หัวข้อ: <<พันธนาการแห่งสายนำ้>> บทที่ 80.......................................13/05/58

[kautumn]

อ่านถึงตอน19แลัวสนุกลุ้นตลอดคนแต่งบรรยายได้ดีจริงๆเลยคะ อยากได้เล่มแว้ววว

[kautumn]

ข้านั่นอ่านถึงตอนที่56น้ำตาไหลเลยสงสารใครดีพระเอกและนายเอกท่านผู้แต่งแต่งและบารยายผูกเรื่องได้ยอดเยี่ยมจริงๆปรบมือๆ

[phrase]

เจ้ามาอ่านตอนเรื่องนี้จบไปแล้ว ใช้เวลาอ่านทั้งหมดสองวัน และหยุดอ่านไม่ได้ตั้งแต่บทแรก ติดใจตั้งแต่สำนวนภาษาที่สละสลวยได้บรรยากาศนิยายจีนเอามากๆ ไม่แปลกใจเลยท่ใช้เวลาเขียนถึงสามปี เพราะเรื่องนี่ผูกเรื่องได้ซับซ้อนจริงๆ คนเขียนช่างวางปมเปลี่ยนทางเลือกการตัดสินใจของตัวละครได้น่าติดตามไปทุกตอนจริงๆค่ะ ไม่ว่าจะตอนที่ฉีเซี่ยงหยวนจะฆ่าพ่อ เหลียนอันสุ่ยจะทิ้งฉีเซี่ยงหยวน ตอนเสบียงจะหมดคลังก็ลุ้นว่าเอ๊ะ หรือเหลียนอันสุ่ยจะมาช่วยฉีเซี่ยงหยวนแก้ปัญหา กลายเป็นว่าคนเขียนยังคงหนักแน่นในบทบาทหน้าที่และนิสัยของตัวละครว่า เหลียนอันสุ่ยจะไใยุ่งกับการสงคราม และฉีเซี่ยงหยวนก็ฉลาดและรอบคอบมากพอที่จะแก้ปัญหา เราได้เห็นพัฒนาการความสัมพันธ์ของทั้งคู่ที่แม้จะเริ่มต้นที่การบังคับเรื่องบนเตียงเหมือนนิยายหลายๆเรื่องที่วางขายตามท้องตลาด แต่ด้วยนิสัยของตัวละครที่คุณคนเขียนยึดมั่นไว้ให้เป็นอย่างนั้น ก็ทำให้การกระทำหลายๆอย่างที่ตามมา มี้หตุผลรองรับและมีความละเอียดลอออย่างที่ไม่เคยเจอจากนิยายเรื่องอื่นๆจริง อ่านเรื่องนี้แล้วมุมมองเรื่องความรักและการใช้ชีวิตเปลี่ยนไปมากๆ แบบมากๆเลยค่ะ มีหลายประโยคและหลายการเปรียบเทียบในนิยายเรื่องนี้ที่อ่านแล้วเหมือนมีมีดสิบเล่มมากรีดกรอบความคิด กรีดความทรงจำ ความคุ้นชินกับประโยคในนิยายเรื่องอื่นๆที่เคยอ่าน มันเป็นความแปลกใหม่ที่รู้สึกคุ้มค่ากับการอ่านมาก ขอชื่นชมคุณคนเขียนมากๆเลยค่ะ ยิ่งบทส่งท้ายนี่คือ ทำไมเราน้ำตาไหลไปมีความสุขไปได้ขนาดนี้ เหมือนคนสองคนนี้มีตัวตนจริงๆ ไม่ได้เป็นแค่ตัวละครในนิยาย ทุกบรรทัดที่อ่าน เหมือนบรรยากาศความรักความเข้าใจความเอาใจใส่ที่ทั้งคู่มีให้กันมันโอบล้อมตัวเราอยู่ การตายของเหลียนอันสุ่ยกลับทำให้เรารู้สึกอิ่มใจเพราะได้เห็นการแสดงความรักความึดถึงของฉีเซี่ยงหยวนในอีกรูปแบบหนึ่ง นิยายเรื่องนี้มันไม่ได้หวานเลี่ยนมีแต่เรื่องรักๆๆ พระเอกเก่ง นายเอกเก่งอะไรแบบนั้นโดยที่ไม่มีเหตุการณ์อะไรในนิยายมาสนับสนุนนิสัยหรือความเก่งของตัวละครนั้นๆเลย แต่คุณคนเขียนใส่ใจในรายละเอียดตรงนี้ ถ่ายทอดนิสัย ความรู้สึกนึกคิด และความสามารถของตัวผ่านการกระทำต่างๆ ให้มันกระทบต่อไปเป็นลูกโซ่ สอดแทรกด้วยเนื้อหาความรักเข้าไปจนมันกระทบมาที่ใจคนอ่านแบบถอนตัวไม่ขึ้น ขอบคุณที่ใช้เวลาถึงสามปีทุ่มเทความคิด แรงกาย แรงใจแต่งนิยายเรื่องนี้ขึ้นมาค่ะ จะเก็บไว้เป็นนิยายในดวงใจเรื่องหนึ่งเลย
 

[kautumn]

ในที่สุดก็อ่านจบแล้ว ประทับใจมากคะ ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆมาให้อ่าคะรอเล่มๆ

[rubymoona]

พึ่งจะได้เข้ามาอ่าน อ่านโดยไม่รู้ว่าตัวเองกดสั่งจองนิยายไปก่อนนานแล้วด้วย
หลายวันที่อ่านมา รู้สึกมันยาวมาก เป็นคนขี้เกียจ หยุดอ่านไปที กลับมาอ่านอีกที ว่าจะหยุดอ่านอีกหลายที แต่ก็ไม่สามารถทำได้เลย
ตอนแรกสุดที่หยุดอ่านหลังจากอ่านตอนแรกจบ คือเหม็นขี้หน้าฉี่เซี่ยงหยวน จะมารุ่มร่ามกับพระมาตุลาแบบนี้ได้ยังไง เป็นแค่แม่ทัพ
สุดท้ายกลับมาอ่าน เรื่องราวมากมาย ทุกข์ สุข
พอถึงบทสุดท้าย
ไม่นึกเลย ว่าจะผูกพันกับตัวละครถึงเพียงนี้ เหมือนพวกเขามีชีวิตจริง อ่านไปร้องไห้ไปจนปวดตาไปหมด พิมพ์ตอนนี้ก็ยังน้ำตาไหลอยู่
เป็นความโศกที่ไม่คาดคิด อยากถามนักแต่ง จะรับผิดชอบน้ำตาของนักอ่านยังไง
รอคอยรูปเล่มที่กำลังทำอยู่ มาถึงคงได้อ่านซ้ำ แต่จะกล้าอ่านไปถึงตอนจบไหมยังคงต้องคิด แต่ไม่ใช่ไม่ดี มันดีมาก แต่น้ำตามันก็มากเช่นกัน
นี่ร้องไห้จริงๆนะเนี่ย!

***editเพิ่ม
ยังคงกลับมาอ่านอีกหลายรอบ แต่ไม่เคยกล้าอ่านไปถึงบทท้ายๆเลย ทั้งที่จำได้แทบทั้งหมดของบทท้ายๆ อยากอ่านแต่ไม่อยากอ่าน ฮือ ร้องไห้
***editเพิ่มอีกครั้ง
ยังคงกลับมาอ่านอีกแล้วเหมือนว่ามันไม่สามารถสลัดหลุดออกไปจากใจได้เลย ไม่อยากสลัดด้วยละ เราชอบจริงๆ ร้องไห้หนักมากด้วย

[pupae2528]

เฮ้ยยยยยยนย คือแบบ เนื้อเรื่องมันดีมาก ทุกตัวละคร    มันดีทุกอย่างอ่านแล้วรู้สึกปลื้มปริมกับความรักของทั้งคู่มาก  แม้บทส่งท้ายจะทำเราน้ำตาซึมๆๆๆๆๆๆ แต่รู้สึกว่ามันลงตัวมากกกกกก ขอบคุณนักเขียนมากๆที่ผลิตเนื้อเรื่องดีๆ มาให้อ่านคะ

[Maii2206]

เราใช้เวลาในการอ่านสามวันรวดค่ะ อดหลับอดนอน ไปนั่งทำงานสัปหงกเลยทีเดียวเชียวค่ะ
อย่างแรกเลยเราขอชื่นชมนักเขียนมากๆนะคะ เรารู้สึกอิ่มเอมในการอ่านนิยายเรื่องนี้มากๆ ให้ทั้งข้อคิด แง่คิดหลายอย่าง รวมถึงความสนุกของเนื้อเรื่องที่หาข้อมูลมาดีมากๆเลยค่ะ อ่านแล้วรู้สึกไม่สะดุดเลยซักนิดเดียว
อย่างที่สองคือ เราหลงรักตัวเอกทั้งสองคนมากๆเลย รวมถึงหานญื่อหลัวด้วย สัญญากับคนเขียนไว้ว่าจะกลับไปอ่านในเล่มอีกรอบนึง เพื่อความสมบูรณ์ของนิยายเรื่องนี้ หลังจากอ่านจบ ความรู้สึกยังติดค้างอยู่ในใจหลายวันเลยค่ะ รู้สึกเหมือนพลาดอะไรไปไม่รู้ รอให้ถึงเสาร์อาทิตย์แทบไม่ไหว จะหยิบหนังสือมาอ่านอีกรอบให้ได้เลย เราชอบบุคลิกของฉีเซียงหยวนมากๆ มีความเป็นผู้นำ มั่นคงในรัก เด็ดเดี่ยว จอมวางแผน พอถึงเวลาเกี้ยวพาราสีก็เกี้ยวเหลียนเหลียนของเราซะเขินไปหมด ขนาดเหลียนอันสุ่ยที่ว่าเก็บอารมณ์เก่ง ยังทนทานพระเอกไม่ได้เลย ตอนแรกที่อ่านตอนต้นๆ รู้สึกว่าเหลียนอันสุ่ยดีเกินไป มีคนแบบนี้ด้วยหรอ แต่พออ่านๆไปก็เริ่มรู้สึกว่าอืมม... ก้มีด้านที่เค้าฆ่าคนได้นะ เพื่อความสงบสุขของแคว้น เรารู้สึกว่าเหลียนอันสุ่ยเด็ดเดี่ยวมาก เราคิดว่าเซี่ยงหยวนต้องต้องหลงรักอันสุ่ยเพราะแบบนี้แน่เลย อ่านๆไปก็สงสารอวี้เฉวียนมาก รู้ทั้งรู้ว่าเค้าไม่มีทางรักนะ ก้ยังอุตส่าห์กลับมาเพื่อตายอย่างเดียวเลย ตอนที่ชอบที่สุดในเรื่องนี้น่าจะเป็นฉากที่เหลียนอันสุ่ยง้างธนูเพื่อฆ่าหัวหน้าฝ่ายศัตรู รู้สึกเท่ห์มากๆ เห็นถึงความฉลาดมากๆๆ จริงๆชอบหลายๆฉากเลยนะคะ บอกได้ไม่หมดเลย อารมณ์มันอัดอั้นจนอยากหาคนคุยด้วย บังคับให้เพื่อนอ่าน เพื่อนก้ชอบกันทุกคนเลย สำหรับบทส่งท้ายที่ตอนแรกคิดว่าจะไม่อ่าน สุดท้ายก้อ่านไปจนได้ อ่านแล้วน้ำตาก็ไหลค่ะ ตอนพิมพ์น้ำตาก็ไหล อยากให้ใช้เวลาด้วยกันนานกว่านี้ สงสารเซี่ยงหยวน สิ่งที่บังคับให้ได้มา สุดท้ายก้ถูกบีบให้ต้องพรากจากไป  ความอัดอั้นนี้ จะไปอ่านอีกรอบให้ละเอียดกว่าเดิมค่ะ อ่านแล้วได้แต่คิดว่า ทำไมเซี่ยงหยวนถึงได้หล่ออะไรปานนี้นะ
ปล.หนังสือเรืองนี้เราจะถือให้เป็นเรื่องที่ดีที่สุดสำหรับเราเลยค่ะ เราอ่านแล้วมีความคล้ายคลึงกับเรื่ององค์ชายอัปลักษณ์+ปู้ปู้จิงซินเลย

[bambooiihallo]

สนุกมากค่ะ<3  ชอบฉากจบ

[mamoeww3]

คิดถึงเรื่องนี้ เหลียนๆ น้อย แอร๊ยยยยย
 
ชอบฉากจบมาก มันจบแบบจบ จบอลัง แพนกล้องเครดิตขึ้นได้เลยทีเดียว จบแบบแผ่นดินยิ่งใหญ่รวมแคว้นในรุ่นลูก 

ชอบตรรกะของคนเขียนที่บอกว่าพอรักกันแล้วไม่ใช่จบ แต่ต่อไปที่คิดคือใครจะตายก่อน? แล้วคนที่เหลืออยู่จะเป็นไง
เออ มันใช่เลย! นี่แหล่ะประเด็นสำคัญ ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืนตลอดกาล ทุกอย่างมีวันจบ แต่จะจบยังไงให้ปัง ให้สวย ขึ้นกับฝีมือล้วนๆ ว่าจะถ่ายทอดออกมายังไงให้บรรเจิดเลอค่า
ประทับใจมาก  
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ ค่ะ เป็นหนึ่งในเรื่องที่ประทับใจกับทุกอย่างที่มันมีเรื่องราวและทิศทางของมัน

[bluecoco]

ซื้อเรื่องนี้ในงานสัปดาห์หนังสือไม่ทัน...อยากให้เรื่องนี้วางขายในร้านหนังสือชั้นนำ...เพราะคุณคู่ควร...จะหาซื้อมาครอบครองให้ได้...

เคยเอาไปฝันต่อ...ตอนที่เป็นภาคจอมมารและท่านเทพ...แบบว่มีดราม่ามากมายสุดท้ายจอมมารกลายมาเป็นเทพและครองคู่เป็นเพื่อนคู่คิดกันตราบนานเท่านาน...แอบฝันก็ยังดี

ยังคิดถึงเหลียนเหลียนและต้าอ๋องเสมอ เอ็นดูรุ่นลูกด้วย พูดได้เหมือนเดิมว่ารักนิยายเรื่องนี้จริงๆ

....เชื่อมั้ยว่าเราชอบไปตามอ่านคอมเม้นท์ต่างๆ  บางคนเขียนแทนใจเรามาก
บางทีถึงขั้นอ่านคอมเม้นท์แล้วน้ำตาไหล จริงๆนะ มันปลื้มแทน555

(แก้ไขเพิ่มเติม)พอได้ข่าวว่าเรื่องนี้มีขายที่B2S นายอินทร์ และอนิเมะ เรารีบไปB2Sใกล้บ้านก่อนเลย
แต่หาไม่เจอ เลยให้พนักงานเสริจให้ เค้าบอกว่ามีชื่อแต่ยังไม่มีนิยายสักสาขาเดียว T T แทบเดินร้องไห้กลับบ้านเลย

[Cloudnine]

รักเรื่องนี้มากกก(ก.ไก่ล้านตัว)
เคยอ่านตอนที่ยังไม่ได้สมัครสมาชิก
คิดถึงจริงๆอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ ไม่อยากให้จบเลย
เป็นพีเรียดจีนเรื่องแรกที่อ่าน ชอบทุกตอนทุกตัวละคร
สำนวนการเขียนดีมากจนบรรยายไม่ได้อ้ะ ขอเว่อร์หน่อย5555
อยากให้คนเขียน เขียนเรื่องอื่นๆอีก

 

[mass]

ขอบคุณนะคะ ขอบคุณจริงๆที่เขียนนิยายดีดีแบบนี้ให้อ่าน

[Sanart]

เป็นนิยายในไม่กี่เรื่องที่ทำให้นักอ่านเงาต้องออกจากเงาจริงๆค่ะ

ใช้เวลาประมาณสามวันในการอ่านเรื่องนี้
รู้สึกยินดีที่อ่านได้ต่อเนื่องไม่ค้างคา แต่ก็อดรู้สึกเสียดายไม่ได้
ที่ดูเหมือนเพิ่งได้รู้จักก็ต้องจากลากันแล้ว

ไม่รู้จะพูดอย่างไรดี แต่ต้องบอกว่าประทับใจมากค่ะ
ส่วนตัวชอบนิยายแปลจีน สำนวนในเรื่องนี้ถูกใจเรามาก
แต่ไม่เคยอ่านนิยายแนวจีนโบราณ ชาย-ชายมากก่อน
เพราะเรารู้สึกว่ามันยากมาก ถ้าคนเขียนไม่เก่งจริงจะไม่ทำให้
เรารู้สึกอินไปด้วยได้ น้อยเกินไปขาดอารมณ์ร่วม มากเกินไปก็เหนือจริง แบบนี้อ่านฟิกก็เหมือนกัน

ฉะนั้น เราจึงนับถือคนแต่งมากค่ะ และขอขอบคุณที่มาแบ่งปันนิยายนำ้ดีนี้ให้แก่ทุกคน
ตอนนี้เราหวังว่าเมื่อเขียนคอมเม้นนี้จบ จะขอไปจองหรือซื้อหนังสือทัน
ดังนั้นรีบไปดีกว่า หวังว่าจะได้พบกันอีกในเรื่องหน้าเมื่อพร้อมนะคะ ^^

[jing_sng]

สารภาพตามตรงว่า ประมาณ 1 เดือนก่อนหน้านี้ เคยอ่านแล้วหยุดไปในตอนที่32-33 จนเมื่อ2อาทิตย์ที่ผ่านมาจึงหันกลับมาอ่านอีกครั้ง เพราะได้ดูละครจีนเรื่องหนึ่ง ทำให้อยากอ่านสามก๊ก แต่หยิบฉบับหอสมุดมาอ่านนั้นเวียนหัวมาก ฉบับวณิพกก็ยังรู้สึกยากอยู่ เลยคิดว่า เอาว่ะกลับไปอ่านเรื่องนี้น่าจะง่ายกว่า
แล้วตอนที่ 32-80ก็จบภายใน 2วัน1คืน
ขอชื่นชมภาษาที่ใช้ งดงามและลึกซึ้ง อ่านเข้าใจ ไม่มากไม่น้อยเกินไป แต่ถ้ารวมเล่ม ตรวจคำผิดหนักๆ หน่อย
ส่วนของพล็อต เน้นความรักความเข้าใจ จนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต เป็นอะไรที่ดีงามมาก คนเป็นเจ้าผู้ครองแคว้น งานเมืองล้วนหนักหนาอยู่แล้ว อย่าให้ต้องแบกรับงานบ้านไปด้วยเลย
เรื่องรัชทายาท ความคิดของ ฉีเซี่ยงหยวนนั้นเป็นความคิดของผู้นำที่เป็นผู้นำจริงๆ การที่จะเป็นรัชทายาทมิใช่เพียงแค่เสน่หาแล้วจะพาบ้านเมืองประชาชนให้รุ่งเรื่องได้ ผู้นำคนต่อไปต้องสานต่อความยิ่งใหญ่ไม่ใช่อาศัยบารมีของผู้นำคนก่อน บันลังก์มังกรล่มจมเพราะทายาทที่ไร้ความสามารถมานับไม่ถ้วน

ส่วนอันนี้ไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้เท่าไหร่แต่อยากแนะนำให้ดูละครเรื่องที่ทำให้หันมาอ่านเรื่องนี้จนจบ "หยางหยาป่าง"  ไม่แน่ใจ คนแต่งดูหรือยัง พอมาอ่านอีกรอบ พระมาตุลาหน้าของเหมยฉางซูลอยมาเลย ส่วนฉีอ๋องนี่จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากจิ๋งอ๋อง ใครดูเรื่องนี้มาต้องชอบตอนจบของพันธนาการแห่งสายน้ำแน่ๆ อย่างน้อยๆ คนรักของเรื่องนี้ก็มีโอกาสร่ำลา ชีวิตมีพบก็มีพราก รักกันแค่ไหน เกลียดกันปานใดก็หนีความตายไม่พ้น 14 ปีที่อยู่ด้วยกัน ล้วนเป็นความทรงจำที่ลำ้ค่า
ปล.จริงๆ การแต่งงานของราชวงศ์ ยังไงก็เพื่อประโยชน์ของประเทศชาติและอำนาจ เรื่องนี้ถือว่าปราณีสุดๆ ที่เขียนให้รับฮ่องเฮา(เพิ่งเจอคนใช้คำว่าอัครชายา) หลังจากเหลียนอันสุยตาย ถือว่าดีต่อคนอ่าน แม้ชีวิตจริงจะไม่มีทางเกิดขึ้นเลยก็ตาม

[ทั่วหล้า]

มีคนบอกมาว่านิยายเรื่องนี้นี่งานพรีเมียม
เลยตามมาอ่าน...แต่ก็แอบมีความคิดที่ว่า...
จะอ่านไหวเหรอ?80ตอนเลยนะ!
ปกติถ้าอ่านนิยายเราไม่ค่อยอ่านอะไรที่มันเกิน50ตอนจบน่ะ
เพราะถ้ามากกว่านี้เราว่ามันเยิ่ยเย้อไปสำหรับนิยาย
แล้วความจริงเราก็ไม่ค่อยถูกโรคกับอะไรที่จีนๆด้วย(ตอนแรกๆจำชื่อได้ยากมากละลานตาไปหมด)

แต่.....พออ่านไปแล้วจนจบ
ก็แทบจะเอาดอกไม้มาขอขมาคนเขียน
ที่เราได้มีความคิดดูหมิ่นนิยายเรื่องนี้ของท่านไปก่อนหน้านี้...>>กราบ<<

ชอบเรื่องนี้มากจริงๆ
ปล.จะรวบรวมเหรียญบาทในกระป๋องมาซื้อนิยายเรื่องนี้ให้จงได้ค่ะ
รักฉีเซี่ยงหยวนรักเหลียนอันสุ่ย

[Cloudnine]

อ่านอีกรอบ...
ยังเสียน้ำตาให้กับตอนจบเหมือนเดิม ซึ้งและประทับใจมาก
ชอบจิ้งเต๋อ น่ารักดี เวลาทะเลาะกับต้าอ๋อง
มู่ซางก็ฮามากๆ ชอบบบบ
แอบจิ้นให้จิ้งเต๋อคู่กับองค์รัชทายาท หุหุ
 

[akiko]

เป็นนิยายที่ขึ้นแท่นประทับใจ หยิบมาอ่านกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ ใครไม่ได้อ่านจะเสียใจ นิยายเรื่องนี้ดีจริงๆ

[CChompu]

เรื่องนี้เป็นจีนโบราณเรื่องแรกที่อ่าน แล้วก็ชอบมากค่ะ
ปกติถ้าเจอชื่อตัวละครจีนก็ปิดแล้ว เพราะจำชื่อตัวละครไม่ค่อยได้ (หัวเราะ)
แต่หานิยายดีๆอ่านไม่ได้ เลยเอาวะ อ่านเรื่องนี้ดีกว่า แปดสิบตอน ชื่อคนมากมายก็ต้องทำให้ได้
อ่าน 4 วัน ทำงานไปด้วยอ่านไปด้วย กลับบ้านมาอาบน้ำ อ่านนิยาย นอน (ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง)

นิยายเรื่องนี้อบอุ่นมากค่ะ ชอบทุกอย่าง โครงเรื่อง ภาษาตัวละคร บทพูด
ไม่ผิดหวังเลยที่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้ มันดีงามทุกอย่างจริงๆค่ะ
ถ้าใครที่กำลังลังเลว่าจะอ่านดีไหม แล้วเห็นคอมเม้นนี้ อยากชวนให้อ่านค่ะ คุ้มค่าทุกตัวอักษรค่ะ

ประทับใจหลายตอนมากค่ะ ถ้าไม่นับบทส่งท้ายที่กินใจมาก มีสองตอนที่ชอบมากๆ
หนึ่งคือตอนเซี่ยงหยวนบอกจิ้งเต๋อ ว่าบังคับกักขังเหลียนอันสุ่ย
อีกตอนคือ ตอนเซี่ยงหยวนปล่อยเหลียนอันสุ่ยให้ออกจากเมือง รักมาก แต่ยอมปล่อยคนที่เรารักไป ยอมเจ็บคนเดียว
แต่ที่ชอบมากๆคือบทส่งท้าย ร้องไห้ตาบวมกันเลยทีเดียว เป็นบทส่งท้ายที่เป็นบทจบที่สมบูรณ์ที่สุดแล้วค่ะ
คิดไม่ออกว่าจะมีตอนจบแบบไหนที่สมบูรณ์ไปมากกว่านี้ ชอบที่คนเขียนบอกเล่าเรื่องราวของแคว้นหลังจากยุคของเซี่ยงหยวน

คอมเม้นยาวมาก (หัวเราะ) อ่านรวดเดียว เม้นรอบเดียว แต่ประทับใจหลายรอบนะคะ

ไม่พลาดรูปเล่มแน่นอนค่ะ (ยิ้มหวาน)

[kautumn]

แวะมาเยี่ยมเป่ยชางอ๋องและท่านเหลียนคะคิดถึงๆ ว่าแล้วก็ไปหยิบเล่มมาอ่านอีกรอบคะ

[winterday]

สวัสดีค่ะ คุณ สายลม ณ ปลายสารท -- wind of autumn

ขอขอบคุณอย่างสูงสำหรับนิยายที่ต้องใช้ความทุ่มเท และแรงกายแรงใจมหาศาลในงานเขียนนี้นะคะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่เรียนมาทางสายวิทย์ และอาจจะกำลังเรียนแพทยศาสตร์ด้วยแล้ว คุณเป็นผู้มากความสามารถจริง ๆ

ช่วงแรก ๆ อ่านแล้วอาจจะยังไม่เคยชินกับภาษาบ้าง แต่ไป ๆ แล้วก็เริ่มชิน สิ่งที่ชอบมากคือ การบรรยาย ทำให้นึกถึงละครจีนพีเรียดที่เคยดูสมัยเด็ก ๆ การดำเนินเรื่องสวยงาม อ่านแล้วหน่วง ๆ บ้าง แต่ก็ต้องยอมรับว่า ประทับใจ กินใจ มาก ๆ

แม้จะเข้าใจ แต่ก็ยังคงต้องรู้สึกเศร้าและเสียน้ำตาไปกับตอนจบ ฉีเซี่ยงหยวน เป็นคาแรคเตอร์ที่หนักแน่นและอบอุ่นในตัว เป็นบุคคลที่มีเปลือกนอกที่แข็ง แต่ภายในมีความเมตตา กลับกันกับ เหลียนอันสุ่ย ในบางช่วงเวลา ที่แม้โดยส่วนใหญ่แล้วจะอ่อนโยน แต่บางที ภายใต้เปลือกนอกที่อ่อนโยน บางครั้ง เหลียนอันสุย ก็แข็งได้อย่างไม่น่าเชื่อ

[oaw_eang]

สองวันแล้ว ที่แอบแวะเข้ามาเยี่ยม

คราวนี้  ร้องไห้จนปวดหัว

ทนอ่านได้ไม่ครบทุกตัวอักษรจริงๆ

อ่านไปได้สองสามตอน  ก็ต้องไปพัก  ปรับอารมณ์ตัวเอง  ไม่ให้โศกมากไปกว่านี้

อ่านคราวแรกว่าหน่วงแล้ว

อ่านคราวที่สองนี้  เมื่อใจกว้างมากขึ้น  ยิ่งเห็นใจในตัวละคร  ก็ยิ่งเจ็บปวดทบเท่าทวีคูณ

ข้างๆ มีกองทิชชูเปียกชื้นเป็นพยาน

ปล. ฝากถึงคนแต่งว่า  เราคิดถึง

[AeRoMoZa]

กลับมาอ่านต่อหลังจากที่ไม่ได้อ่านมาเป็นปี ความรู้สึกสวยงามยังคงถูกระบายให้เป็นบรรยากาศในเรื่องอยู่เสมอ ไม่ว่าจะฤดูไหน หรือแม้กระทั่งวาระสุดท้ายของเหลียนอันสุ่ยหรือของฉีเซี่ยงหยวน หรือเรื่องราวหลังจากนั้น ก็ยังคงเป็นความงดงามที่สะท้อนออกมาจากตัวหนังสือ(ที่เรียกกันว่าปลายปากกานั่นแหละค่ะ แต่นี่คนเขียนต้องพิมพ์เอา ใช้คำว่าปลายปากกาอาจจะออกประหลาดไปหน่อย) เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราเก็บไว้เป็นหนึ่งในเรื่องที่แนะนำให้คนอื่นอ่านอย่างยิ่งเสมอแม้ว่าตอนนั้นจะยังอ่านไม่จบก็ตาม อาจจะมีคนไม่คุ้นเคยกับชื่อตัวละคร ฉาก และคำพูด แต่สำหรับเรา เราชอบเรื่องแบบนี้ บวกกับเรื่องราวและภาษาก็ยิ่งชอบมาก ตัดสินใจไม่ผิดที่มาอ่านต่อจนจบ ต้องขอสารภาพมีการปลุกใจตัวเองให้กลับมาอ่าน ที่ต้องปลุกใจเพราะกลัวว่าจะเศร้ามาก หลังจากที่เคยอ่านไปน้ำตาไหลร้องไห้ไปบางช่วง แต่กลับกลายเป็นว่าจบได้สวยงามมากค่ะ เป็นจบที่จบจริงๆ เราเคยบอกตัวเองว่า นิยายรักทุกเรื่อง มักนำเสนอเรื่องราวเพียงส่วนหนึ่ง เรื่องราวความรักที่ดำเนินไปดีของแต่ละคู่ ท้ายที่สุด ตอนจบก็ต้องพรากจากกัน จะสวยงามแค่ไหน ส่วนใหญ่ก็ต้องมีความเศร้าในตอนจบ แต่ก็ส่วนใหญ่อีกเช่นกันที่มักจะจบเรื่องราวที่ให้ติดตามไว้ที่ความสุขสมหวัง น้อยเรื่องที่จะพาตัวละครมาถึงตอนจบแบบสมบูรณ์จริงๆ ขอบคุณมากนะคะที่เขียนเรื่องราวดีๆ ภาษาสวยๆ มีความลึกซึ้งในการบรรยายความรู้สึกให้เราได้อ่าน ได้ซึมซับความสวยงาม และไม่คลางใจกับอนาคตของตัวละครต่อไป ขอบคุณจริงๆ ค่ะ

[MIwEMInE]

ชอบ
อ่านกี่รอบก็ไม่เบื่อ

 

[WinterRose]

ไม่รู้ว่าเปิดกระทู้เข้ามาหาท่านเหลียนกับเซี่ยงหยวนเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วตั้งแต่อ่านจบไป
เข้ามาพอให้หายคิดถึง ขออ่านตอนนั้นนิด ตอนนี้หน่อย พอให้มีแรง
โหยหานิยายของคุณสายลมฯมากจริงๆ ค่ะ
นิยายแบบนี้ กี่ปีจะมีมาให้อ่านสักครั้งเชียว เจอแล้วก็อยากจะให้มีสักสองร้อยสามร้อยตอน ฮ่าๆๆ

ยังคงร้องไห้กับบทส่งท้ายเหมือนเดิม แต่ก็ยังคงรู้สึกว่าบทนี้ไม่ควรเป็นทางเลือก มันควรเป็นบทที่ "ต้อง" อ่านต่างหาก
ตอนอยู่ จะรักกันเท่าไหร่ก็ได้ แต่ตอนจากกันไปอยู่กันคนละโลกแล้วนี่สิ มันยิ่งทำให้เห็นว่าความรักของเขาแท้จริงนั้นเป็นยังไง
จากเดิมที่คิดว่าเซี่ยงหยวนเป็นคนที่มั่นคงและซื่อสัตย์คนนึงในเรื่องของความรักอยู่แล้ว
พออ่านบทส่งท้าย ยิ่งรักตัวละครตัวนี้หมดใจ ความมั่นคงที่ไม่ได้ตีกรอบให้ตัวเองด้วยซ้ำว่าต้องมั่นคง
แต่เพราะไม่มีใครทำให้รู้สึกได้เหมือนกับคนที่จากไปแล้ว ก็เท่านั้น เรียบง่ายแต่มีพลัง

เราเป็นคนไม่ได้จำกัดให้นิยายที่เราจะชอบ ว่าต้องหรู ต้องอลังการ ภาษาต้องเลิศลอย
เราขอแค่อย่างเดียว ขอให้เราอ่านแล้วเชื่อ เชื่อในคำพูดและเหตุผลของตัวละคร เชื่อในความเป็นไปได้ของสถานการณ์
และเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำให้เราเชื่อหมดใจ เราเชื่อทุกบรรทัดที่คุณสายลมฯ บอกเล่า
มีความสุขมากจริงๆ ค่ะ กับการได้อ่านนิยายเรื่องนี้ซ้ำไปซ้ำมา ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจากหัวใจ

[airicha]

 

[minyjae]

เป็นเรื่องที่แต่งได้ดีมากจริงๆ ยังกับบทละครจีน จินตนาการตามได้เป็นฉากๆเลยค่ะ
ภาษาที่ใช้ก็ดีมาก
ตอนแรกไปซื้อหนังสือเรื่องนี้ เปิดอ่านหน้าแรกก็วาง เพราะไม่มีสมาธิ จนเมื่อถึงเวลาอันสมควรจึงได้หยิบขึ้นมาอ่าน
ใช้เวลาอ่านห้าวัน ถึงได้จบสองเล่ม มันดีมากจริงๆ ไม่รู้จะบรรยายยังไง แค่อยากเข้ามาขอบคุณคนแต่ง
ฉากตอนออกรบกันก็สนุกมาก อินตามอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน อยากให้ทำเป็นหนังเลยค่ะ
ฉากเรียกน้ำตาก็ร้องไห้ น้ำตาคลอ สนุกมากๆๆๆๆๆๆ

[am_am]

พึ่งเปิดใจให้นิยายแนวจีนมาไม่นาน
เห็นในกระทู้แนะนำบ่อยมากกกกก
เลยมาลองอ่านดู คือมันดีงาม ดีต่อใจ
อ่านผ่าน ๆ ไม่ได้เลย ต้องใช้ความคิดไปด้วย
สนุกมากกกก อ่านจบเสิร์ทหาเลย มีขายมั๊ย
เจอที่นาบู ดีงามมาก ตอนนี้ไตเริ่มวาย
แต่ก็ตัดใจปาไตใส่เลยยยย

[sweetbasil]

เป็นนิยายที่มากกว่านิยายขอบคุณมากๆค่ะ

[SaJung13]

ร้องไห้น้ำตาไหลพรากเลย ด้วยความที่มันเยอะ
เคยเปิดมาอ่านได้สองสามตอนแล้วหยุด จนอยากอ่านอีก เลยต้องไล่อ่านใหม่ทั้งหมด สามวันติด บอกเลยเป็นเรื่องที่ทำให้ยิ้มทั้งหัวเราะทั้งร้อไห้หนักมากกกก
จริงๆเลยคะ ชอบมากกกก

[bellzebub]

อ่านรวดเดียวจบเลยย คือสนุกมากกก ดีงามม บทส่งท้ายเศร้ามากกก ทำน้ำตาตกไปเยอะเลย
สงสารเซี่ยงหยวนตอนที่อันสุ่ยตาย