
ไม่สนใจหรอกครับ..ว่าคนอื่นๆ ข้างนอกนั่นจะคิดยังไงถ้าได้เห็นพี่มันอุ้มผมเดินเข้าร้าน รู้แค่วันนี้อยากอ้อน..อยากให้เอาใจ ถึงจะไม่เชื่อและรู้ว่าเรื่องที่ไอ้พี่โจ้มันพูดก็คงแค่แหย่เล่น แต่มันก็รู้สึกนิดๆ แหละน่า..ขอแสดงความสำคัญของตัวเองหน่อยเหอะ
.
.
.
“เห็นพี่โจ้บอกว่าวันนี้มีพนักงานใหม่เข้ามาฝึกงานเหรอ”
“อืม..”
อืม..แค่อืมเหรอว่ะ!!
“แล้วใครฝึกให้อ่ะพี่..”
“เป็นไปได้เหรอที่ไอ้โจ้มันจะไม่รายงานว่าพี่เป็นคนดูแลเด็กใหม่น่ะ”
แหม..รู้ทันตลอดอ่ะ!!
“แล้วน่ารักป่ะพี่..เด็กใหม่”
“โดนไอ้โจ้มันพูดไรกรอกหูมาอีกล่ะสิ”
“เปล๊า..”
“เคยนอกใจด้วยหรือไง..รักจะตายอยู่ละ คิดว่ายังจะเหลือสายตาไปมองใครอีกป่ะ”
(-///-)
บางทีพี่แม่งก็พูดตรงเกินไปนะ..ทำกูเขินเลยไอ้บ้านี่ !!
“เขินๆ ยังจะมาเขิน”
“อะไรเล่า!”
“เปล่าครับ..แค่จะบอกว่าถึงจะเขินก็ช่วยกินข้าวด้วย ตอนเที่ยงก็ไม่ยอมกิน”
“อือออ..”
ตักข้าวเข้าปากเงียบๆ ไม่อยากจะพูดจะถามอะไรแล้ว..เดี๋ยวจะเจอคำพูดเลี่ยนๆ จนพาลทำให้กินข้าวไม่ลงอีก..
แบบว่ามันจะอิ่มอกอิ่มใจจนกินอะไรไม่ลงเลยอ่ะนะ กิกิ
.
.
.
“กูว่าแล้ว..” ผมหันไปมองไอ้พี่โจ้แบบงงๆ “จ่ายกูมาเลยเชี่ยเก่ง”
“มึงฮั้วกันกับไอ้เล็กอ่ะดิสัด”
“เกี่ยวไรกับกู..” พี่เล็กหันไปบ่น..ก่อนจะลากเก้าอี้ออกเพื่อเข็นรถผมเข้าไปแทน “กูยังไม่ได้จัดการพวกมึงเรื่องที่มาพูดเป่าหูบีมเรื่องไร้สาระเลยนะ”
“มองกูทำไมล่ะ..เรื่องนี้ไอ้เก่งมันเป็นคนต้นคิด” พี่โจ้โบ้ยความผิดไปให้พี่เก่งทันที “กูบอกมึงแล้วนะว่าอย่าทำๆ”
“นับเงินในมือมึงให้เสร็จก่อนไหมสัด” พี่มันพูดเสียงเรียบ “ขยันหาตังค์จากครอบครัวกูจัง”
ปากบ่นพวกพี่โจ้พี่เก่ง..แต่มือนี่กำลังแกะนมสดใส่แก้วให้ผมอยู่
“นี่ก็อีกคน..รู้ทั้งรู้ว่าพวกมันแกล้งก็ยังจะงอแงตามมา”
“ผมจะมาดูหน้าเด็กใหม่หรอก”
“น้องมันเป็นผู้หญิง..จะมาดูหน้ามันยังไง นั่งจ้องหน้ามันเหรอ”
“ผมแอบๆ มองเป็นน่า..”
“อย่าให้เห็นว่าแอบทำเจ้าชู้ใส่ละกัน..กลับไปตายแน่”
“ขู่ๆ นอกจากขู่ทำอะไรเป็นมั้งป่ะ”
“เดี๋ยวคืนนี้ทำให้ดูเลยไหม..”
“ขอร้องอย่ามาอี๋อ๋อกันแถวนี้..นี่มันที่ทำงานครับ”
พี่เก่งหันมาบ่น..จะว่าไปตั้งแต่เข้ามาผมก็เพิ่งได้ยินเสียงพี่มันเป็นครั้งที่สองเองนะ ขนาดตอนควักตังค์จ่ายให้พี่โจ้..ค่าแพ้พนันยังบ่นออกมาแค่นิดเดียวเอง (ผิดวิสัยสุดๆ เลยแฮะ)
“ทำขรึมสร้างภาพน่ะ..” พี่เล็กแอบกระซิบ
“มันจะจีบเด็กใหม่..” พี่โจ้พูดเสริมมาอีกคน
“อ่อ..”
งี้ผมก็สบายใจได้แล้วดิ..ว่าเด็กใหม่มันจะไม่เป็นอันตรายต่อครอบครัวผม เพราะมีคนเล็งเอาไว้แล้ว อิอิ
“นั่นไง..น้องนิ้งมาพอดี”
ผมหันไปมองตามสายตาพี่โจ้..ก็เจอเข้ากับน้องผู้หญิงน่ารักคนหนึ่ง ท่าทางน่าจะเพิ่งเรียนจบ ตากลม ผมยาว หน้าอกก็อืมนะ..เหมือนที่ไอ้พี่โจ้มันบอกเอาไว้ เห็นแล้วน้ำลายแทบหกเลย
“โอ๊ย! เจ็บนะโว้ย ตบมาได้”
“ต่อหน้าต่อตานะบีม..”
“ขอโทษคร้าบ..”
ยกมือขึ้นลูบหัวตัวเองป้อยๆ ไอ้พี่เล็กนะไอ้พี่เล็ก แม่งตบมาได้..หัวกูนี่แทบหลุดเลย ไม่รุนแรงกับกูสักวันนี่มึงจะตายใช่ไหม!!
“นิ้ง..นี่พี่บีม แฟนพี่ ส่วนบีม..นี่นิ้ง”
“หวัดดีครับ”
ทำได้แค่ส่งยิ้มบางๆ ไปให้..แสดงออกอะไรมากกว่านี้ไม่ได้แล้วครับ เดี๋ยวหัวผมจะหลุดออกจากบ่า หึหึ
“พี่บีมน่ารักจัง..น่ารักเหมือนที่พี่เล็กบอกนิ้งเอาไว้เลย”
“เหอะๆ”
แม่งเผาอะไรกูเอาไว้บ้างหรือเปล่าว่ะ..ไว้ใจไม่ค่อยได้ด้วยนะพี่มันเนี้ย
“วันนี้มาเฝ้าพี่เล็กเหรอค่ะ”
“เหอะๆ”
ทำไมกูทำอะไรไปไม่ได้มากกว่าการหัวเราะกลบเกลื่อนเลยว่ะ???
“แยกย้ายกันทำงานได้แล้วครับ..ใกล้เวลางานแล้ว”
จู่ๆ พี่เก่งก็พูดขัดขึ้นมา..ทำเป็นเคร่งขรึมนะพี่มัน กะจะทำคะแนนกับน้องนิ้งล่ะสิ ผมหันไปมองหน้าไอ้พี่เล็ก..ส่งสายตาที่สื่อความหมายเป็นเชิงว่า..แกล้งพี่เก่งมันกันเหอะพี่ แต่พี่มันกลับตอบกลับมาด้วยสายตาที่บอกว่า..อยู่เฉยๆ เหอะมึง อย่าไปยุ่งกับเรื่องของมัน
แบบนี้ผมก็เซ็งเลยดิ!!
.
.
.
“พรุ่งนี้จะตามไปเฝ้าอีกหรือเปล่า..”
“เฝ้าอะไรพี่..ผมแค่ไม่อยากอยู่ห้องคนเดียวเหอะ”
“หึๆ”
อันที่จริงผมก็อายนะ..ที่ทำไรเหมือนไม่ไว้ใจพี่มัน แต่ไม่รู้สิ..ผมแค่รู้สึกว่ามันจะต้องทำ ก็เลยทำไปแค่นั้น ทั้งที่ตลอดเวลาที่ผ่านมา..พี่มันแม่งโคตรจะชัดเจนทุกอย่าง ขนาดเรื่องน้องนิ้ง..ทั้งที่น้องมันเพิ่งมาทำงานได้แค่วันเดียว น้องมันยังรู้จักผมเลย ก็พี่เล็กมันเป็นคนแบบนี้..เป็นคนที่ค่อนข้างจะชัดเจนแบบนี้ และเพราะมันเป็นอย่างนี้ไงผมเลยรักมันจนถอนตัวไม่ได้อ่ะ
“ผมรักพี่นะ..”
“หึๆ”
“ผมทำตัวงี่เง่าแบบนี้ก็เพราะรักพี่นะ”
“เออ..พี่รู้”
“จะบอกว่าพี่ไม่ได้โง่ใช่ป่ะ?”
“ก็..ประมาณนั้น”
เออ..ได้ทีล่ะเอาใหญ่เลยนะมึง เห็นกูทำเรื่องงี่เง่าเพราะหึงเพราะหวงแบบนี้คงน่าขำมากล่ะสิ เดี๋ยวเหอะ..เดี๋ยวมึงจะโดน!!
“แต่พี่ก็ดีใจนะ..”
“...”
“เมื่อก่อนเคยคิดเหมือนกันว่าถ้ามีคนมาทำแบบนี้ใส่..มันคงน่ารำคาญมาก” ละสายตาจากถนนตรงหน้า..แล้วหันมาสบตาผม “แต่พอบีมทำ..พี่แม่งโคตรๆ จะรู้สึกดี”
“เลี่ยนอีกแล้วว่ะ” เบนหน้าหลบสายพี่มัน..ก่อนจะนึกอยากข่วนหน้าพี่มันขึ้นมา
นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่ไม่เคยจะนึกเลยว่าตัวเองจะทำ หึงหวง..แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ หรือตามจิกตามเฝ้าพี่มันแบบวันนี้ เป็นเรื่องที่เหนือความคาดคิดของผมมาตลอด
ทั้งที่มันเคยดูไร้สาระมากในสายตาผม..แต่พอเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับพี่มัน เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับคนที่ผมรัก ผมกลับทำมันได้อย่างหน้าตาเฉย
กูไม่เคยจะคิดเลยนะ..ว่าในชีวิตนี้จะต้องมาทำอะไรไร้สาระแบบนี้ !
กูไม่เคยจะคิดเลยนะ..ว่าคนแบบพี่มึงจะมาทำให้กูทำเรื่องบ้าๆ ได้ถึงขนาดนี้ !
ทั้งหมดก็เพราะมึงเลย..
เพราะมึงจริงๆ เลย..
ไอ้พี่เล็กแม่ง!!
Ma-NuD_LaW
กรุงเทพ-สระบุรี ไม่ไกลเกิน..แต่ขับไปกลับๆ ทุกวันนี่คงไม่ไหว เหนื่อยนะ หุๆ
อ่า..ไม่รู้จะพูดไรดี อยากให้ตอบเม้นไหนเป็นพิเศษก็สะกิดบอกนะ
ไม่ได้นอนดึกมาหลายวัน .. ติดจะนอนตอนสามทุ่มตลอด ตอนนี้เลยง๊วงง่วง 
.
.
ร่ำลากันด้วยความเบลอ 
ฝันดีจ๊ะ 
หัวข้อ: ((เรื่องอัพเรื่อยๆ แต่จบในตอน)) ไอ้พี่เล็กแม่ง!! >>เปิดพรีฯ วันนี้-1/7/2563<< (อ่าน 60890 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก