#คุณฟัก
1. คุณฟักใจร้ายกับเด็ก
:: ไม่เป็นความจริงนะฮะ รักเด็กกินเด็กด๊วบเด็กเสมอ
2. ตอแหลว่ารับ
:: ถ้าแกล้งเป็นรุกนี่ตุ๊ดส่วนใหญ่ทำ
3. ไบรุก
:: คุณฟักแค่โดนขืนใจไปกินหอยครั้งเดียว ส่วนก่อนหน้านี้ที่เคยกินเพราะลองไปงั้น ฉะนั้น ไม่เรียกไบย่ะ!
4. อีนังตุ๊ดกลายพันธุ์
:: อันนี้รุนแรงและหยาบคายมากนะมาว่าฉันตุ๊ด ฉันเป็นเกย์ เด๊ะตบปาก!
5. อีนังรุก นังเมะ นังพระเอก
:: อันนี้ต้องปรับทัศนคติโดยด่วน อะไรทำให้พวกหล่อนมองนางเอกเลิ่นๆอย่างเจ้เป็นอย่างนั้น ตื่นนะตุ๊ดและนีทั้งหลาย
6. มโนว่าเคยโดน
:: ผัวคนแรกคุณฟักแซ่บมาก เดี๋ยวเล่าให้ฟัง หึ ไม่เคยมีผัวล่ะสิ อิจฉาก็บอก!
7. สั้น
:: ไม่ค่ะ แต่ละตอนยาวปริมาณพอๆกัน ดิชั้นว่าพวกหล่อนหื่น
8. น้องพาย
:: ของเจ้คนเดียว ตุ๊ดเก้งนี กลับสู่ป่าไปค่ะ
เพลียมาก เกิดมาเบ้าหน้าดีเกินไป เพลียยยยยยย
เรื่อง :: ไม่มีรุกแท้ในหมู่เกย์ ::
เขียน ::
ผู้ซึ่งหลงรักหญิงสาวในภาพวาด ::
ข้อ 18 : ด๊วบด๊วบ บ๊วบบ๊วบ แผล่บแผล่บ
ที่กระโดดคร่อมเด็กอยู่แบบนี้ ไม่ใช่อะไรมากมายหรอก
ก็แค่ทำไปโดยไม่รู้สึกตัวจริงๆ คุณฟักแค่มึนๆเบลอๆ
“พูดอีกรอบได้มั้ย” เขาแกล้งหยอก “หึงพี่จริงเหรอ?”
เด็กน้อยดันไม่ตอบ เหมือนเพิ่งจะรู้ตัวว่ากำลังตกอยู่ในสถานล่อแหลม ใบหน้าแดงเถือกลามไปถึงหู พายพยายามยกแขนมาปิดหน้าตัวเองเพื่อหลบเขา เหมือนลูกหมาลูกแมวยามกลัวและพยายามหาที่ซ่อน เด็กอาจไม่รู้ว่าทุกอย่างนั้นล้วนอยู่ในสายตาฟักไม่พลาดสักวินาที
หึง คำนี้วกเวียนวนมาอยู่ในหัวซ้ำๆก้องๆ
คือเขาเข้าใจว่าความหน้าตาดีบวกกับเสน่ห์ที่มีไม่แพ้กันนั้นจะสร้างความลำบากให้หัวใจของผู้อื่นบ้างก็ไม่แปลก ตั้งแต่ไหนแต่ไรฟักเคยชินกับการถูกชอบมามากมายแต่การที่เขารู้สึกสนใจใครสักคนและจะได้รับความรู้สึกตอบคืนมานั้นเป็นเรื่องที่ค่อนข้างยากอยู่ เพราะส่วนใหญ่ถ้าไม่เจอกันที่ผับบาร์เขาก็ไม่เคยคิดจะรุกเข้าไปพูดคุยก่อนนอกจากจะถูกใจหรือแล้วแต่อารมณ์ ณ เวลานั้นจริงๆ
ขนาดมองเพียงผิวเผินไม่เจาะจงยังรู้ได้เลยว่าร่างกายคนใต้ร่างกำลังขึ้นสีเพราะความเขินอาย
มีเด็กมาให้เอาถึงที่
ไม่เอาก็บ้าแล้ว
ฟักยิ้มกริ่ม
จะไม่ให้ยิ้มหรือไม่รู้สึกอะไรได้อย่างไร
มีเด็กมาหึงมาแสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของแบบนี้ สวรรค์เข้าข้างเขาแล้วจริงๆ
ยิ่งกว่ายาไหยาดอง กำลังวังชามันมาจากไหนไม่รู้อยู่ดีๆร่างกายก็ฮึกเหิมราวกับเรี่ยวแรงมหาศาลถูกดึงเข้าร่าง สาบานว่าตั้งแต่เกิดมาเขาไม่เคยเสพยาดูดบงดูดบ้องอะไรก็ยังไม่เคยเลย
เคยแต่ดูดบ้องอย่างอื่น ให้ตายสิ กรี๊ดกรี๊ดกรี๊ด
พายเอาแต่หลบสายตาอยู่หลังแขน ฟักเองก็ไม่ได้พยายามยื้อยุดฉุดให้เด็กคลายกำบัง เขามีวิธีที่ง่ายกว่านั้นมากโดยไม่ต้องออกแรงให้เหนื่อยหรือเปลืองพลังงาน ฟักคร่อมทับตัวเด็กอยู่ซึ่งแน่นอนว่าแรงเขาเยอะกว่าอีกฝ่ายหลายขุมนัก แรงดิ้นแค่นี้จะขัดขืนอะไรได้กันเชียวแถมตัวการต้านทานทางด้านอารมณ์เจ้าหนูนี่พ่ายแพ้เขาหมดรูป
“…พาย…”
แกล้งกระซิบบอกให้เด็กปิดหน้าตัวเองไว้อย่างนั้น เขินซะให้พอ เพราะต่อไปจะยิ่งกว่าเขินยิ่งกว่าอาย
ปลดกระดุม
ตั้งแต่บนสุดก่อนไล่ลงทีละเม็ด เสื้อนักเรียนมีกลิ่นหอมของผ้าซึ่งแทบจะเป็นเนื้อเดียวกับคนสวมใส่
พายพูดเสียงตะกุกตะกักไม่เป็นศัพท์ พอจะเอามือออกเพื่อมาปิดร่างกายตัวเองเขาก็แกล้งโน้มใบหน้าเข้าหา พายจึงเบี่ยงตัวหลบ หันหลังให้ เอาแต่ซุกหน้าฝังโซฟาตัวนุ่ม
ฟักแกล้งเลื้อยมือเข้าไปใต้เสื้อ ลูบแผ่นหลังเบาๆช้าๆค่อยเป็นค่อยไป
หัวใจสูบฉีดรุนแรงพอๆกับความหอบที่ค่อนข้างมีมากอยู่แล้วเวลาอยู่กับพวกเนื้ออ่อนๆ
จูบไปตามเรือนร่างและไรผม ฝ่ามือร้อนสัมผัสลามไปตามหน้าท้องก่อนจะค่อยๆเข้าไปในกางเกงขาสั้นสีน้ำเงิน ลูบทั่วขาอ่อนและขอบเข็มขัด
เสียงลมหายใจหอบนัก
เหมือนยิ่งไปเพิ่มอุณหภูมิในร่างกายของทั้งสองฝ่าย ความรู้สึกในทีแรกอาจหนาวไปถึงสั่นหลังแต่พอถูกกระตุ้นมากขึ้นเรื่อยๆกลับกลายเป็นร้อนฉ่า เขาเข้าใจฟีลนั้นดี เป็นบ่อยมากโดยเฉพาะตอนกำลังตื่นตัวกับเรื่องบางเรื่อง และตอนนี้พายเองก็คงรู้สึกไปไม่ต่างกัน
พอจะรู้ว่าส่วนไหนอ่อนไหวที่สุด ความจริงแล้วมันอ่อนไหวแทบทุกส่วนสำหรับการถูกคนอื่นนอกจากตัวเองสัมผัสร่างกาย ร้อยทั้งร้อยมันสะท้านกันทั้งนั้นแหละ
ถึงจะปลดปล่อยไปแล้วรอบนึงกับชะนีปลายแถว แต่เป็นเพียงแค่การเอาๆให้เสร็จไม่ได้มีอารมณ์ร่วมมาก
ทว่าจะให้อีกสักครั้งสองครั้งคุณฟักน้อยก็ยังไหว สู้ไม่ถอยสำหรับเรื่องแบบนี้โดยเฉพาะกับเด็กตรงหน้าด้วยแล้ว จะเรียกได้ว่ามีพรสวรรค์หรือโชคดีที่ร่างกายส่วนนั้นดันเกิดมาสู้ทนและใช้การได้ดีเยี่ยมเกินกำลังเกินความคาดหมาย ไอ้เรื่องเสร็จยากเสร็จเร็ว ไม่คงไม่แข็งตัดปัญหาไปได้เลย ทุกอย่างอยู่ในการควบคุม
“…ครั้งก่อนพายรังแกพี่พัชไว้มากเลยนะ…จำได้หรือเปล่า…”
เล้าโลม
อย่างน้อยพายต้องมีความต้องการอย่างมากจนเรียกหาเขาแทบไม่ขาด
ความจริงมันสนุกไม่น้อยหรือเรียกว่ามากเลยก็ได้กับการได้กลั่นแกล้งใครสักคนด้วยร่างกาย พายตัวสั่น สั่นตั้งแต่ยังไม่เริ่มด้วยซ้ำ ฟักแกล้งประทับริมฝีปากตามเนื้อหนัง ลำคอขาวติดกลิ่นหอมอ่อนๆ ปลายนิ้วลูบวนที่จุดกึ่งกลางของคนใต้ร่างเป็นการยั่วอารมณ์
มันเป็นไม่กี่ครั้งกับการพูดในระหว่างที่ทำ พายน่าแกล้ง ส่งผลให้เขาเริ่มทำในสิ่งที่ตัวเองคิดว่ามันตลกมาตลอด คนจะเอากันมันพูดเป็นวรรคเป็นเวรระหว่างกามกิจเสียทีไหน นอกจากในหนังโป๊ แม่งไม่สมจริงก็ตรงนี้แหละ บ่อยครั้งดูแล้วรำคาญลูกหูลูกตามากจนอยากจะไปกำกับเองเล่นเองให้รู้แล้วรู้รอด
หมั่นเขี้ยว
จากการจูบเบาๆแปรเปลี่ยนเป็นกัดเล็กๆ ฟักแกล้งเปลี่ยนจากท่าทีนุ่มนวลเป็นการประคองให้เด็กหันหน้ามารับจูบของตัวเอง พายหลับตาครางในลำคอ มือดันอกเขาไว้แต่ก็อ่อนเรี่ยวแรง ฟักจูบขณะที่มือประคองร่างกายเด็กตรงหน้าให้หันกลับมาทั้งตัวก่อนเขาจะลูบฝ่ามือตามแผ่นอกจรดสองแก้มเพื่อจูบให้ถนัดถนี่
ตอนนี้เขาหื่นมาก
ฟักรู้ตัว เขารู้ตัว ถ้าไม่ติดที่ว่าภาพลักษณ์ของเขาที่สร้างไว้คือพี่ชายแสนดีมีเสน่ห์ เขาคงจับเด็กกดหัวโบลว์จ็อบให้เขาสักรอบเป็นการใช้หนี้หัวใจที่เคยหลอกลวงกันไว้ แต่เพราะว่าเขาทำไม่ได้ไง กลัวเด็กมันจะแตกตื่นไปซะก่อน ยังไงซะพายเองอยู่ในกำมือเขาอยู่ดี ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนมากนักเดี๋ยวจะเสียบรรยากาศ ลองทำให้มีความฉ่ำในดวงตามากกว่านี้อีกสักหน่อย คราวนี้สั่งให้ทำอะไรก็ทำทั้งนั้น
อีกฝ่ายเริ่มหมดอากาศ ฟักปลดกางเกงพายลงไปกองที่ปลายขาแต่ยังไม่ถอดหมด ค้างไว้อย่างนั้นให้เด็กมันขยับกายไม่สะดวก เวลาทำอะไรๆเขาจะได้ทำได้เต็มที่โดยเด็กที่ขัดขืนไม่ได้ ค่อยๆถอนริมฝีปากเปลี่ยนเป็นกระตุกข้อมือเบาๆที่กำลังกำส่วนแข็งขืนของเด็กใต้ร่าง
พายครางฮือยิ่งกว่าลูกแมว
ฟักเลื่อนใบหน้าลง จูบหน้าอกเม้มเบาๆอยู่นานไล่มาจดสุดกลางร่างกาย เขาวนลิ้นที่ปลายก่อนจะทำการครอบครองจนหมดดูดขึ้นลงแรงๆเกิดเสียงดัง
ยิ่งหายใจไม่ถูกจังหวะเมื่อเขาขยับมือเร็วไม่ต่างจากริมฝีปาก
ฟักละออก เงยหน้า มองใบหน้าแดงก่ำของเด็กน้อย มือเปลี่ยนเป็นรูดขึ้นลงเป็นจังหวะช้าๆ
เด็กมันยังใหม่ๆเอี่ยมๆ ครั้งนี้พลาดก็ไม่รู้จะว่ายังไง
นี่ยิ่งคิดยิ่งมองยิ่งเห็น ยิ่งอยากจะควักออกมาแล้วเสียบเลยนะให้ตายที อกพี่จะวายเห็นหน้าเนื้อหนังมังสาเป็นไม่ได้ ของขึ้นตลอด
สองมืออุ้มเด็กขึ้นนั่ง เขารูดซิบตัวเองลง พายไม่สบตาเพียงแต่ก้มลงทำในสิ่งที่เขาต้องการ
ปากเล็กๆครอบครอง ฟักปรับลมหายใจประคองแก้มเด็กเบามือ
พายทำอย่างไม่ประสีประสานักแต่ดีขึ้นเมื่อเทียบกับครั้งแรก ซึ่งถือเป็นดีอย่างนึงเพราะถ้าหากชำนานจนเขาตกใจล่ะก็ เตรียมตัวคิดหนักและไปตรวจเลือดบ้างก็คงดีเหมือนกัน
ข้อมือเล็กขยับ เขาแกล้งสวนเอวเข้าเบาๆ พายเหลือบตามองแต่ไม่นานก็ก้มลงกลับไปอย่างจำยอม เขาชอบมองใบหน้าเลือดฝาดนิดๆแถมปากยังชมพูหน่อยๆของพายมาก เห็นแล้วให้ความรู้สึกเอ็นดูดูเอ็นไปหมด ผ่อนลมหายใจด้วยความพอใจเล็กน้อย กดศีรษะเบาๆเป็นตัวเร่งให้พายเพิ่มความเร็วทั้งแรงดูดและข้อมือ
พายไม่กล้าขัดเขาหรอก
โดยพฤตินัยจากการสังเกตและการได้ใกล้ชิดในระดับนึงแล้ว เด็กหัวอ่อนยอมคนง่าย จูงเมื่อไหร่ก็โอนเอน เสียอย่างไรยิ่งกว่าลูกในกำมือ อีกทั้งความผิดชิ้นใหญ่ฐานโกหกแกมหลอกลวงที่ปิดบังเขาไว้ยังกดทับไปทั้งตัวรวมไปถึงอาการหลงจากการแสดงออกซะขนาดนี้
หนีไม่รอด
ยิ่งเด็กไม่ประสีประสา พอได้แตกระเบียบไปสักรอบบางครั้งก็ยากที่จะกู่ให้กลับ
นี่เขาเลือกถูกทางจริงๆ คุ้มคาอกคาใจ
ลิ้นเล็กเริ่มเป็น คุณฟักน้อยยิ่งแข็งสุดตัว
เขาลุกขึ้นชันเข่าผลักคนตรงหน้านอนลง ฟักขยับเอวอีกครั้งพร้อมมือที่กดพายไว้ไม่ให้ถอนใบหน้าออก อารมณ์กำลังดีอารมณ์กำลังมา เขาหอบหายใจหนักกว่าทีแรกเมื่อความรู้สึกนั้นกำลังพุ่งสูง
ในมาตรฐานของคุณฟัก สิ่งที่กำลังทำนี้ค่อนข้างรุนแรงไปจากเดิม คุณฟักน้อยไม่เคยมุดเข้าปากใครในขณะที่พ่อมันกำลังสวนเอวถี่ๆแบบนี้ด้วย ก็แค่แกล้งคืนเล็กๆ แต่กับพายนี่ไม่รู้ว่ายังไง แต่กับเขาถือว่าบันเทิงใจไม่น้อย
เขากำลังจะเสร็จ
พายเหมือนรู้เพราะการขยับเอวและลมหายใจผิดปกติมากขึ้น แต่สิ่งหนึ่งแน่นอนคือเขาไม่ยอมปล่อยมือจากผมนุ่มนี่ตอนนี้หรอก
“…อ…อ่า…”
กระทั่ง
ปล่อยออกมาเต็มปาก
ฟักค้างไว้สักพักก่อนก้มลงปิดปากเล็กๆของพาย อีกมือบีบจมูกแน่นเมื่อเห็นว่าเด็กทำท่าจะคายมันทิ้ง
“…กลืนให้หมดนะ…”
แอบเห็นน้ำใสๆที่ขอบตาอีกฝ่ายเล็กน้อยแต่เขากลับรู้สึกดีมากกว่าสงสาร พายพยายามกลืนจนหมดเขาถึงได้ค่อยๆปล่อยมือจากการบังคับก่อนจะตบแก้มนุ่มที่มือเบาๆ
“เด็กดี”
โน้มตัวลงจูบโดยไร้ท่าทีรังเกียจ
เสื้อนักเรียนยับยู่ยี่ กางเกงร่นกองขัดอยู่ที่ข้อเท้า ฟักดึงมันออกจากขาขาวๆทั้งสองข้างของพาย ก่อนจะดึงขาสองข้างนั้นลากเข้ามาไว้แนบกาย แทรกตัวเข้าตรงกลาง ถึงเขาจะไม่ได้ถอดชุดสักชิ้น แต่ก็ลดกางเองตัวเองให้ต่ำลงเพื่อให้อะไรๆมีความถนัดมากกว่าเดิม
ขวดเจลอยู่ใกล้มือกว่าที่รวมไปถึงถุงยาง
แหงล่ะ
เขาเตรียมมันก่อนที่เด็กจะตัวรู้ซะอีก ก่อนจะเข้ามาในบ้านเสียด้วย ในรถเขามีพร้อมทุกอย่างไว้เผื่อสถานการณ์ฉุกเฉินอย่างคราวนี้
บีบเจลหล่อลื่นที่ด้านหลังสะโพกและนิ้วมืออย่างเต็มที่ ถ้าหมดก็มีสำรองอีกสองหลอดไม่เกรงกลัวต่อได้แล้วจุดนี้ กดนิ้วเข้าไปทีละน้อยขณะจดจ้องไปที่ลูกวัวของเขาไม่คลาดสายตา
หน้าแดงไปหมด
ยิ่งมาเห็นว่าเขากำลังอยู่เหนือร่างตนเอง พายยิ่งหน้าแดง
เด็กมันเขิน
ยกมุมปากเล็กน้อย เริ่มขยับนิ้วช้าๆอีกมือก็บีบเจลเพิ่มอยู่ตลอด
วันหลังเขาจะลองเอาน้ำผึ้งดูบ้าง เหนียวไปหน่อย แต่หวานฉ่ำหนึบหนับ
เสียงครางอ่อนๆรวมไปถึงเสียงนิ้วที่ขยับเข้าออกเหตุพร้อมกับเสียงเจล ทำแบบนั้นอยู่สักพักจนเด็กมันแข็งมากกว่าเดิม เขาสวมถุงยางถึงได้ค่อยๆแทรกตัวเข้าไปแทน
“…อื้อ…อ่า…ฮา…”
พายหายใจหอบ โทนเสียงครางต่างระดับในทีแรกสูงขึ้นมาทันทีที่เข้าดันตัวเข้าไป ฟักแช่อยู่สักพักก่อนจะหยิบเจลมาบีบเพิ่มแล้วจึงขยับต่อเบาๆอยู่สองสามครั้ง กลัวว่าจะเจ็บ เพราะคุณฟักน้อยใหญ่มากเลย ไม่ได้ยอตัวเองนะ ก็แค่ใหญ่จริงๆ เก้านิ้ว รู้จักไหม
ก่อนจะเร็วขึ้นทันทีที่รู้สึกว่าเข้ามาได้ลึก
จับพายพลิกตัวหันหลัง คุกเข่าแล้วดันสะโพกขึ้นเพื่อแอ่นรับ
ยิ่งกระแทกตัวแรง เด็กมันยิ่งครางเอาครางเอา
แรงบันดาลใจของคุณฟักไม่เพียงแต่ความหื่นและอารมณ์ทางเพศที่มีอยู่ในขณะนี้แต่บวกไปด้วยแรงแค้นจากครั้งแรกที่ไม่ได้แตกใส่เด็ก เช็คที่เกือบถูกหลอกแดก ค่าเปรูทั้งรองเท้าขนมอาหาร รวมไปถึงการที่เขาต้องไปกินชะนีโบ๊ะแป้งฝุ่น
ยิ่งพูดยิ่งซอยแรงจนพายตัวอ่อนลงไปนอน เขาต้องคอยจับแขนดึงไว้พร้อมกับพยุงเอวอยู่ตลอด
ฟักหยุดเพียงครู่ ถอดกางเกงออกอย่างร้อนรนด้วยความรำคาญ อีกทั้งกระชากเสื้อนักเรียนอีกฝ่ายออก ก่อนจะเสียบตัวเข้าไปใหม่
เขาสอดใส่จนสุดก่อนถอนตัวออกแล้วกลับไปใหม่วนเวียนแบบนี้อยู่หลายครั้ง
พายหอบกระสันผสมเสียงครางตามจังหวะที่เขาเป็นคนควบคุม ใบหน้าแดงก่ำไม่ต่างจากเนื้อตัว ฝ่ามือค่อยขยับท่อนล่างให้พายไปพร้อมๆกัน ครางพอๆกับพี่มันเลย ดีที่เด็กน่าฟังกว่า
มือบีบเค้นสะโพกรุนแรงพอๆกับการไสตัวเข้าออก ผิวเนื้อแดงระเรื่อ ริมฝีปากเจ่อ ดวงตาหลับแน่นคิ้วขมวดด้วยอารมณ์
กระทั่งใกล้ถึงขีดสุด ฟักถ่ายโอนตัวไม่ออมแรงจนพายครางกระเส่าไม่เป็นภาษา
เขาขยับเอวถี่ยิบ ครั้งสุดท้ายไสตัวรุนแรงก่อนจะแช่กายข้างไว้ โน้มตัวลงจูบเด็กน้อยที่กำลังหอบหายใจหนักหน่วง
ฟักดึงถุงยางออก น้ำเหนียวๆเปรอะเปื้อนที่นอน
“…พาย…”
“อื้อ ฮา อ๊ะ”
ยังไม่ทันได้พักหย่อนใจ พายก็เริ่มกลับมาครางกระเส่าอีกครั้ง
“อีกรอบนะ”
TBC
[19/09/2557]
หัวข้อ: [นิยายเสื่อมตับ] ไม่มีรุกแท้ในหมู่เกย์ (อ่าน 430554 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก