“This is me, Fire. Do you remember me?”“Yes, I do.” เสียงของวีร์พูดดังลอดออกมาจากเครื่องดักฟัง
“I love you. Fire not เสือ.”แกรก!ผมถอดหูฟังออกทันทีโดยไม่ฟังคำพูดใดๆจากเครื่องดักฟังอีก แม้ไม่รู้ว่าสองคนนั้นพูดถึงเรื่องอะไรกันแน่ แต่พอได้ยินร่างบางพูดคำว่ารักกับพยัคฆ์แล้ว ทำเอาหัวใจของผมถึงกับแตกสลายไม่มีชิ้นดี
เพราะอะไรทำไมผมถึงแพ้มัน?
ระยะเวลา...
ไม่ต้องพูดถึง ผมแพ้พยัคฆ์อย่างขาดลอย
เงิน...
ไม่น่าจะใช่ เพราะผมก็มีฐานะที่รวยพอๆกับพยัคฆ์
บ้าน...
ผมกับมันก็มีบ้านใหญ่โตหรูหราเทียบเทียมคฤหาสน์หลายแห่ง
ตำแหน่ง...
ถึงตอนนี้ผมจะเป็นแค่รองประธานบริษัท แต่ไม่นานก็จะได้เป็นประธานบริษัทเหมือนพยัคฆ์“เป็นอะไรไปหรือสิงห์ ทำไมทำหน้าเศร้าแบบนั้นล่ะ มีอะไรไม่สบายใจก็ปรึกษาพ่อได้นะ” เสียงคุณพ่อดังขึ้นแทรก ทำเอาผมสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองคุณพ่อ ซึ่งตอนนี้มานั่งอยู่ตรงหน้าท่ามกลางห้องทำงานของผมที่มีแต่เสียงเครื่องปรับอากาศทำงานเท่านั้น “สิงห์ ถ้าสิงห์ยังเห็นพ่อเป็นพ่อ ก็พูดออกมาได้เลยนะ ที่แล้วมาพ่ออาจจะทำหน้าที่พ่อได้ไม่ดีนัก เอาใจใส่จีนมากเกินไปจนลืมพวกลูก ลืมคำสอนของคุณปู่ที่เคยบอกพ่อเอาไว้ ว่าให้รักและดูแลเอาใจใส่สายเลือดของตัวเองให้ดี สิงห์ ยกโทษให้พ่อนะ”
“คุณพ่อ”
“พ่อรู้ตัวดีว่าพ่อไม่ใช่ผู้ชายเต็มร้อย ไม่ได้รักแม่ของลูกอย่างเต็มที่ ก็เลยทำให้แม่ของลูก...” ผมรีบจับมือหนาที่เคยโอบอุ้มผมเมื่อครั้งยังเล็ก ซึ่งตอนนี้เต็มไปด้วยริ้วรอยของวัยชรา ความหยาบกร้านของผิวหนังทำให้ผมได้รู้ว่าท่านผ่านโลกมามาก
“ต่อให้คุณพ่อเป็นเพศอะไรก็ตาม แต่คุณพ่อก็คือคุณพ่อของผมอยู่วันยังค่ำครับ ฉะนั้นอย่าได้โทษตัวเองอีกเลย” ที่แล้วมาตั้งแต่คุณแม่หย่าขาดจากคุณพ่อ ถ้าไม่นับเรื่องธุรกิจในบริษัท ผมจะไม่พูดคุยสนทนากับคุณพ่อเป็นอันขาด “แล้วอีกอย่างคุณแม่เต็มใจที่จะจากไป เพราะความรักมันห้ามกันไม่ได้ ผมรู้สึกดีใจนะครับที่คุณพ่อยังเปิดเผยความรู้สึกของตัวเองออกมาให้พวกผมได้รับรู้”
“สิงห์”
“แล้วที่วันนี้ผมไม่สบายใจก็เพราะผมถูกคนที่ชอบหักอกน่ะครับคุณพ่อ” ผมฝืนยิ้มตอบกลับไป ซึ่งท่านก็ไม่ได้พูดอะไร ได้แต่เอื้อมมือมาลูบหัวผมเบาๆ เป็นการปลอบใจแทน “ผมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงแพ้เขา ทั้งๆที่มีทุกอย่างเหมือนกับเขา จะแพ้ก็ตรงที่บอกรักเขาช้าไปก็เท่านั้นเอง”
คุณพ่อยิ้มมุมปากก่อนจะพูดตอบผมกลับมาว่า
“ผิดแล้วสิงห์ ลูกไม่ได้แพ้ใครทั้งนั้น ความรักไม่ใช่การแข่งขันหรือการเอาชนะใคร แต่มันเป็นเรื่องที่คนๆนั้นจะต้องตัดสินใจด้วยตัวเองว่าเขาจะเลือกใคร ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะถูกเลือก และมีสิทธิ์ที่จะถูกปฏิเสธน่ะลูกเอ๋ย"
“เข้าใจแล้วครับคุณพ่อ”
“ว่าแต่คนที่หักอกสิงห์นั้นเป็นใคร พ่ออยากจะเห็นหน้าเหลือเกิน จะได้ไปเอาตัวมาลงโทษซะให้เข็ด โทษฐานทำให้ว่าที่ผู้นำสิงห์รุ่นที่สี่ต้องอกหักซะหน่อยแล้ว” คุณพ่อพูดเสียงเข้ม พลางหยิบบุหรี่ของผมที่วางไว้ขึ้นมาจุดสูบแก้เครียด ซึ่งผมยิ้มก่อนจะตอบท่านกลับไปว่า
“วีร์ครับคุณพ่อ กมลวีร์ คนที่คุณพ่อรับมาเป็นเด็กรับใช้ส่วนตัวคุณพ่อยังไงล่ะครับ” พอผมพูดจบ บุหรี่ในมือของท่านก็พากันร่วงหล่นบนตักตัวเอง ก่อนจะอ้าปากค้างมองผมด้วยความตกตะลึง
“ว่ายังไงนะ!!”
...............
(แซว) วิน: อะ อะ ไอ้ ไอ้สิงห์ นี่มึง คิดจะแดรกกระทั่งปู่มึงเองรึ 
โพลล์
หัวข้อ: ดวงใจถวิลรัก [ภาคสอง ตอนที่ 13 สิงห์ & จีน อวสาน P.30 (11/09/61)] (อ่าน 158608 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก