Chapter 24
สามวันแล้วที่ไอ้เป้มันทำตัวปกติ ไม่ออกไปไหนค่ำๆมืดๆ มันก็ดี๊แต่ผมยังไม่รู้อ่ะว่ามันไปไหนทำอะไรผมจะต้องรู้ให้ได้ว่ามันไปทำอะไรมาไม่งั้นนอนไม่หลับแน่ๆ
"หมดธุระแล้วเหรอเป้ เดี๋ยวนี้ไม่ออกไปไหนแล้วเหรอ" ผมลองเชิงถามมันดู
"ก็ไม่มีอะไรแล้วแหละ ถ้ามีปัญหาอะไรเดี๋ยวเพื่อนกูคงบอกอ่ะ" วุ้ยคันปากอยากถาม แต่ไม่ได้ๆเราต้องสงบไว้
"อืม งั้นเหรอถ้ามีอะไรปรึกษากูก็ได้นะเป้กูอยู่ข้างมึงนะ" ผมโคตรแสนดีอ่ะ หมั่นไส้ตัวเองว่ะ
"ไม่มีอะไรหรอกหลิวนิดหน่อยน่ะ มึงอย่าคิดมากนะ" ไอ้เป้ตอบแล้วเดินมาลูบหัวผม อย่าคิดมากบ้านป๋ามึงสิ ผัวหายไปมืดๆค่ำๆหลายๆวันกูคงนอนตีพุงสบายใจมั้ง พูดไม่คิด!!
"อื้อ กูไม่คิดมากหรอกเป้ กูเชื่อใจมึง ^^" ผมตอบมันแล้วซุกหน้ากับพุงมัน หึหึ หึหึหึ
"เป็นไรเนี่ยขี้อ้อนนะเดี๋ยวนี้" ไอ้เป้ยังลูบหัวผมอยู่อย่างนั้น ชักจะเคลิ้มหลับแล้วนะ
"เปล่าซะหน่อยกูแค่ไม่อยากให้มึงเก็บปัญหาไว้คนเดียว ช่วงที่มึงกลับดึกกูก็แค่เป็นห่วงมึง" ไอ้ห่วงน่ะมันก็ใช่ แต่มันก็สงสัยด้วย!!
"กูขอโทษที่ทำให้มึงเป็นห่วงนะ เพื่อนกูมีปัญหาเฉยๆน่ะ ตอนนี้ก็ไม่น่าจะมีอะไรมากแล้ว" ใช่ไม่ใช่เดี๋ยวก็รู้(ว่าแต่จะรู้ยังไงวะ! -*-)
"อื้อนอนเถอะกูง่วงแล้ว"
"หึหึ คิดว่าจะได้นอนง่ายๆเหรอหลิววันนี้ทำตัวน่ารักนะไม่อยากได้รางวัลเหรอ" กูว่าแล้วง๊ายยยยยย ไอ้เป้มันไม่รู้นิว่าผมท้องเกิดมันรุนแรงขึ้นมาลูกหลุดกันพอดี จะบอกก็ไม่ได้เพราะผมยังไม่รู้เรื่องมัน ฮ่วย!
"เอ่อ ม..ไม่เอานะเป้"
"หืม ทำไมล่ะไม่ได้ทำหลายวันแล้วนะ" แน่สิก็มึงเล่นออกไปดึกดื่นขนาดนั้นคงได้ทำหรอก!!!!
"ก..ก็ ก็กู กูท้องเสียอ่ะ"
"ห๊ะ ท้องเสีย?"
"อื้อ ใช่ๆท้องเสีย เมื่อวานกูแอบกินส้มตำไง แล้วทีนี้กูก็ท้องเสียไง ทีนี้ขี้ทีกูก็แสบตูดเลยไงมึง ถ้ามึงทำอะไรกูนะกูต้องทรมานแน่ๆเลยล่ะเป้เพราะมันจะแสบใช่ไหมล่ะ" พูดไปก็เอานิ้วชี้กับนิ้วกลางไขว้กันไป
"เออๆจ้ะๆ พูดมาขนาดนี้กูคงไม่ทำให้มึงลำบากหรอกหลิว = =" เฮ้อออออ โล่ง
"ไว้ค่อยทำแล้วกันนะ" ผมรีบเอาหัวถูแขนอ้อนมัน
"ก็ได้ ว่าแต่กินยาฆ่าเชื้อหรือยังหรือว่ากินเกลือแร่ไหมกูลงไปเอามาให้" เหยยยยย ไอ้เป้มันห่วงผมอ่ะนี่แสดงว่าผมยังมีความสำคัญอยู่มากโขนะเนี่ย
"เอ่อ กินแล้วๆๆๆๆนอนกันเถอะเดี๋ยวก็คงหายเนอะ ^^"
"ครับผม ฝันดีนะ" ไอ้เป้พูดแล้วจุ้บเหม่งผม
"อื้อ ฝันดี"
…………………….…….………
ผมรู้สึกตัวขึ้นมาตอนเช้าเห็นไอ้เป้ยังหลับอยู่เลยลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำเปลื้องผ้าออกเตรียมตัวอาบน้ำ เห้ย! พุงผมเริ่มยื่นออกมานิดนึงแล้วอ่ะผมยังไม่รู้เรื่องไอ้เป้เลยนะเว้ยถ้ามันรู้ก่อนมันก็ชนะอ่ะดิ(ใครเขาเล่นกะมึงหลิว -*-) ผมลูบพุงน้อยๆแล้วรีบๆอาบน้ำจะได้รีบออกไปแต่งตัวเดี๋ยวไอ้เป้ตื่นมาเห็นดีนะที่ผมเอาชุดคลุมอาบน้ำมาด้วย พออาบเสร็จออกมาก็เจอไอ้เป้นั่งพิงหัวเตียงจ้องโทรศัพท์อยู่
"เอ่อหลิว...คือ วันนี้กูขอไม่เข้าคลินิกนะ" ไอ้เชี่ยยยยยยยย! อย่าบอกนะว่าแค่ชะนีโทรตามก็จะทิ้งงานออกไป มึงกล้ามากนะเชี่ยเป้!!!!!
"มีอะไรด่วนหรือเปล่าเป้แล้วมีอะไรให้กูช่วยไหม" ผมทำสีหน้าที่โคตรเป็นกังวลและแสดงความเป็นห่วงอย่างจริงใจ
"เพื่อนกูมีปัญหาอีกแล้วว่ะ กูขอโทษจริงๆนะหลิวมึงไปคลินิกก่อนได้ไหมเสร็จแล้วกูจะรีบกลับเดี๋ยวกูไปส่งลูกก่อนไป" นั่นไง!กูว่าแล้วเชียว นี่ผัวผมมีชู้จริงๆเหรอ นี่เรื่องนี้จะดราม่าเหรอวะ ไม่นะม่ายยยยย!
"เอ่อ..งั้นเหรอเพื่อนคนนี้คงสำคัญมากสิเนอะ ฮะฮะ ไปเถอะเป้เดี๋ยวเพื่อนรอกูไปคลินิกคนเดียวได้" ไอ้สัส! เห็นชะนีดีกว่าเมีย
"หลิวอย่าทำหน้าแบบนั้นดิ จริงๆมันก็ไม่ได้สำคัญอะไรมากหรอกแต่มีกูคนเดียวที่จะแก้ปัญหาช่วยมันได้ กูจะรีบกลับนะ" ไอ้เป้ลุกจากเตียงเดินเข้ามาหาผม เอะอะลูบหัวๆ เดี๋ยวกูเอะอะถีบๆมั่ง
"อื้ม ^^ กูไม่เป็นไรจริงๆเป้มึงไปเถอะ เอ่อ กูไปแต่งตัวก่อนนะ" ผมขืนตัวออกจากมันแล้วเดินเข้าห้องแต่งตัวไป มึงไปเถอะเป้ อยากไปก็ไปเล้ยยยยยยย โอกาสล้วงความลับของกูมาถึงแล้ว หึ
"หลิว งั้นกูไม่ไปก็ได้ เดี๋ยวกูโทรบอกเพื่อนนะอย่าโกรธกูนะหลิว กูไม่ไปแล้ว" ไอ้เป้รีบร้อนรนมาคว้าข้อมือผมไว้ เห้ย!ไม่ได้ดิ ไม่ไปกูก็จับไม่ได้สักทีดิวะ
"ไปเถอะเป้เพื่อนมึงคงรอมึงอยู่ มึงไปแล้วก็รีบกลับมาหากูกลับมาหาน้องจุนนะ ^^" ผมยกมือขึ้นจับแก้มมันแล้วส่งยิ้มที่คิดว่าฆ่าไอ้เป้ได้ไปให้
"แต่มึงจะน้อยใจ" น้อยใจมันก็ใช่ แต่กูก็โกรธด้วยนะเว้ย!!!!!!!
"ไม่หรอก ไปแล้วรีบกลับนะกูกับน้องจุนจะรอ"
"เอ่อ..งั้นกูจะรีบกลับนะ หลิว...ไม่ว่ายังไง อย่าคิดมากนะ กูรักมึงคนเดียวนะ" รักกูคนเดียวแต่ปล่อยให้กูไปทำงานคนเดียวแล้วตัวเองไปหาชะนีเนี่ยนะผัวเวร!!!!!!!
"อื้มมมม กูเชื่อใจมึงกูก็รักมึง" แหวะ เลี่ยนอ่ะ = =
'ก๊อกๆๆ'
"คุนพ่อ! คุนแม่! เสดอะยังน้องจุนหิววววววว น้องจุนจะกินกับทุกคนน๊าาาา" เวรกรรม มัวแต่จับผิดผัวลืมพาลูกกินข้าว -*-
"ครับๆ แป๊บเดียวลูกลงไปรอข้างล่างก่อนนะคนเก่ง" ผมตะโกนบอกน้องจุนแล้วเข้าไปแต่งตัวไอ้เป้ก็ไปอาบน้ำ
"คุนพ่อคุนแม่ วันนี้คุนคูจะให้ออกไปพูดหน้าห้องว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร"
"เหรอครับแล้วคนเก่งของพ่ออยากเป็นอะไร"
"น้องจุนอยากเป็นคุนหมอทำฟันน้องจุนอยากเป็นเหมือนคุนพ่อคุนแม่" พอผมได้ยินที่น้องจุนพูดสิ่งที่ผมเคยกังวลก็ผุดขึ้นมา
"น้องจุน..น้องจุนรู้สึกยังไงลูกที่แม่เป็นผู้ชายเหมือนน้องจุนไม่ใช่ผู้หญิงเหมือนแม่ของเพื่อนคนอื่น" ไอ้เป้ที่มองน้องจุนอยู่หันมามองผมทันที
"หื่อ ไม่เห็นรู้สึกอะไรเลยคุนแม่น้องจุนน่ารักคุนพ่อน้องจุนก็น่ารัก น้องจุนไม่เห็นอยากเป็นเหมือนเพื่อนเลยคุนแม่ 'ถ้าไม่ใช่พ่อเป้กับแม่หลิวน้องจุนก็ไม่เอาหรอก' น้องจุนรักคุนพ่อคุนแม่ที่สุดในโลกเล้ยยยยยย อ้อ น้องจุนรักคุนปู่คุนย่าคุนตาคุนยายด้วย" สิ่งที่น้องจุนพูดทำให้ผมน้ำตาแทบร่วง คือมีลูกดีอ่ะ มีลูกน่ารักอ่ะ ผมล่ะคิดถึงลุงเทพจริงๆ จะว่าไปตั้งแต่ที่ผมฝันตอนจะคลอดน้องจุนก็ไม่เห็นลุงอีกเลยแต่ผมก็เคยลืมลุงเลยนะคนที่ทำให้ผมมีวันดีๆแบบนี้ รักลุงนะหวังว่าลุงจะรับรู้
"ดีแล้วลูกแม่เขาอุ้มท้องน้องจุนคลอดน้องจุนออกมา ไม่ว่าจะผู้หญิงหรือผู้ชายก็ไม่สำคัญ พ่อกับแม่ก็รักน้องจุนมากๆเลยนะ" ไอ้เป้พูดแล้วลูบหัวน้องจุน อื้อน่ารักอ่ะ นี่ถ้าไม่ติดว่ามีเรื่องคาใจล่ะก็ ผมคงจะฟินมากกว่านี้..
"หลิวไปนะ แล้วกูจะรีบกลับ"
"อื้อ ไปเถอะขับรถดีๆนะ"
"คุนแม่น้องจุนไปโรงเรียนก่อนน้า หวัดดีคับ ^/\^"
"ครับลูกตั้งใจเรียนนะ"
"คับป๋ม!!"
ไอ้เป้ขับรถออกไปแล้วผมเลยขึ้นรถขับไปคลินิกบ้างระหว่างทางก็เปิดวิทยุฟังดับความอยากรู้ในใจ
'มันง่ายเกินไปใช่ไหมที่ฉันยอมก็เพราะรักเธอจึงยอมทุ่มเททุกอย่าง เธอได้ฉันมาง่ายดายไม่เสียดาย เธอไม่เคยหวงแหน' เอ่อ เพลงดราม่าไปนะ เปลี่ยนคลื่นเหอะ
'สองรักฉันรับไม่ไหว เธอมีหนึ่งใจให้ไปตั้งสองรักทั้งเขาและฉัน ฝันไปหรือเธอ' เอิ่ม..
'ออกจากชีวิตเราไปขอเธอด้วยคำสุดท้ายดีๆให้มันยุติทีพูดเท่านี้เธอคงเข้าใจ' โว๊ยยยยยย แต่ละเพลงปลุกอารมณ์ดราม่าให้ลุกโชนเหลือเกิน ผมเลยกดเปลี่ยนคลื่นอีกที
'ผัว ผัว ผัว ผัว ผัว มีผัวผิดล่ะคิดจนวันตาย
ผัวเอยล่ะ ผัวข้อยเปลี่ยนไป
ผัวเอยล่ะ ผัวข้อยเปลี่ยนไป
ผัวนอกใจล่ะแอบไปมีผัว
ผัวนอกใจล่ะแอบไปมีผัว'
เอ๊ะ!!! เดี๋ยวๆๆๆๆ หรือว่า...ไอ้เป้ไม่ได้ไปกับชะนีวะ มันอาจจะไปกับ'ผู้ชาย' -o- ผมกดปิดวิทยุเพราะไม่อยากเพ้อเจ้อไปมากกว่านี้ พอขับรถมาถึงคลินิกผมก็จัดการตามสิ่งที่คิดไว้
"เออทางนู้นเป็นไง ออกไปแล้วเหรอ เออๆตามไว้นะมึงเดี๋ยวกูตามไป" ติ๊ด(เอฟเฟกเสียงวางสาย)
"เออมึงจะมาถึงกี่โมง เออน่ารายได้วันนี้กูยกให้มึงเลย เออๆรีบมา" ติ๊ด
หึหึ สงสัยกันล่ะสิว่าผมทำอะไร บทสนทนาแรกผมโทรหาไอ้ต้นที่เพิ่งถอยรถใหม่ทะเบียนเอี่ยมอ่องให้ไปดักรอดูรถไอ้เป้ที่หน้าโรงเรียนน้องจุนแล้วตามไอ้เป้ไว้จนกว่าผมจะขับตามไป ส่วนบทสนทนาที่สองผมโทรหาไอ้บีมวานให้มันมาทำฟันแทนวันนึงแล้วก็ฝากให้ไปรับน้องจุนเผื่อผมซ้อมไอ้เป้อยู่ไม่มีเวลาไปรับ หึหึ หึหึหึ รอหลิวก่อนนะเป้สุดที่รัก จะต้องรู้ให้ได้ว่ามันไปทำอะไรกันแน่!!!!!!
Tbc.
อดใจรอไม๊นานนนนนน~ อดทนได้ไม๊แค๊ไม่นานนนนน~~~~ น้องเป้ของข้า(ผิด ของอิหลิว)จะทำอะไร จะซุกชะนีหรือซุกบุรุษหรือนางทำอะไรตอนหน้าได้รู้แน่ๆล่ะทุกคนนนนนนนนน ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะจ๊ะนายยยยจ๋า รักคนอ่านนะจุ้บๆ
ตอนนี้ข้าขอตัวไปสร้างแลนด์มาร์กก่อน (โบกมืออย่างนางงาม)
หัวข้อ: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ ตำนานห้องน้ำหลังโรงเรียนกับเสียงร้องไห้ปริศนา 7/12/18 (อ่าน 316591 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก