หัวข้อ: ดีแล้วทูนหัวมีผัวเป็นทหาร ปีสองของสองคน ๒๐๐๑๒๕๖๓ ตอนที่๑๔/๒ หน้า๑๓๒

[่jum]

ชอบอ่านนะ สนุกดี มาต่อเรื่อยๆ นะคะ

ไม่ได้ทิ้งเม้นไว้ให้หลายตอนแล้ว เกรงใจจังค่ะ
อ่านบนมือถือ มันเม้นลำบากจริงๆ ค่ะ 

[iceman555]

อีน้องไปป์จะมาสร้างปัญหารึป่าวอะ 

[hormonesyj]

ใครคือไปท์ 

[Sohso]

น้องไปป์ไม่ได้จะมาสร้างปํญหาใช่ไหมเนี่ย ลูกคนใหญ่คนโต

ขี้หึงทั้งคู่เลยนะพี่บูมหมวดบอม

อิหนูก็น่ารัก แรงได้ใจ

[GlassesgirL]

อ่านเรื่องนี้แล้วทำให้คิดอะไรได้เยอะเลย
แถมฮาด้วย 555555 หนูเกือบไปแล้วนะ
ขอบคุณคนเขียนนะคะ 
 

[boyslover]

 
น้องไปป์มาแล้ว บอกเลยอยากกินเด็ก ฮ่าๆ 

[leefever]

สนุกๆ

มาต่ออีกนะค้าา

[zaturday]

ขอคุณคนเขียนที่มาต่อบ่อยๆนะคะ เราอ่านประจำ อ่านทุกวันแต่ไม่เคยได้เม้น เพราะเล่นในโทรศัพท์
วันนี้เปิดคอมเลยมีโอกาศมาขอบคุณ ที่นำเรื่องนี้มาต่ออีกครั้ง เราเจอตั้งแต่ปีที่แล้ว แต่ยังไม่มีเวลาอ่าน พอจะอ่านก็ลบซะแล้ว
เสียใจมาก จนเห็นมารีโพสอีกครั้ง เลยไม่รีรอที่จะมาอ่าน ถึงจะไม่ได้เม้นเลย แต่อยากให้รู้ว่าตามอยู่ตลอดนะ 

[Akikojae]

คิดถึงหมวดบูมพี่บอมบ์พี่มหาหมวดเต้ยอีกละ
 

[modisvip]

ไปป์เนี่ยจะมาสร้างปัญหาอะไรเปล่าหว่า 

[TR]

อ่านแล้วนึกถึงตอนน้ำท่วมเลย ทหารทำงานกันหนักจริง
อ่านตอนบอมบ์ไปช่วยน้ำท่วมแล้วนึกถึงตอนนั้นในทวิตมีโพสต์รูปทหารหล่อที่ไปช่วยน้ำท่วมกันมากมาย 555
น้องไปป์ หนูมาทำไมคะ หวังว่าอิหนูไปป์คงไม่สร้างเรื่องนะ
แต่ชอบหมวดบูมตรงที่มีเหตุผล ไม่งอนงี่เง่า คาใจก็ถาม พอบอมบ์อธิบายว่าไม่มีอะไรก็จบ เป็นศรีภรรเมียแห่งชาติมาก ^^b

[thanza1970]

ขอบคุณมากครับ ที่มาส่งให้อ่านอย่างต่อเนื่อง

[mamie]

ชอบเรื่องนี้มากๆค่ะ ติดงอมแงมเลย
 

[AMMY★]

มารอบอมกับหมวดบูม 

[AGELA]

ตอนที่ ๕๐.๓ น.หนู

“แก ว้าย นี่แกโดนใบแดงเหรอ เริ่ดมาก”

“ปีนี้คนไปเป็นทหารมีแต่หล่อๆเลยอ่ะ กูเดินไปจับใบแดงอีกรอบหนึ่งทันไหมเนี่ย”

“นี่ฉันว่านะ อีหนูได้ผัวใหม่ก็คราวนี้แหละ คิดแล้วฟิน”

“ได้ข่าวมาว่าทหารแก้ผ้าอาบน้ำ ตามึงเป็นกุ้งยิงแน่อีหนูเพื่อนสาว”

“เออๆ นี่แกอย่างลืมเอาผู้ชายมาฝากพวกฉันด้วยนะ อ๊าย คิดแล้วก็ฟิน ได้ไปอยู่ท่ามกลางดงผู้ชาย ผู้มีความกระหายหิว หน้าตาดิบเถื่อน ตอนที่เขามาล้วงมาลูบ ฉันไม่อยากจะคิด”

“นี่อีดอก ฉันไปเป็นทหารนะ ฉันไม่ได้ไปเดินชอปปิ้งหาผัว ฉันกำลังเครียด”

“เฮ้อ แต่ฉันก็สงสารแกนะหนู แกเป็นตุ๊ดคนเดียวที่โดนทหาร แกจะทำได้เหมือนคนอื่นไหม เออ แต่ฉันได้ข่าวมานะ ถ้าไม่อยากโดนทำโทษก็ให้ตีสนิทกับพวกรุ่นพี่เอาไว้อ่ะ”

“ผัวทิ้ง ติดทหาร แกนี่โคตรซวยเลยเนอะหนู”

“แต่ฉันว่านะ ช่วงนี้เป็นโอกาสกอบโกยของแกนะหนู แกได้ผัวใหม่สมใจอยากก็คราวนี้แหละ เลือกเอาเลยว่าจะเอาคนไหน ผู้ชายที่ไปเป็นทหารมันห่างเมียมันก็เปลี่ยวเป็นธรรมดา สวรรค์ชัดๆเลยว่ะแก”

“อีนี่ ฉันคิดว่าพวกแกจะสงสารเห็นใจกัน กลับบ้านแล้ว เบื่อหน้าพวกแก”



“เช่ หนูจะไหวเหรอลูก เดี๋ยวไงพ่อไปคุยกับสัสดีให้เอาไหม”

“นั่นน่ะสิ ไปถึงจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ จะทำได้เหมือนคนอื่นไหมแม่ก็ไม่รู้ เฮ้อ ทำไมคนข้างๆไม่โดนแทนลูกของแม่นะ”

“ใช่อ่ะ พี่เช่ทำไมไม่เรียนรด.แต่แรก”

“พี่ผ่านมากกว่ารด.แล้วน่ะเอ็ม”

“๑๑ รด.เหรอเช่ ฮ่าๆๆๆ”พี่ชายตัวดีพูดขำๆ

“ถูกต้องแล้ว พ่อกับแม่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก เขาไม่เตะเช่หรอกมั้ง อย่างน้อยเขาก็ต้องสงสารเด็กผู้ชายตัวน้อยๆแบบเช่บ้างแหละแม่”กอดแม่เบาๆแล้วซบ ครอบครัวหนูเป็นห่วงมากเรื่องที่หนูต้องไปเป็นทหาร แต่ก็นะ เรื่องพอถึงคราวจะเกิดเราก็ไปห้ามมันไม่ได้หรอก

วันรายงานตัวมาถึง หนูไปรายงานที่ด้วยความตื่นเต้น มองซ้ายมองขวาหน้าตาของคนที่ไปเป็นทหารไม่รู้จะคุยกับใครดี กลัวมาก มีแต่ผู้ชายเถื่อนๆทั้งนั้น พยายามนั่งตัวลีบจนมาถึงค่ายทหารซึ่งจะเป็นที่คัดแยกว่าใครจะได้ไปอยู่ที่ไหน วันมาเป็นทหารหนูไม่ให้มาส่งด้วยนะ เดี๋ยวแม่ร้องไห้เพราะก่อนมาแม่ก็น้ำตาไหลแทบเป็นสายเลือด หนูว่าหนูจะไม่ร้องแล้วนะแต่แม่ร้องหนูก็ร้องจนได้

วันแรกของการมาเป็นทหารเป็นอะไรที่แปลกใหม่มากๆ ต้องตัดผมเกรียนยิ่งกว่าเด็กประถม ผมนี่แทบไม่ติดหนังหัว หนูพยายามปรับตัวแต่ก็มีครูนายสิบชอบมาล้อหนูบ้างแกล้งหนูบ้าง ๓ วันแรกเป็นอะไรที่ทรมานมากๆ หนูนอนร้องไห้อยู่บนเตียงทุกคืนเพราะไม่คิดว่าจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ ฝึกก็หนัก แดดก็ร้อน คิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อกับแม่ คิดถึงเพื่อนสาว คิดถึงผัวเก่า คิดถึงอะไรหลายๆต่อหลายอย่าง นอนร้องไห้ด้วยความน้อยใจในโชคชะตา เกิดมาเป็นตุ๊ดไม่พอ โดนผัวทิ้งแล้วยังมาติดทหารอีก เทวดาฟ้าฝนจะเอาอะไรกับหนูอีกนะ

แต่วันที่ ๔ ของการฝึกมันทำให้หนูฮึกเหิมเนื่องมาจากมีทหารใหม่ที่มาจากต่างจังหวัดต้องมารายงานตัว มีหล่ออยู่หลายคนมาก หนูไม่คิดนะว่าคนต่างจังหวัดจะมีหล่อหลุดไป คือปกติเพื่อนที่มาฝึกร่วม ๕๐ ชีวิตซึ่งก็เป็นเด็กกรุงเทพและปริมณฑลก็มีหลุดหล่อมาเกือบ ๑๐ คนแล้ว นี่เด็กต่างจังหวัดมาเสริมอีก เฮ้อ ไม่เรียกว่าสวรรค์จะเรียกว่าอะไร

หนูมองเขาตั้งแต่เขามารายงานตัวครั้งแรกที่ศาลาน้ำ ตัวใหญ่มาก ล่ำๆ ไม่ดำไม่ขาวผิวกำลังดี หน้าตาดูออกจะเจ้าชู้ เห็นแล้วปลื้ม ฝึกวันนี้เลยไม่เมื่อย เหมือนได้พลังลึกลับในการต่อสู้กับค่ายทหาร นานวันไปหนูก็ได้รู้จักเขา คือแรกๆเขาไม่รู้จักหนูหรอก แต่หนูรู้แม้กระทั่งชื่อแซ่นามสกุล บ้านเกิดเมืองนอน แล้วอีกคนที่เป็นบั๊ดดี้พี่เขาก็หล่อนะ คนนี้เขาเพิ่งสึกมาเลย สึกมาเพื่อเป็นทหารโดยเฉพาะ หน้าตาพี่แกไม่เหมือนพระมหาเพิ่งสึกเลยสักนิด หน้าตาออกจะกวนๆเหมือนหัวหน้าแก๊งเด็กแว๊นซ์อ่ะ แต่มีอย่างหนึ่งที่พี่เขาทำให้เราดูออกว่าเขาเพิ่งสึกมาคือน้ำเสียง จะเป็นน้ำเสียงเย็นๆเนิบๆ ฟังแล้วสบายหู เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของคนเพิ่งสึก

หนูได้สนิทกับพี่สุดหล่อทั้ง ๒ ในวันกีฬา หนูปลื้มมาก ปลื้มพี่บอมบ์ ผู้ชายอะไรมีเสน่ห์ดึงดูดทางเพศมาก เห็นแล้วเส้นกระตุก อยากจะพลีกาย แต่หนูก็รู้ดีว่าเขาเป็นผู้ชาย เขาคงไม่คิดอะไรกับตุ๊ดแบบหนูหรอก ได้คุยด้วยก็ดีอักโขแล้ว กำลังใจจากการฝึกนี่มาจากพี่มหากับพี่บอมบ์ครึ่งหนึ่งเลย ส่วนอีกครึ่งได้มาจากพ่อกับแม่และเพื่อนสาวตอนมาเยี่ยม

พูดไปแล้วก็อาย ตอนเป็นพลเรือนหนูไม่ค่อยได้คิดถึงพ่อกับแม่เท่าไหร่หรอก คิดถึงแค่ตอนโทรไปขอตังค์เท่านั้น แต่พอหนูมาเป็นทหาร หนูน้ำตาตกในบ่อยครั้ง อยู่บ้านพ่อกับแม่เลี้ยงหนูอย่างดี อยู่ที่นี่หนูไม่ต่างอะไรกับสัตว์เลี้ยงตัวหนึ่งที่เขาจะพาไปแสดงในละครสัตว์ เขาชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้ มันทรมานมาก หนูเห็นแม่หนูก้มลงกราบแทบเท้าแล้วร้องไห้โฮออกมา ไม่มีใครจะเลี้ยงเราดีเท่าพ่อแม่ ไม่มีใครรักเราเท่าพ่อกับแม่ ไม่มีใครเจ็บช้ำร่วมไปกับเราเท่าพ่อกับแม่ หนูนึกถึงบุญคุณของพ่อแม่ขึ้นมาทันที ตลอดเวลาที่ผ่านมาหนูมัวแต่คิดถึงเรื่องของตัวเอง ไม่เคยคิดถึงท่าน พอมาเจอแบบนี้หน้าพ่อแม่ลอยมาทุกวัน บางคืนหนูก็ฝันนะว่าได้นอนหนุนตักแม่ มีพ่อมานั่งเล่านิทานให้ฟังอยู่ข้างๆ

ยามใดที่โดนแดก ยามใดที่ท้อ ยามใดที่เหนื่อย หนูก็พยายามมองคนอื่นให้มากๆ เขาทำได้ เราต้องทำให้ได้มากกว่าเขา อย่าให้เขาเอาปมของเรามาล้อเล่น ที่จริงหนูไม่ค่อยชอบเท่าไหร่นะกับการที่โดนดูถูก โดนด่าว่าตุ๊ด กะเทย พวกผิดปกติ แต่หนูก็พยายามไม่ไปคิดกับมัน ที่จริงหนูไม่ได้ตุ๊ดมากนะ หนูก็เกย์ออกสาวหน่อยๆคนหนึ่งนี่แหละ จริตจะก้านกระเดียดไปทางผู้หญิงก็จริงแต่ไม่ได้มากมาย ก็สถาปนาตัวเองว่าเป็นเกย์รับ เออ พอเขาถามก็ตอบว่าเป็นรับ ดอกทองมาหาว่ากูเป็นตุ๊ด ทีตัวเองแม่งโคตรตุ๊ดก็พูดปาวๆว่าตัวเองเป็นเกย์รับออกสาว ดอก หนูเลยไม่คิดไร ใครจะว่ากูตุ๊ดก็เชิญ ว่ากูเกย์รับเกย์สาวเกย์อะไรก็เชิญของมึง กูชิว ไม่ได้ไปแย่งผัวมึงแล้วกัน อิอิ

๒เดือนแห่งการฝึก หนูทำได้ทุกอย่างเหมือนผู้ชายทั่วไป บางทีก็มีจ่ามาชมนะว่าหนูทำได้ดี หนูก็มีกำลังใจ ได้รับคำชมจากผู้หมวดด้วย ผู้หมวดนอกจากหล่อแล้วยังเก่ง จิตวิทยาแกดีมากเลยอ่ะ คุยกับทหารดี มีเรื่องตลกฮาเฮมาเล่าให้ฟังเป็นการผ่อนคลาย แกชอบเรียกทหารว่าน้อง คำนี้รู้สึกเหมือนชนชั้นระหว่างพวกเราเหล่าทหารใหม่กับนายร้อยติดดาวมันไม่ได้ห่างกัน แต่ถ้าจะพูดถึงเรื่องความโหดนี่ก็ไม่แพ้ใครเหมือนกันนะ ไม่รู้อยู่ได้ไงแดกพี่บอมบ์ยันเช้า ตัวเองก็ยืนตากฝนด้วย สรุปว่าอึดทั้งคู่ ฝึกจบหนูได้ลากลับบ้าน ดีใจมากได้ไปนอนกอดพ่อกับแม่

๑๕ วันที่ได้อยู่กับพ่อแม่ทำให้หนูหายเหนื่อย จากนั้นก็กลับมากองร้อยมา มาทำงาน ดีใจมากที่ได้อยู่กองร้อยเดียวกับพี่บอมบ์และพี่มหา และที่ดีใจยิ่งกว่าก็คือได้สนิทกับพวกเขาด้วย หนูไม่เคยมีเพื่อนผู้ชายมาก่อน เวลาคุยกับพี่บอมบ์และพี่มหาแล้วรู้สึกดี จากที่เคยคิดจะจับทำผัวก็คิดซะว่าเป็นเพื่อนกันอ่ะดีแล้ว

“อะไรมึง อาบน้ำไป”พี่บอมบ์มองหน้าหนูด้วยสายตาดุๆ คือหนูไปเบียดๆพี่บอมบ์อาบน้ำอ่ะ จุดประสงค์ไม่ได้มีอะไรมากเลยนะนอกจาก อีคึ

“อยากได้เป็นผัวจัง”หนูพูดลอยๆ

“เหรอจ๊ะ คืนนี้มึงเจอกูแน่ ฮ่าๆๆๆ”พี่บอมบ์ตีก้นหนูเบาๆทีหนึ่งแล้วอาบน้ำต่อ

“จริงเหรอพี่บอมบ์”นี่ถ้าได้จริงนะ กูกรี๊ดแน่

“กูล้อมึงเล่น กูมีเมียแล้ว เมียหวง”

“ว้า ไม่น่ารีบมีเมียเลย ไหนว่ารักหนูไง ไหนว่าจะไปขอหนูกับแม่”หนูทำหน้าตาละห้อย หนูแสดงทั้งนั้น แหย่ๆพี่บอมบ์สักหน่อย

“ฮ่าๆๆๆ มึงฝันอยู่ป่ะวะหนู เฮ้ย รีบอาบเหอะ”


“เฮ้อ ทำไมพวกพี่ๆต้องรีบมีเมียด้วยนะ รู้ป่ะว่าหนูจองพี่บอมบ์กับพี่มหาตั้งแต่เข้าหน่วยฝึก”หนูมานั่งเล่นบนเตียงพี่บอมบ์ มาอ่อยเล่นๆ ไม่คิดจริงจังหรอก กลัวโดนตีน

“กูก็อยากได้มึงนะหนู แต่กูไม่ใช่เนื้อคู่มึงว่ะ”พี่มหาพูดแล้วนั่งขัดสมาธิบนเตียงก่อนจะคว้ามือหนูไปข้างหนึ่ง “คนที่เคยห่างไกลจะมาอยู่ใกล้เคียง ใกล้มาแล้วละหนู ตอนนี้อย่าแรดเข้าใจป่ะ”

“พี่มหาดูลายมือเป็นด้วยเหรอ ดูอย่างอื่นให้หนูบ้างดิ”หนูรีบลุกขึ้นนั่งพับเพียบ

“จะดูทำไม ตอนนี้อะไรๆของมึงก็ดีแล้วนี่”

“หนูอยากรู้นี่นาว่าดวงหนูจะเป็นยังไง”

“นี่อีหนู คนมันจะดวงดีดวงซวยไม่ได้อยู่กับดวงดาวอะไรหรอกนะ มันอยู่ที่ความประมาทต่างหาก ถ้าไม่ประมาทในการทำความดี อะไรๆมันก็จะดี ถ้าประมาทในการทำความดี ทุกอย่างมันจะไม่ดี ดวงชะตาราศีจะมีผลกับเรามากน้อยแค่ไหนขึ้นอยู่กับความดีของเรา ชาตินี้ไม่เคยทำดีแต่ไปอ้อนวอนเทวดาฟ้าดิน ใครเขาจะเห็นใจ”

“ก็หนูอยากรู้ว่าดวงเป็นไงบ้าง จะต้องเจออะไรบ้าง พี่มหาดูให้หน่อย”

“เชื่อกูเหอะน่า ดวงมึงงามนะหนู จะมีคนมาอุปถัมภ์ค้ำชู ไม่ตกทุกข์ได้ยากหรอก แต่ถ้าประมาทก็ไม่แน่ อะไรก็เกิดขึ้นได้”

“เฮ้อ พี่มหา ดูให้มากกว่านี้หน่อยก็ไม่ได้”

“มะเหงกกูนี่ ดวงจะดีเพราะคนทำดี จำคำนี้ไว้ดีๆ คนไม่เคยทำดีจะให้ดวงดีไปได้ยังไง”

“จ๊ะ เชื่อก็ได้ ว่าแต่เมื่อไหร่หนูจะได้ผัวอ่ะ”

“ได้แน่ ไม่เกินปีนี้ แต่ถ้าทำตัวไม่ดี เดินไปอมคนนั้นทีคนนี้ที จากผัวถาวรก็จะกลายเป็นแค่ผัวชั่วคราว”

“ว้าย พี่มหา หนูไม่เคยนะ เห็นหนูเป็นตุ๊ดหนูไม่เคยคิดจะมั่วกับใครนะ หนูมีเป้าหมาย นี่ถ้าได้พี่มหากับพี่บอมบ์คนละครั้งหนูจะตั้งใจเป็นทหารเลยล่ะ”

“สันแข้งพวกกูคนละครั้งใช่ไหมหนู”พี่บอมบ์พูดหน้าโหด

“บ้าอ่ะ หนูตายพอดี คนอะไรวะ กระทืบทีซี่โครงหัก นี่ถ้าหนูแค่โดนพี่บอมบ์ตบหน้ากรามหนูไม่แหลกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเลยเหรอ”พี่บอมบ์แกโหดจริงนะ ดูอย่างตอนที่กระทืบนายสิบตอนอยู่หน่วยฝึกสิ หนูตัวสั่นเลยอ่ะเพราะเตียงหนูอยู่ใกล้ๆแถวนั้น

[AGELA]

ขึ้นกองร้อยมาพวกหนูก็ทำแต่งาน เซ็ง อีเพื่อนแรดมันโทรมาถามว่าป่านนี้รูหนูคงจะเป็นรูพญานาคไปแล้วมั้ง ดอก ผู้ชายเยอะก็จริง แต่หนูไม่เคยคิดจะไปสัมพันธ์สวาทกับใครหรอก คือบางคนอ่ะ มันไปฉีดน้ำมันมะกอกมาใช่ป่ะ แล้วน้ำมันมันมากระจุกอยู่ที่ปลายอวัยวะอ่ะ มันเหมือนเรากำลังแบกลูกตุ้มอะไรสักอย่าง แล้วมันจะมีบางส่วนที่จะเหลืองๆเหมือนเน่า แล้วบางคนก็ฝังมุกมาด้วย แล้วนอกจากนี้บางคนยังจะสักที่อวัยวะเพศอีก น่ากลัวมาก หนูไม่กล้าเสี่ยงหรอก ผัวเก่าหนู ทั้งขาว ทั้งล่ำ ทั้งสะอาด ถึงแม้ของมันจะเล็กกว่าหนูแต่มันก็ทำให้หนูรู้ว่ารสชาติมันเป็นยังไง ฮ่าๆๆๆ

“ศักดิ์ ถ้ากูเจอหน้าเมียมึงกูขอตบสักทีได้ไหม กูรำคาญมันว่ะ”ไอ้ศักดิ์คนที่นอนเตียงข้างๆหนู เมียมันชื่อเผือก แต่หนูไม่อยากเรียกว่าเผือก หนูอยากเรียกมันว่าอีหน้าวอกมากกว่า ตัวเล็ก ขาว บอบบาง แต่ตบพี่บอมบ์ทีเนี่ย นางจัดหนัก

“อะไรเล่า มึงอย่าสร้างศัตรูดิ แฟนกูน่ารักนะเว้ย”มันเข้าข้างเมียมัน ถ้ามองด้วยไม่อคติมันก็น่ารักจริงแหละ แต่หนูเกลียดมันตอนที่มันมาตบพี่บอมบ์ แค้นแทนพี่บอมบ์ พี่บอมบ์แกก็ใจดีเกิน ไม่ถือโทษอะไรเลย

“ก็กูไม่ชอบมันนี่”

“มานี่อีหนู มึงนี่ มาให้กูต่อยทีดิ”พี่บอมบ์เรียกหนู หนูก็เดินไปที่เตียงไปด้วยความกลัว “นอนเลยมึง กูจะกระทืบให้ไส้แตก”

“พี่บอมบ์พูดจริงเหรอ”

“หึหึ จะโกรธแทนกูทำไมวะ กูยังไม่โกรธเลย หนู กูถามหน่อยนะ ตอนมึงโดนเอาเนี่ย มึงชอบให้ผัวมึงทำอะไรกับมึงวะ”

“หนูชอบให้ผัวไซร้คอ เฮ้อ พี่บอมบ์ แต่ว่าตั้งแต่หนูมีผัว มันเอาหนูแค่ ๒ ครั้งเท่านั้นเองนะ วันที่ตกลงคบกันวับวันสุดท้ายก่อนที่หนูจะโดนบอกเลิก”

“อ้าว เหรอวะ”

“ใช่ นอกนั้นพอเล้าโลมไปมันก็เอาของหนูยัดใส่รูมันทุกที ใหม่ๆหนูก็ไม่เป็น คนบ้าอะไรให้ตุ๊ดเด้าตูด แต่หลังๆจัดมาเลย นี่ไม่อยากพูด หนูจับผัวเก่าอุ้มแตงที่ระเบียงหอด้วย สะใจ ฮ่าๆๆๆ แต่หนูทำตอนตี ๔ นะ คนนอนหมดแล้ว อีผัวนี่ก็โอ๊ย ส่ายตูดรับอย่างเดียว”

“โห มึง ร้ายกาจนี่หว่า เห็นตุ๊ดๆแบบมึงนี่ก็นะ”

“ใช่แล้ว มันอยากให้หนูเป็นผัวมันหนูก็จัดให้ เออ พี่บอมบ์ แต่จะว่าไปนะ จุดเสียวของแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนโดนเลียหัวนมนี่เสียวแทบเป็นแทบตาย แต่บางคนก็ชอบโดนไซร้ที่ซอกคอ”

“เออ พูดแล้วเงี่ยน กูขอโทรหาเมียกูก่อนนะ อย่าตกเบ็ดบนเตียงกูละมึง”

“คนบ้า”


เดือนสิงหาเราไปฝึกกันที่ป่า เหนื่อยมาแต่สนุกดี ก่อนไปจ่าก็ถามหนูแหละว่าหนูจะไหวไหม หนูตอบว่าไหว จ่าเลยให้ไป พอไปจริงเหนื่อยมาก อยากกลับกองร้อยตั้งแต่วันแรก แต่พอได้ฝึกมันกลับสนุก หนูไม่เคยคลุกดินคลุกฝุ่นแบบนี้มาก่อน ไม่เคยอดอาบน้ำนานเท่านี้มาก่อนและไม่เคยเหนื่อยเท่านี้มาก่อน เดินทีนี่ไข่ยานเลยอ่ะ จากเขาลูกหนึ่งไปยังเขาอีกลูกหนึ่ง กลับมาจากฝึกโล่งมากเลย ฝึกเสร็จหนูได้ลาไปพักผ่อน กลับบ้านก็อยู่แต่บ้านไม่ได้ไปไหนเพราะตัวดำ หัวก็เกรียนอีก เดี๋ยวชาวบ้านแตกตื่นว่าตุ๊ดควายนี่มันมาจากป่าไหนของเมืองไทย

“หูยแก แกไปเป็นทหารแกล่ำมากเลยอ่ะหนู ทิ้งคราบผู้ชายบอบบางไว้ที่บ้าน ตอนนี้หุ่นดี ถ้าแกไม่ดำนี่นะ ผัวชุมยิ่งกว่ายุงอีก”

“เอ่อ แก กูนั่งให้ยุงกัดดีกว่าไหม ตอนนี้ไม่ต้องการแล้วผู้ชาย ดูในค่ายก็อิ่มอกอิ่มใจแล้ว”แต่ก่อนพูดฉันพูดแก แต่พอพี่บอมบ์กับพวกเพื่อนๆในกองร้อยชวนพูดมึงกูเลยติดปาก

“นี่แก ไปเป็นทหารแกไม่ได้แดกสักคนเลยเหรอ”

“อีบ้า ไปเป็นทหารนะไม่ได้ไปหาผัว มันก็มีหล่อๆอยู่แหละ แต่ว่า ไงล่ะ เป้าหมายของเราเขามีเมียแล้ว แล้วมึงจะให้กูไปหลับหูหลับตาโก่งตูดให้ใครต่อใครเนี่ย กูรับไม่ได้นะ กูชอบคนสะอาดๆ”

“แล้วในนั้นไม่มีสะอาดๆบ้างรึไง”

“มันมีแต่แดกไม่ลงเข้าใจป่ะ กูไม่ได้มั่ว นี่ๆ กูจะให้ดู คนนี้หล่อมากเลยแก ของก็ใหญ่ เริ่ดมาก แต่มีเมียแล้ว”หนูหยิบโทรศัพท์ที่ถ่ายรูปคู่กับพี่บอมบ์และพี่มหามาโชว์เพื่อนสาว

“หูยแก หุ่นเป๊ะมาก ก้ามปูเลยอ่ะแก”

“เออดิ กูก็สนิทกับเขานะ แต่ขอกินยาก เมียหวง อีกอยากไม่กล้าลองด้วย คนนี้อ่ะเตะนายสิบซี่โครงหักไป ๓ คน แรงควายมาก”

“เออ อย่ายุ่งเลยแก หาแดกในค่ายไม่ได้ก็ข้างนอกนี่แหละ ผู้ชายมีเยอะ”

อยู่กับเพื่อนก็คุยแต่เรื่องผู้ชาย วันๆไม่มีอะไร ผู้ชาย เครื่องสำอาง เทคโนโลยี ที่เที่ยว ผลาญเงินทั้งนั้น แต่หนูก็ไม่ค่อยได้ไปไหน อยู่กับพ่อกับแม่ทั้งสัปดาห์ จนวันที่ ๘ ของการลาพักพี่บอมบ์ก็โทรหาว่าจะชวนไปนวดตัว หนูถามว่าใครไปบ้าง ก็มีพี่บอมบ์ หมวดเต้ย หมวดบูม พี่มหาตวง หนูก็โอเคนั่งรถไฟฟ้าไปหาพี่บอมบ์ที่จุดนัดหมาย ฟินมากอ่ะได้ไปเที่ยวท่ามกลางหนุ่มหล่อ เหมือนหนูถูกผู้ชายรุมยังไงยังงั้น แต่หนูก็งงนะว่าทำไมทั้ง ๒ ผู้หมวดดูสนิทกับพี่บอมบ์กับพี่มหามากเป็นพิเศษ

“อะไรหนู”หมวดบูมถามหนูระหว่างที่จะนวดตัว

“ผู้หมวดจะว่าอะไรไหมถ้าหนูพูดว่าผู้หมวดกำลังทำหนูใจแตก ฟินอ่ะผู้หมวด เป็นบุญตาหนูมาก”

“หึหึหึ ยังบ้าผู้ชายไม่เลิกเลยนะ นู้น ดูไอ้บอมบ์ หุ่นดีกว่ากูอีก”

“ดูพี่บอมบ์จนเบื่อแล้ว ทำไงน้าจะได้มีวาสนาสานสัมพันธ์กับผู้หมวดอ่ะ”หนูพูดแหย่ไป เผื่อฟลุ๊ค

“กูมีเจ้าของแล้ว ป่ะๆ ไปนวดตัวเหอะ มาผ่อนคลายกัน”หนูมองแผ่นหลังผู้หมวดแล้วอยากจะกรี๊ด แน่นมากเลยอ่ะ หมวดเต้ย พี่บอมบ์ พี่มหา หมวดบูม แล้วหนู นอนเรียงกันเป็นตับเลย ห้องนวดเป็นห้องใหญ่ คนนวดเป็นผู้หญิง ก็นวดกันไปเรื่อยๆ ท่ามกลางหนุ่มหล่อ เฮ้อ ได้คนละครั้งนี่หนูจะเป็นพลเมืองดีของชาติเลยอ่ะ

นวดเสร็จแล้วรู้สึกผ่อนคลาย เฮ้อ ใครจะโชคดีเท่าหนูอีกเนี่ย เกิดเป็นตุ๊ดแล้วได้คบกับผู้ชายแมนๆ หมายถึงคบเป็นเพื่อนนะ ถ้าจับทำผัวนี่คงยาก ออกมานั่งข้างนอกหน่อยหนึ่งจากนั้นจึงไปเที่ยวผับกัน ผู้หมวดใจดีมาก เรียกหนูว่าน้องทุกคำ เป็นคำพูดที่อบอุ่น นั่งกินเบียร์เย็นๆ พี่มหานี่ไม่แตะแอลกอฮอล์เลย นั่งกินอย่างอื่นแทน มีคนมาทักทายโต๊ะเราเยอะมากทั้งชายจริงหญิงแท้และเกย์ กระเทย ขายดีมาก หนูกินเรื่อยบางทีก็ยืนเต้น ไม่กล้าไปไหนไกล ตุ๊ดไม่มีพวก เลยเต้นแถวๆนี้ เต้นเสร็จนั่งกินต่อจนเริ่มมึน ที่นี้ไม่รู้มีฝรั่งมาจากไหนหรอกเดินดุ่มๆปุกป่าฝ่าดงมาที่โต๊ะแล้วมองหน้าจากนั้นจึงทักทาย

“เช่ ใช่ปอเช่ไหมครับ”ฝรั่งคนนั้นทักหนูด้วยสีหน้าที่ตื่นเต้นระคนดีใจ หนูถึงกับงงมันรู้จักหนูได้ไง ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีเพื่อนฝรั่งเลยสักคน เรียนก็เรียนโรงเรียนวัดธรรมดา ฝรั่งมังค่าไม่เคยรู้จัก

“อืม ครับ ใครอ่ะ พี่บอมบ์ใครไม่รู้หนูไม่รู้จัก”หนูเดินไปหลบหลังพี่บอมบ์เลย กลัวมันอ่ะ ไม่รู้ว่าเป็นใครมาจากไหน มาทักชื่อถูกด้วย เกิดมันปล้นฆ่าแล้วลืมข่มขืนหนู หนูไม่ยอมแน่

“มีอะไรกับเพื่อนกู”พี่บอมบ์เป็นคนถามด้วยสีหน้าที่ท้าทาย นักเลงอ่ะพี่เรา

“ผมมาดีครับ เช่จำพี่ไม่ได้เหรอ เอ่อ ผมชื่อเอริค เช่จำพี่ไม่ได้จริงเหรอครับ”หนูทำหน้างง กูอยากร้องไห้ เคยไปรู้จักมักจี่กันตั้งแต่เมื่อไหร่นะ

“เอ่อ ผมไม่เคยมีเพื่อนชื่อเอริคอ่ะ ใครก็ไม่รู้พี่บอมบ์”หนูพูด

“ทักคนผิดหรือเปล่าคุณ”หมวดเต้ยถาม

“คงไม่ผิดหรอกครับผมจำหน้าเขาได้ ปอเช่จำพี่ไม่ได้จริงๆเหรอ พี่เอริคที่เคยอยู่บ้านหลังข้างๆปอเช่ไง ที่เราเคยเล่นพ่อแม่ลูกด้วยกันอ่ะ”เอาแล้วไง หนูเล่นเป็นร้อยๆครั้งใครจะไปทำได้ว่าครั้งไหนหนูได้เป็นอะไร อิอิ เหมือนผู้ชายร้อยผัวเลยอ่ะ

“บ้า ใครจะจำได้วะ เล่นกันเป็นร้อยครั้ง ผมว่าคุณทักคนผิดมั้งครับ ชื่อปอเช่อาจจะโหลก็ได้”

“จำไม่ผิดหรอก ปอเช่ ลูกชายคนกลางของน้าไก้กับน้าอิฐ มีพี่ชายชื่อเปอโย มีน้องชื่อบีเอ็ม”

“เฮ้ย สัส รู้จักยันโคตรเหง้ากูเลย พี่บอมบ์ มันจะเป็นมิจฉาชีพหรือเปล่านะ หนูไม่เคยรู้จักคนนี้จริงๆ”หนูเกาะหลังพี่บอมบ์ไว้แล้วทำหน้างง อึ้งมาก รู้จักยันพ่อแม่หนูเลยอ่ะ

“มึงลืมหรือเปล่าหนู ลองคิดดีๆ”หมวดบูมถาม

“ไม่อ่ะครับผู้หมวด หนูจะลืมได้ไง หนูไม่ใช่ตุ๊ดแก่นะ”หนูทำหน้าระลึกชาติ โอ๊ย ไอ้ฝรั่งหัวถอก มึงไปรู้จักกูตอนหนวะ

“พี่ยังจำได้เลยว่าหนูมีปานตรงต้นขวาด้านซ้าย ปานสีน้ำตาลแดง แล้วมีรอบถลอกตรงหัวเข่าด้านขวาเพราะว่าไปวิ่งสะดุดที่สนามเด็กเล่นจนเข่าแตก”นั่น พูดถูกอีก นี่แหวกรูกูคงไม่พูดว่าเจอไฝตรงขอบตูดกูนะสัส

“โอ๊ย ใครอ่ะ หนูจำไม่ได้”

“พี่คือพี่เอริคไงที่เคยเล่นด้วยกัน อ่อ จำได้แล้ว ที่น้องปอเช่ชอบเรียกพี่ว่าพี่เจิดไง”

“ว้าย พี่เจิดจริงอ่ะ คิดออกแล้ว พี่บอมบ์ ใช่พี่เจิดจริงอ่ะ”พอมันบอกว่าชื่อเจิด หน้าฝรั่งลูกครึ่งข้างบ้านก็ลอยขึ้นมาทันที หนูปิ๊งเลย

“ก็ใช่ไง เป็นไงบ้างไม่เจอตั้งนาน”พี่เจิดเดินมากอดหนูไว้ หนูก็ดีใจนะ น้ำตารื้นเลย

“โหย หายหน้าหายตาไปตั้งแต่หนูอายุไม่ถึง ๑๐ ขวบ ดีใจจัง พี่เจิดเป็นไงบ้าง สบายดีไหม หล่ออ่ะ พี่บอมบ์นี่พี่เจิดพี่ชายข้างบ้านหนูเอง”

“สวัสดีครับทุกๆคน”พี่เจิดทักทายผู้หมวดและพี่บอมบ์พี่มหาอย่างเป็นทางการอีกครั้งหนึ่ง พี่เจิดเป็นพี่ชายข้างบ้านหนู ลูกครึ่งแคนาดา พ่อไทย แต่แม่เป็นคนแคนาดา แกชื่อเอริค อยู่บ้านติดกับหนูเลย ตอนเด็กเคยเล่นด้วยกัน หนูจำได้ว่าที่พี่แกชื่อเจิดเพราะหนูเรียกชื่อฝรั่งแกยากมา พี่แกเลยหาชื่อไทยๆมาให้หนูเรียกโดยเฉพาะ จากนั้นก็ติดปากมาเลยว่าพี่เจิดๆ แล้วพี่เจิดก็ไปเรียนต่อที่แคนาดาตอนอายุ ๑๒ ปี พี่แกจบป.๖ พอดี เลยย้ายไปอยู่ที่นั่น ตอนนั้นหนูจำได้ว่าหนูอายุเพิ่งจะ ๘ ขวบจะ ๙ ขวบแล้วมั้ง อายุเราห่างกันเกือบๆ ๔ ปีแน่ะ ตอนนี้พี่เจิดก็อายุคงเท่าๆกับพี่มหานี่แหละ

นั่งคุยกับพี่เจิดเพื่อนรำลึกความหลัง พี่เจิดแกหล่อมากเลยนะ มันเป็นการผสมผสานกันอย่างลงตัวระหว่างไทยกับฝรั่ง ตัวสูงเกือบเท่าพี่บอมบ์อ่ะ เทียบกับหนู หนูสูงแค่ ๑๗๒ พี่บอมบ์นี่สูงมากตั้ง ๑๙๒ พี่มหาก็ ๑๘๙ หมวดบูมกับหมวดเต้ยนี่น่าจะไล่ๆกันอยู่ที่ประมาณ ๑๘๐ หน่อยๆ ส่วนพี่เจิดน่าจะ ๑๘๐ ปลายๆเกือบสูงเท่าพี่บอมบ์อ่ะ แล้วตัวใหญ่ ไหล่กว่า อกหนา ล่ำด้วย สเปคหนูเลย อยากกรี๊ดมาก ระหว่างนั่งคุยพี่เจิดก็กอดคอหนูตลอดไม่ยอมวางที่อื่น หนูก็ยอมนะ

“พี่เจิดมาอยู่เมืองไทยนานป่ะ”

“อืม ก็น่าจะถาวรอ่ะ พี่มาทำงานอยู่ที่นี่ เฮ้อ โตแล้วยังน่ารักไม่เปลี่ยนเลยนะเรา แต่นี่ดำไปหน่อย ไปเป็นทหารเหรอ”

“ใช่ หนูเป็นทหาร หัวเกรียนเลย”

“อือ ดีแล้ว พี่ก็อยากเป็นนะ แต่มันผ่านไปแล้วละ ว่าแต่ เช่มีแฟนยัง”

“เฮ้อ อย่าถามถึงแฟนเช่เลยพี่เจิด มันทิ้งเช่ไปตั้งแต่รู้ว่าเช่จับได้ใบแดง”

“เหรอ แสดงว่ายังโสด งี้พี่ก็มีโอกาสน่ะสิ”พี่เจิดหน้าตายิ้มแย้มกว่าเมื่อกี้เยอะเลย คนบ้า ชอบมาให้ความหวังตุ๊ด เห็นเป็นตุ๊ดก็แพ้ความหล่อเป็นเหมือนกันนะ

“แล้วนี่พี่เจิดมากับใครเหรอ”เปลี่ยนเรื่อง ไม่อยากช้ำใจตอนนี้ ขอไปตอดพี่บอมบ์กับพี่มหาดีกว่า สนุกดี

“มากับเพื่อน แต่เพื่อนพี่มันหนีไปหมดแล้ว ได้หญิงแล้วทิ้งเพื่อนพวกนี้”

“แล้วคืนนี้พี่เจิดไปกับหญิงคนไหนเหรอ”

“ไม่อ่ะ พี่มาแค่สนุกผ่อนคลาย พี่ไม่เคยไปสานต่อกับใครหรอก มันไม่ใช่แนวของพี่”

“อืม งั้นมาชนแก้วกัน ฉลองๆ”หนูชนกับพี่เจิดอีกนิดหน่อยแล้วนั่งสั่นหัวไปตามเสียงเพลง
 


“กลับกันมึง หรือจะรอให้เพื่อนมึงส่ง”พี่บอมบ์เดินมาทักหนู

“เอ่อ ผมไปส่งเองก็ได้ครับ”พี่เจิดเป็นคนออกตัว

“ไม่ต้องอ่ะพี่เจิด เดี๋ยวหนูกลับกับพี่บอมบ์ก็ได้ เกรงใจพี่เจิดจัง”หนูทำท่าจะลุกออกจากเจ้าอี้แต่พี่เจิดก็รัดคอหนูไว้ก่อน

“ไม่ต้องเกรงใจหรอก ยังไงเราก็จะได้เป็นทองเนื้อเดียวกันแล้ว ป่ะ พี่ไปส่ง”คนบ้า ทองแผ่นเดียวกันอะไรก็ไม่รู้ ชอบพูดให้ตุ๊ดตายใจ พี่บอมบ์พี่มหาและ ๒ ผู้หมวดเช็คบิลแล้วเดินออกไป ส่วนหนูก็เดินตามพี่เจิดไปที่รถ

“เกรงใจพี่เจิดอ่ะ ต้องไปส่งหนูด้วย”

“ไม่เป็นไร พี่เต็มใจ เช่รู้ป่ะว่าพี่ดีใจแค่ไหนที่ได้เจอกับเช่อีกน่ะ เฮ้อ ขอพี่กอดเช่หน่อยได้ไหม”พี่เจิดกางแขนแล้วรวบหนูไปกอดก่อนจะจูบลงที่หน้าผากเบาๆ “ป่ะ เดี๋ยวพี่ไปส่ง”แล้วก็ขับรถออกไป นั่งไปก็ไม่รู้จะคุยอะไรดี จนครึ่งชั่วโมงมาถึงคอนโดแห่งหนึ่ง อ้าว ไหนว่าจะส่งกูที่บ้านวะ บ้านหนูอยู่จรัญ... แต่พี่แกขับมาที่ทองหล่อ

“อ้าว พี่เจิดไม่ไปส่งหนูเหรอ”

“ก็ไปส่งไง แต่พี่ไม่ได้บอกนี่นาว่าจะไปส่งเช่ที่บ้าน”

“อ้าว งั้นบอกพี่บอมบ์ทำไมว่าจะมาส่งอ่ะ”

“น่า กว่าจะถึงบ้านเช่พี่ก็เพลียพอดี พักกับพี่ก่อนคืนหนึ่งนะ พรุ่งนี้พี่พาไปส่งบ้านแน่”คือหนูกลัวนะ จริงอยู่ที่หนูรู้จักพี่เจิด แต่ว่าคนเรามันไว้ใจกันได้ที่ไหน ไม่เจอหน้ากันมา ๑๐ กว่าปี ใช่ว่าทุกอย่างจะเหมือนเดิม “ไม่ต้องคิดมากนะครับ พี่ไม่ทำอะไรหรอก ป่ะ”ลงจากรถเดินไปขึ้นลิฟต์ ไปถึงห้องพี่เจิดหรูมาก ชั้นนี้มีอยู่น่าจะ ๔ ห้อง ห้องกว้างมาก หนูเข้าไปด้วยความกลัว คือหนูไม่เคยเที่ยวเสร็จแล้วตะลอนไปตามผู้ชายนะ “อ่ะ ไปอาบน้ำก่อน”พี่เจิดยื่นผ้าเช็ดตัวให้ หนูรับไปแล้วก็ทำตามแต่โดยดี คือหนูกลัวนะ แต่ไม่รู้สิ พูดไม่ถูก

เข้าไปอาบน้ำ พอหายมึนไปบ้างนิดหน่อย อาบจนสะอาดทั้งตัว แล้วออกมาด้านนอก พี่เจิดยื่นชุดนอนให้ จากนั้นพี่เจิดก็เข้าไปอาบน้ำต่อ หนูนั่งดูทีวีอยู่ครู่ใหญ่จนพี่เจิดออกมา นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว มีอีกผืนพาดบ่าอยู่ แล้วมานั่งแทรกที่หว่างขาของหนู หนูนั่งบนโซฟา แต่พี่เจิดนั่งบนพื้น

“อ้าว พี่เจิด ทำไมนั่งบนพื้นอ่ะ มานั่งบนนี่สิ”

“เช็ดหัวให้พี่หน่อย”ยื่นผ้ามาให้ หนูเลยเข้าใจ เฮ้อ อย่ามาให้ความหวังตุ๊ดได้ไหม หนูเช็ดหัวเบาๆ กลัวพี่แกจะโกรธ “เช่ไม่มีแฟนใช่ไหม”

“อืม ใช่”หนูพยักหน้าไปด้วย เช็ดผมไปด้วย

“งั้นพี่จีบเช่นะ”

“พูดเป็นเล่นไปได้”

“พี่พูดจริง พี่ชอบเช่อ่ะ ชอบตั้งแต่เด็กๆแล้ว”

“อ้าว แล้วพี่เจิดไม่มีฟงมีแฟนรึไง”

“ไม่มี พี่โสด ที่พี่ไม่มีแฟนรู้ไหมเพราะอะไร”

“เพราะแม่พี่หาคู่หมั้นให้แล้วใช่ป่ะ”

“ไม่ใช่ ที่พี่ไม่มีเพราะพี่รอเป็นแฟนกับเช่ไง พี่จีบเช่ได้ป่ะ เช่ก็ยังโสด พี่ก็โสด”

“พี่เจิดอย่าล่อเช่เล่นดิ”

“ก็ไม่ได้ล้อเล่นไง รู้ป่ะว่าพี่อ่ะชอบเช่มาตั้งแต่เด็กๆแล้ว น่านะ”

“เฮ้อ พี่ไม่เมาใช่ไหม”

“ไม่ครับ พี่กินไปไม่กี่แก้วนี่ ดูหน้าพี่ดิ ยังมีสติอยู่นะ พี่ไม่ได้พูดเล่นด้วย พี่จริงจัง”พี่เจิดเงยหน้ามา ตาแกยังใสปกติ “นะครับ”

“อืม งั้นก็ได้”หนูพยักหน้า แล้วพี่เจิดก็ไปนั่งเป่าผมอีกหน่อยก่อนจะมาขอจูบหนู จากนั้นไม่ต้องบรรยาย ไส้กรอกแฮมชีทฟุตลองที่ขายอยู่ในเซเว่นอร่อยสู้ของพี่เจิดไม่ได้ ตื่นเช้ามาขาถ่างเลยกู


ตอนเช้าพี่เจิดไปส่งหนูที่บ้าน ไปถึงไปทักทายพ่อกับแม่แล้วนั่งคุยใหญ่เลยอ่ะ ส่วนหนูแอบขึ้นไปงีบอยู่ครู่หนึ่ง เพลียมาก จนถึงช่วงเย็นเรามานั่งกินข้าวกัน พี่ชายหนูเรียนจบวิศวะ ตอนนี้ทำงานอยู่ใกล้ๆบ้าน ส่วนน้องชายมันเพิ่งจะเข้าปี ๑ นี่แหละ มันเรียนบัญชี ส่วนหนู แอดมิชชั่นไม่ติดเลยไปลงเรียนมหาลัยเปิดแห่งหนึ่ง คณะบริหาร บัญชีเหมือนกัน อีกไม่กี่ตัวก็จะจบแล้วแต่ดันมาเป็นทหารซะก่อน หนูไม่ได้ผ่อนผันนะเพราะหนูคิดว่ายังไงตุ๊ดแบบหนูไม่มีทางที่เขาจะเอาไปรับใช้ชาติหรอก แต่หนูพลาดเอง โดนไปเต็มๆเลย ๒ ปี

“น้าอิฐจะว่าอะไรไหม ถ้าผมจะคบกับเช่อ่ะ”พี่เจิดถามพ่อตรงๆ

“ก็แล้วแต่พวกแก ๒ คนสิ น้าไม่ห้ามหรอก ชอบก็จีบเลย”

“แล้วน้าไก่ล่ะ”

“อือ ไม่ว่าหรอก”

“ว้า ขายออกซะนีนะน้องเรา ทนเหงามากี่เดือนแล้วเนี่ย สงสัยได้ไปอยู่กับป่ากับดงมา ๑๕ วัน ธรรมชาติเลยสนับสนุน”

“ยังไงอ่ะพี่โย”บีเอ็ม เจ้าน้องชายหนูมันถามหน้าซื่อ

“เคยเห็นชะนีป่ะเอ็ม มันจะร้องหาผัวๆๆๆ เช่ได้ไปป่าเลยไปปีนต้นไม้แล้วร้องว่าผัวๆๆๆ”

“นี่โย ก็ไปว่าน้องนะเรา โตแล้วยังไม่รู้ประสาอีก”แม่เอ็ดพี่

“ฮ่าๆๆ พี่โยเวอร์อ่ะ ว่าแต่พี่โยไม่คิดจะมีผัวเหรอ น่าสนุกนะ”

“สนุกอะไรล่ะ เห็นขาถ่างมาตั้งแต่หน้าบ้าน ไอ้เจิดแม่งหื่น”

“นี่ๆ กินข้าวอยู่ พูดอะไรออกทะเลไปเรื่อย ไปพูดแบบนี้ที่ไหนเขาจะหาว่าแม่ไม่สั่งไม่สอน ว่าแต่เช่ไปปีนต้นไม้จริงป่ะ”

“แม่อ่ะ ถ้าหนูปีนจริงหนูคงได้มาเป็นกองร้อยแล้ว”

“ฮ่าๆๆๆ” 

[Akikojae]

ชีวิตน้องหนูนี่ดีจริงๆนะคะ
รักกับพี่เจิดนานๆนะลูกกก +1

[GlassesgirL]

หนูน่ารัก ตอนนี้ก็ได้สามีหล่อ รวย ตรงตามเสป็คแล้ว 
ครอบครัวหนูก็น่ารัก แถมฮาอีกด้วย รู้เลยหนูเหมือนใคร 5555
 

[DarkAki]

5555555

ครอบครัวหนูน่ารักอ่ะ

ชอบแม่หนูมากเลย แซวลูกฮาได้อีก

หนูนี่โชคดีมากอ่ะ ที่ควรอบครัวเข้าใจ รักในสิ่งที่ลูกเป็น

รอๆๆๆค่าาา

[Sohso]

เจอกันแป๊บเดียวเสร็จเค้าซะงั้นนะอิหนู 55555

[noy]

หนูน่ารัก

[AMMY★]

อิหนูของพี่บอมบ์นี่เกิดมาโชคดีมากนะ 

[uknowvry]

หนูเฮฮาน่าร้ากดีอ่ะ

[shikyu3211]

คู่แท้ยังไงก็หากันจนเจอ

[B52]

ดีใจด้วย มีเป็นของตัวเองแล้วนะหนู

[why yyy]

ขอบคุณ

[Noeynoey]

อ่านแล้วชอบมาก
เข้ามาดูทุกๆ5นาที
เผื่อฟลุ๊คได้อ่านหลายตอน 55555

[kapook_koopak]

ดวงกำลังขึ้น ฮ่าๆ ได้มาเลย

[AGELA]

ตอนที่ ๕๐.๑ มาเรียงๆ

“เฮ้ย ใครแพ้วิดพื้นคนละ ๓๐ เลยนะ”

“ได้ๆ มาใครจะดวลกับกูก่อน”

“วิดพื้น ๓๐ กระจอกว่ะ คนละ ๕๐ ไปเลย”

“เออ วิดพื้นด้วยเลี้ยงชาเขียวกูด้วยละกัน”

เสียงทหารล้งเล้งกันอยู่ใต้ถุนกองร้อย ผมยืนมองอยู่จากบานประตูไกลๆ ช่วงนี้ว่างแล้วหลังจากที่เราได้ออกไปช่วยเหลือประชาชนกัน เห็นทหารผ่อนคลายผมก็มีความสุข

“ยืนทำอะไรครับ กลายเป็นพวกถ้ำมองไปแล้วเหรอ”ไอ้ยักษ์บอมบ์พูดจนผมแอบตกใจ

“มาไม่ให้ซุ่มให้เสียงนะมึง ตกใจหมด”

“ฮ่าๆๆๆ ว่าแต่ทำอะไรอยู่ครับ ไม่ทำงานเหรอ”

“เสร็จแล้ว มายืนดูพวกมึงเล่นปิงปอง”

“ไปเล่นกับเขาไหมละครับ”

“เออๆ”ผมพยักหน้าแล้วเดินเข้ไปที่ใต้ถุน พวกทหารที่กำลังตีปิงปองรีบสั่งตรงทำความเคารพ ผมโค้งให้ทีหนึ่ง “ตามสบายๆ”ผมพูดแล้วไปนั่งที่เก้าอี้ใกล้ๆกับโต๊ะปิงปอง อีกโต๊ะกำลังโขกหมากรุก อีกโต๊ะกำลังนั่งเกมเศรษฐี ส่วนในห้องพักผ่อนก็มี นอนกันระเนระนาดดูหนังอย่างสบายใจ

“วู้ๆ ลงเลยมึง ๕๐”ไอ้คนที่ชนะเกมปิงปองมันสั่งให้เพื่อนที่เป็นฝ่ายแพ้ให้วิดพื้น มองแล้วสนุกดี

“เฮ้ย ใครต่อวะ”ไอ้ยักษ์บอมบ์ถามเสียงดัง

“กูๆ ใครแพ้มึงค่อยมาต่อแล้วกัน”ทหารคนหนึ่งรีบเดินไปหยิบไม้ปิงปอง จากนั้นก็เปิดฉากตบลูกปิงปองกันอย่างเมามัน

“นี่ คนอย่างมึงต้องเจอกู”ปั๊ก เสียงตบลูกปิงปอง

“ไอ้สัส เห็นกูอ่อนให้หน่อยไม่ได้เลยนะ มาเลย”ปึก ปัก ปึก ปัก เสียงตบดังสนั่น ไอ้คนนับแต้มก็มันส์สะใจ ผมนั่งมองไปด้วยลุ้นกับเกมครั้งนี้ไปด้วย เล่นกันเอาเป็นเอาตายเลยว่ะ

“วู้ๆ ลงเลยมึง ๕๐ น้ำขวดด้วยนะเว้ย”ไอ้คนที่ได้รับชัยชนะชูไม้ปิงปองขึ้นโห่ร้องอย่างสะใจ

“มาๆ ตากูบ้าง”ไอ้เสือบอมบ์ละคราวนี้ มันจะสู้เขาได้หรือเปล่านะ ตัวใหญ่ตบลูกจะทันหรือเปล่าก็ไม่รู้ เกมเริ่มดำเนินไปอย่างรวดเร็ว ฝ่ายตรงข้ามนำคะแนนไปก่อน ๑ แต้ม จากนั้นไอ้ยักษ์บอมบ์มันเกิดฮึดสู้ครับ ตบไปตบมาคะแนนก็สูสีกัน จนสุดท้ายไอ้ยักษ์บอมบ์มันชนะไป เล่นกันโหดเกินพวกนี้ ไอ้บอมบ์ชนะไป ๒ เกมส์แล้ว ผมเห็นแล้วคันมือเลยขอต่อคิว มึงเสร็จกูแน่บอมบ์

“วู้ๆ ๒ ขวดแล้วเว้ย วิดพื้นเสร็จอย่าลืมเอาชาเขียวมาให้กูล่ะ”

“มาให้กูล้างแค้นแทนเพื่อนมึงบ้างบอมบ์”ผมยิ้มหลังจากรับไม้ปิงปองจากคนที่แพ้เมื่อกี้

“เป็นผู้หมวดผมก็ไม่ยอมแพ้นะครับ”ไอ้บอมบ์พูดท้าทายแล้วเกมส์ก็เริ่มขึ้น ตบกันมันหยด คะแนนไล่กันสูสีมาก ไอ้บอมบ์นี่โคตรไว แต่มีหรือที่จะมีสู้อดีตนักกีฬาปิงปองของโรงเรียนเมื่อตอนมัธยมต้นอย่างผมได้ ผมตบลูกด้วยความว่องไว จนสุดท้ายชนะไปใสๆ

“แฮกๆ ฝีมือผู้หมวดร้ายกาจอ่ะ”มันถอนหายใจก่อนจะลงไปวิดพื้น ๕๐ ครั้ง จากนั้นก็มีทหารคนอื่นมาประลองฝีมือกับผม ไอ้คนที่ว่าเจ๋งๆเนี่ยผมล้มมาหมด บางคนแพ้ผมไปหลายครั้งแล้วยังกลับมาฮึดต่อ แล้วตาของไอ้บอมบ์ก็มาถึงอีกครั้งหลังจากที่แพ้ไปเป็นรอบที่ ๔

“นี่แค่ผู้หมวดมาตบปิงปองกับพวกเอ็ง ผู้หมวดได้กินน้ำขวดไปครึ่งเดือนแล้วว่ะ ใครอยากเสียน้ำก็มา”

“ผมเสียไปหลายขวดแล้ว คราวนี้ผู้หมวดต้องเสียน้ำให้ผมบ้าง”น้ำที่พูดถึงนี่หมายถึงชาเขียวนะ แต่ความคิดแวบๆของกูก็คิดถึง เออ นั่นแหละ ไอ้น้ำนั่นแหละ สัส พูดเองแล้วทะลึ่งเองว่ะ

“เอาเลยไอ้บอมบ์ ล้มผู้หมวดให้ได้”

“เฮ้ยมาเลยพวกมึง มาพนันกัน ใครอยู่ข้างไอ้บอมบ์มาทางนี้ ใครอยู่ข้างผู้หมวดไปทางนู้น ใครชนะคนนั้นเลี้ยงน้ำ”ทหารพากันมายืนที่ฝั่งผมกันส่วนใหญ่ ส่วนข้างไอ้บอมบ์มีอยู่ไม่กี่คน

“หึหึ ผู้หมวดก็ผู้หมวดเถอะ ผมไม่เกรงใจนะครับ”

“เอาเลย แพ้ว่าไปตามแพ้ ล้มกูให้ได้แล้วกันบอมบ์”แล้วเกมก็เริ่มขึ้น เปิดฉากตีกันโต้ตอบไปมา ไอ้คนเชียร์ก็เสียงดังเหมือนเชียร์มวยคู่เอก แต้มแรกตกเป็นของผม ทุกคนต่างร้องดีใจกันยกใหญ่

“ผมจะไม่ยอมแพ้ผู้หมวดหรอก”ไอ้บอมบ์ตั้งท่ารับ ส่วนผมเสิร์ฟลูกไปด้วยความรุนแรง มันตีโต้กลับมาอย่างรวดเร็ว เสียงดังปึงปังๆ ตีโต้ไปมาจนผมนำได้อีกแต้ม ไอ้บอมบ์มันตั้งท่าทีนี้ไม่รู้มันเกิดฮึดอะไรตีโต้ผมอย่างหนักหน่วงจนมันได้แต้มไล่มาเท่าผม พอผมได้แต้มมันก็จะได้บ้างจนคะแนนเท่ากันแล้วก็ตีกันโต้ไปโต้มาแล้วมันก็นำผมไปอีกแต้ม

“กูไม่ยอมหรอกเว้ย”ผมพูดและตั้งรับเมื่อมันตีลูกมาที่ผม ตีไปตีมา ไอ้บอมบ์ตบเข้ามาดังผัวะ

“ฮิ้วๆๆๆ ชนะแล้วเว้ย”พวกทหารที่อยู่ฝั่งไอ้บอมบ์ร้องโห่หิ้วเมื่อผมรับลูกตบเมื่อกี้ไม่ได้ สัส แต้มเกือบเท่ากันแล้วเชียว “จ่ายมาเลย เฮ้ย อย่าเดินหนีนะมึง กูนับไว้หมดแล้ว”

“หึหึ ดีใจโว้ย ชนะผู้หมวดจนได้”

“โหยมึง เล่นตบตอนกูเผลอ อ่ะๆ กูวิดพื้นก่อนก็ได้”ผมล้มตัวลงทำท่าวิดพื้น

“ผู้หมวดไม่ต้องวิดพื้นหรอกครับ”ทหารเกณฑ์รุ่นพี่ไอ้บอมบ์เอ่ยห้าม

“ไม่เป็นไรเว้ย ว่ากันตามกติกา”แล้วผมก็วิดพื้น ๕๐ ครั้ง ส่วนพวกมันน่ะเหรอ เห็นผมทำมันจะนิ่งอยู่ทำไม มันก็วิดบ้าง จากนั้นก็จ่ายค่าพนัน ใครแพ้ใครเท่าไหร่อะไรยังไงก็จ่ายกันไปตามจำนวน ผมได้มาเยอะครับหลายขวดเลยทีเดียว แต่ก็แจกๆพวกทหารไปบ้าง เหลือไว้กินเอง ๒ ขวด ผมเล่นเอามันส์มากกว่าที่จะเอาน้ำขวด ส่วนพวกที่เหลือก็อู้ฟู่กันไป ใครแพ้ก็เสียตังค์เยอะหน่อย ใครชนะก็หน้าบานได้กินของฟรี

“พี่หมวดบูม อาบอมบ์สวัสดีครับ”มาแล้วไงไอ้ตัวป่วนลูกผู้การแดน หรือพันเอกแดนชัย

“อือๆ สวัสดีๆ”กำลังยกน้ำขึ้นกระดกเชียวรับไหว้มันแทบไม่ทัน

“อ้าว ออกกำลังกายกันไปแล้วเหรอครับ ไปป์มาช้าไปป่ะ”

“เปล่าๆ เมื่อกี้อาตบปิงปองอยู่น่ะ ไม่ช้าหรอก นี่เพิ่งจะ ๔ โมงครึ่ง มีเวลาๆ ไปวอร์มก่อนก็ได้ เดี๋ยวขออานั่งพักแปบนึง”ไอ้บอมบ์เป็นคนพูด ไอ้นี่มันอัธยาศัยดีครับ ไปไหนมาไหนมีแต่คนรู้จัก

“เพิ่งตื่นเหรอมหา”ผมทักไอ้มหาที่เดินหน้าบวมๆมาที่ใต้ถุน สภาพคงจะไปล้างหน้ามาแน่นอน

“สวัสดีครับผู้หมวด แฮะๆ แอบฟุบอยู่หน้าคลังอ่ะครับ นี่ออกกำลังกายกันแล้วเหรอ ไม่รอกูบ้างวะบอมบ์”

“ออกห่าอะไรวะ กูตบปิงปองเมื่อกี้”จากนั้นก็เริ่มวอร์มกัน ผมเองก็เอาบ้าง อยากตัวแน่นเหมือนไอ้บอมบ์ ตัวไอ้บอมบ์แน่นมากนะครับ ผมชอบตรงหน้าอกของมัน เวลากัดมันจึ๊กกะดึ๋ยดี ฮ่าๆๆ ตลอดเวลาร่วมๆ ชั่วโมงครึ่งไอ้บอมบ์เป็นคนพาออกกำลังกายใต้ถุนกองร้อย มีทหารหลายคนที่อยากล่ำมาเล่นกล้ามกับมัน มันก็สอนการใช้อุปกรณ์ต่างๆ ใครที่จำได้ก็ไปทำเอง อุปกรณ์ใต้ถุนกองร้อยก็มีแต่มันน้อย ดัมเบลที่เป็นเหล็กมีอยู่ไม่กี่อัน นอกนั้นก็ประยุกต์มาจากปูนที่เหลือจากครั้งที่แล้วเอามาหล่อให้มันเป็นดัมเบลกับบาร์เบล ปริมาณไม่พอกับความต้องการใช้ ผมต้องหาวิธีอะไรสักอย่างที่ทำให้พวกทหารได้มีเครื่องออกกำลังกายที่ดีกว่านี้ อาจจะไปของบประมาณจากผู้กองหรือลองไปคุยกับผู้พัน

ปรี๊ดดดดดดดดดดดดด ปริ๊ด ปริ๊ด ปริ๊ด ปรี๊ดดดดด เฮ้ เสียงตบที่ข้างขาร้องเฮ้เสียงดังทุกคนต่างรีบวิ่งไปรวมกันที่หน้ากองร้อย ผมได้แต่ยิ้มขำกับความตาลีตาเหลือกของบางคน

“พี่หมวดบูมมีซิกแพคป่ะ”

“มีนิดหน่อยพี่ไม่ค่อยได้ออกกำลังกายสักเท่าไหร่”ผมพูดยิ้มๆพลางบิดซ้ายบิดขวาไปด้วย

“ขอไปป์ดูได้ไหมครับ”

“มีนิดเดียว”ผมเลิกชายเสื้อขึ้นมา มันก็พอมีนะแต่ไม่มากเท่าไหร่ ไอ้บอมบ์มันชอบมาลูบอยู่เรื่อยเลยทำให้จางๆ ฮ่าๆๆ

“โห แข็งปั๊กเลยอ่ะ พี่หมวดใช้เวลานานไหมกว่าจะได้เท่านี้”

“ก็ทำไปเรื่อยๆ ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ แต่มันมีตั้งแต่พี่อยู่ม.ต้น”

“ทำไมไปป์มันแบนๆนะ”ไปป์มันเลิกชายเสื้อโชว์หน้าท้องราบเรียบของมัน ข้างในขาวจั๊วะเลย คิดแล้วอยากกัดหัวนมไอ้บอมบ์

“ก็ทำไปเรื่อยๆ อย่าใจร้อน ของแบบนี้ใจร้อนไม่ได้ ต้องใจเย็นๆ”ผมพูด เรื่องแบบนี้จะให้มันมีมันเกิดภายในวันสองวันเป็นไปไม่ได้หรอกครับ วัยรุ่นทุกวันนี้ความอดทนเริ่มมีน้อย ทุกอย่างมันต้องอาศัยเวลากันทั้งนั้นอยู่ที่ว่าเราจะเข้าใจมันหรือเปล่า บางอย่างมันให้เร็ว บางอย่างก็ต้องรอ ทำไปเรื่อยๆ ทำไปทุกวัน เหมือนเราหยอดเหรียญใส่กระปุกออมสิน สักวันมันก็เต็มกระปุก

“ไปป์กลับบ้านแล้วนะครับ แม่โทรมาตามแล้ว ฮัลโหลแม่ ครับ”ยกมือไหว้ผมแล้วรีบรับโทรศัพท์พลางเดินออกไปจากใต้ถุนกองร้อย ส่วนผมนั่งตากพัดลมเย็นๆจนสักครู่ทหารกลับมาจากกินข้าวมื้อเย็น เสียงรุ่นพี่ตะโกนเสียงดังให้รุ่นน้องมาปิดหน้าต่าง ส่วนตัวเองก็เดินขึ้นกองร้อยไปหน้าตาเฉย ผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เรื่องเอารัดเอาเปรียบ แต่ก็ยังมีรุ่นพี่บางคนเดินมาปิดหน้าต่างที่ใต้ถุน คนทำมักจะไม่พูด ส่วนไอ้คนพูดมันเดินไปหน้าตาเฉย ไม่รู้จะทำยังไงกับพวกมันดี เดี๋ยวค่อยแดกทีเดียวก็แล้วกัน

เหงื่อแห้งแล้วขึ้นไปที่ห้องทำงานหยิบผ้าเช็ดตัวกับตะกร้าสบู่ลงไปอาบน้ำ จะนุ่งผ้าเช็ดตัวลงไปอาบน้ำเหมือนแต่ก่อนก็คงไม่ได้ ไอ้มึนมันขี้หวง แค่หัวนมกูอมชมพูดมึงก็หวงไปได้ สัส เสียงดังล้งเล้ง เวลาพวกนี้อาบน้ำนี่เสียงดัง มันชอบหยอกกัน บางทีผมเข้าห้องน้ำอยู่พวกมันมาอาบน้ำ มันร้องเพลงเสียงดัง ทำทุกอย่างเต็มที่ บางที่ก็มีบ่นด่าพวกผู้หมู่ผู้จ่า หรือบางทีก็ล้อกันเรื่องนั้นเรื่องนี้ ใครไปตุ๋ยกะเทยที่ไหนเมื่อไหร่ต้องมาแอบฟังเวลาพวกมันอาบน้ำ ทั้งเรื่องดีเรื่องเลวรู้หมด

“ปริ๊ดๆ หมอบ”ผมเป่านกหวีดเสียงดัง พวกที่อาบน้ำอยู่ทำหน้างงก่อนจะมองเห็นผมแล้วรีบหมอบลงกับพื้นอย่างรวดเร็ว “ไม่มีอะไร ผู้หมวดหยอกเล่น ตามสบายๆ”แล้วผมก็เข้าไปอาบน้ำ ส่วนพวกข้างนอกมันอาบเงียบๆ เสียงไม่ดังเท่าเมื้อกี้ อาบไปอาบมาแล้วเสียวๆ แม่ง พอว่างก็งี้แหละ แข็งได้แข็งดี สาส แต่ไม่เอาออกหรอก รอคนมาจัดการ ฮ่าๆๆ


“มึงอาบน้ำหรือวิ่งผ่านน้ำวะบอมบ์ โคตรไว”เข้าไปในห้องทำงานเห็นไอ้ยักษ์บอมบ์มันนั่งหน้าสลอนเล่นคอมอย่างสบายใจ

“อาบสิครับ แต่ผมรีบอาบรีบถูรีบเสร็จ”

“แล้วทำไมตอนมึงเอากูมึงไม่รีบแบบนี้วะ”

“เรื่องเหอะ ความเสียวมันต้องค่อยๆแทะค่อยๆเล็ม พูดแบบนี้แสดงว่าอยาก”

“แค่เปรียบเทียบเว้ย มึงทะลึ่งไปเรื่อยเลยว่ะ อีกแล้ว ดูรูปโป๊อีกแล้ว”หน้าจออล่างฉ่างมาก รูปผู้หญิงกำลังบีบเต้า สัส มันจะกลับไปมีเมียเป็นผู้หญิงป่ะวะ

“เฟสบุ๊คมันขึ้นมาเหอะที่รัก ดูๆนี่”แล้วมันก็เลื่อนๆ เป็นรูปเพื่อนมันบ้าง รูปสัตว์ รูปข่าว อ๋อ ไอ้พวกเพจนิยมสาวนมโตที่มันไปไลค์นั่นเอง กูคิดว่ามันจะเปลี่ยนใจจากกูซะอีก

“กูคิดว่ามึงจะไปนิยมสาวนมโตซะอีก เบื่อกูก็รีบบอกนะเว้ย อย่าเกรงใจกัน”

“เพ้อเจ้ออีกแล้วมึง แบบนี้แหละไม่โดนเอานานๆแล้วมันชอบคิดไปเอง ต้องให้กูตอกกูย้ำบ่อยๆใช่ป่ะ”ไม่พูดเปล่าลูบตูดกูอีก ไอ้สัส กูเสียว

“พอเลยมึง เดี๋ยวเกิดหน้ามืดขึ้นมาความแตก มึงกับกูเละแน่”

“เออ ทีหลังก็อย่าคิดเพ้อเจ้อ จะกลับบ้านกี่โมงอ่ะ”

“อีกสักพัก จุ๊บ หือ ไอ้สัส แดกปลาร้ามาเหรอ”ยื่นหน้าไปจูบที่ริมฝีปากมันเบาๆ

“บ้า แปรงฟันแล้วเหอะ เออว่ะ เมื่อกี้ลืมแปรงฟัน ฮ่าๆๆๆ”กูว่าแล้ว

“กูว่ามึงแปรงไม่แปรงปากมึงก็เหม็นเหมือนเดิมแหละบอมบ์”

“เหรอครับ ทีงี้มาพูดว่าเหม็น พอโดนผมจูบทีนี่ไม่อยากจะปล่อย กอดคอยึดท้าทอยผมไว้แน่นเชียว”ไอ้สัส ชอบเอาความจริงมาพูดเล่น

“ไม่จริงอ่ะ มึงนั่นแหละรวบเอวกูไว้ ถ้ามึงไม่กอดกูกูไม่ต่อหรอก”เรื่องอะไรจะพูดว่าเพราะกูชอบจูบของมึง เหอะ กูปากแข็ง

“เออ ผู้หมวด ไอ้ผู้หมวดคนนี้มันเป็นใครวะ เห็นแอดมาสักพักละ”ไอ้บอมบ์มันชี้ไปที่รูปในเฟสแล้วถามผมด้วยความสงสัย กูก็ไม่รู้เหมือนกัน เพื่อนพี่แบงค์หรือเปล่านะ

“ไม่รู้จักอ่ะ เพื่อนพี่แบงค์ป่ะ”

“อือ ไม่แน่ใจ ถ้าเพื่อนไอ้แบงค์ผมก็ต้องรู้จักดิ ช่างมันเหอะ เรื่องของคนอื่น มาที่เรื่องของเราดีกว่า”

“เรื่องอะไร”

“มาให้จูบเลย วันนี้เรายังไม่ได้พลอดรักกันเลย”มึงพูดหน้าด้านๆเลยว่ะบอมบ์ ช่วยสรรหาคำพูดที่มันดีๆกว่านี้หน่อยได้ป่ะวะ

“ไม่อ่ะ กูเหม็นปลาร้าที่มึงกิน”

“ไม่มีแล้ว นี่เพิ่งเคี้ยวหมากฝรั่งไป พูดงี้เสียเซลฟ์ว่ะ ไปจูบกับอีหนูก็ได้วะ”มันทำหน้างอ ถุยไอ้สัส เอาอีหนูมาขู่กูเหรอ

“ส้นตีนเหอะมึง คายหมากฝรั่งดิ”มันประชดก็จริงแต่กูหึงเป็นนะ พอมันคายหมากฝรั่งไม่ต้องพูดอะไรเลย กูตาลอยไม่รู้อยู่มันพาไปไหนต่อไหนแล้ว ไอ้สัส ไม่จูบเปล่า จูบซะกูเสียวไปทั้งตัว แก้ผ้าเอากันตรงนี้เลยดีไหมวะ ไอ้สัส

“เฮ้อ กูเบื่อกว่าเราจะได้สานสัมพันธ์กันก็ตั้งปีหน้า อยากว่าวแต่แม่งเสียดายน้ำอ่ะ”ไอ้บอมบ์มันถอนหายใจ ไอ้ขี้เงี่ยนเอ๊ย ปีหน้าของมึงรู้สึกว่าจะอีก ๑๒ – ๑๓ วันที่จะถึงนี้เอง เพราะนี่ก็ปลายธันวาคมแล้ว พรุ่งนี้ล็อกแรกกลับมา แล้วปล่อยล็อกที่ ๒ ต่อทันที

“ท.ทหารอดทน มึงเข้าใจป่ะ”

“อือ ทั้งอดทน อดอยาก อดออม แฟนเราอยู่ตรงหน้าแต่ทำเหี้ยอะไรไม่ได้”

“ไปลาออกก็ได้นะ หรือไม่ก็ทำเรื่องเออร์ลี่รีไทร์”

“ฮ่าๆๆ นี่ถ้าทหารเกณฑ์เออร์ลี่ได้นะ ผมว่าเมืองไทยแม่งไม่เหลือสักคนอ่ะ”

“ทำไมจะเออร์ลี่ไม่ได้ กูที่เห็นหนีๆกันอยู่ทุกวันนั่นไม่ใช่พวกมึงพากันเออร์ลี่แล้วเหรอ เออ พูดไปแล้วก็ก็งงนะ ไอ้ติมมันคิดอะไรของมันวะถึงได้หนี เรียนจบสูงซะเปล่า แค่นี้ก็อดทนไม่ได้”ไอ้ติมคือทหารที่อยู่ร้อย ๒ มันจบตรีมาแล้วมาเป็นทหาร รู้สึกว่าญาติของมันจะเป็นทหารด้วยมั้ง เรียนจบสูงแต่สู้คนที่ไม่จบอะไรเลยไม่ได้ ตอนมันขึ้นกองร้อยก็ได้ทำงานที่สบาย อยู่บก.ร้อย อยู่แต่กับหน้าคอมพิวเตอร์กับเอกสาร แต่กองร้อยนั้นทหารหนีเยอะทุกปี ผมฝึกทหารมาหลายผลัดก็เน้นเรื่องนี้ทุกครั้งสุดท้ายก็หนีกัน

“ได้ข่าวมาว่าโดนรุ่นพี่เตะนี่ครับ”

“เออ กองร้อยนั้นเถื่อนกันทุกปี ดีนะที่กองร้อยเราไม่มีอะไรมาก พอคุยกันได้”

“นี่ถ้าไม่โดนแดกวันนั้นก็ไม่เงียบลงไปหรอกครับผู้หมวด ไอ้พวกรุ่นพี่มาจากใต้นี่ตัวดี คิดว่าเก๋า เจอผู้หมวดไปแล้วไง เก๋าไม่ออก”

“เออ ต้องโดนแบบนี้แหละ ทหารถ้าไม่มีระเบียบวินัยก็ไม่ต่างอะไรกับกองโจร เรามาอยู่ด้วยกันหลายพ่อพันแม่ ต้องสามัคคีกัน แตกสามัคคีเมื่อไหร่ก็บรรลัยเมื่อนั้น”ทหารจะเน้นเร่องความสามัคคีมาก และจะเคร่งครัดกับเรื่องนี้เป็นพิเศษ งานของทหารไม่ใช่เป็นงานส่วนตัว แต่เป็นงานเพื่อประเทศชาติ ถ้าไม่สามัคคีกันประเทศชาติบ้านเมืองก็ไม่สามารถที่จะเดินไปข้างหน้าต่อไป

“วันนี้พอใจยัง”นั่งคุยกับไอ้บอมบ์แล้วเปลืองเนื้อเปลืองตัวตลอด มันกอดมันหอมได้ทุกทีจริงเลยครับ พูดคำหอมแก้มกูที

“อยากนอนกอดทั้งคืน”

“เออ เดี๋ยวได้กอดแหละน่า” ผมทำเรื่องลาผู้กองไว้แล้วตรงกับช่วงที่ไอ้บอมบ์ลาพักพอดี ฮ่าๆๆ แต่ไอ้เต้ยไม่รู้จะได้ลาหยุดช่วงนั้นหรือเปล่าเพราะว่ากว่าจะจบหน่วยฝึกก็ตั้งเกือบปลายเดือนแน่ะ ผลัด ๒ จะตรงกับสวนสนามสาบานธงด้วย ช่วงนี้มันก็ฝึกอย่างเอาเป็นเอาตาย อาทิตย์หน้าก็จะตรวจสอบทหารใหม่ล่ะ ผมต้องไปเป็นผู้ช่วยกรรมการในการตรวจสอบ คุยกับไอ้ยักษ์บอมบ์อีกสักครู่จึงเดินทางกลับบ้าน



“ผู้หมวดเย็นนี้ว่างไหมครับ ไปตื้ดกันหน่อยไหมครับ”ไอ้อาร์ตถามผมระหว่างที่ผมนั่งเล่นคอมอยู่ที่หน้ามุขกลาง ชวนกูกินเหล้าแทบทุกอาทิตย์เลยมึง

“ไปที่ไหนกันอ่ะ”ผมถามลองเชิงดู

“ไป....ครับ”

“เหรอ อืม...”ผมทำท่าคิด

“ทำอะไรอยู่เหรอครับ มีอะไรให้ผมช่วยไหม”มันชอบมาเสนอตัวช่วยงานผมเสมอ

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวไอ้บอมบ์มันมาทำให้”

“ไม่ต้องถึงมือมันหรอกครับผู้หมวด ผมก็ทำได้นะครับ”

“ไม่เป็นไร”ผมยิ้มให้ สักพักไอ้บอมบ์เดินหน้าบูดมาเชียว ไอ้อาร์ตก็ยักคิ้วกวนตีนให้ ผมรู้พวกนี้ ๒ คนไม่ถูกกัน “อะไรมึง มาหน้าบูดหน้าบึ้งใส่กู”

“ไอ้เหี้ยตัวไหนไม่รู้ขโมยขยะไปขาย ไอ้สัส เก็บมาทั้งเดือนหายวับไปกับตา”

“อ้าว ไหงงั้นวะ”

“ไม่รู้สิครับผู้หมวด สงสัยไม่มีตังค์แดกข้าวมั้งเลยเอาของคนอื่นไปขายแดก ช่างแม่งเหอะ”หน้ามันดูหงุดหงิดไม่น้อย

“เฮ้ยมึง ต่อหน้าผู้บังคับบัญชามึงพูดแบบนี้เหรอ วินัยน่ะมีไหม”ไอ้อาร์ตขึ้นเสียงใส่ เอาแล้วไง ไอ้อาร์ตมึงไม่เข็ดกับตีนไอ้บอมบ์เหรอวะ กูเห็นสภาพมึงวันนั้นแล้วกูยังแอบกลัวเลย

“ไม่ต้องเสือกไอ้สัส แค่กูจับไม่ได้คาหนังคาเขานะ”ไอ้บอมบ์ชี้หน้า

“ไอ้บอมบ์ อาร์ต เดี๋ยวผู้หมวดจัดการมันเอง เออ เรื่องตื๊ดๆ ผู้หมวดไม่ไปนะ”ไอ้อาร์ตเดินลงไปจากหน้ามุขแล้วผมก็ลากไอ้บอมบ์มันไปสงบสติอารมณ์ข้างใน “เสียดายขนาดนั้นเชียวเหรอ”

“ขยะผมไม่เสียดายหรอกผู้หมวดแต่ความรู้สึกนี่สิ กูว่าจะไม่อะไรกับมันอีกแล้วนะ เดี๋ยวเหอะมึง กล้าเล่นกับกูเดี๋ยวกูเอาคืน”มันยังกัดฟัน

“ใจเย็นๆดิ รู้แล้วเหรอว่าใครเอาไป”

“รู้แล้ว หอมแก้มหน่อย”กดจมูกมาเน้นๆแล้วมันก็ยิ้มออก “หายหงุดหงิดแล้วละ เออ เดี๋ยว ไอ้อาร์ตมาชวนไปตื๊ดนี่หมายความว่าไง จะไปใช่ไหม”

“ไม่ไป เมื่อกี้ก็ได้ยินนี่ว่าไม่ไป”

“เออ อย่าไป ถ้าไปกับมันมึงเละแน่บูม”

“จะทำอะไรกูอีก”

“กูจะกระทืบคนที่ชวนมึงเรียงตัวเลย กูไม่ค่อยชอบไอ้อาร์ตว่ะ มึงคบได้ก็เลิกนะ มันมีแต่จะชวนไปบรรลัย แดกไม่เคยช่วยจ่าย แต่เสือกหน้าใหญ่จะพาไปนั่นไปนี่ จวย บอลแม่งก็แทงบรรลัย ไปที่คลังมันนะ สัส ลูกน้องมันนี่นั่งแทงบอลหน้าตาเฉย ลูกพี่ไม่ต้องพูดถึง เฮ้อ คนเหี้ยๆแบบนี้ก็มีด้วยแฮะ”

“มันมีทุกที่แหละคนเหี้ยๆอ่ะ”

“ใช่ แต่คนหล่อจิตใจดีมีที่นี่ที่เดียวนะ จุ๊บ”ไอ้สัส ปากหวานตลอด   
 

[iceman555]

หวานกันอีกละ คริคริ