คำเตือน....นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมาจากมโนครับผม
มโนที่สองจุดสาม.... T25 (จบตอน)
วันหนึ่งผมเห็นเฮียมี่คุยโทรศัพท์กับไอ้นิว สองคนนั้นกำลังเม้าท์อะไรผมลับหลังรึเปล่าเนี่ย
ไม่ได้การ ต้องรู้เขารู้เรา จำผมต้องย้ายมวลสารตีเนียนเข้าไปแอบฟังใกล้ๆ
“อืมมม...เฮียก็จนปัญญาแล้วเหมือนกัน ดื้อจริงๆ”
เฮียเม้าท์เรื่องดุ๊กดิ๊กนี่เอง
ก็แหม...ลูกเราไม่ได้ไฮโซจะได้พาไปเข้าโรงเรียนฝึกน้องหมานี่นา
น้องหมาวัยเด็กน้อยก็ต้องมีซุกซนบ้างไรบ้างเป็นเรื่องธรรมดา
เรื่องแค่นี้เฮียมี่ก็ต้องปรับทุกข์กับไอ้น้องนิวด้วย ไม่ไหว..เรื่องภายในครอบครัวแท้ๆ
“ใช่ๆ...ขี้เกียจมาก...นั่งๆนอนๆไม่ค่อยขยับทำอะไรมั่งเลย”
ผมว่าลูกผมก็ไม่ได้ขี้เกียจนะ ค่อนข้างไฮเปอร์ซะด้วยซ้ำ
ผีเสื้อ นก หนู ใบไม้ไหวก็ทั้งเห่าทั้งหอน แถมยังกระโจนเข้าใส่
อ้อ...ดุ๊กดิ๊กชอบหอนด้วยครับ เหมือนหมาป่าเลยอ่ะ ฟังๆแล้วขนลุก
ยิ่งกลางดึกในคืนเดือนมืดด้วยนะครับ ได้บรรยากาศหนังสยองขวัญ
“ว่านิดว่าหน่อยก็หน้าบึ้งหน้างอ ไม่พูดไม่จา เฮียไม่รู้จะจัดการยังไงแล้ว”
ดุ๊กดิ๊กมีหน้าเดียวอ่ะ...ดีใจก็ไม่ยิ้ม โดนดุก็ไม่บึ้ง แถมไม่พูดไม่จา
มีเพียงหอนกับเห่าแค่นั้นเอง แล้วเฮียจะบอกไอ้นิว...เพื่อ...
“เฮียจะลองดูก็แล้วกันนะ...ขอบใจมากนิว”
มีลองด้วย...โห...ไอ้เราก็ไม่ได้บกพร่องอะไรสักนิด คิดไงเนี่ย(เสื่อมจริงๆไอ้หน่อย)
อย่าบอกนะว่าไอ้นิวมันชวนเฮีย...ลองของ(ใหม่)
เฮียมี่กดวางสายแล้วหันมาเจอหน้าหวานๆของผมเข้าพอดี
ผมแกล้งไม่รู้เรื่อง ไม่หาเรื่องใส่ตัว เพราะจากสีหน้าเยาะๆดูรู้ทันของเฮียทำให้ผมแหยงๆ
“คิดพิเรนทร์อีกล่ะสิเรา...หืม...”
เฮียมี่ดักคอ เมื่อเห็นสีหน้าของผมที่คงแสดงถึงสิ่งที่มโนอยู่ในใจออกไป
“เฮียอ่ะ...ผมจะคิดอะไรกับเฮียเล่า...ไม่มีหรอกที่จะพิรงพิเรนทร์
อย่างผมอ่ะ..มีแต่พิเศษส่ายข่ายอย่างเดียวเลยครับ”
ไม่อยากจะบอกว่าผมแสดงลีลาประกอบการพูดด้วยการส่าย...สะโพกน้อยๆพองาม คริคริ
“เฮ้อ...หน่อย..เชิญยิ้ม...ดาวยั่วหน้าใหม่มาแรง”
เฮียมี่ชมผมไม่หยุดเลย อายมั่งเหอะ(ไอ้หน่อย)
“เฮียๆ..เฮียคุยไรกับไอ้นิวอ่ะ”
ผมรออยู่นานเฮียแกก็ไม่พูดถึงเรื่องที่ผมอยากรู้เสียที
แกรู้นิสัยใฝ่รู้ของผมดีว่าอีกเดี๋ยวผมก็จะทนไม่ไหว และถามแกเองนั่นแหละ
“ก็ทั่วๆไป ประสาพี่เขยกับน้องชาย”
เฮียมี่ยักคิ้วข้างเดียวให้ผมอย่างเป็นต่อ
“เออๆ ไม่อยากรู้ก็ได้”
ผมหงุดหงิดเวลาคนรอบข้างมีความลับกับผม เล่นตัวดีนัก เอาไว้คืนนี้เถอะผมจะเล่นตัวมั่ง
“อย่างอนสิครับ เฮียล้อเล่น เฮียคุยกับนิวเรื่องออกกำลังกายน่ะ”
ผมเสียวสันหลังวูบ ไอ้นิวกับเฮียต้องคิดค้นวิธีจัดการดัดนิสัยขี้เกียจของผมแน่ๆ
“เอ่อ...ผมว่าเรา...เราดูหนังกันมั๊ยอ่ะ..หรือเฮียจะดูข่าว”
ผมรีบเดินไปที่โซฟาหน้าทีวี แล้วหยิบรีโมทจะเปิดทีวี
เพื่อเบี่ยงเบนหัวข้อสนทนาที่คาดว่าจะเข้าตัว
“เดี๋ยว..เฮียยังเล่าไม่จบเลยครับ”
เฮียมี่แย่งรีโมทจากมือผมไปซึ่งๆหน้า ไม่มีมารยาทอ่ะเฮีย
“ผม...ผมไม่ค่อยสนใจอ่ะ...มันก็แค่เรื่องไร้สาระ”
ผมยักไหล่อย่างไม่สนใจ ทั้งๆที่ในใจ...อยากรู้..มาก
“ไม่อยากรู้จริงๆเหรอครับ”
เฮียทรุดตัวลงนั่งที่โซฟาแล้วดึงมือผมให้นั่งลงใกล้ๆ
ผมพยักหน้าอย่างหนักแน่นแล้วยื่นหน้าหวานๆไปดูมือถือในมือเฮีย
(ในสายตาผม...ไอ้หน่อยมันหน้าหวานครับ...เย้ย...อย่าเพิ่งอ้วกครับ...เสียของ..อิอิ)
เฮียกำลังเปิดคลิปที่ไอ้น้องนิวมันส่งมาให้
“ดูอะไรอ่ะเฮีย...ผมดูมั่งดิ”
เฮียยื่นมือถือมาให้ผมเป็นคนถือ ทำให้ดูคลิปในนั้นได้ถนัดถนี่
ในคลิป...ชายหนุ่มผิวสีหน้าตาดี แถมหุ่นดีมากถึงมากที่สุด ยืนพูดกับกล้อง ลักษณะเจนกล้องมากเลย
เขาไม่ใช่คนผิวดำแต่เป็นสไตล์พวกชนเผ่าอินเดียนแดงเหมือน “เดอะร๊อค”
นักมวยปล้ำที่ผันตัวมาเป็นพระเอกเฮอร์คิวลิสภาคล่าสุด
เสื้อยืดสีดำแขนกุดโชว์กล้ามแขนที่กำลังดี ไม่ใช่กล้ามปู
ต้นแขนน่าขบกัดข้างหนึ่งมีรอยสักที่ดูไม่ทันว่าเป็นรูปอะไร อกเสื้อสกรีนคำว่า “T25”
ช่วงล่างเป็นกางเกงกีฬาขาสั้นผ้าร่มสีเข้ม และรองเท้าผ้าใบ
ผมทรงสกินเฮดที่ไม่ใช่ว่าใครตัดแล้วจะดูดีได้ง่ายๆ บวกกับหนวดจางๆ ไรครึ้มตรงจอน และตอเคราหนาแน่นแถวคาง
อืมมม...ไม่คิดว่าคนผิวสีแบบนี้จะน่าดูดีเหมือนกัน
ผมหันไปมองคนข้างๆที่ดูคลิปในมือถืออย่างสนใจ
“เฮียมี่...เฮียดูจืดๆไปนิด...แหะๆ”
กล้องแพนไปด้านหลังมีสมาชิกอีกสี่คน หญิงสองชายสอง ซึ่งไม่สะดุดตาเท่าไหร่
“DON'T BUY UNTIL YOU KNOW THIS SECRET”
อืมมมม...ขายอะไรนะ...คอร์สออกกำลังกายป่ะ
เฮียไม่ปล่อยให้ผมสงสัยนานนัก ก็เริ่มเลคเชอร์โปรแกรมการออกกำลังกาย
ฟังมั่งไม่ฟังมาก ดูปากเฮียขยับไปมาเพลินดี
“ฟังอยู่รึเปล่า...หืม...จริงจังหน่อยสิ”
โดนเอ็ดเลยวุ๊ย
“รู้น่า...คาร์ดิโอ บอดี้ สปีด โลเวอร์ มัสเซิ่ล แกรมม่า อัลฟ่า เบต้า บลาๆๆๆๆ”
ไอ้หน่อยไม่ใช่อุจจาระปัสสาวะนะครับ จับประเด็นได้(เป็นคำๆ)
แต่ก็ไม่รอด เฮียบังคับให้ผมออกกำลังด้วยโปรแกรม T 25
มันเป็นโปรแกรมออกกำลังกายที่..ยังไงล่ะครับ...เข้มข้นแต่ไม่หักโหม
แถมมีหนุ่มๆสามคนมาคอยให้กำลังใจ โดยเฉพาะเสียงเร้าใจปนหอบนิดๆของท่านผู้นำ..อร๊าย
ไอ้หน่อยรู้สึกว่า 25 นาที..น้อยไปอ่ะ
อ้อ...อีกสองสาว..ผมจำรายละเอียดไม่ได้ครับ..คริคริ
ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ โดยออกกำลังห้าวัน พักหนึ่งวัน อีกวันยืดเส้นสาย
มันจะมีตารางการออกกำลังกายด้วยครับ
หลังออกกำลังจนเหงื่อท่วมไป25นาที ก็จะมีคูลดาวน์
ตอนนี้เฮีย “Shaun T” แกฉายเดี่ยวครับ สองสามสี่นาทีกว่าๆแล้วแต่โปรแกรมครับ
แกเป็นคนที่มีพรสวรรค์ในการชักจูงให้ออกกำลังกาย ทำให้ผมไม่วอกแวก
ถ้าถามว่าเหนื่อยมั๊ย ไหวมั๊ย บอกเลยว่าเหนื่อยแต่ไม่ต้องหักโหมครับ
ทำไปเรื่อยๆ บางท่าไม่ไหว อย่าหักโหม แต่ไม่ต้องท้อ แนะนำให้ทำตาม Tania
เธอจะสาธิตท่าสำหรับคนเพิ่งเริ่ม เบาๆ ค่อยๆ ทำไปเรื่อยๆ ถ้าเหนื่อยมากก็อย่าฝืน
ตอนแรกก็ออกกำลังกายกันนอกบ้านด้านที่ว่างข้างๆตัวบ้าน
โดยพื้นจะเป็นกระเบื้องแบบที่ไม่ลื่นสำหรับรับน้ำหนักรถยนต์ได้
“เฮียๆ...แฮ่กๆ...ฝนตกอ่ะ...แฮ่กๆ”
ผมเรียกเฮียที่กำลังเมามันเหงื่อท่วมตัว ผมหยักศกชุ่มไปด้วยน้ำ...เซ๊ะซี่อ่ะ
เฮียเดินไปกดปุ่มหยุดชั่วคราวที่โน๊ตบุ๊ค ที่อุตส่าห์ยกออกมาตั้งโต๊ะไว้ดู
แล้วเฮียก็เงยหน้าดูท้องฟ้าที่สว่างโร่ สลับกับมองกวาดสายตาไปที่พื้น
หยดน้ำที่พื้นกระจายเป็นสองหย่อม
หย่อมใหญ่และเยอะเป็นบริเวณที่เฮียออกกำลังกาย
อีกหย่อมที่น้อยจ้อย เป็นตรงที่ผมยืนอยู่
เฮียยกผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดหน้า
“ต่อนะครับ”
บ้าจริงเสียงหอบน้อยๆของเฮียนี่มันช่าง....
“ป๊าบ...พอเลย...คิดทะลึ่งแล้ว”
เฮียตบไหล่ผมไม่เบานัก ทำให้ผมได้สติกลับคืนมา
ผลจากการออกกำลังด้วยT25
สิ่งแรกเลย...หลับสนิทตลอดคืน
สอง....ขับถ่ายดี เพราะกินน้ำเยอะมากจากเสียเหงื่อ
สาม....หลังออกกำลังกายจนเหงื่อท่วมตัว พักแป๊บนึงแล้วไปอาบน้ำ
ใช้ฟองน้ำขัดคราบเหงื่อใครเอ๊ยเหงื่อไคลแรงๆ รูขุมขนที่เปิดทำให้ผิวรู้สึกสดชื่น
ไม่รู้ผมคิดไปเองมั๊ยว่า เวลาทาโลชั่นแล้วมันสามารถซึมซาบเข้าไปในผิวได้ดีกว่าปกติ
สี่....สบายหู...เฮียไม่บ่น คริคริ
“เฮีย...ผมว่าคนที่เต้นนำนี่เขาดูแปลกๆนะ”
ผมถามความเห็นของเฮีย หลังจากพิจารณาอยู่นาน
“แปลกยังไงครับ”
เฮียถามกลับอย่างเสียไม่ได้ เพราะสายตายังอยู่กับมติชนรายสัปดาห์ในมือ
“เวลาเขาไปแตะไปจับเอวบ้างสะโพกบ้างของพวกผู้หญิงมันดูไม่มีอะไรเลยอ่ะ”
มันเหมือนเพื่อนกันธรรมดาไม่ให้ความรู้สึกอะไร
“จะให้เขามีอะไรๆกันงั้นเหรอ นี่มันคลิปออกกำลังกายนะครับ”
เฮียเงยหน้ามา....ตำหนิผมผ่านทางสายตาอย่างรู้ทัน
“โห...ไม่ขนาดนั้น แต่เวลาเขามาป้วนเปี้ยนผู้ชายข้างหลัง โดยเฉพาะคนทางซ้ายเนี่ยมันแปลกๆ”
ผมหมายถึงคนทางซ้ายของจอ ซึ่งจะหล่อน้อยกว่าอีกคนนิดนึง
“คิดไปเองมั๊ง..เราน่ะ...คิดมาก”
เฮียหันกลับไปอ่านหนังสือต่อ ทิ้งให้ผมคิดหาเหตุผล
Shaun T...ไม่ได้ตุ้งติ้ง ออกจะแมนมากๆ
แต่เวลาแตะเอว สะโพกของลูกทีมผู้หญิงดูไม่ใช่การแต๊ะอั๋ง
แต่กับลูกทีมชายคนทางซ้าย ถึงจะแตะไม่โดนแต่มันดูมีอะไรๆๆๆ
คิดไปไม่เท่าไหร่ กระแสการออกกำลังกายด้วยโปรแกรมT25 ก็โด่งดัง
เป็นกระแสในอินเตอร์เน็ทที่มาแรงมาก ผมแอบภูมิใจไม่น้อยที่ผมรู้จักมาก่อน(มั๊ง)
ไม่นาน...วันหนึ่งผมเปิดเข้าไปดูกระทู้เกี่ยวกับShaun T มีกระทู้บอกว่า “เป็นเกย์”
ผมรีบหาข้อมูลมือไม้สั่น จนได้มาดูคลิปแต่งงานของเขา
ชอบมากเลย...ดูน่ารัก อบอุ่น แต่ก็โรแมนติก
แต่ที่แปลกใจคาดไม่ถึงก็คือ เฮียแกเป็น... “รับ”
คืนนั้น
“เฮีย...เฮียอยากเป็นฝ่ายรับมั่งมั๊ยอ่า”
ผมถามเฮียอย่างไม่อายปาก
ทั้งๆที่ถ้าแกยอม ผมว่า...ผมก็ทำไม่ได้ คริคริ...ไม่ใช่เวย์
“ทำไมถามแบบนี้ล่ะครับ”
เฮียดูตกใจ กลัวอ่ะดิ
“ก็อีตา Shaun T กล้ามใหญ่ยังรับได้เลย เฮียกล้ามไม่ใหญ่น่าจะรับได้ไม่ยาก”
ตอนที่ผมบอกเฮียว่า.... Shaun T เป็นเกย์ เฮียแกไม่เชื่อครับ จนต้องยืนยันด้วยคลิป
แถมคลิปออกกำลังอื่นๆที่ไม่เกี่ยวข้องกับT25 ซึ่งคงออกมานานแล้ว
แกเด้งมาก แต่ละท่า..อื้อหือโอ้โห..แล้วยังเข้าไปดูรูปในเฟสของแกอีก
เป็นคู่ที่น่ารักมาก มีลูกด้วย ไม่แน่ใจนะครับ ข้อมูลไม่แน่น
แต่ประมาณว่าใช้เสปิร์มของ Shaun แล้วให้ผู้หญิงอุ้มท้องให้ แบบที่เรียก “อุ้มบุญ” น่ะครับ
และที่สำคัญ...แฟนแกก็คือคนที่ผมสงสัย...ผีเห็นผี...มีจริงครับ
ผมเคยคิดอยากทำเหมือนกัน(อุ้มบุญ) แต่ไม่เอาดีกว่าครับ
หลานๆทั้งทางผมทางเฮียก็มีมากมาย
อีกอย่างกลัวดุ๊กดิ๊กจะอิจฉาน้อง ฮะ ฮะ
“แป๊ะ...”
“โอ๊ย...”
"ดีดหน้าผากผมทำไมเนี่ย มันเจ็บนะเฮีย"
“อย่าแม้แต่จะคิดครับ รับแล้วรับเลย รุกแล้วรุกเลย ไม่มีการเปลี่ยนสลับกันครับ”
“เฮ้อ....รับมานานสิบกว่าปี...ผมก็เบื่อบ้างไรบ้าง”
ผมได้แต่เถียงเฮียมี่อยู่ในใจครับ
**********************************************************************
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์และการติดตามครับผม
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
