วันนี้ผมมาแต่เช้า มาถึงบริษัทก็เจอพี่ยามคนหล่อ ยิ้มทีงี้ฟันเหลือสี่ซี่เห็นจะได้ เดินผ่านด้านล่างโกดังก็โค้งหัวให้เขาไปเรื่อย ไอ้เรามันเด็กใหม่ ต้องมีสัมมาคารวะหน่อย ตอนนี้ยังไม่ค่อยรู้จักใครเลยนอกจากพี่จินตนา คุณถุงทอง น้องเกี๊ยว พี่แจ่มคนขับรถ
"พี่จินสวัสดีครับ มาแต่เช้าเลยนะ"
"ต้องมาเคลียร์งานน่ะ อ่ะ นี่ กุญแจออฟฟิศคุณถุงทอง พี่ปั๊มให้ละ เก็บไว้ดีๆล่ะ" เจ้จินยื่นลูกกุญแจมาให้ผม
"เอ่อ โต๊ะทำงานผมอยู่ไหนครับ .. อย่าบอกนะว่า ..."
"จร้า ที่เราคิดน่ะถูกแล้ว .. "
นี่ผมต้องทำงานในห้องคุณถุงทองหรอเนี่ย เขาดูน่ากลัวนะ แบบไม่ค่อยสนใจผมเท่าไหร่ ตอนที่เราไปทานอาหารกัน เขายังไม่ค่อยซักไซ้ประวัติผมเลยด้วยซ้ำ แม้เขาจะหน้าตาดี แต่ผมว่าผมก็หล่อไม่แพ้เขาหรอก หึหึ คุณถุงทองเขาจะออกแนว หล่อ ขาว หน้าหวานนิดๆ แต่ขนตานี่งอนมาก ไม่แปลกที่ลูกชายจะหน้าเหมือนบลายธ์ ผมชักอยากเห็นแม่เกี๊ยวแล้วสิ คงจะสวยน่าดูเลย
เข้ามาในห้องก็เดินไปเปิดไฟแล้วสอดส่ายสายตามองให้ทั่ว อ่อ เจอละ โต๊ะทำงาน แล้วทำไมมันต้องหันแบบนี้ด้วย ถ้าอย่างนี้ทำอะไรก็ไม่สะดวกน่ะสิ แต่เอาเหอะ มาทำงาน ไม่ได้มาเที่ยว เขาก็ไม่ใช่ยักษ์ใช่มารสักหน่อย
"สวัสดีครับ" ผมรีบไหว้คนที่เปิดประตูเข้ามา วันนี้เขาใส่เสื้อเชิ้ตมีปกแขนยาวสีชมพูบางๆ กางเกงแสลคสีดำเข้ารูป หุ่นคุณถุงทองดีมาก แม้จะไม่มีซิคแพคหนาๆเท่าผม แต่ก็สูงโปร่ง อกผาย ไหล่ผึ่ง เชิ้ตรัดรูปทำให้ดูเซ็กซี่มากๆในสายตาผม หน้าตาที่เคร่งขรึมตลอดเวลา ดูแล้วน่าเกรงขาม เฮ้อ เขาจะยิ้มบ้างไม่ได้เลยหรอ
"ปรุง .. เอาเอกสารนี่ไปแปลที มีแค่หน้าเดียวแหละ เมื่อเช้าไอ้เวรฝั่งจีนมันส่งมาต่อรองราคา แปลให้ผมหน่อยนะ ผมขอเซ็นต์งานพี่จินก่อน"
เขาจ้องตาผมบ้าง ทำอย่างอื่นบ้าง แต่ผมรู้สึกได้ ว่าผมจ้องมองเขาตาไม่กระพริบ งานเก่าผมไม่เคยได้ทำงานที่ต้องเจอซีอีโอโดยตรง แบบนี้มันประหม่าใช่เล่นนะ ยิ่งคนแบบคุณถุงทองด้วยแล้ว เคยนึกไว้ว่าเขาจะต้องใจดี คุยเล่นได้ แต่นี่ไม่ใช่แบบที่ผมคิดเลย
"ครับ .. ไลลา .. พรุ่งนี้ผมไปสิงคโปร์ .. ไว้วันหลังนะครับ"
ไม่ได้จะแอบฟังหรอก แต่เขานั่งคุยโทรศัพท์ที่โต๊ะ มันได้ยินน่ะ ไลลาหรอ ชื่อเพราะดีนี่ เมียเก่า หรือแม่ใหม่นะ แล้วนี่กูจะคิดเรื่องของเขาทำไมเนี่ย รับกระดาษแผ่นนั้นมาก็รีบแปล ใจความได้ว่า อุปกรณ์ข้อต่อประกอบเครื่องจักรล็อตนี้ขอลดราคา 5% เหตุเพราะระหว่างขนส่งกล่องเสียหาย ชำรุด เป็นแบบนั้นคุณถุงทองก็ต้องยอม แล้วไปเอาความกับบริษัทขนส่งแทน
"ขอบใจมาก .. ปรุง .. เดี๋ยวออกไปทานข้าวกับผมนะ .. ช่วงบ่ายจะพาไปสำรวจโรงงาน"
คุณถุงทองพูดตอนที่ผมเอากระดาษที่แปลแล้วไปให้ เขานั่งตอบอีเมลล์สำคัญของลูกค้าอยู่ ผมเลยกลับมานั่งที่โต๊ะทำงาน มันยังโล่งๆอยู่เลย พรุ่งนี้ผมคงต้องหาสมุดจด ปากกายิบย่อยมาแล้วล่ะ
.
.
"อาหารร้านนี้อร่อยนะ .. ไม่แพงด้วย ทานสิ" พอใกล้เที่ยง เขาพาผมขับรถมาแถวตลาด ร้านนี้ดูจะหรูสุดเท่าที่เคยเห็นในเมืองนี้ละ ผมว่าระยองแถบนี้ถ้าเป็นเรื่องสถานที่เที่ยว ห้างสรรพสินค้า อาหารการกิน ยังไม่ค่อยเจริญ บริษัท ตงฮว่า ไกลจากในเมืองพอสมควร เลยไม่ค่อยมีแหล่งบันเทิงมากนัก
"ขอบคุณครับ " ผมยิ้มขอบคุณ เขาหน้านิ่งไปนะ ผมว่า
"ทำไมถึงเรียนจีนล่ะ .. " หาาา เขาถามผมหรอเนี่ย
"พ่อกับแม่เป็นคนจีนครับ .. ผมโดนท่านบังคับให้เรียน .. ผมคิดๆดูเลยเลือกอินเตอร์จีนธุรกิจ จะได้ดูมีอะไรบ้างนอกจากภาษา" ผมตอบ เขาก็นั่งฟัง พยักหัวตามเล็กน้อย
"แล้วเวลามาทำงาน .. นั่งรถรับจ้างมาหรอ" เขาทานไปพูดไป นึกว่าจะเงียบเหมือนเมื่อวานซะแล้ว
"ครับ .. ผมยังไม่ได้ซื้อรถเลย" ผมหัวเราะแหะๆ ที่จริงพ่อจะยกรถคันเก่าให้ผมแล้วซื้อใหม่ แต่ท่านเสียซะก่อน เสียในรถคันนั้นด้วย แต่ตอนนี้เงินเก็บผมยังมีไม่พอจะซื้อรถเลย
"เดี๋ยวผมให้จินเขาจัดการให้ .. บางทีปรุงก็ต้องไปทำธุระแทนผม .. มีรถน่าจะสะดวก" เขาพูดแล้วเรียกเช็คบิล อืม บางทีก็ดูจะใจดีนี่หว่า หรือผมจะอคติเกินไป
"เอ่อ ขอบคุณครับ " ผมรีบบอก ดีว่ะ เงินเดือนก็เยอะ สวัสดิการก็ดี มีรถให้ใช้อีก ที่อื่นไม่มีนะแบบเนี้ย
.
.
"คุณถุงทองสวัสดีครับ ./ สวัสดีค่ะ "
พอเข้ามาในโรงงาน เขาก็จอดรถแล้วพาเดินเข้ามาดู โรงงานมีขนาดใหญ่มาก นี่ถ้าเดินครบทั้งหมดคงหอบ ผมเดินตามเขาที่กำลังทักทายพี่ๆ แล้วแนะนำผมให้ทุกคนรู้จัก เขาบอกว่า บางทีจะมีคนจีนมาดูงาน ผมต้องเป็นคนพามา เดินเข้ามาในโรงงาน ก็ต้องรับผ้าปิดจมูกมาด้วย คุณถุงทองพาผมเดินดูวิธีทำพวกอะไหล่คร่าวๆ เพราะบางที่เข้าไปไม่ได้ เขาอธิบายไปเรื่อยๆอย่างตั้งใจ ผมแอบเอามือถืออัดเสียงไว้ด้วยแหละ แต่พอเดินเข้ามาด้านใน เสียงมันดังมาก พวกผมเลยต้องเปลี่ยนจุดมุ่งหมาย ไปดูการประกอบเครื่องจักรแทน
.
.
"เหนื่อยหรือยัง" เขาถามหลังจากเดินดูจนมาจบที่โรงขนสินค้าขึ้นรถบรรทุก คนงานดูเหนื่อยกันมาก เพราะต้องยกลังใหญ่ๆขึ้นเรียงหลังรถ แดดก็ร้อนจนเหงื่อแตก
"นิดหน่อยครับ .. น้ำครับ" ผมวิ่งไปซื้อน้ำเปล่ามาสองขวด ไม่ไหว ร้อนมากเลยช่วงบ่ายเนี่ย
"ขอบใจนะ .. อืม .. เดี๋ยวต้องไปรับเจ้าหนู .. ถ้างั้นเราวนรถออกไปทางนี้เลย อีกครึ่งชั่วโมงเอง ทันอยู่แล้ว"
คุณถุงทองดื่มน้ำไปครึ่งขวด สงสัยจะร้อนจริง ส่วนผมกระหายน้ำมากๆ กระดกซะน้ำไหลลงมาเสื้อเปียกไปหมด
"เอ้า .. ทิชชู่ ทีหลังค่อยๆดื่ม .. หลอดก็มี กระดกซะเสื้อผ้าเปียกไปหมด" คุณถุงทองเอี้ยวตัวคว้ากล่องทิชชู่หลังรถมาให้ เขาก็เป็นคนดีนี่นา
"เกี๊ยว .. น่ารักนะครับ แม่เขาคงจะสวยน่าดู" ไม่รู้ผีห่าอะไรเข้าสิงให้ผมพูดเรื่องแม่น้องเกี๊ยวออกไป ตบปากตัวเองทันไหมเนี่ย
"ใช่ .. แม่เกี๊ยวเขาสวยมาก .. " เขาเหมือนจะเหม่อๆตอนพูดถึงภรรยา นี่ผมปากพล่อยสินะ
"ผมขอโทษนะครับ .. " หันไปมองหน้าเขา แล้วขอโทษจากใจจริง
"ขอโทษทำไม .. แม่เกี๊ยวเขา .. เสียไปแล้วน่ะ อุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อปลายปีที่แล้ว " พอเขาพูดออกมา ผมช็อคเข้าไปอีก ผมดันนึกว่าภรรยาเขาหนีไปมีแฟนใหม่
"พ่อแม่ผมก็เสียไปห้าปีแล้วครับ .. อุบัติเหตุทางรถยนต์เหมือนกัน" ผมพูดเสียงเศร้า คิดถึงพ่อกับแม่จัง แม้จะผ่านมาห้าปี แต่ผมไม่เคยไม่คิดถึงพวกท่านเลย
"ผมเสียใจด้วยนะปรุง .. เข้มแข็งไว้ล่ะ " เขาหันมาพูดกับผมแล้วขับรถเลี้ยงเข้ามาในซอยโรงเรียน
"ขอบคุณครับ .. คุณ .. ก็เหมือนกัน" ผมหันไปขอบคุณเขา เพิ่งเจอกันวันที่สอง แต่คำพูดเขาที่ให้ผมเข้มแข็งไว้ ทำให้ผมรู้สึกดีกับเจ้านายคนนี้มากขึ้นกว่าเมื่อวานเยอะเลย
.
.
"พี่ปรุงงงง .. สวัสดีฮะ" มาแล้วครับตัวจุ้น มาถึงก็ยกมือไหว้ผมที่นั่งรออยู่ในรถ เพราะคุณถุงทองบอกว่าเดี๋ยวจะรีบมา ไม่ต้องลงไป
"ผมขอนั่งตักพี่ปรุงได้มั้ยอ่ะฮะ .." น้องเกี๊ยวที่ปะแป้งเด็กหอมกรุ่น ชะโงกหน้ามาถาม มันน่าจับหอมแก้มซะให้เข็ด
"ได้ครับ .. " ผมบอก อยากกอดเด็กน้อยอ่ะ
"นั่งข้างหลังครับลูก .. เดี๋ยวพี่ปรุงเขาจะหนักเอา" คุณถุงทองที่กำลังจะออกรถ พูดห้ามจ้องตาเกี๊ยวในกระจกมองหลัง ทำไมชอบดุลูกจัง
"ง่าาาาา .. ปะป๊าาาา " เกียวทำหน้างอเล็กๆปนอ้อน มันเขี้ยวได้อีก
"ได้ครับ .. ผมไหว ข้ามมาตัวเล็ก ฮึบบ .. " ผมหันไปสอดแขนอุ้มตัวเล็กให้มานั่งบนตัก ตัวเกี๊ยวนุ่มนิ่มไปหมด น่ารัก น่าชังมากๆ ผมไม่เคยมีน้องชาย ถ้าได้น่ารักๆแบบเกี๊ยวคงดี
"วันนี้เกี๊ยวเก็บตังได้ยี่สิบ .. เกี๊ยวเอาไปคืนให้คุณครู .. คุณครูชมเกี๊ยวด้วย .ให้รางวัลเป็นนมหนึ่งกล่อง .. คิคิ " เกี๊ยวเล่า ทำมือทำไม้ ผมกอดเอวน้องไว้คลายๆ เกี๊ยวตัวบาง มีพุงเล็กๆจิ้มลิ้ม
"ดีมากลูก .. " เขาส่งมือมาลูบหัวลูกอย่างอ่อนโยน เขายิ้มด้วย ยิ้มแบบจริงใจมาก นานๆจะได้เห็นทีนะเนี่ย
"คืนนี้ปะป๊าพาเกี๊ยวไปกินราเม็งหน่อยจิ ... " เด็กน้อยเริ่มเอนตัวมาพิงผม ผมเลยหอมหัวเน่าๆไปที น่ารักเชียว ผมว่าน้องเขาก็เข้ากับคนง่ายออก ทำไมพี่เจ้จินต้องบอกว่าให้เข้ากับลูกเขาได้ด้วยล่ะ
"ได้ครับ .. รีบทำการบ้านเนอะ .. เดี๋ยวโทรไปบอกพี่แตก่อนว่าเราจะไม่กินข้าวบ้าน .." คุณถุงทองพูด สงสัยจะอยู่บ้านกันสองคน แล้วมีคนรับใช้ล่ะมั้ง
.
.
"ไหนครับ .. วันนี้มีการบ้านไหม ? " ผมถามเกี๊ยว เรานั่งกันอยู่ที่โซฟาตัวเดิม ส่วนพ่อเกี๊ยวนู่นหน้าคอม
"นี่ครับ .. แต่อันนี้เกี๊ยวทำได้ .. เกี๊ยวจะทำเอง " เด็กน้อยพูดปากยื่น คงกลัวผมไปแย่งการบ้านทำ ผมเลยหยิกแก้มชมพูไปเบาๆ
.
.
"กลับยังไงล่ะ" จะหกโมงแล้ว หลังจากพี่จินเอาเอกสารกองโตมาให้เขาเซ็นต์ ตอนนี้เราได้เวลากลับบ้านแล้ว
"มอ'ไซค์รับจ้างครับ" ผมบอกพลางเก็บของใส่กระเป๋าเป้
"ไปกินราเม็งด้วยกันสิฮะ .. ราเม็งหอมหวยยยยย" ผมหลุดขำ เมื่อน้องพูดตัวสะกดผิด คุณถุงทองส่ายหัวเบาๆ
"เขาเรียกหวนลูก..เกี๊ยว .. ไหนพูดซิ .. หอมหวนนนนน " คุณพ่ออุ้มน้องเกี๊ยวขึ้น หอมแก้มอย่างมันเขี้ยว แล้วสอนให้พูดใหม่
"หอม . หว นนนนนนนนนนน น .. เอิ๊ก ๆ ๆ " โดนพ่อฟัดแก้มไปตามระเบียบ ส่วนผมไม่มีปฏิเสธหรอกครับ ของฟรี แถมมีรถเบนซ์สปอร์ตไปส่งถึงบ้าน เท่จะตาย
.
.
"เออ .. ปรุง พรุ่งนี้ผมต้องไปคุยงานที่สิงคโปร์นะ .. ยังไงผมจะให้พี่จินจัดการเรื่องรถให้ พี่แจ่มต้องไปขับรถให้พ่อแม่ผม ดังนั้นผมวานคุณไปรับเกี๊ยวตอนบ่ายโมงด้วย น้องมีกิจกรรมน่ะ กลับไวหน่อย ฝากคุณด้วยนะ ดึกๆผมถึงจะกลับ คุณพาเกี๊ยวกลับบ้านไปด้วยเลย ผมจะไปรับเขาเอง"
ผมได้แต่นั่งฟังไปพยักหน้าไป พอทานราเม็งกันเสร็จเขาก็มาส่งผมที่บ้าน ผมเลยรีบอาบน้ำ ลงมาล้างชามอาหารสายชู แล้วจัดสมุดจด ปากกาที่เตรียมไว้ลงกระเป๋า วันนี้ถือเป็นวันที่ดีวันนึงเลยก็ว่าได้ ถ้ายังเป็นแบบนี้เรื่อยๆไปทุกวันก็ดีสินะ
............
ฝั่งคุณพ่อสุดหล่อกลับมาบ้านก็ต้องเหนื่อยอุ้มเจ้าหนูตัวเล็กที่นอนแอ้งแม้งอยู่เบาะข้างๆขึ้นบ้านอีก บ้านเขาใหญ่มาก แต่อยู่กันแค่ไม่กี่คน บางทีมันก็เหงานะ แต่พอเห็นหน้าลูก มันก็ชื้นใจ และมีความสุข จนไม่ต้องการสิ่งอื่นใดมาทดแทนหรือเพิ่มเติม
เครื่องปรุงเป็นคนน่าสงสารคนหนึ่งในความคิดของถุงทอง แต่เด็กหนุ่มคนนี้เป็นคนขยัน เขาเห็นแววตามุ่งมั่นและตั้งใจของเครื่องปรุงมาตลอดทั้งสองวัน แม้ว่าตัวเขาจะเป็นคนดุ หรือ ไม่ค่อยยิ้มแย้ม แต่เขาก็ไม่ได้เป็นเจ้านายที่โหดร้าย เขาไหว้วานงานที่นอกเหนือจากงานหลัก เขาก็มีค่าตอบแทนให้ ส่วนเรื่องสวัสดิการอื่นๆนั้น เขาเลือกจะให้รายคน อย่างคนที่แล้วที่ลาออกไป เป็นผู้หญิงสวย ทำงานดีนะ แต่ดันคิดจะหาทางลัดขึ้นมาเป็นแม่ของเกี๊ยว ผมรู้ทันเธอ เราเลยตกลงให้เธอออกได้ด้วยดี นี่เป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ผมยอมรับผู้ชายมาเป็นเลขา บางทีเรื่องชู้สาวมันก็เกินกว่าผมหรือเกี๊ยวจะรับได้ ผมรักลูก แต่ไม่อยากให้ลูกได้แม่ใหม่ที่เขาไม่โอเคด้วย อย่างไลลา เธอพอจะเข้ากับเกี๊ยวได้ อาจเป็นเพราะไม่ค่อยได้เจอ เกี๊ยวเลยไม่ค่อยสนิทกับเธอมากนัก แต่หล่อนรักผม และเราก็ดูๆกันมาได้สักพักแล้ว ผมก็ไม่ได้เร่งรีบอะไร นี่ก็ปาไปจะสามสิบแล้ว ถ้ามันจะมีมันก็คงมาเอง
"ปะป๊าา ไม่นอนกับเกี๊ยวจริงหยออ ,," ไอ้ตูดหมึกลูกชายหน้าหวานของผม นอนกลิ้งทำหน้าย่นปากยื่น
"เกี๊ยวต้องหัดนอนคนเดียวนะลูก .. วันไหนปะป๊าไม่กลับ .. เกี๊ยวจะได้อยู่ได้ไงครับ "
"ถ้าอย่างนั้น พรุ่งนี้เกี๊ยวขอ คอสมอสสองตัววววว วว ว " เกี๊ยวพูดยิ้มแฉ่งเห็นฟันซี่เล็ก เฮ้อ มีลูกขี้อ้อนนี่จะไม่ให้ก็ไม่ได้ครับ แพ้ลูกอ้อน
"ได้ครับ .. งั้นกู้ดไนท์นะ รีบนอน อ่ะ .. จุ๊บ ..ฟอด " ผมหอมแก้มเกี๊ยว เกี๊ยวจุ๊บปากผม
ผมปิดไฟหัวเตียงแล้วเดินออกมาจากห้องนอนที่ตกแต่งแบบเด็กๆอย่างน่ารัก มีโมเดลคอสมอสเต็มห้องไปหมด พรุ่งนี้บินไฟลท์เก้าโมง ผมต้องรีบตื่นอีก คิดถึงเรื่องฝากเกี๊ยวไว้ ผมคงจะไว้ใจเขาได้สิน่า ปรุงก็ดูจะเป็นคนดี ผมจะรีบกลับมาพร้อมของฝากละกัน หวังว่าเกี๊ยวคงไม่ดื้อแตกซะก่อนนะ รายนี้เขาดื้อเงียบสุดๆเลยล่ะ
TBC.
เรื่อยเรื่อย มาเรียงเรียง มีใครเบื่อหรือยังนะ หุหุ
ลองทายกันดูสิคะ ว่าใครรุกใครรับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
