K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{คิดถึงเลยมาหา อิอิ}23/6/59 P.41 END
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

ชอบคู่ไหนมากที่สุดกันน๊า

K & C (พี่คิง-น้องครีม)♨
47 (33.3%)
ฺB & F (บิว - เฟอร์)✖
6 (4.3%)
R & P (ราช-ปิง)♬
5 (3.5%)
M & PH (มิ่ง- น้องเพชร)☼
7 (5%)
ชอบทุกคู่แหละ ♂♂
76 (53.9%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 136

ผู้เขียน หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{คิดถึงเลยมาหา อิอิ}23/6/59 P.41 END  (อ่าน 304159 ครั้ง)

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
น้องครีมไม่ต้องกลัวอิพี่คิงจะทิ้งนะ แค่คิดจะทิ้งอิพี่คิงก็ต้องโดนประชาทัณฑ์แน่นอน 5555

ออฟไลน์ route rover

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-7
มีปัญหาเกี่ยวกะนีองครีมมาอีกแน่ๆ เลย :mew4:

ออฟไลน์ Inwoสูs

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1214
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-5
ครีมน้อยน่ารักทีสุด  :-[

ออฟไลน์ darling

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1741
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-7
น้องครีมยังน่ารัก ส่วนอิพี่คิงยังหื่นเหมียนเดิม  :L2:

ออฟไลน์ poppycake

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2670
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-4
หื่นจนน้องร้องไห้เรยยยยยน 5555
คราวหน้าก้อค่อยๆระ เด๋วไก่ตื่น
อิอิอิ -.,-

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
น้องครีมช่างอ้อนเหมือนเดิม :mew1:

ออฟไลน์ kasarus

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3
ราชมีปัญหาอะไรกับปิงมารึเปล่า

ออฟไลน์ HanATarO

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2141
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-2
น่ารักน่ากอดจริงๆ เลยนะ น้องครีม

ออฟไลน์ darling

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1741
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-7
เชื่อพี่คิงที่ไร น้องครีมเปลืองตัวทุกที  :impress3:

ออฟไลน์ เจ้าหญิงน้ำแข็ง123

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
จะเกิดเรื่องไรอีกรึป่าวน้าาา :hao5: รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Dee^daY

  • ไม่เคย ทำให้ใครเดือดร้อน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +330/-6
เรียนทำขนมกับ อ.ยิ่งศักดิ์
มีอะไรๆ ก็ใส่ลงไป ..

ออฟไลน์ Apple_matinie

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1564
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2
ชอบมากกกก
คาเร้ตเตอร์พระเอกโดน

ออฟไลน์ มะเขือม่วง

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 435
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0

ออฟไลน์ Apple_matinie

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1564
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2
รีบมานะพี่คิงงงง :-[

ออฟไลน์ pa_pa

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 469
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +414/-4


{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน}











   “น้องครีม ตื่นได้แล้วเด็กน้อย”




 ผมเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าคลุมอาบน้ำในตอนเช้า 8 นาฬิกา ภารกิจวันนี้ผมต้องพาน้องไปสมัครเรียนทั้ง ม.ปลาย โรงเรียนเอกชนแถวๆโรงเรียนเดิมผมสืบมาหมดแล้วว่าที่นี้การดูแลค่อนข้างปลอดภัย มียามประจำจุดแทบทุกจุดและจากบริษัทเชื่อถือได้อุปกรณ์การเรียนครบ เดินทางสะดวก และสังคมค่อนข้างจะไฮโซไปสักหน่อยแต่ก็ไม่ใช่ปัญหาเพราะน้องครีมก็กลมกลื่นเปล่งออร่าน้อยซะเมื่อไหร่



หึหึ ยิ่งใส่ชุดกระต่ายน้อยนอนบนเตียงอยู่ตอนนี้นะยิ่งน่ารักจนผมแทบจะกอดเอาไว้ไม่ให้ลุกไปไหนทั้งวันทั้งคืนมีอีกภารกิจนึงสำหรับวันนี้คือพาน้องไปสมัครคอร์สทำขนม ที่ผมให้เพื่อนผู้หญิงที่มหาลัยเป็นเจ้าของโรงเรียนทำขนมจัดการเรื่องให้แค่วันนี้น้องครีมต้องไปรายงานตัว 



   “น้องครีม วันนี้พี่จะพาไปสมัครเรียน ม.ปลาย กับคอร์สทำขนมนะครับไม่อยากไปเหรอ”กระต่ายน้อยของผมหน้ายุ่งเมื่อผมเดินลงไปทิ้งตัวนอนหนุนแขนตัวเองเอานิ้วเขี่ยจมูกฟุดฟิดๆของเจ้ากระต่ายตัวน่ารักอย่างเอ็นดู



แต่น้องครีมเหมือนจะรำคาญพลิกตัวหันไปอีกข้างสะบัดผ้าห่มที่ห่มเอาไว้ครึ่งเอวขึ้นมาคลุมโปรง เสียงกรนน้อยๆดังออกมาในเวลาไม่ถึงครึ่งนาที ผมชินแล้วเพราะน้องเป็นเด็กที่ตื่นยากถ้าไม่อยากจะตื่นเอง และมักจะทำกิริยากระต่ายขี้หงุดหงิดต่างจากตอนที่ตื่นริบลับ น่ารักดีออกนะผมว่า จะสักกี่คนที่เห็นมุมดื้อๆของเด็กน้อยของผม หึหึ เดี๋ยวปั๊ดพ่อจับกระทำชำเราซะนี้!!!



   “ถ้าดื้อแบบนี้พี่ไม่รักน๊า” ผมแกล้งพูดเล่นๆ



แต่ได้ผลจริงเมื่อน้องครีมหันมาลืมตาแดงๆมองผม และเขยิบเข้ามาใกล้ยกแขนเล็กวาดกอดผมไว้แน่นไม่พอใจเอาขาก่ายไว้อีกต่างหาก หน้าเล็กๆนุ่มๆซุกไซ้ไปตามแผงอกแข็งๆของผมอย่างออดอ้อน เจอไอ้คิงก็เคลิ้มสิครับรอเหี้ยน้อยวิ่งมาตัดริบบิ้นหรือไง



“ไม่เอาน๊า รักน้องสิพี่คิง รักน้องน๊า … ฟี้ …” ตื่นมาอ้อนแล้วก็หลับต่อ เอากับเค้าสิครับ น่าดูเอ็น เอ้ย เอ็นดูเสียยิ่งกะไรแม่เอ้ยพ่อเอ้ย!!!



ครืดดดดดดดดดด ครืดดดดดดดดดดดด



   ผมขมวดคิ้วเมื่อโทรศัพท์ที่วางอยู่หัวเตียงของผมสั่นเป็นผีเข้าอยู่ ใครมันโทรมาแต่เช้าวะ ยังไม่ทันจะได้หาคำตอบ กูก็ต้องเอื้อมไปกดรับสายและเดินออกมานอกระเบียงห้องด้วยความไวแสง



   “ไอ้คิงก็ไปอิตาลีนะ ฝากลาป่วยให้กูด้วย แค่นี้แหละ”



   “ไอ้ราช เดี๋ยวๆ … ไอ้ห่าวางไปซะและ” ผมมองหน้าจอโทรศัพท์แบบงงๆ



พักนี้ไอ้ราชมีท่าทีแปลกๆวันก่อนก็เมาเป็นหมามาห้องผมทำให้ผมอดหม่ำน้อง เวลาเรียนทำงานก็ใจล่องลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัวจนผมกับไอ้บิวต้องคอยเบอดกระโหลกไขลานให้กลไกสมองมันทำงาน ถามก็ไม่ตอบ เรื่องไอ้ปิงปองผมก็ว่าใช่แหละแต่ถ้าทะเลาะกันธรรมดาแปปเดียวผัวเมียคู่นี้มันก็หายแล้ว แต่นี้ข้ามสัปดาห์ละ เอ๊อะ มันคงไปเคลียกันนั้นแหละถ้ามันสบายใจอยากเล่าเดี๋ยวก็คงเล่าเองไปบังคับก็เท่านั้น แม่งอินดี้ อินเดีย อินดง เกิ๊นนนนนน




   “พี่คิงงงงงงง” เสียหวานยานคางไพเราะจับใจของกระต่ายตัวน้อยของผมดังขึ้นจากด้านหลังทำให้ผมหันไปเห็นภาพเด็กน้อยยืนขยี้ตาจนแก้มแดงไปหมดเหมือนกระต่ายอมแครอทยังไงอย่างงั้น



   “ตื่นแล้วเหรอครับน้องครีม” ผมเดินเข้าไปอุ้มเอาไว้แนบอกก่อนจะก้มไปหอมแก้มนุ่มนิ่ม จับมือที่ขยี้ตาไม่เลิกของน้องลงและปัดปอยผมที่แยงตาออกมาให้อ่อนโยน น่ารักจัง อยากดูแลที่รักแบบนี้ตลอดไป โตแค่ไหน แก่แค่ไหน ผมก็อยากทำแบบนี้ ดูแลแบบนี้ไปจนกว่าผมจะหมดลงหายใจ



   “พี่คิงรักครีมไหมครับ”



   “หื้อ อ้อนอะไรแต่เช้าครับ”


   “ครีมรักพี่คิงน้า” ผมหัวเราะก่อนจะอุ้มน้องมาวางไว้ในอ่างอาบน้ำ กระซิบข้างหูเด็กน้อยที่ทำท่าสะลืมสะลือเบาๆ



   “พี่คิงรักน้องครีมมากกว่าใคร หลงน้องครีมยิ่งกว่าอะไร และหวงมากกว่าไข่ในหินซะอีกนะครับ แต่ตอนนี้เด็กดีอาบน้ำก่อนนะ พี่จะพาไปกินโจ๊กหน้าปากซอยเอาไหม?” น้องครีมพยักหน้าก่อนจะโน้มคอผมไปหอมฟอดใหญ่ พลังงานเต็มถังเลยกู หึหึ



.
.
.




   หลังจากที่ผมพาน้องครีมไปสมัครเรียนที่โรงเรียนเอกชนชื่อดังเสร็จด้วยความรวดเร็ว ก็พาเด็กน้อยตะล่อนนั่งรถมาที่ที่เราสองคนตกลงกันเอาไว้ โรงเรียนสอนทำขนมของน้องครีมที่รักของผม หึหึ



   “พี่คิง ที่นี้หรือครับ”



ผมพยักหน้ายิ้มๆก่อนจะพาน้องครีมเดินเข้าไปในร้านขนมที่ค่อนข้างจะใหญ่แบ่งเป็นโซนเอ้าดอร์อินดอร์อย่างชัดเจน กลิ่นกาแฟกับขนมปังอบใหม่ตลบอบอวนไปทั่วทันทีที่เปิดประตูร้านเข้าไป บรรยากาศด้านในกุ๊กกิ๊ก แต๊วแต๊นซะจริงๆ แต่ร้านนี้เป็นร้านแบบสองชั้น ด้านบนจะเป็นด่านฟ้าที่เหมือนสวนเล็กๆไว้พักผ่อนหย่อนใจ ร้านนี้แหละโรงเรียนสอนทำขนมของน้องครีม



   “ไอ้คิงมาแล้วเหรอวะ” ผมพยักหน้าเชิงทักทายให้ไอ้วิวที่เดินออกมาหาผมในชุดพนักงานสีดำของร้าน



ไอ้วิวมันเป็นทอมครับเป็นทอมที่โคตรหล่อมาดแมนแฮนซั่มยิ่งกว่าผู้ชายบางคน และที่สำคัญมันเป็นทอมที่ไม่ขี้เก๊กชอบเต้นแร้งเต้นกา ชอบลุยและที่สำคัญเมียดี้มันทำขนมเก่งมาก และมันเองก็เรียนบริหารได้ A ทุกวิชา บวกกับที่บ้านมันรวยด้วยเลยลงทุนเปิดร้านกาแฟ ‘ภาพฝัน’ นี้ขึ้นกับแฟนมัน แน่นอนว่าแฟนมันชื่อฝัน ส่วนมันชื่อ วิว ชื่อร้านแม่งเลยลาวได้ใจแบบนั้นแหละ 



“ เด็กคนนี้เหรอที่จะให้กูสอน น่ารักจังชื่ออะไรครับแล้วทำไมมาอยู่กับไอ้กะล่อนนี้ได้ครับ” น้องครีมตาโตมองไอ้ทอมหล่อตรงหน้าก่อนจะหันมาเงยหน้ามองผมอย่างตื่นๆ และหันไปมองไอ้ทอมต่อ ริมฝีปากเล็กๆคลี่ยิ้มบางๆออกก่อนจะพนมมือยกขึ้นไหว้อย่างนอบน้อม



   “ผมชื่อครีมครับ พี่คิงเก็บผมมะ …”




   “มึงจะถามอะไรนักหนาไอ้วิว เดี๋ยวกูก็ต่อยหน้าแหก นี้ครีมแฟนกู”



   “อ้าวๆ หาเรื่องกูหรอมึงอ่ะ”



   “วิว ทำอะไร … อ้าวคิงสวัสดีคะ … นี้น้องที่จะให้ฝันสอนใช่ไหมค่ะ น่ารักจังเลย ชื่ออะไรเอ่ย พี่ชื่อฝันนะคะ” ฝันเมียไอ้วิวเดินออกมาจากหลังร้านด้วยชุดกุ๊ก ทำให้ลูกค้าผู้ชายที่เพิ่งเดินเข้ามาถึงกับเคลิ้มน้อยๆ แน่ละหน้าตาอย่างกับนางฟ้า หุ่นยังกับสาวแมคซิมขนาดนี้



   “ผมชื่อครีมครับพี่ฝันสวยจังครับ”



   “แหม … น้องครีมก็สวยคะ หน้าเหมือนผู้หญิงเลย มามะ ไปนั่งตรงโน้นก่อนนะคะ เดี๋ยวพี่ฝันเอาขนมให้เนอะ” และนางฟ้ากับคิวปิคตัวน้อยน่ารักก็เดินไปท่ามกลางเหล่ามารผจญที่นั่งมองกันตาเป็นมัน โทษนะไอ้วิวถ้ากูเตะลูกค้ามึงกูต้องเสียค่าปรับเท่าไหร่ หึ =_=’



   “เอาเป็นว่า ฝันคิดเดือนละ 2,000 ค่าเรียนพอนะคิง แต่ฝันมีเบี้ยเลี้ยงประจำวันให้น้องด้วยเพราะน้องน่ารักมาก”
ฝันที่นั่งอยู่ตรงข้ามผมหันไปเช็ดครีมสีขาวที่เปื้อนมุมปากของน้องครีมอย่างเอ็นดู ก่อนจะเอียงคอมองน้องครีมกินเค้กของร้านอย่างมีความสุขอยู่บนเก้าอี้สีขาวสะอาด น้องครีมเงยหน้ามาขอบคุณพี่สาวคนใหม่ก่อนจะเหลือบมองผมและยิ้มหวานให้จึกนึง … น่าร๊ากกกกกกกกกกกกก! 



   “ไม่ต้องก็ได้นะฝันค่าเบี้ยเลี้ยงน่ะ เพราะทางผมมารบกวนนะ” ผมค้านขึ้น คือผมมาสมัครเรียนและค่าเรียนก็ถูกแสนถูก และยังจะให้โรงเรียนแถมค่าเบี้ยเลี้ยงอีก ขอโทษนะครับไม่ทราบว่ากำไรได้จากตรงไหนครับเนี้ย



   “อย่าพูดมากได้ไหมไอ้คิง ฝันบอกอะไรมึงก็ทำแบบนั้นสิ เรื่องเยอะจริง” ไอ้วิวเดินเอากาแฟไปเสริฟโต๊ะด้านในก่อนจะเดินมาแขวะผมหนึ่งทีและเดินหายไปชงกาแฟหลังเคาเตอร์กาแฟต่อ … มึงก็ขวนขวายที่จะมีบทจริงนะไอ้ห่า



   “นะคะคิง คิดซะว่าให้น้องมาอยู่เป็นเพื่อนฝันนะคะ น้องน่ารักขนาดนี้ฝันรักแล้วนะ”



   “แต่บอกไว้ก่อนนะครับ สัปดาห์หน้าน้องครีมจะสอบไฟนอลและปิดเทอมอีกสามเดือนในระหว่างนั้นน้องจะมาอยู่ที่ร้านนี้จันทร์-ศุกร์กลับไปเกิน 6 โมง แล้วพอน้องเปิดเทอม ผมให้น้องมาแค่เสาร์อาทิตย์นะครับ”



   “ได้คะได้ ฝันตกลง”



   “ว่าไงครับน้องครีม โอเคไหม” น้องครีมเงยหน้าขึ้นมาจากแก้มนมเย็นอย่างงงๆ มองหน้าคนโน้นทีคนนี้ที ก่อนจะพยักหน้ายิ้มหวานตกลงอย่างไม่คิด หึหึ ฟังบ้างหรือเปล่าเนี้ยเด็กน้อยของพี่


   “งั้นฝันให้กรอกเอกสารเลยนะคะ วิวคะฝันขอเองสารหน่อยค่ะ” ไม่ถึงนาทีไอ้ทอมกลัวเมียก็จรลีเอาแผ่นเอกสารมาเสริฟถึงที่ พร้อมชาแอปเปิ้ลร้อนหอมฟุ้งให้เมียมันอีกแก้ว กูนี้ ตั้งแต่มายังไม่ได้แดกอะไรสักอย่างเลย เมียมึงแดกไปสองสามแก้วละไอ้ห่าทอมเลว



   “ทำหน้าเหมือนหมาหิว เดี๋ยวกูไปเอาน้ำก๊อกหลังร้านให้” และมันก็เดินลอยหน้าลอยตาไป ทิ้งให้ผมขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่คนเดียว



   “พี่คิงหิวน้ำเหรอครับ ทานของครีมไหม เยอะไปครีมทานไม่ไหว” น้องครีมทำตัวน่ารักยื่นแก้วนมเย็นที่เหลืออยู่เกือบเต็มมาทางผม และยิ้มหวานยิงฟันขาวมาให้ไอ้คิงจนตัวผลุน



   “แค่พี่มีน้องครีมอยู่ข้างๆพี่ก็ไม่หิวไม่เหนื่อยแล้วครับ” ผมหยอดไปหนึ่งที นี้!!! เป็นไงละเขินหน้าแดงเลย หึหึ



   “… คนบ้า”



   “แหม ฝันเขินไปด้วยเลย” ผมหัวเราะก่อนจะก้มลงเขียนประวัติของน้องที่ผมรู้ดีซะยิ่งกว่าตัวของน้องเองทันทีและก็ต้องสะดุ้งเมื่อไอ้ทอมมาทิ้งตัวลงนั่งข้างๆพร้อมแก้วชาร้อนจี๋ที่วางเบียดกับท่อนแขน ไอ้ห่าร้อน!!!!



   “พอเลยๆ เขินอะไรตัวเอง เอานี้ชามะลิแดกลดเบาหวานซะหน่อยนะมึงอะ”


   “ฝันถ้าผมเตะแฟนฝันผมต้องเสียค่าทำแผลให้มันเท่าไหร่”


   “โอ้ย ฟรีเลยคะ”



พอสิ้นเสียงฝันที่เปิดทางสะดวกให้ผมก็หันไปแสยะยิ้มให้ไอ้ทอมเลวที่ทำหน้าถอดสีอยู่ข้างๆมันยิ้มให้ผมแห้งๆก่อนจะลุกขึ้นพรึบไปคลอเคลียเป็นลูกหมาใกล้ๆเมียรักมัน น้องครีมหัวเราะคิกคักอย่างอารมณ์ดี หึหึ มุดโต๊ะมานั่งตักพี่ไหมที่รัก    



.
.
.



   
   “คุณแม่สวัสดีครับ”



   “น้องครีมลูกแม่ คิดถึงจังเลยคะ”


   “โหแม่ ทำอะไรน้องอะเลอะเทอะหมดแล้ว”



ผมแว๊ดขึ้นเมื่อเดินเข้าบ้านมาได้แม่ก็เอาดอกชบามาทัดหูน้องทันที โดยมีทัพหลังเป็นไอ้เจ้าเพชรที่ยืนถือถาดใส่ทอดไม้นานาชนิด ทั้งชบา บอกรัก บอกกุหลาบ อะไรเยอะแยะไปหมดนี้ผมไม่ได้พาน้องครับมาบ้านแค่สองอาทิตย์ เองนะทำไมบ้านผมเต็มไปด้วยดอกไม้เยอะขนาดนี้


   “เลอะเทอะอะไรเจ้าคิง ออกจะน่ารัก เนอะน้องครีมเนอะ โอ๋ๆ กอดกันๆๆๆ” น้องครีมที่ยกมือไหว้ทุกคนในบ้านอยู่ถูกรวบตัวเข้าไปกอดไว้แนบอกคุณแม่



“คุณแม่น้องครีมก็คิดถึงนะครับ”และน้องก็ถูกเสียบดอกไม้อีกหลายดอกไว้ประดับเด็กน้อยน่ารักของผม เอ๊าๆ จะกลายร่างเป็นต้นไม้แล้วที่รักผม



   “พอแล้วน่ะ แม่แล้วพ่อละ” ผมรวบตัวน้องเข้ามากอด ก่อนจะได้ยินเสียงน้องหัวเราะคิกคักพูดอะไรบางอย่างกับเจ้าเพชร



   “คุณพ่อไปทำงานต่างจังหวัดครับ”เจ้าเพชรตอบ ผมพยักหน้าก่อนจะพาเด็กน้อยเดินไปนั่งที่โซฟาในบ้าน นั่งคุยถามสารทุกข์สุขดิบกันสักพัก น้องครีมกับเจ้าเพชรก็จูงมือกันเดินเข้าครัวทำข้าวย็นกันตามภาษาแม่ศรีเรือน หึหึ


   “เป็นไงเจ้าคิง ไม่พอน้องมาหาแม่เลยนะยุ่งมากหรือไง”


   “ก็พอสมควรครับแม่ ผมทำงานโปรเจคจบปีสามด้วย แม่ผมพาน้องไปสมัครเรียน ม.4กับคอร์สเรียนทำขนมแล้วนะ”


   “ดีๆ แม่ก็ว่าจะพาเพชรไปเรียนปรับพื้นฐานบ้าสักที ปีหน้าจะได้เข้ามหาลัยได้เลย แล้วเรื่องที่แม่ให้ไปสืบละ”ประโยคหลังแม่สวยเบาเสียงลงให้ได้ยินกันแค่สองคน 



เรื่องที่แม่สวยให้ผมไปสืบคือเรื่องพ่อแม่ของเจ้าเพชรที่พักนี้เหมือนจะมารบกวนครอบครัวเราตงิดๆ คือพวกเรารู้กันทั้งนานแล้วครับว่าใครคือพ่อแม่ที่แท้จริงของเพชร แต่นั้นแหละ ครอบครัวที่แท้จริงไม่ใช่ว่าจะดีและสมบูรณ์เสมอ ผมเช็คประวัติการเงินแล้วมีทั้งหนี้ มีทั้งพนัน มีทั้งคดีอาญา ถ้าส่งเพชรกับไปมีหวังได้กลับไปอยู่ทีๆเดิมถูกขายไปอีกแน่ๆ ตอนนี้พวกเราเลยแต่กันให้ห่างเข้าไว้ และคาดว่าที่กลับมารบกวนพวกเราแบบนี้ก็คงไม่พ้นเรื่องเงินๆทองๆนั้นแหละ



“วันก่อนพ่อของเจ้าเพชรไปที่บริษัทครับ โวยวายเรียกค่าเลี้ยงดูพ่อเลยจัดการลากออกไป และก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก ต่อจากนี้ก็อย่าให้เพชรไปไหนคนเดียวนะครับ”



“อืม คนสมัยนี้ก็อะไรไม่รู้เนอะ ขายลูกขายเต้า และพอลูกสบายก็ไม่ยอมปล่อย เฮ้อ … ดีนะที่น้องครีมยังโชคดีกว่าน้องเพชร แม่ละสงสารใจแทบขาด”



ผมวางมือบนเข่าแม่สวยอย่างปลอบใจ ก่อนที่แม่สวยจะเงยหน้าขึ้นมายิ้มอย่างเพลียๆ คุณแม่รักเพชรกับน้องครีมเหมือนลูกตัวเองไมแปลกเลยที่จะเป็นกังวนกับเรื่องพวกนี้ แต่ผมในฐานะพี่ใหญ่ของบ้าน ก็คงไม่ยอมให้ใครมาพรากชีวิตสดใสของน้องผมเหมือนกันนั้นแหละ พ่อผมก็คิดแบบเดียวกัน … เพราะน้องครีมเลยมีเจ้าเพชร เพราะมีเจ้าเพชรน้องครีมจึงมีความสุข สองคนนี้แยกจากกันไม่ได้เด็ดขาด


“พี่คิงๆๆๆ ดูนี้สิ ดอกไม้เต็มไปหมดเลย” ผมได้ยินเสียงน้องครีมตะโกนมาจากหลังบ้านและหันไปมองหน้าแม่สวยที่หัวเราะคิกคักอยู่


 
“พอดีเจ้ามิ่งแนะนำให้น้องน้องเพชรปลูกต้นไม้ดูน่ะ สวนหลังบ้านเลยมีแต่ดอกไม้” ผมกระตุกยิ้มนิดๆ ก่อนจะนึกภาพกระต่ายน้อยของไอ้คิงเริงระบำอยู่ท่ามกลางสวนดอกไม้ … น่ารัก


“ว๊าย ตาคิง ตกใจหมด ว่าแต่จะรีบไปไหน”แม่ผมตกใจเมื่อเห็นผมลุกขึ้นอย่างไม่บอกกล่าวก่อน ช้าไม่ได้ ของดีไอ้คิงต้องไปส่องแถวหน้า กล้องอยู่ไหนกล้อง!!!


“ดูกระต่ายเต้นระบำน่ะแม่”





============================

มาแล้วจ้า มาเสริฟร้อนๆนะคะ

น้องครีมตัวน้อยของเรากำลังจะเติบโต เจ้าราชกำลังมีปัญหาอะไร แล้วเรื่องของน้องเพชรจะลงเอยอย่างไร

ติดตามกันต่อไปนะคะ ช่วยสงกรานต์เดินทางไปไหนมาไหนใช้สติเป็นที่ตั้งนะคะ ดูแลรักษาเนื้อรักษาตัวด้วย :mew1:

ฝากเพจจ้า

ห้องเก็บนิยาย pa_pa

 :bye2:





ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
อยากกอดกระต่ายยยยยยยย

 :กอด1:

หวังว่าพ่อหนุ่มที่ลาป่วยไปอิตาลีจะคืนดีได้ซํกทีนะ 

ออฟไลน์ patchylove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1585
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-4
สงสารน้องเพชร พี่คิงจัดการให้เด็ดขาดไปเลยนะ :hao5:

ออฟไลน์ kitty08

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1952
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-4
เพิ่งเข้ามาอ่านสนใจครีมน่ะ ต้องติดตามอ่านต่อซะแหละ :katai5:

ออฟไลน์ เจ้าหญิงน้ำแข็ง123

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

ออฟไลน์ darling

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1741
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-7
จะขอพี่คิงดูรูปกระต่ายน้อยบ้างจะได้มั้ยน้อ โดนพี่คิง  :z6:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ black sakura

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-8
น้องเพชรน่าสงสารอุตส่าห์ได้อยู่กับ
ครอบครัวดีๆที่รักน้องแล้วพวกที่เห็น
แก่ตัวก็โผล่มาสร้างปัญหาอีกแล้วนะเนี่ย
พี่คิงดูแลน้องดีๆด้วยน้าาพี่มิ่งด้วยยยย

ออฟไลน์ Inwoสูs

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1214
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-5
เบื่อ พ่อแม่เพชร อะไรกันนักหนา ขายไปแล้วก็จบดิจะมากวนอะไรอีก

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8

ออฟไลน์ Min*Jee

  • เอวรี่ติงจิงกะเบล
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-5
แหมมมมม อิพี่คิงขี้หวงงงงงงง
พี่ราชก็มีปัญหากับพี่ปิงอีก
เรื่องเพชรก็ยังไม่จบ
รอตอนต่อไปน้าาาาา

ออฟไลน์ poppycake

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2670
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-4
น่าร๊ากกกกกกก กระต่ายน้อย >\\\<

ออฟไลน์ pandorads

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 416
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-1
ดูพี่คิงเห่อน้องมาก!!   :hao7:

ออฟไลน์ kitty08

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1952
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-4
 :katai2-1:เรื่องนี้น่ารักมากๆ อ่านได้ไม่เบื่อเลย น้องครีมเหมือนเด็กประถมเลยน่ะ เห็นขี้แงๆ แต่บทจะเข้มแข็งก้อโอเคเลย ชอบทุกคู่มากๆ น้องเพชรก้อน่ารักมาก เหมาะกับมิ่งมาก ๆเลย แต่หลังๆบทเมโล่หายๆปเลย น่าเสียดายจัง ยัง
ไงจะรอติดตาใน่ะจ้ะ ตอนนี้กำลังตามอ่านผลงานของคุณคนเขียนน่ะจ้ะ

ออฟไลน์ sukaz

  • I Will Love You Unconditionally
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1431
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3

ออฟไลน์ Dee^daY

  • ไม่เคย ทำให้ใครเดือดร้อน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +330/-6
พ่อแม่น้องเพชร จะโดนมิใช่น้อย ..

ออฟไลน์ pa_pa

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 469
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +414/-4



{special 6 R X P }






ง้ำ!!!! ไอ้เมียเลว!!! ผมสบถในใจและงับแฮมเบอร์เก้อไก่เข้าปากคำโต บรรยากาศรอบตัวตอนนี้แม่งอย่างหนาว รอบนี้ก็ไม่มีไอ้บ้าบอดิการ์ดเฮงซวยมาด้วยซะด้วยสิ นี้กูรีบมาสุดๆลืมแม่ง ทุกสิ่งทุกอย่างไว้หมดอะเสื้อผ้ากูก็มีที่ห่อตัวอยู่นี้แหละ ภาษากูก็ไม่ค่อยแข็ง บัตรเครดิตก็เสือกลืมอยู่ที่บ้าน คิดว่ามากระทืบไอ้เมียไม่รักดีถึงโรงแรมแล้วจะรอด ที่ไหนได้เสือกไม่อยู่ห้อง ให้กูรอหน้าห้องแบบนี้มึงคิดจะลองดูกับกูสินะ!!!!! ทำกูโมโหไม่พอ ยังปิดเครื่องใส่กู พอกูมาหาก็เสือกไม่อยู่ ฮึ้ย คอยดูนะมึง คอยดูกลับมาเมื่อไหร่ไม่กระทืบเมียอย่าเรียกกูว่าไอ้ราชเลย!!!




เรื่องมันมีอยู่ว่า มึงก็รู้ๆกันอยู่ใช่ไหมละว่าไม่มันก็กูจะต้องนัดไปหากันอย่างน้อยก็เดือนละครั้งซึ่งส่วนมากจะเป็นมันที่มาหาผม เพราะชีวิตของมันที่นี้ค่อนข้างอิสระ เรียนก็เรียนแค่สัปดาห์ละสามวัน ทำงานก็เข้าก็ได้ไม่เข้าก็ได้ ในตอนแรกก็ดูเหมือนมันจะถูกเอามาทรมานไปไหนมาไหนไม่ได้ ที่ไหนได้ สบายเหี้ยๆ แต่มึงรู้ไหม ล่าสุดมันบอกกูว่าจะมาหากู แต่พอถึงวัน กูโทรไปหามันว่าจะมากี่โมงไฟล์ลงกี่โมงกูจะได้ไปรับ! แต่ก็ไม่รับสายกู๊วววววววววววววววววววววว!!!! โทรศัพท์มีไว้ปาหัวหมาสินะ



ไม่ใช่แค่วันหรือสองวันแต่นี้ทั้งสัปดาห์!!! ไลน์ไป เฟชไป สไกป์ไปไม่ตอบไม่ออน ไม่มีจุดเขียว!!!! ใครไม่เป็นห่วงบ้างวะ!!!!
แม่งนอนอืดตายคาห้องไปทำไง!!! แล้วเมื่อวานกูก็ตัดสินใจได้เลยว่ากูต้องมาหาแม่งไม่งั้นกูไม่สบายใจนอนไม่หลับแน่นอน!!! กูเลยมาแล้วลืมแม่งทุกสิ่งทุกอย่างบินลัดฟ้ามาอิตาลีหาเมียเหี้ยถึงที่ โทรบอกแค่ไอ้คิงกับไอ้บิวให้มันลาให้กูด้วย แล้วดูมันทำกับกูสิ!!!!




“ไอ้เชี่ยปิง ไอ้ห่าหมูโอตาคุ! ถ้ามึงไม่มาภายใน 10 นาที กูจะพังประตูเข้าไปแล้วนะ” ไม่ต้องถามว่ากูพูดกับใครหรือพูดคนเดียวเหมือนในละครน้ำเน่าหรอกนะ กูพูดกับไอ้เมียเลวที่แม่งไม่โผล่หัวมานี้แหละ “Hi Can I help you ?” ผมเหลือบมองบริกรผู้ชายที่เดินเข็นรถเสริฟอาหารกลิ่นเตะจมูกมาทางกู ไม่สงสารกูที่นั่งกินอาหารขยะอยู่เลยนะมึงนะ



กูยกมือโบกไปให้มันเชิงบอกมันว่าไม่ต้องเสือกกูอารมณ์ไม่ดีเดี๋ยวก็ฆ่าแม่งซะนี้ มันเดินผ่านผมไปอย่างงงๆ เฮ้อ นี้คนที่ 4 แล้วนะที่มาถามกู อีกไม่นานยามจะต้องมาไล่กูออกไปตากหิมะด้านนอกแน่ๆ สาดดดดดดด กูคนขี้หนาวนะว้อย กลับมาสักทีสิวะ เอาเป็นว่า กูจะลดโทษให้กึ่งนึงก็ได้นะไอ้ปิงปองงงงงงงงง



ผมโยนห่อแฮมเบอเกอร์ไปข้างๆตัวอย่างหงุดหงิดยกน้ำขึ้นดื่มอึกๆและคว้าเอาโทรทัพศ์ในกระเป๋าเป้ที่เปิดเครื่องไว้ตลอดแต่ไม่รับสายใครสักคน ยกเว้นถ้าไอ้ปิงโทรมาเพราะกูขี้เกียจตอบคำถามใครทั้งสิ้นนั้นแหละผมเลื่อนดูเบอร์ที่ไม่ได้รับและถอนหายใจวูบใหญ่ มีเบอร์ไม่คุ้นโทรมา 3 สายประมาณ 3 เบอร์กับที่บ้านอีก 10 กว่าสายไอ้คิงอีก 2 สาย ไอ้บิวอีก 1 สาย ไม่มีใครห่วงกูเท่าที่บ้านกูจริงๆ แม้แต่ไอ้ห่าปิง กูฆ่าแม่งทิ้งซะดีไหมวะ ยิ่งรู้สึกว่าชัดเจนความรู้สึกกับมันกูยิ่งเป็นคนขี้น้อยใจเหมือนผู้หญิงมากขึ้นเท่านั้น สาดดดดด กูเป็นแค่เกย์นะโว้ยไม่ใช่กระเทยแต่งสาว !!!



 แม้ม ๆๆๆๆ หงุดหงิด เป็นห่วง เฮ้ออออออ ถ้าเป็นแบบเมื่อก่อน กูคงไม่มานั่งปวดกบาลแบบนี้ คิดจะเอาใครก็เอา แต่ตอนนี้เหมือนกูจะขาดอิสรภาพด้านเพศที่กูก็เสือกเต็มใจที่จะรอและก็เหมือนคนบ้าแบบนี้อยู่ร่ำไป แสดดดดดดดดดดด 



   “ไอ้ราช … มึง มะ”



ผลั๊ว



   กูลุกขึ้นยืนได้ไม่ฟังห่าอะไรทั้งนั้นก็พุ่งเข้าไปชกหน้าไอ้ห่าปิงจนหน้ามันสะบัดล้มไปอีกทางด้านหลังมีไอ้ห่าฝรั่งที่กูเจอมันเปลือยอยู่ห้องเมียกูครั้งก่อน สาดดดดดดดดดดดดด กูเป็นห่วงแทบตายมึงเสือกมีความสุขหน้าระรื้น!!!!




   “เฮ ยู สตอป!!!!!”



ไอ้หน้าฝรั่งนั้นเข้ามาล็อกตัวกูที่จะเข้าไปถีบไอ้ห่าเมียเลวที่มองหน้าผมอย่างงๆ มันรู้ดีว่าผมนิสัยยังไงเพราะคบกันมาตั้งแต่เด็กๆ กูไม่ชอบแบบนี้ กูทำมันกูไม่ได้อยากทำกูแค่โมโห กูรู้สึกผิดกว่าตอนที่ชกมันตอนเป็นเพื่อน แต่นาทีนี้ กูรักมันรักมากจนอยากจะทำอะไรสักอย่างให้กูระบายความโกรธให้หายไปซะเดี๋ยวนี้ เพราะกูรักมัน เป็นห่วงมันกูเลยโมโหแบบนี้ จะว่ากูใช้กำลังก็แล้วแต่ แต่นี้คือตัวกู ไอ้ห่าราชคนนี้มันเป็นนักเลงไม่มีห่าอะไรดีสักอย่าง !!!!!



   “ปล่อยกู!!!!!!” กูตะคอดลั่นไอ้ห่าฝรั่งปล่อยกูขวับและทำท่ายอมแพ้เมื่อกูหันไปมองมันตาขวาง



เรื่องผัวเมียถ้ามันมายุ่งใครกูก็ไม่ไว้หน้า คิดว่ากูฆ่ามันเหรอ ไม่อะ แค่นี้กูก็สบายใจอีกอย่างเมื่อก่อนกูรังแกมันบ่อยจะตายแค่นี้ไม่ทำส่วนไหนมันสึกหรอหรอก หึ ก็ดี เห็นมันปลอดภัยก็ดี กูจะได้ไม่เป็นห่วง แค่นี้แหละที่กูอยากมาเห็นกับตา ต่อจากนี้ ถ้ากูจะต้องเลิกกับมัน กูก็คงไม่มีอะไรติดค้างแล้ว สาดดดดดดดดดดด



กูจะร้องไห้ นี้เป็นครั้งแรกที่กูรู้สึกถ้าต้องเลิกกับใครสักคน ประสบการณ์ชีวิตกูว่ากูก็เยอะนะ แต่นี้ถือเป็นประสบการณ์ที่เหี้ยที่สุดในประวัติความรักกูเลย บอกตรงๆ กูทนกับความอินดี้ของแม่งไม่ไหว คิดจะไปก็ไป คิดจะมาก็มา แล้วใจกูอะมันไม่ห่วงบ้างเหรอไง กูแฟนมันนะ แต่ดูท่าตอนนี้คงไม่ใช่แล้วละ หึ!



กูหันไปมองหน้าไอ้ปิงตรงๆ มันมองมาที่ผมอย่าง งง ๆ ไม่พูดอะไรสักคำ ไม่มีคำขอโทษหรือด่าทอ ตรงที่โดนผมต่อยข้างแก้มมันแดงขึ้นเป็นทางเพราะผิวมันขาวโดนอะไรนิดๆหน่อยก็เขียวช่ำไปหมด … ตอนนี้กูรู้สึกผิดอีกแล้ว เดี๋ยวนะหลายอารมณ์เกินกูก็ตามไม่ทันเหมือนกันนะ ตัวกูเองเนี้ย!!!!



ก่อนที่กูจะใจอ่อนกูเลือกที่จะเดินหันหลังออกมา  พอกันทื กูเบื่อมาก มากที่สุด เดี๋ยวนะ …




“มึงไม่คิดจะห้ามกูหน่อยเหรอ” กูหันไปถามไอ้ห่าปิงที่ยืนมองผมอยู่ไม่วางตาตอนนี้กูเดินมาจะถึงลิฟอยู่ละ มึงไม่ห้ามกูหน่อยเหรอ!!!



“หัวเราะหาพ่อ!!!” ผมหันไปด่าไอ้ฝรั่งที่โบกไม้โบกมือยอมแพ้ผมอยู่หยอยๆแต่มันก็ยังไม่เราะไม่เลิก นี้กูเพื่อนเล่นมึงหรือไง!!!!




พอเห็นไอ้ห่าปิงไม่พูดอะไรนอกจากมองหน้าผมไม่วางตา ผมก็ถอนหายใจและรู้สถานะตัวเองทันที ในเมื่อต่างคนต่างทนอยู่มันจะอยู่กันไปทำไม ความจริงกูกับมันก็ไม่สมควรเลื่อนความสัมพันธ์กันมาตั้งแต่แรกแล้ว กูผิดเองแหละ พอกันทีก็จะเลิกฝืนใจใครสักที



.
.
.



   สุดท้ายผมก็ต้องมาทำตัวเร่ร่อนจนได้ เงินไม่พอซื้อตั๋วเครื่องบินกลับ มาปัญญาแค่เช่าโรงแรมกระจอกๆรังหนูแบบนี้อยู่ โชคดีที่ยังเอาชีวิตรอดเพราะภาษาใบ้ผสมอังกฤษงูๆปลาๆของกู โทรบอกที่บ้านแล้วละ ไอ้แมท(ชื่อบอดิการ์ดที่สมควรจะมีชื่อสักที ฮ่าๆๆๆๆ)ขึ้นไฟล์บินเร็วที่สุดก็กลางคืนนี้คงถึงเย็นของอีกวัน เอาเป็นว่าตอนนี้กูควรมีชีวิตดูแลใจช่ำๆของตัวเองในห้องรังหูที่มีแต่เตียงเก่าๆกับห้องน้ำขึ้นราแล้วก็เหล้าในมือไปก่อน หึ กินให้มันตายห่าไปซะ มีเมียรักก็เสือกเลิกกับเมียด้วยเหตุผลไร้สาระห่าเหวนี้ เฮ้อ … นี้กูต้องเลิกกับมันจริงๆหรือไงวะ หึ กูยังไม่ได้เตรียมใจเลย แต่ทำไงได้ ทำยังไงก็เข้าไปถึงมันสักที ฝืนคบกันต่อไป มันก็คงต้องเสียเวลากับคนเหี้ยๆอย่างผมอยู่แบบนี้นั้นแหละ กลับไปใช้ชีวิตโง่ๆของตัวเองในที่เดิมๆของกูยังดีกว่า นั้นมันคงทำให้ไอ้ปิงสบายใจนั้นแหละ



   “หึ ไอ้สัด น่าสมเพช ไอ้เหี้ยราชมึงแม่ง เหี้ยอย่างมึงใครเค้าก็รักมึงไม่ลงหรอก ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”



ในใจกูตอนนั้นแม่งเหมือนโหวง ๆ  บวก โล่งใจ รู้สึกผิดอีกต่างหากที่เสือกไปชกหมัดตรงเข้าหน้าขาวๆของมัน ภาพที่มันยืนมองไม่พูดอะไร ดวงตามันว่างเปล่า … ไม่มีอะไรสักอย่าง ต่างจากกูที่แสดงทุกสิ่งทุกอย่างออกมาหมดผ่านการกระทำ แค่นี้ก็ต่างกันฉิบหายแล้ว หึหึ เหล้า แดกเหล้าดีกว่า เอาแค่ลืมมันจนกว่ากูจะกลับถึงไทยก็พอ ยังไงไอ้ห่าแมทก็มารับกูอยู่แล้ว พอกันที พอกันเท้!!!!!!!!



ก๊อก ก๊อก ก๊อก



   ใครวะ … ไอ้ปิง … ไอ้ปิงมาง้อกูเปล่าวะ!!!! คิดได้แบบนั้นกูก็หมุนสามสี่ตลบล้มลุกคลุกคลานไปเปิดประตูอย่างไม่ทันได้คิดว่ากูกำลังงอนมันอยู่ ตอนนี้คิดไม่ทันหรอก คิดแค่ว่าอย่างน้อยขอเห็นหน้ามันก็ยังดี แต่ถ้ามันมาง้อกูตอนนี้ อาจจะแถมโปรโมชั่นจับมันกดสัก 3 ทีและหายโกรธก็ได้



   “yo!!! Pizza Delivery  บลาๆๆๆๆๆ”



   “สต๊อปปปปปปป อันนี้ มันนี่ ค่าพิซซ่า ยูโกทู บ้านมึงไป๊!!!!” 



กูกระชากพิซซ่ามาจากมือไอ้ฝรั่งต่างชาติที่พ่นคำบ่นอะไรออกมาเยอะแยะจนน่ารำคาญ  ปิดประตูล็อกกลอนเสร็จกูก็กลับมานั่งง่ออยู่บนเฟอร์นิเจอร์เพียงชิ้นเดียวของห้อง นั้นคือเตียง ชีวิตกูวันนี้แม่งอาพับสัดๆ แดกแต่อาหารขยะ เครื่องดื่มก็ทำลายตับ แถมเลือกโดนเมียทิ้งอีก จำเริญๆนะชีวิตไอ้ราช


แดกๆ แคร์เชี่ยอะไรมากมาย!!!



ก๊อก ก๊อก ก๊อก




   “โว้ย !!! ใครนักหนาวะ!!!!!”  พิซซ่ายังไม่ทันเข้าปากก็มีมารมาขัดคอหอยอยู่ร่ำไป คราวนี้ใครอีกละ … หรือว่าจะเป็น … ไอ้ปิง!!!! เป็นอีกครั้งที่กูต้องทิ้งทุกอย่างรวมทั้งพิซซ่าที่คว่ำหน้าลงไปเละอยู่ที่พื้นห้องเก่าๆที่ราขึ้นตรงมุมห้อง 




   แต่มันไม่ใช่อย่างที่กูคิด



   “ummmmmm …”



ไอ้เด็กส่งพิซซ่าคนเดินทำหน้าแบ๊วใส่ผมและชูบิลให้ตรงหน้าผม … เมื่อกี้ผมให้เงินไม่พอสินะ ให้ตายสิโว้ยยยยยยยยย !!!! หงุดหงิดหัวใจจริงจริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!! ทำไมสวรรค์ไม่เข้าข้างคนหล่ออย่างกูบ้าง!!!!! 



พอจัดการกับไอ้พิซซ่าเจ้าปัญหาได้กูก็ต้องกลับมานั่งกุมขมับมองพิซซ่าที่เละอยู่กับพื้นอย่างปลงๆ นี้กูเป็นอะไร ทิ้งทุกอย่างเพื่อไอ้คนที่ไม่แม้แต่จะแคร์จิตใจของกูสักนิด ไม่แม้แต่นิดเดียว สาดเอ้ยยยยยยยยยยย อยากจะฆ่าตัวเองให้ตายแม่งตอนนี้ เพราะกูโมโหมาก กูไม่ได้โมโหไอ้ปิง แต่กูโมโหตัวเอง โมโหที่กูชอบทุ่มเทให้กับอะไรที่กูก็รู้คำตอบอยู่แล้ว เฮ้อ … 



ก๊อก ก๊อก ก๊อก



   “เฮ้ย!!!!! ว่างนักหรอไงไอ้เหี้ย !!!!”



ปั๊ก!!!



   “เหี้ยอะไรอีก เดี๋ยวพ่อก็ฆ่าหมกพิซซ่าซะนี้!!! … อะ แฮ่ม …” กูกระแอมเก็กตอนนี้ทันไหม …ไอ้ห่าปิง… แม่งใครปล่อยคิวมาตอนนี้วะ เสียฟอร์มจริงๆเลยกูอ่ะ!!!!



   “มึงชกหน้ากู” … เดี๋ยวนะนี้คือคำแรกที่มึงเจอกู มึงพูดจาแบบนี้เหรอ … อินดี้ไปไอ้เชี่ย ตามไม่ทัน!!!!



   “… แล้วไง” ตอนนี้ต้องตีหน้านิ่งก่อน =_=’  แต่จริงๆรอยแดงตรงหน้าของไอ้ปิงก็กลายเป็นช่ำแล้ว … แงงงงงงงงงงงงงงงง กูรู้สึกผิด



   “มึงไม่เคยทำ” มันดันหน้าอกผมให้เดินเข้ามาในห้องกูก็ใจง่ายเดินเข้ามาปล่อยให้มันดินเข้ามาในห้องตามใจชอบ


   “เคย ตอน 8 ขวบที่มึงเอาแต่อ่านการ์ตูนไม่สนใจกู กูเลยต่อยมึงไปหนึ่งที”



   “… ก็ตอนนั้นมึงชวนกูไปเล่นเกม กูก็ไม่ชอบเหมือนกัน”มันพูดเสียงเซ็งซี่จนกูแทบทรุด มึงนะมึง ยังจะตามมาหว่านสเน่ห์ใส่กูอีกนะ



   “ก็ … กูว่ามันผิดประเด็นแล้ว” ผมดันหน้าอกไอ้หมาปิงที่เข้ามาใกล้จนปากแทบจะชนกัน มันยังมีความผิดติดตัวอยู่อย่ามาตีสนิทกับกู



   “มึงต่อยกูแรงมากรู้ตัวไหม”


   “ก็กูโมโห”



   “โทรหามึงก็ไม่ติด กูแทบจะเป็นบ้า” เดี๋ยวนะ นั้นควรเป็นบทของกู แล้วมือมึงเนี้ยอยู่เฉยๆหน่อย เราเลิกกันแล้วนะโว้ย เลิก … กัน … แล้ว ดูปากไอ้ราชนะคะ เลิกกันแล้ว … สาด ลูบถึงคอห่านกูเลยไหมละมือมึงอ่ะ!!!



   “โทรหาเชี่ยอะไรมึงต่างหากกูโทรหาก็ไม่ติดไลน์ก็ไม่ตอบ เฟชก็ไม่ออน เป็นห่าอะไรนักหนา!!!” กูตะคอกมันเสียงดังและผลักมันลงไปนอนกับเตียงก่อนจะโหมตัวขึ้นคร่อมซะเลย หึหึ  … เตียงจะหักไหมเนี้ย คืนนี้ดูท่าทางจะต้องใช้งานหนักเสียด้วยสิ



   “มึงนั้นแหละบ้าจนบ๊อง กูไปประชุมมาและที่กูไปมันไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ก่อนไปโทรศัพท์กูตกน้ำ กูใช้เบอร์อื่นโทรไปเสียค่าโรมมิ่งไปตั้งเยอะแต่มึงก็เสือกไม่รับ ใครวะที่สมควรเป็นห่วง” มันเอามือมาคล่องคอผมตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ แต่ที่รู้ๆตอนนี้กูหน้าชา แต่ชาแค่หน้านะ มือกูนี้เลื้อยไปอยู่ในเสื้อมันเรียบร้อย หึ



   “กูไม่รับเบอร์แปลก”



   “และจะให้กูทำยังไงไอ้ยักษ์บ้าอย่างมึงจะหายโกรธ”



   “เมื่อกี้กูเพิ่งคุยกับตัวเองว่าถ้ามึงมาง้อกู … กูจะหายโกรธถ้าได้กดมึง 3 ทีรวด” ก่อนที่มันจะทันด่าอะไรผมออกมาผมก็ประกบปากนิ่มนุ่มของมันเสียก่อนแล้ว … ไม่ไหว ยังไงกูก็ตัดใจไม่ลง เพราะกูรักมันมากกว่าเบื่อมัน กูเคยอ่านเจอในเฟชบุ๊กอยู่ประโยคนึง มันเป็นประโยคสั้นๆแต่กูว่ามันเหมาะกับกูตอนนี้มาก



   ‘คู่ชีวิต เบื่อกันไม่ใช่เรื่องแปลก แต่จะจัดการกับความเบื่อให้กลายเป็นรักมากขึ้นได้อย่างไร ขึ้นอยู่กับความวิเศษชองแต่ละคู่ …’



   หึ … กูรักมึงนะไอ้หมูโอตาคุของกู



.
.
.




   ในขณะที่ฝากฟ้าหนึ่งมีความสุขในเมืองที่โรแมนติกที่สุดในโลก หิมะสิขาวกับบรรยากาศที่แสนหวานถึงจะเป็นโรงแรมเล็กๆเก่าทรุดโทรมเพียงใดแต่ก็คละคลุ้งไปด้วยไอรักที่แผ่ออกมาจากสองร่างที่กอดรัดกันด้วยความรักอันร้อนแรงมากกว่าที่จะบรรยายออกมาได้อีกฝากฟ้าหนึ่งก็มีชายผู้ทำเวรทำกรรมมาตั้งแต่ชาติก่อนหนักหนาเลยต้องมาชดใช้กรรมในชาตินี้ รับหน้าที่ดูแลนายน้อยผู้เอาแต่ใจตั้งแต่เด็กยันโตมาด้วยกัน แมทบอดิ้การ์ดหนุ่มผู้อาพับกำลังนั่งรอไฟล์บินอยู่ที่สนามบินใหญ่ในกรุงเทพ ด้วยใบหน้าที่หงิกงออย่างกับปลาทูทอดกรอบในน้ำมันเดือดๆก็ไม่ปาน เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาต้องเจอหลังจากที่นายน้อยหายไป



   “แกทำงานยังไงให้นายน้อยหายไป ถ้าคุณท่านรู้แกตายแน่ไปตามหามา!!!”



   “ตายแล้ว ตาราชลูกแม่”


   “คุณหญิงครับคุณหญิง ยืนดูอยู่นั้นแหละไปตามหานายน้อยมาให้ได้!!!!”



   นั้นแค่ออเดิฟที่เขาต้องเจอ ยังมีบุฟเฟ่มื้อใหญ่จากนั้นอีกเยอะ หลังจากที่เขาตามหาหัวหมุนพอหอมปากหอมคอแล้ว เบอร์โทรที่เค้าเฝ้ารอคอยก็โทรมาและแทบช็อกลงไปนอนดิ้นๆกับพื้นเมื่อรู้ว่านายน้อยที่โคตรเอาแต่ใจนั้นไปอยู่เสียไกลถึงอิตาลี เป็นไอ้แมทนี้มันยากเสียจริงๆ เฮ้อ …



   และเจ้าตัวก็ยังไม่รู้เสียด้วยว่าถึงไปรับถึงที่ นายของมันตอนนี้ก็ไม่กลับมาง่ายๆหรอก …


โป๊ะ!!!



   “ขอโทษ”



 เสียงห้วนๆนั้นทำให้ร่างสูงหันไปมอง แววตาคมใต้แว่นตาสะท้อนภาพของเด็กที่ให้เดาตัวคงไม่ถึงเอวเค้าที่กำลังก้มลงไปหยิบกระเป๋าเสื้อผ้าใส่ล้อลากที่เกือบเหยียบเท้าเขาไปเต็มๆแต่โชคดีที่สัญชาติญาณของบอดี้การ์ดของเขายังดีเลยกระตุกขาหลบทัน และดูเหมือนเจ้าเด็กหัวทองคนนี้จะตกใจพอกันเลยเผลอทำกระเป๋าตกไปกับพื้นตรงหน้าของเขา



“ไม่เป็นไรครับ” แมทตอบอย่างสุภาพ



แต่ดูเหมือนเจ้าเด็กหัวทองแก้มใสจะนึกสงสัยเลยเงยหน้ามองเขาด้วยสายตาตรง และไม่มีท่าทีจะหลบสายตาด้วยกันทั้งคู่ต่างกันที่สีหน้าและแววตา บอดี้การ์ดหนุ่มมองและเหยียดยิ้มแววตาเต็มไปด้วยความนึกสนุกที่ได้เล่นกับเด็กจอมแก่น แต่กับเจ้าเด็กน้อยกลับนึกสงสัยที่ทำไมผู้ใหญ่คนนี้ทำให้นึกถึงตัวร้ายในซีรีย์ต่างประเทศเสียได้นะ …



   “เมโล่ไปเร็วลูก เครื่องจะขึ้นแล้วครับ”


เสียงของหญิงที่แต่งตัวดีใบหน้าสวยและอ่อนโยนดังขึ้นทำให้เด็กน้อยหลุดจากอาการเหมือนโดนสะกดจิต ก่อนจะรีบลากกระเป๋ามาหามารดาที่ยืนรออยู่ไม่ไกลนัก ไม่วายหันมามองเจ้าจิ้งจอกตัวร้ายอีกรอบและก็ต้องหันไปทันทีเมื่อรู้ว่าแววตาเจ้าเล่ห์หลังกรอบแว่นนั้นยังคงจับจ้องมาพร้อมรอยยิ้มที่เด็กน้อยไม่ชอบเอาเสียเลย …



นั้นคือการพบเจอกันครั้งแรกระหว่างหมาป่าและเจ้าชาย …   






=========================


 :hao7: ราชจอมดื้อ แบ๊วอย่างกะผู้หญิง ฮ่าๆๆๆๆๆ

คู่นี้ก็ลงเอยกันนะคะ รอลุ้นคู่อื่นกันต่อไป

คนเขียนแอบเกริ่นคู่เซอร์ไพร์ไปนิดนึง ฮ่าๆๆๆๆ งานหาคู่ให้เมโล่ก็มา

แมท กับ เมโล่ จ้าๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ แต่คู่นี้จะไม่ได้อยู่ในเรื่องนี้นะคะ จะแยกออกเป็นเรื่องของ หมาป่าและเจ้าชายเลย

แต่ต้องรอให้สักเรื่องของ Pa_Pa จบซะก่อนนะคะ จะได้ไม่เป็นภาระ ของ เค้าด้วยช่วงนี้แอบเรียนเยอะงานเยอะ

ฝึกงานอีกกลัวไม่ไหว แต่รับรองถ้าเรื่องหมาป่ากับเจ้าชายไม่ต้องอ่านน้องครีมและจำไปหมดทุกอย่างก็รู้เรื่องคะไม่เกี่ยวกันสักเท่าไหร่ เอาเป็นว่าไปรอลุ้นกันเองเนอะ ไม่นานเกินรอ

ฝากเพจนะคะ

ห้องเก็บนิยาย pa_pa

 :bye2:




 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด