หัวข้อ: เพราะเกลียดจึงรัก {UP!-ตอนพิเศษที่ 3 (จบเรื่อง) ※ ประกาศรีปริ้นท์ ※ / 14.8.59} #หน้า 73

[monetacaffeine]

ไม่แปลกใจนะที่ปิงยอมง่ายๆอ่ะ แต่แปลกใจเสือมากกว่า
ขอเหอะ ถ้าเป็นเพื่อนแล้วรู้เรื่องทุกอย่างคงอยากถามเสืออ่ะว่าทำอะไรของมึงวะ
จะตามเค้ากลับมาก็เอาเสื้อผ้ามากองแล้วบอกให้มาเอากลับไปเนี่ยนะ ? คือตอนแรกอ่ะเก็ทเว้ยเรื่องนั่งหน้านั่งหลัง
คือรู้ว่าเสือมันไม่ได้คิดไง เรายังบ่นอยู่ว่าปิงงี่เง่าไป แต่นี่มันไม่ใช่ป่ะ เขียนส่งแบบนี้มาเราเลิกจริงๆนะพูดเลย
คือจะซึนจะปากหมาจะปากแข็งอะไรก็เรื่องของมึงแล้วเถอะ มาทำแบบนี้ก็ไม่ต่างจากไล่กันทั้งๆที่ใครผิดก่อนกันแน่ ?
แล้วพอตกเย็นมาค่อยง้อ อืม เจริญ จะประชดจะปากแข็งทำไมไม่ทำให้สุดล่ะ ? คือถ้าเราเป็นปิงนี่จะหนีให้ตามไม่ได้เลยจริงๆ
จะได้รู้ซะบ้างว่าของที่มันมีคุณค่าอ่ะ คืออะไร

/ใช้คำรุนแรงไปตรงไหนขออภัยนะคะ อิน -_-

[palm-metto]

ยั่งเงี่ยะแหละ
ปิงต้องเป็นเงี่ยะ นี่มันนิสัยของปิง
ถ้าอยากรู้ ก็ถาม
งอนก็บอกงอน ไม่พอใจไรก็พูด
อันนี้มันคาแรกเตอร์ ที่เราชอบมาก
ไม่ต้องมานั่งเก็บกด คือคิดอะไรก็พูดอย่างนั้น ไม่พอใจตรงไหนก็ว่าไป

แต่กับความอดทน คนเรามันมีข้อจำกัด
บางคำพูด มันก็อาจจะทำให้สติเราพังได้
แต่ก็ถือว่า เสือก็ง้อในแบบของเสืออ่านะ
นิ่งๆ พูดไปอ้อมๆ แต่ความหมายที่ปิงเข้าใจได้

[NY_JK]

การที่ยอมคืนดีกันง่ายไปหรือจะไม่ยอมคืนดีง่ายๆคงต้องให้ปิงเป็นคนตัดสิน
หวังแค่ว่าไม่อยากให้ปิงร้องไห้เพราะเสืออีก
แต่ดูท่างทางจะมีอีกหลายครั้ง 

[DoubleBass]

เสือนี่ถ้าจะเป็นขนาดนี้ก็ไม่ไหวนะ
กระโดดถีบแล้วค่อยมาลูบหัวนี่ ใช่เรอะ??????

 

[oaw_eang]

น่ารัก

[stickyyrice]

หน่วง
เสือจะหวานได้สุดๆขนาดไหนเนี่ย อยากรู้

[Tsubamae]

ก็นะ แค่นี้ๆๆๆๆ ปิงอย่ายอมๆๆ ยอมคราวนี้ต้องมีคราวหน้าแน่
เรื่องชะนียังไม่ค่อยเคลียร์ด้วย ไหนจะที่หอบเสื้อผ้า ข้าวของปิง
มากองอีก ทำเกินไปมากๆๆๆๆๆ แต่ถ้าจะแปลคำพูดเสือดีๆ คือ
พิแกคงไม่ได้หมายถึงคบยัยชะนีนั้นมาก่อนหรอก น่าจะแปลว่า
ยัยนั่นขึ้นไปนั่งข้างหน้าก่อน จะให้ขึ้นๆลงๆเปลี่ยนที่ทำไม เสีย
เวลาเปล่าๆๆ นั่งหน้านั่งหลังก็เหมือนกัน อันนี้คือเราลองเดาๆความ
น่าจะเป็นของความคิดอิพี่เสือจากนิสัยของพิแกอ่ะนะ  บางทีคำพูด
ที่เราพูดออกไป คนฟังอาจตีความหมายคนละอย่างจากที่ใจเราต้อง
การสื่อ  แต่เอาจริงๆเสือมันก็น่าจะยอมๆปิงบ้างอ่ะนะ  ยิ่งปิงเป็นนประเภท
คิดมากด้วย คู่นี้คบกันยังต้องปรับกันอีกยาว แค่ตอนนี้เรื่องชะนีแฟน
เก่าก็ยังไม่เคลียร์เลย  เง้อออออ 

 

[nolirin]

สำหรับเรา "ปิงไม่ได้งี่เง่า" เลยนะเรื่องนี้
เสือตังหากที่งี่เง่า อยากให้ปิโกรธหนักๆเลยด้วยซ้ำ
อาจจะคิดว่าตัวเองปากหมาอยู่แล้ว แฟนรับได้
แต่ปากคำพูดมันก็ทำร้ายจิตใจเกิดไปนะ

[Yoghurt]

ก่อนอื่นนั้น...ขอกรี๊ดแป๊บ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
พี่ฮิมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม พี่ฮิมของหนู กรี๊ดจริงๆลั่นบ้านไปเลยตอนเห็นพี่ฮิมปรากฏอยู่ในเรื่องนี้
คือเสือปิงดราม่าแค่ไหนตอนนั้นไม่รู้ สติมีแต่คนหนวด รักพี่หนมที่สุดที่หาบทมาให้พี่ฮิมได้ไฉไลอยู่ในเรื่องนี้ได้บ้าง หนูปลื้ม
อยากจะบอกว่าเสือปิงทะเลาะกันได้คุ้มค่า ไม่งั้นพี่ฮิมคงไม่ได้โผล่มา โอ๊ยปลื้ม

ส่วนเสือปิงนั้น...บางทีก็รู้สึกว่าพี่เสือเกินไป ถึงแม้ทุกอย่างจะมีสองด้าน แต่คนเราไม่สามารถรับรู้ความคิดของคนอื่นได้ตลอด
ที่พี่เสือไล่ปิงไปนั่งข้างหลัง อาจจะคิดว่ามันน่าเกียจที่บอกให้ผู้หญิงไปนั่งข้างหลัง แต่เพราะพี่เสือปากหมา เลยพูดจามีความคิดได้แค่นั้น แต่ก็อีกแหล่ะลองพี่เสือเป็นปิง ไม่กระโดดถีบหน้าคนที่นั่งอยู่หรอ บางทีพี่เสือควรเรียนรู้คำว่า เอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง
แต่ชอบปิงในตอนนี้มาก เธอบ้าดี ชอบตอนปิงเมา คือมันเศร้าแต่เราชอบ เธอเมาได้ทั้งเศร้าทั้งรั่วในเวลาเดียวกัน เราชอบเราฮา
แต่เราร้องไห้ตอนที่ปิงถามเสือนี่แหล่ะ บางทีก็อยากให้ปิงต่อยหน้าพี่เสือไปซะหมั่นไส้ ข่วนหน้าแม่งเลยเอาให้หมดหล่อ
ลูกแมวมันน่ารักนะ แต่เล็บมันก็คม...บางทีคนที่ควรจะเรียนรู้ ไม่ใช่ปิงหรอกที่เรียนรู้ที่ต้องเข้าใจ แต่พี่เสือก็ควรเรียนรู้ในอีกหลายเรื่องเลยล่ะ นอกจากเรื่องปากหมาที่แก้ไม่หาย แต่พี่ก็ควรปรับปรุงนะ เชอะ...

แต่โดยรวมของทั้งหมด อ๊ายยยย บ้าจริง สุดยอดอ่ะ...ยังไงงานเขียนของพี่หนมเค้าก็รู้สึกว่ามันสุดยอดตลอด
ไม่ว่าอะไรก็ชอบหมดเลย เพราะทุกๆตัวละครของพี่หนมล้วนมีมุมมองให้ได้คิดตามเสมอ บางทีก็อยากแงะหัวพี่หนม
อยากรู้ว่าพี่หนมคิดได้ไง เจ๋งมาก แบบว่ามันแจ่ม มันใช่ มันโดนอ่ะ เค้าปลื้มจริงปลื้มจังนี่พูดเลย

ปล. แต่ตอนนี้ปลื้มที่สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เพราะพี่ฮิม พี่ฮิมของหนูเธอมาบ่ะ อ๊ายยยย พี่ฮิมไม่กลัวเมียเลย จริงจริ๊ง!!!

รักพี่หนมเชียร์พี่หนมน้าาา

[liza sarin]

 

[fuku]

ตอนนี้ปิงรักก็ทนได้ไง แต่สันดานไม่เปลี่ยนแบบนี้ถามจริงปิงจะทนได้อีกกี่ครั้ง
แถมทุกครั้งที่ทำก็ไม่เปลี่ยน ไม่เคยดีขึ้น
การบอกว่าตัวเองเป็นคนแบบนี้แหละ แล้วให้คนที่รักทนๆเอา มันใช่รักแน่เหรอ? เห็นแก่ตัวว่ะ

ถ้ารู้ตัวว่าปากหมา พูดดีๆ ไม่ได้ก็ไม่ต้องพูดแค่นี้ทำไม่ได้เหรอไง

[gupalz]

ปิงน่าจะงอนนานกว่านี้อ่ะ

[่patsaporn]

ดีกันแล้ว เย่! ใจหายใจคว่ำหมด เสือก็แบบเด็กงอแงอ่ะ ส่งรูปข้าวของน้องมาขู่
เข้าใจปิงนะเรื่องนี้ที่จะงอแงไรงี้ คงต้องทำตัวให้ชินกับเสือ ปากแข็งแต่ก็ใจดีอยู่นะ

ขอบคุณค่ะ

[Bejae]

เห้อออออออ มันจะไปกันรอดมั้ยคู่นี้

[Veesi3]

  หนักใจกับคู่นี้

[Saantos]

เบื่ออีตาเสือจัง

 

[AMINOKOONG]

ไม่ชอบที่หนึ่งพูดกับปิงมากๆอ่ะ เป็นเราๆต่อยคว่ำแล้ว แต่ชอบคำพูดของปิงนะที่ว่า

“ ในสายตาของคนอื่น คนอย่างกูอาจไม่มีค่าที่จะต่อรองคนอย่างมันนะหนึ่ง หลายคนคงคิดว่ามันมาเอากูก็ดีเท่าไหร่แล้วเรื่องแค่นี้ทำไมไม่ทนยังจะต้องการอะไรอีก แต่บอกไว้ตรงนี้เลย กูมีค่ามากกว่านั้นอย่างน้อยก็ในความคิดของกู ถ้ามันไม่ใช่ กูไม่ทน กูมีหัวใจ แล้วมันก็ไม่ได้ทนได้ทุกเรื่อง "

เกลียดเสืออ่ะ นี่มันยังไม่สำนึกอะไรเลยก็ยกโทษให้มันง่ายๆ เพลียกับนิยยวายก็ตรงเนี่ยะ
คือปิงทำไมใจอ่อนง่ายโคตรอ่ะ บางคนอาจบอกว่าปิงงี่เง่า แต่ก็ยังดีกว่าอีพวกมั่นคงในรัก
ยอมจนกลายเป็นคนตาบอดทำให้ตัวเองดูด้อยค่า คนแบบนั้นมันดูทุเรศมากกว่าในสายตาเรา
จะรักใครก็รักได้แต่อย่ารักจนลืมรักตัวเอง ถ้ารักแล้วมันทำร้ายตัวเรา ทำให้เราต้องยอมฝ่ายเดียว
นั่นเค้าไม่เรียกว่ารักหรอกนะ

ปล.ยังขัดใจมากที่ปิงยกโทษให้สารลวเสือง่ายๆแบบนี้

[jimmyFG]

อ่าเสือไม่เห็นอธิบายไรเลย

คนอื่น กับ แฟน

แฟนต้องสำคัญก่อนเสมอ แย่จัง

[dekzappp]

ง่ายไปไหมมมมมม ปากอิพี่อเสือเนี่ย น่าตีซักที! คือแบบตอนที่แล้ว แค่พูดก็เจ็บแล้วนะ. ตอนนี้มีถ่ายรูปเสื้อแล้วบอกให้เก็บกลับอีก โคตรน่าฟาดซักที

ปิงงงงง อย่าไปยอมขนาดนั้น เราไม่ใช่ของตายนะเฟ้ยย อยากได้หมอนข้างที่ไม่มีชีวิตจิตใจหรืออยากได้แฟนกันแน่วะพี่เสือ คนนะเว้ย เจ็บเป็น!

อินกับปิงเกิ๊นน น่าจะงอนนานกว่านี้ ให้อิพี่เสือมันสำนึกกว่านี้

[anntonies]

ปิงยอมง่ายเกิ๊น เป็นเรานี่ต้องพังกันไปข้างนึง

[GlassesgirL]

เสืออธิบายด่วนๆว่าไปส่งผู้หญิงคนนั้นที่ไหน ทำไมต้องไป
ช่วยทำอะไรให้มันชัดเจนกว่านี้หน่อยนะเสือนะ
แล้วทำไมต้องเอาเสื้อผ้ามากองแล้วถ่ายรูปส่งมาแบบนั้น
สงสารปิงมากๆ คงอดทนอดกลั้นมานานเลยปลดปล่อยเต็มที่เลย
สุดท้ายปิงก็ใจอ่อนให้เสืออีกแล้ว
เสือคะ มันน่าจริงๆเลย ทำให้ปิงร้องไห้อีกแล้ว
ลดความปากหมาบ้างได้ไหม ความอดทนของคนเรามีจำกัดนะ
วันนี้ปิงใจอ่อน ยอมกลับไป แต่คราวหน้าจะรู้ได้ไง
ว่าปิงจะใจอ่อนกลับไปอีก
กอดปิง

 

[toou]

สงสารปิงอ่าาาา
เสื้อง้ออีกกกกกกกกก

[nicksrisat]

คืนดีกันแล้วสินะ

[ssipra]

คืนดีกันเดี๋ยวก็ต้องทะเลาะกันอีก ปิงนี่โง่จริงๆด้วย
รอตอนต่อไปค่ะ 

[hembetaro]

หนมมี่...ใจร้ายยยย 

ร้องไห้ไปกับปิง  ทำไมปิงต้องยอม

ห่างกันสักพัก  ให้รู้ไปเลยว่าเรื่องไหนที่ยอมได้ เรื่องไหนที่ไม่ยอม 

[Snowermyhae]

ปิงต้องเจ็บไปอีกนานแค่ไหน 

[schneesturm_fubuki]

 อ่านทีเดียวสองตอนรวด รู้สึกโชคดีที่ไม่ว่างอ่านตอนที่แล้ว มิฉะนั้นคงหน่วงจนกินไม่ได้นอนไม่หลับกระสับกระส่าย

เราเข้าใจทั้งเสือและปิงนะ เราเคยเจอสถานะการณ์แบบนั้นมาก่อน ปิงก็มีมุมมองของปิง เสือก็มีมุมของเสือ

แค่มุมของสองคนไม่เหมือนกัน การทะเลาะกันไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่มันคือบทเรียนที่ต้องจับมือกันผ่านไปของคู่รัก

ปล.รักนะ หนมมี่ จุ๊บๆ

[patwo]

ตอนที่ 25

เสียงเพลงที่ดังอยู่ในหูขาของผมวิ่งไปตามลู่วิ่ง เหงื่อไหลซึมออกมาจากกายผ่อนหายใจออกมาตามจังหวะ เงยหน้ามองนาฬิกาในห้องฟิตเนตของคอนโด เผยนึกถึงเรื่องราวเมื่อคืนที่เกิดขึ้นก็ทำได้แต่ถอนหายใจออกมา ตอนนั้นก็ไม่น่าเลยที่จะพูดแบบนั้นออกเลย ไม่น่าประชดประชันด้วยการทิ้งเสื้อผ้าของมัน ทั้งๆที่พอทิ้งแล้วก็เป็นตัวเองที่เอาไปเก็บไว้ให้เหมือนเดิม ' เด็กชะมัด ' 

“ ปากกูนี่นะ จริงๆเลย " หงุดหงิดแม้กระทั่งปากของตัวเองที่ไปทำร้ายจิตใจของมันเข้า ไม่อยากจะทำแบบนั้น แต่เพราะไม่เก่งอะไรสักอย่างเลยไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่ใช้กำลังบีบบังคับ กับคำพูดที่อยากจะให้มันรักแต่ก็ไม่ได้เรื่อง

ครืน ครืน ครืน โทรศัพท์ที่วางอยู่ใกล้ๆ พลันสายตาไปมองผมคิดว่าเป็นคนที่น่าจะตื่นแล้วโวยวายว่าผมไปไหน แต่กลับไม่ใช่

“ มีอะไร " กรอกเสียงไปแบบนั้น ปลายสายก็พูดออกมาเสียงเบาๆ เป็นเสียงอ่อนหวานที่บางทีก็น่ารำคาญเหลือเกิน

“ เสือ เมื่อวานเคลียร์กับปิงแล้วรึยัง "

“ ทำไม "

“ มิตาแค่เป็นห่วงนะคะ อยากจะให้เคลียร์กันเร็วๆ ทั้งหมดเป็นเพราะมิตาเอง ที่ขอร้องให้เสือไปส่งที่สถานี "  ผมถอนหายใจออกมา ตอนนี้ก็พูดได้แต่พอเอาเข้าจริงก็ชอบบีบน้ำตาแล้วก็พูดคำเดิมๆให้ฟังตลอด ' ไม่กล้าให้ใครไปส่งแล้วเสือก็เป็นผู้ชายคนเดียวที่พ่อกับแม่ของมิตารู้จัก '

ความรัก ที่ผมไม่ได้เรียกว่า ความรัก อาจเพราะถูกสารภาพรักจากคนสวย ในแบบที่ชอบก็เลยตอบตกลงไป แต่พอคบกันก็ไม่ใช่แบบที่คิด มิตา ทั้งน่าเบื่อ แล้วก็น่ารำคาญ แล้วก็ไม่ใช่อย่างที่คิด ไม่ใช่คนที่เรียบร้อยอย่างที่ตาเห็น สุดท้ายก็เลิกกันไปทั้งๆที่ยังคบกันไม่ถึงสามเดือน

“ ทีหลังก็เลิกเข้ามายุ่งสักที รำคาญ "

“ ขอโทษนะคะ " ผมวางสายหลังจากประโยคนี้ ไม่มีอารมณ์จะออกกำลังกายต่ออีกแล้ว เป็นผู้หญิงที่น่ารำคาญแล้วก็สร้างความวุ่นวายอะไรได้ขนาดนี้นะ ถอนหายออกมาผมหยิบของที่ตั้งอยู่ใกล้ๆก่อนจะเดินออกไปจากฟิตเนต

เสื้อเปียกๆที่ใส่ ถอดออกมาพาดเอาไว้บนไหล่ ลงลิฟต์ไปที่ห้องของตัวเองตอนที่เปิดประตูออกมาผมนิ่งค้างอยู่ตรงนั้น เพราะประตูหน้าต่างที่ถูกเปิดออกสะท้อนแสงแดดเข้ามาในห้อง ร่างบางของคนที่คิดว่ากำลังหลับตื่นขึ้นมาเปิดมันโดยที่สวมแค่เสื้อเชิ้ตและไร้ชั้นในใดๆ โชว์รูปร่างผ่านเงาแดดให้ผมกลืนน้ำลายในตอนเช้า

“ ตื่นเช้านะ " ผมเดินเข้าไปหาตอนที่ปิงหันมาดูมันทำหน้าหน่ายๆใส่ก่อนจะหันกลับไป แต่ผมกลับยิ้มตอนที่ก้มลงกอดเอวมันใจก็คิด ' เด็กขี้งอน '

“ ปล่อย เหม็น "   เสียงหงุดหงิดใจ ผมกอดมันแน่นขึ้นไปอีก อยากให้หายงอน แต่ไม่รู้จะทำยังไงถึงหาย ง้อใครไม่เป็น

“ ทำไมกูต้องทำตามคำสั่งมึงด้วย "

“ รังเกียจออกไปเลย " หันมาหาผม ใบหน้าสวยของมันที่กำลังทำท่างอนผมอยู่ ปิงพยายามดึงมือผมออกไป เคยเกลียดคนที่ทำตัวแบบนี้แต่กลับคนนี้ก็แปลก ไม่เกลียดแต่กลับชอบ น่ารักจังทำท่าแบบนั้นก็ยิ่งน่ารัก ถึงไม่อยากให้งอนแต่เวลางอนก็น่ารัก

“ ขี้งอน "

“ แล้วยังไง เสือก " ตากลมๆจ้องมาแบบหาเรื่อง ผมยกยิ้ม  " ไม่ต้องมายิ้ม เมื่อคืนทำเหี้ยอะไรกับกู "

“ ทำอะไร " เสหน้าไปทางอื่นตอนที่มันถาม ก็แค่ตอนพากลับมาที่นี่ผมเริ่มด้วยการจูบ ถอดเสื้อผ้าจากนั้นก็จูบลงบนคอจนเป็นสีม่วงซ้ำ ปากที่คอยเอาแต่เรียกชื่อผม ยิ่งพูดความรู้สึกอยากจะสอดใส่ให้ลึกก็ยิ่งรุนแรง ยิ่งมันกอดแน่นผมก็ยิ่งไม่อยากจะปล่อยมันไปไหน  " สมยอมกูก่อนทั้งนั้น "

“ ไม่ กูเมา กูไม่รู้เรื่อง "

“ ที่หน้าผับยังพูดมาก เรื่องมาก ขี้งอน เป็นเด็กดื้อ จนน่ารำคาญอยู่เลย เมาเหี้ยอะไรพูดมากขนาดนั้น " ปิงกัดปากตัวเองก่อนจะเงยหน้ามองผมที่เอาแต่ยิ้ม คงกำลังหงุดหงิดอยู่แน่ๆ แต่นั่นก็ดี ยิ่งหงุดหงิดก็ยิ่งน่ารัก " หิวข้าว "

“ แล้วยังไง "

“ ทำให้กินหน่อย "

“ ไม่ทำ " หันหน้าไปอีกทางมันขืนตัวออก แต่เพราะผมกอดแน่นมันก็เลยไม่หลุดไปไหน " ปล่อยดิว่ะ กอดทำเชี้ยอะไร เมื่อคืนก็เอากูไปแล้วจะเอาอะไรอีก "

“ ทำยังไงถึงจะหายโกรธ " พอถามกลับไปก็เงียบไปทันที ทั้งๆที่จริงก็พูดมาก " ที่บอกว่าให้ง้อ ต้องทำยังไง ทำไม่เป็น "

“ ก็ไม่ต้องทำ " มันว่า

“ อยากทำ " อยากขอโทษ " ถ้าให้ตบจะหายโกรธมั้ย " เลื่อนมือไปกุมมือมันขึ้นมาวางบนหน้า ผมเหวี่ยงมือของปิงออกก่อนจะฟาดลงมาบนหน้าของผม ความแรงที่กระทบหน้าไม่ได้เจ็บมาก แต่ก็แสบๆคันๆ ปิงตาโตขึ้นตอนที่มือมันกระทบกับหน้าผม " จะให้ตบจนกว่าจะหายโกรธ "

“ เสือ "

“ เพราะปากนี้ทำให้มึงเสียใจ กูจะให้มึงตบจนกว่ามึงจะหายเจ็บใจ "  จับมือมันฟาดลงไปซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฟาดลงบนหน้าของผม มือที่ตบลงมาจนมันชาไปหมด ทั้งชาแล้วก็แสบ

“ พอแล้ว " มันขืนมือที่ผมบังคับ ตาที่เคยแข็งกร้าวเพราะกำลังงอน ตอนที่หันไปมองอีกทีก็เปลี่ยนไปเพราะน้ำตาที่ไหลมาคลอเต็มจนเต็ม ปิงส่ายหน้าตอนที่ก้าวเข้ามากอดผม " มึงอย่าทำแบบนี้ "

“ ก็เพราะปากกูมันไม่ดี "

“ ก็ง้อด้วยอย่างอื่น อย่าทำแบบนี้ หน้ามึงแดงหมดแล้ว "

“ ง้อไม่เป็น มีแค่นี้ที่คิดออก ถ้าปากกูทำให้มึงเสียใจก็จะให้ตบจนกว่าจะพอใจ จะให้ตบจนกว่าจะหายโกรธ " แต่อย่าจากกูไป

“ ไอ้ซาดิส " เสียงงอแงของมันว่า " แล้วทำไม ไม่ง้อด้วยการพูดเพราะๆบ้าง "

“ ยาก ทำไมไม่เป็น "

“ งั้นทำตาม " ตอนที่เงยหน้าขึ้นมาจากอกของผมแล้วส่งยิ้มมาให้ คิดแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้อีกแล้ว “ ปิงครับ "

“ ปิงครับ " ผมพูดตามมันที่พุ่งเข้ามากอดผม ส่ายหน้าอยู่กับอกเหมือนเด็กเล็กๆที่เจอของถูกใจ

“ เสือ "

“ เป็นเชี้ยอะไรอีก "

“ ก็ชอบ ชอบให้มึงพูดแบบนี้ " มันว่า " ปิงครับ เสือขอโทษนะครับ "

" ขอโทษ "

“ แล้วคำว่า ปิงครับ " มันท้วง

“ เมื่อกี้พูดไปแล้ว " ผมคว้ามันเข้ามากอดไว้แน่น สูดลมหายใจเข้าไปก่อนจะถอนหายใจออกมา " ที่พูดออกไปวันนั้นขอโทษนะ ไม่อยากให้สัญญาว่า จะไม่ทำอีก เพราะยังไงก็ต้องทำอีกอยู่แล้ว เพราะงั้น ไม่ว่าจะเป็นครั้งนี้หรือครั้งต่อไปก็ช่วยยกโทษให้กูด้วยเถอะนะ จะตบกูก็ได้แต่อย่าหายไปไหนไกลจากกู กูไม่ให้ไป "

“ เสือ "

“ แบบนี้ พอจะเป็นคำพูดที่มึงชอบได้รึเปล่า " ผมถาม แต่คำตอบก็ได้มาพร้อมกับอ้อมกอดที่กอดผมแน่น

“  ได้สิ .. ดีกว่าที่กูคิดไว้อีก "

......................................................

“ แล้วตกลงว่าไปส่งกันถึงไหน " ถามเรื่องของแฟนเก่าผู้เรียบร้อยของมัน ตอนที่เคลียร์ทุกอย่างเสือก็เข้ามาอาบน้ำ แต่ก็ไม่ลืมลากผมติดมือมาอาบน้ำ แต่เพราะต้องทำอาหารเช้า ตอนนี้เลยมีหน้าที่แค่ส่งแปรงสีฟันที่บีบยาสีฟันเรียบร้อยแล้วส่งไปให้

“ แค่บีทีเอส "

“ แค่นั้น "

“ จะให้กูส่งมันถึงเตียงเลยมั้ย "

“ ไม่ต้องประชดเลยสัด " หันหน้าหนีเสียงของมันผมมองดูตัวเองที่กระจก รอยแดงซ้ำจากการทำรักเมื่อคืนผมถูมันเบาๆที่ต้นคอ " ทีหลังอย่าทำแรงๆแบบนี้นะ "

“ ทำไม "

“ มันดูเหมือนกู เจนจัดในเรื่องแบบนี้เอามากๆเลย ทั้งๆที่จริงๆ เป็นคนสายแบ๋วแท้ๆ  "

“ พูดผิดพูดใหม่ได้นะ  " มันว่าแบบนั้น เสือที่ก้มลงล้างปากก็หันมามอง หน้าที่เข้ามาใกล้รอยยิ้มมุมปากของมัน " แม่เสือสาว "

“ แหม เรียกแบบนี้อยากโดนเสือหนุ่มขย้ำเลยเฮ่ะ " กอดเข้าที่รอบคอของมัน เสือจับชายเสื้อที่ผมใส่ขึ้นมามันลูบที่ช่วงก้นก่อนจะบีบ หน้าที่ก้มลงมาจนเกือบถึงแก้ม

“ ปิง " เสียงนุ่มๆที่มันเรียกผมเรียกเลือดขึ้นมาจากทุกส่วนกองรวมไว้ตรงหน้า ลมหายใจที่เป่ารดใกล้ๆ เสือกระซิบ " ออกไปกูจะอาบน้ำ "

“ ชิส์ "

“ หรือว่าจะอาบน้ำกัน "

“ ไม่ดีกว่า ไม่เลี่ยงเจ็บตัวแบบนั้น " แลบลิ้นให้มัน ผมวิ่งออกมาจากห้องน้ำพร้อมเสียงหัวเราะที่แว่วมา

เดินออกจากห้องเข้าไปในครัวเปิดตู้เย็น ตอนที่กำลังคิดว่าจะทำอะไรเป็นอาหารเช้าดี เสียงโทรศัพท์ที่ไม่ใช่ของผมก็ดังขึ้น เดินกลับเข้ามาในห้องอีกครั้งหน้าจอที่โทรเข้ามาไม่มีภาพ และไม่ได้เขียนชื่อ

“ เสือ โทรศัพท์ " ไม่มีเสียงตอบรับจากมัน ผมก็ถือวิสาสะกดรับ " สวัสดีครับ "

“ ไอ้เสือ กูก็ไม่ได้โทรผิดนี่หว่า " ปลายสายสถบแบบนั้น เป็นเสียงที่คุ้นเอามากๆจนทำให้ผมใจเต้นแรง  " ใช่ เบอร์ไอ้เสือรึเปล่า "

“ เออ ใช่ครับ แต่เสือ อาบน้ำอยู่ "

“ แล้วนี่ใคร " ยิ่งฟังก็ยิ่งคุ้น

“ เอ่อ คือผมเป็น เป็น เพื่อนเสือ "

“ เมีย " เสียงที่แทรกซ้อนกับเสียงผม พอหันไปมองคนที่คิดว่ากำลังอาบน้ำก็ยืนช้อนหลังตัวผมอยู่ " เอาโทรศัพท์มา "

“ เอาไป " ยื่นไปให้มัน ผมก็ยื่นนิ่งตรงนั้น

“ มีอะไร " กรอกสายไปแบบไม่ใส่ใจ แต่เพราะโทรศัพท์ของมันเสียงดังผมเลยได้ยินในสิ่งที่มันพูด

“ เมื่อกี้ได้ยินมึงพูดว่า เมีย อะไรเดี๋ยวนี้เอาผู้ชายทำไมเมียแล้วเหรอ ไหนบอกไม่ชอบอะไรแบบนั้นไง เมื่อก่อนก็ยังด่ากูบ่อยๆ " เสียงแซวนั้น ผมพยายามควบคุมจิตใจที่เต้นแรงให้สงบลงหันมองมันที่ยังคุยกับเค้าผ่านแผ่นหลังที่มีน้ำไหลซึมออกมา

“ เสือก แล้วโทรมาทำไม "

“ กูก็โทรหาน้อง โทรหานุ่งกูบ้างดิว่ะ "

“ มีอะไร ไม่พูดกูจะวาง "

“ จริงๆไม่มีแต่ตอนนี้มีล่ะ ไหนแนะนำเมียมึงให้กูรู้จักหน่อย "

“ แค่นี้เหละ " เสือวางสายลงทันทีก่อนจะหันมา มันคงตกใจที่ยังเห็นผมยืนอยู่

“ เอ่อ คือ ขอโทษที่รับโทรศัพท์มึงแล้วไม่บอก "

“ ช่างมัน "

“ แล้วถ้าครั้งหน้ารับได้มั้ย " เสือหันมามองหน้าตอนที่ถาม

“ ถ้าเป็นเบอร์แบบนี้ อย่ารับ "

“ นั่น ลูกพี่ลูกน้องที่มึงเคยพูดถึงรึเปล่า " เสือพยักหน้า

“ มันชอบม่อ อย่าไปยุ่งกับมัน "

“ หวงเหรอ "

“ เปล่ามั้ง " หันหน้าไปทางอื่นผมหลุดยิ้มออกมา แม้ในใจจะรู้สึกกังวลอยู่ลึกๆ " วันนี้ตอนเช้ามึงทำอะไร ทำไมกูไม่ได้กลิ่นไหม้ "

“ กลิ่นไหม้เชี้ยอะไร " เสือหันไปมองข้างนอก " ยังไม่ได้ทำ จะไปทำเดี๋ยวเหละ "

วิ่งออกมาข้างนอก ผมตั้งไฟกับกระทะ ไอ้คนปากหมาชอบบอกว่ากับข้าวผมไม่อร่อยแต่ก็เห็นกินหมดเกลี้ยงจานทุกครั้ง ตัดสินใจทำอะไรที่ง่ายที่สุด ทอดไข่ดาว ไส้กรอก แฮม แล้วก็ ขนมปังปิ้ง  กลิ่นหอมๆเริ่มโชยไปไกลไอ้เสือเดินมานั่งที่โต๊ะ

“ กำลังจะเสร็จละ แปปนึงขอจัดจานให้สวยงาม โอเค " วางจานลงตรงหน้ามัน หน้านิ่งๆของเสือผมยิ้ม " ทำไม "

“ นี่สวยแล้วเหรอ " หยิบไส้กรอกชิ้นนึงขึ้นมา ไส้กรอกสีแดงที่กลายเป็นสีดำนิดหน่อย

“ ก็ ตอนนั้นเปิดไฟแรงไปหน่อย "

“ คงไม่หน่อย " มันว่าแบบนั้น ผมก็เอื้อมมือไปหยิบไส้กรอกที่ถือแต่เสือหลบ

“ งั้นก็ไม่ต้องกิน "

“ จะกิน " มันเอาเข้าปาก ไอ้เสืออมยิ้ม " ขม สัด "

“ ก็มันไหม้นิ "

“ แล้วไหนของมึง " ผมวางตัวเองลงตรงหน้า จานที่ไม่ได้จัดเป็นจานที่อาหารในนั้นไม่ได้ออกมาสวยเหมือนจานที่ไอ้เสือกำลังกิน เพราะเปิดไฟแรงไป ขนาดไข่ในจานของผมขอบยังไหม้นิดหน่อย "เอื้อมมือไปหยิบซอสแต่พอจะราดลงไป จานของผมก็ลอยออกไปเปลี่ยนเป็นจานของไอ้เสือมาวางลงตรงหน้าแทน

“  เฮ้ย อะไร เปลี่ยนทำไม "

“ อันนี้น่ากินกว่า "

“ มึงแน่ใจนะที่พูดออกมาแบบนั้น " ไข่ดาวไหม้ๆกับไส้กรอกไหม้ๆ เสือพยักหน้ามันก้มหน้ากิน 

“ นี่ แล้วตอนเที่ยงอยากจะกินอะไร กูจะทำสุดฝีมือเลย " ผมบอกมัน ไอ้เสือส่ายหน้ารัว

“ กูจะไปกินที่มหาลัย "

“ วันนี้มึงมีเรียนเหรอ " ถามออกไปแบบนั้น เสือก็พยักหน้า

“ ตอนบ่าย "

“ กูไม่มีเรียน ไปด้วยคนได้มั้ย " ถามออกไปแบบนั้น เสือก็เงยหน้าขึ้นมามอง " อยากไปกินข้าวที่มหาลัยมึงนะ " สายตาที่เรามองกันผมรู้ว่า เสือไม่เชื่อว่ามันเป็นแบบนั้น มันคงรู้ว่าจุดประสงค์ของผมคงมีมากกว่า การไปกินข้าว

“ ก็ตามใจ แต่อย่าให้มีเรื่องแล้วกัน "

“ พูดอะไรไม่เห็นรู้เรื่องเลย " ผมว่าแบบนั้น แต่เสือก็ไปตอบโต้อะไร เรากินอาหารกันจนเสร็จ ผมยกจานทั้งหมดไปล้างก่อนจะได้เวลาอาบน้ำจริงๆของตัวเองสักที ผมเลือกเสื้อเป็นเสื้อตัวโคร่งลายทางสีขาวน้ำเงินปิดก้น กับกางเกงสกินนี่สีดำ เช็คหน้าตาของตัวเองกับกระจกก่อนจะเดินออกจากห้อง " ไปได้ยัง "

“ นี่มึงจะไปไหน "

“ ก็ไปมหาลัยมึงไง " เสือมองผมตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า " ทำไม ไม่สวยเหรอ ดูดีมากเลยนะ "

“ ไปเปลี่ยนชุด "

“ เปลี่ยนทำไม ไม่เปลี่ยน "  ผมบอกตอนที่นั่งลงใกล้ๆมัน เสือก็ลุกขึ้น

“ งั้นก็ไม่ต้องไป "

“ เชี้ยไรว่ะ กูแต่งตัวสวยๆ แล้วมึงไม่ชอบ " ว่าแบบนั้น มันก็เดินเข้าไปในห้อง หยิบเสื้อสีแดงกับกางเกงสีเขียวโยนมาให้ผม

“ ใส่ตัวนี้ "

“ ตลก ไม่มีทางใส่เด็ดขาด ไม่เอาอะ หวงรึไง " ผมถามมันที่เงียบก็พยักหน้านิดๆมาให้  “ งั้นก็ไปกันเถอะ " ผมลุกขึ้นไปยืนข้างมันเสือที่แข็งตัวไม่ยอมเดินผมยิ้มหวานๆไปให้ " เดี๋ยวจะเข้าเรียนสายนะ ทูนหัว"

“ มึงนี่มัน..”

“ น่า มีแฟนสวยให้คนอื่นชมไม่ดีกว่ารึไง "

เดินออกไปจากห้องเรานั่งรถไปที่มหาลัยของเสือ ท่าทางกังวลใจของมันผมทำได้แต่ยิ้มกว้าง " นี่ ถ้าใครมาถามกูว่า มีแฟนยัง กูจะบอกว่ามีแล้ว คือพี่เสือคนนี้อย่างแน่นอน ไม่ต้องห่วง "

“ กูไม่เคยเห็นไอ้พวกที่มึงตอบแบบนั้น แล้วมันจะหยุด " ก็จริงของมัน ผมไม่ได้เถียงไอ้เสือก็หันมามอง " รู้สึกว่าวันนี้ มิตาจะไม่มีเรียน "

“ มึงรู้ด้วยเหรอ ว่าเค้ามีเรียนวันไหนบ้างนะ " พอถามแบบนั้นอีกคนก็เงียบ " ถามจริงๆเถอะ มึงกับมันนะ คบกันได้ยังไง แล้วทำไมตอนนี้เลิกกันแล้ว แล้วยังข้องเกี่ยวกันอยู่ "

“ ก็แค่คนในสเป็คที่เข้ามาสารพภาพ ก็เลยคบด้วย ที่เลิกกันก็เพราะ เบื่อ ไม่เกี่ยวข้องอะไรกันอยู่แล้ว แต่เพราะมันขอร้องให้ช่วย วันนั้นมันขอให้ไปส่งที่บีทีเอสก็เลยไป ก็แค่นั้น "

“ ใจดีไม่เข้าท่า พอทีกูด่าเอาด่าเอาเหมือนหมูเหมือนหมา "

" มึงรู้ได้ไง ว่ากับมันกูไม่ด่า " เสือถามผมก็เงียบ

" เพราะความใจดีของมึงรึเปล่าที่ทำให้มันตัดมึงออกไปไม่ขาดสักที "

“ ไม่รู้ " ว่าแบบนั้น ผมก็มองออกไปนอกหน้าต่างที่รถกำลังเคลื่อนตัวเข้าสู่รั้วมหาลัย " นี่เสือ วันนี้ที่มึงบอกกูว่า เค้าไม่น่าจะมาเรียน กูว่า มึงเดาผิดนะ " ชี้ไปที่ข้างทางสาวสวยที่กำลังเดินอยู่กับเพื่อนหันมามองรถของเราที่แล่นผ่านตัวเธอไปช้าๆ

เสือจอดรถข้างคณะของมัน ผมเดินลงไปยืนข้างๆ ตอนที่เดินเข้าไปในคณะ ทั้งคณะก็หันมามองเป็นตาเดียว ท่าทางว่าเรื่องของกูจะดังไปทั่วจริงๆ    ช่างเป็นคนเด่นคนดังเหลือเกิน

“ หิวรึยัง "

“ ยัง " เมื่อเช้าเพิ่งกินมา ยังรู้สึกอิ่มอยู่เลย

“ กูจะเลิกเรียนอีกทีคือบ่ายสี่โมง "

“ รอไหวน่า ถ้าไม่ไหว เดี่ยวกูไปซื้อน้ำมานั่งกินรองท้อง " เสือพยักหน้าแบบนั้น ก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะของเพื่อนมัน " หวัดดีหนุ่มๆ "

“ ว่าไง ครับคนสวย " ไอ้หนึ่งทักผม ที่นั่งลงข้างๆมัน " ดีกันแล้วเหรอ "

“ แน่นอนอยู่แล้ว "

“ เมื่อคืนจัดการกันท่าไหนว่ะ ถึงดีกันได้ " เท่แซวไอ้เสือก็ตอบเสียงเบาๆ

“ เสือก "

“ เมื่อคืนเมาเป็นหมาเลยนะมึง " เทมถามผม ที่เอียงหน้านิดหน่อยตอนที่มันถาม

“ ไม่เห็นรู้สึก "

“ เมาแล้วอ้อนมาก " โจ๊กเสริม

“ อ้อนอะไรว่ะ "

“ อ้อนตีน " หลุดหัวเราะออกมาทั้งโต๊ะ ตอนที่ผมยิ้มออกมา ทุกคนก็เหมือนจะนิ่งไป หนุ่มๆโต๊ะตรงข้ามก็ด้วย

“ เป็นเชี้ยอะไรกัน " ไอ้เสือถาม ทุกคนก็ส่ายหน้า

“ แฟนมึง น่ารักจัง " ไอ้หนึ่งว่า มันหันมายิ้มให้ผม " ยิ้มทีละลายเลย น่ารักๆ ยิ้มอีก " ปากที่กำลังจะฉีกยิ้มเพราะคำชมไอ้เสือก็เอาหนังสือมาปิดหน้าผมไว้ " โหย ไรว่ะ "

“ แฟนเค้าขี้หวงนะ " ดึงหนังสือลง พวกที่อยู่ที่โต๊ะก็หัวเราะกับท่าทางนิ่งๆของมัน ผมกอดคอเสือ ก่อนจะยิ้มเฉ่งให้ทุกคน

“ หุบปาก "

“ หวงก็ทำตัวดีๆกับแฟนบ้างดิว่ะ " ไอ้หนึ่งว่า

“ แล้วเสือกอะไรกับมึงด้วย เรื่องของกู " พูดออกไปแบบนั้น มันที่ยืนขึ้น " ไป เข้าเรียนได้แล้ว "

“ ตั้งใจเรียนนะ "

“ นั่งอยู่ตรงนี้อย่าไปไหน " เสือบอกผมตอนที่คว้ามือมันมาจับไว้

“ ตั้งใจเรียนนะมึง "

“ อื้ม  "  ปล่อยมือออกจากมัน กลุ่มของมันที่เดินห่างออกไปเรื่อยๆจนสุดสายตา ผมมองไปรอบๆ กลุ่มคนที่มองมาทางผม ผู้หญิงที่ต่างพากันนินทากับผู้ชายยิ้มให้

“ นั่นไง แฟนใหม่เสือ เป็นผู้ชายแต่สวยมากเลยโน๊ะ "

“ อื้ม แต่ว่าเห็นบอกว่าประวัติไม่ดีไม่ใช่เหรอ "

“ ก็ใช่นั่นเหละ เลิกกับคนที่สวยแล้วก็รวยแบบมิตาแล้วมาคบคนนี้ ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ ประวัติไม่ดี แถมเป็นผู้ชาย น่าเสียดายยังไงก็ไม่รู้ "

“ นั่นสินะ ยังไงผู้หญิงก็ดีกว่าผู้ชายอยู่ดีนั่นเหละ "

“ พูดอะไรให้เกียรติคนที่เค้านั่งอยู่ด้วยสิ " ผมหันไปหาพวกเธอคนที่กำลังนั่งนินทาผมอยู่ ตอนที่ลุกจากเก้าอี้แล้วเดินเข้าไปใกล้ เธอสามคนก็หันมาทำตาโตใส่ก่อนจะที่ผู้หญิงคนนึงในกลุ่มจะพูดออกมา

“ ขอโทษนะคะ ไปเถอะ อย่าไปยุ่งกับเค้าเลย "

“ การศึกษาก็สูง แต่ปากนี่หมาชะมัด งั้นก็แสดงว่า การศึกษาไม่ได้ยกระดับจิตใจของคนได้เลย "

“ ปิง รึเปล่าค่ะ " ผมหันไปหาเสียงที่เรียกผม ผู้หญิงคุ้นตาที่ทำให้ชะงักนิ่งอยู่นาน คนสวยแฟนเก่าของเสือ มิตา

“ ใช่ "

“ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ มิตานะคะ เมื่อวานที่ทำให้ปิงกับเสือ เข้าใจผิดกัน มิตาขอโทษนะ " ผมรู้สึกจะอ้วกชะมัด ได้ฟังเสียงหวานๆกับแววตาเศร้าที่เอ่ยพูดคำนั้น พอเข้าใจแล้วว่าทำไม เสือมันใจอ่อนกับเธอคนนี้นัก  แบบนี้นี่เอง

“ ไม่เป็นไร ยังไงตอนนี้ก็เข้าใจกันแล้ว "

“ อย่างงั้นเหรอคะ " ผมพยักหน้า เธอที่นั่งลงตรงที่ว่างหน้าคณะก็หันมาถาม "  วันนี้ถ้าขอติดรถไปที่บีทีเอส อีกสักครั้งจะได้มั้ยคะ "

“ ไม่ได้ "  พอบอกออกไป เธอก็หันมาทำตาเศร้าๆใส่ผม

“ แต่มิตากับเสือนะ สนิทกันมากเลยนะคะ พ่อแม่ของมิตารู้จักกับเสือเป็นอย่างดี พ่อแม่มิตาไว้ใจเสือมาก เพราะงั้นมิตาเลยไม่กล้าให้ใครไปส่งยกเว้นเสือ "

“ แต่ตอนนี้ไม่ได้แล้วเพราะเสือก็ไม่ใช่แฟนของเธอ ไปเรียกแท็กซี่สิ ถ้าไม่ติดส่งรถหรือว่าแก๊สหมด เค้าก็ไปส่งอยู่แล้วล่ะ "

“ แต่ว่า "

“ อย่ามายุ่งกับเสือ กูไม่ชอบให้ใครยุ่งกับแฟนกู "

“ แต่ว่ามิตาเป็นเพื่อน "

“ เพื่อนที่เคยเป็นแฟนเก่า กูไม่นับเป็นเพื่อนหรอก " จ้องตาเธอที่เหมือนกำลังจะหาข้ออ้าง " ทำไมถึงต้องยุ่งกับเสือตลอด เลิกกันไปแล้วไม่ใช่รึไง ยังมายุ่งกับมันแบบนี้ จงใจอยากให้คนอื่นเห็นว่าเสือยังคบอยู่กับเธอรึเปล่า หรือจะจงใจให้ทุกคนเห็นว่าเธอกับมันเหมาะสมกัน "

“ แต่เราก็เหมาะสมกันจริงๆ ไม่ใช่เหรอค่ะ ปิงเองก็น่าจะได้ยินเวลาที่คนอื่นพูดถึง ปิงแล้วก็เสือมาบ้าง มิตาก็เคยได้ยินนะคะ แต่ไม่เคยมีคำพูดดีๆเลย "

“ แล้วจะทำไมละ คนที่เหมาะสมแต่กับเป็นแค่แฟนเก่า กับคนที่ไม่เหมาะสมแต่ตอนนี้กำลังเป็นแฟนอยู่ คนของอดีตกับคนในปัจจุบัน คงไม่ต้องถามหรอกว่าเธอเคยมีความสำคัญยังไง เพราะยังไง ตอนนี้ก็ไม่สำคัญแล้ว "

“ เสือนะ ไม่เอาคนแบบนี้มาเป็นแฟนหรอก ยังไงมิตาก็เชื่อแบบนั้น " เธอไม่ใช่คนที่เรียบร้อยอย่างที่เสือบอกผมหรอก แววตานี้คนเรียบร้อยไม่มีใครทำกัน แล้วอีกอย่างคำพูดพวกนี้ไม่หลุดออกมาจากปากของคนเรียบร้อยแน่ๆ

“ แต่ตอนนี้เสือก็เป็นแฟนของกู ไม่เชื่อ ก็ต้องเชื่อแล้วละนะ "

“ แต่เสือก็ยังตัดมิตาไม่ขาดอยู่ดี "

“ นั่นก็เพราะความสงสารเท่านั้นเหละ เสือบอกว่า ที่เลิกกับเธอไป ก็เพราะว่า เบื่อ .. ก็น่าเบื่อจริงๆนั่นเหละ "

“ แล้วคนแบบปิงที่เสือคบอยู่ สักวัน เสือก็ต้องเบื่อเหมือนกัน " เธอยกยิ้มให้ผม " เสือนะ ขี้เบื่อจะตาย เค้าไม่ชอบให้ใครมาผูกมัด มิตาก็แค่ถอยออกมา แต่ก็ยังไม่ได้เลิกซะที คนที่เป็นสเป็คนะ ยังไงซะ มันก็ยังเป็นสเป็คอยู่ดี "

“ ไม่คิดว่า เสือจะกลับไปเอาคนน่าเบื่อ ที่เอาแต่คิดเข้าข้างตัวเองอยู่แบบนี้ เธอเป็นคนโลกสวยที่ควรไปเจอกับผู้ชายที่เป็นเทพบุตรไม่ใช่ไอ้เสือ คนแบบมันนะ ถ้าทำให้มัน อ้อน ง้อ แล้วก็พูดจาหวานๆ ด้วยไม่ได้  มึงไม่มีสิทธิมีหวังว่าจะกลับไปคบกับมันหรอก "

“ พูดเหมือนกับว่าเคยเลยนะคะ " สายตาเหยียดๆมองผม ที่ตอนนี้กำลังจะยิ้มให้ก็เท่านั้น

“ เคยสิ .. มากกว่าที่เคยทำกับใครๆ เสือทำกับกูทุกอย่างแล้วกูก็สามารถให้มันมากกว่าใครด้วย โดยเฉพาะความรักที่จะทุ่มเทให้ทั้งหมด  "

“ แต่คนที่เคยเจอข่าวฉาวๆ มาเยอะ คนที่มีอะไรกับคนอื่นมาเยอะ คนที่ทำให้เสือต้องโดนด่าว่า โง่ คนที่ทำให้เสือต้องคอยเอาแต่กังวลว่าวันนี้จะร่านไปเอากับใครรึเปล่า มิตาไม่คิดว่าว่าเสือจะทนได้นานหรอก บางทีตอนนี้ก็อาจกำลังสงสัยอยู่ก็ได้ ว่าช่วงเวลาที่ตัวเองกำลังนั่งเรียน แฟนที่ถูกปล่อยทิ้งไว้ข้างล่างแบบปิง จะแอบไปให้ใครเอาตามหลังตึก หรือในห้องน้ำรึเปล่า ... ปิงอาจจะทำให้ปัจจุบันมันดีขึ้นได้ แต่อย่าลืมนะว่า อดีตนะ ลบยังไง ก็ลบไม่ออกหรอก .. “ รอยยิ้มหวานที่พูดปิดประโยค ผมได้แต่มองหน้าเธอ " มองไปรอบๆสิ คนที่มองมา เค้าก็คิดทั้งนั้นเหละ ว่ามิตานะ เหมาะกับเสือ มากกว่าปิงซะอีก "

“ ไม่คิดอย่างงั้น "

“ อย่าหลอกตัวเองเลยค่ะ " เธอลุกขึ้นยืนตอนที่หันมายิ้มให้ผม " ตอนนี้ฉันก็แค่ ฝากเสือไว้ก่อนนะคะ เดี๋ยวจะมาเอาคืน "

“ ไม่คืน " ผมลุกขึ้นยืนจ้องเธอ ตอนที่กำมือตัวเองแน่น มิตามองลงต่ำ

“ โกรธขนาดนี้ มิตาคงไปพูดอะไรที่มันแทงใจดำเข้าสินะคะ ความจริงนะ ก็คือความจริงอยู่แล้ว " มือของผมเริ่มไร้การควบคุมมันยกขึ้นสูง ตอนที่กำลังฟาดลงไปอีกคนก็ทำท่าทางกลัวๆ

“ ถ้าตบลงมา ทุกคนจะคิดว่าปิง ทำร้ายมิตาก่อนแน่ๆ คนอย่างปิงนะถ้าเทียบกับมิตาแล้ว ไม่มีใครมองว่าดีหรอก เรื่องของเสือก็เหมือนกัน ยังไงมิตาก็ดีกว่าแล้วก็เหมาะสมกับเสือมากกว่าอยู่แล้ว  "

“ มึงนี่มัน.... กูทนไม่ไหวแล้วเว้ย " ปาดมือลงไปบนหน้าของอีกคนแบบเต็มๆ  เสียงของแรงตบทำให้มิตาทรุดลงกับพื้นหน้าคณะอย่างจัง ผมที่กำลังก้มลงไปหาเธอ ที่จับหน้าตัวเองเอาไว้  คงไม่คิดว่าผมจะกล้า คงคิดอยู่แล้วว่าตัวเองถือไผ่เหนือกว่า แต่นั่นก็เป็นอะไรที่ คนโง่เท่านั้นจะคิดได้  " ก็อย่างที่เธอบอก กูนะมันแย่อยู่แล้ว แค่ตบ สักที ก็คงไม่ทำให้แย่กว่าเดิมมากหรอก จริงมั้ย " ยิ้มหวานๆให้กับอีกคน " อ้อ..แล้วจะบอกให้รู้ไว้ด้วยว่า คนที่เรียบร้อยแต่หน้า แต่สันดานเหี้ยๆแบบนี้นะ เสือไม่เอาทำเมียหรอก แล้วก็ไม่แค่เสือ ถ้าใครๆรู้ว่าที่แท้เธอเป็นคนที่สันดานแย่แค่ไหน ต่อให้แถมเงินอีกร้อยล้าน กูก็ไม่คิดว่า จะมีคนเอามึงลง "

“ ต่ำ "

“ อย่าว่าตัวเองสิ  " ผมยิ้มก่อนจะว่าเธอเสียงดัง " ถึงเสือกับกูจะไม่เหมาะสมกัน แต่แน่นอนว่า เสือจะไม่เขี่ยกูทิ้ง เพราะความน่าเบื่อ แล้วความเรียบร้อยจอมปลอมแบบมึงแน่นอน แล้วก็ขอบอกไว้เลยนะว่า.. ถ้ามึงคัน อยากได้ผัวคนอื่นมาก ก็ไปคันที่อื่น มึงคันตัวแต่กู คันตีน! ..  "

...........................................
ทุกคนนนนน หนมมี่มาแล้วจ้า
มาพร้อมโล่ให้น้องปิง
หลายคนบอกว่า เฮ้ยแกรร ปิงมันหายงอนง่ายไปปะ ต้องจัดหนักๆให้พี่เสือ
ใจเย็นๆ ของแบบนี้ต้องใช้เวลาสะสม เรื่องยังไม่จบสรุปอะไรไม่ได้นะตัวเธอว์
หนมมองว่าความรักของเสือปิง เป็นอะไรที่ เหมือนต้องพยายามปรับ และพยายามเข้าใจกัน
ฝากไว้ว่า การให้อภัยไม่ได้มีให้ได้บ่อย #ฝากบอกพี่เสือ
ป.ล. มิตานี่แบบ ...
ก่อนไป ฝากแท็ก #เสือปิง ด้วยนะคร่า ในทวิต หรือ เฟสก็ได้
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและ คอมเม้นท์จ้า ตัวเธอว์ 

[butter.juliet]

กรี๊ดดดดดดด ทำไมตัดจบแค่นี้พี่หนมมมมมมมมม
มาต่ออีกตอนเลยไวไวววววววววววววววววววววววววววววววว 

[BeeRY]

หนูปิง พี่เสือเขาห้ามมีเรื่องไม่ใช่เหรอลูก
แต่นังน้องมิตานี่น่า จริงๆแหละค่ะ ทีดังอยู่แล้ว ต้องดังกว่าเดิมแน่ๆเลยปิง
บางทีก็อยากให้ปิงระงับอารมณ์บ้างนะ ทำนองว่า อย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลืออ่า คนดีแค่เปลือก ซักวันเปลือกมันก็ต้องหลุดร่อนออกมาให้เห็นเนื้อแท้บ้างล่ะ 
แล้วจะเกิดดราม่า พี่เสือเข้าข้างผู้หญิงอีกไหมอ่า ใครลงมือก่อนเป็นฝ่ายผิดซะด้วยสิ