http://www.youtube.com/v/OQT8jCtsr9gคืนนั้น....เราทั้งหมดรวมตัวกันตอนสี่ทุ่ม ผับหรูขนาดกลางแถวรัชดา พี่ซ่าร์นัดไว้ที่นี่บอกเป็นส่วนตัว แพงหน่อยชาร์ตเยอะแต่ดูแลความปลอดภัยและรับประกันความสนุก พี่ซ่าร์มารออยู่ก่อนแล้วใส่หมวกแก็ปสีดำมิดชิดแต่งตัวธรรมดาเสื้อยืดกางเกงยีนส์ แต่ออร่านี่พุ่งกระจายมาก พี่เขาเปิดประตูรถเดินออกมาเมื่อเห็นรถพี่เอย์จอดลง พี่เชนตามมาจอดข้างกันแบบติดๆ ขณะที่วุฒิกับบาสขับมอไซด์มารออยู่ก่อนแล้วมันเดินเข้ามาหา
“เข้าไปกันเลยกูจองไว้แล้ว” พี่ซ่าร์บอกแล้วพวกเราเดินตาม ๆ กันเข้าไปหนุ่มโฉดโสดชั่วคราว ชุดดำยกแก๊งหกคน สาวๆที่ยืนออกันอยู่ด้านนอกนี่มองกันเป็นตาเดียว พี่ซ่าร์ขยับเข้าไปยืนใกล้ ๆ พี่เชนกับพี่เอย์สองคนนั้นตัวสูงบังไว้ได้หมด ขณะที่บาสวุฒิและผมเดินรั้งท้าย
“หมาปิง มานี่ดิ่” พี่เอย์มันหยุดแล้วหันมารอยื่นมือออกมาอีกต่างหาก คว้าหมับมือผมไว้เลย ไอ้บาสขยับมาบัง ๆ ไว้ให้รู้งานแบบนี้มิน่าพี่เอย์ชอบซื้อขนมดี ๆ มาฝากมัน
ที่นั่งเป็นโซฟานุ่มมุมเฉียงของร้านชั้นลอยเตี้ย ๆ พี่เอย์นั่งลงก่อนผมนั่งข้างถัดมาเป็นพี่เชนหมาบาสและไอ้วุฒิ ส่วนพี่ซ่าร์เดินมาถึงท้ายสุดแวะคุยกับเจ้าของร้านเห็นว่ารู้จักกันเพื่อนของเพื่อนพี่เขามั้ง ก่อนเดินไปหาไอ้บาสแล้วบอกขยับไปหน่อย สรุปตอนนี้พี่ซ่าร์พี่เชนนั่งข้างกัน
ตำแหน่งคือ พี่เอย์ ผม พี่เชน พี่ซ่าร์ บาสและวุฒิ เรียงกันแบบโค้ง ๆ ด้านหน้ามีโต๊ะเล็กวางอาหารเครื่องดื่ม สาว ๆ สองคนเข้ามาชงเหล้า พี่ซ่าร์ก้ม ๆ ใหญ่ เลยคงกลัวจำได้ไฟยังไม่ค่อยมืดมากเสียงเพลงสนุกสนานเป็นจังหวะเร็ว
เราทั้งหมดหมดดื่มกินพร้อมฟังเพลงไปเรื่อยๆ
เวลามากินเหล้าพี่เอย์จะไม่ค่อยพูดนะ มันจะนั่งฟังเพลงแล้วก็ค่อย ๆ ดื่มของมันไป ผมเองก็จิบ ๆไปนิดหน่อยไม่อยากกินเยอะ พี่เชนนี่คอแข็งกินเยอะเหมือนกันแต่เมายาก พี่ซ่าร์เหรอดื่มดิ่เยอะนะแต่คิดว่าพี่เขาชิลแหละคอคงแข็งพอๆกับพี่เชน ส่วนไอ้วุฒิไอ้บาสเติมให้พี่ ๆ เขาตลอดไม่มีขาดสาว ๆ มือชงหายไปไหนไม่รู้ ดึกแล้วเพลงเปลี่ยนจังหวะเป็นช้าๆ ไอ้วุฒิคว้าบุหรี่ขึ้นมาจุดพ่นควันสบายใจ หน้าที่เติมเหล้าเลยเป็นของหมาบาสคนเดียว
“คะวะอี้ เดสเน๊”
???
จู่ ๆ พี่ซ่าร์พูดอะไรบางอย่างขึ้น ผมที่นั่งติดกับพี่เชนได้ยินชัดเต็มสองหู พี่เขาถือแก้วเหล้าไว้หันมามองพี่เชนตานี่เยิ้มเลย คือใครๆก็ดูรู้ว่าคำนี้พูดกับพี่เชนแน่ ๆ
“มึงพูดอะไร” พี่เชนถามหน้าเหรอหรา คืองงแดกพูดง่าย ๆ จู่ ๆ หันมาพูดอะไรก็ไม่รู้ ทำท่าทางแปลก ๆ เป็นใครก็ตกใจนะ
“คะวะอี้ เดสเน๊” พี่ซ่าร์ยังพูดคำเดิมอีก คราวนี้พี่เชนคิ้วขมวดเลยเว้ยหันมองผมกับไอ้บาส พวกผมรีบหลบตาทำเป็นมองโน่นนี่ไปผมมองที่เพดานเออว่ะเพิ่งสังเกตหลอดไฟในผับมันเป็นรูปร่างแบบนี้เหรอวะ ส่วนพี่เอย์กับไอ้วุฒิไม่ต้องพูดถึงนะ นั่งเงียบไม่สนใจอะไรฟังเพลงจิบเหล้าเงียบ ๆ มีแต่มืออิพี่เอย์มันแหละกอดเอวผมไว้ตลอด
“ไอ้เหี้ย” เสียงพี่เชนดังขึ้น พี่เขามองหน้าพี่ซ่าร์ท่าทางไม่วางใจ คนพูดภาษาแปลกๆก็ยิ้มนะดูมีเลศนัยยังไงไม่รู้ สมแล้วกับที่พี่เชนหวาดระแวง
“คะวะอี้ เดสเน อยากรู้เหรอแปลว่าอะไร” พี่ซ่าร์แม่งกวนตีนสุดไรสุดหน้าตาแบบเสือดาวอ่อยเหยื่อมาก
“เชี่ย กูไม่อยากรู้แล้ว มึงอย่าพูดนะ”พี่เชนขยับ ๆ เข้ามาหาผมอีก คงเจอพี่ซ่าเบียดเข้ามาจากอีกฝั่งแน่ ๆ
“คะวะอี้ เดสเน แปลว่า มึงน่ารักจัง”
เคร้ง!! เสียงที่คีบน้ำแข็งไอ้บาสมันทำตกลงที่โต๊ะ ผมส่งสายตาให้มันประมาณว่าอย่ากระโตกกระตากจะแอบฟังต้องเนียน
“ไอ้เหี้ยหุบปากไปเลย ไม่อยากได้ยินจากปากมึงหรอก”
“ใจร้ายว่ะ” พี่ซ่าร์บ่นอุบอิบ “ชมก็ไม่ได้ ไม่ขอบคุณยังโดนด่าอีกเฮ้อ ซีซ่าร์เซ็ง”
พี่เขาทำท่าเอามือก่ายหน้าผากพิงซบไหล่พี่เชนไว้ นี่ผมกำลังนึกในใจนะไอ้พี่น้องสองคนนี้มันขี้อ้อนมากจริงๆ แปลกเป็นบ้าเลยพี่เอย์นี่เผลอไม่ได้เอาหัวเข้ามาซบไหล่ผมได้ตลอดผมต้องเด้ง ๆ ไหล่ให้รู้ว่ามากไปมากไป พี่เอย์อมยิ้มจิบเหล้าแก้เขินแล้วนั่งตรงๆใหม่ แต่พี่เชนไม่ใช่นะรายนั้นเจอพี่ซ่าร์ซบไหล่ใช่ไหมมันผลักหัวเงิบเลยดิ่ ได้ยินแต่เสียงพี่ซ่าร์หัวเราะชอบใจคงสนุกแหละแกล้งพี่เชนได้ นั่งกันไปสักพักพี่เชนเฉยเว้ยพี่ซ่าร์ซบไหล่นานแล้วด้วย
"ขอยืมไหล่หน่อยนะ กูเหนื่อยนี่"
พี่เชนเงียบเว้ยไม่ตอบอะไรแต่ก้ไม่ผลักออกเหมือนทุกครั้ง ผมแกล้งทำเป็นไม่เห็น
“เฮ้ยพวกพี่ผมนึกอะไรดีๆออก ฟังๆๆๆทางนี้พี่ ทางนี้” ไอ้บาสหน้าตาท่าทางตื่นเต้นมันดีดนิ้วเหมือนนึกเรื่องอะไรขึ้นมาได้ ไถลก้นมานั่งลงที่พื้นต่อหน้าพวกเราทั้งหมด
“เอางี้นะในฐานะที่พวกผมเป็นน้องแล้วพวกพี่เป็นพี่” ทุกคนมองไปที่มัน ผมมั่นใจว่าทุกคนกำลังคิดเหมือนกันคือ ไอ้บาสมันเมาก่อนเพื่อนแล้วแน่ ๆ
“เรามาเล่นกัน ผมจะถามพวกพี่คนละหนึ่งคำถาม เป็นคำถามเดียวกันทั้งหมด ถ้าใครตอบผ่านแล้วอยากถามอะไรใครต่ออีกก็เชิญ แต่แค่คำถามเดียวนะ คำถามเดียวเท่านั้น! สำคัญที่สุดคือคนถูกถามต้องตอบ ถ้าไม่ตอบเหมาจ่ายหมดคืนนี้แล้วเจอพวกผมสามคนบอยคอตใช่ไหมวะปิง”
ผมหูผึ่งพอพูดถึงเรื่องจ่ายตังค์ โฮรรรร กูอยากร้องไห้หมาบาสแม่งเล่นเชี่ยไรไม่มีการเตรี๊ยมกับกูล่วงหน้าเลยสัส
“ว่าไงวะปิง มึงโอเคใช่ไหม”
“เออๆ”
“โอเคนะ ใครไม่โอยกมือด้วยครับ”
พวกพี่ๆทุกคนนิ่ง พี่เอย์มองแล้วก็เฉย พี่เชนพี่ซ่าร์ไม่มีใครว่าอะไรคงคิดว่าไอ้บาสมันไร้สาระ ผมเองก็รอฟังมันต่อ”
“เอาล่ะ คำถามแรกผมจะถามคนที่หล่อที่สุดในกลุ่มพวกเรา แต่นแต๊น พี่ซ่าร์”
ครืดดดดดดดดดดดด เสียงพี่เอย์ใช้เท้ายันโต๊ะที่วางเครื่องดื่มกระแทกใส่หลังมัน ไอ้บาสหันมอง หน้าตาเหรอหรา
“ถามกูนี่ กูคนแรก”
ไอ้บาสหันซ้ายหันขวารีบประเคนน้ำสีอำพันส่งให้มันอย่างดงาม คล้ายถวายเครื่องราช แล้วกระซิบบอกขอถามพี่ซ่าร์ก่อนให้เกียรติพี่เขาเป็นดารา เรื่องหล่อพี่เอย์หล่อกว่าอยู่แล้ว แต่อยากคุยกับไอดอลก่อนแค่นั้นแหละ” อิพี่เอย์พยักหน้าหงึก ๆ เข้าใจ ผมขำพรืดตลกว่ะเชื่อไอ้บาสต้องไปกินหญ้านะ โดนตบหัวมาอีกมันน่ะชอบรู้ทันผมชกมันไปเบา ๆ ก่อนหันไปสนใจคำถามจากปากหมาบาส
“พี่ซ่าร์ พี่เคยมีแฟนมากี่คนแล้ว” พี่ซ่าร์ผงะไปนิด ๆ คงงงว่าจู่ ๆ บาสถามอะไรขึ้นมา
“ทะ...ทำไม”
“เอาน่า พี่ต้องตอบนะครับ เรากำลังเล่นกันไง”
"อ้าวเหรอ"
"ใช่ๆ"
“งั้น เดี๋ยวกูนับก่อน”
“โฮ้ยต้องนับด้วย?”
“นับดิ่ รอแปป คณิตคิดเร็ว” ไอ้บาสแม่งทำเสียงติ๊กต๊อกๆๆรอ
“ต้องนับผู้ชายด้วยป่ะ” พี่ซ่าร์ถามอีก
“ห๊า!” ผมไอ้วุฒิไอ้บาสร้องทักเป็นเสียงเดียว ตกใจนิด ๆ เออแล้วผมตกใจทำไมก็รู้อยู่แล้วพี่เขาจีบพี่เชน แต่ไอ้บาสท่าจะตกใจมาก พี่เชนแกนิ่ง นั่งกินเหล้าฟังเพลงเบา ๆ ไปราวกับไม่ได้ยินเรื่องอะไรทั้งนั้น
“อ่ะจ๊ะๆๆ เด็กๆเข้านอนแต่หัวค่ำ กูล้อเล่นพวกมึงนี่ก็”
“พี่ซ่าร์พี่แม่งร้ายว่ะ ตกลงกี่คนอ่ะพี่”
“ยี่สิบขึ้น วู๊ว!กูนับไม่หมดลืมแล้ว เยอะเกิน”
“ร้ายกาจจริงด้วย”
“เออแต่กูตอบจริงนะ ไม่ปิดเว้ย ชายแท้ยอดชายต้องได้ทั้งชายทั้งหญิง คึคึ”
“แหวะ ผมอยากให้แฟนคลับพี่มาฟังว่ะ ลูกพี่ปิงว่าไง” ไอ้บาสเอื้อมมือมาดึงแขนผมให้ลงไปนั่งที่พื้นด้วยกัน ผมก็ยอมนะไถลตูดลงมานั่งอยู่ข้าง ๆ มัน พี่เอย์มอง ๆ แต่ไม่ได้ว่าอะไร ผมหยิบแก้วใครไม่รู้ซดน้ำเปล่าแก้ฝาดปาก
“กูตอบแล้วต่อไปตากูถามใครก็ได้ใช่ป่ะ”
“อ่ะครับ ใช่ ๆ แค่คำถามเดียวนะ แล้วคนถูกถามต้องตอบด้วยไม่งั้นมีอันทุกคนเลิกคบ ฮิ้วววว” ผมกับหมาบาสประสานเสียงผมหยิบถั่วลิสงคั่วอบเนยมาใส่ปาก รอฟังคำถามจากพี่ซ่าร์
“กูจะถามคเชนทร์”
“ถามว่า...”
ไอ้บาสเป็นลูกคู่ให้ พี่ซ่าร์จ้องหน้าพี่เชนแบบจริงจังมาก ผมกลั้นหัวเราะพอๆกับไอ้หมาบาส เราสองคนตีคิ้วกันอย่างรู้ทัน
“ผู้ชายที่มึงอยากขึ้นเตียงด้วยมากที่สุด คือใคร?”ทุกคนสตั๊นไปหมดกับคำถามตรงแบบอุบาทเกรียนโคตรของพี่ซ่าร์ โดยเฉพาะคนถูกถามหน้านี่ขนาดอยู่ในที่มืดๆยังแดงเห่อขึ้นได้ ไม่รู้โกรธหรืออาย
“.......” พี่เชนไม่ตอบเว้ย เงียบไปนานมากยกแก้วจิบแล้วจิบอีก
“พี่เชนอย่าโกงพี่ ตอบมาดิ่” ไอ้บาสมึงช่างกล้า พี่เชนมองผมตาแป๋วเลย ผมก็จ้องพี่เขานะ รอฟังคำตอบ
“ผมนับหนึ่งถึงสาม พี่ไม่ตอบพวกผมเมินพี่หมดนี่อ่ะ ถือว่าไม่แฟร์” ไอ้บาสมึงจริงจังมากไปป่ะวะ มันเริ่มนับแล้วด้วย
สาม
สอง
หนึ่ง
“กูขึ้นได้กับทุกคนยกเว้นมึงคนเดียว”เอื๊อกกกก ผมทำเสียงเอฟเฟคประกอบพี่ซ่าโดนแทงไส้ทะลัก กำลังจะกระอักเลือดตาย พี่เอย์หัวเราะจนตัวงอเจอพี่ซ่าร์หันขวับไปตวัดสายตาใส่ พี่เชนนั่งขำหึหึ คุณต้องไม่ลืมนะว่าตอนนี้ผมที่นั่งคั่นกลางระหว่างพี่เอย์กับพี่เชนลงมานั่งข้างล่างแล้วเพราะงั้นตอนนี้พี่สองคนเลยนั่งติดกันแบบอัตโนมัติ
“โอ๊ยกูขำ” พี่เอย์ยังขำไม่หยุดมันเป็นพวกเส้นตื้นอยู่แล้วพี่ซ่าร์นี่หน้าเขียวปากยู่เลยดิ่
“สมน้ำหน้ามึงว่ะซ่าร์ กูขำมากสมน้ำหน้ามึ้ง” พี่เอย์เอ้ยยย ขำเหี้ยไรวะสงสัยสะใจคำตอบ
“ไม่เอาดิ่วะพี่ตอบแบบนี้ไม่ได้ครับ ต้องตอบระบุตัว เดี๋ยวนะเอางี้ง่าย ๆ ในบรรดาพวกเราห้าคนเนี่ย คนที่พี่อยากขึ้นเตียงด้วยมากสุดคือ.....”
เอาแล้วไม่รู้อะไรดลใจหมาบาสถามอะไรแผลง ๆ
“จำเป็นต้องตอบเหรอวะ”
“จำเป็นๆมึงรีบตอบมา” พี่ซ่าร์เสริมเข้าไปเขย่าขาพี่เชนใหญ่เลย
พี่เชนเงียบไปนิดมันจ้องผมนิ่ง ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆ อย่านะเว้ยพี่ ผมคิดในใจอย่าหางานงอกให้ผมเชียวนะ
“ปิงไง กูนอนกับมันบ่อยออก”“อ้าวไอ้เหี้ย! พูดแบบนี้เดี๋ยวมึงเจอ”พี่เอย์กระโดดคร่อมพี่เชนไว้เลย ผมรีบลุกเข้าไปดึงไว้ พี่ซ่าร์เองก็หน้าตาตื่น พี่เอย์แม่งร้ายมากมันดึงคอเสื้อพี่เชนแบบแน่นมากตัวมันขึ้นคร่อมพี่เขาจริงนะ ท่าทางเอาจริงด้วย
“ล้อเล่น! ไอ้เหี้ย กูล้อเล่นหรอก” พี่เชนผลักมันออก พี่เอย์กลับมานั่งหน้างอ ผมตบๆต้นขามันไว้บอกให้ใจเย็น ๆ
“มันแม่ง พูดจา”
“ไม่มีไรหรอกพี่ พี่เชนล้อเล่นครับ”
“กูรู้เหอะ” มันยังยู่หน้างอแง ผมตบๆขามันอีกยื่นเหล้าส่งให้
“อ่ะๆ เปลี่ยนคนๆ คราวนี้ผมถามพี่เชนบ้าง”
ไอ้บาสเห็นท่าไม่ดี มันจัดการเปลี่ยนคำถาม พวกผมก็รอฟังต่อ พี่เอย์จับหมอนมาคั่นกลางไว้ระหว่างตัวมันกับพี่เชน แล้วทำท่ารังเกียจโกรธแล้วอะไรแบบนั้น พี่เชนแอบขำมันนะผมเห็น
“พี่เชน แล้วพี่อ่ะ เคยมีแฟนมากี่คน?”
“กูต้องตอบ?”
“เอ๋า ต้องตอบดิ่พี่”
“อ่า.....งั้นนับก่อน”
“อะไรพี่ก็ต้องนับอ่อ?”
“ต้องนับดิ่วะ ใครจะไปจำได้แม่งกูจบมาตั้งนานแล้วเหี้ย” พี่เชนทำหน้าทำตานึก อิพี่ซ่าร์จ้องมันใหญ่
“นับรวมผู้ชายด้วยนะพี่”
“ไอ้เหี้ย! แฟนกูมีแต่ผู้หญิงจะนับรวมผู้ชายทำไม ไปตายซะ!”
“แต่กูเป็นผู้ชายคนล่าสุดของมึงนะ มึงต้องนับด้วยดิ่คเชนทร์” พี่ซ่าร์เสริมเจอพี่เชนหันขวับไปมองตาถลึง รายนั้นยกมือบอกยอมๆพี่เชนเลยหันมาหาไอ้บาสกับผมต่อ
“สิบสองคนประมาณนี้....อืม...สิบเอ็ดๆ”
“เฮ้ยอะไรกันแน่สิบเอ็ดหรือสิบสองพี่เอาดีๆ”
“สิบเอ็ด สิบเอ็ด”
“โหเยอะเหมือนกันนะ จริงจังป่ะวะพี่”
“จริงจังอยู่สองคน แล้วสองคนนั้นก็โดนหมาตัวเดียวกันคาบไปแดกทั้งคู่”
“จริงดิ่”
“เออจริง”
“โหจัดมันสักดอกสิ กวนตีนแบบนั้นเป็นผมไม่เอาไว้เหอะ ชาตินี้ให้ตายไม่มีวันญาติดีด้วย มันจะต้องเป็นศัตรูคู่แค้นของผมตลอดไป” ผมรีบกระตุกเสื้อไอ้บาสไว้มันหันมาถามอะไร ๆ
“หึหึ” พี่เชนยิ้มเย้ยไปหาพี่ซ่าร์ เจอพี่ซ่าร์ยกแก้วเทพรวดยัดเข้าปากพี่เขา พี่เชนสำลักเกือบตายพี่ซ่าร์ตบๆหลังให้ดีนะเป็นน้ำมะนาว
พี่เอย์ขำได้อีก หัวเราะพี่เชนอีกแล้ว สองคนตาเขียวใส่กัน
“เล่นเหี้ยไรของมึง อ่ะ..แค่กๆๆๆ” พี่เชนทั้งโวยทั้งไอ
“อ่ะๆต่อๆ พี่เชนถามใครก็ได้พี่ หนึ่งคำถาม”
ไอ้บาสยังคงทำหน้าที่ของมัน พี่เชนกวาดสายตามองพวกเราทั้งหมดหนึ่งรอบก่อนหยุดอยู่ที่พี่เอย์เป็นคนสุดท้าย
“เอตั้น มึงจริงจังกับปิงไหม?”
ผมมองหน้าพี่เชนทันที คือไม่คิดว่าพี่เขาจะพูดคำถามนี้ออกมา พี่เอย์มองพี่เชนตาเขียวปั๊ดเลย มันหยิบเอามือถือที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมากดๆๆยุกยิกพักนึงชูหน้าจอใหญ่ ๆ ให้พี่เชนดู สายตานี่กวนแบบสุด
‘จริงจัง ทำไม?’พี่เชนยกแก้วขึ้นจิบ “มึงไม่สิทธิ์ถามกู ตอนนี้กูถามมึงได้ฝ่ายเดียว”
พี่เอย์กัดฟันกรอดเลย ผมเห็นพี่ซ่าร์ยกแก้วขึ้นซดที่เดียวหมดรวดไอ้วุฒิเป็นคนเติมให้
“แล้วมึงใช้มือถือตอบทำไม ทำไมไม่ตอบกูดี ๆ”
“กูไม่อยากพูดกับมึงไง”
“อ้าว นี่ไม่เรียกว่าพูด?”
“จิ๊! ยุ่ง” เสียงพี่เอย์ฮึดฮัดขัดใจก่อนยกอีกแก้วขึ้นจิบ
“อ่ะๆๆต่อ ๆ มาต่อที่พี่เอย์เลยครับ สารภาพมาให้หมด พี่อ่ะมีแฟนมากี่คนแล้ว ตอบให้ดีนะครับ คนรอฟังเยอะ”
“เดี๋ยวนะ กูนับก่อน”
“โฮ้ย ต้องนับอีกแล้วไรวะเนี่ย มันเยอะขนาดต้องยกนิ้วเลยอ่อ”
พี่เอย์มันไม่นับธรรมดานะมันยกมือขึ้นมานับด้วย สองมือเลย ผมอมยิ้ม เฉย ๆ นะเรื่องอดีตไม่ค่อยสนใจหรอกฟังไปเล่น ๆ สนุก ๆ
“เอามือผมอีกไหมพี่” ผมแซวมัน พี่เอย์ยื่นมือออกมาผลักหัวผม
“เอออะไรจะเยอะขนาดนั้นวะ เยอะกว่ากูแหงเลย” พี่ซ่าร์บ่นออกมาอีก กระดกเหล้าเข้าปาก
“สิบสี่อ่ะ ถ้ารวมคนที่มึงอยู่ด้วยวันนั้น ที่กูพาไปช้อปปิ้งแล้วบอกเลิกอ่ะ คนที่สิบสาม”
“ใช่ย่อยนะเนี่ย เจ๋งว่ะ” เสียงไอ้บาส
“รวมผู้ชายด้วยป่ะ” ผมหลอกถามมัน
“ถ้านับคนสุดท้ายก็มีผู้ชายคนเดียว มึงไง คนที่สิบสี่ปิดบัญชีกูพอดี”
“วู๊วววๆๆๆๆ คำตอบเป็นที่น่าพอใจโว๊ยพี่ปิงหุบยิ้มพี่หุบๆ เอาล่ะพี่เอย์ตาพี่ถามอะไรใครก็ได้มาหนึ่งคำถามครับ” หมาบาสเป่าปากรู้งานดีมาก ตอนนี้ผมเขินสุด ปิดบัญชีอะไรวะใช้คำนี้หมายความว่าพี่เอย์จะมีผมเป็นคนสุดท้ายงั้นดิ่ ฟินไป
“อ่ะครับตาพี่เอย์ถามได้หนึ่งข้อ เชิญเลยพี่”
“กูจะถามซีซ่าร์”
“ว่าไงครับน้องชาย” เสียงพี่ซ่าร์กวนตีนสุด เมาแล้วมั้งนะ
“มึงมานั่งทำเห้ไรที่นี่?” เราทุกคนหันขวับมองที่พี่ซ่าร์
จะว่าไปมันก็จริงพี่ซ่าร์เป็นดารานายแบบที่ดังมาก พี่เอย์เคยบอกว่าชวนเที่ยวนี่ยากมากกว่าจะออกมาได้ คราวนั้นถ้าคุณจำได้พี่เขาถึงขนาดปลอมตัวเพื่อไปเที่ยวร้านไม้แดงกับพวกผม แต่วันนี้ใส่แค่หมวกแก็ปปิดหน้าลงมาต่ำๆแค่นั้น ดูข้าง ๆ ยังหล่อเลยเหอะ
“อะไรวะเรื่องแค่นี้ต้องถาม”
“พี่ซ่าร์ครับตอบพี่ พี่เอย์มีสิทธิ์ถาม”
พี่เขาขยับตัวนั่งดี ๆ หันไปหาพี่เชน สองคนมองหน้ากันนะผมว่า ก่อนพี่ซ่าร์จะตอบเสียงดัง ฟังชัด แจ่มสุด
“มาจีบคเชนทร์ไง”จบครับพี่ผม พี่ซ่าร์ตอบแล้วกระโดดขึ้นนั่งตักมันเลย พี่เชนหน้าหรา “ไอ้เหี้ย!เล่นไรของมึงเนี่ย”
“อยากนั่งนี่” น้ำเสียงอ้อนตีนพี่เชนเหลือหลาย เมามากแล้วแน่ ๆ หรือแกล้งวะผมก็ดูไม่ออก นักแสดงด้วยเหอะพี่เชนไม่ทันพี่ซ่าร์หรอกว่ะ ผมหันไปมองอีกทางพี่เอย์ไม่สนใจพี่มันเลยนะ สงสัยชิน
“ลงไปจากตักกูได้แล้วตัวมึงหนักอย่างกับหมู” พี่เชนจับเอวพี่ซ่าร์ออกจากตัก ขยับเข้ามาชิดพี่เอย์อีกนิด
“ใจร้าย” เสียงพี่ซ่าร์
“ปิงมึงขึ้นมานั่งข้างบนมาข้างกูนี่” พี่เชนเรียกผม
“ไม่เอากูจะนั่งข้างมึงคนเดียว”พี่ซ่าร์โวยขึ้น ส่ายหน้าแล้วซบลงที่ไหล่
“บ้าเอ๊ย มึงเมาเหรอเนี่ย”
“เปล่า”
“งั้นนั่งเฉย ๆ ถ้ามึงเลื้อยใส่กูอีกกูเปลี่ยนที่จริงนะ”
พี่ซ่าร์เบะปากเงียบไปเลยตั้งแต่ตอนนั้น
ไอ้บาสดีดนิ้วใหม่อีกครั้ง
“เอาล่ะๆสุดท้าย ๆ ผมจะถามลูกพี่สุดที่รักของผม พี่ปิง” มันเอามือเข้ามากอดคอผม ไอ้วุฒิมองมาที่พวกเรามันนั่งจิบเหล้าท่าทางมีความสุขมากมือข้างนึงคีบบุหรี่ไว้ด้วยนะ
“ลูกพี่บอกมา สารภาพมาเลยลูกพี่มีแฟนมากี่คนแล้ว?” ไอ้บาสยกแก้วเหล้าส่งให้ผมรับมากระดกรวดเดียวจบ
“คนเดียว” ผมตอบเสียงดังฟังชัด
“วู๊ววๆๆลูกพี่ผมรักเดียวรักเดียวใจเดียวเว่ยเฮ้ย” ผมแอบเห็นนะพี่เอย์นั่งยิ้มเลยดิ่ มันก้มหน้ากัดปากนิ่งท่าทางน่ารักมากถ้าไอ้บาสตัวดีมันจะไม่เสือกพูดประโยคต่อไปออกมา
“พี่เอย์ครับผมบอกให้รู้นะ ผู้หญิงคนนั้นสวยด้วย พี่ปิงตามจีบตั้งแต่อยู่ปวช.ปีหนึ่งโน่นแน่ะ พอได้เขาแล้วก็คบกันดิ่ โอ๊ยยยยยยย!” ผมเบิร์ดกะโหลกมันไปทีโทษฐานพูดมากไม่ดูหน้าพี่เอย์เล๊ย จากยิ้ม ๆ ในตอนแรก มันหุบลงเลยทันทีที่หมาบาสพูดว่า เป็นผู้หญิง
“ไอ้เหี้ยบาสกูหมายถึงพี่เอย์ มึงพูดเหี้ยไร” ผมดุมัน
“อ้าวผมก็นึกว่าพี่พูดถึงบุ๋ม”
ยังจะพูดต่ออีก ไอ้หมามึงนะมึง งานกูเข้าอีกแล้ว พี่เอย์นิ่งไปเลยมันยกแก้วเหล้าซดสองแก้วติดๆ ไอ้วุฒิเห็นท่าไม่ดีพยักหน้าเรียกบาสให้ขึ้นไปนั่งที่ ผมเองก็ลุกขึ้นไปนั่งที่เดิมด้วย พี่เชนขยับให้ผมนิดๆ พี่ซ่าร์นี่ซบไหล่พี่เชนแล้วนะ อิพี่เอย์นั่งหน้ามุ่ยกินของมันไปผมเลยเอามือไปจับมือมันไว้ ผมรู้ดิ่ถ้าตอบว่าคบมาหลาย ๆ คนมันคงไม่คิดอะไร แต่นี่ผมตอบว่ามีแค่คนเดียว ไอ้บาสก็เสือกพูดอีกว่าผมรักเดียวใจเดียว จริง ๆ คือผมมีหลายคนนะแต่ที่ผมคบจริงจังและยอมใช้คำว่าแฟนเท่าที่เพื่อน ๆ รู้ก็จะมีแค่บุ๋ม คนนั้นแหละผู้หญิงคนที่ครั้งล่าสุดเรากำลังจะมีอะไรกันแล้วพี่เอย์โทรมาตามว่ามันเมามากให้ไปรับ ผมเลยต้องทิ้งเธอออกมา ไม่รู้คุณจำได้ไหมนะนานมากแล้ว
“เดี๋ยวๆๆยังเลิกเล่นไม่ได้นะกูยังไม่ได้ถามเลย” ผมยังไม่ยอมจบ อยากถามบ้างไรบ้าง
“เออกูก็ยังไม่ได้ถามเลย” ไอ้วุฒิเองก็แทรก
“มึงไม่เกี่ยววุฒิ พวกเราเหมือนคนๆเดียวกันกูเป็นพิธีกรเพราะงั้นมึงก็อยู่เฉยๆด้วย”
“ตกลงเหลือกูถามคนเดียวใช่ป่ะ ถามใครก็ได้นะ”
“โอเคพี่ปิง หนึ่งคำถาม”
“กูจะถามพี่เชน” อิพี่เอย์หันขวับเลย ผมรีบจับมือมันไว้ หันไปขยิบตาให้
“ถามว่า....”
“พี่เชนครับ พี่ว่าพี่ซ่าร์หล่อป่ะ?”
เอากับผมดิ๊ พี่เชนมันไม่มีวันตอบตรง ๆ หรอกไอ้ประเภทขี้เหร่มากหรือหล่อสะเด็ดไม่มีหลุดจากปากพี่ผมหรอก
รอฟังคำตอบดูละกัน
“ไอ้ปิง มึงแม่ง” พี่เชนหันมาตบหัวผมเจอพี่เอย์เอาหมอนฟาดหน้าไปพี่เชนหลบเกือบไม่ทันสองคนจะกัดกันอีกคนกลางอย่างผมได้แต่ห้ามทัพ
“หยุดๆๆๆๆ พอๆ พี่เชนตอบผมมาพี่” ผมยัดหมอนให้พี่เอย์มันกอดไปก่อน มือจะได้ไม่ว่างกวนพี่เชน
“เร็วครับเร็ว พี่มัวแต่เล่นกับพี่เอย์อยู่นั่นแหละ ลูกพี่ปิงเขามีสิทธิ์ถาม พี่มีหน้าที่ตอบก็ตอบมาครับ เป็นผู้ใหญ่แล้วอย่าโกงเด็กๆนะ”
“ไอ้เหี้ยบาสเงียบเลย กูจะตอบเนี่ย”
พวกผมตั้งใจรอฟัง พี่ซ่าร์นั่งอมยิ้มมองหน้าผม คือทุกคนลุ้นกันมากว่าพี่เชนจะตอบอะไร คำว่าหล่อขอบอกว่าน้อยไปนะสำหรับพี่ซ่าร์ ดูดีและหล่อมากนี่ใช่เลย
พี่เชนหันไปหาพี่ซ่าร์ จ้องหน้าแบบ...คือเป็นใครก็ต้องอายอ่ะ พี่ซ่าร์เองก็มอง สองคนจ้องตากันเหรอวะ ให้ตาย นานมากผมหยิกมือตัวเองอยากจะลงไปชักดิ้นชักงอฉิบหายแต่ติดที่ยังไม่อยากโดนกระทืบ
“ดูใกล้ ๆ มึงขี้เหร่ฉิบหายเลย”วิ๊ววววววววววว เสียงผมกับไอ้บาสสองคนเป่าปากขึ้นมาพร้อมกัน พี่เชนตอบเหี้ยไรวะ พี่ซ่าร์ยิ้มแก้มแทบแตกชกต้นแขนพี่ผมใหญ่ พี่เชนส่ายหัวไม่สนใจอีก
"มึงแม่ง มึงเป็นคนแรกเลยนะที่พูดว่ากูขี้เหร่" ฟังดูเหมือนประโยคต่อว่านะแต่พี่ซ่าร์พูดราวกับว่าภูมิใจมากที่ได้ยินประโยคนี้
"กูพูดจริง" เสียงพี่เชนตอบไป ผมแอบยิ้มกับท่าทางของสองคน
พวกเรานั่งดื่มกันไปเรื่อย ๆ ช่วงดึก ดนตรีเปลี่ยนจังหวะกลับมาคึกคักอีกครั้งอินโทรเพลงโปรดสุดมันส์ของไอ้บาสดังขึ้น ไอ้บาสลุกทันทีดึงมือผมแล้วชวนลุกกันออกไปที่ด้านล่าง พวกผมอยู่ชั้นลอยจุดแรกเพราะงั้นถ้าจะลงไปต้องเดินผ่านบันไดซึ่งคนเยอะมาก
“ไปเหอะลูกพี่ เราไม่ได้เที่ยวแบบนี้กันนานแล้ว ดิ้นๆๆ ออกกำลังกันหน่อย” ไอ้วุฒิลุกมารอด้วยอีกคน ผมตัดสินใจลุก เพื่อนผมทั้งนั้นเพราะฉะนั้นไม่ว่ายังไงผมเป็นตัวของตัวเองเพื่อนเฮไหนผมเฮนั่นถึงผมมีแฟนผมก็ไม่เปลี่ยนไปจากเพื่อน ๆ นะพยายามหาเวลาให้พวกมันเสมอ เราสามคนลงมากันที่ชั้นล่างผมก็โยกๆไปตามจังหวะเพลงโยกไปมาไหงไหลมาอยู่ตรงกลางได้วะเนี่ย งงตัวเองไอ้บาสยังอยู่ใกล้ ๆ หมาวุฒิเจอผู้หญิงกลุ่มหนึ่งกักตัวไว้แล้วผมกับไอ้บาสเองก็กำลังจะโดน
“หวัดดี โบว์ค่ะ ตัวเองเรียนที่ไหนเหรอ” เธอเต้นเข้ามาใกล้ ๆ แล้วถาม ผมก็เออยิ้มไปตามมารยาท แต่เธอนมใหญ่ดีว่ะผมชอบ แรงส์ใช้ได้ทาปาสีดำๆเปรี้ยวสุดตัวขาว ๆ เล็บสีดำสั้น ๆ เหมือนคนญี่ปุ่น
“หวัดดีครับปิงครับ ผมทำงานแล้วนะ”
“อ้าวจริงดิ่”
“จริ๊ง” ผมสีเธอนิด ๆ เอาวะเมาด้วยแหละ จุดนี้คนมั่วมากต่อให้อิพี่เอย์ใส่แว่นสี่ตามันก็ไม่มีทางมองเห็นหรอก ไฟมืดๆมั่วๆแบบนี้
“ปิง” ไอ้วุฒิเดินมาเรียก ปากมันคาบบุหรี่ด้วยนะ ไม่เชิงเดินมาหรอกมันเต้นมามากกว่าตอนนี้เต้น ๆ สีน้องโบว์อยู่กันผมไอ้เหี้ยนี่ ผมดันมันออก
“เพื่อนปิงเหรอ”
“ครับใช่”
“ปิงหล่อจังคะ เท่กันทั้งกลุ่มเลย”
“โบว์ก็สวยครับ”
“จริงดิ่”
“จริ๊ง”
โบว์หัวเราะเล่นหูเล่นตา เธอเอามือมาตีผมเบา ๆ
“ออกจากนี้ไปไหนกันเหรอ”
“หืม?”
“โบว์ถามว่าคืนนี้ปิงจะไปต่อที่ไหนอีกไหม?”
“อ่า....”
เอาล่ะวะผู้หญิงถามมาแบบนี้มัน.... เฮ้ยอะไรวะผมรู้สึกว่าใครวะเบียดกูจังเบียดชิดอยู่ด้านหลังเนี่ย แม่งเต้นดี ๆ ไม่ได้หรือไงไอ้วุฒิเดินเต้นมาแทรกระหว่างผมกับน้องเขาอีก
“ปิง”
“ไรวะเรียกเห้ไรนักหนา โทษทีครับโบว์เพื่อนผมเมา” ผมต่อว่าไอ้วุฒิแล้วหันไปยิ้มให้น้องโบว์
“ไม่เป็นไรๆ เพื่อนปิงน่ารักดี เดี๋ยวนะเราแลกไลน์กันนะ ปิงยังไม่ตอบโบว์เลยคืนนี้ไปต่อไหน” เธอควักมือถือขึ้นมาแล้วยิ้ม ล้วงออกมาจากหน้าอกด้วยนะ
“เอ่อ...
“ปิง” ไอ้วุฒิเรียกอีกผมกำลังจะตอบเธอ แต่คราวนี้ไม่ใช่แค่วุฒิแล้วหมาบาสเองก็เต้นเข้ามาหา
“ลูกพี่ปิงขึ้นไปเหอะ” มันชวนกระตุกชายเสื้อผมด้วย
“เดี๋ยวดิ่ แปป” ผมกำลังล้วงกระเป๋าหลังจะเอามือถือขึ้นมา โบว์โยกย้ายส่ายสะโพกไปด้วย ยิ้มเชิญชวนให้ผมไปด้วยพร้อมกดเบอร์โชว์ให้ดู
หัวผมไวมากนะเรื่องแบบนี้จำได้แล้วด้วยหมายเลขสิบหลัก ขณะมือล้วงสองกระเป๋าก็แล้วแต่ทำไมไม่เห็นมือถือตัวเองวะ เริ่มล้วงกระเป๋ายีนส์ด้านหน้า ไม่เห็นอีก เริ่มคิด...
“หานี่เหรอ” โทรศัพท์ผมถูกยื่นมาต่อหน้าโดยมือของใครบางคนที่ยืนเต้นเบียดผมอยู่ด้านหลังนานแล้ว
“อ่าใช่ครับ ขอบคุ.......” ผมพูดไม่จบประโยคเมื่อเห็นว่าเป็นใครที่ยื่นมือถือส่งมาให้
“พะ...พะ...พี่เอย์!!”“ว่าไงครับปิง” เสียงเย็นเฉียบเลยมึงหน้ามันนิ่งมาก ผมตายห่าแน่ มันส่งยิ้มไปให้น้องโบว์ เธอไม่รู้เรื่องมองผมกับมันสลับกันไปมา
“พี่ชายปิงเหรอ เมื่อกี้ได้ยินนะเรียกว่าพี่เอย์ด้วย โบว์ค่ะยินดีที่ได้รู้จักโบว์เรียนนิเทศฯ....”
“ครับยินดีที่ได้รู้จัก
ผมเอย์ตั้น แฟนปิงครับ คนที่น้องกำลังจีบนี่แหละ” แขนมันล๊อคปั๊บเข้าที่คอ รั้งเอาแก้มผมให้เอียงรับริมฝีปากร้อนๆ เสียง
จ๊วบบบบ!!ดังขึ้นเบา ๆ ขณะที่ผมหรี่ตา
น้องโบว์เงิบบบบไปแล้ว
....ยังคงเหลือแต่ผม ที่ชีวิตคืนนี้ ตูจะรอดไหม??......
Tbc.
มินมาแว้ววว เสิร์ฟขนมปังร้อนๆเลยค่ะ แอบอู้ไปติดคุโรโกะโนะบาส เชื่อไหมเพิ่งได้อ่านแล้วเก็บเอนิเมะ โฮรรรรจิ้นมากฟินกระจายเลย น่ารัก
ขอบคุณทุกท่านนะคะ ทุกๆกำลังใจที่ทิ้งไว้ให้กันทุกๆคำติชมมีค่ามากสำหรับคนแต่ง ช่วยรักและเอ็นดูหมาปิงพี่เอย์พี่เชนพี่ซ่าร์ต่อไปนะคะ

ขอบคุณเรื่องคำผิดค่ะบอกได้ตลอดเลย มินพิมพ์เร็วมากคิดปุ๊ปพิมพ์เลยไม่เคยร่างแล้วลอกเพราะงั้นจะผิดเยอะขนาดอ่านทวนแล้วยังแก้ไม่หมด ส่วนเรื่องเลขหน้าบางครั้งลืมจริงค่ะ วันนี้ใส่ให้นะ
ปล. ช่วงสองตอนมานี่เราโดนกดลบคะแนนตลอดเลยค่ะไม่เข้าใจเหมือนกัน ขนาดนั่งลงให้อยู่นี่ยังมีคนกดลบเลยเราทำอะไรให้ใครไม่พอใจเหรอคะ แต่ช่างมันเราไม่สนใจ

แต่งให้แฟนคลับหมาปิงพี่เอย์อ่านค่ะ ไม่เกี่ยวกับคะแนนชื่นชมอะไรนั่นหรอก ไม่สนอยู่แล้ว

เราใสๆค่ะ จริงจริ๊ง
