หัวข้อ: <<เพลิงพ่าย>>

[ka[ze]na]

เริ่มแล้วๆๆๆ

[HISY]

น้องป้องใกล้เป็นของพี่เดี่ยวแล้วอ่ะจิ คริๆ

[Teddysdeath]

ตื่นเต้นๆๆๆๆๆๆๆๆ

[Viewonohm]

ขายลูกสินะ 

[LadyGreaz]

เริ่มแล้วสินะ อิอิ

ปราบอย่าร้ายกับน้องป้องให้มากนักนะ สู้ๆนะน้องป้อง

[•♀NoM!_KunG♀•]

เห้ออ!! เปงของซื้อของขายซะงั้น

[iceman555]

ง่าา รอฉาก nc แต่ก็แอบสงสารนางเอก 

[B52]

 

[rogerr]

อร้ายย!!! สั้นนะเคอะ รออะ 

[ekuto]

จะขายลูกชายสินะ ฮึ่มๆๆ

[fay 13]

 :really2:w

[JustWait]

  คุณปัญญานี่เกินเยียวยาแล้วจริงๆค่ะ

[punthipha]

ใช่ใช่ดีดี ไม่หายไปเลย มาบ่อยๆ กำลังลุ้นโนเอล น้องป้องก็ใกล้ถูกใส่พาน

[lolata]

เห็นแล้วสงสารปมุตอ่ะ หนทางรักยังอีกไกลเลย เสียดายเวลาดีๆที่เคยมีด้วยกันตอนเด็ก

[❝CHŌN❞]

สงสารปมุตมากก
มีพ่อ พ่อก็เลว จะขายลูกกินแล้วว

[loveaaa_somsak]

กำลังสนุกเลย

[iammz]

โหววว~~ พูดตรง ๆ เลยอ่ะ ว่าจะขอน้องป้อง ~.~

[ToffeE_PrincE]

น้องก้อง เสร็จแน่ๆเลย

 

[jamelovelove]

สงสารรรรรรรรรรรรรรรรน้องงงงป้ออองงงจัง
ฮื้อออออออๆๆๆๆๆ ร้องไห้แปปปปปป
อิอิ เป็นกำลังใจไห้น้องป้องนะค่ะ

[Pam_ban]

พี่ปราบช่างใจแข็งเเหล่ีอเกิน   แต่ยอมเผยออกมาแล้วว่าต้องการน้องป้อง  แล้วมาไม้นี้ทำกับครอบครัวน้องไว้หนัก  ไม่แน่อาจจะโดนน้องไม่ชอบก็ได้นะ     ส่วนฉากอะไรที่ว่านั้น....ไม่ได้รอเล๊ย  จริง จริ๊ง  .....   


รอตอนต่อไปค่ะ


 

[naruxiah]

ลุ้นๆๆๆ ยังไงต่อไปน้อ มีบ้านอยู่แต่เอาลูกที่เหลืออยู่คนเดียวไปแลก คุ้มมั๊ย?

รึไม่เคยคิดถึงอะไรนอกจากหน้าตาทางสังคม 

คู่หลักก็ลุ้น    คู่รองก็พากระชุ่มกระชวยหัวใจ 

[Belove]

                                                 เพลิงพ่าย

                                                 บทที่ 19.2


         ปัญญานั่งคอตกอยู่หลังพวงมาลัยรถยนต์คันเก่าของตนเองหลังจากที่เรือสำราญสุดหรูทอดสมออยู่

ที่ท่าเรือ นักท่องเที่ยวหรืออีกนัยหนึ่งคือผู้ที่ลุ่มหลงอยู่ในการพนันต่างทยอยกันเดินลงมาจากทางลาดที่ทอด

ลงสู่ผืนแผ่นดิน มีทั้งยิ้มแย้มแจ่มใสของบรรดาผู้ที่ได้เงินแต่คนที่เดินหน้าซีดลงมากลับมีจำนวนเยอะกว่า

         การพนันไม่เคยทำให้ใครได้ดี ตอนนี้ปัญญาเข้าใจอย่างลึกซึ้งแต่จะมีประโยชน์อันใดเล่า เพราะกว่า

จะเข้าใจเขาก็เสียทุกอย่างที่ลงทุนหามาตลอดชีวิตไปแทบหมดสิ้น ชีวิตที่ลงทุนไปกับผู้หญิงที่แสนจะ

จืดชืดอย่างวาดดาวอดีตภรรยาของเขา

         กับเด็กไร้สกุลรุนชาติ เด็กที่ครอบครัวแตกแยกพ่อไปทางแม่ไปทางต้องปากกัดตีนถีบมาตลอด ใคร

บ้างจะไม่อยากหลีกหนีให้พ้นกับสภาพที่เป็นอยู่  ดีแค่ไหนแล้วที่เรียนจนจบปวช.  และได้มาทำงานใน

บริษัทใหญ่โตแห่งหนึ่งแม้จะเป็นตำแหน่งกระจอกงอกง่อยก็เถอะ

         เดชะบุญที่สวรรค์ยังเห็นใจเมื่อในวันหนึ่งเขาได้พบเจอกับหญิงสาวอ่อนเดียงสาซึ่งเป็นลูกสาวของ

ประธานบริษัท และด้วยความที่เป็นคนหน้าตาดีปัญญาใช้เสน่ห์คารมหลอกล่อให้วาดดาวตกหลุมรักก่อนที่

จะพาไปเจาะไข่แดงเพื่อผูกมัดจนเจ้าหล่อนดิ้นไม่หลุด และไม่นานหลังจากนั้นเรื่องก็เข้าหูท่านประธานที่

แสนจะดุและเข้มงวด ปัญญายังจำได้ถึงดวงตาดุกราดเกรี้ยวที่มองมาราวกับจะหักคอเขาให้แหลกคามือ

เมื่อรู้ว่าบุตรีที่เฝ้าทะนุถนอมถูกเขาช่วงชิงไปเสียแล้ว

         แต่เพราะที่ตามใจลูกเสียจนเคย บิดาของวาดดาวจำเป็นต้องยินยอมให้เขาได้ใช้ชีวิตเคียงคู่ทั้งที่ยัง

รังเกียจเต็มประดา ก็เพราะด้วยความอับอายที่มีบุตรเขยไม่ได้ดั่งใจ บิดาของวาดดาวจึงออกเงินให้เขาได้

เรียนต่อ  ปัญญาเองก็ใช้โอกาสเหล่านี้ผลักดันตนเองจนค่อยๆ เขยิบฐานะด้านการงานขึ้นมาทีละน้อย

กว่าที่พ่อตาจะยอมรับก็ก่อนเสียชีวิตไม่นานนัก

         หากจะกล่าวถึงภรรยาอย่างวาดดาว ปัญญาอยากจะเบ้ปากใส่ วาดดาวเป็นผู้หญิงที่บูชาความรัก

และหัวอ่อนจนดูน่าเบื่อหน่ายในสายตาของเขา เรื่องบนเตียงก็ช่างไม่ประสีประสาจนปัญญาต้องแอบ

ออกไปหาเศษหาเลยนอกบ้านจนกระทั่งมาพบกับรัศมีเด็กสาวลูกครึ่งแสนสวยในไนท์คลับชื่อดังที่เขา

หลงรักตั้งแต่แรกเห็น ถึงกับเลี้ยงดูให้เป็นบ้านน้อยจนถือกำเนิดลูกชายมาอีกคนหนึ่ง

         จริงๆแล้วปัญญาก็รักลูก เขารักปราบดาลูกชายที่เกิดกับวาดดาวแม้ว่าจะรักน้อยกว่าปมุตลูกชาย

ของรัศมี หากบุตรชายคนโตจะเชื่อฟังเขาสักนิดไม่ใช่เด็กหัวแข็งที่มองเขาด้วยดวงตากร้าว ตอนที่ปราบดา

หายออกไปจากบ้าน เขาเองก็ร้อนใจออกตามหาอยู่พักหนึ่ง แต่เมื่อตามหาไม่พบปัญญาก็ทำใจได้รวดเร็ว

และฉวยโอกาสนั้นจัดการให้ตนเองกลายเป็นผู้จัดการมรดกเพื่อครอบครองสมบัติทั้งหมด

         ปราบดาไม่เหมือนปมุต ที่ว่านอนสอนง่ายและช่างประจบ ปัญญารักปมุตราวกับแก้วตาดวงใจ

รักมากจนตกใจสุดขีดที่เจ้าหนี้อย่างคนชื่อปราบเสนอให้เขานำตัวปมุตมาเป็นสินค้าเพื่อแลกเปลี่ยนกับการ

ที่เขาและรัศมีจะยังมีที่ซุกหัวนอนต่อไป

         ปัญญาฟุบหน้าลงกับพวงมาลัยรถยนต์อย่างเจ็บใจตัวเอง คีย์การ์ดที่เสี่ยเดชายื่นมาวางอยู่ตรงหน้า

ยังอุ่นร้อนอยู่ในกระเป๋าเสื้อหลังจากที่ปราบวางสายกับเขาไปแล้ว


         “คิดดูดีๆ ก็แล้วกันคุณปัญญา นี่ถือว่าคุณปราบปรานีคุณมากแล้วถึงได้ต้องการแค่ลูกชายของคุณ

เป็นสิ่งไถ่ถอน ค่าตัวลูกชายของคุณสิบห้าล้านบาทก็ถือว่าไม่ใช่น้อยๆ”


         เดชาพ่นควันยาสูบใส่หน้าของเขา ปัญญาถึงกับสำลักทั้งน้ำตา


         “นี่คือคีย์การ์ดคอนโดของคุณปราบ ถ้าคุณยินยอมตามข้อเสนอผมจะนัดหมายกับคุณปราบให้

แต่ถ้าไม่ตกลง ภายในเจ็ดวันนับจากลงเรือคุณเตรียมตัวขนเสื้อผ้าออกไปจากบ้านของคุณได้เลย”

         มืออันสั่นเทาเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ที่เขาโยนไว้ที่เบาะอีกฝั่งขึ้นมาแล้วกดโทรหาบุตรชาย เขากัดฟัน

รอจนกระทั่งปมุตรับสาย


         “ครับพ่อ ว่าไง”


         เสียงใสของปมุตยิ่งสร้างความเจ็บช้ำเมื่อปัญญารู้ว่าหลังจากนี้ต่อไป มันจะไม่เหมือนเดิม


         “ป้องลูกพ่อ ภายในสัปดาห์นี้พอจะมีวันว่างไหมลูก พ่อมีธุระจำเป็นอยากให้ป้องไปช่วยพ่อหน่อย”


         “ธุระจำเป็นอะไรหรือครับพ่อ เดี๋ยวนะครับ ขอป้องถามพี่ผู้จัดการก่อน”


         เสียงบุตรชายที่กำลังซักถามคิวกับผู้จัดการบีบคั้นจนปัญญาปวดหนึบที่สมอง กว่าที่ปมุตจะตอบ

กลับมา


         “อีกสองวันครับพ่อ วันนั้นว่างทั้งวัน ดีเลยป้องจะได้เจอพ่อสักที คิดถึงพ่อจังไม่ได้เจอกันหลายวัน

แล้ว”


         เสียงออดอ้อนของปมุตทำให้คนเป็นพ่อร้องไห้ออกมาในที่สุด
















         “พ่อโทรมาเรื่องอะไรหรือป้อง”


         ชาวีเอ่ยถามเมื่อเห็นปมุตวางสายกับบิดาแล้ว ชายหนุ่มลูกเสี้ยวหน้าคมส่ายหน้าดิก


         “พ่อบอกว่าจะให้ไปทำธุระเป็นเพื่อน ไม่รู้ว่าอะไรที่ไหนเหมือนกันอ่ะพี่วี”


         ชาวีพยักหน้ารับรู้ก่อนที่จะเบนความสนใจไปกับการซ้อมเต้นในสตูดิโอที่บริษัทสำหรับเพลงรวม

ศิลปินซึ่งในตอนนี้บรรดาศิลปินในค่ายกำลังซักซ้อมคิวกันอยู่ ปมุตเองก็กำลังมองคนอื่นอย่างสนใจ จน

เสียงทักดังขึ้นจากเบื้องหลัง


         “ไฮ มายบอย”


         “อ้าว คุณโนเอล”


         ปมุตหันไปยิ้มกว้างให้ชาวต่างชาติที่ยิ้มตอบกลับมา


         “มาทำอะไรครับนี่ หรือว่ามาหาพี่วี”


         ปมุตหลิ่วตาข้างหนึ่ง เล่นเอาโนเอลหน้าเหวอพลางยกมือโบกไปมาให้วุ่น


         “โน โนโน ผมจะมาหามันทำไม ผมมาหาคุณแมนเพื่อคุยโปรเจ็คกันครับ แล้วก็เลยเดินมาทักทาย

ป้องด้วย สบายดีหรือเปล่า”


         โนเอลถามอย่างห่วงใยจริงๆ  เพราะเขารู้ดีว่าปมุตจะต้องเผชิญกับอะไรบ้างในอนาคต แต่โนเอล

ก็ห้ามเพื่อนไม่ได้ เขารู้ดีว่าสิ่งใดที่ปราบต้องการเพื่อนของเขาไม่เคยพลาด นึกสงสารปมุตล่วงหน้าเพราะ

ความน่ารักนิสัยดีแต่โนเอลทำได้แค่เพียงดูแลอยู่ห่างๆ เท่านั้น


         “งานหนักจนนอนไม่พอใช่ไหม ขอบตาคล้ำหมดแล้ว”


         เอื้อมมือไปแตะหน้าใสด้วยความเป็นห่วงประดุจเป็นน้องชายคนหนึ่ง ก่อนที่โนเอลจะต้องตกใจเมื่อ

ท่อนแขนถูกคว้าหมับแล้วบีบแน่นจนต้องนิ่วหน้า เมื่อหันไปมองต้นเหตุก็เห็นชาวีกำลังมองตาเขียวกลับมา


         “พี่วี ปล่อยคุณโนเอล”


         ปมุตร้องเสียงหลงพยายามห้าม ชาวีหันมาดุเสียงเข้ม


         “ป้อง อย่าเข้ามายุ่ง”


         ชาวีแลกแขนโนเอลให้ก้าวตามเขา แม้ว่าอดีตนายแบบจะฝืนท่อนแขนออกก็ไม่เป็นผลจนต้องก้าว

ยาวๆ ตามแรงลากของอีกฝ่ายที่พาไปยังห้องน้ำด้านหลังสตูดิโอ ชาวีปิดล็อคประตูด้านหน้าแล้วผลัก

โนเอลจนหลังกระแทกข้างฝาอย่างแรงก่อนที่เขาจะสืบเท้าเข้าหาอย่างเอาเรื่อง


         “ผมบอกคุณแล้ว ว่าอย่ามายุ่งกับป้องอีก”


         ชาวีตวาดเป็นภาษาไทย โนเอลเชิดหน้าสู้


         “ก็หาป้ายแขวนคอป้องไว้สิ ว่าเนื้อนุ่มๆอย่างป้องมีหมาตะกละอย่างนายเฝ้าอยู่”


         “ไอ้ฝรั่งปากปลาร้า”


         ชาวีด่าไว้ไม่หน้า เขายกมือขึ้นบีบคางโนเอลไว้แน่น


         “พูดดีๆไม่ยอมฟัง ต้องเจอไม้แข็งใช่ไหม”


         เพราะความโกรธสติของชาวีจึงขาดผึง เขากดปากลงไปบนกลีบปากของโนเอลแล้วบดขยี้อย่าง

รุนแรง โนเอลพยายามส่ายหน้าหนีชาวีก็ยิ่งเพิ่มน้ำหนักลงไปจนโนเอลเจ็บไปทั้งเรียวปาก นายแบบหนุ่ม

ดิ้นรนไปมาและง้างหมัดเข้าที่ลำตัวชาวีได้ในที่สุด

         ชาวีสะดุ้ง จุกไปหมดที่โดนต่อยเข้าลิ้นปี่จนต้องปล่อยปากนุ่มในเป็นอิสระ ดวงตายิ่งคุโชนเรืองแสง

วาบๆ เขาดึงเนคไทที่ผูกหลวมๆ ออกมาไว้ที่มืออย่างรวดเร็ว


         “ฤทธิ์มากนักนะ อยากเจอของจริงใช่ไหม”


         โนเอลตาเหลือก เมื่อถูกผลักให้หันหน้าเข้าข้างฝา มือทั้งสองข้างถูกดึงมาด้านหลัง ชาวีใช้เนคไทมัด

ข้อมือของเขาจนขยับไม่ได้ หลังจากนั้นไหล่ทั้งสองก็ถูกกระชากให้หันกลับมาเผชิญหน้าในสภาพที่ดิ้นไม่

หลุด


         “ปล่อยกู”


         โนเอลตะโกนใส่หน้าชาวีอย่างเจ็บใจ เขาสัญญากับตัวเองว่าหลังจากวันนี้จะหันไปเล่นเวทเพาะ

กล้าม เขาจะไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองผอมแห้งอีกแล้ว แต่ว่าตอนนี้ เขาควรจะหาทางหนีให้พ้นไอ้เด็กอันตราย

คนนี้ให้ได้เสียก่อน แต่ยังไม่ทันได้คิดริมฝีปากของเขาก็ถูกบดขยี้ซ้ำเข้าไปอีก มิหนำซ้ำซิปกางเกางยังถูกรูด

ลงและมือร้อนของชาวีก็ล้วงลึกเข้าไปในนั้นและบีบกล่องดวงใจของเขาจนสะดุ้งเฮือก

         ชาวีสอดลิ้นลึกอยู่ในช่องปากอย่างเจ็บใจ เขาเจ็บใจตนเองที่ตอนนี้เขาแยกไม่ถูกว่ากำลังหึงโนเอลที่

เข้าใกล้ปมุต หรือว่ากำลังหวงโนเอลที่ไปยุ่งกับปมุตกันแน่ ความสับสนที่บังเกิดทำให้เขาโมโหและชาวี

ก็ระบายความโมโหใส่จุดอ่อนไหวที่กำลังสู้มือ เข้าเบียดสะโพกแกร่งเข้าใส่อย่างเผลอไผลปลายนิ้วบีบคลึง

รูดรั้งพลางไล่ขบเม้มกลีบปากจนช้ำ เสียงครางลึกในคอโนเอลพร้อมกับกายที่เบียดตอบกลับมาทำให้โทสะ

บรรเทาลง แต่กลับกลายเป็นไฟสวาสกำลังจะปะทุขึ้นแทน

         ไม่!

         เขากำลังมีความต้องการกับไอ้ฝรั่งปากจัด ไม่จริงสักนิด ชาวีพยายามห้ามใจตัวเองแต่เขาก็ไม่ใจร้าย

พอที่จะปล่อยให้โนเอลค้างคาจากความเกรี้ยวกราดของเขา มือที่รูดรั้งอยู่ภายในกางเกงจึงยิ่งสาวเร็วรี่จน

โนเอลกระตุกอยู่ไม่กี่ครั้งก่อนที่จะปล่อยน้ำเมือกใส่มือของเขา พลางหอบถี่เมื่อชาวีถอนริมฝีปากออกมา

         โนเอลกัดริมฝีปากที่บวมเห่อ เขามองชาวีอย่างเกลียดชังทั้งที่ยังหอบหนัก ชาวียกมือเปียกชื้นจาก

ผลิตผลที่เขาจัดการมาแตะที่มุมปากเจ่อของโนเอลพร้อมรอยยิ้มหยัน


         “หวังว่าคราวนี้คุณจะรู้จักเข็ดหลาบบ้าง”


         “ไอ้ ไอ้ ไอ้เลว”


         โนเอลคิดคำด่าไม่ออกในเมื่อตอนนี้สมองว่างเปล่าไปหมด แต่เขาก็ต้องหุบปากลงทันทีเมื่อชาวีเริ่ม

ไล้ปลายนิ้วเปียกไปตามกลีบปากของเขา


         “ปล่อยกูเดี๋ยวนี้”


         “พูดเพราะๆสิ ชาวีครับ ปล่อยมือโนเอลได้แล้ว”


         โนเอลอยากจะตะโกนให้ลั่นใส่หน้ากับรอยยิ้มอย่างผู้ชนะของชาวี


         “แดม ฝันไปเถอะ”


         เอวของโนเอลถูกกระชากเบียดแน่นถูไถไปกับสะโพกของชาวีทันที โนเอลตกใจเมื่อท่อนขาเสียดสีอยู่

กับอะไรบางอย่างที่คับแน่นกลางตัวของชาวี


         “อยากเจอของจริง ว่างั้น”


         โนเอลสะบัดหน้าหนี เขากัดฟันพูดเสียงต่ำ


         “ปละ ปล่อยผมได้แล้วชาวี”


         “ก็แค่นั้น”


         ชาวีเอื้อมมือไปด้านหลังเพื่อปลดเนคไทออก เขาโน้มตัวไปซุกจมูกลงกับซอกคอแล้วสูดกลิ่นกาย

โนเอลเป็นการทิ้งท้ายก่อนที่จะยักคิ้วให้และเดินผิวปากออกไป ปล่อยให้โนเอลยกมือทุบผนังปูนตามอย่าง

เจ็บใจ




                ------------------------------------------------ TBC ------------------------------------------






 
                                           

[ToffeE_PrincE]

หนูป้องจะเข้าปากเสือแล้ว โดนเสือจับกินตับแน่ๆ
นายชาวีแกล้งโมโหจูบล่ะสิ

 

[iceman555]

 

[❝CHŌN❞]

สงสารน้องป้องล่วงหน้า ฮืออออ
ส่วนคู่พี่วี แซ่บมาก ช่างเป็นบทลงโทษที่เอาใจแม่ยกจริงๆ555

[Viewonohm]

รอวันน้องป้องเจอพี่ปราบ 

[jamelovelove]

สงสารรรรรป้องงง จัง
ป้องไม่ได้ทำอะไรผิดดดด!!!!!!!!!!!
แล้ว ทำไม ต้อง ทำป้องด้วยยยยยย ฮือออนออออ
หลบตีนแปปปป?????
อิอิ

[mukmaoY]

เดี๋ยวจะเสร็จกันทั้งสองคู่

[HISY]

คู่รองนี่เขาดุเดือดและเร่าร้อนจริงๆ
ตอนหน้าเขาจะเจอกันแล้วใช่ไหมเนี่ย

[lizzii]

เอาใหญ่แล้วนะชาวี!!!