เครื่องปรุง "พี่ปรุง .. จุ๊บ" ตัวอะไรมาเกยอยู่บนตัวผมเนี่ย
"หืมมม .." ผมลืมตาปรือ จับแก้มทั้งสองข้างส่ายไปมา จนเด็กน้อยทำปากยู่
"ฮื่อ .. ฮื่อ .. ตื่นได้แล้วฮะ .. เกี๊ยวหิว" น้องพูดแล้วซบหน้าลงบนอกผม ผมเลยหอมหัวบางไปหลายที ยิ่งได้อยู่ด้วยกัน ผมยิ่งรักน้องมากขึ้น อยากจะเอาเกี๊ยวมาอยู่ด้วยจัง
"ครับผม .. รอพี่แปปนึงนะ. เกี๊ยวอาบน้ำแต่งตัวเองได้ไหมอ่ะ " ผมถาม น้องส่ายหัว แล้วพยักหน้า อะไรยังไง ตกลงได้ หรือ ไม่ได้
.
"ชูมือเร็ว" สุดท้ายผมก็ต้องทำหน้าที่อาบน้ำให้ตุ๊กตาบลายธ์ของผม
"ฮิฮิ จั๊กกะเดียม .. ฮ่าา" เกี๊ยวหัวเราะชอบใจ ผมรีบถูสบู่ แล้วล้างตัวออกให้ .. น้องปีนเก้าอี้แปรงฟัน แล้วบ้วนปากเอง เสร็จแล้วก็ออกไปแต่งตัวเอง เก่งนะ ตัวแค่นี้ทำเป็นหมดเลย ใส่เสื้อ ใส่กางเกง ใส่ถุงเท้าเองได้ ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมาทำข้าวต้มกุ้งให้น้องก่อนไปโรงเรียน
"ดื่มนมด้วยครับ .." น้องหยิบแก้วแล้วกระดกจนหมด ผมรีบเก็บจานล้าง หยิบกระเป๋าของผม โน๊ตบุ๊ค น้องก็เตรียมกระเป๋าขึ้นรถ วันนี้ออกเช้าครับ นี่เพิ่งเจ็ดโมงกว่าเอง
.
"เย็นนี้ไม่พี่ก็พี่แจ่มมารับนะ ตั้งใจเรียนนะครับ" ผมบอกแล้วส่งน้องที่หน้าโรงเรียนนานาชาติ
"ฮะ .. สวัสดีฮะ"
น้องวิ่งปุ๊กๆไปหน้าโรงเรียน รอให้คุณครูรับน้องเข้าไปก่อน ผมถึงออกรถ วันนี้ต้องไปโรงงานเอาเอกสารที่คุณถุงทองฝากไว้ แล้วคงเข้าออฟฟิศสักครู่ เคลียร์งานเสร็จ เที่ยงๆถึงจะเข้าไปโรงพยาบาล
.
.
"คุณถุงทองสวัสดีครับ" หลังจากไปบริษัทเสร็จ ผมก็รีบมาโรงพยาบาล พอเข้าห้องมาผมไหว้คุณถุงทอง แล้วผงกหัวให้อีกคน คุณไลลาดูเหมือนกำลังเก็บของกลับนะ
"ไลกลับก่อนนะคะ คงว่างอีกทีสิ้นเดือน ไม่งอแงนะ"
"ครับ แล้วผมจะโทรไป"
"จุ๊บ"
ผมไม่ได้หันไปมองภาพคนรักเขาร่ำลากันหรอก แค่แอบได้ยินน่ะ ส่วนผมหันหลังวางของของผมไปเรื่อย
"ฝากถุงด้วยนะคะคุณปรุง" คุณไลลายิ้มโชว์ฟันสวยให้ผม เป็นผู้หญิงที่ดูดีมากๆ
"ครับ" ผมพยักหน้า เธอเดินออกจากห้องไปแล้ว เหลือแค่ผมกับเจ้านายสองคนในนี้
"นี่ครับเอกสาร คุณจะทานอะไรครับ ผมจะสั่งให้" ผมยื่นเอกสารให้คุณถุงทองที่นอนบนเตียงยกสูง
"ฉันทานเรียบร้อยแล้วล่ะ วันนี้เหมือนแขนเริ่มไม่ค่อยเจ็บแล้ว ถ้าอีกสองวันหมอให้ออกได้ก็คงดี" เขาพูดแล้วอ่านเอกสารไป
"คุณไม่ต้องรีบก็ได้นะครับ เดี๋ยวผมช่วยดูงานเอง " ผมพูดบอก ที่จริงผมช่วยเขาเกือบทุกอย่างอยู่แล้วนะ
"ไม่หรอก ผมเบื่อน่ะ สู้กลับไปทำงานที่บ้านยังดีซะกว่า" อ่อ เบื่อนี่เอง ก็จริง ทำได้แค่นอนนิ่งๆ เป็นผมก็เบื่อ
"พักก่อนไหมครับ ไว้ช่วงบ่ายค่อยดู ผมจะนั่งตอบเมลล์ ถ้าคุณมีอะไรเรียกผมได้เลย"
ผมบอกแล้วต่อโน๊ตบุ๊ค วันนี้ต้องตอบอีเมลล์แล้วก็แชทคุยงานกับคนจีนเล็กน้อย ส่วนงานอื่นๆพี่จินดูแลอยู่บ้าง ถ้าเป็นงานของคุณถุงทองโดยตรงก็ต้องรอหรือไม่ก็ฝากเรื่องมาในเมล เขาก็พยักหน้าแต่ยังอ่านเอกสารอยู่ ไม่นอนพัก
"นี่ครับ .. ผมสรุปของวันนี้ให้แล้ว เดี๋ยวผมไปรับเกี๊ยวก่อนนะครับ" ผมยื่นเอกสารให้แล้วขอตัวออกมาเอารถไปรับน้อง ที่จริงเย็นๆอยากพาไปนั่งทานไอศครีมแต่ช่วงนี้คงต้องซื้อเป็นแท่งไปก่อนนะเกี๊ยว
.
.
ถุงทอง "ขอบคุณครับหมอ แต่ผมไม่จ้างดีกว่าครับ"
ผมขอบคุณหมอ ครบอาทิตย์นึงที่ผมอยู่ในโรงพยาบาล วันนี้จะได้กลับไปพักฟื้นที่บ้านแล้ว อีก 10-14 วันต้องมาให้หมอดูอาการเพื่อการตัดไหม ผมไม่ค่อยปวดแล้วครับ หมอบอกว่ากระดูกใกล้ต่อกันแล้ว ถ้าดูแลดีๆน่าจะหายเป็นปกติภายใน 2-3 เดือน
"มาครับ นั่งรถไปดีกว่าเนอะ เกี๊ยวอย่าเพิ่งกวนป๊าครับ มานี่" เสียงเลขาผมเอง จัดการทุกอย่างเรียบร้อย ตอนแรกหมอบอกให้ผมจ้างพยาบาลส่วนตัว แต่ไม่ได้แน่ๆ เกี๊ยวไม่ยอมหรอก
"ผมขับไปส่งคุณที่บ้านนะครับ" ปรุงบอกแล้วขับรถเลี้ยวออกจากโรงพยาบาล
"อืม เกี๊ยวครับ ป๊าไม่มีคนดูแลเลย ป๊าจะจ้างพี่พยาบาลสวยๆมาดูแลดีไหม" ผมคุยกับลูกชาย ลองเชิงเจ้าตัวเล็กดู
"ไม่เอาได้ไหม . เกี๊ยวดูปะป๊าเองก็ได้" นี่แหละครับเกี๊ยวซ่า อ้อนเหมือนแมว ถ้าอยากได้อะไรก็ต้องได้
"แต่เกี๊ยวต้องพยุงปะป๊าเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ เช็ดตัว แต่งตัว ออกกำลัง บลาบลาบลา นะลูก เกี๊ยวจะทำไหวเร้อออ" ผมทำเสียงสูง หันไปดูเจ้าตัวเล็กกำลังครุ่นคิดคิ้วขมวดเชียว
"เกี๊ยวทำได้ แต่ .. พี่ปรุง พี่ปรุง มาดูแลปะป๊ากับเกี๊ยวนะ" เกี๊ยวคิดอยู่นานจนได้คำตอบว่าควรมีอีกคนช่วย ฉลาดนะเนี่ย
"เหยย ไม่เกี่ยวกับพี่นะ คุณจ้างพยาบาลเถอะ ผมว่าผมดูแลคุณไม่ดีเท่าพยาบาลหรอก" ปรุงรีบปฏิเสธเสียงแข็ง ฮ่าๆ ท่าทางเขามันตลกดี
"ผมมีเงินจ้างอยู่แล้ว แต่คนที่จะเข้ามาอยู่ในบ้านผมได้จะต้องเป็นผู้ชายเท่านั้น ซึ่งผมไม่ไว้ใจใครนอกจากนาย คิดซะว่าผมจ้างเพิ่มละกัน เกี๊ยวจะได้มีเพื่อนด้วย" ผมพูดแกมบังคับ คิดไว้สักพักแล้วว่าคงต้องให้ปรุงมาช่วย ทั้งผม ทั้งลูกผม
"นะครับบบบ .." หน่วยเสริมรับมุขไวมากครับ
"เอ่อ .. ก็ได้ครับ แต่ถ้าคุณหายผมขอกลับบ้านนะ" ปรุงทำท่าอึดอัด แต่ก็ตกลง แค่นี้ผมก็วางใจครับ ทำงานกันมาเกือบเดือน ยังไม่เห็นว่าเขาจะทำงานผิดพลาด หรือ ขี้เกียจทำงานเลย ทดลองงานไม่ถึงเดือน แต่ผมให้ผ่านแล้วครับ
.
.
"ทานนี่ลูก อย่าเขี่ย" วันนี้ตั้งโต๊ะไวหน่อย ห้าโมงเย็น ผมให้ปรุงอยู่ทานข้าวด้วย คืนนี้ค่อยย้ายเข้ามาทีเดียว
"เกี๊ยวไม่ชอบถั่วลันตา" ทานๆอยู่ลูกผมทำหน้ามุ่ย พูดก็ผิด
"ถั่วลันเตาลูก อร่อย .. ไหนพี่ปรุงลองกินให้ดูสิ" ผมแกล้งบอกปรุง
"นี่ .. อร่อย เกี๊ยวลอง อ่ะ" ปรุงตักถั่วกินเคี้ยวแบบมีความสุขมาก แล้วป้อนลูกชายผม
"อื้อออ .. อืมม ก็อร่อยดีนี่นา แหะๆ" นั่นไง อะไรที่พี่ปรุงทำ น้องเกี๊ยวจะทำตามหมด เดี๋ยวนี้ไม่สนใจผมแล้วครับ ยิ่งแขนเดี้ยงนี่ เกี๊ยวกระโดดให้ปรุงอุ้มตลอดเลย
"นายมานอนคืนนี้เลยนะ .. " ผมบอกให้เขาเตรียมตัว พรุ่งนี้วันเสาร์เขาจะได้พัก
"คุณถุงทอง .. แมวผม เอ่อ .." ปรุงมองหน้าผมแล้วอึ่กอั่ก ไม่กล้าพูด
"สายชูวววว ป๊าฮะ เราเอาสายชูมาอยู่ด้วยได้ไหม ..นะนะ" เด็กน้อยพูดให้แล้วครับ
"นี่ถามหรือบังคับป๊าเนี่ย หืมม .. ได้สิ ไม่อย่างนั้นจะทิ้งมันได้ไงล่ะ เอามาก็ให้พี่แตเขาดูแลเวลาเกี๊ยวไปเรียน ดีไหม"
"เย้ เย้ ~ เกี๊ยวจะมีเพื่อนแล้ว " ตัวเล็กลงจากเก้าอี้แล้ววิ่งท่าคอสมอส จะดีใจอะไรขนาดนั้น
"ทานข้าวให้หมด ค่อยเล่น ! " ผมปรับเป็นโหมดดุ เกี๊ยวเลยหยุดวิ่งแล้วกลับมานั่งทานข้าวเหมือนเดิม เกี๊ยวรู้ว่าถ้าผมโหดจะต้องหยุด
.
.
"คืนนี้นอนกับผมก่อนนะ พรุ่งนี้ถึงจะได้ห้อง ห้องนายอยู่ข้างๆห้องเกี๊ยว ไม่เล็กหรอก กำลังดี" ปรุงกลับไปเอาของที่จำเป็นมาหมดแล้ว ส่วนแมวที่ชื่อสายชู ผมให้ตั้งกรงไว้ในครัว แต่ไม่ได้ปิดกรง ปรุงบอกสายชูไม่ค่อยไปไหน นั่งอยู่กับที่ แต่ผมว่าที่บ้านผมมีบริเวณ อีกสักพักคงวิ่งเล่นไปทั่ว
"ครับ คุณจะเช็ดตัวเลยไหม" ปรุงตอบรับแล้วถามผมที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่ ตอนนี้ลูกชายผมเข้าไปเล่นในห้อง เดี๋ยวแตอาบน้ำให้เสร็จ คงจะมาหาผม
"อืม ก็ดี กินยาไป ผมก็เริ่มง่วงแล้ว" ผมบอก ปรุงเลยเดินเข้าไปในห้องน้ำ ผมเบื่อมากที่เป็นแบบนี้ ปีนี้คงซวยหนักจริงๆ นี่รถผมเพิางถอยมาไม่นานเอง ส่งซ่อมอีกสองเดือน ถ้าซ่อมออกมาผมคงขายทอดตลาด แล้วซื้อใหม่
"เจ็บไหมครับ .." ปรุงค่อยๆใช้ผ้าเช็ดตัวให้ผม ดูเขาจะเกร็งๆนะ
"จะเจ็บได้ไง นายเช็ดอยู่แบบเนี้ยะ .. กดแรงหน่อยสิ ถ้าฉันไม่สะอาดนะ .. โอ๊ย กวนหรอ กดมาซะแรง" โอย แสบจริง เด็กบ้านี่
"ก็คุณพูดเอง เสร็จแล้ว อ่ะ คุณเช็ดข้างในเอง" ปรุงยื่นผ้าให้ผม แต่ผมว่าไปห้องน้ำดีกว่านะ
"พาไปห้องน้ำหน่อย .. ฮึบ ปวดชิบ" ผมเดินเข้ามาในห้องน้ำ แปรงฟันล้างหน้าโดยใช้มือเดียว แล้วจัดการธุระตัวเองเสร็จสรรพ
.
"ปะป๊าา .. เกี๊ยวมาจุ๊บฝันดี" มาแล้วครับลูกชายสุดที่รัก วิ่งใส่ชุดนอนเเขนขายาวมาเลย แปลกแฮะ วันนี้ไม่ขอนอนด้วย
"จุ๊บ .. ฟอดด .. วันนี้ไม่นอนกับป๊าหรอ" ผมถามเจ้าตัว
"ถ้าเกี๊ยวนอนแล้วพี่ปรุงจะนอนไหน เตียงปะป๊าใหญ่ เกี๊ยวเสียสละให้พี่ปรุงนอนเอง คิกคิก" ลูกผมเอ่ยเสียงเจื้อยแจ้ว ก่อนจะกระโดดหอมแก้มเลขาผมแล้วพากันไปส่งเด็กดื้อนอน
.
"ผมนอนฝั่งขวามือคุณละกัน หรือ ให้ผมปูผ้านอนข้างล่างดี แบบนี้คุณอาจนอนไม่สะดวก" ปรุงพูดตอนเข้าห้องมา ตอนนี้เขายืนกอดหมอนอยู่ ใส่เสื้อนอนแบบชุดลายหมี แปลกแฮะ ปกติก็เสื้อกล้ามบ็อกเซอร์นี่ แต่ทำไมยิ่งอยู่ด้วยกัน ผมยิ่งมองเขาตัวเล็กลงนะ ..
"พรุ่งนี้วันเสาร์ นายจะได้พักสักที " ผมพูดกับปรุงที่กำลังเอาหมอนมารองแขนซ้ายผมอยู่ ลำบากเหมือนกันนะ ถ้าไม่มีคนดูแล
"ครับ ผมปิดไฟแล้วนะ" ผมพยักหน้าแล้วผ่อนตัวลง ดีนะที่เตียงผมกว้าง นอนสองคนสบาย
"เขยิบมาอีกสิ จะตกเตียงอยู่แล้วน่ะ" ผมบอกปรุงก็เขานอนห่างผมเป็นวาเลย เดี๋ยวก็ตกเตียงเจ็บอีกคน ทีนี้ล่ะ ได้จ้างพยาบาลคู่เลย
"ผมนอนได้ คุณนอนเถอะ" ดื้อเหมือนเกี๊ยว ปรุงเริ่มนิสัยเหมือนลูกผมเข้าไปทุกวัน หน้าตามุ่ยๆนี่ก๊อปกันมาเลย
.
ผมปวดแขนเลยตื่นมาทานยาตอนเที่ยงคืน ไม่ได้ปลุกเขาหรอก เพราะน้ำตั้งอยู่ข้างๆพร้อมยา นอนได้สักพักเหมือนมีคนมานอนชิดตัวผมมากขึ้น
"ปรุง .." ผมเรียกคนที่ตกอยู่ในภวังค์ นอนขี้เซาจริง ดีนะที่ไม่กรนด้วย
"อั่กก " เต็มๆ แขนพาดมาที่อกผมเต็มๆ ดีไม่ถูกแขนกับไหปาร้า
"นอนดีๆ .." ผมพูดอยู่คนเดียวในความมืด เพราะคนข้างๆไม่มีวี่แววว่าจะรู้สึกตัว ผมพยายามเอาแขนปรุงออก แต่เขาดันพลิกตัวตะแคงหันหลังให้ผม แล้วซุกเข้ามาในอ้อมแขน ตัวก็ไม่เล็กนะ แต่พอขดท่านี้ ปรุงเหลือตัวนิดเดียวเอง
ผมพยายามข่มตาหลับอีกรอบ .. แต่กลิ่นยาสระผมกับสบู่ของคนข้างๆลอยมาแตะจมูกผม ปกติผมเป็นผู้ชาย จะไม่ค่อยมีกลิ่นพวกนี้ ส่วนมากจะเป็นกลิ่นน้ำหอม แต่เครื่องปรุงกลับมีกลิ่นหอมอ่อนๆ เหมือนเวลาผมอยู่กับเกี๊ยวหรือภรรยาผม
"อื้ออ .." หนาวหรอ ผมอยากจะเอื้อมแขนไปดึงผ้าห่มขึ้นมาถึงหน้าอกแต่ก็ทำไม่ได้ อีกข้างก็เดี้ยง อีกข้างก็โดนคนข้างๆซุกอยู่ นี่ผมให้เขามาดูแลผมนะ ไม่ใช่มาให้ผมดูแลเขา
"หืมม ." กำลังจะหลับ คนข้างๆก็พลิกตัวมาซุกผม แขนข้างนึงของปรุงโอบมาที่เอวผม แล้วกอดแน่น หน้าเขาซุกอยู่ที่บ่าผม มีความสุขจริงเลยนะเครื่องปรุง
"อื้มม .. " ผมพยายามข่มตาแล้วนะ แต่ไม่หลับ ยิ่งท่านี้ ผมทั้งชา ทั้งเมื่อย ทำไงดีวะเนี่ย
"อื้ออออ " ผมจะดึงแขนออก แต่ปรุงไม่ยอม กลับรัดผมแน่นขึ้นแล้วเอาหน้ามาถูไถแถวคอ เห้ย แบบนี้มันไม่ดีแล้วนะ
คนที่หลับไม่รู้เรื่องยังซบผมอยู่ ผมถอนหายใจ คืนนี้คงต้องนอนแบบนี้ พรุ่งนี้ถึงจะเป็นอิสระ .. ผมเหลือบตามองดู หัวปรุงอยู่ใกล้หน้าผมมาก ผมลองก้มลงไปใกล้ๆ. หอมมาก หอมแบบรู้สึกดี หอมจนผมต้องกดจูบลงไป .. นิ่ม มันนิ่มมาก ผมว่าผมชอบเวลามีผู้หญิงมานอนซบนะ แต่แบบนี้ก็รู้สึกดีไปอีกแบบ
"อะ .." ผมสะดุ้งเมื่อคนข้างๆสอดมือเข้ามาในเสื้อกล้าม แล้วกอดแน่นในท่าเดิม .. ยิ่งนอน ยิ่งไม่หลับ ผมไม่เข้าใจเลย ทำไมผมไม่รู้สึกรังเกียจสัมผัสจากเขา แต่ผมกลับรู้สึกดี และผ่อนคลาย มันเป็นความผิดปกติหรือเปล่า ผมไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ หรือเพราะช่วงนี้ผมแอบมองว่าเครื่องปรุงน่ารัก นี่ผมจะเป็นเกย์ไหม อาการแบบนี้เรียกเกย์ได้หรือเปล่า
"ฮึ .." อยู่ๆไอตัวดีมันก็เงยหน้าขึ้นมา จมูกชนอยู่ที่คางผม ความรู้สึกแปลกไล่มาตั้งแต่ปลายคางขึ้นไปที่หัวลงไปถึงฝ่าเท้า สัมผัสที่ใกล้กันขนาดนี้ มันทำให้ผมเสียวแปลกๆ ถ้าผมจะลองจูบปรุงดู ผมจะรู้ได้ใช่ไหม ว่าผมเริ่มมีอาการเป็นเกย์หรือเปล่า
.
ผมลองก้มลงไปใกล้ ลอบแตะริมฝีปากลงไปเบาๆ ปรุงหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ ผมกลั้นใจลองจูบมากขึ้น ผมแตะปาก กดจูบ แล้วเม้มริมฝีปาก ก่อนจะค่อยๆแทรกลิ้นเข้าไปในปากบาง ปรุงยังนอนนิ่ง ไม่มีการตอบกลับ ผมหยุดตัวเองไม่ได้แล้ว ยิ่งจูบ ยิ่งหวาน ผมดูดลิ้นร้อนภายใน ทั้งดูด ทั้งเลีย ยิ่งได้จูบ ยิ่งมีอารมณ์ นี่ผมเป็นเกย์ใช่ไหม ผมไม่รังเกียจเลย ผมชอบรสจูบของปรุง ผมอยากจะกดจูบย้ำๆจนคนข้างๆหายใจไม่ออกไปเลย
"อื้ออ .." ผมชะงักเมื่อปรุงร้องท้วงในลำคอ ผมรีบผละปากออก แล้วกดจูบบนริมฝีปากอีกที ปรุงเม้มปาก แล้วซุกตัวเข้ามาอีก ผมกดอารมณ์ที่กำลังปะทุ .. ไม่ได้ มากกว่านี้ไม่ได้ ผมเป็นผู้ชาย ปรุงเป็นผู้ชาย มันไม่ใช่เรื่องปกติของมนุษย์ ผมละสายตาจากคนข้างๆแล้วปิดตาลง ข่มอารมณ์ไว้ แต่ก็ต้องลืมตาขึ้นมาอีกเพราะคนข้างๆซุกเข้ามาอีก ผมส่ายหัวเลย ภาระคนป่วยชัดๆ ผมแอบขำเงียบๆ แล้วหอมหัวบางไปฟอดใหญ่ ก่อนที่ฤทธิ์ยาจะทำให้ผมหลับไปโดยไม่รู้เรื่องอะไรอีก ...
TBC.
คนเขียนเชียร์คุณถุงทองให้กดเลย แต่แขนเขาเดี้ยงนี่สิ โด่วว เซ็งเลย
หัวข้อ: ❤️ [แจ้งข่าว P. 42] ★.:*･เครื่องปรุง กับ ถุงทอง･*:.★ || ( 30/1/59 ) (อ่าน 354558 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก