บทที่ 5
เมธา Talk เมื่อวานนี้ผมนึกอยากฆ่าเพื่อนมากที่สุดในชีวิต เกือบแล้วอีกนิดเดียว ถ้ามันไม่ออกมาจากห้องน้ำหรือไม่ตามผมมา ผมคงได้จัดการน้องเขาไปแล้ว
ผมนอนไม่หลับคิดถึงแต่ร่างนุ่มนิ่มจนอดโทรหาไม่ได้ ไม่รู้ว่าคืนนั้นเขามีแขกหรือเปล่า เขาไม่รับโทรศัพท์ผมเลย ผมนอนหัวเสียทั้งคืน ตื่นมาตอนเช้าก็รัวโทรหาเขาก็ไม่รับอีก เด็กขายเขาเป็นแบบนี้หรือเปล่า รับแขกแค่ครั้งเดียวแล้วไม่ติดต่ออีกหรอ เขาไม่มีแขกประจำหรอ ผมให้เงินเขาไปตั้งเยอะนะ แล้วก็ไม่ได้รุนแรงด้วย หรือเขาจะชอบแบบรุนแรง ผมทำไม่ถึงใจเขาหรอวะ ผมหงุดหงุดติดต่อน้องไม่ได้ก็เลยออกไปซื้อของ
ผมว่ามันตลกดีนะดันมาเจอไอ้ตัวเล็กรถเสียขว้างหน้า เขาทำท่าเหมือนเห็นผีตอนเข้าไปทัก ผมเลยถือโอกาสมัดหัวมัดหางรวบกลางตลอดตัวอาสาลากรถพาไปอู่ แล้วก็พาไปส่งบ้าน
บนรถเขาขยับไปนั่งเสียติดกระจกรถ ทำอย่างกับกลัวผมจะทำร้ายเสียอย่างนั้น
แก้มขาวๆมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นจนผมอยากเอามือไปเช็ดให้ น่ารักเหมือนเดิมเลยแฮะ อยากเอามือลูบหัวแล้วเอามาพิงไหล่ อื้อ อยากได้มาเป็นของตัวเองจัง ชักฟุ้งซ่าน ผมเลื่อนสายตาไปมองถนน
น้องเองก็มองออกไปนอกหน้าต่างสองมือกำเบลล์แน่น ผมขับรถไปเรื่อยๆก่อนจะอดถามเรื่องเมื่อวานไม่ได้
“ทำไมไม่รับสายเลย”
“อะไรนะครับ”เขามัวแต่เหม่อจนต้องหันมาถามผมอีกรอบ
“พี่ถามว่าทำไมไม่รับสายเลยครับ เมื่อวานพี่โทรหาเราทั้งคืนเลย”เมื่อเช้าด้วย
“เอ่อะ คือว่าผมเปลี่ยนเบอร์ใหม่แล้วน่ะครับ”น้องตอบอ่อมแอ่มเหมือนกลัวความผิด
“เปลี่ยนทำไม”ผมถามเสียงดุ น้องเขาหน้าเสียไปเลย
“ก็มีคนโทรเข้ามาไม่หยุดเลย เบอร์แปลกๆทั้งนั้น ผมก็เลยเปลี่ยนเบอร์น่ะครับ”เขาตอบเหมือนจะร้องไห้ เสียงเล็กสั่นเครือ
“อย่างนี้นี่เอง นั้นพี่ขอเบอร์ใหม่เราได้ไหม”ผมยื่นมือไปตรงหน้าน้อง
“เอาโทรศัพท์เรามาสิ”ผมเร่ง น้องเขาส่งมือถือมาให้แบบสั่นๆ ผมรับไปกดเมมเบอร์ตัวเองแล้วโทรออกเข้าเครื่อง
น้องเขากัดปาก ก้มหน้า ผมส่งมือถือคืนไปให้เขา เขารับแล้วเอาไปกำแน่น
“คืนนี้ว่างไหม”
“อะไรนะครับ”น้องดูตกใจ
“ถามว่าคืนนี้ว่างไหม”ผมย้ำ
“คะ คือว่า...”น้องกำลังจะพูดแต่ผมชิงพูดก่อน
“พี่จองเลยละกันนะ สองวันนี้เสาร์กับอาทิตย์”ผมรีบหักเลี้ยวมุ่งหน้าตรงไปโรงแรมอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าน้องจะปฏิเสธ น้อง
เขาโวยวายเสียงดังลั่น
“พี่ครับ พี่จะพาผมไปไหน ผมไม่ขายแล้วพี่”น้องเขาเอามือมาจับแขนผมเขย่าไปมา
“อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลยน้า นายจะโก่งราคาหรอ พี่รู้ว่าวันนี้เราไม่มีแขกหรอก ถ้ามีก็แคนเซิ่ลไปซะ พี่จะจ่ายเงินให้สองเท่าเลยรวมค่าล่วงเวลาด้วย”ผมไม่ฟังรีบเหยียบคันเร่งอยากไปถึงโรงแรมเร็วๆ
“ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่ผมไม่ขายแล้วพี่ ผมเลิกแล้ว ผมแค่ทำไปเพราะต้องการเงิน”น้องเขาอธิบายหน้าตาตื่น
“นี่ไง เดี๋ยวพี่ให้เงิน ต่อไปไม่ต้องขายใคร ขายให้พี่คนเดียวก็พอ พี่จะซื้อเราเอง”ให้เด็กคนนี้ไปโดนคนอื่นปู้ยี่ปู้ยำไม่ไหวผมไม่ยอมหรอก
“ไม่แล้วครับ ผมได้เงินพอแล้วผมไม่ขายแล้ว”น้องเขาเกาะแขนผมแล้วทำตาเศร้าเหมือนกระต่ายน้อยน่ารัก
“ไม่ต้องขายให้คนอื่นไง ขายให้พี่คนเดียว”
“ไม่เอาครับ ไม่เอาแล้ว”น้องปฏิเสธไม่หยุด เอาไงดีวะ ผมไม่อยากขัดใจใครด้วย ถึงอยากจะได้มากๆก็เถอะ
“เงินที่พี่ให้ไปมันไม่พอหรอก ใช้อย่างมากก็ได้แค่ปีนึง แล้วต่อไปละ”ผมพยายามหวาดล้อม
“ผมจะหางานอื่นทำแล้วครับ ผมไม่ขายแล้วจริงๆ”น้องร้องไห้ออกมา ผมเลยเลี้ยวรถไปจอดข้างทาง เชี่ยแล้วทำเด็กร้องไห้ หน้าวหวานเต็มไปด้วยน้ำตา ผมขยับตัวเข้าไปใกล้ แล้วเอานิ้วโป้งเขี่ยเช็ดน้ำตาให้น้อง
“พี่อยากได้น้อง อยากได้จริงๆ ถ้าน้องไม่ขายแล้วไม่เป็นไร แต่ขายให้พี่ได้ไหม แล้วพี่จะจ่ายเงินเดือนให้”ผมขยับเข้าไปกระซิบเบาๆใกล้แก้มน้อง จมูกของผมชนแก้มเล็กเลยสูดความหอมเข้าปอดเต็มที่น้องเขาดูสั่นๆ
“พี่ไม่บังคับหรอก น้องก็ทำงานอื่นได้ แต่พี่แค่อยากได้น้องมาหาพี่บ้าง เรากำลังเรียนอยู่ใช่ไหม เอาเป็นว่าพี่จะส่งเสียเราจนกว่าจะจบเลย”ผมยื่นขอเสนอทุกทาง
“ให้ผมเป็นเด็กพี่น่ะหรอครับ”เสียงสะอื้นเล็กๆถาม น้องเขาขมวดคิ้วทำหน้าน่าสงสาร
“ใช่แค่มีเซ็กส์ น้องไม่ต้องกลัวพี่บอกใคร เรื่องนี้เป็นความลับของเราสองคน”น้องเขานิ่งไปนิดเหมือนคิดอะไรอยู่
ผมไม่เร่งรัด อยากให้เขาคิดดีๆ ถ้าเขาตอบตกลงผมก็จะจัดการเขาเลยคืนนี้ แต่ถ้าเขาตอบปฏิเสธยังไงผมก็จะตื้อจนกว่าจะได้
ผมลูบหัวเล็กไปมาอย่างเอ็นดู ตาน้องแดงกล่ำปากสั่นระริก ผมเช็ดน้ำตาออกจากแก้มขาวจนหมด อยากจูบชะมัดผมได้แต่เอามือลูบหัวน้องไว้ ทำอะไรต้องช้าๆ อย่าให้กระต่ายน้อยตื่นตูม
“จริงหรอครับ”จริง!!!ผมพยักหน้า
“พี่ถูกใจเรามากเลยรู้ไหม น้องน่ารักมากเลย”ผมบอกคำหวาน ล่อลวงสุดๆ
“พี่ไม่รู้ว่าน้องมีปัญหาอะไร ถึงได้ทำแบบนี้ พี่พอจะช่วยอะไรบอกพี่ได้เลย”ผมบอกไปแล้วก็นิ่งรอคำตอบ
น้องเขาก้มหน้าลง ผมเลยขยับตัวออกแล้วนั่งถอนหายใจรอลุ้น
“นานแค่ไหนครับ”น้องเขาเงยหน้าขึ้นมาถาม เยส
“แล้วแต่น้องเลย พี่อยากดูแลเราไปเรื่อยๆนั่นแหละ”อยากดูแลตลอดชีวิตเลย เด็กอะไรไม่รู้น่ารักเป็นบ้า
“แล้วจะให้เงินเท่าไหร่ครับ”ผมยังไม่ได้คิดแฮะ
“ถ้าน้องตกลงเรามาคิดเรื่องนี้กันอีกที พี่อยากรู้ว่าเราโอเคไหม ถ้าโอเคเราก็มาคุยรายละเอียดกัน”
“ถ้าผมทำไปแล้วไม่ชอบ ผมจะเลิกทำได้ไหม”
“ถ้าน้องไม่อยากทำแล้วก็บอก พี่ก็จะไม่ยุ่งกับเรา”ปากว่างั้นแต่ในใจนี่อยากเอากลับโรงแรมจะแย่แล้ว
“ผม ผม …”น้องคิดไม่ตกเงยหน้ามองผมเหมือนกลัวๆ
“ผมยังไม่พร้อมครับ พี่พาผมไปส่งบ้านเถอะนะ”อ๊าก อยากเอาหัวโขกพวงมาลัย
“คิดดีๆนะครับ”ผมย้ำอีกรอบอยากได้โว้ย
“ขอเวลาผมคิดแล้วผมจะติดต่อกลับไปนะครับ”ผมไม่พุดอะไร ตอนนี้โคตรเสียใจ ผมกลับมานั่งดีๆแล้วสตาร์เครื่องเลี้ยวกลับไปบ้านน้อง
น้องนั่งเงียบครุ่นคิดอยู่ข้างๆ บอกทางผมเป็นระยะ ผมไม่อยากให้ถึงบ้านน้องเลย ตอนนี้เลยได้แต่แอบดึงมือเล็กมาจูบเล่น น้องเขาดึงกลับแล้วกุมมือไว้
“แล้วตรงนั้นเป็นไงบ้าง เจ็บอยู่หรือเปล่า”ผมถามอย่างเป็นห่วงเพราะน้องเขาบอกว่าเพิ่งเคยตรงนั้นเป็นครั้งแรก สงสัยเมื่อก่อนคง
ขายให้แต่ผู้หญิงแน่ๆเลยไม่เคยใช้ แต่ข้างหน้าน้องก็ใหญ่ไม่ใช่เล่นเหมือนกัน ก็ไม่แปลกหรอก ที่ผู้หญิงจะมาติด
“ดีขึ้นแล้วครับ แต่ยังเจ็บอยู่ครับ”
“ถ้ามันอักเสบก้ไปหาหมอ แต่ถ้าอายก็มาหาพี่นะ เดี๋ยวพี่ช่วยดูให้”
“ครับ”น้องพยักหน้า
“ทานยาแก้อักเสบก็ช่วยได้มีตามร้านขายยาทั่วไปนั่นแหละ”แต่ถ้าไปห้องผม ผมมีติดตัวอยู่บ้าง พอดีเพื่อนเป็นเภสัชจัดมาให้เยอะทีเดียว
“ขอบคุณครับ”
ไม่นานผมก็มาจดหน้าบ้านน้อง ผมขับโคตรช้าเลยนะ แต่ทำไมมาถึงเร็วแบบนี้ น้องค่อยๆแกะเบลล์ออกแล้วเปิดประตูลงไป ผมรีบเปิดประตูตามไปด้วย
น้องหยิบข้าวของหลังรถหิ้วเข้าบ้าน น้องซื้อของมาเยอะมากสงสัยเงินผมเมื่อวานละมั้ง ผมช่วยน้องขนเข้าไปไว้ด้านใน ผมมอง
ไปรอบๆบ้านเงียบสนิทเหมือนไม่มีใครอยู่ บ้านไม้สองชั้นยกสูง ด้านล่างถูกตบแต่งเป็นสตูดิโอวาดรูปเพราะผมเห็นมีรูปวาดเต็มไปหมด
น้องเอาของไปเก็บแล้วยกน้ำมาให้ผม ผมหยิบไปดื่มแล้วนั่งลงบนเก้าอี้แถวนั้น น้องยืมองอึดอักเหมือนอยากให้ผมกลับเสียเต็ม เอาวะชวดคราวนี้ โอกาสหน้ายังมี
ยังไงวันนี้ผมก็สร้างแลนด์มาร์คเอาไว้แล้ว
ผมดื่มน้ำหมดก็ลุกออกมา น้องเดินมาส่งแล้วยกมือไหว้ผม มารยาทดีมากเลย อยากเข้าไปกอดจริงๆ
“เรื่องนั้นถ้าน้องคิดว่ายังไง เกิดเปลี่ยนใจอยากมาหาพี่ก็โทรมานะครับ”ผมเดินไปกอดเขาส่งท้าย อยากจูบจะแย่ น้องเขาพยักหน้าเบาๆ ผมแทบไม่อยากปล่อยตัวออก น้องเขายืนอยู่หน้าบ้านผมเดินหันหลังกลับขึ้นรถ
ก่อนที่ผมจะเปิดประตูรถแล้วแทรกตัวเข้าไป ก็ได้ยินเสียงน้องเขาเดินตามมา
“พี่ครับ อย่าเพิ่งครับ”
ผมรีบออกจากรถแทบไม่ทัน อย่าบอกนะว่าน้องจะตกลงน่ะ
“ว่าไงครับ”ผมรีบถามทันที
“คือว่า…”
TBC
..........................................................................................
มาลุ้นกันว่าน้องดินสอจะตอบอะไรระหว่าง
กดหนึ่ง ตกลง
กดสอง ไม่ตกลง
โหวตกันแล้ววันนี้ผู้ใดโหวตถุกจะได้อ่านตอนต่อไปค่าาา
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
เรื่องนั้นถ้าน้องคิดว่ายังไง เกิดเปลี่ยนใจอยากมาหาพี่ก็โทรมานะครับ
ไปอ่านหนังสือต่อแล้ว
ลงแบบไม่ได้ตรวจทาน ปั่นสดๆร้อนๆ เพราะฝ้ายมีสอบแแลป กับพรีเซ้นต์งานพรุ่งนี้อีกวัน
เจียดเวลามาพิมพ์ให้ ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้นะคะ ><
หัวข้อ: l ขายครับ ชื่อต้อมอายุ21ผิวขาวต้องการเงินครับสนใจโทรมา l จบ!!! (อ่าน 769264 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก