เรื่องนี้อ่านแล้วหลากหลายอารมณ์ดี แล้วคนเขียนทำเราช็อคไปหลายทีเลยน่ะ
วันกับวามีพัฒนาการดีน่ะ โดยเฉพาะวันเป็นตัวละครที่ดูใกล้เคียงกับชีวิตคนเดินดินกินข้าวแกงที่สุดน่ะ อ่านแล้วอินไปกับตัวของวันเลยน่ะ
พอเจอเรื่องคุณอมรเราก้อเลยชักไม่แน่ใจในตัวละครแต่ละตัวที่เข้ามาในชีวิตของวันเลยน่ะ ต้องเผื่อใจไว้เลย อ่านไปก้อคิดถึงประโยคที่ว่า ไม่มีรักแท้ในหมู่เกย์ หวังว่าเรื่องนี้คงจะลบล้างคำกล่าวนี้ทิ้งน่ะ
เรื่องของเจนี่เป็นอะไรที่ผ่อนคลายมากที่สุด ชอบอ่ะ ตลกดี
อ่านไปได้ไม่ถึงครึ่งแอบมาเม้นท์ก่อน