หัวข้อ: DAMAGE ▲ พิษรัก THE END

[Kelvin Degree]

หายไปหรอ

แล้วจะหายไปไหนล่ะ,,,

[ssipra]

บูใจเย็นนนนนน

[becrazie]

  บูจะทำไร! เนย์คิดอะไรอยู่!
เครียดอ่ะ!!!!

[Jibbubu]

แค่หายไป แค่หายไปคำนี้ของบูคืออะไรฮืม แต่ที่แน่ๆคงไม่ใช่ตายใช่ไหมบู ตอนนี้อ่านแล้วมันเจ็บ มันหน่วงแทนบูจริงๆ แต่อีกใจก็คิดว่าสมควรแล้วที่บูได้โดนบ้าง

[AMINOKOONG]

เพราะเราใจแข็งหรือเพราะเราเกลียดบูมันมากถึงทำให้เราไม่ได้รู้สึกสงสารหรือเห็นใจมันเลยซักนิด
ยิ่งย้อนคิดกลับไปถึงเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาสิ่งที่บูมันทำเลวระยำกับเนย์มันยังมากมายและเจ็บปวดแสนสาหัสมากกว่านี้
ที่บูเจอตอนนี้เราว่ามันยังจิ๊บๆเมื่อเทียบกับสิ่งที่เนย์เจออยู่ดี ทั้งทำร้ายร่างกายแม้อันนี้เราไม่ได้ติดใจเพราะเนย์ก็ทำกับบูหนักเหมือนกัน
แต่เรื่องที่มันพาเพื่อนมารุมโทรม ดูถูกเหยียดหยาม เหยียบย่ำศักดิ์ศรีและเห็นเนย์เป็นตัวตลก
เราว่าที่บูมันเจอตอนนี้ยังเป็นแค่ฉากเดียวครั้งเดียวที่โดนดูถูก แต่เนย์ล่ะตลอดเวลาตั้งหลายปีที่ไอ้บูมันทำกับเนย์มันไม่เจ็บปวดกว่านี้เลยหรือ????

[Jokersrty1]

กลับมาได้ไหมมม กลับมารักกันนนน เพลงรี้เหมาะสำหรับ บูตอนนี้จริงๆ แต่ก็นะ บูทำตัวเองทั้งนั้น ไม่มีใครช่วยได้หรอก  แต่หน่วงที่สุด 'แค่หายไปใช่ไหม' โอว้ไม่นะ ห้ามคิดสั้นเด็ดขาด #มโนไปโน้นละ จะเป็นไปยังไงต่นึกภาพไม่ออกเลยเหะ

[Teddysdeath]

อ๊ากกกกกกกก มันค้างงงงงงงง!!!!
สงสารบูนิดๆ แต่ช่วยไม่ได้อะ
อยากรู้แล้วว่าจะยังไงต่อ
ค้างงงงงงงงง

[black sakura]

โอ๊ยยยมันช่างบีบคั้นอัไรเยี่ยงนี้ทั้งสงสาร
และก็สมน้ำหน้าบูไปในเวลาเดียวกัน

[loveview]

ถ้ามันย่ำแย่ขนาดนั้นก็เลิกไปเลยเถอะ ทั้งบูและเนย์นี่ดูเหมือนจะเป็นเส้นขนาน เจ็บพอๆกันแล้วก็น่าจะหยุดๆกันไปเลยทั้งคู่ ขนาดอีกฝ่ายเหมือนจะไล่ให้ไปตายแล้วมันก็น่าจะเลิกกันไปดีกว่า

[kosmos]

หายไปคืออะไรอะเนย์ ; ^ ;
อ่านแล้วรู้สึกเหมือนดำน้ำอยู่แล้วอากาศหมดเลย เฮ้อออ

[Jittirain12]

นิยายเรื่องพิษรักจะมีการรีไรท์เนื้อหาให้ดีขึ้น
ดังนั้นขออนุญาตลบเรื่องในเวอร์ชั่นเก่าชั่วคราวนะคะ
และจะมีการลงเนื้อหานิยายเวอร์ชั่นใหม่ในชื่อ “อาคเนย์”
เมื่อลงจบแล้ว จิตติจะกลับมาลงเวอร์ชั่นเก่าในหน้านิยายนี้อีกครั้งค่ะ

[Viewonohm]

เสียน้ำตาให้ตอนจบ ไม่ว่าทั้ง2จะได้รักกันไหมต่อจากนี้  แต่พวกเขาไม่มีทางลืมกันแน่นอน       ขอตอนพิเศษษษษษน

[❣☾月亮☽❣]

   เจ็บแต่ไม่จบ
ขอมองไกลๆแบบนี้ก็ดีนะ
ขอบคุณ

[black sakura]

  :katai1:จบแล้วเราก็ลุ้นอยู่ว่า
ทั้วสองจะลงเอยยังไงสุดท้ายแล้วก็เหมือนทั้งสอง
ต่าวก็ยังรักกันแต่ก็เหมือนรอเวลารักษาแผลใจตาม
ที่คนเขียนได้บอกกล่าวไว้
ขอบคุณคนเขียนมากนะค่ะที่เขียนนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา
และก็จะคอยเป็นกำลังใจให้นะค่ะรอๆเรื่องต่อๆๆไปค่ะ

[Once]

 

[RinNam]

ก็คิดนะว่าอาจจะไม่ได้กลับมาเคียงคู่มุ้งมิ้ง แต่ก็ยังเศร้าอยู่ดี

อยากให้มีความสุขทั้งสองคน

[kyungploy]

ไม่แฮปปี้เอนด์เลยยยยยยยยยยยยย ฮือ 
ขอตอนพิเศษด้วยได้มั้ยคะ 55555555555555555555555

ขอบคุณสำหรับนิยายๆดีเรื่องๆนะคะ :3

[hibarihao]

เจ็บ

[Maytbb]

คิดว่าจบแบบนี้ก็เหมาะสมดีค่ะ     ถึงจะแอบเศร้า ที่ไม่ชัดเจนว่าสองคนนี้จะสามารถกลับมาพูดคุยหรืออยู่ด้วยกันได้อีกมั้ย ความรักมันร้ายกาจจริงๆเลย

พอจะมีตอนพิเศษให้ชุ่มชื่นหัวใจบ้างมั้ยคะ    

[AMINOKOONG]

สำหรับเราๆว่ามันเป็นต้นจบที่เยี่ยมนะ เป็นอย่างที่ควรจะเป็น
และมันก็ใกล้เคียงความเป็นจริงที่สุดแล้ว ความอดทนมันก็ย่อมมีขีดจำกัด
ต่อให้เนย์รักบู พยายามและทุ่มเทมากแค่ไหน แต่ในเมื่อบูมันไม่เคยเห็นค่า
ซ้ำยังทำร้ายเราแทบตาย ถ้ายังคิดไม่ได้ตามืดตามัวรักมันอยู่อย่างนั้นเราว่ามันก็ประหลากเกินไปนะ
ส่วนบูก็คงได้เรียนรู้ว่าเมื่อเสียสิ่งสำคัญของตนไปจะเป็นยังไง แต่กว่าจะรู้ตัวก็สายไปแล้ว
เรากลับดีใจที่เนย์มีความสุขได้จริงๆซะที อีกอย่างตอนจบก็ไม่ได้เศร้าหรือหน่วงอะไรขนาดนั้นนะ
อย่างน้อยๆก็ไม่มีใครตาย(อย่างที่เราคาดไว้) แม้ทั้งสองจะไม่สามารถกลับไปแก้ไขอดีตได้
แต่ก็ยังมีโอกาสที่จะเริ่มต้นกันใหม่ได้อยู่นะ ใครจะรู้ซักวันทั้งสองคนอาจจะเจอใครที่พร้อมจะอยู่เคียงข้าง
ซึ่งกันและกัน และไม่แน่เนย์อาจจะเป็นคนเคียงข้างบูมันก็ได้ใครจะรู้ เพียงแต่รอเวลาให้เนย์รักษาแผลใจ
ที่บูเป็นคนทำ แม้อาจจะนานหน่อยแต่ก็ยังมีความหวังนะ

[Jibbubu]

บูกับเนย์คงต้องใช้เวลาเพื่อรักษาแผลของกันอีกนาน เวลาจะเป็นตัวพิสูจน์ความรักของทั้งคู่เอง

[Freja]

ไม่ชอบจบเศร้านะ  แต่สำหรับคู่นี้คงต้องเป็นแบบนี้แล้ว คงต้องใช้เวลาอีกนานมากๆเพึ่อโละของเก่าก่อนที่จะมีแรงสร้างของใหม่เพราะว่าต่างคนต่างแบกอะไรไว้มากเหลึอเกิน

[Kelvin Degree]

ยังคงเสียน้ำตาตั้งแต่ต้นจนจบ

รอเวลารักษาแผลใจของคนทั้งสองคนเอง,,,

[ammchun]

คิดอยู่แล้วว่าไม่สมหวัง เนย์เองเจ็บมาเยอะมาก การที่ไม่อยู่ในสายตาเนย์เป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้ว ความทรงจำแบบนี้อย่าไปกระตุ้นให้จำได้ให้เจ็บอีกเลย ลืมๆไปและฝังไว้ให้ลึกสุดใจดีกว่า

[Jokersrty1]

เคยคิดว่าพล็อตจะเป็นแบบ บูตายไรเงี้ย 5555 #คิดไปไกล แต่แบบนี้ก็เจ็บหน่วงๆอะ สงสารทั้งคู่เลย ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะจ้ะ

[eveniing]

 



ร้องไห้เลย 

[Deery]

จบแบบกรี๊ดอะ!!!
ค้าง

[Teddysdeath]

จบได้สวยดีมากค่ะ
สุขปนเศร้าถึงใจ

แต่ถ้าจะให้ยิ่งดี ขอตอนพิเศษเป็น time skip ถึงตอนที่กลับมารักกันแล้วเอาใจคอ happy ending ก็ดีนะคะ
 

[fuku]

จนอ่านจบเราสงสัยว่า...... สภาพจิตใจแบบบูรพาสอบเป็นหมอผ่านได้ด้วยเหรอ?
คือเป็นพวกไร้ความมั่นคงทางอารมณ์ ใช้เหตุผลต่ำเตี้ยเรี่ยดิน(บางจังหวะก็ต่ำกว่าระดับพื้นดิน ลงไปชั้นแมนเทิลโน่น)
มันเป็นอาชีพที่ความกดดันสูงมาก ถูกเรียกร้องทางสังคมจนริดรอนความเป็นส่วนตัวแทบไม่เหลือ
บวกกับลักษณะตัดสินอะไรตื้นเขิน แบบข้ามที่มาที่ไปตรงไปสรุปแบบฟันธง โช๊ะ!! >> เรามองเห็นความฉิบหายที่บูรพาจะสร้างเมื่อทำหน้าที่วินิจฉัยโรคเลยนะ -*-

จริงๆ นิสัยแบบนี้ทำอาชีพอะไรก็สร้างหายนะในงานทั้งนั้นแหละ


ส่วนด้านอาคเนย์มีความยึกยือในชีวิตเยอะจริงๆ เราเข้าใจเอาเองว่า คนแต่งอยากให้อาคเนย์เป็นคนประเภทยื้อ ยึดติด
จนเกิดเรื่องสาหัสขนาดนั้น ถึงยอมปล่อย  แต่ก็นั่นแหละนิสัยคนเราไม่ได้เปลี่ยนง่ายขนาดนั้น
ถึงตั้งใจจะเปลี่ยนแต่ความยื้อจนย้วยๆ มันก็แก้ไม่ได้ง่ายๆ
คนแต่พยายามแสดงว่าอาคเนย์เปลี่ยนข้างนอกได้ แต่ข้างในยังมีส่วนที่เหมือนเดิม
มายด์เซท(สภาพจิตใจ)ของอาคเนย์ที่ผิดเพี้ยนมันทำให้เขียนยากนั่นแหละ
ถ้าจะให้อินไปกับวิธีคิดของอาคเนย์มากกว่านี้ เราอยากให้มี hidden clue ทิ้งไว้ในฉากบ้าง
แบบให้กังขาว่าตกลงอาคเนย์กำลังเลือกทางไหน เราว่าจะได้เข้าใจอาคเนย์ว่ามีความขัดแย้งในใจ


เราชอบเรื่องนี้มากแต่มาอ่านตอนจบแล้วอ่านรวดเดียว ตอนต้นๆ นี่แทบอ้วกกับเรื่องที่บูรพาทำ
ส่วนอาคเนย์นี่เหมือนเห็นหมอกสีทึบบังตัวตลอดเรื่อง เป็นตัวละครที่ไม่ชัดเจนแบบบุคลิกพร่าเลือนมาก
จะชัดแค่เรื่องที่รักบู อย่างอื่นเป็นมนุษย์ที่ยืนหลังม่านตลอด

นั่งรอเรื่องใหม่ของคนแต่งนะคะ

[loveview]

เอ่อ...บอกไม่ค่อยถูกแบบว่า เรื่องจบแต่อารมณ์ไม่จบ
ยังไงดีจะจบเศร้าๆก็ไม่ใช่ จบแฮปปี้ก็ไม่ใช่อีกเหอะๆ