ดีแล้วทูนหัวมีผัวเป็นทหาร ปีสองของสองคน ๒๐๐๑๒๕๖๓ ตอนที่๑๔/๒ หน้า๑๓๒
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ดีแล้วทูนหัวมีผัวเป็นทหาร ปีสองของสองคน ๒๐๐๑๒๕๖๓ ตอนที่๑๔/๒ หน้า๑๓๒  (อ่าน 1053424 ครั้ง)

ออฟไลน์ ่jjay

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 454
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-0
ไม่อยากให้จบเลย อยากอ่านไปเรื่อยๆ อยากเห็นแสบซ่าแอนด์เดอะแก๊งตอนโต :mew2:

ออฟไลน์ Mura_saki

  • แค่เรารู้จักกัน...มันก็ดีที่สุดแล้ว :)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +179/-9
ใจหายอ่ะ จะจบจริงๆแล้วสินะ

ออฟไลน์ jum1201

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 587
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-5

ออฟไลน์ sirikanda28

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1758
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +117/-3
อยากให้ทำหนังสือ
ด้วยอ่ะ  ถ้าเป็นอีบุ๊ค
จะดีมาก ๆ เลยค่ะ :mew3:

ออฟไลน์ fahsida

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 362
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1
ขอถามเพื่อเป็นการปลอบใจตัวเองที่รู้ว่าเรื่องนี้ใกล้จบ จะมีตอนพิเศษท้ายเรื่องมั้ยค่ะ อย่าเพิ่งรีบจบเลยจริงๆ นะ

ออฟไลน์ naruss

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 1
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
    • viva3388
โรฮีนจา เป็นกลุ่มชาติพันธุ์มุสลิม ที่พักอยู่ทางตอนเหนือของรัฐยะไข่ ทางตะวันตกของเมียนมาร์ พูดภาษาโรฮีนจา นักวิชาการบางส่วนว่า เป็นชนพื้นเมืองรัฐยะไข่ ฝ่ายนักประวัติศาสตร์บางส่วนมักอ้างว่าพวกเขาอพยพมาประเทศพม่าจากเบงกอล ส่วนมากระหว่างสมัยการบริหารของบริเตนและนักประวัติศาสตร์ส่วนน้อยว่า อพยพมาหลังพม่าได้เอกราชในปี 2491 และการรบพุ่งประกาศ เสรีภาพบังกลาเทศในศักราช 2514

มุสลิมตั้งรกรากในรัฐยะไข่ ตั้งแต่คริสต์ศตวรษที่ 15 แม้ว่าไม่สามารถประมาณการจำนวน Holiday palace ผู้ตั้งถิ่นฐานชาวมุสลิมก่อนการบริหารของบริเตนได้ อย่างแม่นยำ หลังการศึกอังกฤษ-พม่า ครั้งที่หนึ่งในปี 2369 บริเตนผนวกรัฐยะไข่และเพิ่มพูนการอพยพจากเบงกอลเพื่อจัดการเป็นผู้ใช้ กรรมกรในไร่นา ประชากรมุสลิมอาจประกอบเป็น 5% ของประชากรรัฐยะไข่ในปี 2412 แม้การตีราคาสำหรับปีก่อนหน้าจะสูงกว่านี้  ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง ความป่าเถื่อนระหว่างชุมชนอุบัติขึ้นระหว่างหน่วยกำลังวี ชาวโรฮีนจาที่บริเตนสนับสนุนด้านอาวุธกับชาติพันธุ์ ยะขิ่น และเขตมีการจัดแบ่งเพิ่มขึ้น ในปี 2525 รัฐบาลพลเอกเน วินตรากฎหมายความเป็นพลเมืองซึ่งปฏิเสธความเป็นพลเมืองของ ชาวโรฮีนจา

ในปี 2556 มีชาวโรฮีนจาคร่าวๆ 735,000 คนพักแรมในประเทศพม่า โดยมากในประเทศทางเหนือของรัฐยะไข่ซึ่งคิดเป็น 80–98% ของ พลเมือง สื่อระหว่างเมืองและสมาคมสิทธิมนุษยชนอธิบายชาวโรฮีนจาว่าเป็น viva3388 คนกลุ่มน้อยที่ถูกข่มเหงที่สุดกลุ่มหนึ่งในโลก ชาวโรฮีน จาจำนวนมากหนีไปเก็ตโตและค่ายผู้ย้ายถิ่นในประเทศเพื่อนบ้านบังกลาเทศ และพื้นที่ตามแนวเขตไทย–พม่า ชาวโรฮีนจากว่า 100,000 คน ยังพักอยู่ในพวกสำหรับผู้พลัดถิ่นในประเทศซึ่งทางการไม่ยอมให้ออก ชาวโรฮีนจาได้รับความสนใจจากนานาชาติในห้วงเหตุจลาจล ในรัฐยะไข่ พ.ศ. 2555

ออฟไลน์ snack

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 951
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-0
น้องแสบน้องซ่าวัยกำลังซน..ยังไม่อยากให้จบเลย

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
เด็กๆน่ารัก น่าหมั่นเขี้ยวอยากฟัด 555555

ออฟไลน์ miya_pp

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 284
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
เฮ่อ
ไม่ อยากให้จบเลย

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
ขอต่อเวลาได้ไหมค้าา~ :hao5: ยาวนานจนถึงตอนที่หนึ่งร้อยแล้วก็ยังรู้สึกว่าไม่พอเลยค่ะ ..

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ hormonesyj

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 721
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-3
ยังไม่อยากให้จบเลย เปลี่ยนเป้าเป็น 200 ตอนไปเลยพี่เมฆ แค่นี้ยังไม่จุใจเลย

ออฟไลน์ akeins

  • ชีวิตเรา Undo ไม่ได้
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 482
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4561
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8

ออฟไลน์ patee

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3732
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +276/-3
ไม่อยากให้จบเลย อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุข

ได้ข้อคิดดีๆมากมาย   :กอด1:

ออฟไลน์ Peung002

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 870
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
ปลดแล้ววววววว ใจหายเนอะ ติดตามมาตั้งกะเริ่มเกณฑ์ อ่านมาจนปลด. :heaven
ปลื้มปริ่ม 5555
เราชอบทุกตอนนะ. เพราะบางตอนสนุก บางตอนสะใจ บางตอนมีคำสอน
ขอบอกว่าคนแต่งเจ๋งอะ สอนแทรกอะๆรๆมาให้คิดตลอด

แต่แอบไมชอบอยู่กระจิ๊ดนึงนะคะ พี่บอมบ์อย่าให้ความสำคัญกะบิวมากจิ สงสารบูมน๊า  :hao3:

ออฟไลน์ kasarus

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3
ไปเยอะขนาดนี้ เหมารถทัวร์เลยดีกว่า ฉิ่งฉับทัวร์

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
อ่านเรื่อยๆ อ่านเพลินๆ อ่านยาวๆ

ออฟไลน์ GlassesgirL

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1037
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-2
แสบซ่าร์น่ารักซนกันจริงๆ
เดี๋ยวจะได้รวมตัวกันอีกแล้ว

ปล.คิดถึงสองหมวด อยากเห็นฉากหวานๆ

 :mew1: :L2:

ออฟไลน์ ่jum

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3704
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-4
จะจบแล้วเหรอ พักหลังไม่ค่อยได้เห็นฉากหวานๆ เลย จัดให้ก่อนจบด้วย นะ นะ นะ  :mew1:

ออฟไลน์ uknowvry

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +284/-6
อ่านกี่รบก็สนุกทุกรอบ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ กระพรวนศรี

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 27
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ฮือ ไม่อยากให้วางมือเลยอะค่ะ อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ เหมือนเขียนไดอารี่แบบนี้ได้ป่าวอ่า
ชอบมากถึงไม่มีความรักแบบพระเอกนายเอกแต่เราก็ชอบอ่าน สนุก ได้อรรถรสดี ซึมซาบบรรยากาศแบบผู้ชายๆ ฮ้าาาา มีฟามสุข ๕๕๕
รออ่านตอนต่อไป ขอบคุณมากนะคะ
เดี่ยวนะ ฝรั่งเป็นเมียน้องหนูไปแล้วเหรอ ๕๕๕๕
ขอบคุณมากค่า

ออฟไลน์ Sohso

  • You are my precious thing And I will always love you.
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1372
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-3
แค่ที่บ้านยังคนไม่เยอะพอ ขนไปเยอะนอกสถานที่อีก 5555

ออฟไลน์ noy

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1212
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-9

ออฟไลน์ AGELA

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 675
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1109/-0
ตอนที่ ๑๐๑.๔ ตี๋เต้ย

“เต้ยๆ เข้าเวรแทนกูหน่อยสิ กูลืมลงทะเบียนไอ้สัส”

“เหี้ยไหมล่ะมึง”

“เออๆ เข้าแทนกูแปบนึง ไม่เกิน ๒ ชั่วโมง เดี๋ยวกูมาเข้าต่อ”

“โทรไปบอกผู้พันก่อนดิ เดี๋ยวพี่แกจะงงเอา”

“อือๆ มึงไม่ติดงานอื่นนะ”

“อือ”

ไอ้บูมลุกลี้ลุกลนหยิบโทรศัพท์ไปคุยกับผู้พัน ส่วนผมเดินเข้าไปในห้องหยิบเสื้อพรางมาพับแขนเตรียมรับปลอกนายทหารเวรแทนไอ้บูมชั่วคราว

“โอเค เรียบร้อยแล้ว อ่ะนี่”มันถอดเข็มขัดสนามกับกระบี่ที่ห้อยข้างกับเข็มขัด มีปืนพกเหน็บหลังและปลอกแดง

“วันนี้วันลงทะเบียนวันสุดท้ายรึไง”

“เออดิ ห่า กูจดใส่กระดาษไว้แต่ลืมซะสนิท ดีนะอีหนูโทรมาถามกู”

“อือ รีบไปมึง”

“เออๆ เดี๋ยวกูมารับต่อแล้วกัน ขอบใจมาก”

มันรีบลงจากกองร้อยผมกับไปที่กองร้อยมันเอง ผมติดปลอกที่แขนเสื้อ ปรับเข็มขัดให้พอดีกับเอว ไอ้บูมเอวเล็กกว่าผมนิดหน่อย พักนี้กินเยอะผมอ้วนขึ้น ฮ่าๆๆ

“อ้าว ผู้หมวดเข้าเวรเหรอครับ”จ่ากองร้อยทักเมื่อเห็นผมแต่งชุดเต็มยศลงจากกองร้อย

“เข้าแทนไอ้บูมน่ะจ่าพี”

“อ๋อครับๆ”

“ขอตัวนะครับ”

“ครับผู้หมวด”

ขึ้นคร่อมมอไซด์สตาร์ทรถขับลาดตระเวนรอบๆกองพัน เพิ่งจะ ๑๑ โมง ทหารใหม่ฝึกอยู่ในสนามส่วนหนึ่งอย่างตั้งอกตั้งใจ อีกส่วนแยกไปฝึกตามสถานี ผมขับไปแล้วหยุดใต้ร่มไม้ทางเข้าออกด้านหลังกองพัน ทหารใหม่ฝึกแทงปืนอยู่ ผมนั่งดูอยู่ห่างๆไม่ได้เข้าไปรบกวนเวลาทหารใหม่ฝึก

“ฮัลโหล”มองทหารเพลินๆโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงดังขึ้น รีบล้วงออกมารับสาย

“สวัสดีครับ ผมโทรมารบกวนหรือเปล่า”

“เปล่า มีอะไรเหรอ ว่างรึไงมึงอ่ะ”

“อือ เพิ่งจะได้นั่ง กินข้าวยังอ่ะ”

“ยังไม่เที่ยงเลย รีบพักเหอะมึง ไปหาอะไรกินไป”

“อืม เดี๋ยวแปบนึง แล้วนี่ผู้หมวดทำอะไรอยู่ ว่างเหรอ”

“เปล่า เข้าเวรแทนไอ้บูมน่ะ”

“อ้าว หมวดบูมไปไหน”

“มันไปลงทะเบียนเรียน ไอ้สัส วันนี้วันสุดท้ายแล้วมันเสือกลืมซะงั้น”

“อ้าวเหรอ อืมๆ งั้นผมไปหาอะไรกินก่อนนะ คืนนี้น่าจะกลับดึก”

“อือ ไปหาอะไรกินเหอะ แค่นี้นะ”

“ครับ จุ๊บ”

“ไอ้สัส”ด่ามันส่งท้าย คือบางทีมันก็เขินๆนะมาจุ๊บๆแจ๊บๆ ไม่รู้ดิผมอาจจะไม่ชอบความหวานเกินไปก็ได้มั้ง ชอบอะไรที่มันห่ามๆ บอกไม่ถูกเหมือนกัน อธิบายยาก

วางสายยัดโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากางเกง มองดูนาฬิกาข้อมือตอนนี้ใกล้จะมื้อกลางวันของทหารเก่าแล้วอีกไม่กี่นาที สตาร์ทมอไซด์บึ่งไปที่หน้าโรงเลี้ยง ทหารนั่งรอที่ชายคา บางคนก็หยอกล้อกันสนุกสนาน ตั้งแต่ผลัดไอ้บอมบ์กับมหาปลดไป รู้สึกว่าจะเงียบๆ ถ้าพวกมันอยู่นะกองพันครึกครื้น พวกมัน ๒ คนชอบบ้า หาเรื่องฮาแตกไปวันๆ แต่เวลาทำงานนะ ได้เห็นสายตามุ่งมันของไอ้บอมบ์ ถ้าเกิดใครเข้าไปกวนมันมีสิทธิหัวแตกได้ ไอ้มหานี่มันนิ่งอยู่แล้วแต่อย่าให้มันบ้า มันบ้าทีไรนี่ใครเอามันไม่อยู่หรอก

จอดมอไซด์ที่ใต้ร่มไม้จัดเครื่องแต่งกายให้เรียบร้อยจัดหมวกให้เข้าทรงแล้วเดินไปยืนหน้าทางเข้าโรงเลี้ยง ตอนนี้แต่ละกองร้องสั่งจัดแถวเป็นหน้ากระดาน กำลังพลพร่องลงไปมากเพราะปลดไปก็หลายคน เมื่อแต่ละกองร้อยสั่งตามระเบียบพักผมกวาดสายตาตั้งแต่หัวแถวยันปลายแถว อากาศร้อนๆแบบนี้เหงื่อไหลไคลย้อย แต่ก็ยังมีคนที่สะดุดสายตา

“เฮ้ย ทหารคนนั้นน่ะ สิบเวรสั่งระเบียบพักแล้วมึงยังคุยอีกเหรอ”ผมมองหน้าแล้วพูดเสียงดังทำเอาสิบเวรที่ยืนอยู่หน้าผมสะดุ้งไปตามๆกัน “มานี่ดิ”ผมกวักมือเรียก ก็ตามสไตล์ไอ้คนทำผิดยังทำหน้าเหรอหรามองซ้ายขวาว่าเป็นใคร “ไม่ต้องไปมองคนอื่น มึงนั่นแหละ”

“ผมไม่ได้ยุกยิกครับผู้หมวด”มันชี้แจงเสียงดัง ผมไม่ชอบเลยแบบนี้ เรียกมาเพื่อจะเตือน ไม่คิดจะทำโทษแต่กวนตีนแบบนี้มันคิดว่าผมเป็นเพื่อนเล่นอีกแน่ะ

“กูไม่ได้ถามความเห็น กูให้ออกมาข้างหน้า ไปเลยมึง พุ่งหลังร้อยยก”

“ครับ ร้อยยกครับ”

“ฟังนะทหาร ระเบียบวินัยสำคัญมาก ดูเวลาด้วย เวลาไหนเล่น เวลาไหนจริง ไม่ใช่เล่นไปหมด ที่ผู้หมวดเรียกออกมา ก็ต้องออกมา ไม่ได้ต้องการคำชี้แจง แบบนี้มันกวนตีน อย่าคิดว่าเก๋า วันนี้ผู้หมวดเข้าแทนหมวดบูม แค่ไม่กี่ชั่วโมง ไม่ใช่เวรจริงๆของผู้หมวด ถ้าวันไหนผู้หมวดเข้าจริง เตรียมตัวไว้ให้ดีแล้วกัน เล่นทั้งกองร้อยแน่ เอาละ หิวแล้ว สิบเวรมารายงานยอดทีหลัง เชิญเข้าโรงเลี้ยง”

“แถวตรง ซ้ายหัน/ขวาหัน”แต่ละกองร้อยสั่งลูกน้องของตัวเอง ผมถอดหมวดเข้าไปนั่งที่โต๊ะกับข้าวนายทหารเวร กับข้าวน่าเบื่อ ฉู่ฉี่ปลาทูกับผัดกะหล่ำปลี กินได้นิดหน่อยก็วางช้อน ไม่ค่อยเจริญอาหารเท่าไหร่ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าอ้วนกว่าเดิมได้ไง

ทหารกินข้าวไวมากไม่ถึง ๒๐ นาทีมันก็เลิกละครับ ทหารเก่ากินเสร็จแล้วทหารใหม่มานั่งอยู่ที่หน้าโรงเลี้ยงเพื่อจัดเวรเลี้ยง ช่วงนี้อีกไม่เกิน ๓ สัปดาห์ก็จะจบหลักสูตรการฝึกใหม่แล้ว

“ตรง”

“สวัสดีครับ”มันสั่งซะผมสะดุ้ง ทหารทุกคนรีบยืนตรงทำความเคารพ มีบางคนทะลึ่งยกมือวันทยหัตถ์ในแถวด้วย

“หือ ไอ้คนที่ยกมือวันทยหัตถ์นี่ยังไง”ผมถามเสียงเข้ม บางทีการแกล้งทหารใหม่ก็สนุกดี ทหารใหม่คนนั้นทำหน้าเหรอหราหน้าซีด “จำไว้นะทหาร เวลาอยู่ในแถวแล้วมีคนสั่งเคารพ ต้องยืนตรงเท่านั้น เข้าใจไหม”

“ครับ”

“ไปละ”คร่อมมอไซด์แล้วขับกลับกองร้อย กลับมานั่งดูทีวีที่บก.ร้อย ช่วงนี้น่าเบื่อนิดหน่อย กลับบ้านไปก็เงียบๆ พ่อแม่ผมกลับดึกแทบทุกวัน งานของท่านเยอะมาก ส่วนไอ้คนที่หวังว่าพอจะเป็นเพื่อนคุยได้ก็กลับอีกทีตี ๑ ตี ๒ นั่งกินข้าวมื้อเย็นคนเดียว ตื่นเช้ามาขับรถมาทำงานที่กองพันตั้งแต่ไอ้มหามันยังไม่ตื่น ได้แค่มองหน้าพอมันออกไปทำงาน มันก็โทรหา เหมือนจะอยู่ใกล้กัน แต่บางทีมันเหมือนจะไกลกัน

บ่ายโมงขับรถตรวจรอบๆกองพัน ไปตรวจกองรักษาการณ์ ตรวจเวรแต่ละจุด ทหารพวกนี้เปรี้ยวมากตอนกลางคืนนี่อย่าให้พูด วันไหนฝนไม่ตกอากาศดี พี่ท่านก็ล่อกะเทยกันซะ บางทีจับไม่ได้ไล่ไม่ทัน บางทีก็ทำเป็นไม่รับรู้ เราเงี่ยนเรายังหาที่ลงได้ แต่พวกมันเงี่ยนกว่าจะได้ที่ลงก็ช่วยๆกัน ปิดหูปิดตาข้างหนึ่ง ขอแค่อย่าเสียงานแล้วกัน แต่บางคนนี่ไม่ไหว ไม่ล่อกะเทยแต่หลับคาป้อมยาม ก็ลงโทษพอเป็นกระษัย

บ่าย ๒ หน่อยๆไอ้บูมกลับมาถึงกองพันมารับหน้าที่ของมันต่อ ส่วนผมถอดเสื้อเหลือครึ่งท่อนหยิบงานของตัวเองมาทำกิ๊กๆก๊อกๆ การฝึกภาคกองพันผ่านมาไม่เท่าไหร่แต่มันยังฝังใจ ปีนี้ผลการฝึกไม่ค่อยได้ดังใจเท่าไหร่นัก แต่เราก็พยายามอย่างมากที่สุดแล้ว

เกือบๆ ๖ โมงผมออกไปด้านนอกไปซื้อของกิน หิ้วมานั่งกินกับไอ้บูมที่กองร้อยของมัน ทหารเก่าในกองร้อยเตะบอลบ้าง ไปอาบน้ำบ้าง

“ไอ้บอมบ์ไม่น่ารีบกลับบ้านเลยเนอะ”

“อือ มันมีงานของมัน ก็ไม่รู้ว่าจะขยันไปถึงไหน”ไอ้บูมพยักหน้าเบาๆ

“คงจะว่างจัดละมั้ง แล้ววันนี้เป็นไง สาวๆที่ไปลงทะเบียน”

“ก็โอเคเยอะนะ นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อน...”ผมมองตาไอ้บูม เป็นอันรู้กันครับ วัยขบเผาะแบบสาวมหาลัยนี่พวกผมชอบ แต่ตอนนี้ต้องกลายเป็นคนถูกขบไปซะแล้ว ฮ่าๆๆ นั่งโม้กับไอ้บูมจนฟ้ามืดจึงกลับบ้าน ขับรถแบบไม่เร่งรีบเปิดเพลงคลอเบาๆ กลับไปคงจะไม่มีใครอยู่บ้าน พ่อแม่ออกต่างจังหวัด พี่ชายผมย้ายไปต่างจังหวัดแล้ว

จอดรถหน้าประตูบ้าน ลงไปเปิดประตูขับรถเข้าบ้าน บ้านเงียบและมืดสนิท ไม่มีใครอยู่ หยิบกุญแจมาไขประตูเปิดไฟ ถอดคอมแบท ถอดเสื้อยืดพาดบ่าแล้วเดินขึ้นไปบนห้องนอนของตัวเอง กำลังถอดเข็มขัดว่าจะถอดกางเกง ใครก็ไม่รู้มากอดหมับจาดด้านหลัง

“ไอ้เหี้ย”ตกใจสิครับ ผมศอกดังอุกไปที่คู่กรณีทันที

“เอ่อ จุก”หันกลับไปมอง

“เหี้ย เล่นอะไรของมึงวะ เจ็บไหม”ต้องรีบพยุงคู่กรณีไปนั่งบนเตียง ไม่ใช่ใคร ไอ้คนที่บอกว่าจะกลับดึกนั่นแหละครับ

“ไม่น่าเสี่ยงเลยกู เจ็บอ่ะที่รัก”มันซบมาที่ไหล่แล้วกอดผม โถ ไอ้เวรยังมีหน้ามาอ้อนกูอีก

“เออดิ กูตั้งใจศอกนี่หว่า แล้วนึกพิเรนทร์อะไรขึ้นมา คิดจะเซอร์ไพรส์”

“อือ แต่โดนผู้หมวดเซอร์ไพรส์ซะงั้น นอนพักแปบนะ”มันนอนหลายลงไป ส่วนผมลุกขึ้นไปถอดเสื้อผ้าเหลือแค่กางเกงในเดินไปเดินมา คิดไม่ออกว่าจะทำอะไร คือบางทีก็มึนๆ จะใส่กางเกงก่อนดีไหม หรือจะอาบน้ำเลย “ผู้หมวดจะทำอะไรอ่ะ เห็นยืนงงตั้งนานละ”

“เออนั่นสิ ว่าจะใส่กางเกงหรืออาบน้ำดี”

“ไปอาบน้ำเถอะครับ จะได้สดชื่น”

“อือ”พยักหน้าแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปอาบน้ำ

ออกจากห้องน้ำมาไอ้ตัวดีมันหลับพริ้มไปซะแล้ว ผมเองก็ก๊อกๆแก๊กๆกับพวกครีมพวกเซรั่มที่แม่ซื้อมาให้ใช้ ทาไปงั้นๆขาวไม่ขาวผมไม่รู้ไม่ค่อยได้ใส่ใจเรื่องนี้เท่าไหร่ ถ้ามันจะหล่อมันก็หล่อตามธรรมชาติของมัน แต่งมากๆเกินไปเดี๋ยวจะหมดหล่อเอา ทาพวกครีมเสร็จหยิบกางเกงเลกับเสื้อกล้ามมาใส่ ตากผ้าเช็ดตัว

“มหา ง่วงมากก็ไปอาบน้ำนอนสิ”ผมสะกิดปลุก พักนี้มันงานเยอะ กลับดึกบ่อยขึ้น คงจะพักผ่อนไม่เพียงพอ

“อืม”ผมลืมตาขึ้นแล้วพยักหน้าแล้วเด้งตัวลุกขึ้น เกาที่ท้ายทอยทำหน้ามึนๆ หยิบผ้าเช็ดตัวพาดบ่าแล้วจะเข้าห้องน้ำ

“จะเข้าทั้งแบบนั้นเลยเหรอ แก้ผ้าสิ เออ”

“อือ ฮ้าว ชักจะเบลอๆ”แล้วมันก็แก้ผ้าแบบมึนๆแล้วเข้าไปอาบน้ำ ผมหยิบคอมมานั่งเล่นเฟซ เพื่อนมันชวนไปกินเหล้า สักพักเพื่อนโทรมาตามครับ ไม่ไปก็ไม่ได้เพราะผมไม่ได้ทำอะไร หยิบเสื้อคอปก กางเกงยีนส์มาสวมใส่อย่างรวดเร็วมหามันออกจากห้องน้ำพอดี ทำหน้างงๆใส่ผม

“ไปไหม กูจะไปกินเหล้ากับเพื่อน”

“ผู้หมวดไปเถอะ ถ้าผมไปแล้วเพื่อนโวยใส่เหมือนคราวที่แล้วอีก งานจะกร่อยเอา นั่งแท็กซี่ไปนะผู้หมวด ถ้าจะกลับโทรบอกผม ผมจะไปรับ”

“อืม”ผมพยักหน้าหยิบมือถือกระเป๋าสตางค์ลงแล้วออกจากบ้านนั่งแท็กซี่ไปหาเพื่อนที่จุดนัดหมาย ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงผับ หลายคนมาก่อนหน้าแล้ว มีบางคนเพิ่งจะมาถึง เดินแทรกๆเข้าไปหากลุ่มเพื่อน พวกมันคงรู้ว่าไอ้บูมติดเวรจึงไม่ได้ถามหา

“ไอ้คนนั้นของมึงไม่มาด้วยเหรอ”ไอ้เม่นถาม มันติดใจอะไรกับไอ้มหาของกูหนักหนาวะ

“ไอ้คนนั้นคือคนไหน”ผมทำหน้าตาพาซื่อ

“ก็ไอ้คนที่ไม่ชอบแดกเหล้าไง มันชื่อเหี้ยอะไร ตองหรือตวงอะไรสักอย่าง”

“แล้วมึงจะทำไมกับมันล่ะ”

“ถามไม่ได้เลยนะ มันมีอะไรดีวะมึงถึงได้หวงนักหวงหนา หึ ติดใจกับลีลามันเหรอ”ไอ้เม่นยิ้มเหยียดๆ

“ถ้ามึงเรียกกูมาเพื่อนจะคุยแค่นี้ งั้นก็แค่นี้แล้วกัน กูกลับล่ะ”

“เฮ้ยๆ เดี๋ยวสิ จะรีบไปไหนวะ ยังไม่ได้นั่งเลยมึง”ไอ้โบ้คว้ามือผมไว้ก่อน

“หึ อารมณ์ตุ๊ดว่ะไอ้สัสเต้ย”ไอ้เม่นยังพูดจาหาเรื่อง

“ไอ้เม่น ไอ้หน้าส้นตีน ถ้ามึงจะปากหมาแบบนี้มึงได้แดกส้นตีนกูแน่ไอ้สัส”ไอ้โบ้พูดเสียงเข้ม

“นั่งก่อนมึง ไรวะยังไม่ทันไรอารมณ์บูดซะแล้ว ใจเย็นๆน่า อย่าไปถือสาปากเหี้ยๆแบบมันเลย”ไอ้แม็คตบไหล่

“กูถามหน่อยไอ้เม่น มึงเป็นเหี้ยอะไรกับกูนักหนาวะ ไอ้สัส”ผมมองด้วยสายตาท้าทาย

“เปล่า ไม่มีอะไร เบื่อเมื่อไหร่บอกกู อยากลองแบบคนของมึงว่ะ หึหึ”ไอ้เม่นยังพูดจ่ากวนตีน

“แน่ใจเหรอว่าอยากลองอ่ะ หืม”เสียงเหี้ยมๆพร้อมกับร่างสูงของคนที่บอกว่าให้ผมมาคนเดียว ไอ้มหากอดคอไอ้เม่นแล้วแสยะยิ้มแบบที่ผมไม่เคยเห็น “ไงผู้หมวด เอาท่าไหนดี”

“ท้าทายไอ้สัส”ไอ้เม่นเชิดหน้ากัดกรามใส่อย่างท้าทาย

“เฮ้ยๆ ใจเย็นๆไอ้เหี้ย มาแดกเหล้าไม่ได้ให้มากัดกัน”ไอ้ตุ้ยเป็นคนปรามระหว่างไอ้มหากับไอ้เม่น

“มานี่ดิ มึงมาได้ไง”ผมลากแขนไอ้มหามาถามหน้าเข้ม

“ขับรถตามมาครับ เป็นห่วง กลัวจะมีเรื่อง แล้วมันก็มีจริงๆด้วย”ไอ้มหานั่งบนเก้าอี้ข้างๆ

“เพื่อนกู ไอ้เม่น ไอ้แม็ค ไอ้โบ้ ไอ้ตุ้ย ไอ้อิ๊ก”ผมแนะนำไปทีละคน ไม่อยากจะแนะนำไอ้เม่นเลยครับคราวที่แล้วมันก่อคดีเอาไว้ ถึงแม้จะนานแล้วแต่ผมไม่เคยลืม

“สวัสดีครับ”ไอ้มหาค้อมหัวให้หน่อยๆจากนั้นแก้วเหล้าถูกวางตรงหน้าแต่ละคน สไตล์เดิมของไอ้มหามัน ไม่กินเหล้า สั่งน้ำอัดลมมานั่งกิน ส่วนผมจิบนิดหน่อย ไม่กินไม่ได้เพื่อนมันกินอยู่ บางทีเราก็ต้องไหลไปตามน้ำบ้างครับ แต่ไม่ใช่ไหลไปเรื่อย เซฟตัวเองเหมือนกัน

ออฟไลน์ AGELA

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 675
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1109/-0
นั่งกินไปมีสาวๆมาคอยชนแก้ว เพื่อนร่วมโต๊ะบางคนก็ไปชนแก้วกับสาวๆ ตาดีได้ตาร้ายเสีย ไอ้พวกนี้เรื่องผู้หญิงนี่ถนัดนัก มาทีไรเป็นอันต้องหิ้วไปทุกที มีผู้หญิงมาเกาะแกะผมเหมือนกัน ถ้าเมื่อก่อนไม่เหลือหรอกครับ ไอ้เม่นมันกระดกเหล้าเอาเป็นเอาตาย ย้ายเก้าอี้มานั่งข้างผม

“ตายอดตายอยากมาจากไหนวะ แม่ง กระดกเหมือนน้ำเปล่า”ผมถามไอ้เม่น ไม่เห็นมันจะไปหลีสาวคนไหนบ้างเลย นั่งมองหน้าไอ้มหาแล้วกระดกเหล้าเอาอึกๆๆอย่างเดียว

“มึงมีความสุขดีไหมวะเต้ย”

“ก็เรื่อยๆของกูนี่ ทำไม เครียดเรื่องอะไรอีกล่ะ”

“กูอิจฉามึงว่ะ สัส”

“เรื่อง?”

“ทำไมกูไม่เป็นแบบมึงบ้างวะ ทำไมกูต้องทนกับความสุขแบบครึ่งๆกลางๆ จะสุขก็สุขไม่สุด จะทุกข์ก็ทุกข์ไม่สุด”

“ไอ้สัส เพ้อแล้วมึง กูได้มีความสุขตลอด ๒๔ ชั่วโมงเว้ย เห็นกูยิ้มได้ ไม่ได้หมายความว่ากูมีความสุขนี่หว่า มึงเป็นเหี้ยอะไรเนี่ย”ยกแก้วเหล้าขึ้นมาจิบเบาๆ พยายามไม่กินเยอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปทำงานไม่ไหวจะมีเรื่องเอา

“ออกไปข้างนอกเหอะ กูมีเรื่องจะคุยกับมึง”มันฉุดแขนผม ผมลุกไปบอกไอ้พวกนั้นที่กำลังหลีสาวว่ามีธุระ ออกตังค์ให้พวกมันแล้วออกไปกับไอ้เม่น โดยมีไอ้มหาตามหลังมาติดๆ

“เฮ้อ โล่ง ผมงงจริงๆ ผู้หมวดทนกับเสียงแบบนั้นได้ไง ไม่มีความสุขเลยสักนิด”ไอ้มหาถอนหายใจเสียงดังพลางยืดเส้นยืดสาย

“มันเร้าใจดีว่ะ หงิมๆอย่างมึงคงเข้าไม่ถึงอารมณ์”ผมตบไหล่ไอ้มหา

“พวกมึงนี่ดีเนอะ”เข้าไปนั่งในรถ มหาเป็นคนขับ ตอนนี้มันคล่องแล้วครับเหลือแค่ไปสอบใบขับขี่ละมั้ง ผมสอนมันขับแปบเดียวมันก็ขับเป็นแล้ว

“ดียังไง”

“เฮ้อ กูไม่คิดเลยว่าการเป็นคนแบบครึ่งๆกลางๆมันจะเหนื่อยแบบนี้ กูสับสนว่ะเต้ย กูทำตามพ่อแม่กูทุกอย่างนะ ท่านอยากให้กูเรียนเก่ง อยากให้กูเป็นทหาร อยากให้กูทำนั้นทำนี่ ทำตามใจทุกอย่างของท่าน แม้กระทั่งเรื่องหัวใจ”

“ทำไมวะ โดนคลุมถุงชนรึไง”

“เปล่า ยังไม่โดน เรื่องอื่นกูเต็มใจทำนะเว้ย แต่เรื่องความรัก กูไม่รู้จะเอายังไงดีว่ะเต้ย กูไม่น่าถลำลึกไปมากกว่านี้เลย กูไม่น่าลอง เฮ้อ”ผมพิงตัวแล้วเสยผมเกรียนๆของมัน ไอ้เม่นมันเป็นเสือไบครับ ก็ตามประสาความห่ามของเด็กผู้ชายอ่ะ ลองผิดลองถูก น่าจะไปลองของฟิตมาล่ะมั้งแล้วเสือกติดใจ ผมก็ไม่ค่อยเกี่ยวกับเรื่องนั้นเท่าไหร่ แต่เพื่อนผมหลายๆคนก็เคยผ่านสนามรบแบบนั้นมาเหมือนกัน มันคงจะคิดมากเรื่องคู่มั้ง จะชอบผู้หญิงหรือจะชอบผู้ชายดี แล้วมันอิจฉาผมทำเพื่อ หรือตอนนี้มันชอบผู้ชายมากกว่าชอบผู้หญิง

“ค่อยๆคิดมึง บางทีมันก็แค่อารมณ์ติดใจละมั้ง”

“กูถึงได้ถามไงว่ามึงเบื่อไอ้เหี้ยนี่เมื่อไหร่ มึงให้กูลองบ้าง น้ำใต้ศอกมึงกูไม่ถือ”

“ไอ้สัสผู้หมวด คนเค้ารักกันดีๆหาเรื่องให้ที่รักกูเลิกกัน เดี๋ยวแม่งศอกหงายท้อง ผมเข้าใจที่ผู้หมวดกำลังจะสื่อนะ แต่เรื่องแบบนี้ ใครก็ช่วยไม่ได้หรอก อยู่ที่ใจผู้หมวดอ่ะ จะเลือกยังไง จะอิจฉาคนอื่นไปทำไมล่ะ ทำไมไม่ใช้ชีวิตตัวเองให้คนอื่นอิจฉา เรื่องความรักมันคิดแทนกันไม่ได้หรอก ใช้ใจเว้ย”ไอ้มหาตอบ

“กูก็อยากปล่อยใจให้มันเป็นไปตามใจกูนะ แต่กูต้องแคร์คนรอบข้างว่ะ เหี้ยเอ๊ย ไม่น่าลองเลยกู”

“หึ ไงล่ะ ไปเจอของฟิตหรือเจอของใหญ่มา”

“เจอของฟิตเด็กมหาลัยไอ้สัส กูไม่รู้จะทำไงดี กูว่ากูแค่ติดเซ็กส์ แต่บางทีกูว่ามันเป็นความรัก จวยเอ๊ย ไปส่งกูที่หอทีนะ เครียด กลับไปชักว่าวนอนดีกว่า”อ้าว ไอ้เวร บทจะเครียดก็เครียดหน้าเคร่ง พอจะดีก็หายไปดื้อๆซะงั้น ส่งไอ้เม่นถึงหอ ใกล้มหาลัย น่าจะเป็นหอเด็กของมันหรือเปล่าไม่ได้ถาม

“เต้ย มึงโทรหาไอ้โฟร์คให้กูหน่อยดิ กูตาลายว่ะไอ้สัส”ไอ้เม่นยื่นโทรศัพท์ให้ผม ไอ้โฟร์ค เพื่อนคนไหนวะ

“โฟร์คไหน”

“เออ ไอ้โฟร์คอ่ะ ลงท้ายด้วย ๒๗๔ อ่ะ เบอร์มัน”มันบอก ผมก็นั่งหาอยู่ครู่หนึ่ง ลงท้ายด้วย ๒๗๔ ก็มีแต่เบอร์ของคนนี้อ่ะ มันเมมไว้ว่า เบบี๋ แหม่ ไอ้สัส ผมกดโทรออกสักครู่หนึ่งมีคนรับสาย เป็นเสียงผู้ชาย เออ ก็ชื่อมันบอกว่าผู้ชาย แต่เพื่อยืนยันไง

“มันรับสายยังวะ เอามากูจะคุย ฮัลโหล โฟร์ค เดี๋ยวพี่เม่นเข้าไปหานะ”แหมๆไอ้สัส ปากหวานมาเชียว อ้อนเมียชัวร์ “อื้ม นิดหน่อย ไม่ได้กินเยอะ หืม เพื่อนพี่ขับรถมาส่งอ่ะ โอเค ลงมารับพี่ด้วยนะ อีกเท่าไหร่ อีกกี่นาทีวะไอ้เต้ย”

“กูจะไปรู้เหรอ”

“ผู้หมวด มีเรื่องจะบอก กูขับหลงทางว่ะ ฮ่าๆๆๆๆ”ไอ้มหาหัวเราะร่วนเลยครับ

“อ้าว ไอ้เวร”ผมกับไอ้เม่นอุทานพร้อมกัน

“เออ ไอ้เหี้ย กูฟังหมวดเม่นพูดอ่ะ แม่งเลยซอย เออ เดี๋ยววนใหม่ๆ แปบนะ”ไอ้มหามันก็หาทางอย่างใจเย็น ส่วนผมอ่ะเรื่อยๆอยู่แล้ว แล้วครู่หนึ่งก็มาจอดที่คอนโดหรูแห่งหนึ่ง ไอ้สัส แล้วก็บอกว่าอยู่หอนะ

“มึงเดินไหวป่ะ”

“เออ ไหว ขอบใจมึงมากเพื่อน”ไอ้เม่นตบไหล่ผม แต่กูดูท่าแม่งเมาหนัก ครูหนึ่งผู้ชายหน้าตาดีเดินมาที่กลุ่มของผมยื่นอยู่ ตัวขาวๆ

“สวัสดีครับ”มาถึงก็ยกมือไหว้เลย

“อื้ม โฟร์คนี่เพื่อนพี่ นี่ไอ้เต้ย นี่ไอ้ตวง มึง นี่ไอ้โฟร์ค”

“เมียมึงเหรอ”

“เปล่าซะหน่อย”น้อมันตอบเสียงอ่อยหน้าซีดๆ

“เออ มึงอย่าถามมันมากดิ มันอาย ฟอด ทำอะไรยังไม่นอนวะ”เออ ชัดเจน กูไม่ถามก็ได้ ไอ้สัส ม่งเสือกหอมแก้มกันขนาดนี้ นี่ถ้าปี้โชว์ได้คงทำไปแล้วละ

“ดูหนัง จะขึ้นไปนอนป่ะ หรือจะนอนตรงนี้”

“เออพวกมึง กูไปนอนก่อนนะ เต้ย ว่างๆไปดริ้งกันอีก”

“พอแล้วเหอะไอ้สัสผู้หมวด พวกมึงแดกทีไรนี่กูปวดหัว”ไอ้มหามันบ่นครับ

“เออน่า มึงเข้าใจหน่อยดิ ลูกชายถ้าไม่กินเหล้า ก็เอากับเมีย มันก็แค่นี้”

“ผู้ชายเหี้ยอะไรมีผัว ไอ้สัส”นี่มันว่ากระทบกูนี่หว่า

เพี๊ยะ กูตบเหม่งไอ้มหาไปที “มึงขึ้นไปนอนป่ะไอ้เม่น เดี๋ยวแม่งต่อปากต่อคำกันยาว กูกลับล่ะ เออน้อง ระวังนะ ไอ้เม่นเมาแล้วแม่งขี้เงี่ยน คืนนี้ยันเช้าแน่ๆ”กูเตือนเอาไว้ก่อน เพื่อนคนนี้แม่งมันตัวพ่อจริงๆครับ

“ครับ สวัสดีครับ”

แล้วผมก็ขึ้นรถ ไอ้มหาเป็นคนขับเหมือนเดิม

“ดูเหมือนหมวดเม่นจะรักไอ้เด็กคนนั้นนะ”ไอ้มหาหันมายิ้ม

“เออมั้ง กูก็ไม่รู้ว่ารักหรือหลงกันแน่ แต่ก็นะ สงสารมันอยู่เหมือนกัน เกิดมันเป็นเกย์แบบกูกับมึงนี่ ครอบครัวมันคงจะบ้านพังว่ะ กูว่านะ พ่อแม่มันนี่ตั้งความหวังไว้สูง มันคงอิจฉากูกับมึงด้วยนะ กูไม่รู้ว่ามันน่าอิจฉาตรงไหน ก็แค่ผู้ชายคบกันป่ะวะ”

“เออ นั่นอ่ะดิ ไม่น่าอิจฉาเลย เหี้ย เป็นแฟนประสาอะไรเจอหน้ากันวันละไม่ถึง ๕ ชั่วโมง อยู่ชายคาบ้านเดียวกันแต่ต้องคุยกันผ่านโทรศัพท์ มีเงินเมื่อไหร่ผมจะนั่งเฝ้าผู้หมวดตั้งแต่เช้ายันเย็นเลยคอยดู”

“ดูเหมือนจะรักกูมากเลยเนอะมึง”

“อือ ก็รักมากอ่ะ”มันพูดแบบไม่กระดากปาก บางทีกูก็เขินเป็นเหมือนกัน “คืนนี้เอากันไหม”

“ไอ้สัส เวลาจะพักผ่อนแทบไม่มียังหาเวลาเอากันนะมึง”

“ฮ่าๆๆ ก็มันตั้งนานแล้วนี่นา เผื่อที่รักจะลืมลีลาของผมอ่ะ”

“นอนเยอะๆ สมองจะได้ปลอดโปร่ง ฮ้าว”มึนๆแบบนี้หลับสบายครับ

“จะหลับก่อนเลยก็ได้นะ ถ้าถึงบ้านแล้วผมปลุกเอง”

“อืม”ผมพยักหน้าแต่ไม่หลับตา มองไปด้านหน้า ฟังเพลงเบาๆ หนักหัวครับนี่กินไปไม่เยอะนะเนี่ย ยังรู้สึกมึนๆ พักหนึ่งมาถึงบ้านด้วยความปลอดภัย มหามันเดินตามหลังมาติดๆแล้วกอดเอวผมทำให้เดินทุลักทุเลพอสมควร แต่ผมไม่ได้รำคาญแต่อย่างไรนะครับ ก็ตามใจมัน

“อาบน้ำอีกรอบนะ”

“ไม่ไหว ง่วงล่ะ”ตาจะปิดแล้วครับ ได้กลิ่นที่นอนโชยมาแต่ไกลสมองมันเริ่มสั่งการว่ามึงควรจะนอนได้แล้ว ผมเดินไปทิ้งตัวนอนคว่ำบนเตียงนอน

“อาบน้ำก่อน จุ๊บ เค็มสัส เร็ว อาบแปบเดียว จะได้สบายตัว”มหามันถอดรองเท้าถุงผมแล้วตามด้วยกางเกง ตบตูดผมไปทีหนึ่ง ไอ้สัส กูเจ็บ

“อุ้มดิ”มั่นใจว่ามันอุ้มผมไม่ไหวหรอก ตอนนี้ผมน้ำหนัก ๗๕ ครับ เหมือนจะล่ำ เหมือนจะตัน แต่ที่จริงแอบมีย้วยๆบ้างนิดหน่อย ต้องฟิตซะละ ฮ่าๆๆ แต่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อมันไม่รู้เอาแรงควายมาจากไหนลากผมเข้าห้องน้ำจนได้ ผมก็ยืนกอดมันไว้ เอาสิ กูแกล้งมึง มึงจะอาบยังไง แต่ความสามารถมันเยอะครับ มันเปิดน้ำให้ไหลผ่านตัว จับผมหมุนซ้ายขวาแล้วฟอกสบู่ สระผม ยันแปรงฟันให้ผม เออ ที่รักกูนี่ทุ่มเทสัส “ไอ้สัส อย่าทะลึ่ง”อยู่ดีๆมันเอามือเอาบีบก้น เยะเป็ด เดี๋ยวไม่ได้นอนกันพอดี

“อ่ะ เช็ดตัว”

“เช็ดให้ด้วย ลากกูมาแล้ว”

“เหมือนเด็กเลยเนอะ มาๆเดี๋ยวปะป๊าปะแป้งให้หนูนะ”

“ฮ่าๆๆๆ ฮ้าว ง่วงแล้วว่ะมหา”ผมเช็ดตัวลวกๆแล้วโผกอดไอ้มหาจากด้านหลัง เดินตุปัดตุเป๋ออกจากห้องน้ำ เช็ดตัวอีกรอบ ไม่ทาครีมบ้าบออะไรอีกแล้วครับ ยกยอดไปพรุ่งนี้ ก่อนไปกินเหล้าก็ทาแล้วครั้งหนึ่ง ใส่กางเกงขาสั้นเสื้อกล้ามตัวเมื่อกี้แล้วขึ้นนอนบนเตียงนุ่ม มหามันลงไปด้านล่างพักหนึ่งมันขึ้นมาแล้วปิดไฟ มานอนทับตัวผม “ควาย กูหนัก”

“หึหึ จุ๊บๆ ฝันดีครับ”

“อือ ขอ ๓ ตัวนะมึง”

“หมายเลขที่ท่านขอไม่สามารถฝันได้ในคืนนี้ กรุณาขอใหม่ในงวดหน้า”

“ฮ่าๆๆๆ”


ตอนเช้าตื่นมาผมไปทำงานตามปกติ ช่วงนี้เสร็จจากการฝึกภาคกองพันแล้วไม่ค่อยยุ่งสักเท่าไหร่ งานมีมาเรื่อยๆเล็กๆน้อยๆ ไอ้บูมออกเวรนายทหารเวรมันกลับบ้านไปนอน ช่วงบ่ายมันกลับเข้ากองพันมาทำงานของมันต่อ ช่วงเย็นเปลี่ยนชุดไปวิ่งกันครับ ชวนทหาร ๒-๓ คนออกไปวิ่งด้วยกับรอบกองพัน วิ่งจนเหงื่อชุ่มแล้วก็มายกเวท วอร์มดาวน์พักใหญ่ๆเกือบจะ ๖ โมงเย็นขับรถกลับบ้าน บ้านใครบ้านมันครับ วันนี้มหามันเลิกเร็วนั่งคุยกับแม่อยู่ที่ห้องดูทีวี ดีใจนะที่แม่ไม่ว่าอะไร ทีแรกก็กลัวว่าผมจะปิดเรื่องนี้ได้ถึง ๕ ปีหรือเปล่า เพื่อนผมบางคนก็เป็นแบบนี้ตั้งแต่สมัยเรียนอยู่โรงเรียนนะครับ ตอนนี้พวกมันก็ยังปิดเงียบ เนียนมาก

“จุ๊บ คุณนายเลิกงานเร็วจัง ไม่ได้ไปสมาคมที่ไหนเหรอวันนี้”

“ก็นี่แม่ว่าจะพาลูกตวงไปดูตัวน่ะ”

“แม่ชอบหาเรื่อง”

“ดูตัว ให้พวกโมเดลลิ่งดูตัวค่ะคุณชาย ฮื้อ นี่เหม็นเปรี้ยวมากเลย ไปอาบน้ำไป อย่าซกมกหน่อยเลย”

“ครับแม่ จุ๊บ”แกล้งแม่พอเป็นกระษัยแล้วขึ้นไปอาบน้ำ

ลงมาด้านล่างอีกทีได้กลิ่นหอมมาจากในครัว พ่อผมนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ แม่คงเข้าไปในครัวมั้ง ผมยื่นหน้าไปมองเห็นมหากับแม่ช่วยกันทำกับข้าว เข้ากันได้ดีเนอะ

“คุณ มาทานข้าวได้แล้ว”แม่เรียกพ่อ ส่วนผมเดินตามหลังพ่อไป มหาเอาไข่เจียวชะอมวางบนโต๊ะแล้วล้างมือ ผมตักข้าว พ่อเปิดกับข้าวทีละอย่าง วันนี้น้ำพริกกะปิ มีหน่อไม้ต้ม มะเขือเปราะ แตงกวาหั่นเป็นแว่นๆ มะเขือยาวชุบแป้งทอด ถั่วฝักยาวลวกกรอบๆ ปลาทูตัวขนาดไม่ใหญ่มากทอดกรอบๆ น้ำลายศอ แล้วเราก็ลงมือกันจัดการอาหารตรงหน้า

อิ่มมากเลยครับ น้ำพริกฝีมือแม่อร่อยสุดยอด แม่ผมนอกจากจะสวยแล้วยังทำกับข้าวอร่อยด้วยนะ หึหึ แอบชมท่านหน่อย กินอิ่มแล้วหน้าที่ผมต้องมาล้างจามชาม มหามันช่วยทุกอย่าง ล้างเสร็จมันไปนั่งส่องพระกับพ่อต่อ ส่วนผมเอาโน๊ตบุ๊คมานั่งเล่นเฟส หาอะไรอ่านเรื่อยเปื่อย สักพักเพื่อนมันทักมาชวนไปกินเหล้าอีกละ ไอ้สัส ชวนแดกแม่งทุกวัน ผมปฏิเสธไป ไม่ไปครับ ไปทุกวันไม่ไหว งานการต้องทำ ไม่ใช่คนไม่มีงานทำ มีพ่อแม่ต้องนั่งคุย นี่กับแฟนกู กูยังหาเวลานั่งคุยแบบสดๆยังยากเลย มีอะไรผ่านโทรศัพท์ตลอดจนกูคิดว่า แฟนกูมันอยู่ต่างประเทศหรือเปล่า สัส

“พ่อไปนอนก่อนนะ พรุ่งนี้ต้องเดินทางแต่เช้า”

“ครับ ราตรีสวัสดิ์ครับ”

“ผู้หมวดง่วงยัง”

“อืม สักพัก เล่มคอมไหม”ยกโน๊ตบุ๊คให้มหา มันรับไปแล้วลุกขึ้นมานั่งแทรกกลางระหว่างขาผมเอาโน๊ตบุ๊ตวางบนโต๊ะ ผมกอดเอวมันไว้

“โห แอดมาโคตรเยอะเลยว่ะ”มันล็อกอินเข้าเฟสบุ๊คแล้วร้องตกใจกับจำนวนคนขอเป็นเพื่อน “ผู้หมวดดูให้หน่อยดิว่าใครน่าไว้ใจไม่น่าไว้ใจ”

“อือ กูจะดูเป็นไหมเนี่ย ใครรู้จักมึงก็รับแอดไปดิ ใครไม่รู้จักก็ไม่ต้องรับ”

“อย่างหมวดเม่นนี่ต้องรับไหมอ่ะ”

“ไอ้สัสนั่นอย่าไปรับมัน กูระแวง”แล้วมหาก็ยุกยิกอยู่พักใหญ่ คนไหนรู้จักมันจะเล่าให้ผมฟังว่ารู้จักกันได้ไง ถ้าคนไหนไม่รู้จักมันจะข้ามไป

“เฮ้อ เกิดเป็นคนหล่อแล้วลำบากเนอะผู้หมวด”

“ถุย หลงตัวเองว่ะไอ้เห็บหมา”

“ฮ่าๆๆ ก็อยากจะรู้จักกับทุกคนอยู่นะ แต่กลัวคนแถวนี้เค้าหึง”

“ใคร ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ อยากรู้จักก็รับแอดไป”

“หมดแล้วละ รับแอดแค่นี้ รับเยอะก็ไม่มีเวลามานั่งคุยด้วยทุกคนหรอก”





“อยากกลับบ้าน”มหามันโอดครวญ

“ก็กลับดิ ถ้าไม่มีงานนะ”

“ไม่ว่างครับ ยาวเลยละ มะรืนนี้ก็ยาวไปจนถึงกลางเดือนมิถุนา”

“อือ อดทน สักวันเราจะได้สบาย”

“ครับ แต่ผมอยากสบายตอนนี้ เงี่ยนมากเลยที่รัก สักหน่อยนะ”

“จวยเหอะ หาเรื่องให้กูตลอด”

“ฮ่าๆๆ อ่ะ ถือนี่ไป เดี๋ยวผมปิดบ้านก่อน”มันส่งโน๊ตบุ๊คให้ผมแล้วไปปิดบ้าน ส่วนผมเดินขึ้นห้องไปครับ แปบเดียวมหามันเข้าห้องตามผมมาทีหลัง

“บ้านนู้นอ่ะเลี้ยงกุมารทองด้วยนะ”มหามันบุ้ยปากไปที่ฝั่งตรงข้ามบ้านผม ไม่รู้ว่าบ้านหลังไหนกันแน่

“บ้านไหน ทำไมรู้ล่ะ กูอยู่มาตั้งนานไม่เห็นจะรู้เลย”

“บ้านหลังนั้นไง เมื่อกี้ผมออกไปหน้าบ้านเจอนั่งยิ้มแฉ่งบนขอบรั้ว”

“มึงนี่ชอบเจออะไรแปลกๆ จะทำอะไรต่อไหม ถ้าไม่ทำก็ปิดไฟนอน”

“ไม่มีอะไรแล้วครับ งั้นผมปิดไฟนะ”

คลานขึ้นบนเตียงไหว้พระก่อนนอน มหามันสวดมนต์สั้นๆไม่นานมากแล้วมันก็ล้มตัวลงนอน

“ดูท่าเหมือนฝนจะตกนะผู้หมวด ลืมปิดม่าน ผู้หมวดๆ มาดูนี่ดิ”

“อือ อะไร”ผมลงจากเตียงไปยืนข้างไอ้มหา

“เห็นป่ะ ที่ขอบรั้วบ้านนู้นอ่ะ ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ กุมาร”

“ไม่เห็น อะไรจะตาดีขนาดนั้น บอกหน่อยดิมันเป็นยังไง กูอยากเห็นบ้าง”

“ไม่เห็นจริงเหรอ งั้นหลับตานะ”มหากอดคอผมแล้วเอามืออีกข้างหนึ่งขึ้นมาปิดตาผม ทำอะไรของมันไม่รู้ “อ่ะ เปิดตาได้แล้ว เห็นยัง”

“เฮ้ย ไอ้สัส นั่นของจริงเหรอวะ”ผมร้องออกมาอย่างตกใจ

“อย่าเสียงดังไปผู้หมวด เห็นไหมอ่ะ ตั้ง ๕ ตัวแน่ะ”

“อือ น่ากลัวว่ะมหา นี่ไม่ใช่มันจะติดตากูไปตลอดนะเว้ย”

“ฮ่าๆๆ ไม่หรอกน่า อยากดูต่อไหมหรือจะนอน”

“พอแล้ว”

“พอเจอของจริงละไม่อยากดู ทีเรื่องเล่านี่ชอบฟังเชียว”

“เออ กูกลัวว่าถ้าเจอของจริงแล้วมันจะมาแบบเละๆอ่ะดิ โคตรสยองเลยนะมึงถ้ามาแบบนั้นอ่ะ”

“อืม นั่นน่ะสิ ผมเองยังหลอนๆอยู่เลยตอนที่เจอผัวเมียมาทำบุญสร้างโบสถ์อ่ะผู้หมวด”

“แล้วฝนตกแบบนี้แถวบ้านมึงตอนกลางคืนมันจะมีผีปอบออกหากินป่ะวะ”ตอนนี้ฝนตกลงมาพรำๆซะแล้ว มหามันเคยเล่าให้ผมฟังว่าถ้าฝนตกพรำๆแบบนี้มักจะมีคนเห็นผีปอบผีกระสือบ่อยๆ

“แต่ก่อนมีนะผู้หมวด แต่เดี๋ยวนี้ไม่รู้ว่าหมดไปยัง งั้นคืนนี้ผมจะเป็นผีปอบดีไหม จะได้กินตับผู้หมวด”มันสอดตัวเข้ามาในผ้าห่มส่วนผมขยับเข้าไปใกล้ๆแล้วขึ้นไปนอนทับอีกที มันว้อนท์ กูกูว้อนท์เหมือนกัน ฮ่าๆๆ

“อย่าชวนกูเพลินจนไม่อยากหยุดแล้วกันนะ ไอ้สัส”ก็เอ่อ เรา แบบนั้นแหละครับ เอากันอ่ะ ไม่บรรยายนะ

เสร็จภารกิจก็พากันหลับเป็นตาย ไม่ได้ไปอาบน้ำก็หลับกันแบบเหงื่อชุ่มตัว ดีนะที่มันต่อกันยันเช้า ฮ่าๆๆ พรุ่งนี้มีงาน ถ้ามัวแต่เอากัน งานการไม่ทำก็อดแดกกันพอดี

ผมเกือบจะตื่นสายไปแล้วถ้าไอ้มหามันไปปลุก ไม่อยากจะลุกเลยครับ อยากนอนซบหมอนอุ่นๆ ตอนนี้ฝนยังตกปรอยๆอยู่ด้วย

“ไปอาบน้ำกินข้าวครับผู้หมวด”

“จัดการให้กูที”ไม่ใช่อะไร กูขี้เกียจมากเลยว่ะ ลุกขึ้นมากอดไอ้มหาแก้ผ้าแล้วลากมันเข้าห้องน้ำ ให้มันจัดการให้หน่อย อาบไปจูบกันไปเกือบเสร็จมันคาห้องน้ำซะแล้ว

ได้เวลาต่างคนต่างไปทำงานกัน แค่นี้แหละครับวันที่เราได้คุยด้วยกันจริงๆจังๆ นอกนั้นก็มีแต่งาน กับงาน และงาน มันก็ทำงาน ผมก็ต้องไปฝึกภาคกองพัน ไอ้ข่าวจากไอ้บูมว่าจะนัดเที่ยวทะเลกันยกแก๊ง ไปกันกี่คนวะเนี่ย เยอะแน่เลย เฮ้อ



กูอยากเจอมึงแล้วว่ะ

ทะเล








ลงประชดพวกที่สอบเสร็จแล้ว
และประชดพวกที่เรียนจบ ชริ

ออฟไลน์ hormonesyj

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 721
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-3
โหยยย ได้กันอีกแล้วคู่นี้ คู่หมวดบูมห่างหายมาก  :ling1:

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
คู่นี้น่าร๊ากกกก .. :-[ มีเวลาให้กันไม่มากแต่ว่าหวานกันตลอดเลย~

ออฟไลน์ Peung002

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 870
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
หมวดเต้ยน่ารักดีนะคะ ไม่ค่อยหวานกะมหา แต่ดูรักกันมากเลยอะ

ลงประชดหราาาาาา ประชดอีกก็ได้นะคะ คนอ่านชอบ  :hao3:

ออฟไลน์ Dimple

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 16
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
น่ารักเนอะ  :o8:

ติดตามต่อไป อย่าเพิ่งรีบจบน๊าาาาา

 :pig4:


ออฟไลน์ Mura_saki

  • แค่เรารู้จักกัน...มันก็ดีที่สุดแล้ว :)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +179/-9

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด