อย่าว่าแต่คนเขียนร้องเลย เขาก็ร้องงงงงงงงงง โธ่วา อะไรจะเคราะห์ซ้ำกรรมซัดขนาดนี้
เป็นอะไรที่สูญเสียและหนักหนาสาหัสมากสำหรับวาในตอนนี้
คิดเหมือนวา นี่หรือคือสิ่งตอบแทนที่ได้รับจากที่ยอมแลกตัวเองเพื่อปลดหนี้ หนี้ที่ตีค่าเป็นเงินใช้ด้วยตัวให้จนหมด แต่กลับเอาชีวิตคนสำคัญที่เหลืออยู่ไปถึงสองคน โดยเฉพาะ แม่ ที่วารักและยอมทำทุกอย่าง สงสารวามาก วาที่อ่อนแออยู่แล้ว วาที่ไม่เหลือใครแล้ว จะทำยังไงต่อไป ใครจะอยู่ข้างๆ เชื่ออยู่คนเดียวคือ วัน ไม่ทิ้งวาแน่นอน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอยากให้สองคนนี้รักกันเอาไว้ หลังจากนี้ วาอาจจะคิดอะไรได้มาก คงจะเข้มแข็งขึ้น ขอให้เป็นอย่างนั้นนะ ไม่อยากให้นางรันทดอีก
ส่วนไอ้คุณอมร ปล่อยมันไป ไอ้เด็กไปรท์ค่อยไปตามเก็บทีหลัง วันเอ้ย รีบกลับมาเถอะ มาปลอบวาก่อน
ดริณในตอนนี้พระเอกมากเลย
โผล่มาในช่วงเวลาสำคัญของวาพอดี อย่างนี้ยิ่งทำให้วาที่หลงรักอยู่แล้ว ต้องรักและเทิดทูนดริณเข้าไปอย่างถอนตัวไม่ขึ้นแน่ สำหรับดริณความรู้สึกที่มีต่อวาคือเหมือนน้องเลยเอ็นดู ไม่ทำอะไร ก็นับว่าดริณดีนะที่ไม่หวังร่างกายจากวา แต่อยากให้ดริณชัดเจนมากกว่านี้ ที่ตัดสินใจว่าจะดูแลวา ช่วยบอกวาไปด้วยว่าจะดูแลแบบไหน วาจะได้ทำใจ อย่ารักวาเพราะคิดว่าจะรักได้ หรือพราะสงสาร ถ้ายังตัดใจไม่ได้จากวัน จะทำให้วาเจ็บปวดมากยิ่งขึ้น ส่วนตัวคิดว่ายังไงดริณต้องกลับไปหาวันอยู่แล้ว ยิ่งวันมีปัญหากับอมรด้วย เผลอๆ จะพามาอยู่ด้วยกันนี่สิ จะเป็นเรื่องเอาได้ สงสารวา บอกให้ชัดเจนไปซะ จะได้เจ็บปวดไม่มาก ถึงวาจะรู้ว่าดริณชอบวัน แต่ถ้าไม่ชัดเจนก็ทำให้วาคิดไปได้นะว่าอาจมีใจให้ เพราะฉะนั้นเอาให้เคลียร์
ส่วนเอกภพ ไม่รู้ว่าจะมามีบทบาท หรือแสดงความรับผิดชอบต่อวาบ้างไหม ไหนๆก็เปิดซิงเขา แถมยังเป็นสาเหตุให้พ่อแม่วาตายไปอีก แสดงตัวหน่อย หรือ ถ้าดริณรู้ว่าวาปลดหนี้กับเอกภพแบบไหน อาจจะช่วยพูดให้ก็ได้ ถ้าเอกภพยังพอจะดีอยู่บ้าง ถ้ามันไม่จริงใจก็ไม่ต้อง ปล่อยให้คนเขียนตัดสินใจหาใครมารักวาให้แล้วกันเผื่อวันด้วย แต่ยังหนับหนุน วันวา เหมือนเดิม
***มีพิมพ์ชื่อผิดนิดหน่อยนะ
คุณดริณพูดยิ้มๆ เคาะนิ้วกับพวงมาลัยตามจังหวะเพลง ผมนั่งตัวเกร็งนิดหน่อย ไม่คิดว่าจะได้เจอกัน ไม่คิดว่าจะได้นั่งรถเขา รอยยิ้มคุณ
อมรสวยมาก มันทำให้ผมใจเต้น และรู้สึกหน้าแดงได้ แค่ผม
นั้งข้างๆเขา มือผมก็สั่นแล้ว = ดริณ , นั่ง
"แม่.. แม่จ๋าาาาา .. อึ่ก. .. แม่ ..
วันปลดหนี้ให้แม่แล้วว .. บ้านหลังนี้กลับมาเป็นของแม่แล้ว .. อึ่ก .. ผมทำฝันของแม่เป็นจริงแล้ว .. ฮืออ .. แม่ตื่นขึ้นมาสิ .. ตื่นมาอยู่กับผม .. ตื่นมาฟังผมสิ .. ฮืออ .. แม่จะทิ้งผมไว้คนเดียวไม่ได้นะ .. อึ่กก .. แม่ !!!" = วา