ห้องแค่ใกล้ ระเบียงแค่เคียง แต่ทำไม... เตียงเดียวกันวะ?
16
ช่วงเย็นวันอาทิตย์ไอ้กันมารับผมที่บ้านครับ ไอ้ซายน์อยากคุยด้วยใหญ่เลย ม้าก็อยากเห็นหน้า แต่ป๊าบอกว่ารอให้ผมมั่นใจจริงๆก่อนว่า ‘เป็นคนนี้’ แล้วค่อยพามาแนะนำให้รู้จัก ก่อนกลับป๊ายังแถมพ็อคเก็ตมันนี่มาอีกสองหมื่น อุอุ บอกแล้วไงว่าป๊าใจดี
“คิดถึง...”
“อ๊ะ กัน... มึง นี่มันหน้าบ้านกูนะ! ไอ้เหี้ย ปล่อยดิปล่อย”
เจอกันก็เอาเลยครับ - - ลากผมเข้าหาและพยายามจะจูบให้ได้ อะไรจะขนาดนั้นวะ ห่างกันวันเดียวทำเป็นเว่อร์ ผม (เสแสร้งทำเป็น) ขัดขืน แต่สุดท้ายสู้แรงไม่ได้ ริมฝีปากเราเลยแนบชิดกันจนได้
“อื้อออ... ไอ้ขี้หื่น”
“หึๆ เมียน่าเอาก็งี้แหละ”
ไม่พูดเปล่า ดึงมือผมไปจูบอีก เออนะ... ผมต้องเสหน้าหลบเพราะไม่อยากให้ไอ้บ้าข้างๆเห็นว่ากำลังเขินแค่ไหน แต่มันก็เอี้ยวตัวมาเชยคางผมให้หันกลับไป พร้อมกับยิ้มล้อๆเมื่อเห็นว่าผมกำลังแดงไปทั้งตัว
“ป่ะ กลับมอกัน เดี๋ยวถึงห้องจะจัดหนักๆให้เลย”
“ไอ้เหี้ย! ไม่เห็นอยากได้”
“ก็ไม่เห็นเคยปฏิเสธซักทีนิ”
.
.
.
.
ผมยังตัดสินใจไม่เล่าเรื่องที่ผมคุยกับป๊าม้าแล้ว รอให้ถึงห้องก่อนค่อยพูดดีกว่า เดี๋ยวไอ้เหี้ยนี่มันจะยิ่งได้ใจไปมากกว่านี้ ตลอดการเดินทาง ผมยิ้มแทบจะตลอดเวลา มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากนะที่รู้ว่าหลังจากนี้ผมจะสามารถเยิ้บคนข้างๆได้อย่างไม่ต้องกังวล
“หิวรึยังน้องนิด”
“ยังเล้ย มึงล่ะหิวมั้ย ไปกินไรก่อนเข้าหอมั้ยล่ะ”
“ก็ไม่เท่าไร งั้นยังไม่กินหรอก แต่ว่าไปซุปเปอร์เถอะ ซื้อของสดไปใส่ห้องไว้”
“อาฮะ”
ผมส่งยิ้มไปให้กัน มันขมวดคิ้วเป็นเชิงสงสัยว่าทำไมผมถึงยิ้มหวานขนาดนี้ทั้งๆที่ไม่มีอะไรน่าจูงใจสักนิด ผมเลยส่ายหน้าแทนคำตอบและก้มลงเล่นเกมตามเดิม สักพักเราก็มาอยู่กันที่ห้าง วันนี้คนเยอะเชียวครับสงสัยเป็นวันหยุด กันเดินเข็นรถเข็นตามผมมา มันซื้อของเดิมๆอย่างที่เคยซื้อ ส่วนผมก็ซื้อสิ่งที่ผมชอบกิน เราเดินเข้ามาที่ล็อคพวกแป้งทำขนม เพราะผมอยากกินแพนเค้ก กันเลยเดินไปล็อคข้างๆเพื่อจะซื้อน้ำผึ้งกับพวกซอสราด
ผมกำลังเลือกอยู่ว่าจะเอายี่ห้ออะไร สูตรไหนดีในระหว่างนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งมายืนข้างๆ ผมเหล่ตาไปมองและบอกได้คำเดียวว่า... อุแม่จ้าววววว... เด็ดสะระตี่มากเว่อร์ สวยเปรี้ยวเข็ดฟัน กางเกงสั้นสุดๆกับเสื้อครึ่งตัวเน้นให้หุ่นเธอน่ามองมากๆ เธอพยายามจะหยิบอะไรบางอย่าง แต่สายตาดันมองมาที่ผมซะงั้น
“ช่วยหยิบอันนี้ให้หน่อยค่ะ”
“เอ่อ... อ๋อ ครับๆ”
ผมหยิบผงทำเยลลี่ตามที่เธอต้องการลงมาให้ เธอตอบแทนผมด้วยยิ้มหวานๆ
“ชอบกินแพนเค้กเหรอคะ?”
“ผมเหรอ? เปล่าหรอกครับ แค่วันนี้เกิดอยากกิน”
เธอพยักหน้าและเริ่มถามชื่อผม ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงจะได้เบอร์ผมไปเรียบร้อยแล้วอ่ะนะ แต่เสียใจแทนคุณคนสวยด้วยนะครับที่คุณเข้ามาในช่วงนี้ ช่วงที่ผมถูกจองจำไว้แล้ว ฮ่า
“ใคร?”
เสียงทุ้มราบเรียบ แต่ผมฟังว่ามันออกแนวไม่พอใจดังขึ้นข้างหลัง กันไม่รอช้าเดินเข้ามาประกบหลังพร้อมทั้งวาดมือโอบเอวผมอีกเสร็จสรรพ สีหน้าของคุณคนสวยเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อเห็นท่าทางของเราทั้งคู่
“เพื่อนเหรอคะ”
“โทษทีนะครับ ไม่ใช่เพื่อน นี่เมียผม”
พอพูดประโยคนี้แซ่บๆนี้เสร็จกันก็เดินหนี ผมก้มหัวให้เธอเป็นเชิงขอตัวและเดินตามคุณสามีที่กำลังเข็นรถเข็นเดินออกไปเหมือนจะรีบไปต้อนควาย โอ้ว ผมเห็นปากเธออ้าทำมุมห้าสิบองศาขนานพื้นโลก นอนจากนั้นหูผมยังได้ยินเสียงอุทานเบาๆตามหลังมาว่า ชิท อีกด้วย -0- ไม่ใช่ว่าคุณไม่สวยนะ แค่บังเอิญว่าผมชอบคนหล่อมากกว่า
“กันนนนน รอด้วยยยยยยย”
“ไม่คุยกับเค้าต่อเหรอ กูรอได้”
“ไอ้บ้าเอ๊ย กูแค่ช่วยเค้าหยิบของเฉยๆ ไม่มีไรเลย ทำไมต้องทำหน้าบูด เดี๋ยวๆ เดี๋ยวโดนนะมึง”
“กูต้องพูดคำนั้นมากกว่านะ”
มันยังทำหน้าบูดไม่เลิกแม้กระทั่งตอนคิดเงิน เอาเถอะๆ ปล่อยแม่งไป ค่อยง้ออยู่ห้องก้ะด้ะ
.
.
.
.
“กัน… กูไม่ได้อะไรกับคนนั้นจริงๆนะ เชื่อใจกูนะ” พอเข้าห้องมาได้ผมก็รีบดำเนินการจู่โจมทันที ตรงเข้าไปกอดที่ตัวแข็งๆของคุณหลุมดำเค้า คริคริ เลียนแบบคำพูดมันซะหน่อย *-*
“มีมึงคนเดียว ไม่นอกใจ...”
“ก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่หวงมึงเฉยๆ”
กันปล่อยถุงของที่ซื้อมาลงพื้นก่อนจะดึงผมเข้าไปกอดและกดจูบลงที่หน้าผาก มันมองไม่เห็นหรอกว่าผมกำลังยิ้มอยู่เพราะหน้าผมซุกอยู่ที่อกมันเต็มๆ หายโกรธแล้วสินะ หุหุหุ
“งั้นมึงทำแพนเค้กให้กินหน่อย นะๆ นะ... เดี๋ยวกูช่วยหั่นกล้วยกับราดซอส”
“ช่วยกูเยอะมากจริงๆ สาบานได้ เออเอา ทำก็ทำ”
“งั้นกูอาบน้ำรอ”
“ครับๆ เอาที่สบายใจเลยครับเมีย”
ผมหัวเราะร่าและเข้ามาอาบน้ำจริงๆ ให้มันเข้าครัวคนเดียว วันนี้ผมอาบน้ำสระผมจนสะอาดทุกซอกทุกมุมแล้วถึงออกมา ในห้องนี่กลิ่นอาหารหอมฉุยเลยว่ะ บนโต๊ะกับข้าวมีสลัดทูน่าจานใหญ่ซึ่งคาดว่าจะเป็นของคุณหลุมดำ แล้วก็มีไส้กรอกกับเฟรนช์ฟราย ส่วนแพนเค้กผมอยู่ในกระทะแล้วครับ ใกล้จะสุกแล้ว หอมๆๆๆ
“อ่ะ หั่นกล้วยใส่แล้วก็ราดน้ำผึ้ง”
“ฮ้าาาา หอมมมม”
กล้วยหอมหลายชิ้นถูกโปะลงบนแพนเค้กจนเต็ม ผมเอาน้ำผึ้งกับซอสช็อคโกแลตมาราดลงไป น่ากินสึดๆอ่ะบอกเลย มันกินสลัดกับไส้กรอก ผมกินแพนเค้กแล้วก็เฟรนช์ฟราย กินไปมองหน้ามันไป คือดีงามอ่ะ อิอิ
.
.
.
.
หลังจากนั้นเราแยกย้ายกันทำงาน ผมเขียนสรุปผลแล็บซึ่งทำมาเมื่อนานมากแล้ว ส่วนมันเตรียมเนื้อหาที่จะสอนเด็กในวันพรุ่งนี้ ผมเสร็จงานก่อนเลยไปก่อกวนมันนิดหน่อย
“เสร็จยัง”
“ใกล้แล้ว อีกนิดเดียว”
เบียดตัวเองลงไปนั่งตักมัน ท้าทายดีเวลาที่เห็นมันไม่สนใจผมว่ะ คือถ้าตอนที่มันกำลังทำงานมันจะไม่สนใจอะไรเลยรวมถึงผมด้วย นี่เป็นช่วงเวลาเดียวที่ผมกลายร่างเป็นเพียงแบคทีเรียในสายตามันครับ
“รอบนเตียงนะ”
กระซิบข้างหูแล้วก็รีบชิ่งเข้าห้อง คริคริ เห็นมันยิ้มมุมปากด้วยล่ะ ฮ่าๆๆๆ ผมปิดไฟในห้องให้เหลือแค่ไฟหัวเตียง หยิบไอโฟนมาดูการติดต่อ ไอ้เจ็ทกับไอ้ปุนไปกินเหล้ากันสองคน มีข้อความด่าทอและตัดพ้อผมกับไอ้ภูมากมาย ฮ่า ผมเลยอวยพรให้พวกมันได้กันในเร็ววัน หลังจากนั้นก็เช็คเฟสซึ่งไม่ได้ออนมาเป็นอาทิตย์แล้ว มีการแจ้งเตือนอยู่สิบสองรายการ มีเมสเมจจากเพื่อนในห้องบ้างประปรายแต่ผมไม่ตอบพวกแม่งหรอกเพราะคงจะทักมากวนตีนไปงั้น แต่ไม่มีเมสเสจจากคู่ขาสมัยก่อนเลยซึ่งแปลกจากแต่ก่อนมาก อย่างน้อยๆต้องมีสาวทักมาบ้างสิ แต่นี่ไม่มีเลย ผมเลื่อนดูการแจ้งเตือน ครึ่งหนึ่งเป็นการแท็กเหี้ยไรก็ไม่รู้จากคนที่ผมไม่รู้จักซักคน อีกสี่ห้าอันเป็นการโพสท์ในกลุ่มห้องวิศวะ อีกรายการ เป็นการแท็กรูปจากไอ้ปุนเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ไอ้เหี้ยนี่มันแท็กอะไรของมัน ผมกดเข้าไปดู และทันทีที่รูปปรากฏเต็มสองตา ผมก็ต้องร้องอุทานด้วยความซาบซึ้งว่า
ไอ้ เหี้ยยยยยยยยยยยยย ปุนนนนนนนนนนนนน
กูเลิกสงสัยเลยว่าทำไมไม่มีสาวทักมา ก็ไอ้ปุนเพื่อนรักผู้ประเสริฐเลิศเลอแท็กรูปที่ผมกำลังนั่งตักไอ้กัน มือมันโอบเอวผมอยู่ และเรากำลังมองตากันแบบหยดย้อยมากซึ่งรูปนี้มันนานมาแล้วนะครับ ตอนที่เราไปกินเหล้ากันซึ่งตอนนั้นผมเองเมานิดๆเลยนั่งตักกันไง คือใครดูก็รู้อ่ะว่ามีพลังงานสีม่วงเข้มบางอย่างอยู่ในรูปนี้ และไม่เพียงแค่นั้น มันยังแถมแคปชั่นเหี้ยๆ นั่นก็คือ
‘ผมไม่รู้ว่าผมทำผิดอะไร ทำไมเพื่อนถึงต้องตีตัวออกห่าง หรือว่าอ๋ำจะสำคัญกว่าเพื่อน? ผมไม่เข้าใจ ใครเจอคนในรูปฝากถามด้วยนะครับ ขอบคุณรูปสวยๆจาก Jet Jittiphat’
รูปนี้มีคนถูกใจตั้งสี่ร้อยกว่าคนและถูกแชร์ไปอีกสิบกว่าครั้ง อ้อ มีคอมเม้นท์อีกยี่สิบกว่าเชียวล่ะ ส่วนใหญ่ก็เพื่อนมาคอมเม้นท์กวนตีนอะไรต่างๆนานา ฮือออออ กูคงจะไม่โกรธมึงหรอกถ้าแคปชั่นไม่เหี้ยขนาดนี้ แต่ตอนนี้กูเกลียดมึงแล้วว่ะไอ้ปุน กูจะส่งคนไปรุมโทรมมึงงงงงงง กะจะโทรไปด่าแต่เสือกไม่รีบอีก พรุ่งนี้มึง เจอกูแน่บอกเลย! T____T
“เป็นไร ดูทำหน้าทำตา คิ้วย่นอีก” หลุมดำเข้ามาแล้วครับ มันเห็นผมนอนดิ้นๆๆอยู่บนเตียง
“มึงดูไอ้เหี้ยปุนดิ มึงดูมัน”
ผมยื่นไอโฟนให้กันดู มันหัวเราะและส่ายหน้า
“ไอ้ปุนกวนตีนจริงๆ กูยอมรับแม่งเลย”
“มึงดูแคปชั่นมันดิ ด่ากูชัดๆ ต่อไปกูจะแช่งมันทุกวันให้มันมีผัวบ้าง ถ้าถึงคราวกู กูไม่ลงแค่ภาพนิ่งแน่”
“รู้สึกไงวะน้องนิดที่คนอื่นๆรอบตัวมึงรู้เรื่องเรา”
กันดึงผมเข้าไปกอดและจูบที่หน้าผาก มือใหญ่ลูบขึ้นลงที่หลังเหมือนจะกล่อมเด็กนอน
“ปกติ มันไม่มีส่วนได้ส่วนเสียกับชีวิตกูหรอก ที่โกรธเนี่ยเพราะแคปชั่นมันอย่างเดียว”
“อ่าฮะ กูได้ยินแบบนี้ก็ดีใจ กลัวมึงไม่สบายใจที่จะให้คนอื่นรู้”
“ไม่สบายใจเหี้ยอะไรล่ะ คนอื่นก็คนอื่น มึงก็มึง ใครสำคัญกว่ากันลองคิดดู”
“อื้อหือ ช่วงนี้คำพูดคำจาน่ารักนะน้องนิด”
“อ๊ะ...”
จากที่กำลังจะกล่อมผมนอนกลายเป็นว่ามันพลิกตัวขึ้นคร่อมผม เราส่งยิ้มให้กัน ใบหน้าคมคายก้มลงมาใกล้ จูบซับที่ริมฝีปากเบาๆ ผมเปิดรับสัมผัสนั้นด้วยความเต็มใจ ลิ้นกระหวัดเกี่ยวกันอย่างไม่มีใครยอมแพ้ ผมลูบไปทั่วแผ่นหลังตึงแน่น กันปลดกระดุมชุดนอนของผมออกอย่างใจร้อนจนกระทั่งแผ่นอกผมรับรู้ได้ถึงความเย็นจากแอร์ มือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วหน้าท้องและเลื่อนต่ำลงไปถอดกางเกงผมออก
“มึง ถอดเสื้อผ้าเร็วๆ”
ผมเร่งเมื่อมันปล่อยให้ผมนอนเปลือยอยู่คนเดียว มันผละออกไปถอดชุดออกอย่างรวดเร็ว และทาบทับลงมาอีกครั้ง มันซุกไซ้ไปทั่วทั้งซอกคอ ฝากรอยสีชมพูรอยใหม่ทั้งที่รอยเก่ายังไม่ทันจะหายเลยครับ ริมฝีปากร้อนจูบซับลงมาจนถึงแผ่นอก
“อ๊ะ...”
ยอดอกแข็งตึงเมื่อถูกเร้าจากปลายลิ้น มันทั้งดูดทั้งดึงสลับกันไปมาจนผมต้องแอ่นอกตามจังหวะนั้น มือมันก็กำลังหยอกเย้ากับน้องนิดของผม
“อ๊ะะะ”
ผมร้องเมื่อถูกดึงขึ้นให้อยู่ข้างบน กันนอนลงและดึงผมขึ้นไปคร่อม เพียงแต่คราวนี้มันผิดไปจากเดิมตรงที่ว่าตัวผมถูกจัดให้หันหน้าไปทางปลายเตียง
“เมีย ใช้ปากให้หน่อย”
ผมตกใจไปแป๊บนึงแต่ก็ต้องหยุดไปก่อน เมื่อความเสียวมันชัดเจนมากกว่า กันไล้ปลายนิ้วเบาๆไปตามร่องสะโพกและขยำบั้นท้ายผม ริมีปากร้อนขบเม้มไปทั่วเนื้อผิวต้นขาด้านใน ผมหันมาสนใจโบอางูยักษ์ที่กำลังผงกหัวชี้หน้าผมอยู่ตอนนี้ ใช้มือจับมันเพื่อขู่ว่าให้อยู่นิ่งๆ... คือ มันทำยังไงวะ ลองแตะๆก่อนละกัน
กันซี้ดปากทันทีเมื่อปลายลิ้นผมแตะหัวของงูยักษ์ แง้ทำไมมันใหญ่อย่างงี้ มันจะเข้าปากผมได้หรอวะ ผมอ้าปากออกและค่อยๆครอบลงบนส่วนนั้นช้าๆ คือมันเต็มปากอ่ะ
“แบบนั้นแหละน้องนิด ห่อปากหน่อย ซี้ดดด...”
ผมทำตามมันบอก ตอนนี้ท่อนอุ่นๆเข้ามาอยู่ปากผมเกือบครึ่ง ผมขยับปากขึ้นลงและห่อปากตามที่มันบอกเรียกเสียงร้องจากมัน นี่เป็นครั้งแรกครับที่ผมใช้ปาก ไม่ได้แน่อย่างที่คิดไว้หรอก ผมขยับอยู่สักพักจึงเลื่อนปากออกและใช้ลิ้นเลียแทน ช่องทางด้านหลังกระตุกเบาๆเพราะลิ้นร้อนแตะลง ผมเย็นวาบที่ร่องสะโพกเมื่อกันโปะเจลและลูบไปทั่วบริเวณ ครั้งนี้คงจะเจลธรรมดาล่ะครับ นิ้วกำลังกดย้ำที่ปากทางเข้าก่อนจะเข้ามาทีละนิด
“อื้อออ อ๊ะ”
ผมครางเมื่อมันใส่เข้ามาทีเดียวสองนิ้ว ปลายนิ้วซุกซนขยับอยู่ภายในช่องทางที่กำลังบีบรัด จังหวะขยับนิ้วเร็วขึ้นเรื่อยๆจนเผลอขยับสะโพกตามด้วยความเสียว น้องนิดกำลังพองตัวขึ้นแข่งกับโบอาแล้วครับตอนนี้
“อ๊ะ... เหี้ยกู... ไม่ เอา อ๊าาาาาาา”
ผมเกลียดสิ่งที่กำลังสั่นอยู่ในร่างกายผมตอนนี้ที่สุดเลยว่ะ แรงสั่นที่อยู่ภายในทำให้เสียววาบที่ท้องน้อย เปล่งเสียงครางไม่ได้ศัพท์เมื่อไอ้เชี่ยผัวเพิ่มระดับความแรงขึ้นอีก เท่านั้นไม่พอ มันยังดันให้ของเล่นเหี้ยๆเข้ามาลึกมากกว่าเดิม เสียวจนน้ำตาจะไหลแล้ว
“อึกกก... พะ พอ...เลยไอ้ควาย อ๊ะ”
“หึๆ ต่อไปของจริงแล้วนะ”
โล่งวาบเลยครับเมื่อมันดึงของเล่นเวรตะไลนั่นออก ผมยังอยู่ในท่าคุกเข่าในขณะที่กันซ้อนอยู่ด้านหลัง จ่อความแข็งขืนที่ร่องสะโพกและถูไปตามแนวร่อง
“มึง ใส่ถุงนะ นะ...”
ผมพุ่งตัวไปที่หัวเตียงและเอาสิ่งป้องกันที่เหลืออยู่มากมายเพราะแทบจะไม่ได้ใช้ออกมาฉีกและใส่ให้มันเสร็จสรรพโดยที่คุณเค้าไม่ค่อยเต็มใจเท่าไรนัก หลังจากนั้นเราก็มาต่อกัน มันดันส่วนนั้นเข้ามาแต่แล้วก็ถอยกลับไปอยู่สามสี่รอบจนผมเหลียวไปมองตาเขียว มันหัวเราะหึๆแล้วถึงใส่เข้ามาจนสุด
“ซี้ดดดดด”
“อ๊ะ อ๊ะะะ อ๊าาาาา...”
กันยึดเอวผมไว้แน่นก่อนที่สะโพกสอบจะเริ่มขยับจังหวะช้าและแน่น การเสียดสีของความตึงแน่นทำผมเสียวโคตรๆ กันยังคงขยับเข้าออกในขณะที่โน้มตัวลงมาหา บอกให้ผมหันหน้าไปแล้วเราก็จูบกัน ความเร่าร้อนพุ่งขึ้นสูงเมื่อสะโพกหนากระแทกกระทั้นใส่ผมอย่างแรง ยิ่งกันขยับเร็วมากขึ้นเท่าไหร่ ก้อนเมฆก็อยู่ใกล้เอื้อมมากขึ้นเท่านั้น
“อ๊ะ จะเสร็จ... อื้อออออ อ๊ะ อ๊าาาาา”
ผมถึงฝั่งฝันไปเรียบร้อย กันถอนตัวตนออกไป ผมได้ยินเสียงถอดถุงยาง ก่อนที่จะรับรู้ได้ถึงความแข็งขืนที่กลับเข้ามาหาโดยไร้สิ่งขวางกั้นพร้อมกับน้ำรักอุ่นร้อนที่ถูกฝากไว้
อ๋อ มึงเล่นแบบนี้เลยเหรอ
“ไอ้สัส”
“หึๆ บอกให้ใส่ก็ใส่แล้วไง ฟอด... มาออนท็อปให้หน่อย”
มันนอนรอและกำลังปลุกน้องโบอาให้พร้อมฉกเต็มที่อีกครั้ง ผมทรงตัวโดยการค้ำมือลงกับบ่าแข็งแรงก่อนจะกดตัวลงให้ส่วนแข็งขืนจมหายเข้าไปทีละน้อย ตึงโคตรๆเลยว่ะ
“อ๊ะะะ...”
ไอ้เหี้ยมึงรีบเหรอ จู่ๆมันกดตัวผมลงจนบั้นท้ายสัมผัสกับหน้าขามัน พอมีอะไรลื่นๆอยู่ข้างในทุกอย่างยิ่งดูง่ายไปหมด กันโน้มคอผมลงไปจูบ ส่วนล่างขยับเข้าออกในตัวผมถี่รัวจนผมหัวหมุนครางลั่น มือหนาขยำหน้าอกแบนๆจนขึ้นรอยมือ ปลายนิ้วก็ทั้งเขี่ยดึงยอดอกจนมันแดงช้ำ
“อ๊ะ อื้อออ อื้มม”
ผมร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆมันจับผมหมุนตัวหัวหน้าไปทางปลายเตียงในขณะที่ส่วนนั้นของเรายังเชื่อมติดกัน
“ขยับเร็วน้องนิด แบบที่เคยทำ ซี้ดดดดดดดด... รัดสุดๆเลยเมีย”
ภาพที่สะท้อนอยู่บนกระจกตู้เสื้อผ้าทำเอาผมหน้าร้อนจนแทบจะไหม้ เหยด ใครวะทำไมดูแรดขนาดนี้ ผมหน้าแดงตัวแดง ผมเผ้ากระเซิง รอยสีแดงกระจายอยู่ทั่วซอกคอและแผ่นอกเรื่อยลงไปจนถึงต้นขาด้านใน ส่วนแข็งขืนกำลังถูกร่างกายของผมกลืนกินเข้าไปตามจังหวะที่ผมเป็นคนควบคุม
ชีวิตกูมาไกลจริงๆ
“อ๊ะ อ๊า อ๊า อื้ออออออ”
ไม่ทันได้ตั้งตัว กันดึงผมให้นอนหงายลงบนตัวมัน ขาข้างหนึ่งถูกแยกออกและยกขึ้นก่อนที่กันจะกระแทกตัวตนเข้ามาแรงๆเร็วๆ ตัวผมกำลังลอยขึ้นฟ้าเตรียมแตะขอบเมฆอีกแล้ว ฮือออออ ไม่ว่าท่าไหนๆก็เสียวเต็มแม็กซ์จีจี ให้ตายเถอะ +.+
“อ๊า”
“ซี้ดดดดด อ่า สุดยอด”
เราปลดปล่อยแทบจะพร้อมกัน ผมปลดปล่อยออกมาเปื้อนหน้าท้องตัวเอง แต่ของมันปล่อยในตัวผม มันเยอะมากซะจนไหลออกมา ผมนอนหลับตาหอบหายใจหนัก หมดพลังแล้วโว้ย กันยังไม่ยอมถอนตัวตนออกไปครับ มันเองก็หายใจหนักเหมือนกัน ริมฝีปากร้อนทาบทับลงบนแก้มผมนิ่งอยู่อย่างนั้น
“น้องนิด”
“หืม?”
ผมถูกพลิกตัวให้ลงมานอนข้างกัน คนตัวใหญ่ยิ้มละลายว่ะ มันจูบไปทั่วใบหน้าผมไม่เว้นแม้แต่เปลือกตาก่อนจะกระซิบข้างหู
“รักนะครับ”
ผมเลยเอาขาก่ายมัน ยืดตัวไปกระซิบข้างหูมันบ้างว่า
“รอ”
“...?”
“อะ”
“...”
“กอ เหมือนกันนะ จุ๊บ”
---------------------------------------------------------------------
แวะมาส่งค่ะที่สัญญากันไว้ ฮ่าๆ ไม่รู้จะถูกใจกันมั้ย
งานเยอะแต่ก็อยากลงค่ะ อิอิ
เจอกันตอนหน้าเนอะ ขอบคุณที่ติดตาม คอมเม้นท์และบวกเป็ดนะคะ รักนะ
ปล. ฝากเพจ
https://www.facebook.com/novelYbyNaSu?fref=ts ด้วยนะฮ้าฟฟ
หัวข้อ: ห้องแค่ใกล้ ระเบียงแค่เคียง แต่ทำไม..เตียงเดียวกันวะ? {JETxPUN} บทที่ 5 03-03-60 (อ่าน 590090 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก