SPECIAL
ห้องแค่ใกล้ ระเบียงแค่เคียง แต่ทำไม.. เตียงเดียวกันวะ?
Love Island
เกาะ(ไม่)ร้าง (ไม่) ห่างรัก
“ไปเที่ยวกัน”
“ฮะ?”
“ไปเที่ยวกันเหอะ เรามีวันหยุดตั้งสี่วันนะเว่ยน้องนิด”
“เออใช่ แล้วมึงอยากไปไหนล่ะ สวนสัตว์มะ”
“สวนสัตว์พ่อง หยุดทั้งทีก็ต้องไปไกลๆดิ ให้มึงเลือกละกัน ดอย ภูเขา น้ำตก ทะเล”
ผมกำลังคิดภาพตามที่มันบอก ถ้าไปขึ้นดอยหรือภูเขาตอนหน้าหนาวแบบนี้คงจะสวยมากเลยล่ะ แค่นึกถึงภาพของทะเลหมอกหนาๆก็ฟินแล้วครับ แต่ว่าคนต้องเยอะมากๆแน่เลยใช่มั้ยล่ะ ผมไม่อยากเจอคนเยอะอ่ะ... ข้ามไปก่อน ดูตัวเลือกถัดไปคือน้ำตก ผมไม่ชอบเล่นน้ำตก ข้ามอีกๆ เหลือตัวเลือกสุดท้าย...
“ไปทะเล!”
.
.
.
นี่เป็นทริปที่โคตรจะกะทันหันเลยครับ คือมันถามเมื่อคืน ก็ต้องเก็บกระเป๋าและออกเดินทางตอนเช้าตรู่ของวันนี้ เราจะไปเกาะที่ตั้งอยู่ในอ่าวไทย เดากันเอาเองนะครับ ใครเดาถูกผมจะไปจุ๊บคนละที อิอิ ที่พงที่พักกันบอกไม่ต้องจอง ไปหาเอาข้างหน้าเลย เออเอากับมันครับ เชื่อๆมันไปเถอะ มันบอกช่วงหน้าหนาวคนจะไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ กันขับรถเองครับ มีผมนั่งเป็นเพื่อนไป ไม่ได้ชวนใคร เอ่อ ไม่ใช่ว่าไม่ชวนหรอกฮะ ไม่ได้บอกใครเลยต่างหาก ฮ่าๆๆ ไอ้พวกเพื่อนๆจะต้องอิจฉาผมแน่นอนนนน ^O^
“นี่ ถ้าเหนื่อยแล้วเปลี่ยนให้กูขับก็ได้นะมึง”
“นอนไปเหอะ แค่นี้เอง แป๊บเดียวก็ถึง”
แน่ะ ยังจะมาดึงมือผมไปจุ๊บอีก ผมเลยเอื้อมไปจุ๊บแก้มมันคืนบ้าง คริคริ เสมอกันแล้วน้า
.
.
.
ไอ้ที่ว่าผมบอกว่าจะเปลี่ยนมันขับรถนั้นให้คุณๆลืมไปเถอะนะครับ เพราะความจริงแล้วผมหลับมาตลอดทาง แต่ถ้าจะโทษก็ต้องโทษคุณหลุมดำแหละที่ทำให้เมื่อคืนผมไม่มีเวลาพักผ่อน กระซิกๆ และตอนที่ตื่นขึ้นมานี่ก็คือเห็นน้ำสีครามตัดกับท้องฟ้าใสแล้วล่ะ เราอยู่ที่ท่าเรือกันแล้วครับ มีทั้งเฟอร์รี่และสปีดโบ๊ทจอดเทียบท่าอยู่
“เดี๋ยวต้องจอดรถไว้ที่นี่ เอารถข้ามไปไม่ได้”
“อื้อ น้ำใสจังเลยว่ะมึง ว่าแต่เราจะไปเรือลำไหน”
“นู่น”
มันบุ้ยปากไปทางสปีดโบ๊ทที่มีคนขับนั่งรออยู่บนนั้นแล้ว เอ่อ จริงๆแล้วผมอยากไปเรือใหญ่ๆมากกว่านะ ไอ้เรามันว่ายน้ำไม่เป็นไง เราก็กลัวไงบางทีแล้วอ่ะ (._.) เราเอาสัมภาระลงจากรถก่อนที่กันจะเดินนำไปทางเรือ ทำไมมันไม่ไปซื้อตั๋วก่อนล่ะ ก็เห็นคนอื่นไปซื้อกันนี่หว่า พอผมมองไปทางบริเวณซื้อตั๋ว สายตาก็ไปสะดุดเข้ากับป้ายชื่อบริษัท เอ๊ะ ทำไมคุ้นๆวะ
“กัน ชื่อบริษัทเหมือนนามสกุลมึงเลยอ่ะ -0-”
“ของลุงกูเอง ป่ะ ไปกัน”
ผมก็เงิบแดรกสิจ๊ะแบบนี้ แหม บ้านรวยไม่ใช่เล่นนะเนี่ยสามีผม เพราะงั้นต้องจับให้มั่นคั้นให้ตายให้หนีไปไหนไม่รอด วะฮ่า กันลงไปในเรือก่อน หลังจากนั้นก็ยื่นมาให้ผมจับ เสียวๆอยู่เหมือนกันนะครับ พออยู่ในเรือเรียบร้อยแล้วก็รีบหาชูชีพมาใส่อย่างเร็ว ใส่เองหนึ่ง และกอดเอาไว้อีกหนึ่ง ไม่ได้หรอกเพื่อความปลอดภัย
“กลัวอะไรขนาดนั้นน้องนิด”
“ก็กูว่ายน้ำไม่เป็นนิ!”
“ฮ่าๆ จับโยนลงกลางทะเลซะดีมั้ย”
“ไอ้เหี้ยกันอย่านะมึงงงงงงงงงงงงง”
แงๆๆ ช่วยด้วยครับผมโดนไอ้หลุมดำแกล้ง T__________T มันเข้ามาช้อนข้อพับขาและอุ้มผมขึ้นในขณะที่เรือกำลังแล่นด้วยความเร็วสูง โถ่ไอ้เชี่ยนี่ ไว้ถึงฝั่งเมื่อไรมึงตายแน่ ฮรือออออ
“ใกล้จะถึงแล้วใช่มั้ย *-*”
ผมมองเห็นเกาะอยู่ใกล้เข้ามาแล้ว เรือค่อยๆลดความเร็วลง ที่ชายหาดไม่ค่อยมีผู้คนเท่าไร น้ำแม่งใสมาก เป็นสีฟ้าเหมือนทะเลอันดามันเลยอ่ะ สวยชิบหายยยย
เรือจอดเทียบท่า คุณคนขับเขาเอากระเป๋าของเราสองคนขึ้นพาดบ่าและเดินดุ่มๆไปแล้วครับ เหลือผมกับมันอยู่ในเรือกันสองคน ผมถอดชูชีพและเอาห้อยไว้ตามเดิม หลังจากนั้นกันก็ขึ้นไปและไม่ลืมที่จะยื่นมือมาดึงผม รีสอร์ทอยู่ตรงหน้าเรานี่เอง กันพาผมเดินมายังล็อบบี้ ดูมันจะสนิทกับพนักงานนะ สักพักพนักงานผู้ชายที่เคาน์เตอร์ยื่นกุญแจห้องให้มัน -0- มันไปจองห้องตอนไหน ทำไมผมไม่รู้
“มึงจองห้องตอนไหนวะ”
“เมื่อคืน ไม่ต้องทำหน้าหมางง รีสอร์ทนี่ก็ของลุงกู ป่ะเข้าห้อง”
เออจ้า ดีไปอีกวุ้ย เราเดินผ่านบ้านพักอีกสองสามหลังก็มาถึงห้องของเรา จะเรียกว่าห้องก็ไม่ถูกหรอกครับ เป็นเหมือนบ้านมากกว่า ทางเข้าเป็นประตูไม้ไผ่ เปิดเข้าไปเจอกับสระว่ายน้ำส่วนตัวตรงกลาง ส่วนห้องพักเป็นประตูกระจกหันหน้าออกสู่ทะเล กระเป๋าสองใบของเราวางอยู่บนโซฟาเรียบร้อยแล้ว
“หื้อ... กันนน...”
ผมเบี่ยงหน้าหลบริมฝีปากมัน ไม่รู้ว่ามันเข้ามากอดผมจากทางด้านหลังตั้งแต่เมื่อไหร่ แถมยังออกแรงลากจนในที่สุดเราก็ล้มลงบนเตียงด้วยกันทั้งคู่ บ้าที่สุดเลย พี่ซีอยากจะบ้า >_<
“นี่ ไม่เอานะมึง อื้อ... ออกไปเที่ยวกันก่อนสิ!”
“กูก็ยังไม่ได้จะทำอะไรเลย”
“หรอไอ้สัส ได้ข่าวว่ามึงถอดกางเกงกูแล้ว! เพี้ยะ! ปล่อย!”
ผมฟาดหน้าผากจนมันอย่างแรงจนบริเวณนั้นเปลี่ยนเป็นสีแดงเถือก มันยังมีหน้ามาหัวเราะหึๆใส่ผมอีก
“จะช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้า” มึงยังมีน้ำหน้ามาแถอีกนะ - -
“เดี๋ยวกูจะพาไปขี่รถเล่น แล้วไปดูน้ำตกกันเนอะ”
“เออ แต่อย่างแรกที่มึงต้องทำคือเลิกคร่อมกูก่อน แล้วเอามือออกจากก้นกูด้วย”
“ฮ่าๆๆ ครับๆ ยอมแล้วครับ”
.
.
.
ผมเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อยืดบางๆกับกางเกงขาสั้น ส่วนกันใส่เสื้อกล้ามโชว์หุ่น ถุย หมั่นไส้จริงๆ ว่ะ อย่าให้กูมีบ้างเห้อะ มันไปหามอเตอร์ไซค์มา สงสัยของรีสอร์ทนี่แหละครับ พาผมขี่ตามถนนมาเรื่อยๆ ไม่อยากจะเล่าว่าถนนที่นี่แม่งบรรลัยสุดๆ คือพื้นถนนน่ะดีนะ แต่คือมันแบบ เดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลงน่ะครับ ส่วนความชันของทางที่นี่คงใกล้เคียงกับมุมฉากอ่ะ กูนี่นึกว่าตัวเองแข่งมอเตอร์ครอสอยู่กันเลยทีเดียว เสื้อไอ้กันไม่รู้ขาดไปรึยัง ผมจิกจนมือเกร็งหมดละเนี่ย
สักพักก็มาถึงน้ำตก เป็นน้ำตกสองชั้นครับ น้ำใสเชียวล่ะ หน้าหนาวแบบนี้ไม่ค่อยมีน้ำหรอก แต่ก็ยังสวยงามและเล่นได้ มีคนอยู่ประปรายครับ ส่วนใหญ่จะเป็นชาวต่างชาติซะมากกว่า *-* ฝรั่งสาวใส่บิกินีเล่นน้ำ... ช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจของพี่ซีจริงๆเล้ยยยย
“โอ๊ย!!! อะไรของมึงเนี่ย” กันมันเอาหลังมือมากระแทกเข้าที่คางผมอ่ะ เจ็บเลยดิครับ
“หุบปากหน่อย น้ำลายมึงไหลจะท่วมเกาะอยู่ละ”
...แล้วคุณเขาก็เดินหนีไป -_____________- เอ๊ะนี่งงแจรงงงงงง
.
.
เราออกจากน้ำตกโดยที่ยังไม่มีใครเปียกเลยแม้แต่ปลายก้อย ฮ่าๆๆ วันนี้อากาศดี๊ดี ท้องฟ้าปลอดโปร่งแจ่มใส ลมพัดเอื่อยๆ ผมปลิวเบาๆราวกับกำลังเล่นเอ็มวีก็มิปาน อากาศไม่ร้อนหรือเย็นจนเกินไปด้วยล่ะครับ ถือว่าเอื้ออำนวยให้เราสุดๆ ฮี่ๆๆ ระหว่างทางแทบจะไม่มีรถสวนมาเลยครับ นานๆทีถึงจะเจอสักคัน เหมาะแก่การมาพักผ่อนกับฮันนี่ซะจริง โฮร่วๆๆๆ ไม่นานเท่าไรเราก็มาถึงร้านอาหารทะเลร้านหนึ่ง กินกันจนพุงกางแล้วถึงกลับมารีสอร์ทอีกครั้ง มันพามาที่บาร์เพื่อสั่งเครื่องดื่มพวกค็อกเทล มึนเมากันไปตั้งแต่หัววัน ฮ่าๆ ผมเพิ่งเห็นว่ามีเปลยาวริมชายหาดตั้งเรียงกันอยู่ห้าหกตัวห่างออกไปจากมินิบาร์พอสมควร ตอนนี้มันยังว่างอยู่ทั้งหมด เราไม่รอช้า ไปจับจองกันทันที ลมหอบเอากลิ่นทะเลขึ้นมาปะทะใบหน้า มองจากตรงนี้ น้ำทะเลแบ่งเป็นสามสีไล่กันสวยมากเลยครับ
“สวยว่ะมึง กูเพิ่งมาเกาะฝั่งอ่าวไทยครั้งแรกอ่ะ”
“กูมาทุกปี บางปีก็มาหลายครั้ง แต่ปกติมาหน้าร้อน นี่มาหน้าหนาวครั้งแรก จริงๆก็ไม่นึกว่ามึงจะเลือกทะเลหรอก นึกว่ามึงอยากไปแถวดอยอะไรแบบนั้นซะอีก”
“ไปดอยก็คนเยอะดิมึง ขี้เกียจฝ่าฟันกับฝูงชน”
“เมียกูเป็นพวกหลีกหนีสังคมตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย ฮ่าๆ”
“ศัพท์วิชาการเกินไปนะสัส”
บทสนทนาของเราถูกคั่นด้วยการเสิร์ฟเครื่องดื่มของพนักงาน แก้วหนึ่งเป็นน้ำสีฟ้า อีกแก้วเป็นสีใส ผมไม่ถนัดทางค็อกเทลหรอกครับ (จริงๆแล้วไม่ถนัดทางแอลกอฮอล์สักอย่าง ฮรือ)
“ลองชิมดูน้องนิด”
“ไม่อ่ะ มึงกินไปเหอะ -0-” กูกลัวเมา กูไม่อยากบอกมึงเฉยๆ
เปลยาวของผมถูกดึงให้ชิดกับเปลมัน ไอ้กันก็ดูดน้ำในแก้วไปเรื่อย มองไปรอบๆ ก่อนจะหันมามองผม
“อร่อยมากนะมึง มาลองดู เดี๋ยวป้อน”
“อื้อ...”
ถ้าเห็นผมหลุดเสียงแบบนี้ออกมา ให้คุณๆจำไว้เลยนะว่าผมโดนจูบบบบบบ :x คุณสะมี้คว้าคอผมและดึงเข้าหาก่อนจะประกบปากลงมา กรี๊ดกร๊าด มึงมันกล้า มึงมันบ้าที่สุดเลย ฮรือ ลิ้นอุ่นๆที่ยังมีรสชาติของค็อกเทลสีฟ้าติดอยู่รุกล้ำเข้ามาในโพรงปากผม กันกวาดลิ้นไปทั่วและดูดดึงลิ้นของผมราวกับจะแบ่งปันรสชาติหวานลึกให้ได้ชิม...
เราผละออกจากกันช้าๆ รู้สึกว่าตัวเองหน้าเห่อร้อนจนแทบไหม้ ส่วนไอ้คนทำมันยิ้มระรื่นและคว้าอีกแก้วมาดูด ทำท่าจะเข้ามาหาผมอีกรอบ
“ไม่เอาแล้วสัส กูรู้แล้วโว้ยว่าอร่อย แล้วถ้ามึงป้อนกูด้วยวิธีนี้ หยดเดียวกูก็เมา -/ /-”
.
.
ตกเย็นเราก็พายเรือเล่นครับ น้ำใสแจ๋วเห็นฝูงปลากันเลยทีเดียว ผมปล่อยให้ครูพละออกกำลังกายแขนไป ส่วนผมนั้นเอามือราน้ำ *v* ผมแกว่งแขนเล่นสักพัก ก็รู้สึกว่าเรือเริ่มโคลงเคลง หันไปด้านหลังพบว่ากันเอาไม้พายวางบนเรือและกำลังออกแรงโยกเรือแทน
“ไอ้เชี่ยยย มึงทำอะไรของมึงงงงง”
กูไม่ได้ใส่ชูชีพพพพพ แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ตู้ม
ไม่นานนักเรือก็คว่ำ เหยดแหม่ ผมก็ตกน้ำสิครับท่าน ผมสำลักน้ำเค็มจนแสบหูแสบตาไปหมด ยังดีที่ตรงนี้มันตื้น พอขาตัวเองถึงพื้นก็เลยได้โผล่ขึ้นมาสูดอากาศหายใจ
“แค่กๆๆ”
ทำกับกูแสบเลยนะมึงนะ T----------T
“เฮ้ย! อะไรวะ ปล่อยยย ปล่อยขากู!!!”
ผมโดนดึงขาครับ! ไอ้กันแน่ๆเลย! มันดึงจนขาผมลอยขึ้น เท่ากับว่าผมล้มลงไปในน้ำอีกรอบ คราวนี้ไม่แสบตาเลยทำให้มองเห็นว่ามันกำลังยิ้ม ไอ้ควายยยยย ผมวาดมือออกไปจะตบมันให้หายแค้น แต่เพราะอยู่ในน้ำเลยทำให้การเคลื่อนไหวช้า ถูกมันรวบมือและดึงเข้าไปหา เฮือกสุดท้ายก่อนอากาศจะหมด กันประกบปากและส่งออกซิเจนเข้ามาให้
เอื้อ โรแมนติกชิบหายวายวอดเล้ย
เราอยู่แบบนั้นได้ไม่กี่วินาทีก็ต้องโผล่ขึ้นมาหายใจ ฮือ กราบสวัสดีออกซิเจนที่รักของจอร์จจจจ ยินดีที่ได้เจออีกนะ TwT
“สนุกป่ะ”
“สนุกกับตีนกูสิไอ้บ้า มึงอ่ะชอบเล่นเหี้ยอะไรก็ไม่รู้”
“โอ๋ๆ อย่าโกรธสิน้องนิด ฮ่าๆๆ หน้ามึงตลกโคตรๆเลยว่ะ”
“เดี๋ยวเจอถีบ!”
“ผมขอไถ่โทษหน่อยนะครับภรรยา มาขี่หลังเร็ว จะพาดูปลาการ์ตูน เร็วสิ มานู่นแล้ว”
คำว่าปลาการ์ตูนเป็นปัจจัยหลักให้ผมกระโดดขี่หลังมันอย่างเร็ว กันพาผมลุยน้ำเข้าไปใกล้ฝูงปลาตัวเล็ก มีทั้งปลาการ์ตูนแล้วก็ปลาสีน้ำเงินๆครับ มันพากันว่ายน้ำอย่างสนุกสนาน ไม่กลัวคนด้วยแฮะ น่ารักโคตรๆเลย
“น้องนิดยิ้มแก้มปริเลยว่ะ”
“กัน กูว่ามันลึกไปรึเปล่าวะ”
“ยังน่า... อยู่กับกูกลัวอะไรหืม?”
ผมกอดคอมันแน่นขึ้นไปอีก ไม่ใช่กลัวจมน้ำละแหละ แต่จะอ้อน คริๆ แอบหอมแก้มมันด้วยนิดนึง หุๆ เอ๊ะนี่ซีเขินจังเลยอ่ะ นี่ทำอะไรลงไปนะ >_<
เราเล่นกันอยู่แบบนั้นจนถึงค่ำถึงได้ขึ้นมาอาบน้ำและกินข้าวที่รีสอร์ท โต๊ะอาหารอยู่บริเวณชายหาดครับ มีคบไฟจุดอยู่รอบๆ โรแมนติกโคตรๆเลย มีดนตรีสดให้ฟังกันด้วย หลังจากนั้นเราก็ไปเดินเล่นที่ชายหาดเพื่อย่อยอาหาร ที่นี่เงียบสงบ ไม่ได้พลุกพล่านเหมือนหลายๆเกาะ มีแสงดวงจันทร์ส่องทำให้บรรยากาศตอนกลางคืนไม่มืดจนเกินไป
“ง่วงยัง?” คนข้างๆเจ้าของมืออุ่นที่กุมมือผมอยู่ถามขึ้น
“นิดนึงอ่ะ มึงง่วงละเหรอ”
“เห็นมึงหาวมาสองสามทีแล้ว งั้นไปนอนกันเถอะ พรุ่งนี้ต้องไปดำน้ำอีก”
ผมพยักหน้าเบาๆ พอมาถึงห้องก็ทิ้งตัวนอนบนเตียงนุ่ม ที่นี่ไม่มีหมอนข้างครับ เพราะงั้นผมก็เลยก่ายคนตัวใหญ่แทน อิอิ กันดึงผมเข้าไปกอดและลูบหลังเบาๆ
“ฝันดีนะครับน้องนิด”
“ฝันดีครับพี่กัน”
.
.
ตื่นมาก็สิบโมงกว่าแล้ว วันนี้มีนัดไปดำน้ำครับ เราเลยรีบแต่งตัวและออกมาหาอะไรกินนิดหน่อย พี่ที่จะพาไปดำน้ำก็เอาเรือมารอเรียบร้อยแล้ว คือเอ็กคลูซีฟมากกกก ไปกันสองคน ฮ่าๆ
ในที่สุดก็มาถึงจุดดำน้ำจุดแรก เราก็ลุยกันเลยครับ นี่เป็นการดำน้ำแบบสนอร์คเกิลธรรมดา เกาะแรกน้ำใสแจ๋ว มีปลาเยอะมากกกกกกก วันนี้เราจะไปดำน้ำกันห้าจุด ผมบอกกันว่ายังไงก็จะไปให้ครบ ฮ่าๆ ผมเป็นคนหล่อที่ใจดีและรักสัตว์นะรู้มั้ย เห็นแบบนี้ผมชอบดูปลานะครับ ถึงแม้จะว่ายน้ำไม่เป็นก็ไม่ใช่ปัญหา ที่สำคัญคือวันนี้อากาศดีมากด้วย
กว่าจะดำน้ำครบทุกจุดก็เล่นเอาเย็นกันเลยทีเดียว เหนื่อยแต่สนุกโคตรๆ พอขึ้นมาบนเรือเตรียมจะกลับรีสอร์ท กันก็บอกให้พี่คนขับพาไปขี่เรือดูรอบๆ เกาะ ไม่นานเท่าไรพระอาทิตย์ก็ตก ความมืดเริ่มคืบคลาน เห็นไฟจากรีสอร์ทบนชายหาดประปราย มีคนเล่นควงไฟด้วยครับ
“หนาวมั้ย”
“ไม่หนาวเล้ย แค่ปากสั่นเฉยๆ”
มันส่ายหัวและเอาผ้าเช็ดตัวมาคลุมตัวผมไว้ หลังจากขับเรืออ้อมเกาะเป็นเวลาร่วมๆชั่วโมงแล้วก็ได้เวลากลับรีสอร์ท กันน่าจะแวะไปดูอาหารที่ห้องอาหารล่ะมั้ง แต่ผมตรงดิ่งเข้าไปอาบน้ำก่อนเลย ไม่ไหวครับปวดฉี่ ฮ่าๆๆ
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว อาบน้ำเลยดีกว่า ผมจัดการเปิดน้ำอุ่นใส่อ่างก่อนจะบีบครีมอาบน้ำลงไปจนมีฟองเต็มอ่าง ฟินโคตรรรรรรรรร
ครืด
“อาบด้วย”
“ฮะ เฮ้ย...”
ผมยังไม่ได้บอกใช่มั้ยว่าห้องน้ำที่นี่ไม่มีกลอน ตอนนี้สามีผมกำลังถอดเสื้อผ้าออกแล้ว ผมคงไม่ห้ามหรอก เพราะห้ามไม่ได้อยู่ดี อ่างนี้ดูแคบลงไปถนัดตาเมื่อกันลงมา มันนั่งซ้อนหลังและโอบผมไว้ มือซุกซนไต่ไปตามลำตัวทั้งข้างหน้าและข้างหลังจนผมแทบจะไม่มีสมาธิอาบน้ำ แล้วทำไมต้องเอางูมาขู่ผมด้วย ฮรือ อย่าเพิ่งฉกนะ u.u
เราขึ้นจากอ่างมาล้างตัวกันที่เรนชาวเวอร์ก่อนจะออกมาพร้อมกัน แต่มีบางอย่างในห้องนอนที่แปลกออกไป...
ไฟในห้องถูกปิดหมด แต่ยังมีแสงทดแทนจากเทียนหอมนับร้อยที่วางอยู่รอบห้อง รวมไปถึงบริเวณสระว่ายน้ำ มีโต๊ะอาหารอยู่ข้างกัน บนเตียงมีช่อกุหลาบแดงช่อใหญ่ยิ่งกว่าฝาโอ่งวางอยู่ นอกจากนั้นยังมีรูปโพลารอยด์ซึ่งเป็นรูปคู่ของผมกับกันวางอยู่ด้วย
เนื้อตัวเย็นชืดของผมอุ่นขึ้นเมื่อถูกร่างใหญ่โอบกอด
“หกเดือนแล้วนะน้องนิด”
“...กัน”
“สุขสันต์วันครบรอบครับ”
ผมหันไปกอดมันแน่น น้ำตาไหลออกมาเองอย่างไม่รู้ตัว ไอ้บ้านี่ เพิ่งรู้ว่ามันโรแมนติกเป็นด้วย และเพิ่งรู้ว่าตัวเองอ่อนไหวง่ายขนาดนี้ด้วย
“กูไม่ได้นับว่าเราคบกันกี่วันกี่เดือนแล้ว”
“...”
“ไม่ใช่ว่าไม่ใส่ใจนะ แต่ที่ผ่านมาทุกๆวัน... กูมีความสุขมากจนลืมนับไปเลยว่ะ”
ริมฝีปากอุ่นประทับลงบนหน้าผากและจูบซับน้ำตาให้ผม ไม่ได้อยากร้องไห้เลยว่ะ แต่จะให้ทำยังไง มันไหลออกมาเองนี่หว่า
“ขอบคุณนะมึง ถ้ามึงไม่ปล้ำกูวันนั้น กูก็คงไม่มีวันนี้”
“ขอบคุณที่ยอมให้กูปล้ำเหมือนกันครับเมีย หึๆ ว่าแล้วก็มารำลึกความหลังหน่อยมั้ย? วันนั้นเรื่องมันเริ่มยังไงน้า”
“อื้อ...”
“น้องนิด... รักนะ”
“แอล โอ วี อี เหมือนกันครับ”
------------------------------------FIN-----------------------------------------
ตึ้งงงงงงงงงงงง มาละจ้าตอนพิเศษ (ยังไม่ได้ตรวจคำผิดนะคะ ใครเจอรบกวนแจ้งหน่อยจ้า)
ทะเลหวานไปอีก ฮ่าๆ
นางน่ารักมั้ยล่ะ คริคริ เขียนไปก็เขินไป
ปล. พื้นที่โฆษณาค่า
คนเขียนเปิดเรื่องใหม่นะคะ
ผมไม่ได้อยากได้ผู้ชายวิศวะ! ♠
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44789.0จิ้มค่ะจิ้ม ไปโลดค่ะรออะไรรรรรรร 555555555
ไปแล้วนะคะวันนี้ เจอกันใหม่คราวหน้า จุ๊บๆ เลิ้บยู้ว
หัวข้อ: ห้องแค่ใกล้ ระเบียงแค่เคียง แต่ทำไม..เตียงเดียวกันวะ? {JETxPUN} บทที่ 5 03-03-60 (อ่าน 590653 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก