Special chapter ..รักครั้งแรก (By เป้น้อย)
สวัสดีครับทุกคนทายซิใครเอ่ย ผมชื่อเป้รูปหล่อ พ่อรวย แม่สวย สาวเยอะ แถมยังเรียนดีอีกต่างหาก อะไรนะหมั่นไส้ผมเหรอ..อย่าเลยผมมาดีนะ ผมเป็นนักศึกษาใหม่ของคณะทันตแพทยศาสตร์ เฟรชชี่หมาดๆใสๆเลยล่ะ อย่าคิดว่าผมเป็นเด็กเรียนอะไรนะสมัยอยู่มัธยมน่ะผมทำทุกอย่างที่อยากทำ(แต่มีขอบเขตนะเหวยยยย) โดดเรียนไปเล่นเกมส์ก็ทำ ปีนรั้วไปเที่ยวก็เคย แต่ผมก็ยังประคองผมการเรียนให้ดีอยู่ส่วนเรื่องสาวไม่ต้องห่วงผมมีเยอะเคยรถไฟชนกัน3ขบวนพร้อมกันมาแล้วแต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรใครอยากอยู่ก็อยู่ทนไม่ได้ก็ไป ผมไม่เคยจีบใครก่อนไม่เคยให้ความหวังใครผมบอกทุกคนที่เข้ามาว่าผมไม่จริงจังอย่าตั้งความหวังอะไรกับผม..แล้วแบบนี้ผมผิดเปล่าวะ พอขึ้นมหาลัยผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับสาวๆเท่าไหร่เพราะทั้งเรียนทั้งกิจกรรม อ้อถ้าถามว่าทำไมผมถึงเรียนทันตะฯ ผมบังเอิญ?ติดรับตรงขี้เกียจไปสอบที่อื่นขี้เกียจรอเลยยืนยันสิทธิ์ตั้งแต่แรกเลยอีกอย่างมันมีแรงจูงใจบางอย่างทำให้ผมอยากเรียน หึหึ ในวันสอบสัมภาษณ์ผมไปนั่งรออยู่ที่ม้าหินอ่อนหน้าคณะคนเดียวเพราะพ่อกับแม่ไม่มีใครว่าง เด็กที่ติดเหมือนผมก็มานั่งรอกันยั๊วเยี๊ย(นั่นคนรึ?)บางคนก็ทักทายเพื่อนจากต่างโรงเรียนบางคนก็นั่งสวดมนต์ภาวนาขอให้ผ่านรอบสัมภาษณ์บางคนก็เช็คแฟ้มสะสมงานของตัวเองมีกันคนละแฟ้มสองแฟ้มส่วนผมเหรอ..ตัวเปล่า แต่ผมดันสะดุดตาเข้ากับเด็กผู้ชายคนนึงผิวขาวๆ เห้ย!!นี่มันรุ่นเดียวกับผมแน่เหรอวะผู้ชายอะไรน่ารักอ่ะนี่ผมไม่เค้ยไม่เคยมองผู้ชายน่ารักเลยนะเว้ยจนมาเจอมัน ไอ้นั่นมันกำลังนั่งวาดๆเขียนๆอะไรสักอย่างแล้วมันก็พึมพำอะไรไม่รู้อยู่คนเดียวสักพักมันก็ทำหน้าตกใจแล้วก้มหน้าลงไปขีดเขียนต่อ มันเต็มไหมวะเนี่ยยย ผมนั่งมองมันได้ไม่นานก็มีผู้ชายคนนึงเดินเข้าไปขอนั่งกับมันโต๊ะข้างผมนี่แหละ ผมเลยได้ยินบทสนทนาชัดแจ๋ว
"นายๆตรงนี้มีคนนั่งไหม" ไอ้เถื่อนคนนั้นถาม
"คนไม่มีแต่ถ้าผีไม่แน่ ขอๆเจ้าที่ดูละกัน" ไอ้น่ารักนั่นตอบ กวนตีนใช่ย่อย ผมล่ะกลัวไอ้เถื่อนจะถีบมันเอา
"อ..เอ่อ งั้นนั่งด้วยคนนะ" ไอ้เถื่อนหน้าเหวอประมาณสิบเสี้ยววินาทีแล้วขอนั่งก่อนนั่งผมแอบเห็นมันพนมมือด้วยนะ
"เออ นั่งเหอะนายชื่อไรอ่ะกูหลิวนะ" เอ่อ คือมันจะสุภาพหรือหยาบคายวะ
"เรา เอ่อ กู เอ้ย โอ๊ยยย เราบีม" ไอ้เถื่อนนั่นถึงกับไปไม่เป็นเลยอ่ะ
"จะเราจะกูเอาสักอย่างดิ สับสนในชีวิตเหรอนาย" มึงยังกล้าไปว่าเขาอีกเนาะ มันชื่อไรนะ หลิว..
"ก็มึงเอ้ยนายพากูสับสนนี่หว่า"
"แม่กูบอกให้พูดกับเพื่อนดีๆกูเลยเรียกมึงว่านายไง" เอ่อะ!
"แล้วทำไมพูดกู" ไอ้เถื่อนแสดงความสงสัย
"ก็กูพูดดีๆกับคนอื่นส่วนกูจะเรียกกูว่าอะไรก็ช่างแม่งเหอะ" แถวบ้านผมเรียกกวนส้นตรีนนน
'กวนตีน' ผมแอบอ่านปากไอ้เถื่อนได้คำนี้อ่ะ
"มึงวาดไรอ่ะ" ไอ้เถื่อนเอ๊ยยย มึงยังชวนมันคุยอีกเนอะ (ว่าแต่น้องเป้ไปยุ่งไรกะเขาคะ)
"วาดรูป พูดไม่เพราะนะ" ไอ้น่ารักที่ชื่อหลิวยังกวนตีนเหมือนเดิม
"เออ ช่างกูเถอะ! กูรู้แล้วว่ามึงวาดรูปแต่มึงวาดรูปไรวะ" ผมว่าไอ้เถื่อนเป็นพวกเจ็บแล้วไม่จำว่ะ
"ดวงดาว"
"ห๊ะ!?! ดวงดาว"
"เออ กูกำลังคำนวณเวลาตกฟากของดวงดาว คำนวณทิศทางศัตรู คำนวณว่ากูต้องขาข้างไหนก่อนหลัง" มันปกติไหมเนี่ยยย
"นี่มึงอยากเรียนทันตะฯขนาดนั้นเลยเหรอวะ" เหอๆทุ่มเทมากอ่ะ
"ตอนแรกก็เฉยๆแต่พอกูมาเจอสาวๆคณะนี้แล้วกูก็เกิดอาการอยากเรียนขึ้นมากระทันหัน" สาวๆจะวิ่งหนีมึงน่ะสิไม่ว่า
"เอ่อ เออจริงแม่งอย่างแจ่ม ว่าแต่มึงดูดวงเป็นเหรอวะ"
"เปล่า"
"เอ้า แล้วที่มึงขีดเขียนๆนี่อ่ะไหนจะคำนวณอะไรนั่นอีก"
"กูทำไปงั้นแหละ มั่วๆ" มันเป็นคนประเภทไหนวะ ที่แน่ๆไม่ใช่คนปกติอ่ะผมว่า
"นี่นายอ่ะ จะนั่งมองพวกกูคุยกันอีกนานไหม" ห๊ะ ใคร ผมเหรอ ชิบหายละ นั่งมองมันคุยกันจนลืมตัว โอยๆๆๆ อับอาย
"ห๊ะ เอ่อเปล่ากูมองหาห้องน้ำน่ะ" T T แม่จ๋า ช่วยเป้ด้วยโดนมันจับได้ว่าแอบมอง
"ไอ้นี่แม่งเพี้ยน เนอะ" ไอ้น่ารักที่ชื่อหลิวบ่นให้ผมก่อนจะหันไปถามความเห็นจากไอ้เถื่อน อื้มมมม ขอบใจนะ
หลังจากวันสอบสัมภาษณ์ผมก็ไปเรียนบ้างเล่นบ้างตามประสาเด็กม.6ที่ใกล้จะจบ ผมจะบอกว่าผมยังจำหน้าไอ้น่ารัก(แต่ไม่เต็ม)ที่ชื่อหลิวได้เลย หรือว่าผมจะชอบของแปลกวะ ไม่นะ!! ถึงมันจะหน้ารักน่าฟัดแต่มันก็คือปู้จายมีกระปู๋น้อยเหมือนผม เดี๋ยวแม่ตกใจหัวใจวายไปพ่อผมจะคลั่งเอา แต่ถึงจะพูดไปแบบนั้นแต่วันประกาศผลคนมีสิทธิ์เข้าศึกษานี่ผมเลื่อนหาชื่อมันก่อนชื่อตัวเองอีก(ผมแอบจำชื่อมันมาล่ะ) มันติดด้วยอ่ะ หรือว่าการคำนวณดวงดาวแบบมั่วๆของมันจะได้ผลวะ =.= หลังจากเจอชื่อมัน โอ๊ะโอผมก็เจอชื่อตัวเอง มีที่เรียนแล้วโว้ย ผมจะไม่บอกหรอกว่าตื่นเต้นโคตรๆที่จะได้เรียนกับไอ้น่ารักนั่นหรือว่าผมจะชอบของแปลก แต่ผมไม่เคยชอบใครจริงๆจังๆเลยนะ มันเป็นคนแรกที่ผมจำมันได้ติดตาติดใจ T T พอวันเปิดเทอมของมหาลัยมาถึงผมก็ได้เจอหน้ามันบ่อยๆถึงมันจะแปลกแต่มันน่ารักมากเลยนะเว้ย มันทำอะไรผมก็หัวเราะตามได้ตลอดผมได้เพื่อนใหม่ชื่อไอ้ต้นมันดูนิ่งๆมีมาดยังไงไม่รู้แต่มันก็ดูเป็นคนดีแล้วผมก็เพิ่งรู้ว่าไอ้ต้นมันเป็นเก่าเพื่อนแก่ของไอ้เถื่อนผมเลยได้รู้จักไอ้น่ารักไปด้วย รู้สึกดีไม่น้อยยยยยยย
"อ๊ากกกก ปวดฉี่ๆๆๆ ไอ้บีมไปเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ๊" ไอ้น่ารักหลิวเขย่าแขนไอ้บีมให้ไปเข้าห้องน้ำตอนที่พวกผมกำลังนั่งทำรายงานที่อาจารย์สั่งกันอยู่ ยังเปิดเทอมไม่เท่าไหร่เลยนะมีงานซะแล้ว
"ไปเองดิ๊ปู๋ไม่ได้ติดกัน"
"ไอ้ต้น ไปกับกูหน่อยนะ"
"ไม่ว่างขี้เกียจอยู่"
"สัส"
"อ้าวๆพูดไม่เพราะฟ้องแม่นกนะมึง"
"เชรี่ยบีมล้อชื่อแม่กู ช่างเหอะแม่กูปลงละ...เป้ไปเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ นะๆ" สาสสสสส อย่ามาทำหน้าแบบนี้มันน่ารัก ผมกำลังจะตอบตกลงแต่ก็โดนไอ้บีมพูดขัดขึ้นมาก่อน
"ไอ้หลิวแม่งห้องน้ำเดินไปไม่ถึงยี่สิบก้าวไปเองไม่เป็นหรือไงเนี่ย"
"ไม่อ่า กูกลัวผีกระโปรงแดง" ห๊ะ ไอ้ตำนานผีกระโปรงแดงนี่ผมเคยได้ยินแต่เด็กผู้หญิงพูดกันตอนอยู่อนุบาลนะ
"ผีกระโปรงแดงพร่อง มึงอยู่อนุบาลควายน้อยรึไงสัส ไร้สาระ" ไอ้บีมยังด่าหลิวต่อ ผมว่ามันเอาคืนจากความแค้นตอนวันสอบสัมภาษณ์ว่ะ
"มึงไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะมึง กูเคยได้ยินนะเว้ยว่าผีกระโปรงแดงจะชอบอยู่ห้องน้ำห้องสุดท้าย" สีหน้าจริงจังมากหลิว -.,-
"เดี๋ยวกูไปเป็นเพื่อนมึงก็ได้" ผมสรุปเอง อยากพาไปเองนี่แหละ จบ
"มึงน่ารักอ่ะเป้น้อย ไม่เหมือนพวกนี้ ป่ะๆกูจะปกป้องมึงจากผีกระโปรงแดงเองนะ ^^" เฮือกกก หวั่นไหว
"ไหนตอนแรกบอกกลัวไง" เดินไปด้วยคุยไปด้วย แหมดูดี
"เหยยยย มีมึงไปด้วยหายกลัวละ" แล้วมันก็เดินเข้าห้องน้ำไป เชรี่ยยยยยย ใจเต้นแรง ชัดเลยแบบนี้ชัดเลย ผมชอบมัน(ที่เป็นผู้ชาย)แน่ๆอ่ะ
หลังจากที่ผมคิดว่าผมชอบมันคักๆ(แปลเป็นไทยได้ว่า'แน่ๆ') เพราะผมที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครเกิดอาการแบบนี้กับมันก็เลยต้องยอมรับแล้วก็คิดอยู่ว่าจะแอบชอบไปเรื่อยๆหรือเนียนๆจีบมันดี ผมยังจำได้เลยที่มันเคยพูดว่ามันอยากเรียนคณะนี้เพราะสาวเยอะ ถ้าผู้ชายหล่อๆอย่างผมไปแสดงออกว่าจะจีบมันมันจะยกขาคู่ถีบผมกระเด็นม๊ายยยย แต่พอยิ่งคุยกันยิ่งสนิทกันมากขึ้นผมว่าผมรู้สึกมากกว่าชอบแล้วว่ะ มันไร้แรงต้านทาน มันห้ามใจไม่อยู่ แม่รู้คงช็อกอ่ะ
"มึงๆวันนี้จับสายรหัสเว้ย" ไอ้บีมมันพูดขึ้นมาตอนที่พี่ๆเรียกพวกเด็กปี1มาประชุม
"อ๋อ กูก็นึกว่าเรียกมาด่า"
"น้องๆคะ ฟังทางนี้นะคะวันนี้พี่จะให้น้องๆจับสายรหัสกันนะพอได้โค้ดลับแล้วก็ออกตามหาให้เจอภายในวันศุกร์นี้นะคะ" พอพี่คนสวยพูดจบเสียงฮือฮาก็เกิดขึ้น เป็นธรรมดาที่พอจับได้แล้วจะเอามาแชร์กันให้เพื่อนช่วยหา
"ของพวกมึงเขียนว่าไงวะ มึงดูของกู 'มีตาซ้ายข้างเดียว' เชี่ยแม่ง! คำใบ้ง๊ายง่าย" อันนี้ของไอ้บีม ผมก็จนปัญญานะเจอแบบนี้
"ของกู 'เรียนทันตะฯ อยากเป็นหมอฟัน' เออกูคงไม่จับสายรหัสข้ามคณะหรอก" อันนี้ของไอ้ต้น แม่งไม่อยากจะคิดถึงของตัวเอง
"ของมึงสองคนอ่ะว่าไง" ไอ้บีมถามผมกับหลิวบ้าง(ทีคนอื่นเรียกไอ้)
"'บีหนึ่ง/บีสอง'" แล่วๆๆๆๆๆ ผมกับไอ้หลิว(เรียกไอ้เพื่อความเท่าเทียมเดี๋ยวหาว่าลำเอียง)พูดขึ้นมาพร้อมกัน
"อะไรบีหนึ่งบีสองของพวกมึง เห้ยยย ง่ายๆ กูว่ามึงสองคนได้พี่แฝดที่ชื่อลักยมชัวร์ๆ) พ่อแม่คิดอะไรตอนตั้งชื่อวะ ลักกับยมเนี่ยนะ -*- แต่แหมได้พี่รหัสเป็นแฝดกันแบบนี้พรหมลิขิตชัดๆ
"ถึงจะรู้ว่าเป็นพี่แฝดแต่ก็ไม่รู้อยู่ดีว่าคนไหน" ไอ้ต้นพูดบ้าง มันก็จริง ว๊อยยยย ช่างแม่งไม่รู้ก็ไม่ต้องหา หลังจากนั้นพวกผมก็หาบ้างไม่หาบ้างสนบ้างไม่สนบ้าง เคยชวนไอ้หลิวเข้าไปคุยกับพี่แฝดก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าคนไหน ปล่อยพี่แฝดลักยมให้ไปเกิดเถอะ!!! พอถึงวันครบกำหนดก็เฉลยสายรหัสกัน
"มึงสองคนแยกไม่ได้ว่าใครพี่ใครโดนแน่ๆมึง" พี่ลัก รึพี่ยมวะ นั่นแหละๆพูดขึ้นมาตอนเฉลยเสร็จ พี่รหัสผมชื่อพี่ลัก ของไอ้หลิวคือพี่ยม แต่ตรงหน้านี่ใครลักใครยมวะ โอ๊ยยยยย งง!
"แน่ๆอ่ะ กูว่าแน่ๆ หน้าหมางงแบบนี้แยกพวกกูไม่ออกชัวร์ๆ ช่างแม่งศุกร์หน้าเจอกันหน้าม. 3ทุ่ม เลี้ยงน้องรหัส" พี่ลักรึพี่ยมนี่แหละเป็นคนพูด
"ทั้งสองคนเหรอพี่" ผมเป็นคนถามเอง
"เออพวกมึงทั้งสองคนนั่นแหละ กูกับไอ้ยมแยกกันไม่ได้ ใจจะขาด" อ่อพี่คนนี้ชื่อลัก เดี๋ยวนะจำความแตกต่างแป๊บ
"ได้พี่ๆๆ ของฟรีผมชอบ" อันนี้ไอ้หลิวพูดนะ ผมเปล่า...แต่ถึงไอ้หลิวจะทำอะไรตอนนี้ผมก็มองว่ามันน่ารักอยู่ดี >.,<
"ดีมากกก เจอกันไอ้น้อง" หลังจากวันเฉลยสายรหัสผมก็ตั้งหน้าตั้งตารอวันเลี้ยงสายผมจะได้ไปกับไอ้หลิวนี่หว่าาาา ผมว่าอาการผมมันชักจะไม่ปกติแล้วแหละผมคงชอบมันจริงๆชอบมันมากๆเลยล่ะถึงขนาดสนใจตั้งแต่เห็นครั้งแรกขนาดนั้น ผมจะเนียนจีบมันไปเรื่อยๆดีไหมเอาไงดีๆๆผมคิดแล้วคิดอีกคิดไปคิดมาจนถึงวันเลี้ยงสายรหัสผมกะว่าจะกินเหล้าย้อมใจแล้วทำเนียนสารภาพรักแม่งไปเลยแต่ไหงกินไปกินมาตื่นขึ้นมาอีกทีก็ได้มันเป็นเมียไปแล้ว บ๊ะๆโอ้บ่ะๆ สวรรค์เห็นใจผมแน่ๆ งั้นไม่ต้องสารภาพรักละคิดได้ดังนั้นผมเลยโทรหาแม่บอกว่าแม่ได้ลูกสะไภ้แล้วให้มาหาด่วน โทรบอกเสร็จก็กลับไปนอนกอดเมีย(ที่เพิ่งได้มา)ต่อรอแม่ผมมาเจอ...อ้ออย่าแอบไปบอกไอ้หลิวล่ะนี่เป็นความลับขั้นสุดยอดเลยนะจะบอกกกกกกก
Tbc.(ตอนหลัก)
อ่านตอนนี้เล่นๆไปก่อนนะตัววววววว ถ้าอ่านแล้วขัดๆแปลกเค้าก็ขอโทษน้าาา มารอลุ้นน้องของน้องจุนกัน ขอบคุณทุกคอมเม้นนะจ๊ะ รักคนอ่านนะจุ้บๆ
(โบกมืออย่างนางงาม)
หัวข้อ: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ ตำนานห้องน้ำหลังโรงเรียนกับเสียงร้องไห้ปริศนา 7/12/18 (อ่าน 316609 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก