ตอนที่ 6 “ เสือ " เสียงที่เรียกผมเบาบางจนแทบไม่ได้ยิน ถอนริมฝีปากออกจากกันลมหายใจร้อนๆที่ผ่อนออกมาอย่างหนักกับแก้มแดงๆของมัน ปิงเม้มริมฝีปากตัวเองตอนที่ปากของผมยังไม่เลื่อนห่างออกไปไหน
“ กูจะพามึงกลับคอนโด "
“ คอนโดมึงเหรอ " เสียงที่เอ่ยถาม ในแววตานั้นที่มีรอยยิ้มแฝงอยู่ ความรู้สึกเศร้าของมันเมื่อกี้คงหายไปแล้วละผมว่า ถอนหายใจออกมาพร้อมกับหันกลับมาจับพวงมาลัยตัวเองตามเดิม ผมคิดว่าผมคงชอบหน้าตาของมันเท่านั้นละครับ แค่หน้าตา รูปร่าง แล้วริมฝีปากด้วยอีกนิดหน่อย
“ คอนโดมึงสิ "
ขับรถมาถึงคอนโดของมัน ปิงหันมามองผม เหมือนว่ากำลังพูดอะไรสักอย่าง มือข้างนึงของมันเอื้อมมาจับมือของผมที่กำลังจับเกียร์รถ " ขอบใจนะมึง "
“ เรื่อง "
“ เรื่องที่ทำให้กูสบายใจ " ยกขวดน้ำอีกครึ่งขวดขึ้นมา มันยิ้ม
“ กูไม่ได้ทำ " บอกแบบนั้นผมเบือนหน้าไปทางอื่น ก่อนความอุ่นของริมฝีปากจะแนบลงที่ข้างแก้ม
“ จุ๊ฟ.. ขอบคุณนะ " เปิดประตูลงไปจากรถมันที่เดินไปที่ประตูรั้วของคอนโด ผมมองดูมันจากตรงนี้ มือมันล้วงหาบางอย่างอยู่ตบๆที่ตูดของตัวเองกระเป๋าหน้ากระเป๋าหลัง ไอ้ปิงหันกลับมามองที่รถแต่ก็ล้วงกระเป๋าหาอีกครั้ง มันคงลืมคีย์การ์ด
ผมหันมามองที่เบาะข้างตัว คีย์การ์ดสีขาวที่วางอยู่มันคงหล่นลงมาจากกระเป๋า หยิบมันขึ้นมาผมตบไฟสูงเรียกปิงให้มาหา แต่ช่วงนึงผมก็มีความคิดประหลาดนึงที่แว๊บเข้ามาในหัวและนั่นก็ทำให้ผมเก็บคีย์การ์ดนั่นไว้ในที่เก็บไว้ในกางเกงแทน ผมเปิดกระจกรถ
“ เสือ คีย์การ์ดกูไม่รู้มันไปไหน "
“ หาดีๆ " ผมบอกอีกคนก็ตบกระเป๋าตัวเองใหญ่
“ ไม่มีหาแล้ว " ท่าทางหัวเสียของมัน คิ้วขมวดหน้างุนงงดูน่ารักไปหมด " หายไปไหนวะ "
“ กูจะรู้มั๊ยละ "
“ ตกอยู่ในรถมึงบ้างมั้ย "
“ ไม่มี " บอกแค่นั้นอีกคนก็ถอนหายใจ " กูต้องไปทำตกที่ไหนแน่เลยว่ะ ไม่งั้นก็มีคนเอาไป แล้วมันจะแอบย่องเข้ามาหากูตอนกลางคืนเปล่าวะ "
“ เพ้อ "
“ อะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้นละ " มันว่าแบบนั้นก่อนจะถอนหายใจออกมา ปิงย่อตัวลงเอาคางแนบกับหน้าต่างรถผม " เสือออ "
“ อะไร " คิดว่าน่ารักมากรึไงว่ะ ถึงทำเสียงลากยาวน่ารำคาญแบบนั้นออกมา ผมปั้นหน้ากัดฟันตัวเองแน่นตอนที่มันมองผม
“ ติดรถไปคอนโดมึงด้วยคนดิ "
“ ไปทำไม "
“ ไปหาไอ้ฝน กูจะไปนอนกับมัน "
“ ฝนไหน ใคร " ผมเผลอถามมันออกไป ไอ้ปิงก็ยกยิ้มมันตอบ
“ แฟนมั้ง .. “ เอียงหน้ามองผมก่อนจะหัวเราะ ท่าทางผมก็เหมือนเดิมทำไมมองหน้าแล้วต้องหัวเราะ " เพื่อนนะ เพื่อนผู้หญิง "
“ มึงจะไปนอนกับเพื่อนผู้หญิง "
“ ก็ใช่ "
“ ทุเรศ " บอกแค่นั้นไอ้ปิงก็ยืนขึ้นมองผม ท่าทางหาเรื่องของมันไอ้ปิงกอดอกปากสวยๆนั่นเชิดขึ้น
“ ทุเรศยังไงไม่ทราบ ไอ้ฝนเพื่อนกู "
“ ผู้ชายผู้หญิงนอนร่วมเตียงกัน ยังมีอะไรที่กูต้องพูดอีกมั้ย "
“ แต่ไม่ได้คิดอะไรกันเว้ย "
“ แต่คนนอกเค้าไม่รู้นี่ว่าไม่คิดอะไรกัร เห็นออกมาจากห้องเดียวกันก็นึกว่าจะ.. “ ผมเว้นเสียงอีกคนฟึดฟัดถอนหายใจออกมา " ไปหาไอ้ไทก็ได้ว่ะ พาไปส่งที่คอนโดไอ้ไทหน่อย "
“ เรื่อง ? กูไม่ได้เติมน้ำมันฟรีสักหน่อย"
“ กูจ่ายให้ก็ได้ "
“ เต็มถัง "
“ เชี้ย เคี่ยวว่ะ " มันบ่บอุบอิบก่อนจะถอนหายใจออกมา หันไปมองประตูรั้วคอนโด " แล้วกูจะไปนอนไหนว่ะ "
“ กูกำลังจะกลับคอนโดพอดี " พูดออกไปแบบนั้น ไอ้ปิงก็หันมามอง
“ อะไรนะ "
“ กูจะกลับคอนโดแล้วนะ "
“ นี่ "
“ อะไร " ผมไม่ได้หันไปมองมัน ไอ้ปิงย่อหน้าลงมาค้ำกับกระจกรถผม มันเอื้อมมือแล้วใช้สองนิ้วไต่อยู่บนไหล่
“ ไปนอนคอนโดมึงด้วยคนสิ "
" งั้นมึงก็นอนให้เค้าลากไปเอาอยู่ตรงนี้แล้วกัน " ผมกดปิดหน้าต่างที่เกือบจะงับนิ้วของมันเสียงโวยวายที่ดังอยู่ข้างนอกผมปลดเกียร์ให้เดินหน้าออกไปจากที่ที่มันยืน
“ เชี้ย ไอ้เสือ! “ มองมันผ่านกระจกผมไม่ได้ไปไหนหรอกครับแค่เข้าไปตรงฝั่งลานจอดรถเพื่อเลี้ยวกลับรถก็เท่านั้น ขับออกมาจอดข้างๆมัน ผมเปิดกระจกรถ
“ ถ้าจะไปด้วยก็อย่าพูดอะไรต่ำๆ " เกลียดที่สุดก็ตอนที่มันทำตัวดูไม่มีค่า อ่อยผู้ชายไปทั่ว แค่คิดว่าทำแบบนี้กับผม แล้วก็คงเคยทำกับคนอื่น แค่คิดมันก็สุดจะทนแล้วจริงๆ
“ ไม่พูดแล้ว จะปิดปากเงียบเลย " เอามือปิดปากตัวเองมันพิงตัวเองลงกับเบาะ ผมมองมันที่ทำหน้าตาน่ารักก่อนจะหลุดยิ้มขำ เสียงหัวเราะที่มันได้ยิน ผมปั้นหน้าเหมือนไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น " ขี้เก็ก "
“ จะลงไปเดินมั้ย "
“ ไม่ ไม่พูดแล้ว " เอามือปิดปากตัวเองอีกที มันนั่งยิ้มไปตลอดทาง
ขับรถมาถึงคอนโด คนช่างรู้กดลิฟท์ชั้นที่ผมอยู่ก่อนที่ผมจะเดินเข้าไปข้างในซะอีก มันกวักมือเรียกให้ผมเข้าไป ลิฟท์พาเราขึ้นมาถึงห้องของผม ห้องตรงกลางเกือบจะท้าย
“ มึงอยู่ห้องนี้เหรอ "
“ อื้ม " บอกแค่นั้นผมก็ไขประตูเปิดกว้างให้มันเข้าไปก่อน
“ โห ข้างในกว้างกว่าห้องเพื่อนกูอีกนะเนี้ย " ว่าแบบนั้นมันก็เดินไปรอบๆ ผมเปิดแอร์ เปิดทีวีก่อนจะนั่งลงบนโซฟา " มึงแต่งห้องเองเหรอว่ะ สวยจัง "
“ เปล่า ไม่ได้แต่งเอง "
“ จ้างคนมาออกแบบให้ "
“ ก็คงแบบนั้น " ผมบอกแบบนั้น ตาก็สนใจกับทีวีที่อยู่ตรงหน้าทั้งๆที่ไม่ได้อยากฟังหรือดูมันด้วยซ้ำ เพราะตาของผมก็เอาแต่มองคนที่เดินไปเดินมาอยู่ทั่วทั้งห้อง
“ นี่ เสือ "
“ อะไร "
“ ขอเข้าไปดูห้องนอนมึงหน่อยดิ " เสียงติดอ้อนของมันหันมาพูดกับผม พยักหน้าอนุญาติไปให้อีกคนก็ยิ้มกว้าง " โอ้โหห อย่างเท่ห์เลย " เสียงมันดังออกมาไอ้ปิงหายเข้าไปในห้องนอนของผม ก็แค่ห้องนอนธรรมดาที่แต่งดีเทลออกแนวผู้ชายที่ชอบสีเข้มเป็นสวยใหญ่
“ อาบน้ำได้แล้วไป " ผมบอกมันที่ส่ายหน้ามาจากริมระเบียง ผมเปิดแอร์ก่อนจะเดินตามมันออกไป " อาบน้ำ "
“ ยังไม่อยากจะอาบ ห้องมึงสวยว่ะ น่านอนเลยนะเนี้ย "
“ คืนนี้มึงนอนอีกห้องนึงแล้วกัน " บอกแบบนั้น ไอ้ปิงก็ทำหน้าขัดใจ
“ ไม่เอาอะ สกปรกจะตายห่า มีแต่ฝุ่น กูเป็นภูมิแพ้นะ " มันหันมาบอกก่อนจะโน้มตัวลงมองไปด้านนอก
“ ทำเหี้ยอะไรของมึง " จับแขนมันไว้ไอ้ปิงก็หันมาบอก
“ ก็แค่มองไปรอบๆเอง "
“ มึงไม่เคยเห็นกรุงเทพรึไง "
“ ก็มุมจากห้องมึงกูไม่เคยเห็น " ผมดึงมันขึ้นมาให้ยืนปกติ มันจะพิเศษอะไรนักหนากับแค่ห้องนอนของกู มึงจะตรวจให้ดูทุกซอกทุกมุมเลยหรือไง
“ ยืนอยู่นิ่งๆเลย " ถ้าตกลงไปมึงจะทำยังไง ไอ้ดื้อเอ้ย ทำเรื่องให้ห่วงได้ตลอด
“ อะไรว่ะ ดูก็ไม่ได้ "
“ ขอให้มึงตกลงไปแล้วกัน " บอกแบบนั้นอีกคนก็หันหน้ามาหา สองมือของมันกอดคอของผมไว้
“ ไม่ตกลงไปหรอกน่า " มือที่จับคอผม มันพาตัวเองขึ้นไปนั่งบนขอบระเบียง " มีมึงอยู่ด้วยทั้งคน "
“ ปล่อย " ทำท่าจะดึงมือมันออก ไอ้ปิงก็ร้องเหวอ
“ เฮ้ยๆ " ท่าทางที่เหมือนจะพลัดตกลงไปจริงๆ ผมรีบกอดเอวมันไว้แน่น หันมองมันที่ทำหน้าเหวอแบบตกใจแต่ก็ยังยิ้ม " เห็นมั้ย ไม่ตกหรอก ก็มีมึงกอดกูไว้อยู่ "
“ เลิกทำตัวต่ำๆสักทีเถอะ "
“ ต่ำยังไง " มันถาม มือที่ยังไม่หลุดออกจากคอผมไปไหนแต่ยังแน่นขึ้นไปอีกเท่าตัวตอนที่ตั้งคำถามนั้นกับผม แววตาที่มองจริงจัง " ที่บอกว่าคำพูดกูมันต่ำ ต่ำยังไง ไม่ทราบ "
“ คำพูดยั่วยวนชวนให้เอา มึงคิดว่าตัวมึงคงดูมีค่ามากสินะ เวลาที่มึงพูดเหมือนเชิญชวนว่ามึงอยากได้คนที่มึงพูดด้วยมาทำผัวนะ " มองหน้ามันที่นิ่งไป " มึงอย่าบอกนะ ว่าพูดด้วยเฉพาะคนที่อยากจะจริงด้วย แบบที่มึงอ้างว่าให้เค้าเอาเพราะอยากจริงจังด้วย เพราะกูว่าสิ่งที่กูเห็นเวลามึงทำกับเพื่อนกู มันไม่ใช่แล้วละ "
“ ก็มัน "
“ เป็นสันดานไปแล้วละมั้ง " ว่าแบบนั้นผมดึงมาลงมาจากที่นั่ง ปลดมือที่ล๊อคตัวผมก่อนจะเดินเข้าไปด้านใน แค่เห็นหน้าก็ชวนให้หงุดหงิดขึ้นมาอีกแล้ว มันพูดคำพูดแบบนี้ทีไร ใจของผมสั่น สั่นจนรู้สึกว่ามันก็คงทำแบบนี้เหมือนคนอื่นๆทั่วไป คนอื่นที่มันก็คงกอด จูบ และทำท่าเสนอตัวให้ก่อนเหมือนกันกับที่ทำกับผม
ต่างคนต่างอยู่ในมุมของตัวเอง ผมเดินเข้าไปอาบน้ำหลังจากที่พูดคำพูดนั่นกับมัน แต่ร่างที่ยังยืนอยู่ที่เดิมทำให้ผมหยุดนิ่งกับแผ่นหลังบางที่ยังไม่เคลื่อนไหน
“ อาบน้ำ " ผมบอกก่อนจะโยนผ้าขนหนูลงคลุมหัวมัน อีกคนหันหน้ามามันถอนหายใจ
“ กูว่าคืนนี้กูลงไปนอนห้องไอ้ฝนดีกว่าว่ะ " ดึงผ้าขนหนูลงมาปิงเดินเข้ามาหาผม " อยู่นี่ชุดก็ไม่มี แต่ห้องไอ้ฝนมีทุกอย่าง เสื้อผ้ากูก็มี เดี๋ยวกูไปนอนห้องไอ้ฝนดีกว่า "
“ ไปอาบน้ำ " ผมย้ำคำ แถมยังไม่รับผ้าขนหนูที่มันยื่นมาให้
“ ก็บอกว่าไม่อาบ "
“ อยากให้เค้ามองมึงไม่ดีรึไง อยู่กับผู้หญิงสองต่อสองนะ " ปิงส่ายหน้า " เค้าจะมองว่าเพื่อนมึงไม่ดีนะ "
“ ช่างเถอะ เรารู้อยู่แก่ใจเราคิดอะไรกัน " สุดท้ายก็วางผ้าขนหนูลงบนเตียงนอน มันทำท่าจะเดินออกไป ผมคว้าแขนมันไว้
“ ที่นี่ ป้าแม่บ้านนินทาเก่งมากนะ "
“ เออช่างมัน " สะบัดแขนผมมันหันมาพูด " ขอบคุณมากมึงที่มาส่ง "
“ ที่นี่ออกไปตอนกลางคืน อันตรายนะ " ปิงหันมามองหน้าผมมันหยุดคิด รู้ครับว่าคำอ้างพวกนั้นทั้งปัญญาอ่อนทั้งเป็นไปไม่ได้ แต่ไม่รู้ทำไมถึงอ้างไปแบบนั้นเหมือนกัน อาจเพราะ ผมอยากให้มันอยู่กับผม
“ เออช่างมันเถอะ มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับกูง่ายๆหรอก "
“ นี่ " ผมไร้ข้ออ้างในสุด มือที่จับมันไว้ อยากรู้เหมือนกันว่าทำไม ทั้งๆที่เกลียดมันก็น่าจะปล่อยมันไป อาจเพราะดวงตากลมแดงๆที่น้ำตากำลังเอ่อล้น
“ กูผิดมากเลยเหรอวะ ที่เคยมีอะไรกับคนอื่นมาแล้ว กูผิดมากเหรอที่คนอื่นมันเข้ามาจีบกู ก็มึงไม่จีบกูเอง แล้วมึงจะมาด่ากูว่ากูต่ำ ว่ากูแรดทำไมวะ " เงยหน้าขึ้นมาถามน้ำตาของมันไหลลงมาอาบแก้ม " กูผิดมากเลยเหรอเสือ ทั้งๆที่กู แค่พูดให้มึงสนใจ กูก็ผิดเหรอ คำพูดของกูมันก็แค่คำพูดธรรมดาที่มึงบอกว่ามันต่ำ มันตอแหล เพราะมึงเกลียดกูรึเปล่าวะ ถึงคิดแบบนั้น แล้วถ้ามึงเกลียดกู มึงจะจูบ จะมาทำเป็นหวง กูทำไม กูก็มีหัวใจนะมึง กูก็อยากจริงจังกับใครสักคนเหมือนกันนะ "
“ กูไม่รู้ " ผมตอบออกไปแบบนั้น คนที่ยืนอยู่ตรงหน้ากำลังร้องไห้ น้ำตาที่กำลังไหลของมัน ผมไม่เข้าใจว่าคนแบบนี้ทำไมถึงอ่อนแอนัก จะบอกว่าเสแสร้งก็คงเป็นการแสดงที่สมบทบาทดี
“ ถ้าเกลียดกูก็ไม่ต้องมายุ่งกับกูเลย " มันผลักอกผม ก่อนจะสูดน้ำมูกที่แน่นไปทั้งจมูกจนแดง
“ กูก็ไม่ได้อยากยุ่งนี่ "
“ ไม่อยากยุ่งก็ไปไกลๆ " ผลักผมออกไปอีกที แต่แรงที่บางเบาก็ไม่ได้ทำให้ผมถอยห่างออกไปไหนได้ไกล หนำซ้ำยังทำให้ขาตัวเองก้าวเข้าไปหามันอีก ผมเอื้อมมือไปจับที่หน้า นิ้วที่ยกเกลี่ยน้ำตาให้มัน
" ก็อยากจะไปไกลๆเหมือนกัน แต่อย่าสำออยให้มันมากนักจะได้มั้ย "
“ ไม่ได้สำออย " ผลักมือผมออกไปมันสูดน้ำมูกเสียงดัง
“ งั้นก็เลิกขี้แง แล้วไปอาบน้ำได้แล้ว "
“ ไม่ได้ขี้แงสักหน่อย " ทำหน้ามุ้ยใส่ แบบไม่พอใจสุดๆ ผมเอาผ้าขนหนูคลุมหน้ามัน ก่อนที่ตัวเองจะหลุดยิ้มออกมา
“ ไปอาบน้ำ " จ้องหน้าผมเหมือนไม่ยอมกันง่ายๆ มันนิ่งผมเองก็นิ่ง " อย่าให้ต้องใช้กำลัง "
“ มึงแม่ง สัด! “ วิ่งเข้ามาผลักผมจนเซลงไปบนเตียง ไอ้ปิงวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที ตอนที่เห็นผมลุกขึ้นจะตามมัน ถอนหายใจออกมาเอาว่ะ ยังไงก็จัดการให้มันเข้าไปอาบน้ำได้สักทีก็แล้วกัน
ผมเดินออกจากห้องตัวเองตอนที่ได้ยินเสียงน้ำ จัดการล๊อคห้องด้านนอก ก่อนจะขึ้นลิฟท์ไปชั้นบนของคอนโด เดินไปที่ประตูห้องที่ผมแน่ใจทั้งๆที่ไม่เคยเดินมาสักครั้ง เจ้าของห้องที่ครั้งเพื่อนของเค้าเคยเอากระดาษแผ่นนึงไปติดไว้ที่หน้าของห้องผม
ก๊อก ก๊อก
“ ใครคะ " เสียงที่ถามออกมา แต่ประตูก็ไม่เปิดออกมา
“ มาเอาเสื้อให้ไอ้ปิง " พูดออกไปแบบนั้น คนด้านในก็เงียบลงไปก่อนที่ประตูบานนั้นจะเปิดออก
“ ปิง นายคือคนที่ชื่อ เสือเหรอ " เธอถาม ผมคิดว่าเธอน่าจะรู้เรื่องผม ปิงไม่น่าจะปล่อยให้เธอพลาดข่าว
“ ใช่ มาเอาชุดนอน แล้วก็ชุดที่จะใส่พรุ่งนี้อย่างละชุด จัดให้ด้วยจะรออยู่ตรงนี้ " ผมไม่เดินเข้าไปด้านใน แต่ตัดสินใจยืนอยู่ข้างนอก
“ อ่าห๊ะ " ว่างงๆ แต่เธอก็เดินเข้าไปในห้องของเธอ ใช้เวลาไม่นานเธอก็เอามันทั้งหมดใส่ถุงมาให้ เธอยื่นให้ผม " อะนี่ "
“ ขอบคุณ " บอกแค่นั้นก่อนจะเดินหันกลับ อีกคนก็ถามขึ้น
“ เดี๋ยวนะ เอ่อ คือ ถามหน่อย " หันหน้าไปมองอีกคนก็กลืนน้ำลาย " ปิงอยู่ห้องนายเหรอ "
“ อื้ม "
“ แล้วคือ ปิงบอกให้มาเอาเหรอ "
“ มาเอาเอง "
“ แล้วรู้ว่าฉันอยู่ห้องนี้ได้ไง " เธอถามแบบขมวดคิ้ว ผมยกยยิ้มมุมปาก
“ ก็ไม่เห็นยากนี่ เพราะปากยังไงก็มีไว้ให้ถามอยู่แล้ว " ความจริงผมถามมันมาจากพี่เจ้าหน้าที่ของคอนโดตั้งแต่เมื่อหลายวันก่อนแล้วครับ อยากรู้ว่าโพสอิสที่ติดอยู่หน้าห้องมาจากห้องไหนของชั้นบน
“ เหรอ งั้นก็ฝากบอกมันว่า ฝันดีนะ " พยักหน้าให้ผมเดินกลับออกมาขึ้นไปห้องตัวเองก็พบว่า คนที่อาบน้ำยื่นนุ่งผ้าขนหนูรอชุดอยู่แล้วละครับ
“ ไปไหนมา " ผมโยนถุงผ้าไปให้แทนที่จะตอบคำถามทั้งหมดของมัน เผลอมองรูปร่างผอมบางของมัน เอวคอดที่ถูกผ้าขนหนูสีขาวผืนใหญ่นั้นคาดปิดส่วนล่างเอาไว้ ผิวขาวละเอียด กับปากสีชมพูนั้น ผมอยากจะเข้าไปกอด จูบ หรือแม้แต่ทำรอยเอาไว้ให้แดงไปทั่วร่างด้วยริมฝีปากของผม " เสือ "
“ หื้ม "
“ คิดอะไรอยู่ "
“ เปล่า " บอกแค่นั้นผมสงบจิตสงบใจเดินไปนั่งที่โซฟา เปิดทีวีดูอีกคนก็เข้าไปแต่งตัวในห้อง
หลายนาทีที่ผ่านไป กับหลายครั้งที่ผมเอาแต่หันไปมองประตูที่ยังไม่เปิดออกมา ดูข่าวในทีวีที่ไม่เข้าใจ สมองตอนนี้มันไม่ได้รับรู้อะไรนอกจากว่าเมื่อไหร่มันจะออกมาให้ผมเห็น
“ เสือ ห้องมึงไม่มีโลชั่นเลยเหรอ "
“ ไม่มี " ผมหันไปตอบแต่ก็ต้องนิ่งอยู่ตรงนั้น ชุดนอนของมันทำเอาผมถอนหายใจแผ่วออกมา เสื้อสีขาวตัวยาวย้วยๆกับกางเกงขาสั้นมากจนชายเสื้อปิดมันจนมิด นี่มึงใส่ชุดนี้นอนกับเพื่อนมึงเหรอว่ะ
“ มองอะไร "
“ ก็แต่งให้กูมอง " มันมองชุดที่ตัวเองใส่ก่อนจะยกยิ้ม
" ชอบละสิ "
“ ผู้ชายคนไหนเค้าก็ชอบทั้งนั้นละ ก็มึงเล่นใส่มาให้ดูขนาดนี้ แต่ถามว่าอยากเอาทำเมียมั้ยบอกเลยว่า ไม่ "
“ ก็แค่ชุดนอน " ผมหันมามองทีวีต่อ ตอนที่เห็นหน้างอนๆของมัน
“ แล้วคิดไงมึงไปเอาชุดกูที่ห้องไอ้ฝน "
“ ก็มึงบอกไม่มีชุด "
“ เหรอ ขอบใจแล้วกัน " นั่งลงข้างๆผม ขาสวยๆของมันถูกยกขึ้นนั่งชันเข่า " มึงมีอะไรให้ดูบ้างวะ ยกเว้นข่าวของมึงอะ กูเบื่อ "
“ กูจะดูข่าว " บอกแบบนั้นแต่ตาก็แอบมองขาคนอื่น ผมยอมรับว่าตัวเองเป็นคนชอบคนขาสวย แต่ก็ไม่คิดว่ามันเป็นผู้ชายแท้ๆ ขามันจะสวยขนาดนี้ อยากเอื้อมมือไปลูบ ไปจับ แล้วจูบเบาๆลงบนขาขาวๆของมัน ไล่ขึ้นมาด้านบนจนถึงปาก ผมสะบัดความคิดของตัวเองให้พ้นหัว ทั้งๆที่ไม่เคยคิดเรื่องแบบนี้กับใคร ไม่ กูจะไม่คิดเรื่องแบบนี้กับมึง
“ เชี้ยเสือ "
“ อะไร " ผมหันไปมองตามัน ไอ้ปิงมองลงต่ำมาจนถึงจุดส่วนกลางของผมที่กำลังโป่งพอง " ยุ่งน่า ไม่มีอะไร " ลุกขึ้นยืนทันทีผมเดินเข้าไปในห้อง
ถอนหายใจออกมาเบาๆ ผมพยายามสงบจิตสงบใจตัวเองด้วยการไม่คิดถึงอะไรทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นรูปร่าง ผิวพรรณ หรือแม้แต่รูปปากของมัน หายใจเข้า หายใจออกอยู่สักพักใหญ่ ผมได้ยินเสียงเรียกหา
“ เสือ เสร็จยัง "
“ เสร็จเหี้ยอะไร " ผมตะโกนถามมันออกไป
“ ช่วยตัวเองเสร็จยัง "
“ กูไม่ได้ช่วยตัวเอง " ตะโกนกลับออกไปอีกที " กูจะนอนแล้วเว้ย "
“ งั้นก็เปิดประตู " มือมันเปิดลูกบิดอยู่หน้าห้องแต่เสียใจที่ผมล็อคมันไว้ " กูจะนอนด้วย เปิดประตูหน่อย "
“ มึงนอนหน้าห้องนั่นเหละ " เพื่อความปลอดภัยของตัวมึงเอง
“ ไม่เอา กูนอนไม่ได้ "
“ อย่าเรื่องมาก นี่ไม่ใช่ห้องมึงนะ "
“ แต่กูแพ้ยุงนะ ถ้ากูโดนยุงกัด กูจะเป็นผื่น " อยากจะทำเป็นไม่สนใจ แพ้ผื่นก็ช่างหัวมึงสิเกี่ยวอะไรกับกู ก็แค่ผิวขาวๆเนียนๆของมึงจะเป็นแผลมันก็แค่ เท่านั้น
“ เข้ามา " เปิดประตูให้มันเข้ามาจนได้ ไอ้ปิงยิ้ม มันเดินไปนั่งบนเตียง
“ ห้องมึงเย็นสัด หนาวว่ะ " กอดตัวเองเอาไว้ ผมเดินมานอนบนเตียงห่มผ้าก่อนจะปิดไฟ " เสือ "
“ อะไรอีก "
“ กูหนาวขอ ผ้า..” ยังไม่ทันพูดจบผมคลุมผ้าห่ม ห่มร่างมันเอาไว้ ไอ้ปิงที่เงียบไปมันล้มตัวลงนอนข้างๆผม
“ พูดมากจริงๆ "
“ นี่ มึงเบาแอร์หน่อยดิว่ะ "
“ ไม่ กูร้อน " บอกแค่นั้นผมเองที่หันหน้าอยู่ ไม่รู้หรอกครับว่าหน้าตามันเป็นแบบไหน จะทำหน้ายิ้ม จะเศร้า หรือจะงอนผมอยู่
ทุกอย่างเงียบไปสักพัก พร้อมกับผ้าห่มของผมที่หลุดออกจากตัวเพียงน้อย มันถูกดึงไป ดึงไปเรื่อยๆ จนตัวผมไม่มีผ้าห่มคลุมตัวเองอยู่เลย พยายามพลิกตัวหันกลับมาหาอีกคนปากที่กำลังจะด่า แต่แผ่นหลังก็เหมือนว่าติดอะไรอยู่สักอย่างที่ทำให้พลิกตัวไม่ได้
“ ปิง " เสียงของผมเบา ตอนที่หันกลับมาพบว่าร่างของคนที่นอนข้างๆหลับไปแล้ว หลับด้วยการซุกตัวอยู่ในผ้าห่มแล้วอิงตัวกับหลังของผมไว้ มันคงอุ่น ผมคิดแบบนั้นกับหัวใจที่เต้นแรง " ผ้าห่มของกูนะ " พยายามดึงมันออกแต่เหมือนอีกคนจะกอดไว้แน่น
“ อื้อ หนาว " เสียงครางที่ดังกลับมาผมยิ้มกว้างออกมา บางทีอาจจะเป็นช่วงเวลานี้ที่ผมจะสามารถทำอะไรก็ได้ มันก็คงไม่เห็น ผมเอาศอกค้ำตัวเองให้มองมันได้ถนัด ปากเชิดดูน่ารักเวลาหลับ ผมเองนิ้วของตัวเองเขี่ยมันเล่นเบาๆ ไอ้ปิงกลืนน้ำลายก่อนจะดันตัวเองเข้ามาใกล้ผม ยื่นมือเข้าไปจับหู หูนุ่มๆของมัน เอานิ้วไล่ไปที่แก้มเนียนๆ ผมลูบอยู่สักพักมันก็หมุนตัวเข้ามาหาจนเราชิดกัน " หนาว "
“ มึงเข้ามาหากูเองนะ กูไม่ได้อยากจะกอดมึงหรอก " ผมบอกกับมันแบบนั้นด้วยเสียงเบาๆ มือที่เอื้อมไปกอดมันไว้ " กูไม่ได้อยากกอดมึงเลย ไม่ได้อยากเลยสักนิด "
ล้มตัวลงนอนอีกครั้งตอนที่ร่างของตัวเองกอดมันไว้แน่น จมูกที่อยู่ใกล้หน้าผากมน ผมจูบเบาๆลงไปบนนั้น ผมหอมๆของมันผมยิ้ม ก่อนที่จะไม่รู้สึกตัวเองเลยว่า ผมเคลิ้มหลับไปพร้อมกับรอยยิ้มนั่น ตั้งแต่เมื่อไหร่
................................................
คนเกลียดกัน เค้าทำกันแบบนี้เหละ พี่เสือได้กล่าวไว้
กริ้ววววววววววว
จะพยายามอัพให้ไวกว่านี้นะฮับ
ฝากแท็ก #เสือปิง ในทวิตและเฟสด้วยเด้ออออ พี่น้อง
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์จ้า ตัวเธอ
