ตอนที่ 13“ อยากจะกินอะไร " ผมหันไปถามมันที่ตอนนี้เดินขึ้นมาชั้นบนของโซนอาหารแต่ก็เหมือนว่าจะเลือกของที่ตัวเองชอบไม่ได้ มันเดินไปเรื่อยๆผ่านไปหลายร้านจนสุดท้ายก็หันมาบอกผม
“ มึงเลือก "
“ แล้วอยากกินอะไร "
“ อะไรก็ได้ " บอกแบบนั้นมันก็เดินต่อ ผมมองไปรอบๆร้านอาหารที่มีเยอะแยะแต่ก็สะดุดกับร้านส้มตำที่มาประจำ อยู่ๆมันก็ซี๊ดปากอยากจะกินแต่ดูท่าทางว่าคุณชายไม่น่าจะชอบ
“ สเต็กมั้ย " ชี้ไปที่ร้านสเต็กที่เบสิคที่สุดบนห้างที่เกือบทุกห้างจะต้องมี ไอ้เสือพยักหน้าตอนที่ตกลงกันมันก็เดินเข้าไปด้านใน
" สองคน " บอกพนักงานแบบนั้นโต๊ะที่เราได้คือโต๊ะโซฟาที่อยู่ในสุด โต๊ะแบบอับๆที่มันชอบ " เชิญค่ะ นี่เป็นเมนูนะคะ อีกสักครู่จะมีพนักงานมารับออเดอร์ "
“ ชอบกินเหรอ "
“ ก็เฉยๆ อยากกินส้มตำมากกว่า " บอกแบบนั้นมันก็วางเมนูลง
“ แล้วเสือกเลือกร้านนี้ทำไม "
“ ก็กูคิดว่า อย่างมึงส้มตำคงไม่ใช่แนว กินสเต็กคงดีกว่า "
“ ถ้ามึงอยากกินทีหลังก็บอก " พลันสายตาจากเมนูขึ้นไปมองหน้าคนพูดที่ก้มลงดูเมนู ไม่สนใจ " ถ้ามึงอยากกิน กูก็กินได้ "
“ น่ารัก " ยื่นมือไปหยิกแก้มมันไอ้เสือก็สะบัดออก
“ เชี้ยไร "
“ พี่เสือเขินเหรอ "
“ ไร้สาระ " ทำเป็นไม่ใส่ใจแต่หูแดงๆของมันที่ผมเห็นก็ทำให้อดยิ้มไม่ได้ " สั่งอาหารครับ "
“ เชี้ย เดี๋ยวๆ มึงเลือกได้แล้วเหรอ กูยังเลือกไม่ได้เลย "
“ ก็เรื่องของมึงสิ "
“ จะรับอะไรดีคะ "
“ ซี่โครงหมูบาบีคิว " ว่าแค่นั้นก่อนจะพับเมนูยื่นให้ พนักงานก็หันมามองผม
“ สเต๊กปลาแซลมอนครับ "
“ ค่ะ เชิญตักสลัดได้เลยนะคะ "
“ ครับ " ผมตอบรับแบบนั้นไอ้เสือก็มองไปทางอื่น " ไปตักสลัดกัน "
“ ไปคนเดียวดิ กูไม่ชอบกินผักอยู่แล้ว "
“ มึงเป็นเด็กเล็กๆเหรอ " ผมถามอีกคนก็ยังนิ่ง " เด็กเล็กๆที่ไม่ยอมกินผัก "
“ แล้วมึงยุ่งอะไรด้วย "
“ ไม่ยุ่งก็ได้ แต่อย่ามายุ่งกับกูแล้วกันมึงนะ " ผมลุกขึ้นยืนบีบไหล่มันแรงๆก่อนจะเดินออกไปที่มุมสลัด เอาจริงๆตัวเองก็เป็นคนไม่ชอบกินผักหรอกครับ แต่มากินที่นี่แล้วไม่กินสลัดบาร์รู้สึกแม่งเหมือนมาไม่ถึงยังไงไม่รู้
หยิบจานมาหนึ่งในเลือกเอาสลัดแบบที่ดูน่าอร่อยที่สุด ก่อนจะโป๊ะของชอบลงไปพวกไข่นกกระทาแล้วก็เบคอนทอด ใส่น้ำสลัดเยอะๆ และในตอนที่กำลังลังเลว่าจะตักน้ำสลัดอีกดีมั้ย มือที่ยื่นออกไปก็จับเข้ากับมือของใครอีกคน
“ เชิญก่อนเลยครับ " ผมบอกคนที่ยืนข้างๆก็ยิ้ม
“ เชิญก่อนเลยครับ "
“ งั้นก็ขอบคุณนะ " ผมตักน้ำสลัดราดบนจานก่อนจะเดินไปตักอย่างอื่น
“ ขอโทษนะ แต่ขอถามหน่อยได้มั้ย "
“ ว่า "
“ ชื่ออะไรเหรอ "
“ อ๋อชื่อ ปิง " ผมยิ้มให้อีกคน และตามมารยาทก็ต้องถามกลับไป " แล้วนายชื่อ "
“ ชื่อยุ คือหน้าคุ้นๆนะปิงนะ เหมือนเคยเห็นที่ไหน "
“ หน้าเราโหลขนาดนั้นเลย " ชี้เข้าหาตัวเองอีกคนก็ยิ้ม เป็นคนหน้าตาดีใช้ได้ครับแต่ไม่ได้หล่อจนดูน่าดึงดูดใจ ก็ตอนนี้มีคนที่ดึงดูดใจนั่งอยู่ในใจอยู่แล้วด้วยล่ะ
“ ไม่หรอก แต่น่าจดจำมากกว่าเลย คุ้นๆไง "
“ อย่างงั้นเหรอ ขอบคุณนะ " หันไปยิ้มให้คนตรงหน้าผมเดินออกมาหยิบขนมหวาน ผมหยิบมูสช็อคโกเล็ตกับมูสคาราเมลแล้วก็เยลลี่ไปอย่างละอัน
“ ถือหมดมั้ยละนั่น "
“ ก็ไหวอยู่นะ " บอกแบบนั้นแต่ ยุก็ยื่นมาช่วยถือจานของผม
“ ช่วย มาสิ นั่งตรงไหนละ "
“ ใจดีจังเลยนะ " บอกแบบนั้นผมที่กำลังจะหันหลังเดินนำ ยุก็พูดขึ้น
“ ไม่ได้ใจดีเปล่าๆนะ แต่จะขอค่าตอบแทนเป็นเบอร์มือถือ "
“ ไม่ให้ " ไม่รู้ว่าอีกเสียงนึงที่บอกว่าจะไม่เดินมา มายืนอยู่หน้าผมตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่รู้ตัวอีกทีจานที่ยุช่วยถือมันดึงมาถือไว้เอง เสือหันมามองหน้าผม " อ่อยผู้ชายจนพอใจรึยัง "
“ อ่อยพ่อมึง ไม่ได้ทำสักหน่อย "
“ หึ " เสือหันมายกยิ้มให้ผม สายตาที่ดูถูกสุดๆของมัน เสือหันไปมองยุอีกครั้งด้วยสายตานั้นแล้วก็เดินกลับไปที่โต๊ะ
“ แฟนเหรอ "
“ ก็ ..อื้ม มั้ง " พูดแบบนั้นอีกคนก็หัวเราะ
“ อะไรกัน "
“ ก็ " ไม่เคยถูกขอเป็นแฟนแล้วกูจะไปเป็นแฟนแม่งได้ไงว่ะ อยากจะพูดออกไปแบบนั้นแต่ก็ทำได้แค่ยิ้มแห้งๆ " ขอโทษทีแล้วกันนะ " พูดออกไปแบบนั้นผมยิ้มก่อนจะเดินออกมา
“ นี่ปิง " เสียงของยุเรียกผมไว้ " ไว้เจอกันนะ "
“ อื้ม ถ้าได้เจอนะ "
เดินกลับมานั่งที่โต๊ะ ผมพบว่าขนมที่ก่อนหน้านี้ไอ้เสือถือมา ไม่มีเหลือสักถ้วยแล้ว " ขนมกู "
“ ช้าเองช่วยไม่ได้ " มันเหล่มองผมก่อนจะมองไปที่โต๊ะของยุที่อยู่ไกลจากโต๊ะของเรา " อ่อยตั้งนาน มันติดกับมึงมั้ยละ "
“ คุยกันนี่มึงเรียกว่าอ่อยเหรอ " จิ้มไข่นกกระทาเข้าปาก ก่อนจะหันไปมองมันที่กำลังจะเอ่ยปากว่าผม เสือเอาหน้าเข้ามาใกล้ปากที่กำลังจะเอ่ยผมจิ้มไข่นกกระทาใส่ปากแม่งให้เงียบไป " อร่อยนะ ว่ามั้ย "
“ ไม่ "
“ งั้นลองชิมนี้ " ตักผักให้คราวนี้มันส่ายหน้ารัวเลยครับ
“ กูไม่แดก "
“ เด็กชายเสือ มึงกี่ขวบแล้วทำไมไม่แดก อร่อยนะ " ผมตักเข้าปากตัวเองตอนที่ยิ้มกับมันก็รู้สึกว่ามีคนมองอยู่ เงยหน้าขึ้นมาก็เป็นคนเดิม
“ หึ มึงนี่ไปไหนไม่ได้เลยนะ ไปที่ไหนก็หาเหยื่อได้ตลอด "
“ หมายความว่าไง "
“ ก็อย่างที่เห็น " มันมองไปที่ยุ ตอนที่ผมหันไปมองตาม ยุก็ส่งยิ้มมาให้
“ ก็นะ "
“ มึงนี่เป็นที่ต้องการดีนะ "
“ ก็กูหน้าตาดีอะ " หันไปบอกมันที่ หันมามองหน้าผม " มึงเลือกที่จะคบคนหน้าตาดี น่ารัก นิสัยดี ก็ต้องเป็นแบบนี้เหละ ใครๆก็อยากจะจีบไปเป็นแฟน "
“ ไม่ได้ง่ายจนใครๆ ก็เข้าหาเหรอ "
“ เสือ " เสียงโมโหของผมเรียกมันเสียงเบา
“ มึงไปยุ่งกับมันก่อนเองนะ "
“ กูไปยุ่งกับมันก่อนเหรอ มันก็เข้ามาหากูเอง กูไม่ได้เข้าไปยุ่งกับมันสักหน่อย ก็กูหน้าตาดี ใครๆก็อยากจะเข้ามาคุยด้วย แล้วจะให้กูทำยังไง มึงเถอะ ถ้าไม่ชอบให้ใครๆทำแบบนั้นกับกู ทำไมมึงไม่แสดงความเป็นเจ้าของกูละ จะได้ไม่มีคนมายุ่งกับกู ทำไมมึงไม่..”
เสียงของผมเงียบหายไป อย่างไม่ทันตั้งตัวริมฝีปากอุ่นๆของมันที่แนบชิดกับริมฝีปากของผม มือหนาประคองข้างแก้มตอนที่สอดลิ้นเข้ามา รสชาติหวานบางอย่างที่มันกินก่อนหน้าแทรกซึมออยู่ในปากของผม หวานจนรู้สึกห่อตัว ตอนที่ผละออกจากกันเสียงของเสือก็ถามผม
“ แบบนี้นะเหรอ "
“ มึงแม่ง.. เชี้ย " ก้มหน้าลงมุดกับอกมัน ได้ยินเสียงหัวเราะในคอกับมือหนาๆที่ลูบหัวผม
“ อาหารที่สั่งได้แล้วค่ะ " เมนูถูกวางอยู่บนโต๊ะ ผมดึงตัวเองกลับมานั่งที่เดิม
“ ขอบคุณครับ " ว่าแบบนั้นตอนที่เตรียมยกกล้องขึ้นมาถ่ายอาหารจานตัวเอง " ของมึงน่ากินจัง "
“ แน่นอน " ยักไหล่กับคำชม ผมแอบถ่ายภาพอาหารของมันก่อนจะอัพลง ig เป็นอันเสร็จพิธีกินอาหารได้
“ ทำอะไรอยู่วะ "
“ เปล่าทำ " บอกแบบนั้นแต่มือก็ยังก้มเล่นมือถืออยู่ มันกดสองสามครั้งตอนที่ผมมองมันก็ล็อคโทรศัพท์แล้วก็วางไว้บนโต๊ะที่เดิม " แดกสิ "
“ ของมึงน่ากินจัง "
“ แบ่งไปดิ " ผลักจานมาให้ ผมแบ่งซี่โครงของมันมาสองอัน อร่อยมากเลยครับ เนื้อหวานสุดๆ
“ อร่อย "
“ แลกกัน " ผลักจานตัวเองไปให้มัน ไอ้เสือยิ้ม
“ ตลก "
“ ก็ตอนแรกไม่รู้ว่ามันจะอร่อยแบบนี้ " ผมมองจานมันไอ้เสือก็ทำเฉยๆ มันยังกินของมันนิ่งๆ ผมหันไปกินของตัวเอง
“ จะแดกก็เอาไป " แบ่งของตัวเองแบบชิ้นใหญ่มาใส่ไว้ในจาน
“ เอาของกูไปด้วยสิเอา " มันส่ายหน้าตอนที่ผมทำท่าจะแบ่งปลาให้
“ ไม่เอา " บอกแค่นั้น แต่ผมนะ รู้อยู่แล้วเหละว่าวิธีไหนที่จะทำให้มันกินได้ จัดการตัดแบ่งแบบพอดีคำแล้วเอาไปจ่อปากมัน
“ อะ ชิมดู " มองหน้าผมตอนที่กินสเต็กของผมเข้าไป เสือเคี้ยวอยู่สักพัก
“ ก็ดี "
“ งั้นอีกคำ " บอกแบบนั้นมันก็ทำหน้านิ่งๆ ตอนที่ผมผลักจานไปให้มันตักเอง
“ ไม่ละ "
“ งั้นอีกคำ " พูดคำเดิมแต่คราวนี้ผมป้อน เสือที่อ้าปากรับมันไปกิน ผมเผลอยิ้มออกมาตอนที่มันยังทำหน้านิ่งๆ " มึงชอบกินปลามั้ย "
“ ไม่ "
“ อ้าว แล้วที่แดกอยู่นี่คืออะไร " ผมมองช้อนตัวเองที่กำลังตักป้อนมันอีกคำ ไอ้เสือทำหน้านิ่งๆตอนที่หันไปกินหมูในจานตัวเอง
“ ก็มึงป้อน "
“ เสือ " หัวใจของผมเต้นแรงตอนที่มันพูดคำนั้นออกมา ปากที่กำลังจะยิ้มกว้างแต่มันก็พูดขึ้นมาต่อ
“ ถ้าไม่แดกของที่มึงป้อน เดี๋ยวมึงเงิบ สงสาร "
“ ชิส์ " คำแก้ตัวที่ฟังไม่ขึ้น ผมยิ้มกว้างก่อนจะป้อนมันอีกคำ
“ กูแดกเสร็จแล้วกูกลับนะ ถ้ามึงยังไม่รีบกูทิ้งมึงแน่ "
“ มึงไม่ทำแบบนั้นหรอก " พอพูดออกไปแบบนั้นมันที่ยกยิ้มขึ้นมา พูดคำเดียวกันกับผมที่อยากจะแซวมัน
" รู้ดี " และมันก็เป็นอย่างที่พูดจริงๆ เสือรอผมกินข้าวประมาณยี่สิบนาทีกว่าจะได้ออกจากร้าน
“ อยากกินชาไข่มุก " ผมบอกมันตอนที่เราออกจากร้านมาเดินรอบๆห้าง ผมเดินตรงไปซื้อชาไข่มุกก่อนจะเดินลงไปที่ชั้นลานจอดรถ " ชิมมั้ย "
“ ไม่ชอบกิน " บอกปัดแบบนั้น ผมเอาหลอดไปจ่อปากมัน " ไม่กิน "
“ ท่าจะไม่ชอบจริงๆนะ "
“ ก็ไม่ชอบ "
“ อร่อยจะตาย กูชอบมาก ของหวานๆหลังมื้ออาหาร นี่มันเป็นอะไรที่สุดยอดจริงๆ " เปิดประตูเข้าไปในรถผมนั่งลงข้างๆมันที่เสียบกุญแจสตาร์ทรถ " มึงไม่ชอบกินของหวานหลังกินข้าวเหรอ แบบว่าล้างปาก "
“ ไม่ " คำพูดที่ยังไม่จบประโยคผมที่กำลังดูดน้ำหันไปมองมันที่กำลังมองผม " ก็ไม่ใช่ว่าจะชอบ ก็แค่ต้องดูว่าเป็นของหวานอะไร "
“ อะไร " มันที่โน้มตัวเข้ามาใกล้ ผมที่ลดแก้วชาไข่มุกลงจากปากตัวเอง สายตาที่มันกำลังมองผมมือของผมยืนมาเช็ดที่ริมฝีปาก วางแก้วลงกับที่ตั้งข้างหน้าสองมือของผมกอดรอบคอของมันไว้ เอียงหน้ารับริมฝีปากของมันที่เอียงเข้ามาหา จูบดูมดื่มของเราผมรู้สึกถึงความนุ่มของลิ้นที่แทรกเข้ามาหา มือของมันกอดผมเอาไว้ ไม่มีอะไรจะอุ่นไปมากกว่านี้ ผละปากออกจากกัน เสือจูบลงที่ปลายคางของผม
“ ของหวาน " มันพูดอยู่ข้างๆหูก่อนจะหอมแก้ม ผมชอบความรู้สึกแบบนี้ อ่อนนุ่มจนอยากจะโบยบินแต่ก็หนักแน่นและมั่นคง ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะมีมุมนี้ มุมอบอุ่นจนอยากจะกอดเอาไว้แน่นๆ
“ กูเป็นของหวานของมึงเหรอ " ไม่ตอบอะไร เสือจูบผมอีกครั้ง มันคงอยากบอกว่าใช่ แต่คนอย่างมันคงอายเกินกว่าจะพูดออกมา " งั้นกูก็จะเป็นของหวานให้มึงกินเอง "
“ พูดเองนะ "
“ อื้ม " บอกแบบนั้นการจู่โจมที่เพิ่มมากขึ้น เสือสอดมือคู่นั้นเข้าไปในร่างของผม จูบของมันดูดดึงให้ตัวผมยิ่งจมลึกลงไป เสียงน้ำลายที่เราได้ยินก้องหูยิ่งกว่าเสียงไหนๆ ผมดึงตัวเองขึ้นจากที่นั่ง คุกเข่ากับเบาะตอนที่โน้มตัวลงไปกอดคอมัน มือลูบเข้ามาในตัวของผมได้ถนัดขึ้น ไล่สูงขึ้นมาหัวนมตึงของผมโดนบีบก่อนจะดึง
“ เสือ "
ครืน ครืน ครืน เสียงหยุดอารมณ์ของเราดังขึ้นก้องรถ โทรศัพท์ของผมกำลังสั่นอย่างบ้าคลั่ง ผมหดตัวลงนั่งตอนที่ไอ้เสือถอนหายใจออกมา มันหันไปทางอื่น " ใครโทรมาว่ะ "
“ ไอ้ไท " ว่าแบบนั้นมันก็พยักหน้า
“ รับเร็วๆ "
“ ว่าไง " ผมกรอกเสียงไปตามสาย ไอ้ไทก็ตะโกนกลับมา
“ ตั้งแต่มีผัวหายหัวไปเลยนะ ไอ้สัด "
“ ก็นิดนึง มึงมีอะไรละ "
“ อาจารย์สั่งรายงานคู่ มึงคู่กูนะ "
“ เออ " ตอบกลับแบบนั้น ผมก็หันไปจับมือไอ้เสือที่เหมือนจะยังไม่หายหงุดหงิดที่มีคนมากวนอารมณ์ของมัน " แล้วจะทำวันไหน "
“ ไว้กูบอก " ไอ้ไทบอกแค่นั้นมันก็เงียบ
“ มึงมีอะไรวะ "
“ อยู่กับไอ้เสือรึเปล่า "
“ ก็อยู่ "
“ งั้นค่อยพูด " ไอ้ไทว่าก่อนจะหัวเราะ " กูจะถามหน่อยว่ามึงทำไงถึงจับมันได้ "
“ เออ ค่อยคุยกัน แล้วมีอะไรอีก "
“ ไอ้ฝนชวนไปเมาจะไปรึเปล่า มันจะชวนไปที่ร้านที่ไอ้เสือนั่งประจำ มันให้กูโทรมาชวนมึง เพราะมันคิดว่ามึงคงติดผัวจนไม่อยากจะออกไปไหนในช่วงนี้ " ถูกต้องเลย ช่วงนี้ไม่อยากออกไปไหนทั้งนั้นอยู่ในช่วงติดแฟนขั้นสุดอยากอยู่ใกล้ๆยิ่งออกจากงานแบบนี้แล้วก็เหมือนกับว่าวันทั้งวันก็อยากจะอยู่กับมันแล้วก็ไม่ออกไป
“ ไว้กูจะส่งข้อความไปบอก "
“ ภายในห้านาทีนะ "
“ เออน่า "
“ มีอะไร " เสือตั้งคำถามกับผมตอนที่ค่อยๆลดโทรศัพท์มือถือลง " มันว่าอะไร "
“ ไท โทรมาชวนกูไปผับคืนนี้ ผับที่มึงไปบ่อยๆ "
“ มึงจะไปว่างั้น " พยักหน้าให้มันอีกคนก็พยักหน้าตอบ เสือขับเกียร์ถอยรถออกจากที่จอด
“ แล้วมึงละ "
“ คิดดูก่อน "
แล้วในคืนนั้น คิดดูก่อนของมันคือมานั่นเหละแต่ทำเก็กเอาไว้ก่อน ผมลงจากรถเดินเข้ามาในผับพร้อมกับเสือในวันที่ไม่รู้เลยว่าวันนี้มันเป็นเป็นแบบผับแดนซ์ ไอ้เสือสถบตอนที่มันกำลังเดินเข้าไปในร้าน
“ กูน่าจะคิดได้ตั้งแต่เพื่อนมึงชวนมึงมาแล้วละ "
“ ก็แหม " ผมเดินตามมันไปนั่งที่โต๊ะตัวเดิมของมัน ที่น่าแปลกวันนี้เท่กับเพื่อนของมันอีกสามคนนั่งอยู่ก่อนแล้ว " หวัดดี "
“ หวัดดีครับ " ทุกคนหันมาทักผมยิ้มให้เท่ มันก็ยิ้มตอบ
“ อย่ามายิ้มน่ารัก เดี๋ยวก็แย่งแฟนเพื่อนซะเลยนี่ "
“ สบายดีนะ " ผมถามเท่ก็พยักหน้า
“ ถ้าไม่รวมว่าปิงทำเท่อกหัก เท่ก็สบายดี " มันว่าแบบนั้นก่อนจะกระดกเหล้าขึ้นกิน ผมหันไปหาเสือที่กำลังชงเหล้าของตัว
“ ไม่ต้องชงเผื่อนะ "
“ ไม่อยู่แล้ว "
“ ขอเป็นแบบขวดครับ " ผมหันไปบอกพนักงานที่พยักหน้าเข้าใจ
“ วันนี้ทำไมกินแบบขวดละ " เทมถามผม วันนี้น่าแปลกไอ้ไฟไม่ตามมาด้วย
“ เดี๋ยวจะออกไปแดนซ์นะ กินแบบแก้วถือไม่ถนัด " อีกคนพยักหน้ากับคำตอบของผม นั่งอยู่ไม่นานเสียงของฝนก็ทักขึ้นพร้อมกับพนักงานที่เอาเหล้ามาเสริ์ฟให้
“ เฮ้ย! ปิง "
“ เออ " ผมตอบกลับมันไปก่อนจะหันไปหาพนักงาน " ขอบคุณนะ " รับขวดเหล้ามาไอ้เสือก็ยังนั่งอยู่นิ่งๆ " กูไปกับเพื่อนนะ "
“ อื้ม "
“ อย่าเมามากละ " จิ้มแก้มมันไปทีนึงไอ้เสือก็สะบัดออก
“ มึงบอกตัวเองเถอะ "
“ ครับ " เดินออกไปจากวงสนทนาตอนที่ผมกอดคอไอ้ฝน ก็ได้ยินเสียงนึงดังขึ้นมาจากกลุ่มนั้น เสียงของเท่
“ เมียมึงนี่แซ่บจริงๆว่ะ สวย เซ็กส์ เอ็กซ์ แตกสุดๆ "
“ นี่ บอกมาเลยนะว่าได้มาได้ยังไง " ไอ้ฝนหันมากระซิบ ผมยิ้มกริ่มตอนที่หันไปมองมันที่กำลังมองผมอยู่
“ เรื่องมันยาว แต่ถ้าเอาสั้นๆละก็ คนมันสนใจกันทั้งสองฝ่ายแล้วก็มาลงเอยกันแบบแฮปปี้แอนดิ้งไง "
“ น่าหมั่นใส้ที่สุด " มันว่าแบบแบะปาก ผมโยกไปตามเพลงในใจก็นึกอยากจะมีความสุขแบบนี้ไปนานๆชะมัด
“ จริงจังรึเปล่าวะ "
“ กูนะจริงจัง แต่มันกูไม่รู้ ว่าจะทนได้รึเปล่า " บอกแบบนั้นฝนก็จับไหล่ผมแบบปลอบๆ กลัวเหมือนกันไม่ใช่ไม่กลัว เพราะคนที่ชอบมาชวนผมขึ้นเตียงเพราะข่าวที่ว่า ง่าย ก็มีหลายคน ทุกครั้งที่มีแฟนที่คิดจะจริงจังด้วยมันโดยคนพวกนี้ด่าว่าโง่ที่มาเอาผมบ้าง ได้ยินคนชวนผมขึ้นเตียงบ้าง จนสุดท้ายก็ไม่ไหวแล้วก็เลิกรากันไป
แต่หนักสุดก็ไอ้พวกที่พอไม่ยอมขึ้นเตียงด้วยก็ชอบเป่าประกาศว่า ได้ผมแล้ว บรรยายสรรพคุณของผมแบบดิบดี ถ้าจะลองก็ไปชวนผมเลย ผมนะขึ้นเตียงกับทุกคนได้ไม่เกี่ยวอยู่แล้ว แบบนั้นก็เลยเปลี่ยนผับ จนกลายเป็นว่าสังคมคนเที่ยวก็มักจะรู้จักผมดี ทั้งๆที่ไม่เคยเลยจะไปขึ้นเตียงกับคนที่เจอหน้ากันแค่ครั้งเดียวเลยสักครั้ง
“ เฮ้ย โทษทีมาช้า รถติดสัด " ไอ้ไทเดินเข้ามาทักมันยิ้มเหยียดๆมาให้ผม " ตั้งแต่มีผัวนี่หน้ามีออร่านะ "
“ มึงก็ แซวจริงๆเว้ย "
“ ไปได้กันอีท่าไหนว่ะ "
“ ธรรมดานี่เหละ มันขึ้นกู ก็เพิ่งครั้งแรกมันต้องเบสิคไปก่อน " ไอ้ไทส่ายหน้า
“ กูไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น อย่ามาทำซื่อไอ้สัด "
“ จะอวดมากกว่า " ไอ้ฝนว่า
“ ค่อยเล่าแบบละเอียดๆน่า เรื่องมันยาว เล่าในนี้ไม่มันส์ ไม่ค่อยได้ยิน "
“ ท่าทางจะมีความสุขมาก "
“ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อนเลยละ ทั้งมีความสุข แล้วก็มีความอยากจะตบ กันอยู่ทุกวัน " ไอ้ไทกับไอ้ฝนหัวเราะเสียงของเราดังแข่งกับเพลงที่กำลังเปิด
โยกย้ายส่ายสะโพกไปตามจังหวะเพลง หัวของผมที่เริ่มมึน สักพักก็เหมือนว่าจะโดนสะกิดจากข้างหลัง ผมหันหน้าไปเจอกับคนที่เหมือนจะคุ้นหน้าอยู่ ขมวดคิ้วมองมันเพราะกำลังมึนก็มองไม่ค่อยชัดสักเท่าไหร่
“ จำได้มั้ย "
“ อื้ม คุ้นนะ " ผมบอกบอกคนตรงหน้าก็ยิ้ม
“ ยุไง ที่วันนี้เราเจอกันที่ร้านอาหาร " ผมพยักหน้าให้อีกคน " วันนี้ก็บอกแล้วนะ ว่าเจอกัน "
“ เจอกันจริงๆด้วย "
“ ต้องมาเจอให้ได้อยู่แล้วละ " บอกแบบนั้นมือของมันที่อยู่นิ่งๆข้างๆก็เหมือนจะขยับขึ้นมากอดเอว ผมถอยห่าง
“ อย่า แฟนกูมองอยู่ " ผมรู้ว่าเสือต้องเห็นแน่ๆ มันก็จ้องผมอยู่ตลอดเวลาไม่วางตาอยู่แล้ว หันไปจับไหล่ไอ้ไท มันที่หันมามองผมมองไปที่ไอ้ยุ
“ จะทำอะไรวะ "
“ ก็เปล่า " ยุปฎิเสธผมก็เดินไปยืนข้างไอ้ไทมากขึ้น " อย่างที่เค้าบอกจริงๆ หวงตัวจังเลยนะ หวงตัวแต่สุดท้ายก็ไปด้วยตลอด อยากรู้นักว่าจะเหมือนกับที่ใครๆพูดมั้ย"
“ พูดว่าอะไร " มันก้มลงมากระซิบ
“ ของมึงนะ เวลาตอดตอนอยากมันสุดยอดมากเลย "
“ สัด " ผมผลักมันออกออกแต่คนตรงหน้าก็ทำได้แค่หัวเราะเท่านั้น ที่แท้ไอ้คนที่เจอวันนี้ที่บอกว่าคุ้นหน้าก็เพราะแบบนี่นี้เอง โลกแม่งไม่ได้กลมหรอก มึงจงใจชัดๆ กูรู้
“ หึ "
“ อย่าไปสนใจเลย เต้นดีกว่า " ไอ้ฝนดึงมือผมให้เดินไปอยู่ข้างๆมัน แต่มืออีกข้างก็ถูกอีกคนดึงเอาไว้
“ น่า ไปด้วยกันหน่อย "
“ อย่ามาดูถูกคนแบบกู กูมีแฟนแล้ว รักแฟนมากด้วย ปล่อย "
“ แล้วเค้ารักมึงมากรึเปล่าละ " ยุถามผม ตอนที่มันก้มลงมามองผม " น่า ยังไงเค้าก็ไม่จริงจังกับมึงอยู่แล้ว ดูวันนี้ที่เค้าพูดกับมึงกูก็ดูออก ไปสนุกกับกูดีกว่า "
“ ไม่ไปเว้ย " ผมสะบัดมือออก ก่อนจะหันกลับไปหาไอ้ฝน
“ คนแบบมึงไม่มีสิทธิมาปฎิเสธกูนะ " ดึงแขนตัวให้เข้ามาใกล้ เอวที่ถูกรั้งเข้าไปหา ในวินาทีที่หน้าของมันเหมือนมันจะใกล้ แต่เสียงนึงก็ดังขึ้นก่อนที่แขนของมันจะหลุดออกจากเอวของผมไป เสียงของเก้าอี้ที่ร่างนึงถูกต่อยจนล้มพับลงไป
“ มึงจะทำอะไร "
“ เสือ " ผมหันไปมองมันที่มาอยู่ข้างๆตัวผมตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เสียงโวยวายของผู้หญิงที่อยู่ในเหตุการณ์ทำให้คนทั้งหมดหันมามองเรา
“ หึ ไอ้เชี้ยนี่อีกละ มึงนี่ถอยหน่อยได้มั้ย " ยุลุกขึ้นมายืนอยู่ตรงหน้าเสือมันยกยิ้ม " แบ่งๆกันหน่อยสิว่ะ อย่าเก็บไว้กินคนเดียวสิ ของดีๆ "
“ อย่ามายุ่งกับของของกู! " เสือจับเสื้อของยุขึ้นมาจนเหมือนว่าตัวมันจะลอยขึ้นมา แรงเหวี่ยงของหมัดที่ปะทะหน้าแรงจนอีกคนไถลออกไปไกล
“ อ๊ะ " เสียงร้องของมันมาพร้อมกับเสียงหัวเราะ " ของของมึง ของของมึงได้ไงว่ะ ไอ้เชี้ยนี่นะ โดนเอามาไม่รู้ตั้งกี่คนแล้ว ไอ้ควาย "
“ มึง ไอ้สัด " แรงหมัดของเสือที่โถมเข้าไปใส่ ยุ มันแรงและเร็วจนผมทำได้แต่ยืนนิ่งๆ ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก บางทีก็เร็วจนผมไม่ทันจะตั้งตัว ความน่ากลัวของอารมณ์โกรธของมันเหมือนเสือที่กำลังหิวจัดและไม่ปราณีต่อสิ่งมีชีวิตใดๆ
“ เชี้ยเสือ ปล่อย ไอ้สัด เดี๋ยวมันตาย "
“ มึงเลิกพูดถึงปิงแบบนั้นนะไอ้สัด อย่าให้กูได้ยินอีกเป็นครั้งที่สอง "
“ มึงคิดแบบนี้มึงต้องต่อยคนทั้งผับแล้วละ เพราะใครๆมันก็คิด "
“ ไอ้เชี้ย " เสือที่กำลังจะก้าวออกไป แต่มีแขนนึงที่ดึงมันเอาไว้
“ อย่ามึงพอแล้ว " เทมว่า ตอนที่พยายามดันมันให้เดินมายืนอยู่ข้างผม
“ เสือ " ผมเรียกชื่อมันตอนที่จับแขนของมันไว้ " กูไม่เป็นอะไรหรอก " ผมกอดมันไว้แน่น ไม่รู้ทำไมถึงต้องทำแบบนั้น อาจเพราะผมไม่เคยมีใครที่ทำแบบนี้เพื่อผมเลยสักครั้ง หลายครั้งที่มีแฟนแต่คนพวกนั้นก็แค่จูงมือผมแล้วเดินหนีออกไป
“ ยุ ! “ เสียงทุ่มที่ตะโกนเรียกยุเสียงดังจนผมสองคนหันไปมอง เพื่อนของมันตัวล่ำๆพอกับเสือ มันตวัดหันมามองเราตอนที่ยุชี้มา
“ ไอ้เชี้ยนั่น "
“ หลบไป " เสือบอกแบบนั้นตอนที่ผลักผมกระเด็นออกไป เสือโดนถีบเข้าที่ท้องจังๆกับหมัดแรงๆที่ซัดเข้ามาจนเลอดซิบ
“ เสือ! " ตัวผมที่กำลังลุกเข้าไปหามันที่ทรุดลงกับพื้น เสือสะบัดตัวผมให้ออกห่างก่อนจะลุกขึ้น
“ เฮ้ย ! เรื่องนี้มึงไม่เกี่ยวนะเว้ย " เทมตะโกนด่าเพื่อนยุที่กำลังจะทำท่าเข้ามาต่อยเสืออีกครั้ง
“ แล้วทำไมก็กูอยากจะเกี่ยว "
“ ก็ไม่ทำไมหรอก เพราะกูก็จะเกี่ยวด้วย " แรงต่อยที่ปะทะกันอีกหนึ่งหมัดตอนนี้มันเหมือนเวทีมวยขนาดย่อมไปแล้ว หมัดที่กำลังจะง้าอยู่ๆ ผู้ชายคนนึงก็เดินเข้ามา ท่าทางที่ดูเป็นที่เกรงขามบอกกับผมว่า นั่นคือเจ้าของที่นี่
“ ถ้ามึงจะต่อย ไปต่อยกันข้างนอก ที่นี่ผับไม่ใช่ลานต่อยมวย " ทั้งสองที่ถูกจับแยกออกจากกัน " ส่วนมึง นี่มันเรื่องของเค้า มึงเสือกอะไร "
“ ก็นั่นมันเพื่อนกู "
“ ไม่ใช่เหตุผลที่มึงจะมาต่อยมัน เพื่อนมึงอ่อนเอง สู้ไม่ได้ " ท่าทางโมโหของเพื่อนยุ ที่เหมือนจะไม่ยอมหยุด " หรือจะให้กูเรียกตำรวจดี "
“ ไปไอ้ยุ กลับ " มันหันไปหาเพื่อนมันประคองกันลุกขึ้น
“ เลิกมุงแล้วมาสนุกกันต่อดีกว่า ไปๆ " เค้าตะโกนแบบนั้น เสียงเพลงที่ตอนแรกเงียบไปก็เริ่มดังขึ้น เทมหันมาหาผม
“ ปิง พาไอ้เสือกลับไป ทางนี้กูจัดการเอง "
“ อื้ม " ผมพยักหน้าให้เทมตอนที่กำลังเอื้อมมือไปจับแขนมัน เสือสะบัดออก มันเดินออกไปข้างนอกด้วยท่าทีโมโห
“ เสือ " ผมเรียก ขาที่กำลังจะเดินถึงรถให้หยุดเดิน มันที่นิ่งอยู่แบบนั้น ผมเดินเข้าไปกอดมันจากด้านหลัง " ขอบคุณนะ แต่เสือมึงต่อยกับคนทุกคนที่ด่ากู ที่ดูถูกกู ไม่ได้หรอก " มันมีเยอะเกินไป เยอะเกินกว่าที่มึงจะต่อยพวกมันได้หมด กูไม่อยากให้มึงเจ็บ ไม่อยากให้มึงเจ็บเพราะกู
“ กูจะทำ " มันพูดด้วยน้ำเสียงโกรธ
“ กูไม่อยากให้มึงต้องเจ็บเพราะกู "
“ ที่มันด่ามึงกูก็เจ็บอยู่แล้ว " ร่างที่ผมกอดไว้แน่น เสือหันมามองหน้าตอนที่มันกำลังเช็ดน้ำตาให้ " เพราะคนที่ด่ามึงแบบนั้นได้ มีแค่กูคนเดียวเท่านั้น จำไว้ "
......................................................
พี่เสือคนดีของปิง แต่ก็ปากหมาเหลือเกิน
รักนะ แต่ก็ต้องทำร้าย นายเป็นพวกซาดิสสินะ
ส่วนปิง แน่นอนว่านางต้องเป็น มาโซคิสแน่ๆ
ใครมีทวิตและเฟส ฝากแท็ก #เสือปิง ด้วยนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์เด้อ
หัวข้อ: เพราะเกลียดจึงรัก {UP!-ตอนพิเศษที่ 3 (จบเรื่อง) ※ ประกาศรีปริ้นท์ ※ / 14.8.59} #หน้า 73 (อ่าน 756152 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก