หัวข้อ: <<เพลิงพ่าย>>

[shoi_toei]

พี่เดี่ยว น้องเรียกหาแน่ะ

[mukmaoY]

พี่แกทบต้นทบดอก
ดีใจที่น้องจำพี่เดี่ยวได้

[iammz]

น้องป้องก็คิดถึงพี่เดี่ยวมาตลอดเลยสินะ~

ขอให้มีความสุขในวันปีใหม่ที่กำลังจะมาถึงนะคะทุกคน^^

[mooping-7]

น้องไม่เคยลืมพี่เดี่ยวสินะ รักษาจูบตามสัญญาด้วย 

[lolata]

น้องยังจำตัวได้อยู่นะ อย่าทำให้น้องเสียใจละ ดูแลดีๆ

happy new year ค่ะ

[nanazaa002]

รออ่านอยู่น้าาา

[nanazaa002]

รออ่านอยู่น้าาา

[fay 13]

 

[HISY]

กรี๊ดด น้องป้องง

[B52]

เห็นใจน้องเถอะ

[rogerr]

พี่เด่วววววว 
เค้าตามอ่านทั้ง 3 เรื่องเลยนะคนแต่ง ตามมาตั้งแต่พี่โมกข์ อะ
ขอให้รักนำทางก็อ่านจบไปแล้ว แอบเซ็งนุดๆ ที่จบเร็วไปหน่อย
เป็นกำลังใจให้นะ HAPPY NEW YEAR ครับ

[rayaiji]

พี่เดี่ยวอ่า......แล้วเดเนียล??

[maru]

สงสารป้อง ถ้าป้องรู้ว่าปราบคือเดี่ยวจะยังไงเนี่ย

[maru]

สงสารป้อง

[JustWait]

พี่เดี่ยวคะ ดีกับน้องเยอะๆเลบนะไม่งั่นดิฉันจะตามไปตบ ฮือ

[Viewonohm]

พี่ปราบไม่ปล่อยน้องได้พักเลยยยย.   

[pulove2534]

 

[pattapong200320]

เขิลล์มาาาาาาาาาาาาาาาก
ถนอมน้องหน่อยนะ.  พี่ปราบ. รึ. พี่เดี่ยว. ^^

[Pam_ban]

พี่เดี่ยวใจร้าย ทำร้ายจิตใจน้องมากเลย สงสารป้องที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยแต่ต้องมาคอยรองรับอารมณ์และความผิดที่ตัวเองไม่ได้ก่อ    น้องผิดอะไร ทำไมทุกคนถึงเอาแต่ใจอย่างนี้ ไม่ถามความเห็นสักคำ ตัดสินใจกันเองทั้งนั้น    หวังว่าพี่เดี่ยวจะดูแลจนน้องป้องหายป่วยเร็ว ๆ นะคะ  . เพื่อไถ่โทษ

ส่วนนิยายที่คนแต่งว่านั้นเห็นมีคนอ่านเรื่อย ๆ นะคะ แม้ตัวเองจะไม่เคย    แต่แปะไว้อย่างนี้ไม่เข้าไปอ่านไม่ได้แล้วล่ะค่ะ เพื่อเป็นขวัญ และกำลังใจในการสร้างผลงานต่อไป   


รอตอนต่อไปค่ะ


 

[punthipha]

พี่เดี่ยวใจร้ายเกินไปแล้ว

[•♀NoM!_KunG♀•]

สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังน้าาา

[Adoreyou]

กรี๊ดดดด อิชั้นไปมุดหัวอยู่ที่ไหนมาาาา เพิ่งตามอ่านเรื่องนี้เจอออออ กรี้ดๆๆๆๆๆๆๆ ชอบมากกกกแนวนี้เนี่ย 55555555555555555555555

และมีแววจะได้ไปอ่านเรื่องของคุณโมกข์ กร๊ากกกกกกกก สู้ ๆ ค่าา คนอ่านรออยู่ซำเหมอ อิอิ

[ตาล]

พึ่งเข้ามาอ่านสนุกมากๆเลย อ่านวันเดียวจบ คาดว่าเรื่องนี้ต้องตั้งน้ำ เตรียมต้มมาม่า เรื่องมีความแค้นเป็นตัวชูโรง อยากให้คุณพ่อกระอักเลือดตายเมื่อรู้ ความจริง ตั้งตารอ..... สู้ๆเป็นกำลังใจให้เนื้อเรื่องดีมาก ชอบเป็นการส่วนตัว ปลื้อใจ.....

[Belove]

                                                         เพลิงพ่าย

                                                          บทที่ 23


         แสงไฟวูบวาบในผับหรูสำหรับคนมีระดับและเครื่องดื่มรสนุ่มในมือสร้างความหรรษาให้กับโนเอล

ไม่น้อย นัยน์ตาสีฟ้าอมเทากำลังจับจ้องอยู่กับร่างอวบอัดของนางแบบสาวในสังกัดนิตยสารปลุกใจที่กำลัง

ทิ้งสายตาให้เขาอยู่ที่โต๊ะถัดไป รอยยิ้มมีเสน่ห์ถูกจุดขึ้นมาบนใบหน้าหล่อเหลาของอดีตนายแบบ โนเอลรู้ดี

ว่าเรตติ้งของเขาไม่เคยตกสำหรับสาวๆ

         และอารมณ์ของเขาคงจะสุนทรีกว่านี้ถ้าโนเอลจะไม่รู้สึกเหมือนกำลังถูกสายตาของใครกำลังจับจ้อง

จนต้องเหลียวกลับไปมองแล้วจึงปะทะเข้ากับสายตาต้นเหตุ


         “แดม”


         สบถอย่างหงุดหงิดเมื่อเห็นแขกกลุ่มใหม่ที่เพิ่งจะเข้ามาภายในและนั่งกันอยู่ไม่ไกลจากตรงที่เขานั่ง

อยู่ หนึ่งในสมาชิกกลุ่มนั้นคือคนที่เขาไม่อยากจะเจอที่สุด ไอ้เด็กปากเสีย ชาวี!

         ชาวีกำลังมองตรงมา มองอย่างท้าทายพร้อมกับมุมปากที่กำลังยกยิ้มซึ่งโนเอลแปลความว่าชาวี

กำลังเยาะหยัน สายตาคู่นั้นทำให้นายแบบหนุ่มเกิดความหงุดหงิดขึ้นมาทันทีจนเขาต้องสะบัดหน้าหนี

และไอ้เด็กสามหาวยังกล้าหาญเดินตรงมาหาและนั่งลงที่เก้าอี้ตรงกันข้ามกับเขาทั้งที่โนเอลไม่ได้เชื้อเชิญ

สักนิด


         “มาทางไหนก็ไปทางนั้น”


         โนเอลเอ่ยปากไล่ เขาไม่คิดจะมีมารยาทกับชาวีแม้แต่นิดเดียว


         “นั่งด้วยไม่ได้หรือไง ไม่เห็นเหรอว่าโต๊ะนั้นคนมันเยอะ”


         ชาวีกำลังกลั้นหัวเราะเมื่อเห็นหน้าตาของชายชาวต่างชาติที่พูดไทยเกือบชัดกำลังบูดบึ้ง ไม่นึกว่าจะ

ได้มาเจอกันที่นี่ชาวีนึกดีใจที่เขาออกมาเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนในวันที่มีคิวว่างและกำลังรู้สึกนึกเบื่อหน่ายอย่าง

บอกไม่ถูก การที่เขามองเห็นโนเอลนั่งอยู่เพียงลำพังในผับแห่งนี้ทำให้ชาวีใจเต้นอย่างน่าแปลกใจ

         การที่ได้พูดจาเย้าแหย่ให้อีกฝ่ายอารมณ์เสียกลายเป็นเรื่องสนุกสำหรับชาวีไปเสียแล้ว ก็ไม่รู้เป็น

เพราะเหตุใด แต่ชาวีชอบมองเวลาหน้าหล่อๆของโนเอลจ้องมายังเขาอย่างไม่สบอารมณ์ ชาวีชอบเวลา

ปากหยักบางเอ่ยด่าไม่ไว้หน้า มันทำให้เขาอยากจะดึงเข้ามาและปิดมันให้เงียบลงด้วยปากของเขาเสียทุก

ครั้ง รวมถึงตอนนี้ด้วยเมื่อชาวีเหลือบมองปากสีสดที่กำลังเคลื่อนที่ขึ้นลงด้วยคำสบถ


         “ฉันไม่อยากร่วมโต๊ะกำลังนาย กลับไปโต๊ะของเพื่อนนายซะ”


         “หวงที่นั่งไปได้นั่งก็นั่งอยู่คนเดียวแท้ๆ  ทำตัวเป็นตาแก่หวงสมบัติไปได้”


         แก่!


         โนเอลเจ็บจี๊ดขึ้นมาทีเดียว

         ความจริงก็ใช่ว่าเขาจะอายุเยอะก็แค่เป็นหนุ่มใหญ่ในวัยสามสิบต้นๆ  แต่เมื่อเทียบกับไอ้เด็กใบหน้า

คมใสที่กำลังลอยหน้าลอยตาหาเรื่องอยู่นี่ก็ดูจะห่างกันหลายปี ถ้าจำไม่ผิดจากการที่เขารู้ประวัติมาชาวีมี

อายุแค่ยี่สิบสี่เท่านั้น


         “นั่งด้วยกันเผื่อว่าจะมีอะไรสนุกๆ ไม่ดีหรือไง”


         ชาวีเลื่อนปลายนิ้วมาแตะบนหลังมือ โนเอลแอบสะดุ้งอยู่ในใจเมื่อเขารู้สึกราวกับมีกระแสไฟฟ้า

แล่นปราดจนร้อนวูบ เขากลืนน้ำลายอย่างนึกหวั่นเมื่อสัมผัสแค่เพียงเล็กน้อยจากชาวีกลับทำให้เขามี

ปฏิกิริยาอย่างคาดไม่ถึง เขารีบชักมือตนเองออกอย่างรวดเร็วและพยายามรักษาสีหน้าบึ้งตึงไว้ให้ได้มาก

ที่สุด

         เขาควรจะทำอย่างไรกับไอ้หมอนี่ดี

         สมองของโนเอลกำลังหมุนเร็วจี๋เพราะเขาไม่อยากอยู่ใกล้ชาวีไปมากกว่าที่เป็นอยู่ เขากลัวว่าหัวใจ

ตนเองที่กำลังระส่ำระสายจะไม่สามารถควบคุมมันได้ในอนาคต โนเอลต้องรีบตัดไฟตั้งแต่ต้นลม

เมื่อคิดได้ดังนั้นโนเอลจึงรีบกระตุกยิ้มพลางทิ้งหางตาใส่อีกฝ่ายพร้อมยกใบหน้าเชิดขึ้น


         “ถ้าอยากจะนั่งก็นั่งไป เพราะฉันจะไม่นั่งตรงนี้แล้ว”


         ชาวีขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ แต่ยังไม่ทันถามเหตุผลร่างสูงโปร่งของโนเอลก็ลุกขึ้นยืนแล้วก้าวตรงไป

ยังอีกโต๊ะที่ไม่ไกลกันนัก เขาเห็นโนเอลก้มหน้าไปกระซิบกระซาบอยู่ตรงใกล้หูของแม่สาวร่างอวบที่เขา

พอจะคุ้นหน้าอยู่ในวงการนางแบบ ไม่นานหลังจากนั้นเจ้าหล่อนก็ยกมือขึ้นคล้องไปรอบคอโนเอลแล้ว

แหงนหน้าเซ็กซี่เชิญชวน ชาวีเม้มปากแน่นเมื่อเห็นโนเอลสอดแขนไปรอบเอวแล้วดึงร่างอวบเข้ามาพร้อม

ก้มหน้าลงไปบดปากอยู่กับปากอิ่มสีแดงสดนั่น แถมยังหันหน้ามาทางเขาและยักคิ้วให้อีกต่างหาก

         นักร้องหนุ่มชื่อดังรู้สึกเหมือนเข็มสักร้อยเล่มกำลังผลัดกันทิ่มแทงอยู่ตรงหน้าอก ยิ่งเมื่อทั้งคู่พากัน

โอบเอวเดินหายไปด้านหลังบริเวณห้องน้ำ ชาวียิ่งร้อนจนนั่งแทบไม่ติดเก้าอี้นึกอยากจะไปกระชากร่างทั้ง

สองแยกออกจากกันแต่เขาก็ต้องรักษาอาการด้วยการนั่งนิ่งๆ อยู่กับที่ไว้ก่อน

         






         “อา โนเอล สุดหล่อของเจนนี่”


         แม่สาวร่างอวบบิดกายสะท้านเมื่อเขาดึงร่างนั้นเข้ามาในห้องน้ำชายห้องหนึ่งแล้วจึงฟอนเฟ้นด้วย

ชั้นเชิงอันแสนชำนาญ เสียงครวญซ่านบอกให้รู้ว่าหล่อนกำลังต้องการเขาขนาดไหน และเขาเองก็ต้องการ

ปลดปล่อยในคืนนี้ไม่แพ้กันด้วยอารมณ์กรุ่นที่หาสาเหตุไม่ได้ แต่โนเอลนึกแปลกใจที่จุดอ่อนไหวของเขา

กลับไม่พร้อมรบเสียทีทั้งที่มันควรจะตื่นขึ้นมาได้แล้วหลังจากที่ได้กอดเกยร่างอวบอัดมาพักใหญ่


         “เจนนี่ ปลุกผมหน่อย แม่เสือสาว”


         เขากระซิบบอกความต้องการพลางเหยียดร่างให้เจนนี่ย่อตัวลงไปปลดเข็มขัดและรูดซิปกางเกงลง

อย่างเต็มใจ  ไม่นานนักอาวุธของเขาก็อยู่ในอุ้งมือนุ่มที่รูดรั้งและใช้ปากเคลือบลิปสติกสีสดค่อยๆกลืนกิน

เข้าไป ปลายลิ้นแสนช่ำชองโลมไล้ไปทั่วแต่เจ้าของอาวุธกลับต้องขมวดคิ้วแน่นเป็นปมเมื่อมันยังสงบนิ่งอยู่

ในท่าเดิม


         “เจนนี่ พอก่อนเถอะ วันนี้ผมคงจะไม่พร้อม”


         เขากลืนน้ำลายอย่างยากเย็นเมื่อความว้าวุ่นมาเยือน เจนนี่ถอนปากออกมาอย่างเสียดายหล่อนทำ

ตาปรอยเมื่อลุกขึ้นมายืนเบียดกายกับเขาที่กำลังรูดซิปกางเกงกลับคืนด้วยมือสั่นเทา


         “โนเอลคะ แต่เจนนี่ยัง…”


         “เจนนี่ ผมบอกว่าพอแค่นี้ไง”


         เขาตวาดอย่างหงุดหงิดแล้วผลักประตูห้องน้ำก้าวออกมายืนตั้งสติอยู่ตรงทางเดินที่ปลอดคน หมด

ความสนใจกับหญิงสาวที่ก้าวออกมามองเขาอย่างเจ็บใจก่อนที่จะกระแทกเท้าเดินจากไป โนเอลหวั่นใจจน

ต้องล้วงโทรศัพท์มือถือมากดหาเบอร์ของเพื่อนสนิท


         “ไอ้ปราบ”


         เขาเค้นเสียงลงไปอย่างยากเย็นเมื่ออีกฝ่ายรับสาย


         “มีเรื่องแล้ว”


         “เรื่องอะไรของมึง”


         ปราบที่ตอบกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบาราวกับเสียงกระซิบเอ่ยถาม โนเอลโต้กลับเสียงเครียด


         “นกเขากูไม่ขัน”


         “ฮะ อะไรนะ มึงพูดช้าๆ ชัดๆ ภาษาอังกฤษก็ได้ อะไรไม่ขันนะ”


         สีหน้าของโนเอลราวกับจะร้องไห้


         “กูบอกว่า นก เขา กู ไม่ ขัน  ค—ของกูมันไม่สู้ นี่กูแก่จนหมดสมรรถภาพแล้วใช่ไหม”


         “มึงจะบ้าเรอะ มึงอาจจะแค่ทำงานเยอะจนเครียดก็ได้”


         ปราบพยายามปลอบโยนเพื่อนสนิท


         “โทรมาก็ดีแล้ว กูว่าจะโทรหาพอดี คิวงานพรุ่งนี้ของป้องคือต้องไปถ่ายแบบให้นิตยสารที่มึงติดต่อไว้

ใช่ไหม เลื่อนคิวให้ป้องที ป้องคงไปทำงานไม่ไหว”


         สิ่งที่ได้ยินจากปราบทำให้โนเอลเบิกตาโต เขาลืมเรื่องตัวเองลงทันที


         “ทำไมป้องถึงมาทำงานไม่ไหว บอกกูมานะไอ้เชี่ยปราบ อย่าบอกนะว่ามึงจัดการน้องป้องไปแล้ว

นี่มึงทำระยำถึงขั้นน้องมันเดี้ยงมาทำงานไม่ได้เลยหรือไง”


         “เถอะน่า เรื่องของกูกับน้อง แต่ว่ามึงอย่าลืมเคลียร์คิวให้ป้องล่ะ แค่นี้แหละเดี๋ยวน้องตื่น”


         “ไอ้ปราบ ไอ้สัสปราบ”


         โนเอลกรอกเสียงดังเรียกอย่างขัดใจแต่ปราบก็ชิงวางหูลงปล่อยให้โนเอลยืนฮึดฮัดก่อนที่จะตกใจเมื่อ

หันหลังกลับไปตรงทางออกแล้วเห็นชาวีที่กำลังยืนจังก้าด้วยสีหน้าเครียดขรึม


         “ชาวี”


         ชาวีมาทันประโยคที่กล่าวถึงปมุต ตอนแรกเขารู้สึกร้อนรุ่มกับทีท่าของโนเอลกับแม่สาวร่างอวบจน

อดใจไม่ไหวต้องเดินตามมาในที่สุด แต่สิ่งที่มาเห็นคือชายหนุ่มที่ทำให้เขาร้อนรุ่มยืนหันหลังคุยโทรศัพท์กับ

ใครบางคนและมีชื่อที่เขาไม่คิดว่าจะได้ยินหลุดออกมา


         “เกิดอะไรขึ้นกับป้อง”


         ชาวีก้าวพรวดมากระชากแขนโนเอลไว้ทั้งสองข้าง สีหน้านั้นดูน่ากลัวจนโนเอลใจเต้น


         “ไม่ ไม่มีอะไร”


         “โกหก ผมได้ยินคุณพูดว่าป้องถูกทำร้ายหรืออะไรสักอย่างจนมาทำงานไม่ได้ บอกผมมานะโนเอล”


         “โธ่โว้ย บอกว่าไม่มีก็ไม่มีสิวะ”


         โนเอลยืนกรานกระต่ายขาเดียวจนชาวีแทบจะระเบิดโทสะออกมา


         “ไม่ยอมบอกความจริงใช่ไหม ดีละ”


         ด้วยกำลังที่มากกว่าชาวีลากแขนให้โนเอลต้องก้าวเดินตามมาอย่างยั้งไม่อยู่แม้ว่าจะเพียรพยายาม

สะบัดแขนออกก็ไม่สำเร็จ ชาวีบังคับให้โนเอลต้องเดินตามมาในมุมลึกของผับและเดินขึ้นบันไดวนไปที่ชั้น

สองก่อนที่จะผลักเขาเข้าไปในห้องๆ หนึ่งที่มีโต๊ะทำงานกับชุดรับแขกอยู่กลางห้อง ชาวีเหวี่ยงจนโนเอล

กระเด็นไปกระแทกอยู่บนโซฟารับแขกตัวใหญ่แล้วล็อคประตูทันที

         ร่างสูงใหญ่ของชาวีก้าวอาดๆเข้ามาจนโนเอลที่ยังจุกอยู่กับแรงกระแทกต้องลนลานหนี แต่ก็ไม่พ้น

มือของชาวีที่คว้าเอาไว้และกดร่างโปร่งของเขาลงไปกับหนังนุ่มของโซฟา


         “คิดจะสู้กับผมงั้นหรือ รู้หรือเปล่าว่าที่นี่ประเทศไทย ที่นี่คือกรุงเทพ และที่นี่คือผับของพี่ชายเพื่อนผม”


         ชาวีก้มหน้าตะคอกใส่


         “บอกความจริงมาเดี๋ยวนี้ ว่าคุณคิดจะทำอะไรป้อง”


         “กูไม่บอก”


         แม้ว่าจะตกเป็นเบี้ยล่างแต่โนเอลก็ไม่มีวันขายเพื่อน ในเมื่อเขาถูกสั่งสอนมาให้รักพวกพ้องยิ่งกว่า

ชีวิต เขาจะไม่ยอมปริปากเรื่องปราบเด็ดขาดถึงแม้ว่าในตอนนี้ร่างของเขากำลังถูกกดจนแทบจะจมไปกับ

เบาะหนัง มือของเขาถูกพันธนาการจนดิ้นไม่หลุด และยิ่งน่ากลัวเมื่อเข็มขัดของตัวเองถูกกระชากออกจาก

เอวเพื่อนำมามัดมือของเขาไว้ด้วยฝีมือของชาวี


         “ปล่อยกู”


         โนเอลตะโกนลั่นอย่างตกใจเมื่อปลายของเข็มขัดที่มัดมือของเขาถูกดึงจนแขนยกสูงแนบอยู่กับหัว

แล้วชาวีก็มัดมันเข้ากับที่พักแขนของโซฟาซึ่งเป็นไม้เนื้อหนา


         “ตะโกนจนปากแตกก็ไม่มีใครมาช่วยหรอกเพราะในนี้มันเก็บเสียง ผมให้โอกาสสุดท้าย คายความ

จริงออกมา”


         โนเอลกัดฟันจ้องตากับชาวีแม้ว่าในใจจะนึกหวั่นกับท่าทีคุกคามของชายหนุ่มจนใจเต้นรัว


         “กูไม่มีความจริงจะบอก”


         ชาวีแค่นยิ้มแต่ดวงตาเรียวกลับโชนแสง


         “ไม่ยอมบอกใช่ไหม ดีล่ะ ผมจะไม่ยั้งมือกับคุณจนกว่าจะยอม”


         “ไอ้เหี้ย มึงจะทำอะไร”


         โนเอลร้องลั่นเมื่อชาวีกระชากเสื้อเชิ้ตเนื้อบางของเขาขาดหลุดลุ่ย กางเกงเนื้อดีถูกดึงออกจนพ้น

ท่อนขาแล้วเหวี่ยงจนมันลอยไปตกอยู่บนพื้นห้องไกลออกไป ชาวีตาลุกวาวจ้องมองร่างกายที่แทบจะไร้

อาภรณ์ปกปิดแล้วคว้าท่อนเนื้อกลางตัวมาไว้ในอุ้งมือ


         “เมื่อกี้อยากนักใช่ไหม เงี่ยนนักใช่ไหม ผมจะทำให้คุณจนถึงใจเลยล่ะ มาลองดูว่าระหว่างผมกับ

ผู้หญิงคนนั้นใครจะทำให้คุณครางจนปากสั่นได้มากกว่ากัน”


         ชาวีบีบมือ โนเอลถึงกับสะดุ้งเฮือก และเมื่อชาวีสาวมือปั่นจนมันร้อนวูบแก่นกายของโนเอลก็เด้ง

ตัวรับพองฟูสู้มือทันที


         บ้าไปแล้ว!


         โนเอลอยากจะด่าร่างกายตัวเองที่มันมีปฏิกิริยาตอบโต้ชาวีอย่างรวดเร็ว ทั้งที่เมื่อครู่เจนนี่กระตุ้น

แค่ไหนมันก็ยังหลับใหล แต่แค่ชาวีแตะมือก็ดูเหมือนว่ามันตื่นขึ้นมาง่ายดายเหลือเกิน และยิ่งชาวีสาวมือ

รูดรั้งมันยิ่งสร้างความเสียวซ่านจนเขาต้องกัดปากตัวเองเพื่อกลั้นมันไว้


         “อื้อออออ ไอ้ ไอ้ชาวี ปล่อยกูเดี๋ยวนี้”                           


         คิดว่าชาวีจะปล่อยตามที่บอกงั้นหรือ นักร้องหนุ่มแสยะยิ้มพลางก้มตัวลงครอบปากไปกับแท่งเนื้อ

ร้อนที่น้ำใสแตกเยิ้ม แค่เขาโลมเลียอยู่ไม่นานก็รู้สึกถึงแรงกระตุก ชาวีรีบคายมันออกและใช้มือจับโคนให้

แท่งเนื้อฉีดพุ่งน้ำเมือกขาวขุ่นรดอยู่บนหน้าท้องของเจ้าของมัน ชาวีใช้ปลายนิ้วปาดมันขึ้นมาแล้ววาดไป

รอบๆ ริมฝีปากของโนเอลที่หอบหนักหลังปลดปล่อย โนเอลสะบัดหน้าหนีแต่ชาวีใช้มือบีบคางให้เขาต้อง

อยู่นิ่ง เขามองชาวีอย่างแค้นเคือง


         “มึงมันเลว”


         เขาด่าใส่หน้าชาวี นักร้องหนุ่มยักไหล่


         “ผมไม่เคยทำใครก่อน ถ้าเขาไม่ทำเลวกับผม เป็นไงรสชาติน้ำเงี่ยนตัวเองอร่อยดีไหม ลอง

เปรียบเทียบกับของผมดูบ้างก็แล้วกัน”


         “ไม่ อย่านะ”


         โนเอลร้องลั่นดิ้นขลุกขลัก เมื่อชาวีปลดกางเกงตัวเองออกแล้วเขยิบตัวมานั่งอยู่ตรงหน้าอกของเขา

มือหนาบีบคางจนกรามเปิดกว้างก่อนที่ชาวีจะส่งแท่งเนื้อร้อนกระแทกเข้าไปในปากจนกระแทกไปถึงลำคอ


         “อึก อึก”


         โนเอลแทบขย้อนแต่ชาวียิ่งกดท่อนขาลงมาจนเขาหายใจเกือบไม่ได้ ด้วยความทรมานเลยต้องผวา

เก็บอากาศก็เลยยิ่งเข้าทางให้ชาวีดึงออกและแทงลงมาใหม่


         “ซี้ดดด ปากคุณนี่ร้อนจริงๆ”


         ชาวีเองก็อดครางลึกไม่ได้ โพรงปากและลิ้นด้านในของโนเอลร้อนระอุและชื้นฉ่ำเร่งเร้าให้เขาต้อง

กระแทกเอวใส่ไม่ยั้ง เขาแหงนหน้าเป่าปากเมื่อท่อนเนื้อบีบรัดแล้วอัดของเหลวใส่คอของโนเอลที่ยังไม่มี

โอกาสตอบโต้ กลิ่นคลุ้งพร้อมรสเฝื่อนที่ไหลลงคอทำให้โนเอลจ้องมองชาวีอย่างแค้นใจ





                      ------------------------------------- TBC -----------------------------------------


ง่า   หน้ากระดาษหมดพอดีเลย   

[Viewonohm]

มันค้างซะละเกินนน

[shoi_toei]

 

ค้างงงงง

[naruxiah]

คู่ชาวีโนเอล ช่งร้อน แรงดี ไม่มีตกจริงๆ 

[iammz]

ด้านดิบชาวีแบดบวยถึงใจ~

 

[hembetaro]

โอ๊ะโอ...โนเอลปลุกด้านมืดของชาวีขึ้นมาแล้ว 

[fay 13]