สัตว์ประหลาด(30 Days of Something Disgusting) - เปิดจองตั้งแต่วันนี้ -20/10/58
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

ซาวน์เสียงรวมเล่มเพื่อนำไปเสนอ สนพ. ค่ะ

Yes
70 (83.3%)
Not Now
14 (16.7%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 84

ผู้เขียน หัวข้อ: สัตว์ประหลาด(30 Days of Something Disgusting) - เปิดจองตั้งแต่วันนี้ -20/10/58  (อ่าน 169856 ครั้ง)

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com
.......................................                                                           
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม


*******************************************
สัตว์ประหลาด (30 Days of Something Disgusting….)



Intro


นี่เป็นเรื่องราวของเด็กหนุ่มผู้แสนอาภัพ..... 


“ต้นกล้า.....ลงมาช่วยแม่ทีลูก”


เสียงของมารดาที่ดังมาจากชั้นล่าง  ทำให้เด็กหนุ่มจำต้องเดินลากขาลงมาอย่างเบื่อหน่าย  สามทุ่มกว่ายังไม่ใช่เวลานอนของเขา  แต่เป็นเวลากลับบ้านของคนที่เขาแสนเกลียด


‘พ่อครับ.......อย่าทำผม......โอ้ย’
‘.....หึหึหึ....ร้องไปเถอะมึง  ร้องให้ตายก็ไม่มีใครช่วยมึงได้หรอก....อีพรแม่มึงนอนเดี้ยงอยู่ที่โรง’บาลโน่น.....’ 



หลังจากที่หายไปสองวันเต็ม  ชายวัยกลางคนรูปร่างสูงใหญ่ก็กลับมาอย่างหมดสภาพ  เนื้อตัวสกปรกมอมแมม  เหน็บขวดเหล้าไว้ที่รักแร้  ลมหายใจส่งกลิ่นเหม็นคลุ้งไปหมด  เสียงด่าทอดังลั่น  และร่างบอบบางของแม่  ถูกชายคนที่ได้ชื่อว่าเป็น ‘พ่อเลี้ยง’ ของต้นกล้าสะบัดอย่างแรง  จนล้มลงไปกองกับพื้น


“พ่ออย่า....”
“คราย....ครายพ่อมึงวะ....ไอ้ลูกแหง่.....มึงไปซื้อเหล้ามาอีก.....ซื้อมาเยอะ ๆ”


เด็กหนุ่มพยายามห้ามไม่ให้อีกฝ่ายทำร้ายแม่ของเขา  พ่อเลี้ยงกำลังยกขาเตรียมจะกระทืบ  ทั้งที่ตัวเองก็ยังทรงตัวยืนอย่างลำบาก  ยิ่งได้เห็นแม่พยายามตะเกียกตะกายจะลุกขึ้น  เด็กหนุ่มยิ่งรู้สึกโกรธเกลียดเป็นทวี


โกรธตัวเองที่แสนจะขี้ขลาด

โกรธตัวเองที่ไม่เคยช่วยแม่ได้เลยสักครั้ง

โกรธตัวเองที่ปล่อยให้มันคนนั้นกระทำย่ำยี

เพราะโกรธมาก  ก็เลยเผลอหลุดคำพูดบางคำออกมาอย่างไม่ตั้งใจ  และไม่คิดว่าคนเมาจะได้ยินมันด้วย


“ไปนอนได้แล้ว.....เมาเหมือนหมาเลยรู้มั้ย”
“มึงด่าใคร....ไอ้กล้า.....นี่มึงด่ากูเหรอ....ไอ้เด็กเหี้ย”


ต่อให้ชายคนนี้เมาแค่ไหน  แต่ต้นกล้าไม่เคยสู้แรงของพ่อเลี้ยงได้เลยสักครั้ง  ทั้งขนาดตัวที่เป็นรอง.....


และความขี้ขลาดของเขาเอง


เขาถูกมันต่อยที่ใบหน้า  ไอ้ขี้เมาชกเขาจนลงไปกองกับพื้นเหมือนแม่อีกคน  มันเตะเขาซ้ำ ๆที่ท้อง  จนเด็กหนุ่มรู้สึกเหมือนโลกหมุน 


“พี่....พอแล้ว.....อย่าทำลูก”
“มึงไม่ต้องเสือก  ปากดีกับกู.....ต้องสั่งสอนมั่งซะบ้าง  มึงเลี้ยงมันอย่างกับเทวดา”


ถูกเตะจนจุก  ถูกทุบตีจนเลือดอาบ  ต้นกล้ามองแม่ของเขาอย่างเจ็บปวด  แม่ที่ไม่เคยช่วยเขาได้เลยสักครั้งเช่นกัน


ไม่ใช่แค่ทำร้ายร่างกาย  ที่ผู้ชายคนนี้ทำกับเขา


ต้นกล้าหลับตาลง


ฝันร้ายในอดีตที่เขาไม่เคยลืม


ทรมานเหลือเกินทั้งยามตื่น



และยามหลับ
.
.
.
.
.
“เฮ้ย....ไอ้กล้า  มึงมีเรื่องต้องคุยกับพวกกูนะ.....จะรีบไปไหน”


เขานอนหลับไปหนึ่งวันเต็ม ๆ  โดยฝีเท้าของพ่อเลี้ยง  ต้นกล้าไม่ได้ไปโรงเรียนหนึ่งวัน  และมันเป็นคราวซวยของเด็กหนุ่มเอง  ที่มันดันตรงกับวันส่งรายงาน


“พวกกูซวยก็เพราะมึง  มึงหายไปไหนมาวะ”  เสือ  หรือเสือใหญ่  หัวหน้าแก๊งค์เด็กเกเรขยุ้มลำคอของเขาเอาไว้  ก่อนที่เขาจะทันได้คิดหนี  มันกับพรรคพวก  ลากเขามาหลังอาคารเรียนปลอดคน  ก่อนจะลงมือซ้อมเขาเสียอ่วม


“เราขอโทษ....เราไม่สบาย”  ปากปริแตกของเขาร้องขอความเมตตา  แต่กลับถูกพวกมันหัวเราะ  ไอ้เสือใหญ่ถ่มน้ำลายใส่หน้าเขา  วันนี้มันดูแปลกไป  ดูน่ากลัวขึ้นมากกว่าเดิม  คงเพราะด้วยฤทธิ์ของยาเสพย์ติด  ที่ทำให้มันคุ้มดีคุ้มร้าย
“แล้วตกลงรายงานพวกกูมึงก็ยังทำไม่เสร็จเหรอวะ  งั้นกูไม่เอาแล้ว  เอาเงินมึงมา  กูจะไปจ้างเค้าทำ”
“เออ.....กูด้วย”
“กูด้วย”


เด็กหนุ่มพยายามยื้อแย่งกระเป๋า  เขามีเงินอยู่เพียงไม่กี่ร้อย  แต่ก็ต้องใช้ทั้งอาทิตย์  พวกมันคนหนึ่งเตะเขาที่ท้อง  ก่อนจะเสยซ้ำอีกทีที่ปลายคาง  ต้นกล้านอนหงายอย่างหมดสภาพ  เพียงแค่อึดใจเดียว  ร่างกายของเขาก็เปียกปอนไปด้วยปัสสาวะของพวกมัน


“เยี่ยวรดแม่มเลย”
“เออ”
“เอาเลย”


สุดท้ายพวกมันก็จากไป  ทิ้งไว้เพียงร่างกายบอบช้ำของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง


อยากตายเหลือเกิน


ทำไมโลกใบนี้ถึงได้โหดร้ายกับเขานัก


เขาไม่เคยทำร้ายใคร


ไม่เคยทำเรื่องไม่ดี


แต่ดูสิ่งที่เขาได้รับ


พ่อแท้ ๆของเขา  อยู่ ๆก็หายตัวไป  ทิ้งไว้แต่แม่  กับมัน.....ไอ้ชด  น้องชายของพ่อ  ผู้ซึ่งมีศักดิ์เป็นอาเขา  มันข่มขืนแม่ต่อหน้าต่อตาเขา  เมื่อตอนที่เขายังเป็นเพียงไอ้ต้นกล้า  เด็กประถมตัวเล็ก ๆ


แต่ที่แม่ไม่เคยรู้.....คือมันเองก็ทำเรื่องระยำแบบนั้นกับเขาด้วย  เขาถูกมันล่วงละเมิดทางเพศมาตลอด  ถูกบังคับให้ใช้ปากมั่ง  มือมั่ง  สำเร็จความใคร่ให้มัน  ตอนที่แม่ไม่อยู่  กว่าเขาจะโตพอที่จะป้องกันตัวเองได้บ้าง  สิ่งเหล่านั้นก็กลายเป็นฝันร้าย  ที่ทำให้เขากลายเป็นคนเก็บกด  ไม่ชอบสุงสิงกับใคร


และนั่นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เขากลายเป็นเป้าของพวกเด็กเกเร  เขามักถูกเพื่อนรังแกมาตั้งแต่ไหนแต่ไร  ถูกรีดไถเงินบ้าง  บังคับให้ทำการบ้าน  หรือแม้กระทั่งเป็นที่รองมือรองเท้า  เวลาพวกมันอยากจะระบายอารมณ์


เขาค่อย ๆ พยุงร่างของตนขึ้น  ก่อนจะเดินกลับบ้าน  ระหว่างทางปราศจากผู้คน  แล้วฝนก็เริ่มลงเม็ดหนาขึ้น  ในที่สุดก็กระหน่ำสาดใส่ร่างของเขาจนเปียกโชก


ก็ยังดี


อย่างน้อยก็ยังได้ชำระล้างปัสสาวะเหม็น ๆของพวกมันออกไปจากตัวเขา


แม่คงร้องไห้อีกตามเคย  หากเห็นเขาในสภาพแบบนี้  ทั้งเขาและแม่ต่างก็เป็นพวกขี้แพ้น่าสมเพช  ที่ไม่เคยปกป้องตัวเองและคนที่รักได้เลย


“พ่อหนุ่ม”



ในซอกตึกที่เขาเดินผ่าน  มีกันสาดที่ยื่นออกมาเพื่อกันน้ำฝน  ใครบางคนยืนอยู่ตรงนั้น  และกำลังเรียกเขา


ชายแก่.....ชายแก่หลังค่อม  ผิวขาวซีดในชุดสีดำ  กำลังจ้องมองมาที่เขา  ด้วยใบหน้าอันเรียบเฉย  ในมือของชายคนนั้นถือกล่องบางอย่าง  ที่ดูเหมือนกล่องใส่สมบัติของพวกโจรสลัด


“ครับ”
“รับนี่ไปสิ”
“เห?....ให้ผม....เหรอครับ”
“ใช่.....เจ้าสิ่งนี้มันเกินภาระของฉันเสียแล้ว  ฉันกำลังจะตาย  ฉันอยากให้มันกับเธอ”
“ผม....?.....ให้ผม.....?”


ทำไมถึงต้องเป็นเขาด้วยล่ะ  เด็กหนุ่มคิด  และดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเดาออก  ว่าเขาคิดอะไร


“ฉันเห็นเธอเดินผ่านทางนี้ทุกวัน....เช้า....เย็น  เธอดูเศร้าเหลือเกิน  และฉันหวังสิ่งนี้คงจะช่วยเธอได้  ได้โปรดรับมันไปด้วยเถิด  เวลาของฉันเหลือไม่มากแล้ว  ฉันเองก็ไม่มีลูกหลานคอยรับมรดกเสียด้วยสิ  หากเจ้าสิ่งนี้ตกไปอยู่กับคนที่ไม่คู่ควรล่ะก็  มันต้องแย่แน่ ๆเลย”


เด็กหนุ่มยืนมองกล่องนั้นอย่างลังเล  เพียงอึดใจหนึ่ง  เขาตัดสินใจรับมันมา  เป็นครั้งแรกที่ชายชรายิ้ม  ฟันของเขาดูน่าเกลียดเหลือเกิน  เป็นฟันผุที่ดูแล้วเหมือนเขี้ยวแหลม ๆอย่างบอกไม่ถูก  ทั้งดำสกปรกและบิดเบี้ยว  คล้าย ๆกับหินงอกหินย้อย


“เอ้านี่กุญแจ  มันเป็นขอเธอแล้ว....กลับไปเปิดดูที่บ้าน....อย่าให้ใครเห็นมันเป็นอันขาด”


ฝนยังคงกระหน่ำ  ต้นกล้าเดินจากมาพร้อมกับกล่องใบใหญ่  มาคิด ๆดูแล้ว  ต่อให้เขาไม่ค่อยได้สนใจผู้คนสักเท่าไหร่  แต่ชายแก่คนนี้ดูไม่คุ้นหน้าเสียเลย


เขาเดินย้อนกลับไป






ไม่มีใครอยู่ตรงนั้นอีกแล้ว
.
.
.
.
.
To be con

แนวเขย่าขวัญเช่นเดิมค่ะ
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-08-2015 15:49:07 โดย mutyamania »

ออฟไลน์ plengpit

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-2
 :กอด1: น่าสนใจมากคะะะะะะะะ

ออฟไลน์ Cockroach

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 195
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
จัดมาาา เข้ามาตามต่อ หุๆ>3< รวมเล่มเรื่องนู้นเสร็จอย่าลืมบอกน้าเดี๋ยวผมพลาด เรื่องนี้จะดราม่ามากไหมเอ่ย(หมายถึงพระกับนาย คนอื่นจะมาดร่ามาใส่ก็ช่างมันนน แค่อยากรู้จะจบสวยไหม)

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
วันที่ 1



หลังจากได้กล่องใบนี้มาแล้ว  เขาตั้งมันไว้ที่ข้างเตียง  อาบน้ำอาบท่าแล้วนอนหลับไปอย่างเหนื่อยล้า


แล้วเขาก็ลืมมันไปเสียสนิท


“ต้นกล้า....มากินเข้าวลูก”


แม่เรียกเขาลงไปกินข้าว  วันนี้เป็นวันเสาร์  เป็นวันที่เขาไม่ต้องไปเจอพวกไอ้เสือที่โรงเรียน  ส่วนไอ้เหี้ยชด  ป่านนี้คงตายห่าคาขวดเหล้าไปแล้ว


แม่ของเขาทำงานรับราชการในตำแหน่งธุรการที่เงินเดือนน้อยนิด  ลำพังเงินเดือนของแม่ก็แทบจะไม่พอยาไส้อยู่แล้ว  ขณะเดียวกัน  เงินทำศพของพ่อก็เริ่มร่อยหรอลงไปทุกที  ไอ้ชดไม่เคยทำงาน  ชีวิตของมันไม่เคยทำเหี้ยอะไรนอกจากทุบตีพวกเขากับเมาไปวัน ๆ


“แม่ไปก่อนนะกล้า.....ฝากดูแลพ่อด้วย”
“มันไม่ใช่พ่อผม”
“แม่รู้จ้ะ......แต่.......”
“ไม่ได้อยู่ต่อหน้ามัน  ไม่เป็นไรหรอกครับ  ผมรู้ดีว่าควรทำตัวแบบไหน  แม่ไปทำงานเถอะ”


เสาร์-อาทิตย์แม่ของเขาก็ยังต้องทำงาน  พอดีว่าเพื่อนของแม่เปิดร้านอาหาร  แม่เลยได้ไปทำงานพาร์ทไทม์  เพื่อหาค่าเหล้ามาจุนเจือไอ้สัตว์นรกที่นอนหลับอยู่ข้างบนนั่น


“ว่าไง....ไอ้ตัวแสบ”


เด็กหนุ่มทักทายเจ้าแมวสีเทาตัวเขื่องที่กำลังตะกายกระจกหน้าต่าง  เพื่อที่จะเข้ามาในห้องนอนของเขา  ต้นกล้าแอบเก็บปลาเอาไว้ให้มันตัวหนึ่ง  เขาไม่ได้ตั้งชื่อให้มัน  และมันก็ดูยินดีที่เป็นแบบนั้น  เจ้าแมวแปลกหน้าที่ตอนนี้กลายเป็นผู้คุ้นเคย  กระโจนขึ้นเตียงนอนของเขาอย่างถือวิสาสะ  แต่พอเขาโยนปลาลงไปบนพื้น  มันก็รีบพุ่งตัวลงไปจัดการทันที


“ถ้าเลี้ยงแมวได้ก็ดีสิเนอะ  แต่ขืนไอ้ชดเห็นมึงเข้าล่ะก็นะ  มันฆ่ามึงตายแน่”


ครั้งแรกที่เจอ  มันก็ตัวโตแบบนี้แล้ว  อยู่ ๆมันก็โผล่เข้ามาในคืนที่ฝนตก  เนื้อตัวของมันเปียกปอน  จนเขาอดไม่ได้ที่จะต้องเปิดหน้าต่างรับมันเข้ามา  เช็ดตัวให้มัน  แล้วพอรุ่งเช้ามันก็หายไป  เป็นแบบนี้จนเด็กหนุ่มรู้สึกชินเสียแล้ว  เขาไม่ได้เป็นห่วงมันเหมือนช่วงแรก ๆ ประเดี๋ยวมันนึกอยากจะมามันก็มา  บทจะหายหน้าไปก็นานจนนึกว่าตายไปเสียแล้ว


ตาซ้ายของมันบอด  เป็นรอยแผลคล้ายถูกใครฟันมา  แต่ถึงจะพิการ  เจ้าแมวตัวนี้มันก็มีชีวิตที่ดีกว่าเขามากมายนัก


“เอ้า....แดกเสร็จแล้วก็ซนนะไอ้แมว”
“เมี้ยว......”


เขามองตามมันไป  จนสะดุดตาเข้ากับสิ่งหนึ่ง  กล่องใบนั้น.....กล่องที่ชายแก่ให้เขามาเมื่อวานนี้  เขาจำได้ว่ายังไม่ได้เปิดดูข้างในเลย  และลูกกุญแจก็ยังคงวางอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือ




แต่ตอนนี้เจ้ากล่องใบนั้นเปิดอ้าอยู่  และข้างในนั้นว่างเปล่า!!!!


“โธ่เอ๊ย  ตาแก่ติ๊งต๊อง......ที่แท้ก็กล่องเปล่า ๆเหรอเนี่ย  มิหน่า....ถึงว่าทำไมเบาจัง  นึกว่าจะมีของเจ๋ง ๆเสียอีก”


เจ้าแมวสีเทาดมกล่องใบนั้นอย่างสนใจ  แล้วอยู่ดี ๆ มันก็ทำท่าขู่ฟ่อ


“เบา ๆสิแมวเอ้ย.....เดี๋ยวไอ้หมาบ้าชดก็ตื่นขึ้นมาหรอก”


เจ้าแมวตัวโตดูตื่นกลัวอย่างน่าประหลาด  มันทำท่าทางแบบนั้นสักพักหนึ่ง  จนในที่สุดแล้วมันก็ตัดสินใจกระโจนหนีออกไปทางหน้าต่าง


“อะไรของมัน.....ก็กล่องเปล่าแท้ ๆ”


เด็กหนุ่มนึกถึงข้าวของบางส่วนที่กองอยู่บนห้องใต้หลังคา  หนังสือของพ่อกองสุม ๆอยู่ข้างบนนั้น  รูปถ่ายและข้าวของอื่น ๆก็เช่นกัน  แล้วพอมองที่กล่องเปล่าใบนี้  เขาก็นึกขึ้นได้ว่าอย่างน้อยมันก็ยังพอมีประโยชน์อยู่บ้าง


ต้นกล้าหอบหิ้วกล่องไม้ขึ้นไปบนห้องใต้หลังคา  ที่ซึ่งเต็มไปด้วยฝุ่น  และกลิ่นเหม็นอับ ๆ  ไม่ค่อยมีใครขึ้นมาบนนี้บ่อยนัก  นอกเสียจากเขา  เพื่อทำความสะอาดปีละสองสามครั้ง


เด็กหนุ่มเช็ดฝุ่นออกจากหนังสือของพ่อ  ก่อนจะทยอยเก็บลงใส่กล่อง  กล่องใบนี้ใหญ่พอสมควรเลยทีเดียว  แต่ก็ไม่มากพอจะเก็บของทั้งหมด  ต้นกล้าจึงเลือกเก็บแต่ของที่สำคัญ ๆเท่านั้น  อย่างพวกหนังสือปกแข็งสภาพดี  กับรูปของพ่อที่ใส่กรอบไม้





กร้วมมมมม!!!!
แจ่บ ๆ ๆ ๆ



เสียงอะไรน่ะ  เด็กหนุ่มสะดุ้งจนเผลอทำกรอบรูปหล่นจากมือ  กระจกแตกเป็นเสี่ยง ๆ  และกรอบไม้นั้นก็ผุจนหลุดแยกออกจากกันเป็นชิ้น ๆ


ใครน่ะ


หรือว่าไอ้ชดมันสร่างเมาแล้ว


อุตส่าห์หนีมันได้ตั้งนาน  ถ้ามันขึ้นมาเจอเขาบนนี้  เขาเองก็จนปัญญาที่จะต่อสู้กับมัน


นึกถึงลิ้นสาก ๆที่เลียใบหน้าของเขา  ถ้อยคำต่ำ ๆ น้ำเสียงกักขฬะของมัน  เด็กหนุ่มรู้สึกขนลุกด้วยความรังเกียจ


“พ่อเหรอ.......หิวเหรอครับ”


ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา  หลังจากขืนใจแม่ของเขาแล้ว  มันก็บังคับให้เขาเรียกมันว่าพ่อ  เด็กหนุ่มค่อย ๆลุกขึ้นอย่างลังเล  ไม่มีเสียงตอบรับ  มีแต่เสียงแปลก ๆ เหมือนใครกำลังกินอะไรอยู่


“เจ้าแมวเหรอ....มึงใช่มั้ย....ซนนักระวังเถอะ......”


มีบางอย่างอยู่ในมุมมืดนั่น  บางอย่างที่เด็กหนุ่มแน่ใจว่าไม่ใช่มนุษย์


“แฮ่......”
“เหวอ!!!”


ทันทีที่หน้าต่างถูกเปิดออกเพื่อให้แสงสว่างเข้ามา  เด็กหนุ่มและเจ้าสิ่งนั้นต่างก็ตกใจด้วยกันทั้งคู่  ต้นกล้าแทบล้มทั้งยืน  เมื่อเห็นเจ้าตัวประหลาดกำลังกัดแทะซากหนู

เจ้าตัวประหลาดนั้นเป็นก้อนเนื้อสีน้ำตาล  ขนาดไม่โตมากนัก  ดวงตาของมันแดงก่ำ  และฟันของมันเป็นเขี้ยวแหลม  เขาแทบอาเจียนเมื่อมองเห็นขาของหนูผู้เคราะห์ร้ายติดอยู่ในซอกฟันอันแสนน่ากลัวนั้น  เจ้าสิ่งนี้ไม่มีขา  มันมีเพียงแขนสองข้าง  หรืออะไรทำนองนั้น  สำหรับใช้เคลื่อนไหว  และรูปร่างของมันก็น่าเกลียดเหลือทน


แต่ดูเหมือนว่ามันจะเป็นฝ่ายกลัวเขามากกว่า  มันพยายามหลบอยู่หลังเสา  ค่อย ๆแง้มหน้าออกมา  มือของมันคว้าเอาซากหนูอีกครึ่งตัวที่ยังเหลืออยู่มากินต่อ


“แกเป็นตัวบ้าอะไรเนี่ย”


เด็กหนุ่มนึกถึงกล่อง.....คำพูดของชายแก่  หรือว่าเจ้าตัวนี้  คือสิ่งที่อยู่ในกล่องใบนั้น


“ใจเย็น ๆ  อย่ากลัว.....ชั้นไม่ทำร้ายแกหรอก”
“กิ๊ ๆ ๆ ๆ”
“มานี่มา”


เขาทำใจดีสู้เสือ  ค่อย ๆเดินเข้าไปหามันอย่างเป็นมิตร  เจ้าสัตว์ประหลาดค่อย ๆคลานออกมาจากที่ซ่อน  จ้องมองมือของเขาที่ยื่นออกไปตาใสแจ๋ว  ไม่รู้ว่าเชื่องหรือต้องการจะเขมือบมือของเขากันแน่  เด็กหนุ่มคิด


ผลั้วะ!!!!


เขาฟาดมันด้วยหนังสือเล่มหนา  จนมันแน่นิ่งไป


“ขอโทษนะ.....ไอ้ตัวอะไรก็ไม่รู้......”


เขาอุ้มร่างของเจ้าสิ่งนั้นลงไปข้างล่าง


หวังว่ามันจะไม่ตายไปเสียก่อนนะ   
.
.
.
.
.
To be con

เรื่องนี้แนวใส ๆเหมือนเคยค่ะ  หนึ่งวัน = หนึ่งตอน  บางตอนสั้น  บางตอนยาว  แต่มีตอนหลักตามวันทั้งหมด 30 ตอนค่ะ

สัตว์ประหลาดนั้น  เอาอิมเมจมาจากเรื่อง Bad Milo ผสมกับ Basket Case  น่ารักน่าชังเชียวค่ะ


[attachment deleted by admin]
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-07-2014 21:56:34 โดย mutyamania »

ออฟไลน์ paojijank

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-0
ลุงให้กุมารหรือกล่องรากบุญหรือเปล่านี่

ออฟไลน์ heroza

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 306
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
ชอบอ่ะๆ ถึงไม่มีขาตาแบ้วๆ ก็ยังน่าเอ็นดูอยู่ :katai5:

แอบกินหนูโถ่ท่าทางจะหิวมาก ไปตีจนสลบแล้วสินั่น

ออฟไลน์ Firebird

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 32
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
เรื่องไม่เท่าไหร่ แต่ช็อกภาพประกอบ ไม่ค่อยดูหนังสยองขวัญ จิตใจเราบอบบาง

ออฟไลน์ PORSE

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 83
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
อิมเมจของน้องสัตว์ประหลาดน่ารักดีนะคะ แหะๆ  :a5:

ออฟไลน์ oilzaza001

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 619
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-1
น่ารักมากเลยค่ะ o22 :a5:

ออฟไลน์ plengpit

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-2
ตอนแรกยังไม่เห็นภาพ>>> :impress2: 

เลื่อนลงมาสักพัก  :a5:   o22

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
อิมเมจทำเอาเราผวา  :mew5:
ยิ่งขวัญอ่อนอยู่

แอบคิดอยู่ว่ากล่องรากบุญหรือเปล่า ไอ้ตัวนี้น่าจะใช้กำจัดไอ้ชดได้นะ

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
^
^
^
^
^
^

ไม่เคยดูรากบุญง่ะ  ขอไปหาข้อมูลแป๊บ

ออฟไลน์ Cockroach

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 195
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
 Bad Milo ผมชอบมากเลยนะเรื่องนี้ อีกเรื่องไม่เคยดูแหะสงสัยต้องไปลองหามาเจิมมั่ง

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
Bad Milo อุนจิปิศาจ 555+ เรื่องนี้คนแต่งดูแค่ช่วงท้าย ๆ ในช่องเคเบิ้ล  น่าสงสารมากตอนที่ถูกพระเอกตัดแขน  หน้าตาน้องน่าหมั่นเขี้ยวมาก  อยากเลี้ยงไว้ในลำไส้ใหญ่สักตัว

ส่วน basket case เป็นภาพยนต์ยุค 80 - 90 ต้น ๆ เกี่ยวกับชายคนหนึ่งที่มีพี่ชายฝาแฝดเป็นเนื้องอก  ภาคแรกดูผ่าน ๆ แต่ภาค 2-3 เคยเช่ามาดู  หนังออกไปแนวฮา ๆเสียมากกว่าน่ากลัวนะคะ  แต่ดูแล้วสองพี่น้องนี่เขารักกันแบบซึน ๆ พระเอกมีการประชดโดยการจับพี่ชายมาเย็บกลับเข้าไปในตัวอีก  ขำมาก.....อ้อ  เรื่องนี้ีมีชื่อไทยว่า มันแอบอยู่ในตะกร้านะคะ  ลองหามาดูกัน

ออฟไลน์ Shadownights

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 221
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
อ่านไปอ่านสนุกดี พอเลื่อนลงมาเจออิมเมจของตัวนั้น  o22 :a5:

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ดันค่ะ  กำลังปั่นตอนที่ 2 เข้ามาอ่านเยอะ ๆนะคร๊า   กราบกราน

ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
อิมเมจน่าเกลียดน่ากลัวมาก T.T

ออฟไลน์ กบกระชายไทยนิยม

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 502
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-1
เอาภาพ basket case ขึ้น ก็เห็นอิมเมจของสัตว์ประหลาดชัดเลย จำได้ว่าดูครั้งแรกตอนประถม แบบว่า... ขยาดตะกร้าไปพักใหญ่ >< แบบอี๊ ไม่นะ!!!

ออฟไลน์ pattyyaoi

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 39
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
น่ารักน่าชัง 5555 :laugh:
อารมณ์ต้นกล้าคงแบบ WTF !! :katai1: :katai1:
งงว่ามันออกมาเองได้ไง  :really2:

ออฟไลน์ plengpit

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-2
 :z2: รอตอน222222222222222

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
“กิ๊กิ๊กิ๊กิ๊กิ๊กิ๊กิ๊กิ๊กิ๊กิ๊กิ๊”

“เออรู้แล้วว่าหิว  เบา ๆหน่อยสิวะ  ก็หามาให้กินแล้วนี่ไง”


หลังจากฟาดมันจนสลบ  ต้นกล้าก็พาเจ้าสิ่งนั้นพร้อมกับกล่องของมันมายังห้องนอนของเขาอีกครั้งหนึ่ง


ไอ้ชดยังไม่ตื่น  แน่นอน.....แดกเหล้าแทนน้ำสามวันสามคืนแบบนั้น  กว่ามันจะฟื้นก็คงเย็นนู่นแหละ


เขาหาของกินมาให้มันเท่าที่จะหาได้  มีเนื้อหมูดิบ ๆเหลืออยู่ในตู้เย็น  เด็กหนุ่มแอบหยิบมาครึ่งหนึ่ง  หลังจากที่เห็นมันกินหนูบนหลังคา  ก็เดาได้ไม่ยากว่ามันชอบกินของดิบ ๆ  แล้วมันก็กินเก่งเสียด้วย


“เมื่อวานแบกมายังเบา ๆอยู่เลย  ทำไมวันนี้รู้สึกเหมือนมึงหนักขึ้นวะ....ไอ้ตัวอะไรก็ไม่รู้”
“กิ๊”
“กินอิ่มแล้วก็ช่วยเงียบด้วยล่ะ....เนี่ยน่ะเรอะของที่ตาแก่บอกว่าจะดีกับกูน่ะ  ภาระชัด ๆ”
“กิ๊”
“ห่านี่ก็พูดเป็นอยู่แค่นี้อ่ะเรอะ”
“กิ๊กิ๊กิ๊”
“อิ่มแล้วก็นอนในกล่องไปนั่นแหละ”


เจ้าตัวประหลาดกินง่ายนอนง่ายเสียจริง  ต้นกล้าเอาเสื้อผ้าเก่า ๆที่ไม่สวมแล้วคลุมตัวของมันเอาไว้  ตาใส ๆ ของมันมอง ๆไปก็น่าเอ็นดูดี  อย่างกับตัวอีทีในหนังที่เคยดูกับพ่อ  ตอนแรกเขาตั้งใจจะขังมันเอาไว้  โดยหาของหนัก ๆ มาทับ  เนื่องจากที่ล็อคด้านในถูกมันพังด้วยฟันคม ๆนั่นไปเสียแล้ว  มันคงหิวมากนั่นแหละ  ตัวบ้าอะไรไม่รู้  กินเก่งเสียจริง 


แปลกดีที่เขาไม่รู้สึกกลัวหรืออยากจะเอามันไปทิ้งเลย  คงเพราะลึกๆแล้ว  เขาแอบชื่นชมความสามารถในการเอาตัวรอดของมันกระมัง  เขาจึงตัดสินใจเก็บมันเอาไว้ก่อน  เผื่อว่ามันอาจจะมีประโยชน์กับเขาบ้างอย่างที่ตาแก่คนนั้นบอก


และคืนนี้เด็กหนุ่มตั้งใจว่าจะดักหนูที่ห้องใต้หลังคากับในครัวเสียหน่อย

..................................................
....................................
.........................
...............
.......


วันที่ 2


ไอ้ชดจ้องมองเขาอย่างจับผิด


“กล้า.....แม่จำได้ว่าเมื่อวานหมูมันเหลือมากกว่านี้นี่นาลูก”
“อ๋อ....มันเอามาทำผัดกระเพราให้กูกินเองแหละ”


มันตอบแทนเขา  ก่อนจะส่งรอยยิ้มอย่างรู้ทันให้  ต้นกล้ากลืนน้ำลายเอื๊อก  หลังจากทำอาหารเช้าเสร็จ  แม่ก็รีบร้อนออกไปเหมือนอย่างเคย  ทิ้งให้เขาอยู่เผชิญหน้ากับมันตามลำพัง


“วันนี้มึงไม่ต้องไปติวหนังสือหรือว่าทำงานกลุ่มเรอะ”
“ไม่มี”
“พูดกับพ่อให้มันมีหางเสียงหน่อยสิว้า”
“ครับ!!!!”
“กูรู้ว่ามึงแอบทำอะไร  เมื่อวานนี้กูไม่ได้เมาขนาดไม่รู้เรื่อง  มึงแอบเลี้ยงแมวเอาไว้ในห้องล่ะสิ  ไอ้แมวสีเทาตาบอดตัวที่คอยมาป้วนเปี้ยนใช่มั้ยล่ะ  กูเคยเตะมันครั้งนึง  นึกว่ามันจะเข็ดแต่เปล่าเลย....ก็เหมือนกับมึงสองแม่ลูกนั่นแหละ  โดนเท่าไหร่ก็ไม่เข็ด หึหึหึ”
“ก็แค่ให้อาหาร....ไม่ได้เลี้ยงสักหน่อย”
“มึงอยากเลี้ยงกูก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่......ยังไงซะ  ข้าวของในบ้านนี้  กูก็ไม่ได้ออกเงินสักบาทนี่นะ  ฮ่าฮ่าฮ่า”


มันหัวเราะ  ส่วนเขากลับรู้สึกเหมือนถูกจี้ใจดำ  ปกติแล้ว....หากเป็นวันหยุดเช่นนี้  ต้นกล้ามักหาเรื่องออกจากบ้านเสียทุกครั้ง  เว้นแต่ว่าจะเป็นเสาร์-อาทิตย์ที่ไอ้ชดนั้นเมาเหมือนหมา  ไม่ก็หายหัวออกไปไหนต่อไหน  แต่เพราะว่าเมื่อวานนี้  เขามัวแต่วุ่นวายอยู่กับเจ้าตัวประหลาดนั่นมากเกินไป  พาลทำให้นอนไม่หลับไปทั้งคืน  เดี๋ยวหลับเดี๋ยวตื่นด้วยใจกังวล  เผลอหลับอีกทีก็เกือบสว่าง  และสะดุ้งตื่นเพราะเสียงแม่เรียกให้ลงไปกินข้าวเช้า 


เด็กหนุ่มไม่ต้องการอยู่ร่วมกับไอ้สัตว์ร้ายนี้สองต่อสอง  ความทรงจำเลวร้ายในวัยเด็กคอยย้ำเตือนให้เขาต้องหาทางป้องกันตัวเอง  เท่าที่คนขี้ขลาดอย่างเขาพอจะทำได้


นั่นก็คือการวิ่งหนีปัญหา


“มึงนี่โตขึ้นเยอะเลยนะกล้า.....นึกถึงเมื่อก่อนนี้ที่มึงยังเป็นเด็กน้อยน่ารัก  เหมือนเพิ่งเมื่อวานนี้เองว่ะ”


เขาเองก็เหนื่อยที่จะหนีแล้วเหมือนกัน  เขาโตขึ้นเยอะแล้ว  เกือบจะเป็นหนุ่มเต็มตัว  ไม่ใช่เด็กผู้ชายผิวขาวตัวเล็กอย่างในวันวานอีกต่อไป  ไอ้บ้านี่คงไม่คิดอะไรแบบนั้นกับเขาแล้วกระมัง


“มึงยิ่งโตก็ยิ่งน่ากินนะ....รู้ตัวไหม....หึหึหึ”
“พ่อ....ปล่อยยยยย”
“อยู่กันแค่สองคน  เรียกกูว่าพี่ชดก็ได้นะ  กูไม่ถือ.....”


แต่เปล่าเลย  ดูเหมือนสิ่งที่เขาคิดเอาไว้มันผิดมหันต์  คนมักมากอย่างมันไม่เคยรู้จักคำว่าพอ  และไม่เคยคิดที่จะวางมือ  แม้ว่าเขาจะมีศักดิ์เป็นหลานแท้ ๆของมัน 


“กูไม่น่าปล่อยให้มึงรอดมือไปได้เลยกล้า  น่าจับทำเมียเสียอีกคน  แม่ของมึงเองก็แก่ขึ้นทุกวัน......หลวมหมดแล้วว่ะ”
“ไอ้ทุเรศเอ๊ย  ปล่อยกูนะเว้ยยยย”


เพราะไอ้ตัวประหลาดนั่นทีเดียว  ที่ทำให้ชีวิตเขาคลาดเคลื่อนไปได้ถึงเพียงนี้  ถ้าหากเขาตื่นเร็วกว่านี้  วันนี้เขาคงไม่ต้องอยู่เจอหน้ามัน  มันฉวยโอกาสตอนที่เขาเผลอ  เดินอ้อมมาด้านหลัง  แล้วกดร่างของเขาลงไปกับโต๊ะกินข้าว  มือของมันล้วงเข้าไปในเสื้อของเด็กหนุ่ม  บีบขยำเนื้อเนียนนุ่มนั้นเต็มแรง  ลิ้นสาก ๆของมันชอนไชเข้าไปในรูหู  ต้นกล้ารู้สึกขยะแขยงเหลือเกิน


“แต่มันก็คุ้มที่เก็บมึงมาได้ถึงตอนนี้  ถ้าเอาแม่งตั้งแต่ตัวเท่าลูกหมา  มึงคงรับไม่ไหว  ตายห่าตามพ่อมึงไปอีกคน  ไอ้เหี้ยนั่นน่ะมันโคตรใจเสาะเลยรู้ไหม”
“อย่า....ขอร้อง.....ผมขอร้อง.....อย่าทำแบบนี้เลยนะอาชด”
“คิดดี ๆนะกล้า  ยอมเป็นของกู.....กูสัญญาว่าจะดีกับมึง  กับแม่มึงให้มากกว่านี้  จะไม่ทุบตีพวกมึงสองคนอีก”


ต้นกล้าไม่เชื่อ....ไม่เชื่อเลยแม้แต่นิด  ไอ้สัตว์นรกตัวนี้  ยามที่ฤทธิ์สุราเข้าครอบงำ  ความเป็นสัตว์ร้ายของมันยิ่งเผยออกมาเป็นเท่าตัว  มันกระชากร่างของเขาขึ้นมาด้วยมือแกร่งเพียงข้างเดียว  กวาดข้าวของบนโต๊ะออกเสียงดัง  แล้วโยนร่างของเด็กหนุ่มขึ้นไป


มือหนาหยาบของมันบีบคางของเขา  บดขยี้ริมฝีปากลงมา  มืออีกข้างของมันพยายามฉีกทึ้งเสื้อผ้าบนตัวเขา


กลัว


กลัวเหลือเกิน


“เลิกดิ้นแล้วรึไง  ชอบล่ะสิไอ้เด็กร่าน”


พอเขาหยุดขัดขืน  มันก็ผ่อนกำลังลงมาหน่อยหนึ่ง  มือของมันลูบไล้ร่างกายของเขาอย่างย่ามใจ  ราวกับคิดว่าตัวเองนั้นแน่เสียเต็มประดา  ประหนึ่งเป็นเทพเจ้าแห่งเซ็กส์  เด็กหนุ่มจ้องตอบมันด้วยแววตาฉ่ำเยิ้ม


“ผมยอม.....แล้วพ่อจะไม่ตีผมจริงนะ”
“กูสัญญา”
“......อืม.....”
“นั่นมึงตกลงแล้วนะ  งั้นกูขอจัดล่ะ  อยากเต็มแก่แล้ว  แม่มึงเอาไม่มันส์เหมือนแต่ก่อนเลยว่ะ”


ต้นกล้าฉวยจังหวะที่มันกำลังถอดกางเกง  ถีบเปรี้ยงเต็มแรงเข้าที่กลางลำตัว  จนมันเสียหลักล้มไม่เป็นท่า  เด็กหนุ่มรวบรวมแรงที่มี  ตะเกียกตะกายหนีขึ้นไปบนห้องของตัวเอง  ถึงแม้ว่าจะลงสลักประตูแล้ว  เด็กหนุ่มกลับไม่รู้สึกว่าตัวเองปลอดภัยเลย  ประตูไม้บาง ๆ นั่นจะต้านทานความกราดเกรี้ยวของมันได้นานแค่ไหนกัน


ปึงๆๆๆๆๆ


“ไอ้เด็กเหี้ย  ฤทธิ์เยอะนักใช่ไหม  ดี....ในเมื่อพูดกันดี ๆแล้วเสือกพยศ  กูก็จะไม่ทำดีกับมึงแล้ว  กูเข้าไปได้เมื่อไหร่  กูจะล่อให้ครางเหมือนหมาเลย  แม่มึงก็เหมือนกัน  กลับมากูจะซัดให้เดี้ยงจนต้องไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มเลย  ช่วงที่มันไม่อยู่กูจะล่อมึงทุกวัน”


จะทำอย่างไรดี  ถ้ามันเข้ามาได้  ไม่ใช่แค่เขาที่จะแย่  แต่มันอาจเห็นไอ้สัตว์ประหลาดที่เขาเลี้ยงเอาไว้ด้วย....


“กิ๊กิ๊กิ๊กิ๊”


ต้นกล้าเหลือบมองเจ้าตัวปัญหาอย่างใช้ความคิด  ไอ้ตัวกินเนื้อสดนี่จะช่วยอะไรได้  นอกเสียจากขู่ให้มันตกใจ  หมดสิ้นความกลัวแล้ว  ไอ้สัตว์นรกนั่นคงฆ่ามันตายได้อย่างไม่ยากเย็น  แม้จะมีเขี้ยวแหลม ๆอยู่เต็มปาก  แต่เมื่อเทียบกับขนาดตัวแล้ว.....


จริงสิ


ถ้าลองทำแบบนี้ดูล่ะ


เด็กหนุ่มคงต้องเสี่ยงดู  ชีวิตของเขามันไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้วนี่  ต่อให้ตายไปเสียก็ถือว่าเป็นบุญ  ส่วนผู้หญิงที่เป็นแม่ของเขา  จะอยู่อย่างไรก็ช่างหัวหล่อนเถิด  จะยังโง่ดักดานที่จะทนอยู่กับไอ้คนพรรค์นี้  ก็ตามแต่เวรกรรม


“พ่อ.....หยุดพังประตูได้แล้ว....ผมยอมแล้วก็ได้”
“กูไม่เชื่อมึงหรอก  ไอ้เด็กตอแหล”
“ผมจะเปิดให้พ่อเข้ามา.....พ่ออย่าทำอะไรรุนแรงเลยนะ....มันไม่สนุกหรอก.....ผมจะทำทุกอย่างที่พ่อสั่ง  แบบนี้ไม่ดีกว่าเหรอ.....ผมไม่ชอบเจ็บตัวนักหรอกน่า”
“มึงอย่ามาลีลา”


ทันทีที่เขาถอดกลอนและหมุนล็อคลูกบิด  ไอ้ชดก็กระชากประตูเปิดออกอย่างแรง  ท่าทีโกรธเกรี้ยวของมันในตอนแรกสงบลงแทบจะทันที  เมื่อเจอภาพตรงหน้า


ลูกเลี้ยงของมันในสภาพเปลือยเปล่า  ผิวเนื้อเนียน ๆ ทำเอามันคลั่ง  แต่เป็นคลั่งอย่างอื่นที่หาใช่ความโมโหโกรธาไม่  บางอย่างในกางเกงของมันตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง  เมื่อพบกับรอยยิ้มเชิญชวนของเด็กหนุ่มเนื้อหวานนุ่ม


“นั่นอะไรของมึง”
“กล่องนี่น่ะเหรอ.....ของเล่นไงครับ  ผมเองก็โตแล้ว.....ใช่ว่าจะไม่มีความต้องการ”
“หึ.....ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก  ขอกูดูหน่อยสิวะ”
“ตามสบายครับ  ผมเป็นของพ่อแล้ว  พ่ออยากจะดูอะไรก็เชิญตามต้องการเลย”


ไม่ทันที่มือของไอ้ชายชั่วจะแตะโดนกล่อง  เจ้าตัวประหลาดในกล่องก็พุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว  สองมืออัปลักษณ์คู่นั้นจับหัวของไอ้ชดเอาไว้แน่น  ดูเหมือนว่าตอนนี้มันกำลังหิวจัด  เด็กหนุ่มดักหนูให้มันเมื่อคืนนี้  ยังไม่ทันจะได้เอาให้มันกิน  ก็ดันมาเกิดเรื่องไอ้ชดเสียก่อน


“อ๊ากกกกกก”


โครมมมมมม


ตึง


ตึง


ตึงงงงงงง!!!!



ร่างใหญ่โตปานยักษ์ของไอ้ชดเสียหลักตกบันไดอย่างไม่เป็นท่า  ก่อนจะแน่นิ่งไปโดยปราศจากเสียงร้อง  ต้นกล้าค่อย ๆก้าวเท้าออกมาจากห้อง  ตอนนี้เด็กหนุ่มไม่เห็นเจ้าตัวประหลาดนั่นแล้ว  คงจะตกใจเสียร้องของไอ้ชดจนเตลิดไปไหนต่อไหนแล้วก็ไม่รู้  ภาพผู้ชายสารเลวที่นอนแผ่อยู่เบื้องล่างนั้น  ทำเอาเด็กหนุ่มอดยิ้มอย่างสาแก่ใจไม่ได้  ทั้งที่ตอนนี้หัวใจของเขานั้นเต้นแรงจนแทบจะกระเด็นออกมานอกอกเลยทีเดียว


“พ่อ.......”


ตายแล้ว


ไชโย


สำเร็จ


ไอ้ชดนอนตายตาเหลือกค้าง  คอของมันหัก  เด็กหนุ่มก้มลงสำรวจอย่างถ้วนถี่  ใบหน้าของมันเป็นรอยนิดหน่อย  แล้วยังไงล่ะ  มันก็ไม่ใช่ฝีมือเขาเสียหน่อย  หากตำรวจอยากจะตรวจเพื่อพิสูจน์หาหลักฐานอะไรก็ทำไปเถอะ  ต้นกล้ารีบยกหูโทรศัพท์แล้วกดหาตำรวจทันที


“ฮัลโหล....สวัสดีครับ.....คือผมมีเรื่องจะแจ้งน่ะครับ  พ่อของผม....เค้า.....เอ่อ”


“อึก....อึก....”


บ้าจริง  ยังไม่ตายอีกเหรอวะ  เด็กหนุ่มรีบวางสายเมื่อได้ยินเสียงสำลักลมหายใจของมัน  แต่แล้วเมื่อหันไปก็เป็นอันต้องใจหายวาบ  เมื่อเจ้าตัวประหลาดนั้นออกมาจากที่ซ่อน  แล้วตรงดิ่งมายังร่างที่ใกล้สิ้นลมของไอ้ชดอย่างรวดเร็ว  แม้ว่ามันจะปราศจากขาก็ตามที!!!!


“กิ๊กิ๊กิ๊กิ๊กิ๊กิ๊”


ไม่ทันที่จะเข้าไปคว้าตัว  มันก็งับเข้าที่ลำคอของไอ้ชดเสียแล้ว  คราวนี้ไอ้ชดได้ไปเฝ้ายมบาลจริงแท้แน่นอน  เลือดของมันพุ่งเป็นสาย  สาดกระจายไปหมด


“บ้าเอ้ย......หยุดนะ.....หยุดกินเดี๋ยวนี้นะเว้ยยยยยย”


เป็นอันว่าปัญหาชีวิตอันหนักอึ้งของเด็กหนุ่ม  ก็คลี่คลายออกไปได้เรื่องหนึ่งแล้ว  แต่ตอนนี้เขากำลังมีอีกปัญหาหนึ่งตามมาติด ๆ


เขาจะเอาศพผู้ชายตัวโตนี่ไปซ่อนที่ไหนดีก่อนที่แม่จะกลับมาเห็น
.
.
.
.
.
.
To be con
 :katai2-1:

เลี้ยงไว้เถอะกล้าเอ๊ย  ออกจะน่ารัก  5555+

ออฟไลน์ paojijank

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-0
กินคนชั่วได้ แต่อย่าเผลอมากินกล้าล่ะ
ขอบคุณค่ะสำหรับตอนใหม่

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ดันค่ะ เดี๋ยวมาต่อ

ออฟไลน์ YounIn

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1524
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-8
น่ากลัวววววว

ออฟไลน์ Cockroach

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 195
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
ช่ายยย กินคนอื่นได้อย่ากินกล้านะลูก  :katai5:

ออฟไลน์ plengpit

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-2
กินไปเลยลูก กินไปเลย กินได้ทุกคนที่ทำไม่ดีกับน้องกล้าเท่านั้นนะลูก อย่าเผลออยู่ๆหิวละกลิ้งไปงับขาน้องกล้าละ 555

ออฟไลน์ Chompooiriza

  • ~ Good Morning Sunshine ~
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 150
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-0
แอบสยอง~
ตัวอะไรไม่รู้น่าเกลียดน่าชัง~
มาช่วยให้ชีวิตน้องกล้าเค้าให้ดีขึ้นหน่อยเถอะ ชีวิตน้องเค้าดราม่าเหลือเกิน~

ออฟไลน์ roseouioui

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 34
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0
 :a5: อย่างโหดอ่ะ

ออฟไลน์ heroza

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 306
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
ก็กินซากให้หมดสิก็หมดเรื่อง คิกๆๆ

เราว่าเรื่องนี่มีแค่ตัวเอกกันตัวสองแขนก็โอนะ
คนแต่งเก่งอ่ะ เราอ่านไปโดนคิดว่าเรื่องนี่ไม่จำเป็นต้องมีพระเอกเลย ((คนอ่านนี่บ้าไปแล้ว :katai5:

ออฟไลน์ PORSE

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 83
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
แดร๊กซะก็สิ้นเรื่อง :laugh: :laugh:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด