ห้องแค่ใกล้ ระเบียงแค่เคียง แต่ทำไม... เตียงเดียวกันวะ?
12.1
“อืมม ไอ้เหี้ยกันเบาๆสิวะ...”
ผมอดปรามมันไม่ได้เมื่อมือหนาๆออกแรงบีบเค้นเนื้อตัวผมจนเจ็บไปหมด คือมันรีบมากจนไม่สนว่าเราควรจะเข้าไปในห้องนอน ไม่ใช่มาเล่นกายกรรมอยู่บนโซฟาแคบๆนี่ แต่ถามว่าตอนนี้ควรจะขัดมั้ย? บอกเลยว่า... ไม่ดีกว่า ลองบนโซฟาก็ด้ะ คิๆ
เสื้อผ้าของเราทั้งคู่ถูกโยนไปออกไปทั่วห้อง กันจับผมนั่งตักและหันหน้าเข้าหามัน ตัวผมสะท้านตามจังหวะที่ปลายลิ้นร้อนสัมผัสหยอกล้อกับยอดอกซึ่งยังคงจุดอ่อนอันดับหนึ่งของผม ส่วนนิ้วมือวนเวียนอยู่ที่บั้นท้าย มันสะกิดรอบๆจนผมยกเอวให้ เพียงแต่มันส่งนิ้วเข้ามาไม่ได้เพราะฝืดเกินไป กันหยุดทุกอย่างแล้วหยิบเอาเจลที่วางแหมะอยู่พื้นข้างโซฟา (ไม่รู้ว่ามีตั้งแต่ตอนไหน หรือมันจะเตรียมทุกอย่างมาเป็นอย่างดีอยู่แล้ว) มาชโลมจนทั่วนิ้วและช่องทาง จากนั้นก็ส่งนิ้วเข้ามาทักทาย ความเสียวพุ่งไปทั่วเมื่อจุดในร่างกายถูกกระตุ้นซ้ำๆ
“อ๊าาาาา อ๊ะ”
มันผละออกจากยอดอก โน้มคอผมต่ำลงเพื่อรับจูบร้อนแรงของมัน ลิ้นร้อนรุกไล่เข้ามาแต่เสียใจด้วย คืนนี้ผมไม่ยอมแพ้มันหรอก ลิ้นเราพันกันมั่วจนแยกไม่ออก เสียงครางดังระงมไปทั่วห้อง ตอนนี้รู้สึกถึงโบอากำลังดันอยู่ที่สะโพก ผมจับไว้เบาๆ แต่ว่าไอ้กันเกร็งตัวไปเลย ฮ่าๆ สงสัยความเจ็บปวดเมื่อคืนยังตามมาหลอนสินะ งูอนาคอนด้ายักษ์ผงกหัวทักทายเมื่อขยับมือรูดรั้งตามความยาว มันพองขยายขึ้นอีกจนมือกำแทบไม่รอบ เจ้าของมันก็ซี้ดปากไปอีก
“อูยย พอๆ เดี๋ยวจะเสร็จซะก่อน”
มันยกสะโพกของผมขึ้นจ่อกับความร้อนนั่นและค่อยๆกดตัวผมลงอย่างช้าๆ ผมซบหน้าลงกับไหล่มันเมื่อรับรู้ได้ถึงความใหญ่โตช่วงแรกที่ผ่านมาเข้ามา ตอนนี้ไม่เจ็บแล้วครับ แต่ว่ามันตึง แน่น คับ และเสียวบรมโคตรรรรรร
“อ๊ะ...”
“ซี้ด... เบาก่อนน้องนิด... เดี๋ยวเสร็จ”
เบาเชี่ยไรกูยังไม่ได้ทำอะไรเลย T^T มันใส่เข้ามาหมดจนบั้นท้ายผมแนบกับหน้าขา บอกตรงๆว่าอึดอัดชิบหายเลยครับ แม่งมันจะใหญ่ไปไหนวะ มันจูบผมอีกรอบแต่ก็ยังไม่เริ่มขยับตัวจนผมเป็นฝ่ายที่อยู่ไม่สุขซะเอง
“มึงจะทำอะไรก็รีบๆทำ”
“ฮ่าๆๆ จุ๊บ”
“อ๊ะ อ๊ะ มึ ง... เบา ก่อน...”
ผมจิกปลายนิ้วลงที่ไหล่กว้างๆ ตอนที่มันขยับเอวใส่ จากตอนแรกขยับเนิบนาบก็กลายเป็นถี่รัวจนผมครางไม่ได้ศัพท์ การที่เราอยู่ในท่านี้ยิ่งเหมือนเปิดโอกาสในน้องโบอายักษ์เข้ามาสำรวจถ้ำผมลึกมากขึ้น ความเสียวเป็นริ้วๆวิ่งวนเต็มท้องน้อย มันรู้ว่าจะต้องสัมผัสผมตรงไหนบ้าง ขยับแบบไหนบ้าง จนตอนนี้น้องนิดกำลังยืนตรงประท้วงทั้งที่ยังไม่มีใครไปรบกวนเลย T-T
“หยะ หยุดทำไม?”
ถามมันด้วยเสียงกระท่อนกระแท่นเต็มที่ หลังจากมันขยับจังหวะใส่ผมรัว มันก็หยุดไปซะเฉยๆ
“ขยับเองสิ”
“มึง... ไอ้เชี่ย อะ... อ๊ะ”
ไอ้กันเอนตัวลงบนโซฟาปล่อยให้ผมนั่งทับ มันนอนส่งยิ้มกวนตีนมาให้ราวกับค้นพบชัยชนะ เออจริง มึงมันเป็นผู้ชนะ ปล่อยให้กูทรมานล่ะสิ ผมจำใจต้องขยับสะโพกขึ้นลงเมื่อความต้องการเรียกร้องจนทรมานไปหมด มันเองก็คงไม่แพ้กันหรอก เห็นเหงื่อผุดตามไรผมตามหน้าผากขนาดนั้น จังหวะขยับช้าๆเพราะไม่เคยทำของผมคงจะไม่ทันใจคุณชายเค้า สะโพกผมถูกช้อนไว้ด้วยมือหนาทั้งสองข้างก่อนที่คนด้านล่างจะกระแทกกายเข้ามาใส่ไม่ยั้งจนผมตัวสั่นคลอน ไม่นานนักผมก็ถูกดึงให้นอนทับบนแผ่นอกชื้นเหงื่อ มันจูบผมไม่หยุด และส่วนล่างก็ยังคงทำหน้าที่ได้ดีเยี่ยมเหมือนเดิม ความร้อนระอุเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆตามแรงเสียดสีจนน้องนิดร้องไห้ออกมาเปื้อนหน้าท้อง ตามติดด้วยน้องโบอาที่พ่นพิษใส่ในตัวผม ของเหลวอุ่นๆถูกฝากไว้ในช่องท้อง มันเยอะมากจนบางส่วนไหลย้อนออกมาเหนอะหนะไปทั่วหว่างขา
“รอบเดียวพอนะมึง กูเหนื่อย”
“...ยังไม่อิ่มเลย”
“นะกันนะ พรุ่งนี้กูสอบด้วย เดี๋ยวนอนไม่พอ”
ผมจูบปลายคางมันเบาๆ เพื่ออ้อนและพยายามจะดึงตัวเองออก แต่พอขยับตัวปุ๊บ เหมือนอะไรๆที่แช่อยู่ข้างในทำท่าว่าจะตื่นขึ้นมาอีกรอบปั๊บ อืมนะ... มึงแม่งทำไมติดง่ายแบบเน้
“ก็มึงน่ารักแบบนี้ กูไม่อยากปล่อยง่ายๆเลย ฮ่าๆ”
“ควายเถอะ! เอาของมึงออกไปเร็วๆ กูจะไปล้างตัวแล้ว”
“เดี๋ยวช่วย”
“ไม่ต้องเลยมึงอ่ะ ช่วยล้างทีไรแม่งกูได้ล้างตัวใหม่อีกรอบตลอด!!”
ได้ยินเสียงมันหัวเราะหึๆตามหลังมา เจ็บก้น ปวดเอวและล้าไปทั้งขา ผมเดินกะเผลกเข้ามาล้างตัวในห้องน้ำเอาอีน้ำเหนียวๆนี่ออกอีก มีผัวชอบสดต้องทำใจสินะ เฮ้อออออ เฮ้อออออ เฮ้อออออ
.
.
.
.
"นี่ มึงหายโกรธกูแล้วใช่ป่ะ"
"หายตั้งแต่ได้กินลูกอมช็อคโกแลตแล้ว หึๆ"
.
.
.
.
กลัวคนอ่านรอนานนนน เอาแค่ตอนหื่นมาส่ง คือข้ามได้นะคะไม่มีเนื้อหาสาระอันใดเลย ฮ่าๆๆๆ
งานเยอะจริงจังอลังการมากค่ะ ฮือ อยากกราบอาจารย์รัวๆ ปราณีหนูบ้างสิ
เดี๋ยวอีกครึ่งตามมาอาทิตย์หน้าแต่ไม่รู้วันไหนนะคะ >,<
ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์และบวกเป็ดมากค่า ขอบคุณทุกการติดตามด้วย จุ๊บๆ
เจอกันคราวหน้านะคะ บายยยยยยย
ปล. ฝากเพจด้วยน้าาาาาาา ไปกดไลค์กันได้ อิอิ
https://www.facebook.com/novelYbyNaSu?fref=ts 
หัวข้อ: ห้องแค่ใกล้ ระเบียงแค่เคียง แต่ทำไม..เตียงเดียวกันวะ? {JETxPUN} บทที่ 5 03-03-60 (อ่าน 590028 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก